29-04-10
12:37
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ας δούμε το πράγμα λίγο πιο ουσιαστικά: Ένα πακέτο της τάξεως των 120 δις ευρώ αποτρέπει με βεβαιότητα 100% την χρεωκοπία της Ελλάδας για τα επόμενα 3 χρόνια, αφού ουσιαστικά την αποδεσμεύει από τον δανεισμό μέσω των αγορών. Αυτό όμως είναι αληθές μόνον εφόσον εξετάσουμε την Ελλάδα ως μεμονωμένη περίπτωση, απομονωμένη από το διεθνές οικονομικό περιβάλλον. Τι ερώτημα που τίθεται είναι τι θα γίνει αν ο εκβιασμός (που απ' ότι φαίνεται είναι υπαρκτός) επεκταθεί και στις υπόλοιπες προβληματικές χώρες που είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 4, κάτι που ήδη διαφαίνεται στον ορίζοντα. Που θα βρεθούν τα τεράστια κεφάλαια που θα απαιτηθούν για την σταθεροποίηση των οικονομιών μεγάλων χωρών, όπως είναι η Ιταλία και η Ισπανία; Μια χρηματοδότηση τέτοιας έκτασης από τα λεγόμενα ισχυρά και υγιή κράτη δεν θα έθετε αυτομάτως την ισχύ τους σε αμφισβήτηση λόγω υπερχρέωσης;
Ας υποθέσουμε τώρα ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και οι πιέσεις εκτονώνονται (που δεν το πιστεύω). Η εφαρμογή των υφεσιακών μέτρων του ΔΝΤ στην χώρα μας θα καταβυθίσει την οικονομία με ταχείς ρυθμούς και θα κρατήσει μακριά τις όποιες ξένες επενδύσεις θα μπορούσαν να έρθουν αν εφαρμοζόταν μια διαφορετική πολιτική. Εκτός αν θεωρούμε ως αναπτυξιακή επένδυση την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ! Η ανεργία θα εκτοξευθεί, ενά μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων θα βάλει λουκέτο και το ΑΕΠ θα μειωθεί δραστικά. Η εξυπηρέτηση του χρέους θα καταστεί αδύνατη, η δε εξαθλίωση της κοινωνίας θα οδηγήσει σε εξεγέρσεις κατά του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου με τελικό αποτέλεσμα το γενικό ξήλωμά του. Εκεί ίσως βρίσκεται και η μόνη ελπίδα.
Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει λογικός άνθρωπος που να πιστεύει ότι οι σημερινοί πολιτικοί του συστήματος της διαφθοράς και της διαπλοκής θα λύσουν το πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και οι πιέσεις εκτονώνονται (που δεν το πιστεύω). Η εφαρμογή των υφεσιακών μέτρων του ΔΝΤ στην χώρα μας θα καταβυθίσει την οικονομία με ταχείς ρυθμούς και θα κρατήσει μακριά τις όποιες ξένες επενδύσεις θα μπορούσαν να έρθουν αν εφαρμοζόταν μια διαφορετική πολιτική. Εκτός αν θεωρούμε ως αναπτυξιακή επένδυση την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ! Η ανεργία θα εκτοξευθεί, ενά μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων θα βάλει λουκέτο και το ΑΕΠ θα μειωθεί δραστικά. Η εξυπηρέτηση του χρέους θα καταστεί αδύνατη, η δε εξαθλίωση της κοινωνίας θα οδηγήσει σε εξεγέρσεις κατά του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου με τελικό αποτέλεσμα το γενικό ξήλωμά του. Εκεί ίσως βρίσκεται και η μόνη ελπίδα.
Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει λογικός άνθρωπος που να πιστεύει ότι οι σημερινοί πολιτικοί του συστήματος της διαφθοράς και της διαπλοκής θα λύσουν το πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-02-10
22:33
Αρχική Δημοσίευση από epote:τι θα κανουν ολοι αυτοι οι δημοσιοι υπαλληλοι? Οτι κανουν ολοι οι υπολοιποι σε καιρους αναγκης, να στρωσουν το κωλο τους κατω και να ανακαλυψουν κατι καινουριο και παραγωγικο. Nececity is the mother of inovation
Αυτό δεν είναι πρόταση και φαντάζομαι το καταλαβαίνεις και ο ίδιος, εκτός βέβαια και αν δεν θέλεις, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Όταν όλες οι διέξοδοι είναι πλέον κομμένες από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος που χάνει την δουλειά του είναι να προστίθεται στο σώμα των ανέργων. Αν υποθέσουμε ότι απλώς καταργείς 500000 δημοσίους υπαλλήλους χωρίς κανέναν σχεδιασμό και τους στέλνεις στην ανεργία, το ποσοστό της εκτοξεύεται από 20% περίπου που είναι σήμερα στο 40%. Αν τώρα εσύ μπορείς να φανταστείς ανάπτυξη με 40% ανεργία...
Όσο για την Ιρλανδία, τι σχέση έχουν τα τοξικά ομόλογα με τα εργοστάσια που κλείνουν; Τι λες για την Πορτογαλία που μας μοιάζει και αρκετά; Ή την Ισπανία;
Οι προτάσεις στο επίπεδο της πολιτικής πρέπει να στηρίζονται στην λογική. Το συναίσθημα και οι παρορμήσεις δεν έχουν θέση σε τέτοια ζητήματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-02-10
08:18
Η ερμηνεία σου είναι απλοϊκή. Αν ήταν όπως τα λες, χώρες με πολύ λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους από εμάς, όπως η Ιρλανδία, δεν θα αντιμετώπιζαν παρόμοια προβλήματα.
Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά υγιής είναι.
Ένα μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων επιβιώνει χάρη στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή και τις απλήρωτες υπερωρίες. Τις επιχειρήσεις αυτές δεν θα τις βρεις στο Χρηματιστήριο, καθόσον συνήθως οι μεγάλες εταιρείες είναι και πιο συνεπείς. Αν όμως ερευνήσεις τις μεσαίες και τις μικρές θα τρίβεις τα μάτια σου.
Οι πελατειακές σχέσεις ζουν και βασιλεύουν και εκεί. Ο αδερφός μου, απόφοιτος ΧΧΧ (δεν θα παραθέσω περισσότερα στοιχεία για ευνόητους λόγους) χωρίς προϋπηρεσία αναζητούσε εργασία στον τομέα του επί 9 μήνες χωρίς επιτυχία. Ξέρεις πως βρήκε; Μέσω γνωστών, παρακάμπτοντας μάλιστα άτομα που είχαν μέχρι και 30(!) χρόνια προϋπηρεσίας. Φίλη μου εργάζεται σε κλάδο του ιδιωτικού τομέα όπου η γνώση αγγλικών - και μάλιστα σε επίπεδο Proficiency - είναι εκ των ουκ άνευ, αφού χωρίς αυτά δεν μπορείς να εκτελέσεις τα καθήκοντά σου. Η εταιρεία χρειάστηκε δεύτερη γραμματέα και προσέλαβε την κόρη του εργολάβου που είχε κάνει κάποιες επισκευές/βελτιώσεις στα κτίρια χωρίς καμιά προϋπηρεσία και κυρίως ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΓΝΩΣΗ ΑΓΓΛΙΚΩΝ.
Ο ανταγωνισμός στην χώρα μας ειναι σχεδόν ανύπαρκτος και τα καρτέλ ζουν και βασιλεύουν. Είναι εντυπωσιακό ότι οι μόνες περιπτώσεις όπου αυτός λειτούργησε πραγματικά είναι η κινητή τηλεφωνία, τα βενζινάδικα και το φρέσκο γάλα (χάρη στην ΑΓΝΟ).
Λες ότι οι υπηρεσίες των δημοσίων υπαλλήλων είναι χρήσιμες μόνο στο εσωτερικό. Συμφωνώ, αυτό όμως που αδυνατώ να δω είναι ποιά ακριβώς παραγωγική δραστηριότητα με δυνατότητες εξαγωγής στο εξωτερικό θα μπορούσαν να αναλάβουν αφού η παραγωγή έχει όλη μετοικήσει σε χώρες με 'δωρεάν' εργατικά χέρια. Το να μειωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι σωστό, πρώτα όμως πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να ενταχθούν σε άλλους τομείς. Ποιός όμως επενδυτής θα επενδύσει σε εργοστάσια, βιοτεχνίες, κλπ στην χώρα μας την στιγμή που μπορεί αυτό να το κάνει με ελάχιστο κόστος σε τριτοκοσμικά κράτη; Μην παραβλέπεις το γεγονός ότι τα εργοστάσια κλείνουν ΠΑΝΤΟΥ (Γαλλία, Ιρλανδία, κλπ κλπ). Το μόνο που μένει είναι ο τουρισμός, για τον οποίον όμως θα πρέπει να αναλογιστούμε τα εξής:
1) Πόσους μπορεί πραγματικά να απορροφήσει;
2) Οι τουρίστες προέρχονται ως επί το πλείστον από τις ανεπτυγμένες δυτικές οικονομίες που παραπαίουν. Οι Κινέζοι, Ινδοί, Βούλγαροι και λοιποί συμπαθείς κατά τα άλλα λαοί με τα μεροκάματα πείνας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να έρθουν διακοπές στην Ελλάδα (εκτός από μια μικρή μερίδα που θα αντιπροσωπεύει την ολιγάριθμη μεσαία τάξη των κρατών τους).
Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν όντως χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές αλλά το ποιές είναι αυτές. Και ο καλύτερος τρόπος για να το καθορίσουμε αυτό είναι να εξετάσουμε τι λειτούργησε στο παρελθόν και τι όχι.
Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά υγιής είναι.
Ένα μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων επιβιώνει χάρη στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή και τις απλήρωτες υπερωρίες. Τις επιχειρήσεις αυτές δεν θα τις βρεις στο Χρηματιστήριο, καθόσον συνήθως οι μεγάλες εταιρείες είναι και πιο συνεπείς. Αν όμως ερευνήσεις τις μεσαίες και τις μικρές θα τρίβεις τα μάτια σου.
Οι πελατειακές σχέσεις ζουν και βασιλεύουν και εκεί. Ο αδερφός μου, απόφοιτος ΧΧΧ (δεν θα παραθέσω περισσότερα στοιχεία για ευνόητους λόγους) χωρίς προϋπηρεσία αναζητούσε εργασία στον τομέα του επί 9 μήνες χωρίς επιτυχία. Ξέρεις πως βρήκε; Μέσω γνωστών, παρακάμπτοντας μάλιστα άτομα που είχαν μέχρι και 30(!) χρόνια προϋπηρεσίας. Φίλη μου εργάζεται σε κλάδο του ιδιωτικού τομέα όπου η γνώση αγγλικών - και μάλιστα σε επίπεδο Proficiency - είναι εκ των ουκ άνευ, αφού χωρίς αυτά δεν μπορείς να εκτελέσεις τα καθήκοντά σου. Η εταιρεία χρειάστηκε δεύτερη γραμματέα και προσέλαβε την κόρη του εργολάβου που είχε κάνει κάποιες επισκευές/βελτιώσεις στα κτίρια χωρίς καμιά προϋπηρεσία και κυρίως ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΓΝΩΣΗ ΑΓΓΛΙΚΩΝ.
Ο ανταγωνισμός στην χώρα μας ειναι σχεδόν ανύπαρκτος και τα καρτέλ ζουν και βασιλεύουν. Είναι εντυπωσιακό ότι οι μόνες περιπτώσεις όπου αυτός λειτούργησε πραγματικά είναι η κινητή τηλεφωνία, τα βενζινάδικα και το φρέσκο γάλα (χάρη στην ΑΓΝΟ).
Λες ότι οι υπηρεσίες των δημοσίων υπαλλήλων είναι χρήσιμες μόνο στο εσωτερικό. Συμφωνώ, αυτό όμως που αδυνατώ να δω είναι ποιά ακριβώς παραγωγική δραστηριότητα με δυνατότητες εξαγωγής στο εξωτερικό θα μπορούσαν να αναλάβουν αφού η παραγωγή έχει όλη μετοικήσει σε χώρες με 'δωρεάν' εργατικά χέρια. Το να μειωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι σωστό, πρώτα όμως πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να ενταχθούν σε άλλους τομείς. Ποιός όμως επενδυτής θα επενδύσει σε εργοστάσια, βιοτεχνίες, κλπ στην χώρα μας την στιγμή που μπορεί αυτό να το κάνει με ελάχιστο κόστος σε τριτοκοσμικά κράτη; Μην παραβλέπεις το γεγονός ότι τα εργοστάσια κλείνουν ΠΑΝΤΟΥ (Γαλλία, Ιρλανδία, κλπ κλπ). Το μόνο που μένει είναι ο τουρισμός, για τον οποίον όμως θα πρέπει να αναλογιστούμε τα εξής:
1) Πόσους μπορεί πραγματικά να απορροφήσει;
2) Οι τουρίστες προέρχονται ως επί το πλείστον από τις ανεπτυγμένες δυτικές οικονομίες που παραπαίουν. Οι Κινέζοι, Ινδοί, Βούλγαροι και λοιποί συμπαθείς κατά τα άλλα λαοί με τα μεροκάματα πείνας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να έρθουν διακοπές στην Ελλάδα (εκτός από μια μικρή μερίδα που θα αντιπροσωπεύει την ολιγάριθμη μεσαία τάξη των κρατών τους).
Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν όντως χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές αλλά το ποιές είναι αυτές. Και ο καλύτερος τρόπος για να το καθορίσουμε αυτό είναι να εξετάσουμε τι λειτούργησε στο παρελθόν και τι όχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.