kaleidoscope
Επιφανές μέλος
Η kaleidoscope αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 9,248 μηνύματα.
26-01-12
17:33
Ε τότε ας πάει ο μπαμπάς της κοπέλας με το δίκαννο να δεις πόσο γρήγορα θα την παντρευτεί
Μάλλον μιλάς για ένα "παραδοσιακό" ζευγάρι ε; Η γυναίκα που κάνει τις δουλειές, ο άντρας πασάς που βολεύτηκε, η γυναίκα που τον πρήζει για γάμο. Δεν έχω συμβουλές για αυτή την περίπτωση, μόνο: να πρόσεχαν!
Μάλλον μιλάς για ένα "παραδοσιακό" ζευγάρι ε; Η γυναίκα που κάνει τις δουλειές, ο άντρας πασάς που βολεύτηκε, η γυναίκα που τον πρήζει για γάμο. Δεν έχω συμβουλές για αυτή την περίπτωση, μόνο: να πρόσεχαν!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kaleidoscope
Επιφανές μέλος
Η kaleidoscope αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 9,248 μηνύματα.
26-01-12
17:17
Α, ναι, το ερώτημα Αν ήσασταν με κάποιον και μαθαίνατε κατά τη διάρκεια της σχέσης σας (και εσείς και εκείνος) οτι δε μπορεί να κάνει παιδιά, θα τον χωρίζατε γι αυτό το λόγο;.
Εξαρτάται από το είδος της σχέσης, τον άνθρωπο και από το σε τι φάση της ζωής θα βρισκόμουν σε εκείνη την περίοδο.
Με τα τώρινα δεδομένα, δεν θα τον χώριζα. Θα προσπαθούσαμε λογικά να βρούμε κάποια λύση (υιοθεσία, δότης σπέρματος ίσως) αλλά αν δεν γινόταν ούτε έτσι δε θα τον χώριζα.
Βέβαια δεν ξέρω αν η απάντησή μου θα είναι η ίδια σε 5-6 χρόνια που η μήτρα μου θα θέλει απεγνωσμένα μωρά Και που πιθανώς θα έχουν αλλάξει και οι συνθήκες. Anyway.
Εξαρτάται από το είδος της σχέσης, τον άνθρωπο και από το σε τι φάση της ζωής θα βρισκόμουν σε εκείνη την περίοδο.
Με τα τώρινα δεδομένα, δεν θα τον χώριζα. Θα προσπαθούσαμε λογικά να βρούμε κάποια λύση (υιοθεσία, δότης σπέρματος ίσως) αλλά αν δεν γινόταν ούτε έτσι δε θα τον χώριζα.
Βέβαια δεν ξέρω αν η απάντησή μου θα είναι η ίδια σε 5-6 χρόνια που η μήτρα μου θα θέλει απεγνωσμένα μωρά Και που πιθανώς θα έχουν αλλάξει και οι συνθήκες. Anyway.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kaleidoscope
Επιφανές μέλος
Η kaleidoscope αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 9,248 μηνύματα.
26-01-12
16:38
Το ερώτημα που θέτει αυτό το θέμα:
Γενικά για τον γάμο στα θέματα:
Γάμος: Ο προορισμός του ανθρώπου;
Προσφέρει κάτι στη σχέση ο γάμος;
Ας πούμε πως έχετε σχέση με κάποιον/α για κάποιο καιρό, περνάτε καλά, είστε ευτυχισμένες/οι και ο καλός σας/η καλή σας ούτε νύξη για να σοβαρέψει η σχέση. Aλλά εσείς νιώθετε πως έχετε ανάγκη να προχωρήσετε στο επόμενο επίπεδο - το συζητάτε απέξω απέξω (ή και κανονικά) και ανακαλύπτετε πως ο άλλος δεν είναι καθόλου στην ίδια φάση και μάλλον δεν θα είναι και γενικά στο άμεσο μέλλον. Πόσο σωστό και ηθικό είναι να του θέσετε το παραπάνω δίλημμα; Μήπως είναι καλύτερο απλώς να χωρίσετε και να πείτε πως θέλετε να ψάξετε για κάτι άλλο αφού εκείνος/η δεν μπορεί να σας δώσει αυτό που θέλετε και χρειάζεστε; Όμως στην ουσία πάλι το ίδιο δεν λέτε, απλώς πιο εκλεπτυσμένα;
Δεν ξέρω, πάντα αυτή η φράση μου ακούγοταν σαν εκβιασμός, όμως όσο μεγαλώνω νομίζω πως αναθεωρώ. Ναι, η διατύπωση σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά από την άλλη μήπως έτσι είσαι εντελώς ξεκάθαρος/η για το τι θέλεις και ψάχνεις;
Γενικά για τον γάμο στα θέματα:
Γάμος: Ο προορισμός του ανθρώπου;
Προσφέρει κάτι στη σχέση ο γάμος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kaleidoscope
Επιφανές μέλος
Η kaleidoscope αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 9,248 μηνύματα.
26-01-12
16:30
Μας έχουν τόσο πολύ φυτέψει στο μυαλό την πεποίθηση οτι γάμος = κοινωνική καταξίωση, που ξεφεύγουμε από την ουσία.
1. Το 99,999% αντιμετωπίζει διαφορετικά ένα παντρεμένο ζευγάρι από ένα μη παντρεμένο
Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Τεσπα, ας μην το συνεχίσουμε εδώ αυτό, πάω να βρω κανένα κατάλληλο θέμα
Dark_Kronos δες το post #8 (μην κολλάτε στον γάμο).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kaleidoscope
Επιφανές μέλος
Η kaleidoscope αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 9,248 μηνύματα.
26-01-12
16:21
Από που κι ως που γάμος=κοινωνική καταξίωση; Και που κολλάει αυτό στο θέμα Όπως έγραψε και η Κωνσταντίνα πιο πάνω, ας μην κολλάμε στον γάμο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kaleidoscope
Επιφανές μέλος
Η kaleidoscope αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 9,248 μηνύματα.
26-01-12
16:13
Δεν διαφωνώ αδέσποτο. Αλλά ξεφεύγουμε από το θέμα. Προφανώς και δεν χρειάζεται κάποιος να είναι παντρεμένος για να είναι σε σοβαρή σχέση.
Αυτό που λέω είναι ότι πρέπει να ξεκαθαρίζεται εξ αρχής πώς το βλέπει ο καθένας το πράγμα. Αν ο ένας θέλει να παντρευτεί (στο άμεσο μέλλον) γιατί είναι σημαντικό γι' αυτόν ενώ ο άλλος είναι ικανοποιημένος με το να είναι μαζί (εννοείται χωρίς αυτό να σημαίνει λιγότερη πίστη/αφοσίωση/αγάπη) και δε θέλει να παντρευτεί, ε εκεί υπάρχει πρόβλημα.
Αυτό που λέω είναι ότι πρέπει να ξεκαθαρίζεται εξ αρχής πώς το βλέπει ο καθένας το πράγμα. Αν ο ένας θέλει να παντρευτεί (στο άμεσο μέλλον) γιατί είναι σημαντικό γι' αυτόν ενώ ο άλλος είναι ικανοποιημένος με το να είναι μαζί (εννοείται χωρίς αυτό να σημαίνει λιγότερη πίστη/αφοσίωση/αγάπη) και δε θέλει να παντρευτεί, ε εκεί υπάρχει πρόβλημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kaleidoscope
Επιφανές μέλος
Η kaleidoscope αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 9,248 μηνύματα.
26-01-12
16:04
Γι' αυτό ακριβώς το λόγο τα ζευγάρια (που αποτελούνται από άτομα μιας...ηλικίας, όχι από 15χρονα) πρέπει από την αρχή να έχουν ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα. Όχι βέβαια με λεπτομέρειες, αλλά να ξέρεις ρε παιδί μου ότι κι ο άλλος το βλέπει σοβαρά ή ότι ο άλλος δεν είναι σε φάση που θέλει να "settle down".
Αν φτάσεις στο σημείο να πεις "Ή παντρευόμαστε ή χωρίζουμε" τότε προφανώς δεν υπήρχε σωστή επικοινωνία in the first place.
Προφανώς ο καθένας θα πρέπει να διεκδικεί αυτό που θέλει, είτε αυτό είναι σοβαρή δέσμευση είτε πιο χαλαρή φάση. Αλλά είναι υποχρέωσή του να είναι ειλικρινής με τον άλλο και να μην τον παραπλανά.
Αν υπάρχει εξ αρχής καλή επικοινωνία, βλέπεις αν κι ο σύντροφός σου είναι στο ίδιο μήκος κύματος και ανάλογα πράττεις. Αν δεν θέλει να κάνει σοβαρή σχέση (ενώ εσύ θες), το καταλαβαίνεις νωρίς, το λήγεις και τελειώνει η ιστορία όσο είναι ακόμη νωρίς.
Τώρα, αν είσαι για καιρό με κάποιον και θες να προχωρήσει (σε γάμο) το θέμα και κάθεσαι να το συζητήσετε κι αυτός είναι κατηγορηματικά αντίθετος με την ιδέα, τι κάνεις; Συμβιβάζεσαι και περιμένεις να του έρθει η διάθεση ή του λες μωρό μου sorry θα βρω καλύτερο αγόρι (που θα θέλει να με παντρευτεί); Νομίζω πως το καλύτερο είναι το 2ο. Στο 1ο ουσιαστικά κοροϊδεύεις και αυτόν και τον εαυτό σου, γιατί θα κάνεις ότι είσαι ok με το να μείνει έτσι η σχέση, ενώ δεν θα είσαι, και ουσιαστικά θα περιμένεις πώς και πώς να αλλάξει γνώμη. Αυτή την πίεση θα την αισθανθεί κι αυτός και σε ότι καυγάδες γίνονται (ακόμη και για το ληγμένο γάλα στο ψυγείο) θα βγαίνει στην επιφάνεια κι αυτό το θέμα. Οπότε, νομίζω πως το 2ο, το να του πεις δηλαδή sorry καρντιά μου, εγώ ψάχνω κάτι άλλο, είναι πιο ευγενές.
Βέβαια όπως είπα όλα αυτά μπορούμε να τα αποφύγουμε αν είμαστε εξ αρχής ανοιχτοί και ειλικρινείς σχετικά με το τι θέλουμε.
Αν φτάσεις στο σημείο να πεις "Ή παντρευόμαστε ή χωρίζουμε" τότε προφανώς δεν υπήρχε σωστή επικοινωνία in the first place.
Προφανώς ο καθένας θα πρέπει να διεκδικεί αυτό που θέλει, είτε αυτό είναι σοβαρή δέσμευση είτε πιο χαλαρή φάση. Αλλά είναι υποχρέωσή του να είναι ειλικρινής με τον άλλο και να μην τον παραπλανά.
Αν υπάρχει εξ αρχής καλή επικοινωνία, βλέπεις αν κι ο σύντροφός σου είναι στο ίδιο μήκος κύματος και ανάλογα πράττεις. Αν δεν θέλει να κάνει σοβαρή σχέση (ενώ εσύ θες), το καταλαβαίνεις νωρίς, το λήγεις και τελειώνει η ιστορία όσο είναι ακόμη νωρίς.
Τώρα, αν είσαι για καιρό με κάποιον και θες να προχωρήσει (σε γάμο) το θέμα και κάθεσαι να το συζητήσετε κι αυτός είναι κατηγορηματικά αντίθετος με την ιδέα, τι κάνεις; Συμβιβάζεσαι και περιμένεις να του έρθει η διάθεση ή του λες μωρό μου sorry θα βρω καλύτερο αγόρι (που θα θέλει να με παντρευτεί); Νομίζω πως το καλύτερο είναι το 2ο. Στο 1ο ουσιαστικά κοροϊδεύεις και αυτόν και τον εαυτό σου, γιατί θα κάνεις ότι είσαι ok με το να μείνει έτσι η σχέση, ενώ δεν θα είσαι, και ουσιαστικά θα περιμένεις πώς και πώς να αλλάξει γνώμη. Αυτή την πίεση θα την αισθανθεί κι αυτός και σε ότι καυγάδες γίνονται (ακόμη και για το ληγμένο γάλα στο ψυγείο) θα βγαίνει στην επιφάνεια κι αυτό το θέμα. Οπότε, νομίζω πως το 2ο, το να του πεις δηλαδή sorry καρντιά μου, εγώ ψάχνω κάτι άλλο, είναι πιο ευγενές.
Βέβαια όπως είπα όλα αυτά μπορούμε να τα αποφύγουμε αν είμαστε εξ αρχής ανοιχτοί και ειλικρινείς σχετικά με το τι θέλουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.