Εγώ δεν καταλαβαίνω πάλι το εξής. Έχει συμβεί σε κανα δυο φίλες. Πίεζαν τους συντρόφους τους για γάμο μετά από πολλά χρόνια σχέσης αλλά αυτοί δεν θελαν. Χώρισαν μετά από λίγο καιρό Τεσπα. Μετά βρήκαν άλλες και παντρεύτηκαν σε κανα χρόνο μετά από λίγους μήνες σχέσης.
Είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Πιστεύω οτι οι λόγοι που συμβαίνει είναι οι εξής: 1. Ο άντρας είναι μεγαλύτερος με τη δεύτερη γυναίκα οπότε πιο εύκολα δέχεται να παντρευτεί. 2. Η δεύτερη γυναίκα είναι ξεκάθαρη από την αρχή οτι εγώ θέλω γάμο και παιδιά σύντομα. 3. Ο άντρας που έχει φύγει από μια σχέση που πίεζε για γάμο αν στην επόμενη σχέση αυτή του ζητάει πάλι γάμο μάλλον συμβιβάζεται με το γεγονός οτι δεν μπορεί να το αποφύγει και λέει, δε γ...ται - κούκου. 4. Απλά έτυχε να είναι πιο ασφαλής για να προχωρήσει σε γάμο με τη δεύτερη γυναίκα παρά με την πρώτη. Συμβαίνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεύτερον, θέλω να σε ρωτήσω: πόσο ανήθικο είναι, ένας άντρας που γνωρίζει μια γυναίκα και αυτή του ξεκαθαρίζει οτι θέλει κάποια στιγμή στη ζωή της παιδιά, να την κάνει να πιστέψει οτι θα γίνει αυτό κάποια στιγμή και μετά από Χ χρόνια να σφυρίζει αδιάφορα; Και απαντώ, πολύ. Γιατί η γυναίκα δεν έχει άπειρο χρόνο στη διάθεσή της για να κάνει παιδί. Και ξέρουμε όλοι οτι όσο αυξάνεται η ηλικία της, τόσο πιο δύσκολο είναι και τόσο πιο επικίνδυνο για πιθανές αρρώστειες του ιδιου του παιδιού.
Σύλβια, ξανασκέψου το λίγο. Δεν είναι ανήθικο γιατί ένας άλλος άνθρωπος δεν θα έπρεπε να αποτελεί σταθερά για κανέναν, ακόμη και για την σύντροφό του. Το λέω αυτό γιατί είναι σύνηθες σφάλμα να θεωρείται η παρουσία αλλά και οι υποσχέσεις του άλλου δεδομένα. Αν είχα κάποια φίλη που ήθελε να γίνει μητέρα και ο σύντροφός της το τρέναρε συνέχεια και το άφηναν για μελλοντικό σχέδιο στο φλου θα της έλεγα να χαλάσει την βολή της, να ραγίσει την καρδιά της και να προχωρήσει αν είναι τόσο σημαντικό για αυτήν να κάνει παιδί. Αλλιώς, με το πέρας του χρόνου όλοι αναθεωρούμε απόψεις και θεωρώ ανήθικο να ζητάς τα ρέστα από τον άλλον επειδή άλλαξε γνώμη για κάτι που θα φέρει στη ζωή του τα πάνω κάτω !!!! Οι άνθρωποι αλλάζουν και οι σταθερές αναδιαμορφώνονται, αν δεν μπορεί να το πάρει κάποιος αυτό το ρίσκο δεν έχει το δικαίωμα να πει στον άλλο "Αφού μου υποσχέθηκες!!". Μωρά είμαστε; Τον/την παρατάς και βρίσκεις άτομα να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα, άτομα που θέλουν άμεσα ό,τι θέλεις εσύ άμεσα.
Πρώτα από όλα, WhiteDrum, λείπεις.
Δεύτερον, σαν μεγαλύτερη πια βλέπω οτι δεν μπορείς να θεωρείς τον άλλον υπεύθυνο για τη ζωή και τις επιλογές σου, ακόμα κι αν είναι ο σύντροφός σου. Αν μείνεις παρ' όλο που δεν ικανοποιεί όλες τις ανάγκες σου, πρέπει να πάρεις την ευθύνη της απόφασής σου. Τώρα βλέπω πόσο ανεύθυνη ήταν αυτή η ιδέα που είχα τότε. Πρέπει να είμαστε κύριοι του εαυτού μας αντί να κατηγορούμε τους άλλους για το "στραβά αρμενίζειν" της ζωής μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Για σύμφωνο συμβίωσης δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα.
Οπότε δεν έχεις πρόβλημα με το γάμο σαν θεσμό αλλά με το νταβαντούρι.
Δες κι εδώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Έχεις δίκιο οι επιλογές μας είναι συνηφασμένες με τις πράξεις μας, ωστόσο στο συγκεκριμένο θέμα συζήτησης θεώρησα ότι επιτρέπεται χάρην συζήτησης ο διαχωρισμός. Λάθος μου μιας και δεν έγινα κατανοητός.
Δεν μπορώ να κατανοήσω ειλικρινά για ποιον λόγο να τραυματιστεί, πληγωθεί το παιδί στην περίπτωση που οι γονείς του δεν είναι παντρεμένοι; Αν έχουν μια υγειή σχέση το τυπικό χαρτί των δεσμών του γάμου είναι αυτό που θα του προσφέρει ψυχική αρμονία με τους συμμαθητές του;
Όλοι ξέρουμε οτι τα παιδιά μπορούν να πληγωθούν με πράγματα που εμείς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε. Αν ας πούμε εσύ φοράς γυαλιά και σε πει κάποιος γυαλαμπούκα, απλά θα γελάσεις, ένα παιδί όμως μπορεί να πληγωθεί πολύ και να νιώσει άσχημα. Δεν είναι το χαρτί του γάμου, αλλά οι φωτογραφίες του γάμου που εκείνο δε θα έχει, οι ιστορίες για το γάμο που δε θα υπάρχουν, ίσως και τα σχόλια που μπορεί να ακούσει από "καλοθελητές" συγγενείς και γείτονες. Και μπορεί εγώ κι εσύ αυτούς να τους έχουμε χεσμένους (σόρρυ για την έκφραση) αλλά το παιδί μπορεί να πληγωθεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεν ξέρω αν θα έχω καταφέρει σε τόσο μικρή ηλικία να εντρυφήσω στο παιδί μου τις δικές μου αξίες αλλά σίγουρα θα το μεγαλώσω σε ένα περιβάλλον ελεύθερο το οποίο δεν θα κρίνει τους ανθρώπους από τις προσωπικές τους επιλογές αλλά από τις πράξεις τους.
Πρώτα από όλα νομίζω οτι οι πράξεις μας είναι οι προσωπικές μας επιλογές. Πώς κατάφερες να χωρίσεις αυτά τα δύο;
Δεύτερον, νομίζεις οτι σε πολύ μικρή ηλικία το παιδί θα μπορεί να διαχωρίσει όλο αυτό στο μυαλό του (πράγματα περίπλοκα ακόμα και για ενήλικες) και να πείσει τον εαυτό του να μην πληγωθεί / τραυματιστεί ψυχολογικά;
Θεωρώ πιθανότερο λοιπόν, να στεναχωριέται για τα υπόλοιπα παιδιά και τις ιδέες που τους κληροδότησαν οι γονείς τους παρά για το γεγονός ότι εγώ και η μητέρα του δεν θα είμαστε παντρεμένοι.
Τα παιδιά δεν έχουν λογική να σκεφτούν, ακολουθούν αυτό που ακούν από τους γονείς τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ πάλι όσο μεγαλώνω τόσο ενάντια στο γάμο γίνομαι....
Δεν τον γουστάρω ως "θεσμό" και βγάζω σπυριά στο άκουσμα του.
Αυτό δεν σημαίνει επ ουδενί πως δεν θα ήθελα να περάσω την ζωή μου με την ΜΙΑ και μοναδική, απλά ο γάμος είναι κάτι από το οποίο δεν θα περάσω ποτέ. Θεωρώ τον γάμο παροχημένο,μπανάλ, έθιμο μιας άλλης εποχής και είμαι ανυποχώρητος ως προς αυτό. Αν κάποια ονειρεύεται πως θα ντυθεί νυφούλα για χατήρι μου απλά ατύχησε
Είμαι διατεθιμένος να κάνω μια γυναίκα τον πιο ευτηχισμένο άνθρωπο στον κόσμο όλο, δίνομαι εξ' ολοκλήρου στις σχέσεις μου αλλά το ζήτημα γάμος είναι κόκκινη γραμμή.
Χαίρομαι τρομερά όταν βλέπω στο φόρουμ ανθρώπους της ηλικίας μου for a change. Καλώς ήρθες λοιπόν και καλώς να μείνεις!
Κατά τα άλλα, συμφωνώ μαζί σου. Είμαι κι εγώ κατά του γάμου για τον πολύ απλό λόγο οτι είναι μια ένδειξη κοινωνικότητας και δε θεωρώ τον εαυτό μου κοινωνικό. Επίσης είναι ένας "συμβιβασμός" προς την κοινωνία, γιατί το γάμο τον κάνεις για να δείξεις κάτι στους άλλους, και αρνούμαι να κάνω κάτι μόνο και μόνο για να ευχαριστήσω τρίτους. Αν εξαρτιόταν από μένα δε θα παντρευόμουν ποτέ. Επίσης αν εξαρτηθεί από μένα, θα κάνω μόνο πολιτικό γάμο (για το νομικό του πράγματος δηλαδή) και χωρίς νταβαντούρια. Πριν λίγους μήνες είχα παρευρεθεί στο γάμο της ξαδέλφης μου σε ένα νησί που έγινε με όλα τα έθιμα και τις επισημότητες. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σιχάθηκα βλέποντας το τι άγχος τράβηξε η κοπέλα τόσο καιρό πριν το γάμο, αλλά και κατά τη διάρκεια και μετά. Όλα τα έθιμα που λένε να χορέψει η νύφη κι ο γαμπρός, μετά οι κουμπάροι, οι γονείς, κλπ κλπ, με αηδίασαν πραγματικά. Είμαι σίγουρη οτι η νύφη δεν άκουσε ούτε μια λέξη του παπά που τους πάντρεψε (ο οποίος πληροφοριακά πιο πριν συζητούσε με τον κουμπάρο για ποδόσφαιρο) από το άγχος για το φόρεμα, για τα μαλλιά της, για το τραπέζι μετά κλπ κλπ.
Αλλά! Θέλω να σε ρωτήσω: αν κάνεις κάποιο παιδί και το πειράζουν στο σχολείο επειδή οι γονείς του είναι ανύπαντροι, πώς θα νιώσεις;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όσο για αυτό που λες Ξανθή για το γάμο, ενώ συμφωνώ μαζί σου, θέλω να σε ρωτήσω: ποιος ο λόγος πιστεύεις να παντρευτεί ένας άντρας σήμερα; Εφόσον μπορεί να έχει όποια γυναίκα θέλει και να διασκεδάζει ή και να συζεί μαζί με κάποια. Περιττό να πω ξανά τι θεωρώ οτι φταίει για αυτή την ασυδοσία που επικρατεί σήμερα ε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
AAAAAAAAAAAAA!!!!! TIII?!?!?!?
Ο άλλος δεν θέλει να παντρευτεί κι εσύ θα του κάνεις παιδί;; (Υπ' όψιν, σου έρχεται ο λογαριασμός από το καθαριστήριο που θα πάει το χαλί για να φύγει ο λεκές από τον καφέ) Προσπερνώ για ένα λεπτό το πόσο υποκριτικό και ανήθικο είναι αυτό-πραγματικά μακιαβελική τακτική- και θα θέσω το εξής ερώτημα. Έστω ότι το κάνεις αυτό, μένεις έγκυος και το λες στον σύντροφό σου, που προφανώς δεν έχει τον γάμο στο νού του, κι αυτός σου λέει ότι δεν θέλει με τίποτα παιδί(οκ, θα μου πεις ότι δεν θα έκανες σχέση με κάποιον που δεν ήθελε παιδί, αλλά είπαμε μιλάμε υποθετικά) και πως αν θέλεις να το κρατήσεις, θα πρέπει να το κάνεις χωρίς αυτόν-δεν είμαστε στην εποχή των γιαγιάδων πια άλλωστε, τι θα έκανες τότε;; Ούτε τον σκοπό σου θα πετύχαινες και θα κατέληγες να είσαι και ανύπαντρη μητέρα(κάτι που πρέπει να μην σου αρέσει, δεδομένου ότι έχεις κάνει όλη αυτή την ιστορία για να κάνεις τον "καλό" σου να σε παντρευτεί)...
Πρώτα από όλα θα σου πω ένα μυστικό για τους άντρες: κανείς άντρας δε γεννιέται πατέρας, αλλά γίνεται. Κοινώς, κανείς άντρας που θα γνωρίσεις τώρα δε θα σου πει "το όνειρό μου στη ζωή είναι να κάνω παιδιά" (εκτός αν είναι αρκετά προχωρημένης ηλικίας και κατασταλαγμένος στα θέλω του). Ο άντρας θα αποφασίσει να κάνει παιδί για να κάνει τη γυναίκα του ευτυχισμένη. Στην πορεία το πιο σύνηθες είναι να του προκύψει και το πατρικό ένστικτο κι όλα να πάνε καλά. Ένα το κρατούμενο.
Δεύτερον, θέλω να σε ρωτήσω: πόσο ανήθικο είναι, ένας άντρας που γνωρίζει μια γυναίκα και αυτή του ξεκαθαρίζει οτι θέλει κάποια στιγμή στη ζωή της παιδιά, να την κάνει να πιστέψει οτι θα γίνει αυτό κάποια στιγμή και μετά από Χ χρόνια να σφυρίζει αδιάφορα; Και απαντώ, πολύ. Γιατί η γυναίκα δεν έχει άπειρο χρόνο στη διάθεσή της για να κάνει παιδί. Και ξέρουμε όλοι οτι όσο αυξάνεται η ηλικία της, τόσο πιο δύσκολο είναι και τόσο πιο επικίνδυνο για πιθανές αρρώστειες του ιδιου του παιδιού. Δύο τα κρατούμενα.
Τρίτον, θα σου πω μια αληθινότατη ιστορία σύμφωνα με αυτό που περιγράφεις, χωρίς να πω οτι συμφωνώ κιόλας: γυναίκα στα 25, μένει έγκυος κατά λάθος μετά από σχέση 3 χρόνων, για προσωπικούς (κυρίως ηθικούς λόγους) αποφασίζει να κρατήσει το παιδί, ο φίλος της φρικάρει και της ζητάει να το ρίξει, μέχρι και την απειλεί. Εκείνη του λέει οτι θα το κρατήσει ακόμα και μόνη της. Αυτός, μετα από 3 μήνες, αποφασίζει να κάνουν μια προσπάθεια, παντρεύονται. Τώρα είναι ξετρελαμένος με το γιο του και τρελαίνεται στην ιδέα οτι κάποτε ήθελε να το πετάξει στα σκουπίδια. Τρία τα κρατούμενα.
Προσωπικά ΔΕΝ θα το έκανα ποτέ να εκβιάσω κάποιον με μια εγκυμοσύνη. Το θεωρώ το πιο ανήθικο πράγμα, κι ειδικά προς το παιδί μου.
Θα το πω, για δεύτερη φορά σε τρία ποστ σ' αυτό το θέμα, αν η γυναίκα κατέληξε νοικοκυρά, φταίει αυτή και μόνο αυτή... Ειδικά αν το έκανε και ανύπαντρη, αλλά δεν το περιορίζω μόνο εκεί...
Γιατί τέτοια υποτίμηση προς τις νοικοκυρές;
Βασικά, αδυνατώ να καταλάβω και την όλη ανάγκη του γάμου... Ειδικά αφού, έτσι όπως το περιγράφεις το ζευγάρι είναι μια χαρά λειτουργικό και ευτυχισμένο σ' αυτήν την συγκατοίκηση, τι παραπάνω κερδίζει με τον γάμο;; Το να μην το κατακρίνει η θεία-Κατίνα;; Ε, αν αυτό είναι το πρόβλημα, ας μην αναρωτιόμαστε, γιατί δεν πάμε καλά σαν κοινωνία... Βέβαια, έχει και το γκλάμουρ του ο γάμος, που μπορεί να το θέλει το ζευγάρι, αλλά δεν το θεωρώ τόσο σημαντικό πια... Οκ, αν το θέλουν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ να συμβεί και μπράβο τους που το θέλουν... Αλλά δεν καταλαβαίνω το να διαλύσεις μια καλή σχέση, γι' αυτό...
Δεν είναι καλή μια σχέση στην οποία ο άντρας αδιαφορεί για τα θέλω της συντρόφου του. Δε λέω να της κάνει όλα τα χατήρια, αλλά να τα λαμβάνει υπόψη του. Αν γνωρίζεις μια γυναίκα που θέλει οικογένεια στο μέλλον, εσύ δε θες, και παρ' όλα αυτά κάνεις σχέση μαζί της και σφυρίζεις κλέφτικα, ε συγνώμη αλλά είσαι ο μεγαλύτερος π@στης του κόσμου. Δεν παίζουμε με τα όνειρα κάποιου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Himela, κι εγω το έκανα αυτό! Ναι γεια σου, είμαι η Christinelle και θέλω παιδιά. Αλλά κι αυτό έχει την αναβολή του...όταν συνηθίζει ο άλλος έναν ρυθμό ζωής, παρόλο που θέλει παιδιά, του είναι δύσκολο να απαρνηθεί κάποιες συνήθειες (κάπνισμα, "έχω όλο το χρόνο δικό μου", κλπ). Μετά σου λέει, οικονομική κρίση, αστάθεια, "θα είμαστε καλοί γονείς? Εδώ ένα σκύλο έχουμε με το ζόρι" οπότε η οποιαδήποτε πρόοδος παίρνει πολύ καιρό.
Μιλάω και για μένα, που ποτέ δεν με ενδιέφερε να έχω καριέρα και το μόνο που ήθελα είναι να είμαι μαμα (άσχετο αν σκοτωνόμουν σε 2-3 δουλειές ταυτόχρονα για χρόνια). Ε, αν μου έλεγες ότι αύριο θα είμαι έγκυος, θα μου έπεφτε βαρυ και θα πανικοβαλλόμουν. Γιατί? Επειδή οι άνθρωποι είμαστε κολλημένοι σε μια καθημερινότητα και αναβάλλουμε τα όνειρά μας επειδη φοβόμαστε την αλλαγή. Εχουμε ξεχάσει πως είναι να δοκιμάζεις καινούρια πράγματα, να προσαρμόζεσαι και να εξελίσσεσαι. Δουλειά-σπίτι-μαμ-κακα-νανι άντε και κανένα καφέ μια φορά στα τόσα. Ισως αμα σταματούσαμε να είμαστε ρομποτ, να καταφέρναμε όλα αυτά για τα οποία γκρινιάζουμε.
Join the club! Κι εγώ τα ίδια ακούω. Αλλά ξέρεις κάτι; Δεν μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας pause ώσπου να περάσει η κρίση, εκτός αν μπούμε στην κατάψυξη και ξυπνήσουμε μετά από 50 χρόνια! Καμία γενιά δεν είχε οικονομική σταθερότητα, κι όμως παιδιά έκαναν οι άνθρωποι. Δε λέω να είστε στα όρια της φτώχειας βρε παιδί μου και να μην έχετε να φάτε, αλλά να έχει κάποιος μέτρια οικονομικά, ούτε φτώχεια ούτε πλούτος, κάτι μεσαίο. Και να θυμάσαι και κάτι άλλο που έχω πει πάμπολλες φορές εδώ μέσα: τα πάντα θέλουν προσπάθεια. Δεν υπάρχει τίποτα που γίνεται άκοπα και αμαχητί.
Για αυτο πιστεύω ότι το "σοβαρεύουμε ή χωρίζουμε" είναι καλή τακτική μετά από ένα μεγάλο διάστημα "χαλαρής σχέσης", έτσι για να ταρακουνήσεις το άλλο και να δεις αν συμβαδίζετε ή όχι. Καλύτερα βέβαια να διατυπώνεται πιό όμορφα, αλλά εγώ παραδέχομαι ότι το έχω πει ακριβώς έτσι. Και ήταν πολύ καλή επιλογή γιατί αν μετά από ενάμιση χρόνο ο άλλος προτιμάει να σε χωρίσει από το να συζήσετε (ο συγκεκριμένος έψαχνε και σπίτι έτσι κι αλλιώς) ε, τότε μάλλον δεν πάει πουθενά αυτή η "σχέση".
Για μένα δυστυχώς μια σχέση κάποια στιγμή πρέπει να λήγει ή να καταλήγει. Ξέρω οτι ζούμε σε μια δυτικοκεντρική κοινωνία στην οποία πια ο γάμος είναι κάτι περιττό και μπανάλ, αλλά καλώς ή κακώς για κάποιους κάτι σημαίνει, κι όχι απαραίτητα ένωση φορολογικών δηλώσεων. Προσωπικά ο μόνος λόγος να παντρευτώ είναι να μην έχει το παιδί μου πρόβλημα στο σχολείο. Α και κάτι σημαντικό που ζω τώρα: οι συγγενείς του συντρόφου σου δε σε βλέπουν πολύ σοβαρά όταν είσαι απλά "γκόμενα" του γιου / αδελφού / ανιψιού τους. Ηλίθιο είναι, το ξέρω, αλλά να που συμβαίνει.
Πολύ καλά έκανες, αλλά για να φτάσεις στο σημείο να θέσεις τέτοιο τελεσίγραφο, πάει να πει οτι είχες κι άλλες ενδείξεις. Δεν ήταν δηλαδή όλα μέλι γάλα και απλά ο τύπος δεν ήθελε να παντρευτεί...
Οχι στο 2012, είναι δίσεκτο φτου φτου
Το είπα ως παραδειγμα. Γενικά θεωρώ οτι όταν έχεις κάποιο δίλημμα, είναι καλή μέθοδος να θέτεις ένα χρονικό όριο για να πάρεις μια απόφαση. Στην προκειμένη πες πχ στον εαυτό σου "μέχρι το Δεκέμβρη του 2012, αν δεν έχει γίνει προγραμματισμός για γάμο, θα χωρίσω". Και μην το πεις πουθενά, κράτα το για τον εαυτό σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σ ευχαριστώ πολύ για το Ρουβά. Πάντα βοηθάει . Η αλήθεια είναι ότι δε θα έμενα ποτέ εγκυος για να τυλίξω έναν άντρα. Τι είναι? Ντολμαδάκι? Το χω ονειρευτεί αλλιώς. Να γονατίσει και να μου κάνει πρόταση, όχι να ναι το μωρό κάτι εκβιαστικό. Από την άλλη, σκέψου ότι στη συζήτηση αυτή που λες, "Ξέρεις, είμαστε μαζί τόσα χρόνια κτλ", εκείνος απαντάει "Φυσικά και θέλω να παντρευτούμε. Είσαι η γυναίκα της ζωής μου, είναι ξεκάθαρο αυτό. Αλλά γιατί να πρέπει να βιαστούμε να γίνει τώρα αυτό?".
Για πες σ αυτή την περίπτωση..
Εσύ τελικά γιατί θες όντως να γίνει αυτό τώρα; Φοβάσαι οτι έχει βολευτεί και δε θα γίνει αυτό ποτέ; Ή κάτι άλλο; (ας πούμε περουσιακά, το θέλουν οι δικοί σου, θες παιδί, τι απ' όλα; ). Στην τελική αν απλά το θες, η απάντηση θα είναι "γιατί θέλω να επισημοποιήσουμε το δεσμό μας στον κόσμο, στους δικούς μας, στους φίλους μας, θα με έκανε ευτυχισμένη αυτό". Αν και πάλι δεν το πιάσει, τι να πω. Και στην τελική, γιατί να ΜΗΝ γίνει τώρα αυτό; Ε κι όταν λέμε τώρα, δε λέμε αύριο βρε αδελφέ, αλλά ας το βάλουμε στο πρόγραμμα να γίνει πχ μέσα στο 2012.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ο δικός μου σκοπός ζωής είναι να κάνω παιδί. Δεν το διαπραγματεύομαι αυτό. Όλα τα υπόλοιπα τα συζητάω, αυτό όμως όχι. Στις σχέσεις που είχα από τότε που είχα το στόχο αυτό, το έλεγα με το καλημέρα σχεδόν. Άλλωστε πρώτα ήμουν φίλη με τον εκάστοτε άνθρωπο και μετά έκανα σχέση μαζί του. Και αυτή η συζήτηση ήταν το πρωταρχικό που "έψαχνα" να μάθω γι' αυτόν, αφού τον έβλεπα ερωτικά. Αν γνώριζα πχ κάποιον σήμερα κι ήμουν ελεύθερη και τον σκεφτόμουν για σχέση, και μου έλεγε οτι δε θέλει ποτέ παιδιά, νομίζω οτι δε θα προχωρούσα μαζί του. Δε θα έφτανα ποτέ στο σημείο που λέει η Ντίνα, πρώτα να τρελαθώ μαζί του και μετά να μάθω οτι δε θέλει σοβαρή σχέση ή παιδιά. Όλα αυτά βέβαια μπορεί σε κάποιους να φαίνονται υπολογιστικά κι εγωκεντρικά. Αλλά βρε παιδιά, εδώ προγραμματίζεις μια εκδρομή και σχεδιάζεις την κάθε λεπτομέρεια (πού θα μείνεις, αν το ξενοδοχείο θα βλέπει σε θάλασσα, αν το κρεβάτι είναι μονό ή διπλό κλπ), δε θα προγραμματίσεις τη ζωή σου;
Όσο για την ερώτηση που έκανε η yperoxi νομίζω πιο πάνω: κοίταξε να δεις, νομίζω οτι σε αυτή τη φάση που ρωτάς (δεν ξέρω αν είσαι εσύ σε αυτή, ας υποθέσω έτσι) θα πρέπει να του κάνεις μια νύξη. Να του πεις δηλαδή σε κάποια επέτειο πχ "είμαστε μαζί Χ μήνες ή χρόνια, μήπως να το επισημοποιούσαμε;". Ξέρω οτι ακούγεται ψυχρό, αλλά αν αυτός έχει βολευτεί όπως λες, νομίζω οτι δε θα κάνει αυτός κάποια κίνηση. Εδώ μπαίνει η παλιά δοκιμασμένη συνταγή των γιαγιάδων μας "ουπς!!! έμεινα έγκυος!" (καλά αυτό το ουπς δεν είναι πολύ ουπς, αλλά θα είναι ένα μυστικό που θα πάρεις στον τάφο σου). Δε συμφωνώ με αυτήν την τακτική γιατί το παιδί πρέπει να το θέλουν κι οι δύο, αλλά δε συμφωνώ και με το να βολεύεται ένας άντρας στο να έχει γυναίκα και νοικοκυρά χωρίς να θέλει να παντρευτεί. Όπως και να έχει, μια νύξη στο θέμα θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι σκέφτεται. Εναλλακτικά σου έχω και Σάκη Ρουβά. Μη γελάς!
Πάντως γενικά στην ηλικία των 30 θεωρώ οτι μια γυναίκα που θέλει οικογένεια και παιδιά δεν έχει πια περιθώρια να χαζολογάει με ανώριμους ανθρώπους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.