touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,080 μηνύματα.
17-04-23
08:59
Σε μένα αναφέρεσαι; Όχι, εγώ δε συχαίνομαι, πώς το σκέφτηκες; Εγώ απλά μ΄αυτά τα περί βρώμας κλπ που διάβασα από σένα, ένοιωσα μια δυσφορία. Πώς τα συνδιάζεις έτσι;Για σκέψου λίγο συχαίνεσαι με την ιδέα μήπως αυτό που έχουμε εκεί κάτω η βρόμα του κάτουρου και του σκατού κόβουν την όρεξη σε σκεφτομενα άτομα να λερωθούν
Τώρα που διαβαζω, όλη τη σκέψη, περί βρώμας, σκέφτομαι, πως πολλά μέρη του σώματος μπορεί να <<βρωμίσουν>> αν δεν πλυθούν, πχ μασχάλες, μαλλιά, στόμα κλπ. Μ' αυτό το σκεπτικό, κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να είναι μια εστία βρωμίλας.... Αν όμως φτάσουμε στο σημείο, να βλέπουμε άνθρωπο και να μας έρχεται μια σκεψη πως αυτός <βρωμάει>, τότε τι έρωτες και ιστορίες να σκεφτείς, τί λαγνεία να νοιώσεις; Τότε έχεις επιλέξει τη μοναξιά. Βέβαια και ο εαυτός σου ο ίδιος θα βρωμά κάποιες φορές.
Τι σκέφτομαι τώρα! Άσε φίλε freenotes, δύσκολα τα πράματα.
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,080 μηνύματα.
13-04-23
18:37
Νομίζω ξεφεύγεις απ το θέμα asexual.Chem2000 Πράγματι όλα αυτά είναι μια βρώμικη ζωή, που την έκανα γιατί ακολουθούσα ένα αστέρι, αυτό το αστέρι που θα είναι η ερωτική σύντροφος μου.
Την έψαξα παντού σε παλάτια σε καταγώγια σε ποταδικα στο τρένο στον πληρωμένο έρωτα στην Ελλάδα στο εξωτερικό, ήταν αυτή που θα γεννούσε όλα αυτά που τα μασάμε σαν τσίχλα κάθε μέρα είναι η φράση είσαι το άλλα μισό μου και θα σε προσέχω όπως προσέχω εμένα, είναι όταν το φως του έρωτα γεννάει την ισότητα τον σεβασμό την επικοινωνία και την αγάπη,είναι το ταίριασμα που ο Θεός το θέλει να κατοικίσει στον κόσμο του.
Δεν έχει σημασία αν εγώ τελικά το βρήκα αυτό, τι συνάντησα σε αυτό το νησί , αν έφτασα ποτέ εκεί .
Αν έπρεπε να το προδώσω γιατί υπήρχε μια δεύτερη γυναίκα στην ζωή μου η ίδια η ΖΩΗ που έπρεπε να βρομηστουμαι σε λατομία σε χωράφια στο πανεπιστήμιο,για να έχουμε ένα πιρούνι και ένα κολοκυθάκι να το τρώμε και να ερωτοτροπούμε.
Μετά από μένα είναι αυτός που κράτησε αυτήν την αγάπη σε αυτό το νησί και μαζί έφτιαξαν όλα αυτά που έχουμε γύρο μας, το γάλα που πίνουμε το πρωί, τα δημητριακά που τρόμε, τα φασολάκια το μεσημέρι, το παντελόνι που φοράμε για να μην κρυώσουμε, και την άμαξα για να πάμε ένα ταξίδι.
Αλήθεια επειδή κοντεύεις να ξεράσεις στο part1 τώρα που έμαθες το part 2 και το part 3 που ακολουθεί τι σου είθε.
Πόσοι άνθρωποι νομίζεις κατοικούν σε αυτό το νησί,πόσοι άνθρωποι είναι σκηνικά και ψεύτες που μασάνε αυτά που θα διαβάσουν , πόσοι άνθρωποι ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς μας λένε ψέματα ότι αγαπούν το άλλο μισό η μήπως όλα αυτά γύρο μας γίνονται για ένα πιάτο φαΐ μια προίκα η μια θέση που θα έχει κύρος και θα καταδικάζει την προηγούμενη ζωή αυτή που σε έκανε να ξεράσεις και θα καταστέλλει την αλητεία του έρωτα με το διάταγμα όποιος γαμάει παντρεύετε.
Και πόσοι από αυτούς που πάνε σε ένα κυριλέ εστιατόριο και ζητάνε μοσχαράκι κάτι έχουν κάτσει να καθαρίσουν ένα χωράφι από την πετρά και αυτήν την πέτρα να την κάνουν σπίτι αν μπορούν να το σκεφτούν.
Να φροντίσουν την γελάδα που ήρθε στην αυλή να καθαρίσουν τα σκατά της και να τα διαχειριστούν.
Να βρουν επιστήμη να φτιάξουν πόρτα και κάθισμα.
και όταν κάνουν όλο αυτό να τους έχει περισσέψει ένα ποτήρι γάλα ,και με αγάπη να βάλουν μια ταμπέλα το πουλάω σε έναν φίλο.
Chem2000 η ζωή όπως και ο ερωτάς που είναι αυτός που ευθύνεται και μας βάζει στο σπίτι της είναι κατή πολύ βρώμικο και ένα ταξίδι στο σκοτάδι που η θα χάσεις ή θα βρεις την ψυχή και την ζωή σου και θα προσπαθείς πάντα να πάρεις στην δική σου άβυσσο όλους αυτούς που σε αδίκησαν για να τους προστατεύεις πρέπει να έχεις φτάσει στο προηγούμενο νησί και να έχεις μάθει να αγαπάς και να σέβεσαι τις επιλογές τους.
Εσύ μας εξηγείς, πώς ήταν για σένα ο έρωτας μια βρωμιά. Διαφωνώ βέβαια και μένα αυτες οι περιγραφες σου μου φέρνουν μια αηδία.
Αλλά εδώ μιλάμε για άτομα που δεν έχουν καν διάθεση. Και είναι πλέον κανόνας αυτός.
Βαριούνται να κάνουν φλερτ, διστάζουν να μιλήσουν πρώτοι, δεν είναι βέβαιοι. Και εφόσον μέχρι τα 35 τους πχ δεν έχουν κάνει καν σχέση, δεν έχουν μπει στο παιχνίδι της λαγνείας και δεν τους λείπει κάτι. Είναι μια χαρά. Ίσως η γενιά η δική μας να ήταν λάθος, που γύρευε έρωτα. Εσύ μας περιγράφεις το αποτέλεσμα του έρωτα δίχως ,....έρωτα! Λες τα σημερινά παιδιά να έχουν δίκιο;