Isiliel
Επιφανές μέλος
Έλα όμως που εμένα ένας ομοιοπαθητικός μου έσωσε τη ζωή... Δεν μου έδωσε κάποιο ομοιοπαθητικό σκεύασμα, κατάφερε όμως έγκαιρα να κάνει σωστή διάγνωση -και μάλιστα από τηλεφώνου- και να με στείλει άμεσα στο νοσοκομείο όπου και σώθηκα, όταν ο συμβατικός γιατρός, μού είπε απλά να πάρω ένα buscopan και να μην κάνω σαν μωρό.3 φορές με 3 διαφορετικούς ομοιοπαθητικούς έχω επαναλάβει την απλή μου πρόσκληση: καταφέρετε να μου προκαλέσετε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ σύμπτωμα! Έχω απαντήσει υπομονετικά και ειλικρινά ώρες επί ώρες ερωτήσεων για να μου βρούνε τον "τύπο" μου και έχω πάρει οτιδήποτε μπορούσαν να σκαρφιστούν σε φουλ δυναμοποίηση. Ούτε...κόψιμο δεν μπορούν να μου προκαλέσουν με ομοιοπαθητικά φάρμακα όμως! Μου έλεγαν "αυτό θα σε ξετινάξει" ή "με αυτό θα βλέπεις οράματα"....τζίφος.
Στα (πολλά) χρόνια που τον ξέρω, μου έχει δώσει αρκετές ομοιοπαθητικές θεραπείες που είχαν αποτελέσματα και δεν έχει διστάσει να μου συστήσει και συμβατικές θεραπείες όπου το έκρινε απαραίτητο.
Εννοείται πως δεν θα μπορούσαν να σου προκαλέσουν κάτι εσκεμμένα. Δεν λειτουργεί έτσι η ομοιοπαθητική και απορώ πως αυτοί που αναφέρεις, δέχτηκαν να κάνουν τέτοια πειράματα πάνω σου. Πριν από την καλή ή κακή πρακτική φυσικά, υπάρχει ο καλός ή ο κακός άνθρωπος που θα την εφαρμόσει. Στους συγκεκριμένους δεν θα πάταγα το πόδι μου δεύτερη φορά.
Δεν πιστεύω πως η ομοιοπαθητική είναι placebo. Έχει άλλωστε αποτελέσματα ακόμη και σε ζώα και σε μωρά.Αν πράγματι είναι μάστορες του placebo, έχει ενδιαφέρον ότι πουθενά δεν το διδάσκονται (αλήθεια η πιστοποίηση για να γίνουν τόσοι...οδοντίατροι ομοιοπαθητικοί ξέρετε πως γίνεται ούτε περιλαμβάνεται στην ύλη και την μελέτη της ομοιοπαθητικής. Αντίθετα ότι περίεργο υλικό (άκου silica!!) πέσει στα χέρια τους το...δυναμοποιούν και αρχίζουν τα "πειράματα"!
Η επιστήμη επιμένει να συγκρίνει μια ομοιοπαθητική θεραπεία με μια placebo, όταν σου έδειξα παραπάνω πως οι συμβατικοί γιατροί θεωρούν πως δεν θα έπρεπε να το κάνει ούτε για τα δικά της συμβατικά σκευάσματα.
Το είπε ο Goldacre, πιο απλά δεν γίνεται: Δεν με ενδιαφέρει να δω αν δουλεύει ένα καινούργιο φάρμακο σε σχέση με το τίποτα. Με ενδιαφέρει αν δουλεύει καλύτερα ή χειρότερα από κάποιο άλλο σκεύασμα, κάποια άλλη θεραπεία για την ίδια ασθένεια.
Δεν νομίζω πως μπορεί ν' αποδειχθεί η δυναμική της ομοιοπαθητικής μέσα από τις συμβατικές μελέτες, αφού η θεραπεία είναι εξατομικευμένη. Δεν μπορείς δηλαδή να δώσεις στη μια ομάδα ζαχαρίτσα και στην άλλη ομοιοπαθητικό φάρμακο για τη χ ασθένεια.
Δεν ακούω κάτι καινούργιο από σένα, κάτι που να μην έχω ξανακούσει. Φαντάζομαι ούτε κι εσύ ακούς κάτι νέο από μένα. Ευτυχώς και οι δυο μπορούμε ν' αποφασίζουμε για τις ζωές μας. So let's leave it at that.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Απάντησε η Gilda πριν από μένα και πήρε μια αόριστη ανταπάντηση: Πολύ λιγότερο πιθανό από ότι η ομοιοπαθητική.3. Όταν καταλήξει σε μια θεραπεία ο ομοιοπαθητικός γιατρός, αυτή η θεραπεία περιέργως δεν θα είναι ίδια με αυτή που θα προτείνει άλλος ομοιοπαθητικός στην ίδια κοπέλα. Από άποψης ομοιοπαθητικής θεωρίας μπορώ να σου το εξηγήσω, από λογική όμως δυσκολεύομαι. Είναι κάτι σαν τα ζώδια ένα πράγμα κάπως ανησυχητικό σε επίπεδο ελέγχου του επαγγέλματος.
Έχεις κάποια απόδειξη γι' αυτό;
Ο ομοιοπαθητικός ή ο συμβατικός γιατρός, μπορεί να ορίζει τη θεραπεία όπως γουστάρει, ο ασθενής πάντως ξέρει πολύ καλά πότε και αν ανακουφίστηκε από αυτό που τον ταλαιπωρούσε και αν ο τρόπος με τον οποίο έγινε αυτό, ήταν ανθρώπινος και βελτίωσε την ποιότητα της ζωής του.4. Η θεραπεία που θα καταλήξει ο ομοιοπαθητικός δεν έχει ούτε ορισμένο χρόνο στον οποίο θεωρείται ότι "δούλεψε" ούτε συγκεκριμένο αποτέλεσμα το οποίο θεωρείται "στόχος". Ουσιαστικά λοιπόν, δεν μπορώ να σου απαντήσω το ερώτημα. Η ομοιοπαθητική προσπαθεί να φέρει το "μαγνητικό κέντρο της ύπαρξης" σε ισορροπία (οι ακριβείς λέξεις που το περιγράφουν διαφέρουν ανάλογα με τον συγγραφέα) οπότε θεωρεί επιτυχία και κάποιους γενικούς ψυχολογικούς παράγοντες τους οποίους όμως επίσης δεν προσδιορίζει με ακρίβεια.
Και η χημειο-θεραπεία ως θεραπεία παρουσιάζεται, αλλά άστο καλύτερα...
Ευτυχώς η ιατρική κοινότητα ανοίγει σιγά σιγά τους ορίζοντές της και όλο και περισσότεροι γιατροί (εγώ τουλάχιστον τυχαίνει να γνωρίζω μερικούς) προσεγγίζουν θετικά τις βασικές αρχές της ομοιοπαθητικής (όπως είναι η ολιστική προσέγγιση, η εξατομίκευση και η ενδελεχής εξέταση πριν από τη διάγνωση), από τις οποίες η ιατρική θα μπορούσε να διδαχθεί πολλά.
Η αλήθεια είναι πως δεν με ενδιαφέρει να μπω σε τόσο σοβαρές συζητήσεις εδώ, γι' αυτό θα μου επιτρέψετε να μην συμμετέχω περαιτέρω στη συζήτηση, ωστόσο αν υπάρχει γιατρός, μάγος ή αστρολόγος, που να μπορεί να ενεργοποιήσει κάτι, όπως θέλετε πείτε το, placebo effect, αυθυποβολή, whatever, και να με γλυτώσει από θεραπείες τύπου accuran, δεν πρόκειται να σταθώ στο πόσες double και single blind μελέτες έχουν γίνει που να το αποδεικνύουν. Bye.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Εγώ απλά παραθέτω (για όποιον ενδιαφέρεται και του φαίνονται λογικά αυτά που λέω, κάποιους συνδέσμους από παλιότερές μου σκέψεις πιο αναλυτικά όπου ταιριάζουν - πχ περί placebo https://alexanderchalkidis.com/blog/?p=14998 )
Εσύ απλά διαφημίζεις το blog σου και όταν σου τελειώσουν τα επιχειρήματα κατηγορείς τους συνομιλητές σου ότι σου επιτίθενται. Παλιό το κόλπο στους χώρους των φόρουμ.
Παρεμπιπτόντως, εσύ αναφέρθηκες πρώτος στο φαινόμενο placebo που χρησιμοποιείται στις επιστημονικές δοκιμές της ομοιοπαθητικής:
Ας είναι, δεν το συνεχίζω....κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 95% των εναλλακτικών θεραπειών δεν έχει καμία κλινική διαφορά από placebo.
---
Επειδή λοιπόν τα πολλά λόγια δεν σου αρέσουν, ας περάσουμε στην ουσία:
Δώσε μου έναν καλό λόγο που ένα νέο κορίτσι με ακμή πρέπει να πάρει accuran πριν δοκιμάσει ομοιοπαθητική θεραπεία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αυτή η φράση δεν σε αφορούσε προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιήσω πρώτο πρόσωπο αν θέλω να στην πω, ωστόσο NEVER SAY NEVER αν δεν θέλεις ν' ακούς τέτοια σχόλια.Βέβαια οι δικές σου γενικεύσεις τύπου "φίλοι της επιστήμης" (δήλωσα κάπου κάτι τέτοιο ή "θρησκευτικού τύπου φανατισμός" δείχνουν μια πάγια τακτική των υποστηρικτών της ομοιοπαθητικής: όπου ξεμένουμε από επιχειρήματα, χτυπάμε τον άνθρωπο (ad hominem).
Έχεις μελετήσει με την ίδια ζέση και την επίδραση του Placebo;Το έχω αναλύσει εκτενώς επικοινωνιακά (πχ https://alexanderchalkidis.com/blog/?p=3794 ) γιατί είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι λογικοί (όχι επιστήμονες - απλά σκεπτόμενοι) άνθρωποι, δεν καταφέρνουν να συνδέσουν έναν ειρμό για να καταλάβουν τις επιπτώσεις μιας πίστης στην "μνήμη του νερού":
Για κοίτα να δεις, κάποιοι γίνονται καλά πίνοντας ζαχαρίτσα αλλά γιατί μωρέ να το ερευνήσουμε αυτό; Κάποιοι μάλιστα γίνονται ...καλύτερα με ΔΥΟ ζαχαρίτσες...
[...] Και υπάρχει και η επίδραση του εικονικού φάρμακου, ένα από τα συναρπαστικότερα ιατρικά φαινόμενα. Δεν αφορά μόνο την κατάποση ενός ψεύτικου χαπιού, αφορά τα πιστεύω και τις προσδοκίες μας. Αφορά την πολιτισμική σημασία μιας θεραπείας. Η επίδρασή των εικονικών φαρμάκων έχει μελετηθεί σε μια σειρά συναρπαστικών μελετών που συγκρίνουν ένα είδος εικονικού φαρμάκου με άλλα. Ξέρουμε, για παράδειγμα, πως δύο χάπια ζάχαρης την ημέρα είναι πιο αποτελεσματική θεραπεία για το γαστρικό έλκος από ένα χάπι ζάχαρης. Τα δύο νικούν το ένα. Είναι εξωφρενικό και γελοίο εύρημα, αλλά και αληθινό. Ξέρουμε από τρεις διαφορετικές μελέτες πως μια ένεση άλμης είναι πιο αποτελεσματική θεραπεία για τον πόνο από ένα χάπι ζάχαρης --ένα εικονικό χάπι που δεν περιέχει φάρμακο-- όχι επειδή η ένεση ή τα χάπια προκαλούν κάτι στο σώμα, αλλά επειδή ο ασθενής νιώθει την ένεση σαν δραστικότερη επέμβαση. Ξέρουμε λοιπόν πως τα πιστεύω και οι προσδοκίες μας μπορούν να κατευθυνθούν και γι'αυτό κάνουμε μελέτες όπου συγκρίνουμε με εικονικά χάπια: οι μισοί παίρνουν το φάρμακο και οι άλλοι μισοί το εικονικό χάπι.
ΑΛΛΑ:
Μπορεί να μην είναι απόλυτα σχετικό με το θέμα μας, δείχνει όμως κάτι πολύ απλό: Η μεθοδολογία των φαρμακευτικών δεν είναι ιδανική...Στη σύγκριση με εικονικό φάρμακο όλοι νομίζουν πως η σωστή δοκιμή συγκρίνει το νέο φάρμακο με ένα εικονικό. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό είναι λάθος. Συχνά έχουμε πολύ καλή θεραπεία ήδη διαθέσιμη οπότε δε μας ενδιαφέρει εάν η καινούργια είναι καλύτερη από το τίποτα. Θέλουμε να μάθουμε αν είναι καλύτερη από την καλύτερη διαθέσιμη θεραπεία. Παρόλα αυτά, βλέπουμε συνεχώς δοκιμές και συγκρίσεις με εικονικά χάπια. Ένα φάρμακο μπορεί να αδειοδοτηθεί με μοναδικό στοιχείο πως είναι καλύτερο από το τίποτα, ένα άχρηστο δεδομένο για έναν γιατρό που προσπαθεί να πάρει μια απόφαση.
Funny you should say that Κανένας δεν σε ρώτησε.Αλέξη, τα παίρνεις από τις φαρμακευτικές για να τα γράφεις όλα αυτά;
Oh, really? Για πες μου μερικές φαρμακευτικές που παράγουν και συσκευάζουν ομοιοπαθητικά φάρμακα με τη φίρμα τους απέξω; Είναι τόσο ανόητος ο ισχυρισμός σου που βαριέμαι να κάτσω να σου αποδείξω πόσο άτοπο είναι αυτό που λες ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ τις φαρμακοβιομηχανίες. Από πού προκύπτει αληθεια το περιθώριο κέρδους;;; Έχεις ιδέα πόσο μεγάλη διαφορά στην τιμή έχουν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;--- Όχι, καμία σχέση, αφού οι φαρμακευτικές φτιάχνουν και ομοιοπαθητικά. (Και με καλύτερο περιθώριο κέρδους!)
Αυτά τα επιστημονικά συγγράμματα και οι μελέτες ξέρεις πόσο αξιόπιστες είναι; Δες να μάθεις.Μερικά επιστημονικά συγγράματα όμως βρίσκουν ότι δουλεύει!
----- Στο όριο του στατιστικού λάθους. Οι περισσότερες δείχνουν το ανάποδο.
Διάβασα τις μελέτες για τη ρεμποξετίνη. Ήταν όλες θετικές και καλά εκτελεσμένες. Δε βρήκα λάθος. Δυστυχώς, αποδείχθηκε πως πολλές από τις δοκιμές είχαν αποσιωπηθεί. Το 76% όλων των ερευνών που έγιναν ποτέ γι' αυτό το φάρμακο, δε γνωστοποιήθηκαν σε γιατρούς και ασθενείς. Αν το καλοσκεφτείτε, εάν έριχνα ένα κέρμα εκατό φορές και μου επιτρεπόταν να σας αποκρύψω μισές από τις απαντήσεις θα μπορούσα να σας πείσω πως το κέρμα μου έχει δύο κορώνες. Αν αφαιρέσουμε τα μισά δεδομένα δε μπορούμε με τίποτα να ξέρουμε την πραγματική δραστικότητα αυτών των φαρμάκων.
Αυτό δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Περίπου μισά από όλα τα ευρήματα ερευνών για αντικαταθλιπτικά έχουν αποκρυφτεί, και πάει και παραπέρα.
Χαχαχαα!! Ρε φίλε με δουλεύεις; ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ δεν έκανες πιο πάνω; Επέλεξες να πιστεύεις τις μελέτες που δείχνουν πως η ομοιοπαθητική ΔΕΝ δουλεύει.Καλά, εγώ θα πιστεύω μόνο αυτές που δείχνουν αυτό που θέλω να πιστεύω.
Ο ασθενής που δηλώνει ότι βοηθήθηκε -με κάποιο τρόπο- από την ομοιοπαθητική, επιλέγει απλά να πιστέψει στο σώμα του, κάτι που και οι καλύτερες μελέτες δεν μπορούν ν' αντικρούσουν. Sorry.
Α? Για name a few από αυτές τις επιπτώσεις... Μα αφού:----- Ναι, αλλά έχει επιπτώσεις σε όλη την κοινωνία.
Make up your mind dude. Πώς έχει επιπτώσεις στην κοινωνία η καραμέλα;-----Γιατί δεν κάνουν τίποτα. Είναι σαν να απαγορεύσουν τις καραμέλες.
Για να τελειώνουμε:
-- Για παθήσεις που ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ αν δεν αντιμετωπιστούν με άλλο τρόπο άμεσα (πχ. δερματικά, στα οποία η φαρμακευτική αγωγή έτσι κι αλλιώς είναι συμπτωματική) δοκίμασε την ομοιοπαθητική πριν πάρεις ισχυρά φάρμακα που έχουν επιπτώσεις στη γονιμότητα και ευθύνονται για τερατογεννέσεις (βλ. Accuran). Γνώμη μου. Εσύ πάρε χημεία να γουστάρεις.
Δεν καταλαβαίνω όμως και μάλλον ποτέ δεν θα καταλάβω, εσένα τι σε κόφτει αν εγώ, ο χ, ο ψ, γίνεται καλά λόγω του Placebo Effect; Καλύτερα να πάρει τη χημεία ε; No comment.
*Τα αποσπάσματα είναι από την ομιλία του Ben Goldacre, o οποίος δεν ασπάζεται την ομοιοπαθητική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ποτέ.
Αυτή είναι μία ρήση που αν μη τι άλλο δεν ταιριάζει στην επιστημονική σκέψη και δείχνει φυσικά και τον τρόπο σκέψης σου.
Ο θρησκευτικού τύπου φανατισμός ορισμένων φίλων της επιστήμης, είναι πιο ενοχλητικός κι από την θρησκευτική πίστη, αυτή καθαυτή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ναι αμέ. Οι άνθρωποι πάνε στους ομοιοπαθητικούς με κάθε λογής συμπτώματα.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν θεραπεύονται ποτέ από την ομοιοπαθητική!
Τι λες ρε φίλε σοβαρά; Το τόπικ το διάβασες καθόλου;
Να μην κάνω καν τον κόπο να σε βάλω να τεκμηριώσεις αυτό το 'ποτέ'... την ώρα μου θα χάσω.
Gilda, τα περίεργα φουσκώματα καλυτερεύουν με αλλαγή διατροφής. Σου μιλάω εκ πείρας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
...γιατί μπορεί να βοηθήθηκε από την ομοιοπαθητική. Όλα τ' άλλα "γιατί" στέκουν για σένα εκτός απ' αυτό;γιατι? Γιατι μπορει να ηταν κακη διαγνωση του γιατρου, γιατι μπορει να μην τα επαιρνε, γιατι μπορει να τα επαιρνε για καποια χρονια και να τα σταματησε οταν αρχισαν να λειτουργουν, γιατι μπορει να αλαξε περιβαλων, μπορει να περασε η αλεργια και το εκζεμα (ΠΟΛΥ ΣΥΝΗΘΕΣ) γιατι μεγαλωσε, γιατι μπορει να μας λεει ψεματα, γιατι μπορει να υπερβαλει.
Αποκλείεις δηλαδή το ενδεχόμενο να μην υπάρχει ακόμη επαρκής πειραματική μέθοδος για να τσεκάρει την ομοιοπαθητική.Σοβαρα τωρα, εισαι βιολογος αν δεν κανω λαθος, σε παρακαλω, σε ικετευω με ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΕΞΩΔΑ εσυ ο ιδιος σχεδιασε ενα πειραμα για να τσεκαρουμε την ομοιοπαθητικη. Θα βαλω εγω τα λεφτα και θα τσεκαρω την μεθοδολογια αν ειναι επαρκως σωστη. Θα τα κανουμε ολα ανοιχτα σε αυτο το φορουμ για να βλεπουν ολοι. Εισαι μεσα?
Τελικά δεν έχω καταλάβει: Ένα ποσοστό ανθρώπων με κάποιον τρόπο βρίσκει λύση στην ομοιοπαθητική. Θεραπεύεται. Γιατί είναι τόσο κακό αυτό για σένα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Όλα όσα ζητάς έχουν αναφερθεί διεξοδικά στις προηγούμενες σελίδες. Ψάξου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Χαίρομαι που έχεις θετικά αποτελέσματα, όποια κι αν είναι η ιατρική πρακτική που ακολούθησες.
Περαστικά σου Γιδάκι!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Πρόσφατα πήγα σε έναν ομοιοπαθητικό(από τους καλούς αν κρίνω από το πόσο με χρέωσε!!)
Είναι τώρα αυτό κριτήριο ικανότητας του γιατρού;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Λάθος εικάζεις. Ούτε γυμναστική έκανε, ούτε το κάπνισμα έκοψε. Το μόνο που έκοψε ήταν το aerolin...ισιλιελ:
1)ενας ανθρωπος που ειχε βρογχικο ασθμα οταν αρχισε σωστη διατροφη (εικαζω και καποια βασικης μορφη γυμναστικη πιθανων εκοψε και το καπνισμα) θεραπευτικε (θαυμα θαυμα)
Αν και η ερώτηση μου φαίνεται προβοκατόρικη, να σου απαντήσω: Εάν δεν με βοηθούσε και δεν είχε βοηθήσει κανέναν από το περιβάλλον μου, θα ήταν ένας καλός λόγος να μην της έχω εμπιστοσύνη. Δε βιάζομαι να απορρίψω τίποτα ωστόσο...2)εξακολουθεις να μην λες τι θα σε εκανε να παψεις να πιστευεις στην ομοιοπαθητικη (τιποτα προφανως)
Οι εμπειρίες πολλών ανθρώπων όμως, θα 'πρεπε να λένε κάτι.3)η εμπειρια ενος ανθρωπου κατω απο μη ελεγχομενες συνθηκες δεν μας λεει τιποτα
Tell that to the universe... Αν πάντως το τίναγμα των φτερών μιας πεταλούδας μπορεί να προκαλέσει τυφώνα μίλια μακρυά, αναρωτιέμαι τι μπορεί να προκαλέσει το πέρασμα ενός ανθρώπου από τον κόσμο...Make no mistake η συντρηπτικη πλειοψηφια των ανθρωπων θα ζησει και θα παιθανει χωρις ποτε κανενας να παρει χαμπαρι την πορεια της ζωης τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ο ομοιοπαθητικός γιατρός του έχει θεραπεύσει με επιτυχία διάφορα ιατρικά προβλήματα, δικά μου και την οικογένειάς μου. Υπήρξαν και περιπτώσεις όπου αυτός ο ίδιος σύστησε να μην ακολουθηθεί ομοιοπαθητική θεραπεία σε κάποιες περιπτώσεις.
Εάν δεν μπορούσα για κάποιο λόγο να επισκεφτώ πλέον το συγκεκριμένο γιατρό, δεν ξέρω αν θα εμπιστευόμουν οποιονδήποτε άλλο ομοιοπαθητικό. Η εμπειρία μου όμως μου έδειξε ότι κάτι συμβαίνει με την ομοιοπαθητική που η ιατρική κοινότητα οφείλει να το λάβει σοβαρά υπ' όψιν της και να το μελετήσει.
Η φιλοσοφία της ομοιοπαθητικής ιατρικής, ταιριάζει με τα πιστεύω μου αλλά και ευρύτερα θεωρώ ότι θα μπορούσε να βοηθήσει τη συμβατική ιατρική να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στους ασθενείς της.
Μπορεί να μην εμπιστευόμουν την ομοιοπαθητική για κάποιο θανατηφόρο νόσημα, όμως σίγουρα θα ακολουθούσα ομοιοπαθητική θεραπεία για δερματικά ή χρόνια προβλήματα που δεν είναι θανατηφόρα.
Δεν έχω κάτι περισσότερο να προσθέσω και ήδη έχω πει πάρα πολλά. Όσοι είχαν θετικά αλλά και αρνητικά αποτελέσματα από την ομοιοπαθητική, να μπαίνουν και να καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
Καλές οι επιστημονικές μελέτες, αλλά πολλές φορές αλληλοαναιρούνται ή διαψεύδονται με τα χρόνια.
Μπορεί άραγε κανείς να τις εμπιστεύεται τυφλά;
Τυχεροί όσοι μπορούν να πιστεύουν σε κάτι που τους σώζει, αφού δεν είναι το αντικείμενο της πίστης τους αυτό που τους βοηθά, αλλά η ίδια η πίστη τους. Αυτός δε, είναι μάλλον ένας μηχανισμός, που όσο περισσότερο τον αναλύεις, τόσο λιγότερο δουλεύει. Ας αφήσουμε λοιπόν τον τρελό στην τρέλα του.Αρχική Δημοσίευση από epote:Και ο λογος ειναι απλος, δεν πιστευουν στην ομοιοπαθητικη γιατι εχουν σκεφτει κριτηκα και εχουν καταληξει σε ενα συμπερασμα, απλα ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ με την δογματικη θρησκευτικη εννοια γιατι αυτο εξυπηρετει τις προσωπικοτητες τους και γιατι ετσι εχουν μαθει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
ασε τον βυθουλκα, ΕΣΥ εισαι ικανοποιημενη με μια τετοια μελετη? τι διαολο δεν μπορειτε να χρησημοποιησετε την ΔΙΚΗ ΣΑΣ κριση για να βγαλετε ενα συμπερασμα? πρεπει να σας το ταισει καποιος "ειδικος"?
Μα τι λες τώρα!
Επί σειρά ποστ προσπαθείτε να μας πείσετε να μην χρησιμοποιούμε τη δική μας κρίση και να αφήνουμε την επιστήμη να αποφανθεί για την Αλήθεια.
Εμείς πιστεύουμε σε εξωγήινους με πράσινες ουρές, αγγέλους, χαρτορίχτρες, λέμε ψέματα και είμαστε αναξιόπιστοι.
Είσαι σίγουρος ότι θέλεις από εμάς να αξιολογήσουμε τη "μελέτη" σου;
Έλεος indeed!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
εχω προτεινει ολοκληρη μελετη που διερευνα και διαπηστωνει ακριβως αυτο το πραγμα, αλλα κανενας υπερμαχος δεν δειχνει να θελει να δει τι θα βγει, την αγνοουν επιδεικτηκα προφανως επειδη ξερουν τι ακριβως θα προκυψει
george (παπάκι) vithoulkas (τελεία) com
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Φαντάζομαι με τα ίδια κριτήρια οποιοσδήποτε αντικειμενικός άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να δεχτεί την ανεπάρκεια της κλασσικής ιατρικής σε κάμποσους τομείς... Ευτυχώς για μας, η ίδια η ιατρική προς τιμήν της, την παραδέχεται.Οποτε οποιοσδηποτε αντικειμενικος ανθρωπος ειναι υποχρεωμενος να δεχτει την ανεπαρκεια της ομοιοπαθητικης, μεχρι να αποδειχθει το αντιθετο.
Αυτό δεν εξηγεί γιατί το αλλοπαθητικό φάρμακο δεν έδρασε έστω ως placebo.Γιατι ειναι η τελευταια του επιλογη;
Αυτό δεν εξηγεί γιατί το αλλοπαθητικό φάρμακο δεν έδρασε έστω ως placebo.Γιατι δεν ακολουθησε τη θεραπεια με το συμβατικο φαρμακο οπως επρεπε ή για οσο καιρο επρεπε, ή δεν αλλαξε φαρμακο για να παρει καποιο αλλο που μπορει να ειχε αποτελεσα;
Ας αφήσουμε τις περιπτώσεις να μιλήσουν:Γιατι εχει προκαταληψη με τη συμβατικη ιατρικη και τους γιατρους;
εμενα παντως η μικουλα μου παθαινε κρισεις βρογχικου ασθματος και τη τρεχαμε στα νοσοκομεια.τα εισνεομενα και οι κορτιζονες που επαιρνε δε την βοηθησαν μεχρι τη μερα που απευθηνθηκαμε σε εναν γιατρο ομοιοπαθητηκης και μας εσωσε!!!ουτε και εγω πιστευα στν ομοιοπαθητηκη μεχρι που ειδα τη μικρη μου να αναπνει κανονικα μερα απο τη θεραπεια.
Η αδελφή μου υπέφερε πολλά χρόνια από σπαστική κολίτιδα και ήταν αναγκασμένη να παίρνει χάπια (duspatalin κ.τ.λ )τα οποία δεν μπορούσαν να καλυτερέψουν την κατάσταση της και βέβαια δε μπορούσε να φαει ούτε όσπρια ούτε λαχανικά διότι οι κρίσεις ήταν πολλές και συχνές και έτσι την έβγαζε συχνά με ρύζια μακαρόνια και βραστά κοτόπουλα...
Ώσπου για καλή της τύχη σε μια εκδρομή γνώρισε μια κοπέλα που αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα το οποίο λύθηκε, όπως της είπε, με την ομοιοπαθητική.
Δεν έχασε χρόνο, μετά από λίγες μέρες πήρε το τηλέφωνο του γιατρού από την κοπέλα έκλεισε ραντεβού και αφού έκανε όλες τις απαραίτητες αιματολογικές εξετάσεις που της ζήτησε ο γιατρός ξεκίνησε μετά από λίγο καιρό την ομοιοπαθητική θεραπεία.
Σήμερα το πρόβλημα έχει σχεδόν εξαφανισθεί και μπορεί να φαει κανονικά όσπρια και λαχανικά χωρίς κάποιο πρόβλημα.
Βλέποντας αυτή την θεαματική βελτίωση, μετά από κάποιο εύλογο διάστημα, την ακολούθησα και εγώ για να βρω λύση στο μεγάλο πρόβλημα που ονομάζεται "ημικρανίες".
Τα αποτελέσματα και στην δική μου περίπτωση, που συνεχίζω, είναι πολύ καλά μιας και τα χημικά χάπια πλέον έχουν μειωθεί στο ελάχιστο! Τώρα πολλές φορές και το απλό depon κάνει δουλειά.
Ο συγκεκριμένος ιατρός-ομοιοπαθητικός, να σημειώσω, ότι έχει σπουδάσει ιατρική δε κάνει “πειράματα” και δεν είναι αντίθετος στην χρήση αντιβιοτικών όπου παραστεί η ανάλογη ανάγκη.
omg δεν έχω γράψει σε αυτό το θέμα?
Λοιπόν αρχικά να πω ότι ακολουθώ κι εγώ ομοιοπαθητική θεραπεία, αν και αρχικά την κορόιδευα. Η αλήθεια είναι ότι η κλασική ιατρική με "ανάγκασε" να το κάνω. Και καταθέτω την εμπειρία μου, (αν σιχαίνεστε πολύ εύκολα μην διαβάσετε)
Καποια στιγμή παθαίνω ουρολοίμωξη (δεν ξέρω πώς ακριβώς, αλλά δεν είναι και δύσκολο.) Η παθολόγος αφού έκανε εξετάσεις και καλλιέργεια μου έδωσε αντιβίωση. Παίρνω την αντιβίωση και παθαίνω κολπίτιδα - μυκητίαση (πολύ συνηθισμένη παρενέργεια της αντιβίωσης, που δεν υπάρχει στην ομοιοπαθητική). Ξεκινάω θεραπεία για την μυκητίαση (αφού κάνω καλλιέργεια και μάθουμε τον ακριβή μύκητα) παίρνω κολπικά υπόθετα, χάπια, αλοιφές και δεν γίνεται τίποτα. Η ενόχληση ήταν τόσο έντονη και αφόρητη που δεν μπορούσα με τίποτα να φορέσω παντελόνι. Και φυσικά στο σεκς πονούσα πολύ.
Αναγκάζομαι λοιπόν να ξεκινήσω ομοιοπαθητική γιατί επί 6 μήνες η κλασσική ιατρική δεν μπόρεσε να με βοηθήσει και η κατάσταση συνεχώς χειροτέρευε. Πάω στον ομοιοπαθητικό, μου δίνει ένα χάπι με το οποίο είδα μικρή αλλά αισθητή βελτίωση. Ξαναπάω και μου δίνει άλλο, με το οποίο έγινα εντελώς καλά!!
Από τότε έχω κάνει ομοιοπαθητική με εξαιρετικά αποτελέσματα για ουρολοίμωξη (δεν την ξαναπατάω), υψηλό πυρετό και πονόλαιμο (όχι ταυτόχρονα όλα αυτά).
έντιτ: και όταν έβγαζα φρονιμήτες και είχα πρηστεί και δεν μπορούσα να μασήσω, επίσης
Υπάρχουν κι άλλες και εδώ και στο internet και γύρω μας, σε κάποιους δε λένε τίποτα, μα για όσους βρήκαν ανακούφιση στο πρόβλημά τους λένε πολλά. Το κύριο χαρακτηριστικό τους, είναι η ανεπάρκεια της συμβατικής ιατρικής να λύσει το πρόβλημά και η προσθήκη της ομοιοπαθητικής στο οπλοστάσιο της αντιμετώπισης ασθενειών τους.
Δεν είναι διαγωνισμός, δεν ψάχνουμε τον καλύτερο. Συνεργασία, συνεργασία, συνεργασία...
Ενδιαφέρον... να κάτι που η συμβατική ιατρική ΟΦΕΙΛΕΙ να αλλάξει για το καλό των ασθενών της.Γιατι ενας συμβατικος γιατρος σπανια θα σε κανει να νιωσεις σημαντικος για αυτον, ενω ο ομοιοπαθητικος θα αφιερωσει χρονο στο να εξετασει το ιστορικο σου, κτλ βαζοντας σε σε διαθεση να τον εμπιστευτεις;
Το θέμα είναι ότι έχουμε μια εναλλακτική παραπάνω την οποία δεν βιαζόμαστε να απορρίψουμε εφ' όσον στην πράξη μας βοηθά και έχει μηδενικές παρενέργειες.Το θεμα ειναι οτι τα εως τωρα αποτελεσματα παρα το οτι ειναι πολυ αρνητικα για την ομοιοπαθητικη, δεν δειχνουν να πειθουν τους υποστηρικτες της.
Μελέτες υπάρχουν πολλές και δεν είναι όλες τόσο αρνητικές για την ομοιοπαθητική όσο τις παρουσιάζεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Εχω την αισθηση οτι υπαρχει μια συγχυση στο πως δουλευει το placebo.Νομιζω ειχαμε ξαναναφερθει σε αυτο. Το εφε πλασεμπο δεν ειναι ενα φαινομενο κατα το οποιο κοροιδευουμε τον εαυτο μας οτι βελτιωθηκε. Οντως βελτιωνεται! Αλλα αυτο γινεται επειδη ο εγκεφαλος πιστευει οτι αυτο που πηρε θα εχει το χ,ψ αποτελεσμα, και ουσιαστικά κανει τις ενεργειες εκεινες που χρειαζονται για να συμβει ακριβως αυτο. Αυτοβελτιωση ειναι , χωρις αναγκη φαρμακου.
Ευχαριστούμε για τη διευκρίνηση, το ερώτημά μου όμως παραμένει.
Οι περισσότεροι πριν ακολουθήσουν το δρόμο της ομοιοπαθητικής επισκέφτηκαν κάποιο αλλοπαθητικό γιατρό που τους έδωσε κάποια συνηθισμένη αγωγή για την περίπτωσή τους.
(Ανατρέξτε στις περιπτώσεις που αναφέρονται μέσα στο τόπικ και αλλού).
Περιέργως το αλλοπαθητικό φάρμακο με τη βούλα και το κύρος της επιστήμης δεν είχε κανένα placebo effect (μα ούτε και πραγματικό effect) επάνω τους και τότε στράφηκαν στην ομοιοπαθητική η οποία σύμφωνα με τη λογική σας, λειτούργησε μόνον ως placebo.
Ξαναρωτώ λοιπόν: Γιατί το αλλοπαθητικό φάρμακο στις συγκεκριμένες περιπτώσεις (δε μιλάμε για την ασπιρίνη, epote) δεν είχε κανένα απολύτως αποτέλεσμα, έστω και πλασματικό;
Γιατί ο εγκέφαλος δεν πιστεύει ότι θεραπεύτηκε με την ενδεδειγμένη συμβατική θεραπεία αλλά το πιστεύει με την ομοιοπαθητική;
Κανένα κακό να είναι κανείς επιφυλακτικός! Μη σου πω ότι από την εμπειρία μου και τόσο που είμαστε πάλι δε φτάνει.Αρχική Δημοσίευση από prime:Πού είναι το κακό λοιπόν να είναι κανείς επιφυλακτικός ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Λοιπον isiliel θελω να σε ρωτησω κατι, και να μου απαντησεις ειλικρινα
Θα σχεδιασουμε ενα πειραματακι. Ας παρουμε 50 ασθενεις οι οποιοι πασχουν απο καποια παθηση που αντιμετοπιζεται απο την ομοιοπαθητικη.
Τους μοιρασουμε σε δυο ομαδες 25 και 25, και οι δυο ομαδες θα αντιμετοπιστουν απο ΕΝΑΝ εγκεκριμενο ομοιοπαθητικο γιατρο με φουλ πτυχια κτλ ο οποιος θα χωρηγησει εξατομικευμενη ομοιοπαθητικη φαρμακευτικη αγωγη σε καθε ενα ασθενη ξεχωριστα. Διχως ο ιδιος ο ασθενης η ο γιατορς (η αυτος που κανει την μελετη!) τα φαρμακα που θα χωρηγει ο ομοιοπαθητικος θα χωριστουν σε δυο κατηγοριες, σε πραγματικα ομοιοπαθητικα φαρμακα και σε αλλα που θα εχουν κανονικες ετικετες φυσικα αλλα σκετο νερο μεσα. Ητοι οι 25 απο τις 50 φαρμακευτικες αγωγες που θα δωσει ο ομοιοπαθητικος θα ειναι κανονικες και οι 25 θα ειναι σκετο νερο (αλλα δεν θα φαινετε αυτο οπως ειπαμε). Και ΚΑΝΕΙΣ δεν θα ξερει τι ειναι τι παρα μονο μετα απο το περας της μελετης που θα αποκαλυφθουν τα αποτελεσματα.
Στο τελος του πειραματος αφου εχει περασει ο χρονος που ο ομοιοπαθητικος γιατρος θελησε θα μετρησουμε ποσοι απο αυτους που πηραν το πραγματικο φαρμακο ιαθικαν και ποσοι απο αυτους που πηραν το νερο ιαθικαν.
Αυτο πιστευεις οτι θα ηταν μια καλη μελετη? Βλεπεις να μπαζει απο καπου?
Θελεις να το οργανοσουμε?
Δεν αστειευομαι μιλαω πολυ πολυ σοβαρα.
Εγώ φίλτατε μια ταπεινή φωτογράφος είμαι. Δε μπορώ να γνωρίζω πόσες και ποιες άλλες παράμετροι χρειάζονται για λειτουργήσει οποιοδήποτε πείραμα.
Γιατί δεν κάνεις την πρότασή σου σε κάποιο ομοιοπαθητικό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Έστω ότι κάθε ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι νεράκι και η μόνη επίδραση που έχει είναι φαινόμενο placebo.
Συνήθως ακούμε περιπτώσεις όπως η παρακάτω:
Δηλαδή ο ασθενής, αφού δοκίμασε να θεραπεύσει την ασθένειά του με συμβατική φαρμακευτική αγωγή χωρίς αποτέλεσμα, στράφηκε στην ομοιοπαθητική η οποία σύμφωνα με την άποψή σου έδρασε ως placebo.Η ασθένεια δεν ήταν πολύ σοβαρή (δλδ εξαρτάται και πως το εννοεί ο καθένας το σοβαρό) ήταν μια αλωπεκία και η γυναίκα ξεκίνησε με μια τούφα πεσμένη όπου σιγά σιγά άρχισαν να γίνονται πολλές τρύπες χωρίς μαλλιά στο κεφάλι που έτιναν να ενωθούν μεταξύ τους σε μια μεγάλη.
Η κλασσική ιατρική λοιπόν δεν μπόρεσε να βοηθήσει το άτομο αλλα με την ομοιοπαθητική, ιάθηκε εντελώς.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν. Εφ' όσον ο ασθενής είχε την προδιάθεση να "θεραπεύσει τον εαυτό του" γιατί δε λειτούργησε πάνω του ως placebo και η συμβατική θεραπεία που προηγήθηκε, η οποία είναι και ενδεδυμένη με το μανδύα της επιστημοσύνης, παρά χρειάστηκε να καταφύγει στην ομοιοπαθητική;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Έχω πει αρκετές φορές σε ετούτο το τόπικ πως θεωρώ ότι ομοιοπαθητική και συμβατική ιατρική είναι δύο κλάδοι που δε θα έπρεπε να βρίσκονται σε ανταγωνισμό αλλά να συνεργάζονται.
Εγώ η ίδια δεν ακολουθώ μονάχα ομοιοπαθητικές θεραπείες αν και ομολογώ πως όταν μπορώ να αποφύγω ένα συμβατικό φάρμακο με παρενέργειες θα το κάνω.
Δεν πρόκειται για κάποιου είδους διαγωνισμό. Νομίζω πως κάθε εν δυνάμει ασθενής αυτό που προσδοκά είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος ίασης, με τις λιγότερες παρενέργειες, με την καλύτερη ποιότητα ζωής κατά τη διάρκεια της θεραπείας και ιατρούς που ενδιαφέρονται για τον ασθενή τους.
Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι συνεργατικά οι δύο κλάδοι μπορούν να αποδώσουν καλύτερα και να ωφεληθούμε όλοι από αυτό.
Το ποιος τα έχει βάλει με τι και ποιος διαστρεβλώνει ποιον, το αφήνω στην κρίση όσων διαβάζουν το θέμα. Η prime είχε την καλοσύνη να απαντήσει στο ερώτημά μου και την ευχαριστώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Δεν αναφερόταν ολόκληρο το ποστ μου ειδικά σε σένα, παρά μόνον τα σημεία στα οποία σου απευθύνομαι άμεσα, δηλαδή η πρώτη πρόταση και αυτή που περιέχει το όνομά σου παρακάτω.Πουθενα δεν ειπωθηκε κατι τετοιο απ'οσο ειδα. Κανενας δεν ειπε "κακως ανακουφιστηκες". Λεμε οτι το να δει αποτελεσμα καποιος, πολυ πιθανο να οφειλεται σε κατι αλλο απο αυτο που ισχυριζεται η ομοιοπαθητικη. Νομιζω κατι τετοιο ειναι ξεκαθαρο εδω και παρα πολλα ποστ και δεν καταλαβαινω που αποσκοπει η διαστρεβλωση.. (ομοιως και για το επομενο σχολιο σου)
Ωστόσο,
Και εκτος φορουμ και εντος, μια και τα συζητησαμε, και ξαναγυρισαν καποιοι στο "μα η φιλη μου η Σουλα εγινε καλα, κλπ". Πως να κανεις κουβεντα μετα...
Εδω απο προσωπικη εμπειρια χιλιαδες κοσμος νομιζει οτι ειδε ουφο, οτι μπορει να κανει dowsing και χιλιαδυο. Μην θεωρειτε οτι επειδη βιωσατε κατι, ειναι απαραιτητα και αληθινο. Ειδικα οταν δεν εχετε ψαξει κατι, ή σας λειπουν πληροφοριες και γνωσεις. Ειναι πολυ απλο το πραγμα.
Ούτε έτσι μπορεί να γίνει συζήτηση Δήμο. Δε μπορεί εμμέσως πλην σαφώς να μας αποκαλείτε ούφο και βλαμμένους. Δε μπορεί δεκάδες άνθρωποι, εκ των οποίων και πολλοί γιατροί, να έχουν δει βελτίωση της κατάστασής τους και των ασθενών τους και κάποιοι άλλοι να μοιράζουν χαρακτηρισμούς.
Γιατί αποκλείουμε αβίαστα το γεγονός η επιστημονική έρευνα να μην έχει ακόμη τον κατάλληλο μηχανισμό για να αποδείξει με ποιο τρόπο λειτουργεί η ομοιοπαθητική;
Και η βαρύτητα λειτουργεί αλλά το πώς, παραμένει άγνωστο.
Δεν το βλεπεις σωστα. Γιατι δε μιλαμε για 2 πραγματα που εχουν ισαξια επιστημονικοτητα. Μιλαμε για ενα οπου εχει κανει μεγαλες προοδους και κανει οτι μπορει (και γινονται λαθη, και εχει κακους ιατρους κλπ,κλπ)...και ενα αλλο, που με το μπλα μπλα εχει πεισει τον κοσμο, και ακομα δεν ξερουμε τι συμβαινει (και εχει βλαφτει και κοσμος και με αυτην). Φυσικα λοιπον και καποιος θα ειναι δυσπιστος το 2ο και οχι στο 1ο (αν και ο epote ειναι λιγο γκαζωμενος).
Δύο μέτρα και δύο σταθμά, Δήμο μου. Διότι θα βρεθούν αρκετοί να σου πουν ότι δεν είναι μόνο μπλα-μπλα η ομοιοπαθητική, ανάμεσά τους και γιατροί.
Εμένα πάλι με λυπεί, να βλέπω περιπτώσεις μη θανατηφόρων χρόνιων προβλημάτων, να ταλαιπωρούν ανθρώπους και να τους αναγκάζουν να παίρνουν φάρμακα που δεν καταπολεμούν την αιτία, με χειρότερες παρενέργειες από αυτές της ασθένειάς τους, και ταυτόχρονα να ξέρω πως πιθανότατα με μια ομοιοπαθητική θεραπεία θα έβρισκαν ανακούφιση χωρίς καμία παρενέργεια και χωρίς να κινδυνέψει η σωματική τους ακεραιότητα.
Δεν είδα καμία απάντηση ως προς το ποσό που χρεώνουν συνήθως οι γιατροί για τις επισκέψεις.
Θέλετε να πείτε ότι γνωρίζετε γιατρούς που χρεώνουν την επίσκεψη 30 ευρώ;;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Δε γνωρίζω κανέναν γιατρό που να χρεώνει 30 ευρώ επίσκεψη, το σύνηθες θα έλεγα ότι είναι το 50άρικο αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Σε καμία περίπτωση δε διαχωρίζω τους μεν από τους δε στο οικονομικό και δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι δεν υπάρχουν και ομοιοπαθητικοί που να παίρνουν φακελάκια ή να χρεώνουν αστρονομικά τις επισκέψεις.Συγγνώμη ρε ισι, γνωστός μου πληρώνει 50 ευρώ την επίσκεψη σε ομοιοπαθητικό.
50 ευρώ! Όταν οι περισσότεροι γιατροί παίρνουν 30.
Έχω πει αρκετές φορές σε ετούτο το τόπικ πως θεωρώ ότι ομοιοπαθητική και συμβατική ιατρική είναι δύο κλάδοι που δε θα έπρεπε να βρίσκονται σε ανταγωνισμό αλλά να συνεργάζονται.
Εγώ η ίδια δεν ακολουθώ μονάχα ομοιοπαθητικές θεραπείες αν και ομολογώ πως όταν μπορώ να αποφύγω ένα συμβατικό φάρμακο με παρενέργειες θα το κάνω.
Δεν πρόκειται για κάποιου είδους διαγωνισμό. Νομίζω πως κάθε εν δυνάμει ασθενής αυτό που προσδοκά είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος ίασης, με τις λιγότερες παρενέργειες, με την καλύτερη ποιότητα ζωής κατά τη διάρκεια της θεραπείας και ιατρούς που ενδιαφέρονται για τον ασθενή τους.
Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι συνεργατικά οι δύο κλάδοι μπορούν να αποδώσουν καλύτερα και να ωφεληθούμε όλοι από αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Noμιζω ο βασικοτερος λογος που ο epote ανεφερε παραδειγματα. ήταν η δηλωση του Exposed που περιειχε το "ΑΝ καποιος πεθανει απο ομοιοπαθητικη".
Από τα παραδείγματα του epote το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως χρησιμοποιήθηκε λάθος θεραπεία από ακατάλληλους ανθρώπους.
Η ομοιοπαθητική δεν είναι πανάκεια, ούτε άλλωστε και η συμβατική ιατρική.
Υπάρχουν άνθρωποι γύρω σας που λένε "ανακουφίστηκα" κι εσείς τους απαντάτε "πολύ κακώς, γιατί η θεραπεία που ακολούθησες, δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι γιατρεύει".
Υπάρχουν τομείς που η ομοιοπαθητική λειτουργεί, έστω και φαινομενικά, καλύτερα από την συμβατική ιατρική (για όποιους λόγους) και εσείς λέτε "μα δεν έχει γιατρέψει κάτι σημαντικό, τι να την κάνουμε;"
Τουλάχιστον, Δήμο, κάμποσα ποστ παραπάνω, αν δε με απατά η μνήμη μου, δέχτηκες ότι χρειάζεται να γίνουν περισσότερα πειράματα ώστε να εξακριβωθεί αν και με ποιο τρόπο λειτουργεί ή όχι η ομοιοπαθητική.
Υπάρχουν πτυχές, πέραν των φαρμάκων, που η συμβατική ιατρική θα μπορούσε να υιοθετήσει από την ομοιοπαθητική ώστε να βοηθήσει καλύτερα τον ασθενή. Τα 'χουμε πει και παραπάνω.
Βέβαια, όταν επιλέγει κανείς τον ιατρικό κλάδο για να έχει σίγουρο το παραδάκι, όταν ο γιατρός δεν ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο-ασθενή, παρά για την οικονομική του αποκατάσταση και τις περγαμηνές του, τι μπορούμε να περιμένουμε όλοι εμείς οι εν δυνάμει ασθενείς;
Καλά φακελάκια να 'χουμε και σε καλή μεριά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
παραδειγμα καταστασεων που θα μπορουσαν να ειχαν αποφευχθει:
Πότε επιτέλους σε αυτό το θέμα θα διαχωρίσουμε τους μηχανισμούς ίασης, από αυτούς που τις εφαρμόζουν; Το γεγονός ότι υπάρχουν κακοί ομοιοπαθητικοί ιατροί, δεν κάνει αυτόματα άχρηστη την ομοιοπαθητική, όπως και το γεγονός ότι υπάρχουν κακοί συμβατικοί ιατροί δεν κάνει άχρηστη την συμβατική ιατρική.
Μπορούμε να γεμίσουμε το τόπικ με παραδείγματα καταστάσεων που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί από κάθε ιατρικό και παραϊατρικό κλάδο, όλα όμως ταυτίζονται με το θεράποντα ιατρό και την ανθρωπιά του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Εγώ Δήμο δεν είπα κάτι τέτοιο. Το μόνο που εννοώ είναι πως δεν είμαι γιατρός και δεν έχω ιατρικές γνώσεις για να κρίνω τους μηχανισμούς ίασης εκ των έσω.Ενω οσοι ειναι ιατροι δεν ειναι και ασθενεις ταυτοχρονα ; ;H μηπως οσοι ειναι ιατροι αυτοματως θεωρουνται απο εσενα ως προκατειλλημενοι απεναντι στην ομοιοπαθητικοι απο συμφερον ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αχ, Νωέα μου, αυτό θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο ακόμη και μέσα σε αυτό το θέμα. Την πλευρά του εν δυνάμει ασθενούς εκφράζουμε, όσοι τουλάχιστον δεν είμαστε οι ίδιοι γιατροί.(Παρεπιπτώντος, με την αναφορά μου στον κύριο Βυθούλκα, δεν εκφράζω ταυτόχρονα και την όποια προτίμησή μου, αναφορικά και γενικά με την Ιατρική!)
Η ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου μας ενδιαφέρει και οι ικανοί που μπορούν να την προσφέρουν από όποιο χώρο της επιστήμης κι αν προέρχονται.
Προσυπογράφω κι εγώ λοιπόν αυτό σου το σχόλιο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, έχει θεραπεύσει όμως μικρά (?) αλλά ενοχλητικά ιατρικά προβλήματα όπως δερματίτιδες, άσθμα, κεφαλαλγίες, στομαχικά και εντερικά προβλήματα κ.α. που η συμβατική ιατρική δεν θεραπεύει και πολλές φορές, ούτε καν ανακουφίζει.Η ομοιοπαθητικη εχει θεραπευσει ποτε κατι πραγματικα σοβαρο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αν και ειναι σημαντικο που το λεει αυτο, δε θα του εδινα και μεγαλυτερη σημασια απο αυτη που εχει, αφου δε θα μπορουσε ο κυριος Βυθουλκας (και ο καθε ομοιοπαθητικος) να ισχυριστει κατι διαφορετικο και να τον παρουν στα σοβαρα Δλδ , αυτο θα περιμενα να λεει οποιοσδηποτε ομοιοπαθητικος και οποιος δε το λεει , δεν ειναι σοβαρος. Οχι οτι θα δωσω και παρασημο στην κυριο Βυθουλκα επειδη λεει κατι που εκ των πραγματων δε θα μπορουσε να ειναι διαφορετικο !
Το καλύτερο θα ήταν να βλέπαμε και τους γιατρούς της παραδοσιακής ιατρικής να σκέφτονται και να λειτουργούν έτσι. Ο κύριος Βυθούλκας φαίνεται να ξέρει τα όρια της δικής του επιστήμης, μακάρι να τα ήξεραν και οι υπόλοιποι γιατροί, κάτι για το οποίο δεν είμαι καθόλου σίγουρη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
(Για ολόκληρη τη συνέντευξη, πατήστε εδώ)
Με την ομοιοπαθητική έχετε θεραπεύσει περιστατικά που θεωρούνται ανίατα από την κλασική ιατρική. Μπορεί αυτό να γενικευθεί και να θεραπεύονται και ασθένειες που αποτελούν μάστιγα για την ανθρωπότητα;
Ασφαλώς η ομοιοπαθητική έχει μια διαφορετική αντίληψη για την αρρώστια και για το τι είναι ιάσιμο από την κλασική ιατρική. Αυτός είναι ο λόγος που, πολλές φορές, ανακοινώνεται στον άρρωστο ότι είναι αθεράπευτη η περίπτωση του, ενώ με την ομοιοπαθητική μπορεί να βρει λύση. Η ομοιοπαθητική δεν θεραπεύει τα πάντα και ακόμα, πολλές φορές, δεν μπορεί καν να ανακουφίσει τον άρρωστο. Σʼ αυτές τις περιπτώσεις, η συμβατική ιατρική έχει το λόγο και για τούτο όλοι οι σωστοί ομοιοπαθητικοί σέβονται την κατεστημένη ιατρική και τα επιτεύγματά της αλλά, συγχρόνως, γνωρίζουν πού είναι τα όρια της μιας και πού της άλλης.
Πόσος σημαντικός είναι ο ρόλος της ομοιοπαθητικής ως προληπτικής ιατρικής;
H ομοιοπαθητική είναι η κατεξοχήν προληπτική ιατρική διότι ενδείκνυται, κυρίως, στις αρχές των χρόνιων εκφυλιστικών νόσων. Έτσι μπορεί να προλάβει την εξέλιξη μιας χρόνιας νόσου που, με μαθηματική ακρίβεια, θα χειροτερεύσει έστω και κάτω από κάποια συμβατική θεραπευτική.
Ποιες άλλες εναλλακτικές θεραπευτικές θεωρείτε ότι έχουν επιστημονικότητα και ουσιαστικά θεραπευτικά αποτελέσματα;
Η εμπειρία μου δείχνει ότι αυτές οι θεραπευτικές που έχουν κάποια αποτελέσματα, με αξιολόγηση στη σειρά που τις αναφέρω, είναι η βελονοθεραπεία, η φυσική υγιεινή, η χειροπρακτική ή οστεοπαθητική και η φυτοθεραπεία.
Κάποιοι ψυχολόγοι ισχυρίζονται ότι η επιστροφή της φιλοσοφίας στην καθημερινή ζωή μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην επίλυση ψυχικών προβλημάτων.
Είναι γεγονός ότι οι λαοί που γνωρίζουν τα προβλήματα του καθένα μας εσωτερικά και τα προβλήματα του περιβάλλοντος και της κοινωνίας, θα τα λύσουν καλύτερα και γρηγορότερα από κάποιους άλλους που σφυρίζουν αδιάφορα και ενδιαφέρονται μόνο για την προσωπική τους καλοπέραση. Kαι εμείς οι Έλληνες είμαστε ένας λαός με έντονο εγωκεντρικό στοιχείο που, όμως, κάνει τους Ευρωπαίους να μας βλέπουν σαν αφελείς και επιπόλαιους. Εάν, επομένως, η διάθεσή μας είναι να αντιμετωπίσουμε με την ίδια επιπολαιότητα την επαναφορά της φιλοσοφίας στη ζωή μας, σίγουρα, θα μείνουν λόγοι κενοί ό,τι κι αν πούμε.
Για μένα φιλοσοφία ζωής είναι στάση ζωής απέναντι στις εσωτερικές μας αδυναμίες και προβλήματα και, ακόμα, στάση ζωής απέναντι στο περιβάλλον και την κοινωνία. Mια φιλοσοφική άποψη που δεν μετουσιώνεται σε πράξη, που δεν πηγάζει από πραγματικές ανάγκες για λύσεις σε προβλήματα, έχει από ελάχιστη έως καθόλου σημασία. Εάν π.χ. δεν δεχτούμε να έχουμε λιγότερες ανέσεις και αλόγιστα καταναλώνουμε ηλεκτρική ενέργεια για να έχουμε το air condition συνεχώς αναμμένο -έστω και αν δεν είναι εντελώς απαραίτητο- ή την τηλεόραση, εάν καίμε τα δάση, εάν ανήκουμε σε ένα κόμμα μόνο για να τα οικονομήσουμε και όχι για να βοηθήσουμε την κοινωνία εάν, εάν… τότε, σίγουρα, καμιά φιλοσοφία δεν μπορεί να βοηθήσει.
Η ομοιοπαθητική είναι ενταγμένη στα εθνικά συστήματα υγείας των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών. Πώς βλέπετε αυτό το θέμα για την Ελλάδα;
Σχεδόν όλα τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, από τότε που έφερα την ομοιοπαθητική στην Ελλάδα -τέλη του ʽ60 μέχρι μέσα του ʽ80- πλήρωναν αδιαμαρτύρητα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, αφού αυτά ήσαν πολύ φτηνά. Στα μέσα της δεκαετίας του ʽ80, ορισμένοι γιατροί θεώρησαν καλό να γράφουν φάρμακα τιμολογημένα με υπέρογκα ποσά και να τα παρουσιάζουν σαν ομοιοπαθητικά. Όταν οι επιθεωρητές της υγείας ανακάλυψαν αυτή την υπόθεση, εισηγήθηκαν την απάλειψη των ομοιοπαθητικών φαρμάκων από τις λίστες.
Επομένως, δεν φταίει ούτε το κράτος ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία. Φταίει η απληστία των γιατρών και των φαρμακοποιών, που εμπλέκονταν με την ομοιοπαθητική. Θα έπρεπε να είναι ευθύνη της Ελληνικής Εταιρίας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής να ενημερώνει και να παρακολουθεί αυτή την υπόθεση. Για να επιστρέψουν τα φάρμακα ομοιοπαθητικής στις λίστες, θα πρέπει να γίνει εισήγηση από την EEOI, έτσι ώστε να υπάρξει πλαφόν για θεραπεία ενός μηνός σε κάθε ασθενή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
και βαση των οσων απαντησε, μαλλον δεν υπηρχε καλη συνεργασια απο πλευρας Βυθουλκα, και θεωρησε οτι δεν θα αφιερωσει αλλο χρονο σε αυτο προς το παρον. Αφησε ομως ανοιχτη την προσκληση.
Ναι, βάσει των όσων απάντησε αυτό φαίνεται, όμως το ίδιο ακριβώς ισχυρίστηκε και η άλλη πλευρά και μάλιστα με επιχειρήματα.
Βρίσκω τις απαντήσεις του Randi το λιγότερο αντιεπαγγελματικές αν όχι άκομψες και ελαφρές.
Το μόνο που ελπίζω είναι αυτό που γράφει ο Βυθούλκας στο τέλος του άρθρου του και που είναι αυτό που τελικά μας ενδιαφέρει:
In any case, we will go ahead and complete the experiment without Mr. Randi, only with the help of sceptics Mr. Alec Gindis and Mr Hrasko Gabor who really care in seen this experiment finally completed.
Άρθρο για την ίδια ιστορία συνοπτικά, από το Pathfinder
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αγαπητή, σχετικά με τη μελέτη του Κέντρου Κεφαλαλγίας στο "Γ.Γεννηματάς", να προσθέσω μερικά πράγματα από ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ.
1. Αφορούσε ασθενείς που ΗΘΕΛΑΝ (=είχαν θετική προδιάθεση) να κάνουν ομοιοπαθητική (=άρα, θετικά διακείμενους στην ομοιοπαθητική).
2. ΔΕΝ παρακολουθούνταν ταυτόχρονα από κλασσικό γιατρό... (για να αξιολογήσει και κάποιος ανεξάρτητος...)
3. Ούσα μία Observational μελέτη, τα αποτελέσματα της προσφέρουν αποδείξεις με πολύ μικρή αξία...
4. Αν όμως ασχοληθείς επιστημονικά και τη διαβάσεις, αυτή η μελέτη ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ.
5. Το ότι ανακοινώθηκε σε συνέδρια και δημοισεύτηκε στην "Κεφαλαλγία" δεν σημαίνει ότι την αποδέχτηκαν. Απλά, στα πλαίσια σφαιρικής ενημέρωσης, παράθεσαν τα στοιχεία...
6. Παρόμοια μελέτη, με εγγυημένα θετικά αποτελέσματα, μπορεί κάποιος να οργανώσει για κάθε είδος "εναλλακτικής" ή "μαγικής" θεραπείας...
Αγαπητέ, καλωσόρισες στο στέκι.
Τα επίσημα στοιχεία της έρευνας, μιλούν με σαφήνεια. Π.χ. Αναφέρεται καθαρά ότι η έρευνα έγινε υπό την επίβλεψη της επιμελήτριας Κας Κλημεντίνης Καραγεωργίου. Αν πράγματι γνωρίζεις εκ των έσω, καλό θα ήταν να αναφέρεις τα στοιχεία σου, ώστε όποιος ενδιαφέρεται να αξιολογήσει τη μελέτη, να μπορεί να ελέγξει τις πληροφορίες που μας παρέθεσες. Διαφορετικά, σε ότι με αφορά τουλάχιστον, οι πληροφορίες σου, δε μπορούν να αντιταχθούν απέναντι σε μια επίσημα δημοσιευμένη μελέτη με ονόματα ιατρών.
Εφ' όσον πρόκειται για προσωπικές εκτιμήσεις θα τις αξιολογήσω ως τέτοιες. Άλλωστε το ίδιο συμβαίνει -και πολύ σωστά- με κάθε προσωπική μαρτυρία, σε αυτό το τόπικ. Ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας την εμπειρία σου. Ναι, είναι επιστημονικά ανήθικο να προτείνει κάποιος οποιαδήποτε αμφίβολη θεραπεία σε σοβαρές παθήσεις χωρίς να ενημερώσει τον ασθενή του.Εκτός μελέτης, μερικά σχόλια.
1. Ξέρω ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ αρκετούς ανθρώπους που βοηθήθηκαν στους πονοκεφάλους από την ομοιοπαθητική και ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ που δεν βοηθήθηκαν...
2. Αν κάποιος έχει πονοκέφαλο και θέλει να κάνει ομοιοπαθητική γιατί το πιστεύει, ασφαλώς και να κάνει. Και, αν τον βοηθά, να το συνεχίσει. Αν δεν βοηθιέται, είναι ανοησία να το συνεχίσει για χρόνια (ξέρω πολλούς που το έκαναν).
3. Όπως έγραψαν και άλλοι, δεν υπάρχει καμμία πειστική απόδειξη ότι η ομοιοπαθητική βοηθά κάπου. Όπου υπάρχουν στοιχεία (για τους πονοκεφάλους υπάρχουν διεθνή στοιχεία), δείχνουν ότι δεν βοηθά.
3. Είναι επιστημονικά ανήθικο να προτείνει κάποιος ομοιοπαθητική σε σοβαρές παθήσεις (κακοήθειες κλπ) και δυστυχώς συμβάνει.
Ο ομοιοπαθητικός γιατρός μου όμως, δε μου παίρνει χρήματα πριν το πέρας της θεραπείας. Δώσε μου έναν καλό λόγο να τον αλλάξω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
First, we require that George Vithoulkas submit a regular, properly-filled-out application, and submit it – just as we require EVERYONE to do. After that has been received, weʼll go ahead – as with any regular applicant – with the arrangements, including the requirement for the preliminary stage.
Mr. Randi changed the terms of agreement when he saw that everything was ready for starting the experiment. While his representatives were discussing with Prof. George Vithoulkas in Alonissos (September 2008), he was publicizing to his website that the Greek homeopaths had withdrawn!!!
Επίσης Λορυ, σε παρακαλώ πρόσθεσε το λινκ της δημοσίευσης του Κου Randi, στο ποστ σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Δεν είναι οι double blind μελέτες, οι μόνες αποδεκτές στον επιστημονικό κλάδο. Γίνονται και άλλου είδους έρευνες με σημαντικά ευρήματα που τονίζουν αυτό που συμφέρει όλους μας: Να γίνουν κι άλλες μελέτες! Η συγκεκριμένη μελέτη είναι "OBSERVATIONAL PROSPECTIVE STUDY"
Όχι δε με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ομοιοπαθητικά φάρμακα για σαφείς συμπτωματολογίες, αφού η βάση της ομοιοπαθητικής στηρίζεται στην εξατομίκευση της θεραπείας ως προς τον ασθενή.
-------------------------------
Μερικά στοιχεία για τους πρωταγωνιστές του πειράματος του BBC, το ίδιο το πείραμα και τη νέα πρόκληση προς το ίδρυμα του James Randi, που τέθηκε αυτή τη φορά από τον Έλληνα ομοιοπαθητικό Γεώργιο Βυθούλκα. Οι μεταφράσεις είναι δικές μου και δε διεκδικώ το αλάθητο, γιʼ αυτό και παραθέτω τις πηγές κάθε χωρίου στον τίτλο του.
Ποιος είναι ο James Randi:
Ο James Randi, γνωστός και με το καλλιτεχνικό του όνομα ʽο απίθανος Randiʼ γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1928. Είναι ταχυδακτυλουργός (stage magician) και “επιστημονικός σκεπτικιστής” (scientific sceptic) ο ποίος έγινε ευρέως γνωστός ως o αναμετρώμενος κάθε υπερφυσικού ισχυρισμού και ψευδοεπιστήμης.
(Περισσότερα στη wiki)
---------------------------------------------
Ποιος ήταν ο Jacques Benveniste:
Jacques Benveniste (12-5-1935 – 3-10-2004) ήταν Γάλλος ανοσολόγος. Το 1979 εξέδωσε μια γνωστή μελέτη γύρω από τη δομή του παράγοντα ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων και τη σχέση αυτού με την ισταμίνη.
Ήταν πρόεδρος του Unit 200, του Institut National de la Santé et de la Recherche Médicale, ως υπεύθυνος ανοσολογίας, αλλεργικών καταστάσεων και φλεγμονών.
Ο Benveniste βρέθηκε στο επίκεντρο μιας μεγάλης διεθνούς διαμάχης το 1988, όταν δημοσίευσε εργασία του στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Nature, περιγράφοντας την επίδραση εξαιρετικά υψηλών αραιώσεων των αντί-IgE αντισωμάτων στην αποκοκκίωση των βασεόφιλων (λευκών αιμοσφαιρίων), ευρήματα που έδειχναν να υποστηρίζουν την κεντρική ιδέα της ομοιοπαθητικής.
Οι βιολόγοι απόρησαν από τα αποτελέσματα της έρευνας του Benveniste, καθώς μέσα σε αυτές τις υψηλές αραιώσεις, απέμειναν αποκλειστικά μόρια του νερού και καθόλου μόρια του αντισώματος.
O Benveniste συμπέρανε, ότι η διαμόρφωση των μορίων μέσα στο νερό, παρέμεινε βιολογικά ενεργή. Κάποιος δημοσιογράφος επινόησε τον όρο ʽμνήμη του νερούʼ για αυτήν την επιστημονική υπόθεση. [...]
Το περιοδικό Nature, έθεσε ως όρο για τη δημοσίευση της εργασίας, τα αποτελέσματα να επαναληφθούν, από ανεξάρτητα εργαστήρια. Αφού το άρθρο είχε δημοσιευτεί, μια επιπρόσθετη έρευνα από ομάδα στην οποία συμμετείχε ο αρθρογράφος του Nature, John Maddox, και ο γνωστός σκεπτικιστής, James Randi, με τη συνεργασία της ομάδας του Benveniste, απέτυχε να επαναλάβει τα αρχικά αποτελέσματα.
Διαδοχικές έρευνες δεν υποστήριξαν τα ευρήματα του Benveniste. Η φήμη του, καταστράφηκε, αλλά εκείνος αρνήθηκε να αποσύρει το αμφισβητούμενο άρθρο του. (Περισσότερα στη wiki)
----------------------------------
Ο αντίλογος για το πείραμα από τον Κύριο Βυθούλκα σε επιστολή του στο BBC μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ που μας παρέθεσε ο Lorien:
[…]To 1989 είχα την τιμή, να λάβω μέρος σε μια διεθνή επιστημονική συνάντηση μερικών από τους επιφανέστερους συμβατικούς επιστήμονες που οργανώθηκε από το πανεπιστήμιο Temple University of Philadelphia και έλαβε χώρα στις Βερμούδες. Ο Δρ. Benveniste, ένας από τους συμμετέχοντες, παρουσίασε την έρευνά του. Τότε αντιτάχθηκα ισχυρά στα ευρήματά του, με την αιτιολογία ότι έρχονται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές της ομοιοπαθητικής. Σύμφωνα με αυτές τις αρχές, μια υψηλά αραιωμένη και δυναμοποιημένη ουσία, θα επιδράσει στον οργανισμό με αντίθετο τρόπο, από τη δράση που θα είχε σε πρώτης αραίωσης μορφή. Άρα, για να χρησιμοποιηθεί το μοντέλο του Benveniste, θα περίμενε κανείς το υψηλά αραιωμένο αντιγόνο, να καταστέλλει την αποκοκκίωση των βασεόφιλων και όχι να την προκαλεί, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος. Με άλλα λόγια, μια ουσία, (αν ληφθεί σε αρκετά μεγάλη ποσότητα) είναι ικανή να παράγει μια σειρά συμπτωμάτων, ενώ σε υψηλή δυναμοποίηση, δρα ενάντια σε τούτα τα συμπτώματα. [...]
Το λυπηρό σε αυτό το τεχνικά άψογο ντοκιμαντέρ είναι ότι όλα τα στοιχήματα ποντάρισαν σε μια λανθασμένη υπόθεση και σε αμφίβολης ποιότητας έρευνα. [..]
Δεν βλέπω πώς αυτό το ντοκιμαντέρ, μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι η ομοιοπαθητική συνολικά δεν λειτουργεί, επειδή ένα και μόνο πείραμα, βασισμένο σε λανθασμένη υπόθεση, απέτυχε. [...]
(όλη η επιστολή καθώς και η απάντηση του BBC στο λινκ που παρατίθεται στην αρχή)
-----------------------------------
Τι επακολούθησε μετά το πείραμα του BBC το 2002 και η έντεχνη αποφυγή νέας πρόκλησης ενός σωστά σχεδιασμένου πειράματος, από το ίδρυμα του James Randi
Για τη διευκόλυνση των συνομιλητών, ακολουθεί σύντομη περίληψη των γεγονότων που περιγράφονται στο παραπάνω λινκ, στα Αγγλικά:
Το 2003, η ομάδα του καθηγητή Γ. Βυθούλκα, αποδέχτηκε την πρόκληση του JREF (James Randi Educational Foundation) και ανέλαβε να διεξάγει μια νέα έρευνα, η οποία θα περιλάμβανε εξατομικευμένη ομοιοπαθητική θεραπεία που θα χορηγείτο σε ικανό αριθμό ασθενών, οργανωμένη με τη μέθοδο του double blind και με ίσο αριθμό ασθενών, μεταξύ της ομάδας που θα λάμβανε τη θεραπεία και την ομάδας που θα λάμβανε placebo.
Η ομάδα του Γ. Βυθούλκα σε συνεργασία με μια ομάδα σκεπτικιστών που αντιπροσώπευαν το JREF κατέληξαν σε ένα αποδεκτό πειραματικό πρωτόκολλο.
O τίτλος του πρωτοκόλλου ήταν: Έχουν οι ομοιοπαθητικές θεραπείες, αναγνωρίσιμη βιολογική δράση, στον ανθρώπινο οργανισμό;
Το δημοτικό νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ των Αθηνών, συμφώνησε να φιλοξενήσει το πείραμα και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα συμφωνήθηκε να προμηθεύσει ο κύριος Κορρές. Η συμφωνία, έκλεισε στις 12.10.2005 αφού προηγουμένως εκπρόσωποι του JREF επισκέφτηκαν το νοσοκομείο και συζήτησαν ακόμη και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Στις 26-10-2005 εκπρόσωπος του JREF πληροφόρησε τον κ. Βυθούλκα ότι παρά το γεγονός πως όλα ήταν έτοιμα ώστε να ξεκινήσει το πείραμα, αυτό θα έπρεπε να αναβληθεί λόγω καθυστέρησης των κονδυλίων που απαιτούντο.
Ωστόσο στις 2-2-2006 ο κ. Randi, δήλωσε ασθένεια [η οποία ήταν πράγματι σοβαρή] ενώ αρνήθηκε να ορίσει εκπρόσωπό του ώστε να ξεκινήσει το πείραμα με αποτέλεσμα αυτό να αναβληθεί μέχρι τον Ιούλιο του 2006 όπου και αναμενόταν κατά δήλωσή του η πλήρης του ανάρρωση.
[Ενδιαφέρον έχει το παρακάτω σημείο, ως σχόλιο για την περιβόητη Ελληνική πραγματικότητα]
Η ανάρρωση του κ. Randi, καθυστερούσε. Στο μεταξύ ο νέος Δήμαρχος Αθηνών και συμβατικός ιατρός, κ. Νικήτας Κακλαμάνης, αντικατέστησε τον πρόεδρο του Νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ, όπως και τον πρόεδρο της επιστημονικής επιτροπής του νοσοκομείου, με ανθρώπους της επιλογής του. Οι νέοι υπεύθυνοι αρνήθηκαν αρχικά να επιτρέψουν τη διεξαγωγή του πειράματος στο νοσοκομείο τους, όπως είχε από τις αρχές του 2006 προβλέψει και ενημερώσει τον κ. Randi, ο κ. Βυθούλκας.
Έτσι, φτάσαμε στις 16-5-2008, οπότε ο κ. Randi, δέχτηκε επιτέλους να ορίσει εκπροσώπους του. Ωστόσο ήδη από τον Μάρτιο του 2008 στο site της JREF είχε αναρτηθεί ανακοίνωση που ισχυριζόταν ότι η ομάδα του κ. Βυθούλκα είχε αποσυρθεί από το πείραμα «όπως ήταν το αναμενόμενο». Παρʼ όλʼ αυτά, ο κ. Randi στις 16-5-2008 δήλωνε, ότι σκοπεύει να πραγματοποιήσει το πείραμα με το προτεινόμενο πρωτόκολλο.
Τον Ιούλιο του 2008 μετά από εντατικές πιέσεις, η ομάδα του κ. Βυθούλκα, έπεισε τη νέα διοίκηση του νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ, να επιτρέψει τη διεξαγωγή του πειράματος εκεί. Έτσι, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2008, διεξήχθη συνάντηση της Διεθνούς Ακαδημίας της Ομοιοπαθητικής στην Αλόνησο, παρουσία εκπροσώπων του κ. Randi, για να συζητηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες του πειράματος. Αμέσως μετά από τη συνάντηση αυτή, οι Έλληνες ομοιοπαθητικοί, πληροφορήθηκαν από τρίτους για την ψευδή ανακοίνωση απόσυρσης, που είχε αναρτηθεί από το Μάρτιο του 2008 στο site της JREF.
Στις 27-10-2008 και ενώ ο κ. Randi, γνώριζε ότι το πείραμα είχε πλέον εγκριθεί, αναίρεσε όλες τις προηγούμενες συμφωνίες και ζήτησε, οι διαπραγματεύσεις να ξεκινήσουν απʼ το μηδέν. Μάλιστα, χαρακτήρισε ως μόνο αποδεκτό πρωτόκολλο του πειράματος, εκείνο με το οποίο είχε διεξαχθεί, το αρχικό αποτυχημένο πείραμα του Benveniste. Φυσικά, αυτό ήταν κάτι που όπως αναφέρθηκε στα παραπάνω, ο κ. Βυθούλκας θεωρούσε εξʼ αρχής λανθασμένο κι έτσι το στοίχημα, κατέληξε σε ανταλλαγή δηλώσεων και διαμαρτυριών των δύο πλευρών.
Η ομάδα του κ. Βυθούλκα δηλώνει πως είναι έτοιμη να διεξάγει ανά πάσα στιγμή το πείραμα, με το πρωτόκολλο που είχε αρχικά συμφωνηθεί, εφʼ όσον ο κ. Randi, ανασκευάσει τις ψευδείς δηλώσεις του και αποδεχτεί τα συμφωνηθέντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Το ποστ μου σε αυτό το θέμα σχετικά με τη μελέτη:
https://www.e-steki.gr/showpost.php?p=547887&postcount=75
Σε αρχείο word στα αγγλικά:
https://www.classical-homeopathy.gr/texts/doc/abstract_bservational .doc
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Επί της ουσίας τώρα:
Τον απλό καθημερινό εν δυνάμει ασθενή, σε αντίθεση με έναν επιστήμονα που είναι η δουλειά του, τον πείθουν πολύ περισσότερο οι προσωπικές μαρτυρίες και η προσωπική του εμπειρία και δε θα αρνηθώ ότι αυτό είναι καταστροφικό σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Δεν έχει όμως ούτε το χρόνο, ούτε τις γνώσεις πολλές φορές, να ψάξει μελέτες για τα φάρμακα ή τις θεραπείες που του συνταγογραφούν και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να τις αξιολογήσει. Κι αν μπορείς να κατηγορήσεις εμένα για αδιαφορία και ημιμάθεια, δε μπορείς να κάνεις το ίδιο για κάθε άνθρωπο που δεν έχει τις δικές σου δυνατότητες. Ο ασθενής έχει ανάγκη από ανακούφιση του πόνου και της ανισορροπίας του οργανισμού του, αυτό είναι το ζητούμενό του.
Ούτε το panadol ξέρω πώς λειτουργεί, αλλά το πίνω για να μου περάσει ο πονοκέφαλος.
Μα θα μου πεις κάθε συμβατικό φάρμακο έχει υποστεί εξαντλητικές έρευνες και κλινικές μελέτες που εγγυώνται την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του, έτσι ώστε να μη χρειάζεται ο απλός ασθενής να μπαίνει στην διαδικασία να το ψάξει.
Πολλά δοκιμασμένα φάρμακα όμως έχουν αποσυρθεί με τα χρόνια επειδή αποδείχτηκαν στην πράξη να κάνουν περισσότερο κακό, παρά καλό. (Όπως στην περίπτωση των καταθλιπτικών που έχει συζητηθεί στο θέμα: Το αδίστακτο κατεστημένο της Ιατρικής και της φαρμακοβιομηχανίας). Πολλές από τις μελέτες άλλωστε, έχουν αποδειχθεί κατευθυνόμενες από συμφέροντα. Κανείς λοιπόν δε μπορεί να εγγυηθεί ότι ένα αλλοπαθητικό φάρμακο, θα έχει οπωσδήποτε τα υποσχόμενα και επιθυμητά αποτελέσματα, χωρίς να παρουσιάσει και τις παρενέργειες που αναγράφονται στις οδηγίες του και άλλωστε υπάρχουν ασθένειες που ταλαιπωρούν τους ασθενείς και η παραδοσιακή ιατρική δεν έχει ακόμη λύση γι' αυτές ή οι λύσεις που προτείνει είναι απάνθρωπες και υστερούν σε προσφορά ποιότητας ζωής προς τον ασθενή.
Δεν ισχυρίζομαι εδώ ότι όλες τις λύσεις που λείπουν από την ιατρική, τις έχει η ομοιοπαθητική, όμως δε μπορώ να μη σταθώ στην έρευνα που έγινε στο νοσοκομείο Γεννηματάς (η οποία συστηματικά δε σχολιάστηκε από τους συνομιλητές) και είχε θετικά αποτελέσματα για τους ασθενείς με ημικρανίες, πρόβλημα για το οποίο δεν υπάρχει πλήρης θεραπεία της συμβατικής ιατρικής.
Δόθηκε στους ασθενείς του συγκεκριμένου νοσοκομείου η δυνατότητα να βρουν ανακούφιση στο πρόβλημά τους, ενώ τους παρακολουθούσαν ταυτόχρονα ιατροί και ομοιοπαθητικοί. Μια συνεργασία λοιπόν που κάθε ασθενής με ημικρανίες που δε ξέρει τι είναι double blind και επιστημονικά στατιστικά, είμαι σίγουρη ότι βρίσκει ενδιαφέρουσα, αφού του παρέχει τη σιγουριά της Ιατρικής και την πρόσθετη δυνατότητα μιας νέας θεραπείας, της ομοιοπαθητικής. Στην ίδια έρευνα έχει συμπεριληφθεί ομάδα ασθενών, οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν με συμβατική θεραπεία πριν από την ομοιοπαθητική για τουλάχιστον 18 μήνες, χωρίς σημαντική βελτίωση. Αυτό που αναρωτιέμαι είναι το εξής: Σε αυτούς τους ασθενείς που έλαβαν τη συμβατική θεραπεία, δεν ισχύει το φαινόμενο placebo; Δε θα έπρεπε έστω και κάποιοι από αυτούς και μόνο με την ιδέα ότι λάμβαναν μια αποδεδειγμένη θεραπεία, να νομίσουν έστω ότι αισθάνονται καλύτερα; Πώς γίνεται οι ίδιοι ασθενείς μετά από την ομοιοπαθητική θεραπεία να βλέπουν βελτίωση της κατάστασής τους;
Δυστυχώς ή ευτυχώς, έχω καταλήξει πως όταν μιλάμε περί ιατρικής και θεραπείας, το μεγαλύτερο και καθοριστικό ρόλο παίζει ο θεράπων ιατρός και όχι τόσο η ιατρική πρακτική που θα ακολουθηθεί. Αν ο ιατρός είναι σωστά καταρτισμένος και φιλότιμος επαγγελματίας και άνθρωπος, οφείλει να ακολουθήσει την καλύτερη δυνατή μέθοδο θεραπείας για τον ασθενή του και την ασθένεια που τον ταλαιπωρεί λαμβάνοντας υπʼ όψιν του την ποιότητα ζωής του ασθενή κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καθώς και την ψυχολογία του αλλά και την διαπροσωπική σχέση που θα αναπτυχθεί μεταξύ τους. Ελπίζω τουλάχιστον σε αυτό να συμφωνούμε όλοι.
Τίποτʼ άλλο δε με ενδιαφέρει προσωπικά ως ασθενή.
Αναφέρεις κάπου:
Αρχική Δημοσίευση από epote:Για να γινω πιο σαφης double blind ειναι η μελετη στην οποια ουτε ο ερευνητης ουτε ο ερευνουμενος γνωριζουν τι χωρηγουν/λαμβανουν.
Μα η ομοιοπαθητική διατείνεται πως για να έχει αποτέλεσμα χρειάζεται η θεραπεία να είναι εξατομικευμένη και συγκεκριμένη για κάθε ασθενή και όχι για κάθε ασθένεια. Αυτό σημαίνει ότι αν εσύ κι εγώ έχουμε π.χ. καταρροή, είναι άλλο το ομοιοπαθητικό φάρμακο που μπορεί να έχει αποτέλεσμα σε σένα και άλλο σε μένα, αφού είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι σαν ιδιοσυγκρασίες και οργανισμοί. Αντίθετα η παραδοσιακή Ιατρική εστιάζει στο πρόβλημα, στο νόσημα, στο σύμπτωμα και δίνει φάρμακο γι' αυτά.
Θα ήταν ανόητο να αμφισβητήσω την επιτυχία της ιατρικής μεθόδου, αφού κι εκείνη έχει αποτέλεσμα και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις έχει πολύ καλύτερα και αποδεδειγμένα αποτελέσματα έναντι της ομοιοπαθητικής.
Εύλογα λοιπόν, οι ιατρικές μελέτες μέχρι σήμερα έχουν σχεδιαστεί για να αποδεικνύουν την ορθότητα αυτής της παραδοσιακής προσέγγισης και όχι εκείνη της ομοιοπαθητικής.
Είναι σαν να μου λες ότι θα χρησιμοποιήσω ένα blueray δισκάκι στην παλαιά CRT οθόνη μου και θα βγάλω άχρηστη την νέα τεχνολογία επειδή δε βλέπω καμία διαφορά στην ποιότητα.
Οι μελέτες που έχουν στα χέρια τους οι ερευνητές μέχρι σήμερα, εξυπηρετούν τις ανάγκες της ιατρικής έτσι όπως την ξέρουμε και πολύ καλά έκαναν. Τώρα όμως παρουσιάζεται μια νέα θεραπευτική μέθοδος που κερδίζει έδαφος στη συνείδηση των απλών ανθρώπων και σε σεβαστή μερίδα της ιατρικής κοινότητας και χρειάζεται νέες μεθόδους έρευνας, αφού οι ήδη υπάρχουσες είναι ακατάλληλες για την τεστάρουν.
Χρειαζόμαστε νέες και περισσότερες μελέτες και ειδικά τέτοιες, που να λαμβάνουν υπʼ όψιν τους τις ιδιαιτερότητες της ομοιοπαθητικής. Μελέτες που δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν κάποιο όφελος να χρηματοδοτήσουν. Η επιστημονική κοινότητα όμως οφείλει να διερευνήσει περισσότερο το φαινόμενο αφού χιλιάδες άνθρωποι στον κόσμο ισχυρίζονται ότι βρήκαν εκεί παρηγοριά και λύση και τα φαινόμενα δείχνουν πως θα το κάνει τελικά.
Πως γίνεται; Δεν ξέρω. Ξέρω ότι γίνεται. Κι αν η ομοιοπαθητική μπορεί να χορηγήσει φάρμακα χωρίς παρενέργειες για να ανακουφίσει ένα βρέφος από κολικούς που θα ταλαιπωρούν το ίδιο και τους γονείς του μέχρι να περάσουν από μόνοι τους, τότε ναι, δε βρίσκω κανένα λόγο να μη το δοκιμάσει κάποιος, αφού δεν έχει απολύτως τίποτα να χάσει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
ΑΡΘΡΟ 2
(ΟΔ/92/73/ΕΟΚ αρ. 1)
Ορισμοί
1. «Ομοιοπαθητικό φαρμακευτικό προϊόν» νοείται κάθε προϊόν που παρασκευάζεται με την μέθοδο της ομοιοπαθητικής παρασκευής που περιγράφεται στην Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιία ή ελλείψει αυτής, στις Φαρμακοποιίες που χρησιμοποιούνται σήμερα επισήμως στα Κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΕΟΧ, από προϊόντα, ουσίες ή συνθέσεις που καλούνται «ομοιοπαθητικές πηγές» και συνήθως προσδιορίζονται με το Λατινικό όνομα της ομοιοπαθητικής πηγής συνδυασμένο με δείκτη του βαθμού αραίωσης.
2. Ένα ομοιoπαθητικό φαρμακευτικό προϊόν μπορεί επίσης να περιέχει περισσότερες από μία φαρμακευτικές ουσίες.
3. «Πρώτες ύλες» (RAW MATERIALS) νοούνται οι ύλες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ομοιοπαθητικών φαρμακευτικών προϊόντων και ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Οι ύλες αυτές μπορεί να είναι ζωϊκής προέλευσης χωρίς παθογόνους οργανισμούς, φυτικής ή χημικής προέλευσης. Αποκλείονται ύλες ανθρώπινης προέλευσης. Οι ζωικής και φυτικής προέλευσης ύλες χρησιμοποιούνται ως έχουν ή μετά αποξήρανση.
4. «Πηγές» (STOCKS) νοούνται ουσίες ή παρασκευάσματα που χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες ή παρασκευάσματα πρώτων υλών.
5. «Αραίωση» (DECONCENTRATION) νοείται η διαδικασία με την οποία παρασκευάζεται το διάλυμα ή το λειοτρίβημα (TRITURATION) από την πηγή.
θ. Γαληνικό ομοιοπαθητικό προϊόν είναι κάθε προϊόν παρασκευαζόμενο στο φαρμακείο σύμφωνα είτε με μία κατά παραγγελία συνταγή είτε έτοιμη σύμφωνα με τις προδιαγραφές επίσημης φαρμακοποιίας προοριζόμενο να χορηγηθεί απ' ευθείας σε συγκεκριμένο ασθενή.
πλήρες άρθρο
Για όποιον δε ξέρει να ψάχνει στο ίντερνετ: ()
George Vithoulkas (Greece)
(1996)
“...for his outstanding contribution to the revival of homeopathic knowledge and the training of homeopaths to the highest standards.”
At present Vithoulkas is writing a new homeopathic Materia Medica Viva, in 16 volumes, including the contemporary knowledge and his own experience from the more than 150,000 cases treated at the Center in Athens. The first six volumes have been published in German and translation into English is planned. Vithoulkas also continues to teach, both in Greece and internationally.
As the practice of homeopathy becomes more widespread in many countries, Vithoulkas is seen to have made a major contribution to its establishment as a science that can substantially benefit human health and welfare.
Οπως το ιδιο εχει γινει και με ολες τις μορφες εναλλακτικης θεραπειας αλλωστε, οπως και με αλλες - μη ιατρικες - πρακτικες, οπως η χαρτομαντεια, το να λες τον καφε, κτλ.
Βάλαμε τις καφετζούδες στη συζήτηση...τι να πω. Νομίζω πως με το σχόλιό σου, χάνεις την ευρύτερη εικόνα, που δεν έχει να κάνει με επιστημονικές αποδείξεις και πειράματα, αλλά με αποτελέσματα στην πράξη. Αυτό σχολιάζει ο Υπουργός Υγιεινής. Ναι, σκέφτονταν διαφορετικά τον 19ο αιώνα. Γι' αυτό συνταγογραφούσαν την ασπιρίνη χωρίς επιστημονικές αποδείξεις, απλά επειδή στην πράξη είχε αποτελέσματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Είναι απάτη η ομοιοπαθητική;
«Αν η Ομοιοπαθητική είναι μία χίμαιρα ή μία ανάξια μέθοδος, θα καταρρεύσει από μόνη της. Αν όμως αντιπροσωπεύει μία πρόοδο θα διαδοθεί ό,τι κι αν κάνουμε για να τη σταματήσουμε»
F. Guizot: Υπουργός Υγιεινής της Γαλλίας στα τέλη του 19ου αιώνα, απαντώντας στους Ακαδημαϊκούς που του ζητούσαν να απαγορεύσει την άσκηση της Ομοιοπαθητικής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Γενικότερα θα σε συμβούλευα να αποφεύγεις να χρησιμοποιείς λέξεις όπως: "Όλες", "ποτέ" και "πάντα", ειδικά όταν αναφέρεσαι σε επιστημονικά θέματα που συνεχώς εμπλουτίζονται και νέες ανακαλύψεις καθημερινά έρχονται να ανανεώσουν τις γνώσεις του παρελθόντος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
1. Δε μιλαμε να "ισχυροποιησει" τιποτα. Μιλαμε να αποδειξει. Αν και η ομοιοπαθητικη δεν ειναι σιγουρη τοτε να μην πουλαει σκευασματα.
2. Κι ομως ο τροπος που την υπερασπιζεσαι αυτο δειχνει.
3. Εφοσον ΕΣΥ ομως δε την θεωρεις ενα απλο πλασεμπο, γιατι την ταυτιζεις ;
1. Για πόσα φάρμακα δεν είναι σίγουρη η συμβατική ιατρική κι όμως τα πουλάει; Για πόσα χρόνια η επιστημονική κοινότητα δεν ήταν σίγουρη για τα ωφέλη της ασπιρίνης και όμως τη συνταγογραφούσαν;
2. Εφ' όσον σου δηλώνω ευθέως ότι είμαι υπέρ της έρευνας σε ότι αφορά την ομοιοπαθητική και δεν είσαι χτεσινός στο τόπικ η δηλωσή σου μόνο κακή προαίρεση δείχνει και δημιουργία εντυπώσεων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Θα σχολιάσω μόνο δύο σημεία:
Ποιοί είναι αυτοί; Η ομοιοπαθητική κοινότητα ζητά περισσότερες μελέτες ώστε να συλλέξει και η ίδια στοιχεία που θα τη βοηθήσουν να ισχυροποιήσει τις υπηρεσίες που προσφέρει.Μερικοι ομως δε λενε "ας την ψαξουμε". Την θεωρουν ηδη οτι εχει αποδειχθει.
Αν εννοείς ανάμεσά μας, κάνεις λάθος. Μακάρι να είχαμε περισσότερες αξιόπιστες έρευνες σε κάθε "μήκος και πλάτος" της ιατρικής.
Εφ' όσον ταυτίζει το placebo effect με τη δράση της ομοιοπαθητικής και αφού το θέμα μας είναι η ομοιοπαθητική, ή το σχολιό του είναι άστοχο, ή καλύτερα να μιλήσει ο ίδιος για τον εαυτό του.Σου μιλαει για το placebo effect, οχι την ομοιοπαθητικη....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αυτό είναι πέρα για πέρα λάθος και δείχνει πόσο λίγο γνωρίζεις τις αρχές της ομοιοπαθητικής! Αυτό που περιγράφεις, δηλαδή η απομάκρυνση των συμπτωμάτων, είναι η βάση στην οποία στηρίζεται η συμβατική ιατρική αφού εστιάζει μόνο στο πρόβλημα (πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι) και πολύ λιγότερο στον άνθρωπο σαν ολότητα. Στόχος της ομοιοπαθητικής αντίθετα, είναι να ενισχύσει ολόκληρο τον οργανισμό. Καλά θα κάνεις να ανατρέξεις σε παλαιότερες δημοσιεύσεις του θέματος ώστε να έχεις μια ευρύτερη και πιο ολοκληρωμένη εικόνα.3) Το placebo effect, ποτε δεν θεραπευει την ασθενεια. "Θεραπευει" τα συμπτωματα. Πχ πες οτι εχεις ζαλαδες λογω της ασθενειας χ. Αν λειτουργησει το effect, δεν θα αισθανεσαι ζαλαδες, αλλα η αρρωστια θα παραμενει. Και που ειναι το κακο, θα μου πεις; Μα στο οτι η ασθενεια σε προειδοποιει για κατι. Αν εσυ αισθανεσαι καλυτερα, δεν θα την αντιμετωπισεις εως οτου...
Κι άλλη τρανή παρανόηση, αφού η ομοιοπαθητική δεν ισχυρίζεται ότι μπορεί να θεραπεύσει τον καρκίνο. Υπάρχουν συγκεκριμένες παθήσεις στις οποίες η ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει -και σε κάποιες περιπτώσεις περισσότερο από τη συμβατική ιατρική- και ο καρκίνος δεν είναι μια από αυτές.Φαντασου εναν ασθενη με καρκινο. Μπορει να νιωθει καλυτερα με ομοιοπαθητικα φαρμακα, μπορει να μην γινεται χειροτερα εξαιτιας αυτων, αλλα η ελλειψη συμβατικων φαρμακων θα τον οδηγησει με μαθηματικη ακριβεια στον θανατο.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τον καρκίνο, ας το αφήσουμε καλύτερα γιατί μπαίνουμε (όχι για πρώτη φορά) σε βαθιά και πάρα πολύ σκοτεινά νερά...
Ποιος μίλησε για όλες; Α, ναι! Εσύ σε ότι αφορά την ομοιοπαθητική...2) Αντε και ειναι οι χ,ψ ερευνες κατευθυνομενες. Ολες ομως; Ολες;
Το μόνο που έχω να προσθέσω τέλος, είναι πως στόχος της ομοιοπαθητικής δεν είναι να αντικαταστήσει τη συμβατική ιατρική αλλά να τη συμπληρώσει, όπου και αν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Γι΄αυτό και πολλοί ομοιοπαθητικοί ιατροί, ακολουθούν συμβατικές θεραπείες για τους ασθενείς τους αλλά και πολλοί συμβατικοί ιατροί, ενισχύουν τις θεραπείες τους με εναλλακτικές πρακτικές και είναι ανοιχτοί στην έρευνα όπως οφείλει να κάνει κάθε σωστός επιστήμονας.
EDIT:
Ο ΕΟΦ δεν νομιζω να κρινει την αποτελεσματικοτητα των φαρμακων, αλλα το κατα ποσο ειναι επικινδυνα για την υγεια των ασθενων. Αλλιως θα επρεπε να κανει εκατομμυρια μελετων με εκατομμυρια ασθενεις. Και επισης, με αυτην την λογικη, ο ΕΟΦ εγκρινει χιλιαδες αλλα συμβατικα φαρμακα, που αποδεικνυεται οτι ειναι πιο ευεργετικα για τους ασθενεις (αποδειξη = ερευνα)
Γνωρίζεις ποιοι χρηματοδοτούν τις έρευνες;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Παρακάτω θίγεις ένα επίσης σημαντικό θέμα που αφορά τον ίδιο τον ιατρό και πόση σημασία δίνει στον ψυχισμό του ασθενή ενισχύοντας την πίστη του στη θεραπεία του. Παρατηρώ, ότι στις περισσότερες συζητήσεις το φαινόμενο placebo και αυτό της αυθυποβολής αντιμετωπίζεται ελαφριά, παρόλο που οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι έχει θετικά αποτελέσματα ως προς την ίαση του ασθενούς. Αν ο ιατρός μπορεί να με πείσει ότι μπορώ να θεραπευτώ με νεράκι ή ζαχαρίτσα και εγώ να το επιτύχω, τότε by all means, θα ήθελα η ιατρική κοινότητα να μελετήσει ειδικά αυτό το φαινόμενο και να το χρησιμοποιήσει προς όφελος της ανθρωπότητας. Εσύ δηλαδή δεν θα το ήθελες; Το μέσον μας ενδιαφέρει εδώ ή το αποτέλεσμα;
Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα ισχυριστούν πως δε μπορούμε να βασίσουμε την ιατρική και τη θεραπεία σε φαινόμενα που δεν έχουν σταθερό και επαναλαμβανόμενο αποτέλεσμα, ωστόσο, εφ' όσον στατιστικά το placebo effect είναι σημαντικό, προσωπικά πιστεύω πως χρίζει περισσότερης διερεύνησης.
Ωστόσο, οι περιπτώσεις -σαν αυτή της αδερφής του giver- είναι αρκετές και όχι μεμονωμένες και δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στις εναλλακτικές θεραπείες. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που δεν ωφελήθηκαν από την ομοιοπαθητική, δεν γνωρίζω όμως για περιπτώσεις που βλάφτηκαν από αυτήν. Σαν έσχατη λύση, η ομοιοπαθητική και άλλες εναλλακτικές προσεγγίσεις, αποτελούν ελπίδα για πολλούς ανθρώπους κι εγώ δεν μπορώ να το αγνοήσω αυτό. Το ίδιο φαίνεται να κάνει δειλά-δειλά και η συμβατική ιατρική και αυτό είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο κατά την ταπεινή μου άποψη. Φαίνεται κατάλαβε πως μπορεί να βγει παραδάκι κι από εκεί και άρει σιγά-σιγά τις επιστημονικές αμφιβολίες της...
Δεν θα αναφερθώ στις έγκυρες επιστημονικές ιατρικές μελέτες χρόνων που αναφέρεις, αφού κάποιος που ενημερώνεται ξέρει πολύ καλά, πως πολλές από αυτές είναι κατευθυνόμενες. Ας μην επεκταθούμε εδώ αφού το συζητάμε ήδη σε άλλο θέμα.
Θα θυμίσω όμως πως τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι εγκεκριμένα από τον ΕΟΦ (αν θυμάμαι καλά έχουμε παραθέσει παραπάνω τη σχετική νομοθεσία). Αυτό μπορεί να μας πει πολλές και προς πολλές και ποικίλες κατευθύνσεις (όχι απαραίτητα υπέρ της ομοιοπαθητικής εννοώ και ο νοών νοείτω) ...
Όσο για το γιατρό μου, έχω ξαναπεί πως πρωτίστως εκτιμώ την επαφή του με τον ασθενή και την προσωπικότητά του. Έχει αποδείξει σε μένα και την οικογένειά μου, πως μπορούμε να τον εμπιστευόμαστε και δεχόμαστε τις θεραπείες που μας προτείνει (και μας εξηγεί διεξοδικά, πράγμα που σπάνια κάνει ιατρός) είτε ανήκουν στη συμβατική, είτε στην εναλλακτική ιατρική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι το γεγονός ότι ο απλός κοσμάκης που δεν έχει γνώσεις ιατρικής δεν ξέρει και δεν οφείλει να ξέρει τι είναι double blind, ή με ποιό τρόπο επενεργεί κάθε θεραπεία.
Ο ασθενής πηγαίνει στον ιατρό της προτίμησής του, (συμβατικό ή εναλλακτικό) κι εκείνος εφαρμόζει επάνω του μια θεραπεία. Ο ασθενής εμπιστεύεται στην επιστημοσύνη του ιατρού την ίασή του και ελπίζει να μην πέσει σε κομπογιαννίτη (αφού αν είχε τις απαραίτητες γνώσεις για να τον κρίνει, θα ήταν ο ίδιος ιατρός). Υπάρχουν άνθρωποι που δε διαβάζουν καν το leaflet που έρχεται μαζί με κάθε φάρμακο και δεν γνωρίζουν καν τις παρενέργειές του. Κομπογιαννίτες δε, υπάρχουν σε κάθε κλάδο.
Λέτε πως τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι σκέτο νεράκι. Και από ποιόν περιμένετε να πάρετε ανταπάντηση εδώ μέσα; Ακόμα κι έτσι να είναι όμως, μερικές μαρτυρίες, χρίζουν προσοχής:
Γεια χαρά σε όλους.
Για την ομοιοπαθητική γνώριζα σκόρπια πράγματα πριν μπω και εγώ στην διαδικασία.
Η αδελφή μου υπέφερε πολλά χρόνια από σπαστική κολίτιδα και ήταν αναγκασμένη να παίρνει χάπια (duspatalin κ.τ.λ )τα οποία δεν μπορούσαν να καλυτερέψουν την κατάσταση της και βέβαια δε μπορούσε να φαει ούτε όσπρια ούτε λαχανικά διότι οι κρίσεις ήταν πολλές και συχνές και έτσι την έβγαζε συχνά με ρύζια μακαρόνια και βραστά κοτόπουλα...
Ώσπου για καλή της τύχη σε μια εκδρομή γνώρισε μια κοπέλα που αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα το οποίο λύθηκε, όπως της είπε, με την ομοιοπαθητική.
Δεν έχασε χρόνο, μετά από λίγες μέρες πήρε το τηλέφωνο του γιατρού από την κοπέλα έκλεισε ραντεβού και αφού έκανε όλες τις απαραίτητες αιματολογικές εξετάσεις που της ζήτησε ο γιατρός ξεκίνησε μετά από λίγο καιρό την ομοιοπαθητική θεραπεία.
Σήμερα το πρόβλημα έχει σχεδόν εξαφανισθεί και μπορεί να φαει κανονικά όσπρια και λαχανικά χωρίς κάποιο πρόβλημα.
Βλέποντας αυτή την θεαματική βελτίωση, μετά από κάποιο εύλογο διάστημα, την ακολούθησα και εγώ για να βρω λύση στο μεγάλο πρόβλημα που ονομάζεται "ημικρανίες".
Τα αποτελέσματα και στην δική μου περίπτωση, που συνεχίζω, είναι πολύ καλά μιας και τα χημικά χάπια πλέον έχουν μειωθεί στο ελάχιστο! Τώρα πολλές φορές και το απλό depon κάνει δουλειά.
Ο συγκεκριμένος ιατρός-ομοιοπαθητικός, να σημειώσω, ότι έχει σπουδάσει ιατρική δε κάνει “πειράματα” και δεν είναι αντίθετος στην χρήση αντιβιοτικών όπου παραστεί η ανάλογη ανάγκη.
Ισχυρίζεστε ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα παρουσιάζουν αποτέλεσμα στον ασθενή εξ' αιτίας του φαινόμενου placebo.
Ρωτώ λοιπόν:
1. Γιατί η αδερφή του giver δεν καλυτέρευσε, έστω και από αυθυποβολή από το duspatalin;
2. Εφ' όσον η ομοιπαθητική -με κάποιο τρόπο- βοηθά κάποιους ασθενείς, η συμβατική ιατρική, δεν οφείλει να μελετήσει βαθύτερα το πως και το γιατί, ειδικά στις περιπτώσεις όπου το δικό της οπλοστάσιο ακόμη υστερεί;
3. Γιατί δεν επικροτείτε τις προσπάθειες συνεργασίας των εναλλακτικών προσεγγίσεων με την ιατρική, εφ' όσον αυτό γίνεται από την επίσημη ιατρική κοινότητα; Τι όφελος έχετε από αυτή τη στείρα αντιπαράθεση;
Τέλος, και ο δικός μου ομοιοπαθητικός όπως και αυτός του giver, έχει σπουδάσει ιατρική και είναι μάλιστα και επιμελητής σε νοσοκομείο των Αθηνών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αν βαριέσαι εσύ να τα διαβάσεις μια, το ίδιο βαριόμαστε κι εμείς να τα ξαναπαραθέτουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Το physiomer το κρατάω στα χέρια μου αυτή τη στιγμή και γράφει: 100% θαλασσινό νερό. Επίσης δεν αποτελεί ομοιοπαθητικό σκεύασμα!
Ελπίζω να είσαι το ίδιο αυστηρός και με τις έρευνες της Δυτικής Ιατρικής που μας ποτίζουν φαρμάκια (χωρίς να είναι αυτό κανόνας...). Αλλά και αυτό ήδη το συζητάμε σε άλλο θέμα.
Bottom line is, σε όσους η ομοιοπαθητική είχε απτό όφελος, οι double blind κλινικές μελέτες, δεν λένε τίποτα. Τόσο απλά. Αυτές είναι για τους επιστήμονες που ευτυχώς στην πράξη αποδεικνύονται ανοιχτόμυαλοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Παρεμπιπτόντως αν είχες παιδάκι, θα ήξερες ότι η θαλασσίτσα πωλείται συσκευασμένη στα φαρμακεία προς 8,50 περίπου ευρώ για την αποσυμφόρηση της ρινικής κοιλότητας. (Physiomer).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Observational prospective study of homeopathic treatment in patients attending the Cephalalgia Clinic of Athens General Hospital "G.Gennimatas"
To σύνδρομο της ημικρανίας αποτελεί ένα από τα πλέον δυσεπίλυτα ιατρικά νοσήματα και ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα από τα πιο συχνά αίτια της συστηματικής απώλειας εργατο - ωρών στον παραγωγικό πληθυσμό. Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό 8-9% του πληθυσμού θα παρουσιάσουν έστω και μία φορά στη ζωή τους ημικρανία, ενώ τα τελευταία χρόνια όλο και νεώτεροι ασθένεις παρουσιάζονται στα κέντρα κεφαλαλγίας πάσχοντας από το σύνδρομο αυτό.
Μπορεί η Ομοιοπαθητική Ιατρική να βοηθήσει τους ανθρώπους που πάσχουν από βαριές ημικρανίες;
Αυτό το ερώτημα επιχειρήσαμε να απαντήσουμε με ιατρική μελέτη που έλαβε χώρα στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» και συγκεκριμένα στα πλαίσια λειτουργίας του Ιατρείου Κεφαλαλγίας της Νευρολογικής Κλινικής. Υπό την επίβλεψη της Διευθύντριας της Κλινικής, κυρίας Κλημεντίνης Καραγεωργίου και με την συνεργασία του γράφοντος (Σ. Κυβέλλος , ιατρός) υπεύθυνου ιατρικής έρευνας της Διεθνούς Ακαδημίας Κλασικής Ομοιοπαθητικής, παρέχεται εδώ και δύο χρόνια σε εβδομαδιαία βάση, η δυνατότητα στους ασθενείς που πάσχουν από σοβαρές ημικρανίες, να ακολουθήσουν Ομοιοπαθητική θεραπεία. Παρακολουθήσαμε και καταγράψαμε τα θεραπευτικά αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής θεραπείας στους ασθενείς που πάσχουν από χρόνια σύνδρομα ημικρανίας, με τους ίδιους επιστημονικούς τρόπους που γίνεται παγκοσμίος και με αντίστοιχες γνωστές φαρμακευτικές αγωγές.
Τα αποτελέσματα αυτής της διετούς παρουσίας της Ομοιοπαθητικής στο Ιατρείο Κεφαλαλγίας ήταν λίαν θετικά και παρουσιάστηκαν στο πρόσφατο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Κεφαλαλγίας που έλαβε χώρα στην Ισπανία τον τρέχοντα μήνα. Η σοβαρότητα και η συχνότητα των κρίσεων ημικρανίας των ασθενών που έλαβαν Ομοιοπαθητική αγωγή, μειώθηκε σε πολύ υψηλό ποσοστό (74 και 81 τοις εκατό αντιστοίχως) σύμφωνα με τα έγκυρα ιατρικά τεστ ελέγχου των παραμέτρων αυτών. Μάλιστα απαιτήθηκε και επαρκές χρονικό διάστημα, ώστε τα θετικά αποτελέσματα να επανελεγχθούν και να επιβεβαιωθούν μετά από ένα έτος από τη σταθεροποίηση της βελτίωσης των ασθενών.
Παρά το υψηλό ποσοστό βελτίωσης των ασθενών με ημικρανία, η Ομοιοπαθητική Ιατρική δεν μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά σε κάθε περίπτωση ασθενούς. Τα καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα που μπορούν να φτάσουν μέχρι πλήρους ίασης, αφορούν τους ασθενείς με ημικρανία, ακόμα και σοβαρή, που ξεκινούν όμως ενωρίς μία τέτοια αγωγή, πριν τη συστηματική παρέμβαση άλλων ισχυρών φαρμακευτικών ουσιών. Από τη στατιστική ανάλυση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων, αποδείχτηκε ότι η συμβολή της Ομοιοπαθητικής θεραπείας στους ασθενείς με βαριές ημικρανίες, είναι σημαντική τόσο στη συχνότητα όσο και στη βαρύτητα των κρίσεων. Παράλληλα κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης των ασθενών οι δείκτες που αφορούν τη ψυχολογική διάθεση αυτών, αυξάνονταν σταδιακά παρέχοντας υψηλό επίπεδο ποιότητας ζωής.
[...]
Αυτή η προσπάθεια ήταν η πρώτη επίσημη προσπάθεια Ιατρικής μελέτης για την Ομοιοπαθητική θεραπεία σε Δημόσιο Νοσοκομείο και θεωρείται εξαιρετικά επιτυχής. Όσον αφορά στο μέλλον της έρευνας στην Ομοιοπαθητική Ιατρική, θα πρέπει να δίδεται η δυνατότητα ιατρικών μελετών για την Ομοιοπαθητική σε Δημόσια Νοσηλευτικά και Πανεπιστημιακά ιδρύματα, ώστε να πιστοποιούνται απόλυτα επιστημονικά τα θεραπευτικά αποτελέσματα.
[...]
Πλήρες άρθρο εδώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Τότε εξήγησέ μου αυτό:Κακως θεωρησες οτι εκανα ηθελημενη ή μη παραλειψη. Το κομματι που δεν συμπεριελαβα, ήταν κατι με το οποιο συμφωνω και δεν ειχα ενσταση ωστε να το σχολιασω, οπως εκανα με το 1ο μισο. Γιαυτο σου ειπα "μπα". Γιατι ξερω καλα γιατι δεν σχολιασα το 2ο κομματι, επομενως δεν εκανα παραληψη.
Απλα ειδα να αμφισβητουμαι χωρις τεκμηριωση και εκανα το ιδιο για να περασω το μηνυμα. Δεν επιασε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Πριν παραθέσω την συνέντευξη, θα ήθελα να τονίσω πως η ομοιοπαθητική δεν έχει θεραπεία για τον καρκίνο. Δεν ξέρω βέβαια από την άλλη αν μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τις χημειοθεραπείες ως "θεραπεία"... αφού ο καρκίνος στις περισσότερες των περιπτώσεων...δεν θεραπεύεται χωρίς αυτό να είναι απόλυτο ΕΥΤΥΧΩΣ, όπως θα διαβάσετε και παρακάτω!!!...
Πώς λειτουργεί η χημειοθεραπεία;
Τα φυσιολογικά κύτταρα αναπτύσσονται και πεθαίνουν με έναν ελεγχόμενο τρόπο. Στον καρκίνο, τα μη φυσιολογικά σωματικά κύτταρα (καρκινικά) συνεχίζουν να διαιρούνται και να σχηματίζουν περισσότερα κύτταρα χωρίς έλεγχο. Τα αντικαρκινικά φάρμακα καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα εμποδίζοντάς τα να αναπτυχθούν ή να πολλαπλασιαστούν. Πολλές φορές τα αντικαρκινικά φάρμακα βλάπτουν και τα υγιή κύτταρα του σώματος, ιδιαίτερα εκείνα που πολλαπλασιάζονται γρήγορα, και αυτή είναι η αιτία πρόκλησης των παρενεργειών που ενδέχεται να εμφανιστούν μετά τη χημειοθεραπεία. Τα φυσιολογικά κύτταρα συνήθως επαναδημιουργούνται ή επιδιορθώνονται μετά την λήξη της θεραπείας.
Τι μπορεί να κάνει η χημειοθεραπεία;
Ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου και το πόσο προχωρημένος είναι, η χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διαφορετικούς στόχους:
● Για να θεραπεύσει τον καρκίνο. Ο καρκίνος θεωρείται θεραπευμένος, όταν ο ασθενής παραμένει χωρίς στοιχεία καρκινικών κυττάρων.
● Για να ελέγξει τον καρκίνο. Αυτό γίνεται παρεμποδίζοντας τη δημιουργία μεταστάσεων σε απομακρυσμένες εστίες, επιβραδύνοντας την αύξηση του όγκου σε μέγεθος και σκοτώνοντας τα καρκινικά κύτταρα που μπορεί να έχουν διαδοθεί σε άλλα μέρη του σώματος από τον αρχικό όγκο.
● Για να ανακουφίσει τα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει ο καρκίνος. Η ανακούφιση συμπτωμάτων (όπως ο πόνος) μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να ζήσουν πιο άνετα, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής τους.
Πόσο ανθρώπινες είναι όμως οι χημειοθεραπείες;
Όπυ Ζούνη (Ζωγράφος)
-Είστε ευχαριστημένη από τις θεραπείες που σας πρότειναν οι γιατροί σας και από τα φάρμακα; Σκεφθήκατε να φύγετε στο εξωτερικό;
Εκανα απάνθρωπες θεραπείες, τις οποίες άντεξα. Αλλά είχα και άλλη κράση τότε βεβαίως. Ημουν πιο νέα. Κάποια στιγμή και ο οργανισμός… κλοτσάει. Αυτά δεν είναι φάρμακα, είναι φαρμάκια. Είναι ακραία και με πολλές παρενέργειες. Ομως δεν γίνεται αλλιώς. Πιστεύω ότι τα φάρμακα είναι προσωποπαγή. Το καλό είναι ότι κυκλοφορούν πολλά. Αλλά στις δύσκολες αρρώστιες δεν έχεις επιλογή. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αγωγή χημειοθεραπείας. Ευτυχώς είχα πολύ καλούς γιατρούς, οι οποίοι με φρόντισαν με αγάπη. Εχουμε πολύ καλούς γιατρούς στην Ελλάδα. Ομως και οι γιατροί είναι άνθρωποι, ας μην το ξεχνάμε. Δεν θεώρησα ότι έπρεπε να πάω στο εξωτερικό.
(Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη που θα βρείτε στο link).
Αναμφίβολα οι χημειοθεραπείες βοηθούν πολλούς από τους καρκινοπαθείς (δυστυχώς όχι όλους ) δεν παύουν όμως να είναι απάνθρωπες και επίπονες και δεν έχω καμία αμφιβολία πως ευχή όλων μας είναι να βρεθεί κάτι καλύτερο, από όποιο χώρο της ιατρικής κι αν προέρχεται!
Μπορεί κανείς να μην επιβάλλει τις χημειοθεραπείες, δυστυχώς όμως τις επιβάλλουν οι καταστάσεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ο συγκεκριμένος ιατρός-ομοιοπαθητικός, να σημειώσω, ότι έχει σπουδάσει ιατρική δε κάνει “πειράματα” και δεν είναι αντίθετος στην χρήση αντιβιοτικών όπου παραστεί η ανάλογη ανάγκη.
Και ο δικός μου ακριβώς το ίδιο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αρχική Δημοσίευση από Λοριεν:Απλα ειδα να αμφισβητουμαι χωρις τεκμηριωση και εκανα το ιδιο για να περασω το μηνυμα. Δεν επιασε.
Βρε Δήμο μου, έγραψα προς τον πειρατή αυτό:
Αρχική Δημοσίευση από isiliel:Θα μπορούσα να σου απαντήσω ως εξής: Δε διαφωνώ καθόλου επ' αυτού, αρκεί βέβαια να πειστούμε για το αλάνθαστο της συμβατικής Ιατρικής, την πάντοτε θετική έκβαση κάθε θεραπείας και να αποκλείσουμε κάθε λογής αισχροκέρδεια από Αγύρτες και κακούς Επαγγελματίες και Επιστήμονες.
Μόνος σου το έχεις πει: Κακοί Γιατροί υπάρχουν και θα υπάρχουν, όπως θα υπάρχουν και κακοί ομοιοπαθητικοί.
Έχουμε δύο επιστήμες με κοινό στόχο: Την ανακούφιση των ασθενών. Καμία από τις δύο δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει την πανάκεια που θα μας γλυτώσει από κάθε αρρώστια. Ώρα για συνεργασία!
Εσύ έκανες quote το μισό, και απάντησες αυτό:
Αρχική Δημοσίευση από Lorien:Αρχική Δημοσίευση από isiliel:Θα μπορούσα να σου απαντήσω ως εξής: Δε διαφωνώ καθόλου επ' αυτού, αρκεί βέβαια να πειστούμε για το αλάνθαστο της συμβατικής Ιατρικής, την πάντοτε θετική έκβαση κάθε θεραπείας και να αποκλείσουμε κάθε λογής αισχροκέρδεια από Αγύρτες και κακούς Επαγγελματίες και Επιστήμονες.
Μα δεν προσπαθει να πεισει κανείς για το "αλανθαστο" της συμβατικης ιατρικης, ουτε για παντοτε θετικη εκβαση. Με την ομοιοπαθητικη, αρκει να δειχθει καποια σημαντικη συσχετιση μεταξυ θεραπειας κ αποτελεσματος.
Κι εγώ σου υπέδειξα πως αυτό που ήθελα να τονίσω και να συζητήσουμε πάνω σʼαυτό, δεν ήταν αυτό που παρέθεσες (αυτό ήταν ένα σχήμα λόγου) αλλά το κομμάτι που παρέλειψες, γιʼ αυτό σου απάντησα με το παρακάτω, υπογραμμίζοντας το κομμάτι στο οποίο ήθελα να εστιάσει το πόστ μου:
Αρχική Δημοσίευση από isiliel:...Ξέχασες το σημαντικότερο κομμάτι του quote :
Αρχική Δημοσίευση από isiliel:Έχουμε δύο επιστήμες με κοινό στόχο: Την ανακούφιση των ασθενών. Καμία από τις δύο δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει την πανάκεια που θα μας γλυτώσει από κάθε αρρώστια. Ώρα για συνεργασία!
Και είσέπραξα αυτό:
Αρχική Δημοσίευση από Lorien:Μπα..
Δεν σε αμφισβήτησα ή έστω δεν είχα τέτοια πρόθεση. Δέχομαι έστω ότι ήταν παρεξήγηση και ότι και η δική σου πρόθεση, ήταν αγαθή
Σημείωση προς Mods: Σας παρακαλώ μην σβήσετε το πόστ μου, τουλάχιστον μέχρι να το δει ο Δήμος.
Θα επανέλθω περί χημειοθεραπείας, με τη μαρτυρία μιας ασθενούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αυτό έμαθα να κάνω και θα το υπερασπίζομαι όσο περισσότερο μπορώ. Από τη στιγμή που έχω τη συνείδησή μου καθαρή, καταγγέλλοντας και καταδικάζοντας κάθε τι κακώς κείμενο, μόνο για προκατάληψη δεν μπορείς να με κατηγορήσεις. Δεν βρέθηκα εδώ επειδή αυτό ήταν το όνειρο της ζωής μου, εγώ άλλα λιμάνια ονειρεύτηκα. Αλλά αφού είμαι εδώ, όσα μπορώ να κάνω, θα τα κάνω σωστά. Μόνο προκατειλημμένο δεν μπορείς να με πεις λοιπόν. Αν συγκρίνεις τα ποστ μου με αυτά της φίλης Ιζι, θα δεις ποιος έχει το κοντάρι και ποιος την ασπίδα.
Όχι Καπιτάν, ακόμα κι αν "κρατάω το κοντάρι", δεν το κραδαίνω εναντίον σου ή εναντίον της Ιατρικής αλλά ενάντια σε κάθετί που χρίζει βελτιστοποίησης και κάθαρσης στο χώρο αυτό.
Μόλις πριν από λίγες μέρες πέθανε ένα παιδάκι επειδή δεν υπήρχαν αρκετές θέσεις στην εντατική...
Γεγονότα σαν αυτό, πρέπει να μας προβληματίζουν όλους θαρρώ. Όλοι πρέπει να παρουμε τα κοντάρια αλλά να τα στρέψουμε εκεί που πρέπει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αυτό περιμένω κι εγώ, αλλά .......
Με την πρώτη ευκαιρία θα γράψω για τις πρόσφατες αλλά και παλαιότερες εμπειρίες μου από τα νοσοκομεία και τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας των ιατρών και των νοσηλευτών.
Αν μη τι άλλο, χαίρομαι που γίνεται μεταξύ μας φίλε Ανδρέα, ένας εποικοδομητικός διάλογος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Μπα..
Άστο καλύτερα...τέτοια παρηγοριά...ούτε στο χειρότερο εχθρό μου.Τι σχεση εχει ; Τι συγκρινεις τωρα ; Δλδ επειδη οι χημειοθεραπιες σπανια εχουν αποτελεσμα και γινονται παρηγορητικά μηπως βοηθηθει λιγο ο αρρωστος μεχρι να πεθανει...παει να πει τι ;
Ο ομοιοπαθητικός μου είναι επιμελητής σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας.Ε δε φαινεται οτι "δεν εχεις κατι εναντιπν της ιατρικης" απο τα σχολια σου παντως.
Έστω ότι εγώ το ξεκίνησα. Ευκαιρία λοιπόν να το μαζέψω.Περι ομοιοπαθητικης και συγκρισης της με την ιατρικη παντως, εσυ ξεκινησες να μιλας. Συνεπως ουσιαστικά εσυ μετεφερες το θεμα της συζητησης και επικεντρωθηκαμε αλλου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Το αντιπαρέρχομαι το σχόλιο γιατί αν αυτό θεωρείς ότι έκανα τότε σταματώ εδώ.Εχεις γεμίσει ένα ολόκληρο θρεντ, όπου προσπαθείς να στηρίξεις την καλύτερη αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής, έναντι της ιατρικής, με διάφορα "επιχειρήματα". Και τώρα λες πως δεν είναι αυτό το θέμα μας, αλλά όλα όσα αμαυρώνουν την εικόνα της ιατρικής.
Θέλεις να σου απαριθμήσω μερικούς παράγοντες που αμαυρώνουν την εικόνα της ιατρικής;
1) Αθλιες εγκαταστάσεις στα δημόσια νοσοκομεία
2) Ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας τη στιγμή που τα ποσοστά ανεργίας στο χώρο μας αυξάνονται συνεχώς
3) Ιδιαίτερα χαμηλοί μισθοί ιατρών και νοσηλευτών. Ενας ειδικευόμενος αμοίβεται με 984 ευρώ + 2,84 ευρώ την ώρα στην εφημερία.
4) Απαράδεκτες συνθήκες εργασίας ως προς το ωράριο. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου είναι πιθανό να εργάζεσαι συνεχώς επί 48 ώρες χωρίς διάλειμμα για ξεκούραση. Ποιος άλλος δουλεύει έτσι;
5) Τεράστιες αναμονές για ειδικότητα. Για να γίνεις πια ειδικευόμενος φτάνεις στα 30 σου, κι αυτό για ένα 6μηνο σε κανένα κέντρο υγείας.
Γιατί να μη μιλήσουμε και για αυτά λοιπόν; Η μήπως αυτά δεν επηρεάζουν την εικόνα της ιατρικής;
Και βέβαια να μιλήσουμε! Αυτό το θέμα είναι κάτι που απασχολεί όλους μας πολύ περισσότερο από το τι γνώμη έχει ένας γιατρός για την Ιατρική που υπηρετεί που στο κάτω-κάτω είναι δεδομένη! Πολύ περισσότερο με ενδιαφέρει προσωπικά τι περνάει ένας γιατρός ώστε να υπηρετεί αυτό το λειτούργημα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Εγώ δεν μίλησα απλά για αυξημένα ηπατικά ένζυμα, κάτι τέτοιο φυσικά και δεν θα μας προβλημάτιζε αν δεν μιλούσαμε για μικρό παιδί και όχι για ενήλικα, όπου όλοι οι παραπάνω λόγοι έχουν αποκλειστεί.
Εγώ μίλησα για τιμές συμβατές με ηπατικό κώμα. Νομίζω ο καθένας μπορεί να κατανοήσει τη διαφορά.
Θα μεταφέρω την ανησυχία σου με ένα email, στον Κο Βυθούλκα. Προσωπικά δεν πιστεύω πως μια ομοιοπαθητική θεραπεία μπορεί να επιφέρει τιμές συμβατές με ηπατικό κώμα αλλά δεν είμαι ούτε γιατρός, ούτε ομοιοπαθητικός.
Δεν γνωρίζω τα ποσοστά της έρευνας, και δεν φαντάζομαι να είναι τόσο υψηλά.
Αν υποθέσουμε όμως οτι ένα αντί για 90% το ποσοστό είναι 5%, για εμάς στην ιατρική είναι απίστευτα επικίνδυνο. Γιατί με απλά λόγια αυτό σημαίνει οτι αν έχουμε 100 ασθενείς που υποβάλλονται σε ομοιοπαθητική θεραπεία, οι 5 θα πέσουν σε ηπατικό κώμα.!!!
Αυτό δεν είναι επιθυμητό ποσοστό για την ιατρική.
Αν 5 ασθενείς στους 100 που κάνουν ομοιοπαθητική έπεφταν σε ηπατικό κώμα η μισή Ελλάδα θα ήταν νεκρή... τσκ τσκ τσκ... Και πάλι θα μεταφέρω τα ποσοστά σε κάποιον αρμόδιο να έχει άποψη...
Οι κλινικές μελέτες για να γίνουν αποδεκτές πρέπει να κουβαλούν στις πλάτες τους πολλά χρόνια έρευνας. Δεν μπορείς να ρισκάρεις με τέτοια προχειρότητα την ανθρώπινη ζωή.
Και πραγματικά απορώ; Εσύ προσωπικά θα ήσουν διατεθειμένη να "δοκιμάσεις" μια νέα μέθοδο θεραπείας, απέναντι σε μια πάθηση που η συμβατική ιατρική δεν αφήνει περιθώρια θνητότητας;
Υπάρχουν βέβαια ασθένειες που η ιατρική δεν μπορεί να ισχυριστεί οτι μπορούν να ιαθούν με πλήρη αποτελεσματικότητα, αλλά μήπως μπορεί η ομοιπαθητική;
Βρε Αντρέα, εδώ παραπάνω έχουν δημοσιευτεί άρθρα και μελέτες που κάθε άλλο παρά με κάνουν να αισθάνομαι σιγουριά για τις έρευνες που κάνουν οι Ιατροί και οι φαρμακοβιομηχανίες. Προσπάθησε να καταλάβεις πως εγώ είμαι μονάχα ο πελάτης. Και ο πελάτης σας δεν αισθάνεται σιγουριά στα χέρια σας.
DO SOMETHING!
Bold: Όχι βέβαια! Γιατί να έκανα κάτι τέτοιο;
Underlined: Αυτό το σχόλιο είναι ανταγωνιστικό και τίποτα παραπάνω. Εγώ πάντως δεν προσπαθώ να μειώσω ή να υπερτιμίσω μια απ' τις δύο μεθόδους Αυτό το σχόλιο σε μένα το μόνο που λέει είναι: "Ακόμα κι αν δε μπορούμε να σας σώσουμε, έχουμε τη βούλα της αξιοπιστίας, die in our arms tonight" Λυπάμαι αν σου ακούγεται βαρύ. Έτσι το νιώθω.
Και πως είσαι τόσο βέβαιη οτι ο ομοιοπαθητικός σου, έκρινε ορθά οτι όντως έπρεπε να πάρεις φάρμακα;
Και αφού δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα, πως επιλέγεις κάτι τόσο καινούργιο και όχι δοκιμασμένο, πολύ περισσότερο όταν αυτός που προσπαθεί να το εφαρμόσει μπορεί να είναι και η κυρά μας η μαμή;
Anyway η ζωή του καθενός είναι στα χέρια του.
Εσύ που ξέρεις τι πτυχία έχει ο ομοιοπαθητικός μου και τι ειδικότητα έχει εκτός από αυτή του ομοιοπαθητικού;
Έχει κανείς όρεξη σε αυτό το τόπικ να μιλήσουμε για τα κακώς κείμενα της Ιατρικής;
Γιατί απομακρυνόμαστε υπερβολικά από τον πρωταρχικό σκοπό του!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αυτό που παρέθεσες ήταν απάντηση στο αν είναι αποδεκτή η ομοιοπαθητική ή όχι, δεν απαντούσε στο αν δουλεύει... Όποιος τη χρησιμοποιεί ξέρει αν δουλεύει ή όχιΕπειδη τη διδασκουν στο πανεπιστιμιο Αιγαιου, αυτο αποτελει την αποδειξη που τοσα χρονια ψαχναμε, οτι δουλευει ; Και ειναι ενα απλο μεταπτυχιακο, μη τρελαινομαστε.
...Ξέχασες το σημαντικότερο κομμάτι του quote :Μα δεν προσπαθει να πεισει κανείς για το "αλανθαστο" της συμβατικης ιατρικης, ουτε για παντοτε θετικη εκβαση. Με την ομοιοπαθητικη, αρκει να δειχθει καποια σημαντικη συσχετιση μεταξυ θεραπειας κ αποτελεσματος.
Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:Έχουμε δύο επιστήμες με κοινό στόχο: Την ανακούφιση των ασθενών. Καμία από τις δύο δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει την πανάκεια που θα μας γλυτώσει από κάθε αρρώστια. Ώρα για συνεργασία!
Πολύ ενδιαφέρον! Σε αυτές τις ασθένειες τουλάχιστον έχει αποτέλεσμα και δεν ισχυρίζεται ότι έχει θεραπείες για όσα δεν μπορεί να θεραπεύσει!Θα ηθελα να τονισω το σχολιο του gnou για τις ασθενειες στις οποιες περιοριζεται η ομοιοπαθητικη. Ειναι νομιζω ενδιαφερον.
Τι έχει να μας πει η Ιατρική για τις χημειοθεραπείες και γενικότερα τις θεραπείες του καρκίνου;
Δεν έχω τίποτα με την Ιατρική. Κάθε άλλο, σέβομαι όσα έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα αλλά και σε μένα προσωπικά! Όταν χρειάστηκε να γεννήσω, έκανα καισαρική. Σίγουρα αυτό δεν είναι επιτευγμα της Ομοιοπαθητικής! Το μόνο που υποστηρίζω είναι πως υπάρχει χώρος και για εναλλακτικές προσεγγίσεις και πρέπει πάση θυσία να επικετρωθούμε να λύσουμε τα μελανά σημεία του κλάδου.
Το θέμα μας εδώ δεν είναι ποιά προσέγγιση είναι καλύτερη, συμβατική ή εναλλακτική. Το θέμα μας είναι κάθε τι που αμαυρώνει την εικόνα της ιατρικής και πως θα διορθωθει. Δε βλέπω όμως κανέναν από εσάς τους "αντιπροσώπους" της να επικετρώνεται σε αυτό!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Δεν διαφωνώ καθόλου επ΄αυτού, αρκεί βέβαια να πειστούμε για τα αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής και να αποκλείσουμε τον κάθε λογής τσαρλατανισμό.
Μπορεί να φαίνεται ως διαχωρισμός στο ποστ μου, αλλά έγινε μόνο και μόνο προς διευκόλυνση της συζήτησης.
Θα μπορούσα να σου απαντήσω ως εξής: Δε διαφωνώ καθόλου επ' αυτού, αρκεί βέβαια να πειστούμε για το αλάνθαστο της συμβατικής Ιατρικής, την πάντοτε θετική έκβαση κάθε θεραπείας και να αποκλείσουμε κάθε λογής αισχροκέρδεια από Αγύρτες και κακούς Επαγγελματίες και Επιστήμονες.
Μόνος σου το έχεις πει: Κακοί Γιατροί υπάρχουν και θα υπάρχουν, όπως θα υπάρχουν και κακοί ομοιοπαθητικοί.
Έχουμε δύο επιστήμες με κοινό στόχο: Την ανακούφιση των ασθενών. Καμία από τις δύο δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει την πανάκεια που θα μας γλυτώσει από κάθε αρρώστια. Ώρα για συνεργασία!
Δε διαφωνώ ωστόσο καθόλου μαζί σου σε αυτό:
Μιλάς συνεχώς για φαρμακοβιομηχανίες που καθορίζουν την πορεία μιας θεραπείας, λες και αν εφαρμοστεί εξ ολοκλήρου μια εναλλακτική μορφή θεραπείας, δεν θα υπάρχουν φαρμακοβιομηχανίες. Τίποτα δεν θα αλλάξει. Μη σου πω οτι οι ίδιες φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν τα σημερινά προϊόντα, είναι έτοιμες ήδη να πλασάρουν "εναλλακτικά" φάρμακα.
Πάλι το ίδιο θα γίνει λοιπόν. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, γίνεται ήδη σε τόσο μεγάλο βαθμό που πολλοί αναρωτιούνται αν η εμφάνιση των εναλλακτικών θεραπειών, έχει να κάνει μόνο και μόνο με το μοίρασμα της πίτας.
Δεν είναι θέμα απόφασης, Χάε μου. Είναι θέμα έρευνας και στατιστικής. Και η συγκεκριμένη εργασία που αναφέρθηκα, δεν παραγγέλθηκε από κάποια φαρμακευτική εταιρία, αλλά αποτελεί μια καταγραφή στατιστικών τιμών, μιας γιατρού δημοσίου νοσοκομείου.
Δεν αποφάσισε η ιατρική να αυξήσει τα ηπατικά ένζυμα του παιδιού. Το έδειξαν οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε.
Ας δούμε λίγο τι συμβαίνει γενικότερα με την αύξηση των ηπατικών ενζύμων:
Ηπατικά ένζυμα: Γιατί αυξάνονται στο αίμα;
Στις αναλύσεις αίματος που κάνουν για πολλούς λόγους οι γιατροί στους ασθενείς τους, μετρούνται μεταξύ άλλων και τα ηπατικά ένζυμα. Πρόκειται για μια από τις βασικές αιματολογικές εξετάσεις που δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για την κατάσταση του ήπατος.
Η αύξηση των ηπατικών ενζύμων στο αίμα παρατηρείται συχνά. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα ηπατικά ένζυμα μπορούν να αυξηθούν.
Η αύξηση τους δεν είναι δείκτης μιας συγκεκριμένης ασθένειας. Υπάρχουν πολλές παθολογικές καταστάσεις που συνοδεύονται από αύξηση των ενζύμων του ήπατος.
Ακόμη και εάν ο ασθενής δεν έχει κανένα σύμπτωμα, είναι δυνατόν τα ένζυμα αυτά να είναι αυξημένα λόγω μιας πάθησης που εξελίσσεται αθόρυβα. Επίσης πρέπει να προσθέσουμε ότι υπάρχουν και περιπτώσεις όπου δεν αναγνωρίζεται ο λόγος για τον οποίο τα ηπατικά ένζυμα έχουν ψηλώσει στο αίμα.
Είναι σημαντικό να γίνεται η διάγνωση της πάθησης ή της κατάστασης που είναι υπεύθυνη για την αύξηση των ηπατικών ενζύμων στο αίμα.
Ο γιατρός αφού διαπιστώσει το πρόβλημα, θα συσχετίσει τις τιμές των ηπατικών ενζύμων με την κλινική εξέταση και το ιστορικό του ασθενούς. Θα ζητήσει ενδεχομένως και άλλες συμπληρωματικές εξετάσεις (πχ υπερηχογράφημα ήπατος, αναγνώριση ιών ή αντισωμάτων κατά των ιών στο αίμα, μαγνητική τομογραφία και άλλες) για να καταλήξει στην τελική του διάγνωση.
Ας δούμε τώρα τις συχνότερες αιτίες που προκαλούν αύξηση των ηπατικών ενζύμων στο αίμα:
Φάρμακα: Πολλά φάρμακα έχουν τοξική επίδραση στο συκώτι με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα ένζυμα του, στο αίμα. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται αντιβιοτικά, φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερόλη στο αίμα (στατίνες), μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, παρακεταμόλη, αντιεπιληπτικά φάρμακα.
Ο κατάλογος των φαρμάκων που προκαλούν αύξηση ηπατικών ενζύμων είναι μεγάλος. Έτσι οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνουν πλήρως το γιατρό τους για οποιαδήποτε φάρμακα ή άλλες ουσίες παίρνουν
Βιταμίνες: Υπάρχουν διαθέσιμα στα φαρμακεία πολλά σκευάσματα που περιέχουν βιταμίνες και διάφορα συμπληρώματα φυτικής προέλευσης και άλλα. Οι ασθενείς τα παίρνουν από μόνοι τους, χωρίς ιατρική συμβουλή και παρακολούθηση. Η υπερβολική χρήση των εν λόγω ουσιών μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική τοξικότητα και αύξηση των ηπατικών ενζύμων στο αίμα
Αλκοόλ: Το αλκοόλ είναι ιδιαίτερα τοξικό για το συκώτι. Ο αλκοολισμός είναι η κυριότερη αιτία κίρρωσης του ήπατος. Η πάθηση αυτή συνοδεύεται από σημαντική αύξηση των ηπατικών ενζύμων και προοδευτική ίνωση με απώλεια των λειτουργικών ιδιοτήτων του ήπατος.
Άτομα που καταναλώνουν ψηλές ποσότητες αλκοόλ δυνατόν να έχουν αυξημένα ηπατικά ένζυμα στο αίμα τους
Παχυσαρκία: Η παχυσαρκία μεταξύ των άλλων κακών που προκαλεί στον οργανισμό, είναι αιτία φλεγμονής στο συκώτι και προκαλεί αύξηση στο αίμα των ηπατικών ενζύμων
Διαβήτης: Ο διαβήτης συνοδεύεται από ηπατικές αλλοιώσεις με αύξηση των ενζύμων
Τριγλυκερίδια αίματος: Η αύξηση των τριγλυκεριδίων που είναι μια από τις μορφές των λιπιδίων αίματος, συνοδεύεται από αύξηση ηπατικών ενζύμων
Μολύνσεις: Οι κυριότερες μολύνσεις που προκαλούν βλάβες στο συκώτι και συνεπώς αυξάνουν τα ένζυμα στο αίμα είναι οι ιογενείς ηπατίτιδες.
Οι ιοί που προκαλούν ηπατίτιδες περιλαμβάνουν τους ιούς της ηπατίτιδας Β, Α, C, τον ιό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης (ιός Ebstein-Barr, EBV), τον ιό CMV (μεγαλοκυτταροϊό) και άλλους
Αυτοάνοσες παθήσεις: Στις αυτοάνοσες παθήσεις, ο οργανισμός του ασθενούς παράγει παθολογικά αντισώματα τα οποία επιτίθενται κατά των δικών του οργάνων.
Στις αυτοάνοσες ηπατίτιδες το ανοσολογικό σύστημα του οργανισμού προκαλεί βλάβες που οδηγούν σε αύξηση των ηπατικών ενζύμων. Επίσης οι αυτοάνοσες παθήσεις που προσβάλλουν το χοληφόρο σύστημα συνοδεύονται από αύξηση των ενζύμων.
Μεταβολικές νόσοι του ήπατος: Στις ασθένειες αυτές συσσωρεύεται παθολογικά ένα στοιχείο στο συκώτι με τοξικό αποτέλεσμα, βλάβες στον ηπατικό ιστό και αύξηση των ενζύμων. Στην αιμοχρωμάτωση έχουμε συσσώρευση σιδήρου ενώ στη νόσο του Wilson υπάρχει κατακράτηση χαλκού στο συκώτι
Όγκοι του ήπατος και του χοληφόρου συστήματος
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες δεν αναγνωρίζεται τελικά η αιτία μιας αύξησης των ηπατικών ενζύμων στο συκώτι.
Η διεξοδική διερεύνηση για την αναγνώριση της αιτίας που προκαλεί αύξηση των ηπατικών ενζύμων είναι απαραίτητη. Η θεραπεία εξαρτάται από τη γενεσιουργό αιτία.
Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του, ...όπως ακριβώς αναγκάζεται να κάνει και με τις διαγνώσεις των κάθε λογής ιατρών...
Ιζι μου για να πεισθώ αν έχουν αποτέλεσμα ή όχι, πρέπει να έχω στα χέρια μου κλινικές μελέτες και όχι επιστημονικά άρθρα. Κλινικές μελέτες που να λένε πως σε 5.000 ασθενείς που έπασχαν από αυτό, τους δόθηκε εκείνο και το 90% θεραπεύτηκαν πλήρως.
Φαντάζομαι ότι αυτή τη γραμμή ακολουθεί και η επιμελήτριά σου. Δηλαδή θα αποδείξει ότι σε 5.000 ασθενείς που τους χορηγήθηκαν ομοιοπαθητικά φάρμακα, το 90% παρουσίασε αύξηση των ηπατικών ενζύμων.
Μια τέτοια έρευνα εξάλλου θα βοηθούσε και την ομοιοπαθητική.
Μάλλον όμως δεν έκανες τον κόπο να διαβάσεις το LINK που δώθηκε στο παραπάνω μου quote διότι αναφέρεται σε πολλές τέτοιες εργαστηριακές και κλινικές μελέτες.
Αν όμως εδώ αρχίσουμε να αναφέρουμε εσύ τα στραβά κι εγώ τα περιστατικά που είχαν θετική εξέλιξη, δεν θα βγάλει κανείς νόημα.
Πολύ σωστά! Εξάλλου όπως έχω πει χιλιάδες φορές δεν είμαι προσωπικά ούτε Ομοιοπαθητικός, ούτε Συμβατικός Ιατρός, είμαι μόνο εν δυνάμει ασθενής (ΦΤΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!! ) και το μόνο συμφέρον που έχω είναι ΚΑΘΕ ιατρική προσέγγιση να αποδίδει για τον ασθενή τα μέγιστα!
Προσωπικά, ο ομοιοπαθητικός μου, μας έχει δώσει επανειλημμένα συμβατικά φάρμακα όταν το έκρινε σκόπιμο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Μετά από άπειρες εξετάσεις, καθώς υπήρχε υποψία για καρκίνο, τα αποτελέσματα έδειξαν πως η διάτρηση προήλθε από το φάρμακο Salospir, το οποίο της είχε συνταγογραφήσει ο ορθοπαιδικός της για περιπτώσεις ενοχλήσεων στο γοφό της που είχε πρόβλημα...
Πρόκειται για κοινό αναλγητικό και αντιπυρετικό που έχει ειδική εντερική επικάλυψη ώστε να μην πειράζει το στομάχι...
...Καθένας διαλέγει τα δηλητήριά του τελικά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Καλό θα ήταν να διαβάζουμε όλες τις ιατρικές μελέτες και όχι μόνο αυτές που μας είναι αρεστές. Αν και από καιρό έχει δημοσιευτεί επιστημονικό άρθρο που μιλάει για αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής, όχι μόνο αποσιωπήθηκε, αλλά εσύ συνεχίζεις να ισχυρίζεσαι ότι δεν έχουν κανένα αποτέλεσμαΠαρατηρω μια εμμονη στην συγκριση ιατρικης με ομοιοπαθητικης, το οποιο δεν ωφελει. Σαφως και αυτα λενε οπως τα περιγραφεις και δεν ειναι καθολου περιεργο καθως η ιατρικη ειναι επιστημη (με τις οποιες ελλειψεις της και περιθωρια βελτιωσης), ενω η ομοιπαθητικη και δεν εχει γινει αποδεκτη, αλλά και εχει αποδειχθει από αναποτελεσματικη εως απατη.
Σας παραθέτω ένα άρθρο που απαντά σε πολλά από τα ερωτήματα που τέθηκαν σε αυτό το τόπικ:
Απόσπασμα από: The Consumer's Guide to Homeopathy, Dana Ullman, Tarcher/Putnam, 1996. Μετάφραση: Αντώνης Παΐζης, ιατρός.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με κάποια εμπειρία στην ομοιοπαθητική, δεν έχουν αμφιβολία ότι τα φάρμακα "δουλεύουν", αν και αναπόφευκτα θα έχουν κάποιους συγγενείς, φίλους, γείτονες και γιατρούς που θα το βλέπουν με δυσπιστία. Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτό το σκεπτικισμό είναι να γνωρίσουμε τις έρευνες που έχουν γίνει πάνω στην αποτελεσματικότητα των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολύ περισσότερες εργαστηριακές και κλινικές έρευνες πάνω στην ομοιοπαθητική ιατρική, απ' ότι ο περισσότερος κόσμος μπορεί να αντιληφθεί. Λέγοντας αυτά, θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε την ανάγκη για περισσότερες έρευνες, όχι απλά για να απαντήσουμε στις ερωτήσεις των σκεπτικιστών, αλλά για να βοηθηθούν οι ομοιοπαθητικοί να βελτιώσουν τη χρήση αυτών των ισχυρών φυσικών φαρμάκων.
Κάποιοι σκεπτικιστές επιμένουν ότι η έρευνα στην ομοιοπαθητική είναι υποχρεωτική, καθότι η χρήση των εξαιρετικά μικρών δόσεων δεν σημαίνει τίποτα και καθότι δεν υπάρχει κάποιος γνωστός μηχανισμός δράσης αυτών των φαρμάκων. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι ομοιοπαθητικοί, προς το παρόν, δεν γνωρίζουν ακριβώς πως οι ομοιοπαθητικές μικροδόσεις "δουλεύουν", υπάρχουν κάποιες θεωρίες που έχουν επιβληθεί, σχετικά με τον μηχανισμό δράσης τους. Ακόμα πιο σημαντικό είναι όμως το γεγονός της απόδειξης ότι "δουλεύουν". Και, ενώ οι ομοιοπαθητικοί μπορεί να μην καταλαβαίνουν πως τα φάρμακά τους αποδίδουν, σκεφτείτε ότι κορυφαίοι σύγχρονοι φαρμακοποιοί εύκολα παραδέχονται, ότι υπάρχουν πολλά φάρμακα σήμερα, που συνταγογραφούνται συχνά, συμπεριλαμβάνομένης και της ασπιρίνης και κάποιων συγκεκριμένων αντιβιοτικών, των οποίων ο μηχανισμός δράσης παραμένει άγνωστος. Παρ'όλο όμως αυτό το κενό γνώσης, οι γιατροί δεν έχουν σταματήσει να τα συνταγογραφούν.
Πολλοί συμβατικοί γιατροί εκφράζουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής, δηλώνοντας ότι "θα την πιστέψουν όταν τη δουν". Ίσως είναι πιο κατάλληλο γι' αυτούς να παραδεχτούν ότι "θα τη δουν όταν την πιστέψουν". Αυτό δεν πρέπει να ληφθεί τόσο σαν κριτική για τους συμβατικούς γιατρούς, αλλά κυρίως για την συμβατική ιατρική σκέψη. Το βιοϊατρικό μοντέλο έχει περιορίσει τον τρόπο αντίληψης, τη σκέψη και την πρακτική της ιατρικής, στην θεραπεία ειδικών νόσων με υποτιθέμενα ειδικά - αντισυμπτωματικά φάρμακα και θεραπευτικούς χειρισμούς. Μια συνολική άποψη της συγκεκριμένης προσέγγισης της ιατρικής είναι η υπόθεση ότι όσο μεγαλύτερη είναι η δόση ενός φαρμάκου, τόσο πιό ισχυρό το αποτέλεσμα. Και ενώ αυτό μπορεί επιφανειακά να φαίνεται σωστό, εντούτις καλά ενημερωμένοι γιατροί και φαρμακοποιοί γνωρίζουν ότι δεν είναι αλήθεια. Υπάρχει μια αναγνωρισμένη αρχή στη φαρμακολογία που λέγεται "διφασική ανταπόκριση των φαρμάκων". Αντί λοιπόν σε ένα φάρμακο, απλά να αυξάνεται η αποτελεσματικότητα του όσο αυξάνεται η δόση του, οι έρευνες δείχνουν συνεχώς ότι υπερβολικά μικρές δόσεις μιας ουσίας έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα των μεγάλων δόσεων.
Οι δύο φάσεις της δράσης ενός φαρμάκου (εξ ού και το όνομα "διφασική") εξαρτώνται από τη δόση. Για παράδειγμα, είναι ευρέως γνωστό, ότι φυσιολογικές ιατρικές δόσεις ατροπίνης μπλοκάρουν τα παρασυμπαθητικά νεύρα, προκαλώντας ξηρότητα στους βλεννογόνους, ενώ υπερβολικά μικρές δόσεις ατροπίνης προκαλούν αύξηση των εκκρίσεων στους βλεννογόνους.
Αυτή η φαρμακολογική αρχή, ανακαλύφθηκε το 1870 ταυτόγχρονα από δύο διαφορετικούς ερευνήτες, τον Hugo Schulz, ένα συμβατικό επιστήμονα και τον Rudolf Arndt, ψυχίατρο και ομοιοπαθητικό. Αρχικά ονομαζόμενος ως ο νόμος των Arndt - Schulz, αυτή η αρχή παραμένει ακόμα ευρέως αναγνωρισμένη, όπως μαρτυρεί το γεγονός ότι περιγράφεται στα ιατρικά λεξικά με τον ορισμό "νόμος".
Πιο ειδικά, αυτοί οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ασθενή ερεθίσματα επιταχύνουν την φυσιολογική δραστηριότητα, μέτρια ερεθίσματα την αναστέλουν και ισχυρά ερεθίσματα την παύουν. Για παράδειγμα, πολύ ασθενείς συγκεντρώσεις ιωδίου, βρωμίου, χλωριούχου υδραργύρου και αρσενικού οξέος θα ενισχύσουν την ανάπτυξη της μαγιάς (μύκητα), μέτριες δόσεις αυτών των στοιχείων θα την αναστείλουν και μεγάλες δόσεις θα σκοτώσουν τον μύκητα.
Το 1920, συμβατικοί επιστήμονες που εξέτασαν και επιβεβαίωσαν αυτήν τη διφασική ανταπόκριση, ονόμασαν το φαινόμενο "Ορμεσις" (Ηormesis) και έκτοτε δεκάδες μελέτες, σε διάφορα θέματα, δημοσιεύτηκαν, για να επιβεβαιώσουν αυτήν τη βιολογική αρχή.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες παρατηρήθηκε μια αναβίωση του ενδιαφέροντος γι'αυτόν τον φαρμακολογικό νόμο και τώρα εκατοντάδες μελέτες σε πολυάριθμους ερευνητικούς τομείς τον έχουν επιβεβαιώσει. Εξ'αιτίας του γεγονότος ότι αυτές οι μελέτες έχουν πραγματοποιηθεί από επιστήμονες συμβατικούς και οι οποίοι δεν είχαν καμμία σχέση με την ομοιοπαθητική, δεν έχουν ελέγξει ή ούτε καν ακόμα είχαν σκεφτεί να ελέγξουν τις υπεραραιωμένες διαλύσεις που χρησιμοποιούνται στην ομοιοπαθητική. Ομως, οι έρευνές τους με τέτοιες μικρές δόσεις, δείχνουν συνεχώς τόσο σημαντικά αποτελέσματα ώστε και οι ίδιοι οι ερευνητές εκφράζουν σύγχυση και έκπληξη.
Η αναφορά στην έρευνα με βάση το νόμο των Arndt - Schulz και το φαινόμενο Hormesis είναι σημαντικά για την αξιολόγηση της ομοιοπαθητικής έρευνας, καθότι επιδεικνύει την σπουδαιότητα της διφασικής ανταπόκρισης και της επίδρασης των ελαχίστων δόσεων, συμβάντα που βρίσκονται στην "καρδιά" της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής. Αυτή η έρευνα, αν και είναι εύκολα προσιτή σε φυσικούς και επιστήμονες, εντούτις συχνά αγνοείται ή δεν κατανοείται.
[Ακολουθεί εκτενείς αναφορά σε ποικίλες εργαστηριακές και κλινικές έρευνες γύρω από τα ομοιοπαθητικά φάρμακα]
Επίλογος
Παρά τις σύγχρονες ισχυρές αποδείξεις ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα προάγουν την βιολογική δραστηριότητα και επιδρούν σε κλινικό επίπεδο, υπάρχει ακόμα έντονη αντίσταση. Πρόσφατα, το Lancet, δημοσιεύσε μια έρευνα που αφορούσε την ομοιοπαθητική αντιμετώπιση του άσθματος.xlii Στην ανακοίνωση σχετικά με την έρευνα, αποφάνθηκαν ότι αν και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορεί να παρέχουν κάποιο όφελος στους πάσχοντες από άσθμα, εντούτις τα συμβατικά φάρμακα προσφέρουν περισσότερο όφελος.
Αυτό συνιστούσε μια παράξενη δήλωση για δύο λόγους. Πρώτα απ' όλα, η μελέτη δεν σύγκρινε ομοιοπαθητικά με συμβατικά φάρμακα, αλλά μόνο ομοιοπαθητικά με πλασέμπο. Δεύτερον, το Lancet αρνήθηκε να αναγνωρίσει ανοικτά ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα ούτως ή άλλως μπορεί και να "δουλεύουν".
Δεν μπορούμε παρά να εκπλαγούμε, εάν ένας άνθρωπος πετούσε και η επιστήμη αποδείκνυε ότι πέταξε, από το γεγονός ότι κάποιοι εκδότες ιατρικών περιοδικών θα επισήμαιναν-" Αλλά δεν πετάει τοσό ψηλά ή τόσο γρήγορα όσο ένα αεριωθούμενο!"
[...]
Πως δεν έχει γίνει αποδεκτή η ομοιοπαθητική:
Αν είναι απλά μια μέθοδος αυθυποβολής, δεν καταλαβαίνω γτ διδάσκεται στα Πανεπιστήμια (κ συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου) Μαθαίνουμε επιστημονικώς πως να γίνουμε "κομπογιαννίτες"?
Η επιστήμη οφείλει να είναι αμερόληπτη. Το ίδιο και οι επιστήμονες.
...Το δικό μου φαρμακείο πάντως έχει και panadol και ανθοϊάματα
Ποιός είναι λοιπόν ο αρνητικά προδιατεθημένος;
Πάντα φιλικά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ακόμα όμως κι αν μιλήσουμε για το συγκεκριμένο περιστατικό, κανείς δε συμβούλεψε τη μητέρα να μην ακούσει τον παιδίατρό της. ..Δυστυχώς όμως κανείς δε θα μπορούσε να είναι και σίγουρος ότι όσα της λέει αυτός ο ένας παιδίατρος, είναι απαραίτητα και τα σωστά...
Θα σε παρότρυνα να ξαναδιαβάσεις το θέμα από την αρχή και να λάβεις υπ' όψιν σου την κακή πρώτη διάγνωση, την αγωνία της μητέρας, τη δυσπιστία της προς τους γιατρούς που συμβουλεύτηκε, την προτροπή να πάρει κι άλλες (συμβατικές) γνώμες και την αφοπλιστική της απάντηση όταν της πρότεινα να ρωτήσει το γιατρό της, για την Ομοιοπαθητική:
καλά ρε Δήμητρα μου αν ρωτήσω το παιδίατρο θα μου πει αλήθεια ή επειδή ίσως να χάσει χρήματα δεν θα μου πει ?
Όλα αυτά κάτι δείχνουν κι αυτό είναι ότι οι άνθρωποι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς τους ιατρούς, όχι την Ιατρική. Όπως ανέφερα και σε εκείνο το θέμα, άντε και συλλέγεις τρεις, τέσσερις, δέκα συμβατικές ή μη ιατρικές γνώμες. Με ποιο κριτήριο θα τις κρίνεις; Και πόσο επικίνδυνο είναι τελικά να επιλέξεις ποια διάγνωση είναι η σωστή;
Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι η ομοιοπαθητική ή όποια άλλη εναλλακτική προσέγγιση θα είχε οπωσδήποτε αποτέλεσμα! Ούτε έχω κάποιο προσωπικό όφελος να υποστηρίξω τη μια ή την άλλη προσέγγιση μονοδιάστατα. Το σίγουρο είναι ότι σε μια δεδομένη περίπτωση στη ζωή μου, αν δεν είχα πάρει άμεσα μια δεύτερη γνώμη (ασχέτως αν μιλάμε για ομοιοπαθητική ή συμβατική ιατρική) και αν δεν είχα αξιολογήσει ως πιο "σοβαρή" τη δεύτερη γνώμη, τώρα θα κοιτούσα τα ραδίκια ανάποδα... Θα μπορούσε φυσικά να έχει συμβεί και το αντίστροφο και η πρώτη γνωμάτευση να ήταν η σωστή. Πάλι θα κοιτούσα τα ραδίκια ανάποδα... Τι μας μένει λοιπόν; Να πιστέψουμε στη μοίρα ή να σπουδάσουμε όλοι ιατρική;
Το μόνο που υποστηρίζω είναι πως η συμβατική ιατρική θα πρέπει να ανοίξει λίγο περισσότερο τους ορίζοντές της και να μελετήσει πέρα από οικονομικά συμφέροντα κάθε μορφή ίασης που έχει κάτι να προσφέρει, πριν τη χαρακτηρίσει αμφιβόλου προέλευσης και ...ματζούνι.
Για μένα η Ιατρική είναι ΜΙΑ και περικλείει κάθε μέθοδο από την οποία μπορεί να ωφεληθεί ο ασθενής. Για σας δυστυχώς η Ιατρική είναι μια αλλά μόνο αυτή που δέχεστε εσείς
Εφ' όσον καμία ιατρική προσέγγιση δεν μπορεί να εγγυηθεί 100% ίαση σε όλες τις περιπτώσεις, γιατί να εμπιστευτώ τη μια ή την άλλη; Με ποιό κριτήριο και ποιό σκεπτικό άλλο από αυτό που θέλουν να επιβάλλουν οι ισχυρές φαρμακοβιομηχανίες;
Όταν μιλάμε για ιατρικό σφάλμα τότε "οι γιατροί είναι άνθρωποι". Όταν μιλάμε για ομοιοπαθητικό σφάλμα (δύσκολο μια που δεν έχουν παρενέργειες τα ομοιοπαθητικά) τότε μιλάμε για "τσαρλατάνους".
Όταν μιλάμε για θάνατο μετά από αδυναμία της Ιατρικής, "έγινε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό". Αν μιλήσουμε για θάνατο από οποιαδήποτε εναλλακτική μέθοδο, τότε θα πρόκειται για αγύρτες;
Something doesn't add up here...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Δεκτή η επισήμανση και ζητώ συγνώμη.Oχι που "μας λετε" ...."που μας λενε"....εφοσον δεν απευθυνεσαι σε ιατρους του φορουμ
Ειτε κατι που στην πραξη δουλευει,
Συμφωνούμε! Αυτό άλλωστε αποτελεί και την πλέον αξιόπιστη στατιστική του θέση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Δεν υπάρχει κανείς άλλος τρόπος να ηρεμήσει ο βήχας του παιδιού, πέραν αυτού που σε συμβουλεύει ο παιδίατρός σου, και προσωπικά θα σου πρότεινα να πάψεις να ρωτάς εδώ κι εκεί για σχετικά θέματα.
Εκτός να είσαι διατεθειμένη να ρισκάρεις τη ζωή του παιδιού σου, ακολουθώντας συμβουλές αμφιβόλου προέλευσης, από τον οποιοδήποτε.
Άσχετα με τη συγκεκριμένη περίπτωση που μπορεί πράγματι να μην υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης και επειδή το σχόλιό σου δεν το ταυτίζω με σένα αλλά με την τυπική απάντηση που δίνει η συμβατική ιατρική και κατ' επέκταση όλοι οι συμβατικοί γιατροί, λες και κρατάτε στα χέρια σας τη μια και μοναδική universal αλήθεια, θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ αυτού του είδους τον ψυχολογικό εκβιασμό: "ρισκάρεις τη ζωή του παιδιού σου", με δεδομένο ότι η ιατρική όπως την ξέρουμε δεν έχει θεραπείες που αποδίδουν για όλα και (όπως έχεις άλλωστε παραδεχτεί και εσύ ο ίδιος), δεν είναι όλοι οι επιστήμονες καλοί και σωστοί.
Στην πραγματικότητα αυτό που μας λέτε (τονίζω μιλάω ειδικά για περιπτώσεις στις οποίες η συμβατική ιατρική σηκώνει τα χέρια ψηλά), αυτό που μας λέτε είναι: Αφου θα πάτε που θα πάτε στον τάφο, προτιμήστε εμάς που έχουμε και τη βούλα της καταξίωσης!
Ποιό είναι το κριτήριο τελικά που καθορίζει την αξιόπιστη προέλευση; Το αδίστακτο κατεστημένο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Με δίαιτα και ομοιοπαθητική απαλλάχτηκε από το aerolin και τις κρίσεις που τον έστελναν στο νοσοκομείο, ολοκληρωτικά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Απόσπασμα από: The Consumer's Guide to Homeopathy, Dana Ullman, Tarcher/Putnam, 1996. Μετάφραση: Αντώνης Παΐζης, ιατρός.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με κάποια εμπειρία στην ομοιοπαθητική, δεν έχουν αμφιβολία ότι τα φάρμακα "δουλεύουν", αν και αναπόφευκτα θα έχουν κάποιους συγγενείς, φίλους, γείτονες και γιατρούς που θα το βλέπουν με δυσπιστία. Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτό το σκεπτικισμό είναι να γνωρίσουμε τις έρευνες που έχουν γίνει πάνω στην αποτελεσματικότητα των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολύ περισσότερες εργαστηριακές και κλινικές έρευνες πάνω στην ομοιοπαθητική ιατρική, απ' ότι ο περισσότερος κόσμος μπορεί να αντιληφθεί. Λέγοντας αυτά, θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε την ανάγκη για περισσότερες έρευνες, όχι απλά για να απαντήσουμε στις ερωτήσεις των σκεπτικιστών, αλλά για να βοηθηθούν οι ομοιοπαθητικοί να βελτιώσουν τη χρήση αυτών των ισχυρών φυσικών φαρμάκων.
Κάποιοι σκεπτικιστές επιμένουν ότι η έρευνα στην ομοιοπαθητική είναι υποχρεωτική, καθότι η χρήση των εξαιρετικά μικρών δόσεων δεν σημαίνει τίποτα και καθότι δεν υπάρχει κάποιος γνωστός μηχανισμός δράσης αυτών των φαρμάκων. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι ομοιοπαθητικοί, προς το παρόν, δεν γνωρίζουν ακριβώς πως οι ομοιοπαθητικές μικροδόσεις "δουλεύουν", υπάρχουν κάποιες θεωρίες που έχουν επιβληθεί, σχετικά με τον μηχανισμό δράσης τους. Ακόμα πιο σημαντικό είναι όμως το γεγονός της απόδειξης ότι "δουλεύουν". Και, ενώ οι ομοιοπαθητικοί μπορεί να μην καταλαβαίνουν πως τα φάρμακά τους αποδίδουν, σκεφτείτε ότι κορυφαίοι σύγχρονοι φαρμακοποιοί εύκολα παραδέχονται, ότι υπάρχουν πολλά φάρμακα σήμερα, που συνταγογραφούνται συχνά, συμπεριλαμβάνομένης και της ασπιρίνης και κάποιων συγκεκριμένων αντιβιοτικών, των οποίων ο μηχανισμός δράσης παραμένει άγνωστος. Παρ'όλο όμως αυτό το κενό γνώσης, οι γιατροί δεν έχουν σταματήσει να τα συνταγογραφούν.
Πολλοί συμβατικοί γιατροί εκφράζουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής, δηλώνοντας ότι "θα την πιστέψουν όταν τη δουν". Ίσως είναι πιο κατάλληλο γι' αυτούς να παραδεχτούν ότι "θα τη δουν όταν την πιστέψουν". Αυτό δεν πρέπει να ληφθεί τόσο σαν κριτική για τους συμβατικούς γιατρούς, αλλά κυρίως για την συμβατική ιατρική σκέψη. Το βιοϊατρικό μοντέλο έχει περιορίσει τον τρόπο αντίληψης, τη σκέψη και την πρακτική της ιατρικής, στην θεραπεία ειδικών νόσων με υποτιθέμενα ειδικά - αντισυμπτωματικά φάρμακα και θεραπευτικούς χειρισμούς. Μια συνολική άποψη της συγκεκριμένης προσέγγισης της ιατρικής είναι η υπόθεση ότι όσο μεγαλύτερη είναι η δόση ενός φαρμάκου, τόσο πιό ισχυρό το αποτέλεσμα. Και ενώ αυτό μπορεί επιφανειακά να φαίνεται σωστό, εντούτις καλά ενημερωμένοι γιατροί και φαρμακοποιοί γνωρίζουν ότι δεν είναι αλήθεια. Υπάρχει μια αναγνωρισμένη αρχή στη φαρμακολογία που λέγεται "διφασική ανταπόκριση των φαρμάκων". Αντί λοιπόν σε ένα φάρμακο, απλά να αυξάνεται η αποτελεσματικότητα του όσο αυξάνεται η δόση του, οι έρευνες δείχνουν συνεχώς ότι υπερβολικά μικρές δόσεις μιας ουσίας έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα των μεγάλων δόσεων.
Οι δύο φάσεις της δράσης ενός φαρμάκου (εξ ού και το όνομα "διφασική") εξαρτώνται από τη δόση. Για παράδειγμα, είναι ευρέως γνωστό, ότι φυσιολογικές ιατρικές δόσεις ατροπίνης μπλοκάρουν τα παρασυμπαθητικά νεύρα, προκαλώντας ξηρότητα στους βλεννογόνους, ενώ υπερβολικά μικρές δόσεις ατροπίνης προκαλούν αύξηση των εκκρίσεων στους βλεννογόνους.
Αυτή η φαρμακολογική αρχή, ανακαλύφθηκε το 1870 ταυτόγχρονα από δύο διαφορετικούς ερευνήτες, τον Hugo Schulz, ένα συμβατικό επιστήμονα και τον Rudolf Arndt, ψυχίατρο και ομοιοπαθητικό. Αρχικά ονομαζόμενος ως ο νόμος των Arndt - Schulz, αυτή η αρχή παραμένει ακόμα ευρέως αναγνωρισμένη, όπως μαρτυρεί το γεγονός ότι περιγράφεται στα ιατρικά λεξικά με τον ορισμό "νόμος".
Πιο ειδικά, αυτοί οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ασθενή ερεθίσματα επιταχύνουν την φυσιολογική δραστηριότητα, μέτρια ερεθίσματα την αναστέλουν και ισχυρά ερεθίσματα την παύουν. Για παράδειγμα, πολύ ασθενείς συγκεντρώσεις ιωδίου, βρωμίου, χλωριούχου υδραργύρου και αρσενικού οξέος θα ενισχύσουν την ανάπτυξη της μαγιάς (μύκητα), μέτριες δόσεις αυτών των στοιχείων θα την αναστείλουν και μεγάλες δόσεις θα σκοτώσουν τον μύκητα.
Το 1920, συμβατικοί επιστήμονες που εξέτασαν και επιβεβαίωσαν αυτήν τη διφασική ανταπόκριση, ονόμασαν το φαινόμενο "Ορμεσις" (Ηormesis) και έκτοτε δεκάδες μελέτες, σε διάφορα θέματα, δημοσιεύτηκαν, για να επιβεβαιώσουν αυτήν τη βιολογική αρχή.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες παρατηρήθηκε μια αναβίωση του ενδιαφέροντος γι'αυτόν τον φαρμακολογικό νόμο και τώρα εκατοντάδες μελέτες σε πολυάριθμους ερευνητικούς τομείς τον έχουν επιβεβαιώσει. Εξ'αιτίας του γεγονότος ότι αυτές οι μελέτες έχουν πραγματοποιηθεί από επιστήμονες συμβατικούς και οι οποίοι δεν είχαν καμμία σχέση με την ομοιοπαθητική, δεν έχουν ελέγξει ή ούτε καν ακόμα είχαν σκεφτεί να ελέγξουν τις υπεραραιωμένες διαλύσεις που χρησιμοποιούνται στην ομοιοπαθητική. Ομως, οι έρευνές τους με τέτοιες μικρές δόσεις, δείχνουν συνεχώς τόσο σημαντικά αποτελέσματα ώστε και οι ίδιοι οι ερευνητές εκφράζουν σύγχυση και έκπληξη.
Η αναφορά στην έρευνα με βάση το νόμο των Arndt - Schulz και το φαινόμενο Hormesis είναι σημαντικά για την αξιολόγηση της ομοιοπαθητικής έρευνας, καθότι επιδεικνύει την σπουδαιότητα της διφασικής ανταπόκρισης και της επίδρασης των ελαχίστων δόσεων, συμβάντα που βρίσκονται στην "καρδιά" της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής. Αυτή η έρευνα, αν και είναι εύκολα προσιτή σε φυσικούς και επιστήμονες, εντούτις συχνά αγνοείται ή δεν κατανοείται.
[Ακολουθεί εκτενείς αναφορά σε ποικίλες εργαστηριακές και κλινικές έρευνες γύρω από τα ομοιοπαθητικά φάρμακα]
Επίλογος
Παρά τις σύγχρονες ισχυρές αποδείξεις ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα προάγουν την βιολογική δραστηριότητα και επιδρούν σε κλινικό επίπεδο, υπάρχει ακόμα έντονη αντίσταση. Πρόσφατα, το Lancet, δημοσιεύσε μια έρευνα που αφορούσε την ομοιοπαθητική αντιμετώπιση του άσθματος.xlii Στην ανακοίνωση σχετικά με την έρευνα, αποφάνθηκαν ότι αν και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορεί να παρέχουν κάποιο όφελος στους πάσχοντες από άσθμα, εντούτις τα συμβατικά φάρμακα προσφέρουν περισσότερο όφελος.
Αυτό συνιστούσε μια παράξενη δήλωση για δύο λόγους. Πρώτα απ' όλα, η μελέτη δεν σύγκρινε ομοιοπαθητικά με συμβατικά φάρμακα, αλλά μόνο ομοιοπαθητικά με πλασέμπο. Δεύτερον, το Lancet αρνήθηκε να αναγνωρίσει ανοικτά ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα ούτως ή άλλως μπορεί και να "δουλεύουν".
Δεν μπορούμε παρά να εκπλαγούμε, εάν ένας άνθρωπος πετούσε και η επιστήμη αποδείκνυε ότι πέταξε, από το γεγονός ότι κάποιοι εκδότες ιατρικών περιοδικών θα επισήμαιναν-" Αλλά δεν πετάει τοσό ψηλά ή τόσο γρήγορα όσο ένα αεριωθούμενο!"
[...]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αν ο οργανισμός μας μπορεί να καταπολεμήσει οτιδήποτε από μόνος του σε αρκετές περιπτώσεις, σε βαθμό που να αποδίδει τόσο, ώστε να αποτελεί σεβαστό στατιστικό δείγμα, ίσως θα έπρεπε το φαινόμενο να διερευνηθεί περισσότερο.
Όπως έχω τονίσει και σε άλλη συζήτηση στο παρελθόν, σε κάθε ιατρική πράξη, μεγάλο ρόλο παίζει και ο ικανός γιατρός που θα κάνει τη σωστή διάγνωση και θα δώσει την κατάλληλη θεραπεία είτε αυτή είναι συμβατική, είτε εναλλακτική. Θα μου επιτρέψετε όμως να μην επεκταθώ πάνω σε αυτό, στο παρόν πόστ.
Αυτό που λογικά ενδιαφέρει κάθε ασθενή που δεν είναι επιστήμονας, είναι να διατηρήσει μια υψηλή ποιότητα ζωής κατά τη διάρκεια της θεραπείας, να τύχει ψυχοσωματικής υποστήριξης, να νιώσει ασφάλεια με τη μέθοδο θεραπείας του αλλά και με τον ιατρό του και τέλος να απαλλαγεί από την αρρώστια του.
Το μέσον της ίασης μικρή σημασία έχει όταν ισχύουν τα παραπάνω.
Αυτό που η Ομοιοπαθητική προσφέρει στον ασθενή, σε αντίθεση με τη συμβατική ιατρική, είναι η εξειδικευμένη θεραπεία για κάθε άτομο χωριστά, μια που ο γνώμονάς της δεν είναι η ασθένεια αυτή καθεαυτή, αλλά το άτομο σαν οντότητα που νοσεί σαν ολότητα, εφ' όσον ένα όργανο του σώματός του νοσεί.
Η ομοιοπαθητική δεν απαλλάσσει απλά από τα συμπτώματα που εκδηλώνονται με την ασθένεια, αλλά αναζητά και εντοπίζει τις βαθύτερες αιτίες που ένα συγκεκριμένο άτομο, νοσεί από μια συγκεκριμένη ασθένεια.
Γι' αυτό και σε φιλοσοφικό επίπεδο, η αρχή κάθε θεραπείας είναι η "μεταμέλεια" του ασθενούς. Δηλαδή, η αναγνώριση από τον ασθενή, της λανθασμένης ως εκείνη τη στιγμή, στάσης ζωής του και η υιοθέτηση μιας νέας, υγιέστερης.
Η θεραπεία, ξεκινά από το ίδιο το άτομο και όχι από τον εξωγενή παράγοντα που είναι το φάρμακο.
Διάβαζα (νομίζω στο βιβλίο του Chopra, περί Κβαντικής Θεραπείας) πώς κάποιος ιατρός μπαίνοντας στο δωμάτιο του ασθενούς ρωτούσε: "πως πάει σήμερα ο καρκινικός όγκος" αντί να ρωτά: "πως είναι σήμερα ο ασθενής".
Το αναφέρω περισσότερο ως παράδειγμα της διαφορετικής προσέγγισης, των δύο ιατρικών ρευμάτων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.