Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
22-08-10
13:13
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
21-08-10
16:55
Μετά από αυτό πως να μην επικρατεί σύγχυση περί των μουσικών σου ακουσμάτων!
Englishman in New York - Sting
Τι ωραία και χαλαρωτική μελωδία... Δεν βγαίνουν πια τέτοια τραγούδια τελικά...
Απλώς τυγχάνει να έχουν ένα σχετικά μεγάλο εύρος... (όχι ότι ακούω τα πάντα)
Και μια και είμαστε στα 80's, ένα πολύ αγαπημένο μου (από τα Ελληνικά τώρα...)
https://www.youtube.com/watch?v=dg1KC8lBvwU&feature=related
Ένα φοβερό ζεϊμπέκικο από το Στράτο Διονυσίου το οποίο όμως αν προσέξεις, έχει εμφανή ροκ στοιχεία ιδίως όταν σταματά στην αρχή το σόλο του μπουζουκιού και μπαίνει το μπάσο και το ντραμς...
Θα σου λυθούν πάντως περισσότερες απορίες για τη στάση μου απέναντι στην τέχνη αν διαβάσεις (μπορεί και να το έχεις κάνει ήδη) το θέμα μου με το δοκίμιο για την τέχνη και την έκφραση.... Να διαφημίσω και λίγο το θέμα που άνοιξα μήπως και απαντήσει κανείς
Γενικά πάντως μου αρέσει να βλέπω τα πράγματα με έναν ενιαίο τρόπο. Δηλαδή στοιχεία τα οποίο βρίσκω σε ένα παραδοσιακό τραγούδι ή σε ένα παλιό ρεμπέτικό, υπάρχουν και σε μια ροκ μπαλάντα ή σε ένα τραγούδι με λάτιν ρυθμούς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
21-08-10
16:11
Από ένα αφιέρωμα στο 80's δεν θα μπορούσε να λείπει ο Leonard Cohen με το θρυλικό Dance me to the end of love (1984)
Αλλά και ο Joe Cocker με το Unchain my heart (1987)
Η θρυλική Lambada (1989) που έκανε θραύση στα πάρτυ και στην επόμενη δεκαετία των 90's.
Το woman in love με την πανέμορφη φωνή της Barbra Streisand (1980)
Και τόσα άλλα...
Αλλά και ο Joe Cocker με το Unchain my heart (1987)
Η θρυλική Lambada (1989) που έκανε θραύση στα πάρτυ και στην επόμενη δεκαετία των 90's.
Το woman in love με την πανέμορφη φωνή της Barbra Streisand (1980)
Και τόσα άλλα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.