Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
21-08-10
23:52
Πάνω σ' αυτό που λες Άγγελε, θα ήθελα να συμπληρώσω κάποια σχόλια:
Σύμφωνα με το γεωπολιτικό δόγμα που ισχύει μέχρι και τις μέρες μας, το λεγόμενο "Ανατολικό ζήτημα", την παγκόσμια κυριαρχία κατακτά στην υδρόγειο σκακιέρα όποιος αφενός κατέχει τις βασικές οδούς διάβασης προς τις θερμές θάλασσες, ιδιαίτερα τη Μεσόγειο, μαζί με τους εμπορικούς δρόμους που οδηγούν σ' αυτήν, αφετέρου το μεγαλύτερο ενιαίο κομμάτι ξηράς που υπάρχει στη Γη, την Ευρασία τη λεγόμενη "Heartland" για τις ανάγκες του "παιχνιδιού". Σε τούτο το σημείο η ηλικίας αιώνων παρτίδα λαμβάνει τέλος.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Χίτλερ διακύβευσε (και τελικά έχασε) την κυριαρχία που είχε επιτύχει στην Ευρώπη, στην προσπάθειά του να συμπληρώσει το έδαφος που του χρειαζόταν και να νικήσει ολοσχερώς. Το ίδιο και ο Μέγας Ναπολέων.
Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι οι δύο σημαντικότερες έξοδοι και νευραλγικά σημεία για το "παιχνίδι" κυριαρχίας, θεωρούνται η Κωνσταντινούπολη και η Θεσσαλονίκη. Κάπου εδώ εξηγείται, όπως έχω γράψει και άλλοτε, ο πραγματικός λόγος της Μικρασιατικής καταστροφής, καθώς θεωρείται ότι εάν η Ελλάδα αφηνόταν να ελέγχει αμφότερα τούτα τα σημεία, θα αποκτούσε μεγαλύτερη γεωπολιτική ισχύ, από την Αγγλία και τη Γαλλία μαζί!! Δεν είναι τυχαίο, ότι το κράτος που κατάφερε να κατέχει τούτα τα δύο σημεία, κράτησε ως Αυτοκρατορία (Ρωμαϊκή, Βυζαντινή, Οθωμανική) για περισσότερο από δύο χιλιετίες, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των ευρωπαϊκών δυνάμεων να τη διαλύσουν, με σταυροφορίες κλπ. Σε αυτό το πλαίσιο εντασσόταν και η περίφημη πρεμούρα των Ευρωπαίων, να διαμοιράσουν τα ιμάτια του "Μεγάλου Ασθενή" (Οθωμανική Αυτοκρατορία), στις αρχές του 20ου αιώνα. Φυσικά, δεν ήταν διατεθημένοι ν' αφήσουν τη θέση του Μεγάλου Ασθενή να πάρει ένας νέος και ακμαίος μελλοντικός τους αντίπαλος, γι' αυτό φρόντισαν όχι μόνο να μοιράσουν τα δύο αυτά σημεία μεταξύ δύο σχετικά αδύναμων χωρών που θα έλεγχαν αλλά και να χωρίσουν τους χριστιανικούς από τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που επί αιώνες συμβίωναν στην περιοχή.
Από την άλλη πλευρά, το μεγαλύτερο τμήμα της Heartland κατέχει, όπως γνωρίζουμε, η Ρωσία. Το Ανατολικό Ζήτημα πήρε αυτό το όνομα, εξαιτίας του εξής παράγοντα: Εάν η Ρωσία, με τις γνωστές αυτοκρατορικές της βλέψεις (Υπερδύναμη γαρ), κατάφερνε να αποκτήσει πρόσβαση στο Αιγαίο, η πλάστιγγα της παγκόσμιας κυριαρχίας θα έγερνε σχεδόν οριστικά προς το μέρος της. Έτσι, όλο το παιχνίδι, εδώ και αιώνες παίζεται στο να μην αφεθεί η Ρωσία "να βγει στη θάλασσα), με κάθε κόστος. Έχω διαβάσει πως κατά τον 19ο αιώνα, ο Τσάρος της Ρωσίας (τώρα πουουου ...Τσάρος ) πρότεινε στον Μέγα Ναπολέοντα να επιτεθούν από κοινού στην Τουρκία (Οθωμανική Αυτοκρατορία τότε), υπό τον όρο να κρατήσει για λογαριασμό του την Κων/πολη, ενώ παραχωρούσε στον Γάλλο στρατηλάτη όλο σχεδόν το υπόλοιπο κομμάτι που θα κατακτούσαν, με προφανή στόχο να τον δελεάσει. Παρά λοιπόν την ιδιαίτερα δελεαστική αυτή πρόταση, ο Ναπολέων αρνήθηκε, για προφανείς λόγους. Φυσικά, ήθελε την κυριαρχία για τον εαυτό του και αποφάσισε αντ' αυτού να επιτεθεί στη Ρωσία, όπου φυσικά έφαγε τα μούτρα του κι έχασε, από το "Στρατηγό Χειμώνα", όλα όσα είχε κατακτήσει
Στη σύγχρονη εποχή, το όραμα του Χίτλερ και του Ναπολέοντα, ήρθε ξαφνικά κοντά στην πραγματοποίησή του, μέσω της δημιουργίας της Ε.Ε., με την εικαζόμενη ένταξη της Ρωσίας (αλλά και της Ευρωπαϊκής Τουρκίας και των μικρασιατικών παραλίων, την οποία θέλουν πολύ οι κυβερνήτες της Ευρώπης, παρά την σαφή αντίθεση των ευρωπαϊκών λαών) στην επικράτειά της. Αυτό είναι ένα σενάριο, το οποίο οι ΗΠΑ βλέπουν στους χειρότερους εφιάλτες τους. Πράγματι, οι ΗΠΑ θεωρούνται (και είναι) πολύ μακριά από το επίκεντρο της σκακιέρας, έτσι ώστε η παγκόσμια κυριαρχία είναι γι' αυτήν δύσκολη και οικονομικά επώδυνη, πράγμα που την καθιστά ευάλωτη και ασταθή ως παγκόσμια δεσπόζουσα δύναμη. Έτσι, προκειμένου να αποδυναμώσουν αυτό το ενδεχόμενο, οι ΗΠΑ κατ' αρχήν εισέβαλαν στο Αφγανιστάν, περιοχή που θεωρείται σημαντικός εμπορικός δρόμος από την Ανατολή προς τη Μεσόγειο -πέρα απ' τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και τις αχανείς φυτείες οπίου που διαθέτει- ένας δρόμος που καταλήγει να ελέγχεται από τα στενά της Πόλης, ενώ παράλληλα φρόντισαν να βάλουν το στρατό τους στα Βαλκάνια, δημιουργώντας ένα προτεκτοράτο (το Κόσοβο), μέσα σ' έναν ακόμη σημαντικότατο εμπορικό δρόμο (παραδουνάβιες περιοχές) προς τις ζεστές θάλασσες, ο οποίος καταλήγει να ελέγχεται από τη Θεσ/νίκη. Ταυτόχρονα επέτρεψε στην Τουρκία (την οποία προς στιγμήν ελέγχει, μέχρι να βρει κι εκείνη την κατάλληλη ευκαιρία να εκδηλώσει τις δικές της αυτοκρατορικές βλέψεις) να αποκτήσει σφαίρα επιρροής, τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες με "Τουρανικό" πληθυσμό, όπως Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν κλπ.
Κάποιος είχε γράψει ένα μυθιστόρημα "πολιτικής φαντασίας", όπου ανέφερε ότι τη στιγμή που η Ρωσία θα ενταχθεί στην ΕΕ, οι ΗΠΑ δεν θα έχουν καμμία άλλη επιλογή παρά να επιτεθούν και η πρόβλεψη του συγγραφέα ήταν ότι αυτό θα το έκαναν εναντίον της Ελλάδας, του "αδύνατου κρίκου" της ένωσης. Εκείνος έγραψε ότι η επίθεση θα γινόταν με στρατιωτικά μέσα, ωστόσο φαίνεται ότι οι ΗΠΑ προτίμησαν να μας επιτεθούν με οικονομικά μέτρα, βάζοντας τη χώρα υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, προσφέροντας δε ως αντάλλαγμα στη Γερμανία, αυτά που μας είπε ο Η-Μ εδώ.
Εάν λοιπόν νομίζουμε ότι έχουμε τελειώσει με τις ανακατατάξεις στην περιοχή και ότι όταν ξεσπάσει η σύγκρουση, εμείς θα καταφέρουμε να μείνουμε απ' έξω, μάλλον πλανόμαστε πλάνην οικτρά...
Σύμφωνα με το γεωπολιτικό δόγμα που ισχύει μέχρι και τις μέρες μας, το λεγόμενο "Ανατολικό ζήτημα", την παγκόσμια κυριαρχία κατακτά στην υδρόγειο σκακιέρα όποιος αφενός κατέχει τις βασικές οδούς διάβασης προς τις θερμές θάλασσες, ιδιαίτερα τη Μεσόγειο, μαζί με τους εμπορικούς δρόμους που οδηγούν σ' αυτήν, αφετέρου το μεγαλύτερο ενιαίο κομμάτι ξηράς που υπάρχει στη Γη, την Ευρασία τη λεγόμενη "Heartland" για τις ανάγκες του "παιχνιδιού". Σε τούτο το σημείο η ηλικίας αιώνων παρτίδα λαμβάνει τέλος.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Χίτλερ διακύβευσε (και τελικά έχασε) την κυριαρχία που είχε επιτύχει στην Ευρώπη, στην προσπάθειά του να συμπληρώσει το έδαφος που του χρειαζόταν και να νικήσει ολοσχερώς. Το ίδιο και ο Μέγας Ναπολέων.
Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι οι δύο σημαντικότερες έξοδοι και νευραλγικά σημεία για το "παιχνίδι" κυριαρχίας, θεωρούνται η Κωνσταντινούπολη και η Θεσσαλονίκη. Κάπου εδώ εξηγείται, όπως έχω γράψει και άλλοτε, ο πραγματικός λόγος της Μικρασιατικής καταστροφής, καθώς θεωρείται ότι εάν η Ελλάδα αφηνόταν να ελέγχει αμφότερα τούτα τα σημεία, θα αποκτούσε μεγαλύτερη γεωπολιτική ισχύ, από την Αγγλία και τη Γαλλία μαζί!! Δεν είναι τυχαίο, ότι το κράτος που κατάφερε να κατέχει τούτα τα δύο σημεία, κράτησε ως Αυτοκρατορία (Ρωμαϊκή, Βυζαντινή, Οθωμανική) για περισσότερο από δύο χιλιετίες, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των ευρωπαϊκών δυνάμεων να τη διαλύσουν, με σταυροφορίες κλπ. Σε αυτό το πλαίσιο εντασσόταν και η περίφημη πρεμούρα των Ευρωπαίων, να διαμοιράσουν τα ιμάτια του "Μεγάλου Ασθενή" (Οθωμανική Αυτοκρατορία), στις αρχές του 20ου αιώνα. Φυσικά, δεν ήταν διατεθημένοι ν' αφήσουν τη θέση του Μεγάλου Ασθενή να πάρει ένας νέος και ακμαίος μελλοντικός τους αντίπαλος, γι' αυτό φρόντισαν όχι μόνο να μοιράσουν τα δύο αυτά σημεία μεταξύ δύο σχετικά αδύναμων χωρών που θα έλεγχαν αλλά και να χωρίσουν τους χριστιανικούς από τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που επί αιώνες συμβίωναν στην περιοχή.
Από την άλλη πλευρά, το μεγαλύτερο τμήμα της Heartland κατέχει, όπως γνωρίζουμε, η Ρωσία. Το Ανατολικό Ζήτημα πήρε αυτό το όνομα, εξαιτίας του εξής παράγοντα: Εάν η Ρωσία, με τις γνωστές αυτοκρατορικές της βλέψεις (Υπερδύναμη γαρ), κατάφερνε να αποκτήσει πρόσβαση στο Αιγαίο, η πλάστιγγα της παγκόσμιας κυριαρχίας θα έγερνε σχεδόν οριστικά προς το μέρος της. Έτσι, όλο το παιχνίδι, εδώ και αιώνες παίζεται στο να μην αφεθεί η Ρωσία "να βγει στη θάλασσα), με κάθε κόστος. Έχω διαβάσει πως κατά τον 19ο αιώνα, ο Τσάρος της Ρωσίας (τώρα πουουου ...Τσάρος ) πρότεινε στον Μέγα Ναπολέοντα να επιτεθούν από κοινού στην Τουρκία (Οθωμανική Αυτοκρατορία τότε), υπό τον όρο να κρατήσει για λογαριασμό του την Κων/πολη, ενώ παραχωρούσε στον Γάλλο στρατηλάτη όλο σχεδόν το υπόλοιπο κομμάτι που θα κατακτούσαν, με προφανή στόχο να τον δελεάσει. Παρά λοιπόν την ιδιαίτερα δελεαστική αυτή πρόταση, ο Ναπολέων αρνήθηκε, για προφανείς λόγους. Φυσικά, ήθελε την κυριαρχία για τον εαυτό του και αποφάσισε αντ' αυτού να επιτεθεί στη Ρωσία, όπου φυσικά έφαγε τα μούτρα του κι έχασε, από το "Στρατηγό Χειμώνα", όλα όσα είχε κατακτήσει
Στη σύγχρονη εποχή, το όραμα του Χίτλερ και του Ναπολέοντα, ήρθε ξαφνικά κοντά στην πραγματοποίησή του, μέσω της δημιουργίας της Ε.Ε., με την εικαζόμενη ένταξη της Ρωσίας (αλλά και της Ευρωπαϊκής Τουρκίας και των μικρασιατικών παραλίων, την οποία θέλουν πολύ οι κυβερνήτες της Ευρώπης, παρά την σαφή αντίθεση των ευρωπαϊκών λαών) στην επικράτειά της. Αυτό είναι ένα σενάριο, το οποίο οι ΗΠΑ βλέπουν στους χειρότερους εφιάλτες τους. Πράγματι, οι ΗΠΑ θεωρούνται (και είναι) πολύ μακριά από το επίκεντρο της σκακιέρας, έτσι ώστε η παγκόσμια κυριαρχία είναι γι' αυτήν δύσκολη και οικονομικά επώδυνη, πράγμα που την καθιστά ευάλωτη και ασταθή ως παγκόσμια δεσπόζουσα δύναμη. Έτσι, προκειμένου να αποδυναμώσουν αυτό το ενδεχόμενο, οι ΗΠΑ κατ' αρχήν εισέβαλαν στο Αφγανιστάν, περιοχή που θεωρείται σημαντικός εμπορικός δρόμος από την Ανατολή προς τη Μεσόγειο -πέρα απ' τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και τις αχανείς φυτείες οπίου που διαθέτει- ένας δρόμος που καταλήγει να ελέγχεται από τα στενά της Πόλης, ενώ παράλληλα φρόντισαν να βάλουν το στρατό τους στα Βαλκάνια, δημιουργώντας ένα προτεκτοράτο (το Κόσοβο), μέσα σ' έναν ακόμη σημαντικότατο εμπορικό δρόμο (παραδουνάβιες περιοχές) προς τις ζεστές θάλασσες, ο οποίος καταλήγει να ελέγχεται από τη Θεσ/νίκη. Ταυτόχρονα επέτρεψε στην Τουρκία (την οποία προς στιγμήν ελέγχει, μέχρι να βρει κι εκείνη την κατάλληλη ευκαιρία να εκδηλώσει τις δικές της αυτοκρατορικές βλέψεις) να αποκτήσει σφαίρα επιρροής, τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες με "Τουρανικό" πληθυσμό, όπως Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν κλπ.
Κάποιος είχε γράψει ένα μυθιστόρημα "πολιτικής φαντασίας", όπου ανέφερε ότι τη στιγμή που η Ρωσία θα ενταχθεί στην ΕΕ, οι ΗΠΑ δεν θα έχουν καμμία άλλη επιλογή παρά να επιτεθούν και η πρόβλεψη του συγγραφέα ήταν ότι αυτό θα το έκαναν εναντίον της Ελλάδας, του "αδύνατου κρίκου" της ένωσης. Εκείνος έγραψε ότι η επίθεση θα γινόταν με στρατιωτικά μέσα, ωστόσο φαίνεται ότι οι ΗΠΑ προτίμησαν να μας επιτεθούν με οικονομικά μέτρα, βάζοντας τη χώρα υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, προσφέροντας δε ως αντάλλαγμα στη Γερμανία, αυτά που μας είπε ο Η-Μ εδώ.
Εάν λοιπόν νομίζουμε ότι έχουμε τελειώσει με τις ανακατατάξεις στην περιοχή και ότι όταν ξεσπάσει η σύγκρουση, εμείς θα καταφέρουμε να μείνουμε απ' έξω, μάλλον πλανόμαστε πλάνην οικτρά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
21-08-10
17:09
Στο Τραχωνι τηs Λεμεσου το 1997 ο Αρχαγγελοs Μιχαηλ εδωσε αυτην την ημερομηνια γραμμενο πανω σε ενα τοιχο καρφωνονταs ενα μαχαιρι πανω στην εικονα τιs Αγια Σοφιαs απο οπου εσταζε μελι το μαχαιρι το καρφωσε στο σημειο εκεινο απο λεει ο μυθοs θα βγει ο Μαρμαρωμενοs Βασιλιαs και,οποιοs θελει το πιστευει.
Κυρίες και κύριοι, η διεύθυνση του καταστήματος σας παρουσιάζει τον Νο1 σταρ του κέντρου μας...
Καλή σας διασκέδαση!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.