Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
27-12-10
20:58
1. Είναι αρκετά λυπηρό αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα με τα φαρμακεία. Ο γονέας κληροδοτεί στο παιδί του την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Το παιδί του αν δεν έχει πτυχίο φαρμακευτικής μπορεί να <<νοικιάσει>> φαρμακοποιό να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ να του δίνονται από 600-1000 ευρώ το μήνα και τα υπόλοιπα (που είναι αρκετά λεφτά) να τα παίρνει ο ιδιοκτήτης της άδειας που μπορεί να μην είναι καν φαρμακοποιός.
2. Βρίσκω παράλογο να θεωρείται η άδεια φαρμακείου περιουσιακό στοιχείο. μια άδεια που δόθηκε αρχικά δωρεάν από το κράτος να πουλιέται σαν να ναι καταναλωτικό αγαθό. Την ίδια άποψη έχω και για τα άλλα κλειστά επαγγελματα.
1. Στρωμένη /έτοιμη /σίγουρη δουλειά δηλ. για τον απογονο....
Αλλα γιατι απορούμε με την φαρμακευτική οικογενειοκρατία? Και στους βουλευτές (σχεδον /λιγοπολυ) το ίδο ισχύει. Στελνουν τα βλασταρια τους για σπουδες (αποκλειστικά) στο εξωτερικο,ουτως ώστε να γυρίσουν ετοιμα και να καθισουν τροπον τινα κληρονομικώ διακαιώματι στη βουλευτική εδρα του μπαμπα (ή παραπλευρη)...
2. Το αθάνατο (λαμογιόρικο) ελληνικό δαιμόνιο εμπορευματοποιησε προς ίδιον όφελος ακόμα και μια κρατική παροχή...
Οτι ειναι νόμιμο,ειναι και ηθικό ενίοτε.....
Θα συμφωνήσω με τα ανοιγματα: πρέπει να σπασουν τα αποστήματα,πρεπει καποιοι να παψουν επιτελους στους χαλεπους καιρους που διανυουμε,να πλεονεκτουν εις βαρος καποιων άλλων. Επιβαλλεται να επικρατήσει μια (στοιχειώδης) ισότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.