Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
21-05-12
11:29
Ας προσπαθήσω να ξεμπλέξω λίγο το κουβάρι...
Το σημαντικότερο που χρειάζεται να ξεκαθαρίσει κανείς μέσα του με πάσα ειλικρίνεια είναι τι ακριβώς ψάχνει. Κι ας λένε οι φίλοι ότι τέτοιες σχέσεις υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Κι ας μην έχει προκύψει καμία τέτοια σχέση μέχρι σήμερα στη ζωή μας. Ο ορισμός του ιδανικού για εμάς συντρόφου αλλά και της ιδανικής κατάστασης μέσα στην οποία θα συζήσουμε με το άτομο αυτό, μας βοηθά ν' αναγνωρίσουμε ευκολότερα αυτόν που πληροί τις προϋποθέσεις αλλά και να ζυγίσουμε με ακρίβεια, μέχρι πού μας παίρνει να κάνουμε εκπτώσεις στα θέλω μας.
Δεν θα μπω καν στη λογική που λέει πως όταν ξέρεις τι ψάχνεις, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι πως άθελά σου βάζεις όλο σου το είναι να κινείται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Δεν ξέρω αν σου έχει τύχει ποτέ να είσαι φρεσκοχωρισμένη και να πέφτεις συνεχώς πάνω σε πράγματα που σου τον θυμίζουν και να σκέφτεσαι «ρε γαμώτο, όλοι βαλτοί είναι;» Ε, δεν είναι βαλτοί, απλά εσύ έχεις εστιάσει σε αυτά τα πράγματα χωρίς να το επιδιώκεις και το μυαλό σου τα εντοπίζει και τα βγάζει στην επιφάνεια.
Το «για πάντα» έτσι κι αλλιώς δεν σημαίνει τίποτα. Σημασία έχει να μπορείς να επενδύσεις στο εδώ και τώρα. Να μπορείς να κάνεις υπερβατικές κινήσεις, αν το νιώθεις, χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα ή εγγυήσεις. Όπου μπορεί να παρεμβληθεί ο θάνατος, ποιος μπορεί να εγγυηθεί το 'για πάντα'; Εγώ πάντως δεν θα δάνειζα χρήματα σε κανέναν, γιατί πολύ απλά δεν τα έχω. ...κι αυτό απαντά κατά κάποιο τρόπο την ερώτησή σου.
Κάνεις αυτό που σε προστάζει το ένστικτό σου.
Εξάλλου όταν ξεστομίζεται αυτή φράση, το μόνο που αποκαλύπτει είναι ενδεχομένως οι προθέσεις αυτού που τη λέει σε αυτή τη δεδομένη στιγμή. Θα ήθελε να είναι μαζί μας για πάντα, σήμερα, τώρα, αυτή τη στιγμή. Αύριο μπορεί να του κάνουμε κάτι και ν' αλλάξει γνώμη, ή μπορεί ν' αλλάξουν οι συνθήκες της ζωής μας, ή..., ή...
Σε αυτό το παιχνίδι, δεν έχει 'δεν αντέχω να ξαναπληγωθώ'. Είναι σαν να θέλεις να κάνεις ποδήλατο με τη βεβαιότητα ότι δεν θα πέσεις ποτέ. Ε, δεν γίνεται, κάποτε θα πέσεις και θα ξανασηκωθείς και θα μάθεις πέφτοντας πως δεν είναι τελικά και τόσο φοβερό να πέφτεις, αρκεί με κάθε πέσιμο να μαθαίνεις πώς να προστατευτείς καλύτερα από τις πτώσεις.
Αν ξέρεις τι ψάχνεις, μια τέτοια φράση πάνω σε σαθρή βάση, δεν μπορεί να σε επηρεάσει και πολύ. Όταν η σχέση τσουλάει, φαίνεται. (Κι αν δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει 'τσουλάει', μην ανησυχείτε. Όταν σας συμβεί θα το καταλάβετε. )
Αν η σχέση δεν οδηγεί εκεί που θα ήθελες, κάποτε πρέπει να φεύγεις. Η σχέση δεν είναι προορισμός, είναι ένα συνεχές ταξίδι. Αν δεν θέλεις λοιπόν να ζεις ένα συνεχές μέτριο και χλιαρό 'για πάντα', φεύγεις όσο είναι καιρός.
Το πρόβλημα με τη μοναξιά είναι πως δεν έχουμε μάθει να ζούμε αρμονικά με τον εαυτό μας. Όσο όμως ζεις αγκιστρωμένος πάνω σε κάποιον άλλον, κινδυνεύεις πάντα να βρεθείς μετέωρος... Σε αυτήν την περίπτωση, θα ψάχνεις πάντα για δεκανίκι, όχι για σύντροφο, και πάντα θα αναγκάζεσαι να συνθηκολογείς για να μη χάσεις το αποκούμπι σου.
Το ιδανικό είναι να μπορείς να πεις «περνώ και μόνη μου καλά» και να το εννοείς. Και τότε ως δια μαγείας έρχεται και ο κατάλληλος σύντροφος. Μάλλον επειδή χαλαρώνεις και μαθαίνεις να ρέεις μέσα στη ζωή.
Όλα αυτά ισχύουν στη θεωρία και τα έχω ζήσει και στην πράξη, όπως έχω ζήσει και την άλλη πλευρά την πιο συγκαταβατική.
Αν τύχαινε ο όχι και τόσο ιδανικός σύντροφός μου να περνά μια δυσκολία, δεν θα μπορούσα να τον εγκαταλείψω. Το πιθανότερο είναι όμως πως έχοντας συνειδητοποιήσει πόσο πολύ πιέζομαι μέσα στη σχέση αυτή, να τον εγκατέλειπα αμέσως μετά, όταν θα καταλάγιαζε η τρικυμία.
Το σημαντικότερο που χρειάζεται να ξεκαθαρίσει κανείς μέσα του με πάσα ειλικρίνεια είναι τι ακριβώς ψάχνει. Κι ας λένε οι φίλοι ότι τέτοιες σχέσεις υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Κι ας μην έχει προκύψει καμία τέτοια σχέση μέχρι σήμερα στη ζωή μας. Ο ορισμός του ιδανικού για εμάς συντρόφου αλλά και της ιδανικής κατάστασης μέσα στην οποία θα συζήσουμε με το άτομο αυτό, μας βοηθά ν' αναγνωρίσουμε ευκολότερα αυτόν που πληροί τις προϋποθέσεις αλλά και να ζυγίσουμε με ακρίβεια, μέχρι πού μας παίρνει να κάνουμε εκπτώσεις στα θέλω μας.
Δεν θα μπω καν στη λογική που λέει πως όταν ξέρεις τι ψάχνεις, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι πως άθελά σου βάζεις όλο σου το είναι να κινείται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Δεν ξέρω αν σου έχει τύχει ποτέ να είσαι φρεσκοχωρισμένη και να πέφτεις συνεχώς πάνω σε πράγματα που σου τον θυμίζουν και να σκέφτεσαι «ρε γαμώτο, όλοι βαλτοί είναι;» Ε, δεν είναι βαλτοί, απλά εσύ έχεις εστιάσει σε αυτά τα πράγματα χωρίς να το επιδιώκεις και το μυαλό σου τα εντοπίζει και τα βγάζει στην επιφάνεια.
Το «για πάντα» έτσι κι αλλιώς δεν σημαίνει τίποτα. Σημασία έχει να μπορείς να επενδύσεις στο εδώ και τώρα. Να μπορείς να κάνεις υπερβατικές κινήσεις, αν το νιώθεις, χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα ή εγγυήσεις. Όπου μπορεί να παρεμβληθεί ο θάνατος, ποιος μπορεί να εγγυηθεί το 'για πάντα'; Εγώ πάντως δεν θα δάνειζα χρήματα σε κανέναν, γιατί πολύ απλά δεν τα έχω. ...κι αυτό απαντά κατά κάποιο τρόπο την ερώτησή σου.
Κάνεις αυτό που σε προστάζει το ένστικτό σου.
Εξάλλου όταν ξεστομίζεται αυτή φράση, το μόνο που αποκαλύπτει είναι ενδεχομένως οι προθέσεις αυτού που τη λέει σε αυτή τη δεδομένη στιγμή. Θα ήθελε να είναι μαζί μας για πάντα, σήμερα, τώρα, αυτή τη στιγμή. Αύριο μπορεί να του κάνουμε κάτι και ν' αλλάξει γνώμη, ή μπορεί ν' αλλάξουν οι συνθήκες της ζωής μας, ή..., ή...
Σε αυτό το παιχνίδι, δεν έχει 'δεν αντέχω να ξαναπληγωθώ'. Είναι σαν να θέλεις να κάνεις ποδήλατο με τη βεβαιότητα ότι δεν θα πέσεις ποτέ. Ε, δεν γίνεται, κάποτε θα πέσεις και θα ξανασηκωθείς και θα μάθεις πέφτοντας πως δεν είναι τελικά και τόσο φοβερό να πέφτεις, αρκεί με κάθε πέσιμο να μαθαίνεις πώς να προστατευτείς καλύτερα από τις πτώσεις.
Αν ξέρεις τι ψάχνεις, μια τέτοια φράση πάνω σε σαθρή βάση, δεν μπορεί να σε επηρεάσει και πολύ. Όταν η σχέση τσουλάει, φαίνεται. (Κι αν δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει 'τσουλάει', μην ανησυχείτε. Όταν σας συμβεί θα το καταλάβετε. )
Αν η σχέση δεν οδηγεί εκεί που θα ήθελες, κάποτε πρέπει να φεύγεις. Η σχέση δεν είναι προορισμός, είναι ένα συνεχές ταξίδι. Αν δεν θέλεις λοιπόν να ζεις ένα συνεχές μέτριο και χλιαρό 'για πάντα', φεύγεις όσο είναι καιρός.
Το πρόβλημα με τη μοναξιά είναι πως δεν έχουμε μάθει να ζούμε αρμονικά με τον εαυτό μας. Όσο όμως ζεις αγκιστρωμένος πάνω σε κάποιον άλλον, κινδυνεύεις πάντα να βρεθείς μετέωρος... Σε αυτήν την περίπτωση, θα ψάχνεις πάντα για δεκανίκι, όχι για σύντροφο, και πάντα θα αναγκάζεσαι να συνθηκολογείς για να μη χάσεις το αποκούμπι σου.
Το ιδανικό είναι να μπορείς να πεις «περνώ και μόνη μου καλά» και να το εννοείς. Και τότε ως δια μαγείας έρχεται και ο κατάλληλος σύντροφος. Μάλλον επειδή χαλαρώνεις και μαθαίνεις να ρέεις μέσα στη ζωή.
Όλα αυτά ισχύουν στη θεωρία και τα έχω ζήσει και στην πράξη, όπως έχω ζήσει και την άλλη πλευρά την πιο συγκαταβατική.
Αν τύχαινε ο όχι και τόσο ιδανικός σύντροφός μου να περνά μια δυσκολία, δεν θα μπορούσα να τον εγκαταλείψω. Το πιθανότερο είναι όμως πως έχοντας συνειδητοποιήσει πόσο πολύ πιέζομαι μέσα στη σχέση αυτή, να τον εγκατέλειπα αμέσως μετά, όταν θα καταλάγιαζε η τρικυμία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.