Αλκίμαχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Αλκίμαχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 224 μηνύματα.
08-09-13
16:50
Όπως πάντα στην Ελλάδα τα πράγματα μπερδεύονται και παραγνωρίζονται επειδή κανένας δεν κάνει σωστά την δουλειά του...τέλος πάντων.
Ο ψυχίατρος είναι γιατρός. Τελειώνει την ιατρική και κάνει μία τέτοια επαγγελματική ειδίκευση ας πούμε. Ο ψυχολόγος είναι τελείως διαφορετικό πράγμα. Συμβάλει στις ψυχοθεραπείες και εφαρμόζει πρόγραμμα για ψυχοθεραπεία ανθρώπου που πιθανόν δεν χρειάζεται φαρμακευτική θεραπεία αλλά προς θεού ούτε είναι σε θέση να διαγνώσει το πρόβλημα ούτε να αποφασίσει τι σχήμα θα ακολουθηθεί!
Ο ψυχολόγος μελετάει την ανθρώπινη συμπεριφορά σε φυσιολογικούς ανθρώπους και δίνει συμβουλές σε υγιή άτομα και όχι άρρωστους! Το σωστό είναι όταν αντιληφθείς πως κάτι δεν πάει καλά να πηγαίνεις σε ένα ψυχίατρο (δεν είναι ντροπή) και αν αυτός διαγνώσει πως χρειάζεσαι θεραπεία θα πάρεις την θεραπεία σου είτε αυτή είναι φαρμακευτική είτε υπό μορφή συνεδρίας με έναν ψυχολόγο.
Το να πηγαίνεις κανείς αυθαίρετα σε ψυχολόγους κρίνοντας πως δεν έχεις "σοβαρό" πρόβλημα είναι επικίνδυνο γιατί ο ψυχολόγος δεν μπορεί πολλές φορές να αντιληφθεί ένα υπάρχον πρόβλημα και να βάλει τον άνθρωπο σε μία διαδικασία που δεν του κάνει καθόλου καλό. Ο ψυχίατρος έχει την κλινική εμπειρία αλλά και την ευθύνη και το μοναδικό δικαίωμα να διαγνώσει παθολογία και να προτείνει θεραπείες. Φυσικά δεν ακυρώνουμε καθόλου την συμβολή της ψυχολογίας. Το αντίθετο μάλιστα , αποτελεί πολύ χρήσιμο εργαλείο σίγουρα. Απλά πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι δύο κατά βάση διαφορετικά πράγματα. Η ψυχολογία είναι κοινωνική επιστήμη και μελετά συμπεριφορές. Η ψυχιατρική είναι επιστήμη υγείας.
Η Ελληναράδικη νοοτροπία που σακουλιάζει τους ψυχολόγους και τους ψυχίατρους και τους διαχωρίζει μόνο στο θέμα "χάπια" και "όχι χάπια" είναι εντελώς λάθος και επικίνδυνη αφού αποτρέπει τον κόσμο από το να αναζητά βοήθεια από τους ειδικούς.
Ο ψυχίατρος είναι γιατρός. Τελειώνει την ιατρική και κάνει μία τέτοια επαγγελματική ειδίκευση ας πούμε. Ο ψυχολόγος είναι τελείως διαφορετικό πράγμα. Συμβάλει στις ψυχοθεραπείες και εφαρμόζει πρόγραμμα για ψυχοθεραπεία ανθρώπου που πιθανόν δεν χρειάζεται φαρμακευτική θεραπεία αλλά προς θεού ούτε είναι σε θέση να διαγνώσει το πρόβλημα ούτε να αποφασίσει τι σχήμα θα ακολουθηθεί!
Ο ψυχολόγος μελετάει την ανθρώπινη συμπεριφορά σε φυσιολογικούς ανθρώπους και δίνει συμβουλές σε υγιή άτομα και όχι άρρωστους! Το σωστό είναι όταν αντιληφθείς πως κάτι δεν πάει καλά να πηγαίνεις σε ένα ψυχίατρο (δεν είναι ντροπή) και αν αυτός διαγνώσει πως χρειάζεσαι θεραπεία θα πάρεις την θεραπεία σου είτε αυτή είναι φαρμακευτική είτε υπό μορφή συνεδρίας με έναν ψυχολόγο.
Το να πηγαίνεις κανείς αυθαίρετα σε ψυχολόγους κρίνοντας πως δεν έχεις "σοβαρό" πρόβλημα είναι επικίνδυνο γιατί ο ψυχολόγος δεν μπορεί πολλές φορές να αντιληφθεί ένα υπάρχον πρόβλημα και να βάλει τον άνθρωπο σε μία διαδικασία που δεν του κάνει καθόλου καλό. Ο ψυχίατρος έχει την κλινική εμπειρία αλλά και την ευθύνη και το μοναδικό δικαίωμα να διαγνώσει παθολογία και να προτείνει θεραπείες. Φυσικά δεν ακυρώνουμε καθόλου την συμβολή της ψυχολογίας. Το αντίθετο μάλιστα , αποτελεί πολύ χρήσιμο εργαλείο σίγουρα. Απλά πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι δύο κατά βάση διαφορετικά πράγματα. Η ψυχολογία είναι κοινωνική επιστήμη και μελετά συμπεριφορές. Η ψυχιατρική είναι επιστήμη υγείας.
Η Ελληναράδικη νοοτροπία που σακουλιάζει τους ψυχολόγους και τους ψυχίατρους και τους διαχωρίζει μόνο στο θέμα "χάπια" και "όχι χάπια" είναι εντελώς λάθος και επικίνδυνη αφού αποτρέπει τον κόσμο από το να αναζητά βοήθεια από τους ειδικούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αλκίμαχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Αλκίμαχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 224 μηνύματα.
13-09-12
00:33
Το πρόβλημα με τους ψυχολόγους είναι ότι το παίζουν γιατροί... Επειδή είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις αν ένα περιστατικό είναι σοβαρό ή όχι κατά την άποψη μου καλύτερα να πηγαίνει κανείς πρώτα σε ψυχίατρο και αυτός θα κρίνει αν χρήζει θεραπείας με φάρμακα ή ψυχικής στήριξης. Άσε που πιστεύω πως θα κάνει καλύτερη και την συμβουλευτική γιατί θα έχει πιο σφαιρική άποψη. Δεν ξέρω τι τους κάνουν στις σχολές που πάνε αλλά έχω πετύχει κάποιους ψυχολόγους να παρουσιάζονται ως ειδικοί θεραπευτές ενώ δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Κατακρίνουν τα φάρμακα και αποπροσανατολίζουν παρουσιάζοντας τις μεθόδους τους ως μεθόδους θεραπείας. Έλεγα σε έναν, όταν ο άλλος έχει πρόβλημα επειδή ένας χημικός μεταβιβαστής δεν εκκρίνεται επαρκώς και πχ παρουσιάζει σημάδια νεύρωσης, αγχώδους διαταραχής κλπ δεν γυρνάς να του προτείνεις ούτε ψυχανάλυση ούτε να του πουλήσεις συνεδρίες αυτοέλεγχου και τέτοια. Το πρόβλημα του ΔΕΝ λύνεται έτσι. Και επειδή δεν μπορεί ένας που δεν ξέρει να κρίνει, τότε καλύτερα πρώτα στον ψυχίατρο και ότι πει αυτός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αλκίμαχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Αλκίμαχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 224 μηνύματα.
12-09-12
19:15
Ανοίγω αυτό το θέμα γιατί πριν λίγο καιρό είχα μία διαφωνία με έναν ψυχολόγο για το που θα παραπέμψει κανείς ένα περιστατικό με φανερή ψυχική διαταραχή. Σε ψυχολόγο ή σε ψυχίατρο;
Είμαι φοιτητής επιστημών υγείας και πρόνοιας και μία δύο φορές στα πλαίσια κλινικής άσκησης παρατήρησα ανθρώπους με πρόβλημα ψυχικής υγείας που εννοείται έπρεπε να παραπεμφθούν σε έναν ειδικό. Εγώ πιστεύω πως κάθε περιστατικό θα πρέπει πρώτα να παραπέμπεται σε ψυχίατρο και μετά αυτός θα κρίνει (αυτός είναι γιατρός). Ο φίλος μου επέμενε πως μπορείς να τον στείλεις στον ψυχολόγο με την ίδια λογική. Εν πάση περιπτώσει στην Ελλάδα υπάρχει ένα πρόβλημα με το να μπερδεύουμε τις ειδικότητες μεταξύ τους και να στιγματίζουμε εύκολα αυτόν που επισκέπτεται έναν ψυχίατρο. Αυτά που ήθελα να ρωτήσω είναι τα εξής
α) Υπάρχει διαδικασία που να ξεχωρίζει κανείς αν ο ασθενής του τελικά πήγε σε ψυχίατρο και όχι σε ψυχολόγο;
β) Ποια είναι η δική σας άποψη; Έχετε παρόμοια εμπειρία; Που θα στέλνατε έναν δικό σας άνθρωπο;
γ) Τι γνωρίζετε εσείς για τις δυνατότητες και τα επαγγελματικά δικαιώματα των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων;
δ) Ποιο πιστεύετε ότι είναι το αντικείμενο της ψυχολογίας και ποιο της ψυχιατρικής;
Σημείωση συντονιστή: Τα μηνύματα #230 - #234 προήλθαν από το θέμα «Ψυχολογία-Ψυχιατρική και κοινωνικά στερεότυπα».
Είμαι φοιτητής επιστημών υγείας και πρόνοιας και μία δύο φορές στα πλαίσια κλινικής άσκησης παρατήρησα ανθρώπους με πρόβλημα ψυχικής υγείας που εννοείται έπρεπε να παραπεμφθούν σε έναν ειδικό. Εγώ πιστεύω πως κάθε περιστατικό θα πρέπει πρώτα να παραπέμπεται σε ψυχίατρο και μετά αυτός θα κρίνει (αυτός είναι γιατρός). Ο φίλος μου επέμενε πως μπορείς να τον στείλεις στον ψυχολόγο με την ίδια λογική. Εν πάση περιπτώσει στην Ελλάδα υπάρχει ένα πρόβλημα με το να μπερδεύουμε τις ειδικότητες μεταξύ τους και να στιγματίζουμε εύκολα αυτόν που επισκέπτεται έναν ψυχίατρο. Αυτά που ήθελα να ρωτήσω είναι τα εξής
α) Υπάρχει διαδικασία που να ξεχωρίζει κανείς αν ο ασθενής του τελικά πήγε σε ψυχίατρο και όχι σε ψυχολόγο;
β) Ποια είναι η δική σας άποψη; Έχετε παρόμοια εμπειρία; Που θα στέλνατε έναν δικό σας άνθρωπο;
γ) Τι γνωρίζετε εσείς για τις δυνατότητες και τα επαγγελματικά δικαιώματα των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων;
δ) Ποιο πιστεύετε ότι είναι το αντικείμενο της ψυχολογίας και ποιο της ψυχιατρικής;
Σημείωση συντονιστή: Τα μηνύματα #230 - #234 προήλθαν από το θέμα «Ψυχολογία-Ψυχιατρική και κοινωνικά στερεότυπα».
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.