Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
04-01-13
03:22
Mια παγκοσμια νομοθεσια - και κατ' επεκταση και διακυβερνηση - ειναι μεταξυ αλλωςν εφικτη αν κυριως τα παμπολλα πλανητικα (θρησκευτικα) "κλασματα" γινουν ομωνυμα,ητοι: προκυψει ενα ελαχιστο κοινο [παγκοσμιο] (θρησκευτικο) πολλαπλασιο,ενας παγκοσμιος παρονομαστης. Οταν αποφασιστει/θεσπιστει - και ενδεχομενως επαν(απροσδι)οριστει και γινει αποδεκτη-σε παγκοσμιο επιπεδο η εννοια του Θεου,ουτως ωστε να εκλειψουν οι πολεμοι στο ονομα του. Γενικα,οταν επαναπροσδιοριστει το θρησκευτικο κατεστημενο,οταν ξαναμοιραστει η θρησκευτικη τραπουλα ετσι,ωστε να αγκαλιαζει το συνολο των ανθρωπων,οταν ολοι θα κερδιζουν.
Ολα αυτα,συνεπικουρουμενα απο μια κοινη-οικουμενικη αντιληψη/προσδιορισμο περι αξιας της ζωης,η οποια και θα αποτυπωθει και θα προστατευεται και στην αντιστοιχη νομοθεσια,καθως τα παντα ειναι θεμα ορισμου. Ως γνωστον,η ανθρωπινη ζωη εχει τοση αξια,οση της προσδιδουμε εμεις. Ειναι ανεκτικητη,επειδη εμεις αποφασιζουμε πως ειναι -βασικα, εχει τοση αξια,οση της επιτρεπει να εχει η κοινωνικοπολιτικη δομη μεσα στην οποια αυτη (η ζωη) υπαρχει/ενεργει.
Μια παγκοσμια νομοθεσια/διακυβερνηση απαιτει κατα την ταπεινη μου αποψη,μια συγκεκριμενη προεργασια: απαιτει κυριως μια ανθρωποτητα συλλογικα - και οχι ατομικα,οπως ειναι σημερα -, προσανατολισμενη. Μια ανθρωποτητα που δε θα ειναι χωρισμενη σε Αμερικανούς,Γερμανους,Κονγκολεζους,Ινδους,Ζουλου ή Αβοριγινες,μα θα αποτελει ενα συνολο ατομων που θα αισθανονται πρωτιστως πως ανηκουν σε ενα ευρυτερο συνολο,διχως ομως να (νιωθουν πως) εχουν χασει την εθνικοτητα τους.
Η παγκοσμια διακυβερνηση ειναι αρρηκτα συνδεδεμενη με την καταργηση των κρατων. Δε μπορει να λειτουργησει μια τετοια κυβερνηση,εαν διατηρηθει ο ισχυων εδαφικος τεμαχισμος,αφου ο καθε ενας αντιπροσωπευει και απο ενα ισχυρο συμφερον που θα αντιπαλευει οτιδηποτε δρα εναντια του. Θα πρεπει συνεπως να αναπτυξουμε και να δρουμε πιο συλλογικα - να βλεπουμε εαυτους ως μερος ενος μεγαλου Ολου,ως πολιτες ενος Παγκοσμιου Εθνους.
Τα Κρατη-Εθνη,αποτελουν οργανισμους με ισχυρο ενστικτο αυτοσυντηρησης.Και αυτο θα πρεπει να καμφθει.
Προϋποθεση δηλ για το ζητουμενο ειναι μια καθολικη ομοιογενεια σε θεματα λογικης,αντιληψης,προσανατολισμου και προτεραιοτητων,πραγμα που προϋποθετει κυριως ατομικες θυσιες/ανατροπες/αυτοϋπερβασεις - μεταξυ αλλων και τιθασσευση/εξαλειψη των αγριων ενστικτων του. Μια κοινη λογικη και ηθικη - που δεν πρεπει απαραιτητα να ειναι ολοκληρωτικη,αρα και απευκταια. Ενα κοινο αισθημα του "ανηκειν" με τα παρελκομενα του,δε συνεπαγεται αφανισμο της ατομικοτητας ή ολοκληρωτισμο.
Η μεταπηδηση απο το ατομικο στο συλλογικο,απο τα παμπολλα και δυσδιακριτα σημεια αναφορας στο ενα και μοναδικο, θα συντελεστει - εαν ποτε συντελεστει - υπο φυσιολογικες συνθηκες καποια στιγμη σε γεωλογικο χρονο - εαν πρωτιστως δεν εχουμε αυτοεξοντωθει,ή θα ειναι απορροια ισχυρου εξωγενη παραγοντα,ο οποιος θα λειτουργησει ενωτικα με συνοπτικες διαδικασιες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.