02-04-14
22:02
Εξαϋλώνεται η ύλη το σώμα, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αλλά ο άνθρωπος, ως γνωστόν, δεν αποτελείται μόνο από αυτό!
ΥΓ μη μου υπενθυμίσει κανείς το #119 μήνυμα μου, εκεί απευθυνόμουν σε άλλη...τοποθέτηση!
Ολα στηριζονται σε υποθεσεις , ισως ολα αυτα που αισθανομαστε και τα λεμε ψυχη ειναι απλη χημεια που δινει τετοια ψευδαισθηση στον εγκεφαλο μας. Ισως απο την αλλη οταν πεθαινουμε περναμε σε εναν αλλο κοσμο που ειτε θυμομαστε αυτον το κοσμο (μετανιωνοντας ή οχι) ειτε καν δεν θυμασαι τιποτα οπως και δεν θυμασαι που ησουν πριν γεννηθεις. Γινεται την στιγμη που το σπερματοζωαριο βρισκει το ωαριο, εκεινη την στιγμη να δημιουργειται μια νεα ψυχη απο το πουθενα ;
Εξαϋλώνεται η ύλη το σώμα, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αλλά ο άνθρωπος, ως γνωστόν, δεν αποτελείται μόνο από αυτό!
ΥΓ μη μου υπενθυμίσει κανείς το #119 μήνυμα μου, εκεί απευθυνόμουν σε άλλη...τοποθέτηση!
Ίσως, αλλά όπως το σκέφτομαι τουλάχιστον εγώ, είναι πολύ προτιμότερο να πεθαίνεις ξέροντας ότι έζησες στο έπακρο, πραγματοποίησες τις επιθυμίες σου, και άφησες “κάτι“ πίσω σου. Επιτεύγματα; Δόξα; Ευχάριστες αναμνήσεις; Ανάλογα.
Αρα μιλας για την στιγμη που ξερεις οτι σε λιγο θα πεθανεις, εκει που εισαι ετοιμαθανατος και σκεφτεσαι τι εκανες στην ζωη σου. Ναι εκει σιγουρα θα ευχοσουν να ειχες κανει οσα λες απο πανω, αλλα υποθετω οτι μετα απο λιγες μερες δεν νομιζω να υπαρχεις ωστε να τα σκεφτεσαι . Αλλα απο την αλλη ολα ειναι σχετικα
Παντως δεν ειναι πολυ παραξενο το οτι τα ζωα δεν γνωριζουν πως θα πεθανουν και ετσι ζουν απλα , ενω εμεις τα πιο εξυπνα οντα γνωριζουμε οτι θα πεθανουμε και ομως παραδοξως πασχιζουμε να επιζησουμε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
02-04-14
15:17
Το θέμα δεν είναι να μη φοβάσαι το θάνατο, γιατί όλοι τον φοβόμαστε. Ούτε να τον αγνοήσεις. Το θέμα είναι να ζήσεις στιγμές παρά τη γνώση οτι κάποτε όλο αυτό θα τελειώσει. Όταν σβήσουν τα φώτα θα έχεις ζήσει δίπλα σε άτομα που δε γούσταρες, κάνοντας πράγματα που δεν ήθελες, μακριά από αυτούς που ήθελες πλάι σου. Και μάντεψε: δεν θα σου φταίει κανένας που θα στέκεσαι μπροστά στο θάνατο ως άλλο ένα ανθρωπάκι με καταπιεσμένα “θέλω“ και ανεκπλήρωτα όνειρα.
Μα οταν ερθει ο θανατος ολα αυτα δεν θα εχουν σημασια. Οταν εισαι νεκρος δεν θα υπαρχεις ωστε να μετανιωσεις που δεν εζησες καλα την ζωη σου .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
12-01-14
12:04
Θα μπορουσε να ηταν διαφορετικα ; εννοω οτι παρα μονο υποθεση των ζωντανων δεν μπορει να ειναι αφου ολοι προς τα εκει πηγαινουμε ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.