Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
26-02-08
17:39
Καθώς παρακολουθώ το χωριό μου να σβήνει σταδιακά και με αναπότρεπτο ρυθμό, βλέπω και για το μεσοπρόθεσμο μέλλον, ότι ο τουρισμός στην Ελλάδα να παραμένει, βασικά "αρχαιόπληκτος". Έχει προβλεφθεί βέβαια από τις αρχές ακόμη της ενσωμάτωσής μας στην "ΕΟΚ", ότι η μοίρα των μελλοντικών κατοίκων της χώρας βρίσκεται εγκατεστημένη, στα μελλοντικά της Ξενοδοχεία, στις "Ψησταριές", στα "Σκυλάδικα" και στις ..."Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις". Αλλά εκτός αυτών, είναι βέβαιο, ότι μέχρι τα μέσα του τρέχοντος αιώνα, τα ήδη εγκατελειμένα και ερειπωμένα χωριά θα πολλαπλασιαστούν σε απίστευτο ποσοστό. Εκτός βέβαια, αν το κενό(ανθρώπων, ζώων και λοιπών χρήσιμων πραγμάτων) θα το καλύψουν, είτε "Συνέλληνες" από βουλιαγμένες (στη θάλασσα ή στη "ζούγκλα της Παγκοσμιοποίησης") ελληνικές πόλεις, είτε τα επόμενα "κύματα" της παγκόσμιας μετανάστευσης....
Τι χαρακτήρα θα λέγατε ότι έχει ο τουρισμός στην Ελλάδα και τι συνέπειες θα έχουν μακροπρόθεσμα τα είδη του, όπως ο τουρισμός πολυτελείας, ο αγροτουρισμός, η "μετανάστευση" εύπορων συνταξιούχων από το εξωτερικό στο θερμό μας κλίμα, αλλά και τα κακόφημα εγκαταλελειμένα ξενοδοχεία;..... Εξοστρακίζονται οι ντόπιοι; ...
Το χωριό μου, μέχρι το 1967, απαριθμούσε γύρω στους 1500 κατοίκους. Σήμερα ζουν μαζί μου σ' αυτό, κάτι λιγότεροι από 300. Το Δημοτικό Σχολείο του-ένας πρώτης τάξης δενδροφυτευμένος χώρος, για κάμπινγκ και γενικά "ελεύθερη εγκατάσταση"- είναι κλειστό, εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια. Οι ρυθμοί γεννήσεων/θανάτων είναι 1/50 και φυσικά, όποιο νέο ζευγάρι ετοιμάζεται για να γευτεί τα καλά της μητρότητας και της πατρότητας, ταυτόχρονα μελετάει, σε ποιο άλλο χωριό ή πόλη θα μετεγκατασταθεί, για να μεγαλώσει το παιδί τους, κοντά τουλάχιστον σ' ανοιχτό Δημοτικό Σχολείο.
Το χωριό μου βρίσκεται (ακόμη) στη Βόρειο Ελλάδα. Ξεκίνησε σαν οικισμός γιδοβοσκών, υλοτόμων και εργατών γης, τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα. Αναπτύχθηκε, επί δύο περίπου αιώνες, όπως περίπου και ολόκληρη η Ελλάδα. Ελληνικό πάντως έγινε, μόλις το 1913. Ελληνικά δε άρχισαν να ομιλούνται (μόνον!) στην πλατεία του, μόλις μετά το 1922, όταν ήρθαν οι πρώτοι πρόσφυγες από Ανατολική Ρωμυλία, Κωνσταντινούπολή, Ικόνιο και Τραπεζούντα. Μέχρι τότε, κύρια γλώσσα ήταν ένα παλιό "περσικο-τουρκικό" ιδίωμα, που μόνον εγγράμματος Τούρκος μπορούσε να την καταλάβει.
Ήταν πανέμορφο το χωριό μου, μέχρι το 1967. Εκείνη τη χρονιά, λέγεται, η Χούντα, καθ' υπόδειξη του τοπικού ΚΤΕΛ, έκοψε το χιλιόχρονο (και βάλε) γεροπλάτανο που στόλιζε την πλατεία του, για να κάνει ευκολότερη μανούβρα το λεωφορείο. Το οποίο ερχόταν στο χωριό, κάθε πρωΐ και κάθε βράδυ, εκτός Κυριακής και μεγάλων (εθνικών) εορτών: τότε δεν ερχόταν καθόλου.
Με την μεγάλη μετανάστευση (1961-1971), χίλιοι και περισσότεροι συγχωριανοί μου, βρέθηκαν στη (Δυτ.) Γερμανία, για να ...μάθουν Γερμανικά. Τους διευκόλυνε σχετικά και το γεγονός, ότι ήταν ακόμη σε φάση εκμάθησης της (Νεο)ελληνικής γλώσσας. Αλλά εκείνο που πιο πολύ τους διευκόλυνε να παρατήσουν τα χωράφια και τα (ετοιμόρροπα, είναι αλήθεια) σπίτια τους, και να πάνε στην Ευρώπη, να μάθουν "λαζογερμανικά"(διάλεκτο της μεταπολεμικής Γερμανικής) ήταν, που επί δύο ή τρία συνεχόμενα χρόνια(1958-1960), ήθελα δεν ήθελαν, καίγανε τις σοδειές τους(Καπνά) με "βασιλικά διατάγματα, λόγω εξωτερικού εμπορίου". Οι μεγαλύτεροι από εκείνους, σχεδόν όλοι πιά "κοιμήθηκαν"(κυνικά, πέθαναν), ενώ τα παιδιά των περισσοτέρων έμειναν στη Γερμανία ή χάθηκαν μες στις ελληνικές μεγαλουπόλεις, επιστρεφοντας στη "μάνα πατρίδα".
Αυτά λοιπόν και άλλα πολλά παρόμοια, μου δίνουν το "εύλογο δικαίωμα" να θεωρώ, ότι έτσι όπως πάει το χωριό μου, ο χαρακτήρας του Τουρισμού στην Ελλάδα, κατά το εγγύς μέλλον, θα καθορίζεται μάλλον από τα γούστα και τις επιδιώξεις "ξένων τουριστικών συμφερόντων", που δεν είναι "χαζά" βέβαια να μας αποκαλύψουν και τα μελλοντικά τους "επενδυτικά σχέδια". Υπ' αυτή την έννοια, ας θυμηθούμε και τις "ασύμμετρες απειλές" που έκαψαν και την Πελοπόννησο: για βιολογικές καλλιέργειες, μας είπαν μετά, "Ρεπουμπλικάνοι" και "Δημοκράτες" της "ελληνικής σκηνής"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.