Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
20-12-14
02:46
Από το κυνήγι, στη θαλπωρή της εστίας
Την υποχώρηση της τέταρτης παγετώδη και των πάγων της υποδέχθηκε μία νέα εκδήλωση της γήινης χλωρίδας. Αυτό θα συνέβαλε καταλυτικά στην εξέλιξη του ανθρώπου μέχρι σήμερα, αλλά κινδυνεύει πλέον, είτε οριστικά από την υπερθέρμανση του Πλανήτη, είτε τεχνολογικά, λόγω πρόνοιας και ενόψει της πέμπτης παγετώδη.
Τον ιδιοτελή και μονήρη άνθρωπο των σπηλαίων του ορινιάκιου πολιτισμού (25.000 πΧ) διαδέχεται, ο εξοπλισμένος με κατασκευασμένα από τον ίδιο όπλα κυνηγός του σολουτραίου πολιτισμού(20.000 πΧ). Περί το 16.000 πΧ , όπως φαίνεται κι από το σπήλαιο Αλταμίρα, ο Κρομανιόν, εκτός από την περίτεχνη επεξεργασία του ελεφαντόδοντου, εκδηλώνει και εξαιρετική απεικονιστική ικανότητα στη ζωγραφική του. Έχει εισέλθει στο λεγόμενο μαγδαληναίο πολιτισμό. Είναι η εποχή, που η γυναίκα καταγίνεται περισσότερο με τη συλλογή καρπών και φρούτων, όσο και ψαριών, στις όχθες ποταμών και λιμνών. Ενώ ο άνδρας τρέχει ακόμη πίσω από τα θηράματά του. Από τους κάστορες, η γυναίκα, θα μάθει να κατασκευάζει τα πρώτα καταλύματα, στα οποία εν πολλοίς θα καταφεύγουν και οι διερχόμενοι κυνηγοί, είτε ως φιλοξενούμενοι είτε ως κατακτητές. Κατασκευασμένα στις όχθες και τις ακτές ποταμών και λιμνών, θα συμβάλλουν με τη σειρά τους στην ανάδειξη της ναυσιπλοΐας, καθώς με τις πλημμύρες συχνά αυτά καταντούσαν σχεδίες.
Τα πρώτα εκείνα καταλύματα, σε ικανή απόσταση συνήθως από φυσικά σπήλαια, θα αποτελέσουν την αρχική εστία μονιμότερης συμβίωσης των ανθρώπων και μάλιστα εκτός σπηλαίων. Τυπικά, κάτω από εκείνα, αρχίζει να πλάθεται η ματαιοδοξία των κάστρων και των φρουρίων, αλλά και η πόλη. Η τελευταία, θα αποτελέσει επέκταση του οίκου, η ασφάλεια του οποίου παρέχει τα εχέγγυα, για το σχηματισμό της οικογένειας. Όπου δύο οικογένειες κατορθώνουν να «κάνουν χωριό», εκεί αρχίζει να σπινθηρίζει, αυτό που (και) σήμερα (ακόμη) εννοούμε ως «πολιτισμό».(συνεχ. )
Την υποχώρηση της τέταρτης παγετώδη και των πάγων της υποδέχθηκε μία νέα εκδήλωση της γήινης χλωρίδας. Αυτό θα συνέβαλε καταλυτικά στην εξέλιξη του ανθρώπου μέχρι σήμερα, αλλά κινδυνεύει πλέον, είτε οριστικά από την υπερθέρμανση του Πλανήτη, είτε τεχνολογικά, λόγω πρόνοιας και ενόψει της πέμπτης παγετώδη.
Τον ιδιοτελή και μονήρη άνθρωπο των σπηλαίων του ορινιάκιου πολιτισμού (25.000 πΧ) διαδέχεται, ο εξοπλισμένος με κατασκευασμένα από τον ίδιο όπλα κυνηγός του σολουτραίου πολιτισμού(20.000 πΧ). Περί το 16.000 πΧ , όπως φαίνεται κι από το σπήλαιο Αλταμίρα, ο Κρομανιόν, εκτός από την περίτεχνη επεξεργασία του ελεφαντόδοντου, εκδηλώνει και εξαιρετική απεικονιστική ικανότητα στη ζωγραφική του. Έχει εισέλθει στο λεγόμενο μαγδαληναίο πολιτισμό. Είναι η εποχή, που η γυναίκα καταγίνεται περισσότερο με τη συλλογή καρπών και φρούτων, όσο και ψαριών, στις όχθες ποταμών και λιμνών. Ενώ ο άνδρας τρέχει ακόμη πίσω από τα θηράματά του. Από τους κάστορες, η γυναίκα, θα μάθει να κατασκευάζει τα πρώτα καταλύματα, στα οποία εν πολλοίς θα καταφεύγουν και οι διερχόμενοι κυνηγοί, είτε ως φιλοξενούμενοι είτε ως κατακτητές. Κατασκευασμένα στις όχθες και τις ακτές ποταμών και λιμνών, θα συμβάλλουν με τη σειρά τους στην ανάδειξη της ναυσιπλοΐας, καθώς με τις πλημμύρες συχνά αυτά καταντούσαν σχεδίες.
Τα πρώτα εκείνα καταλύματα, σε ικανή απόσταση συνήθως από φυσικά σπήλαια, θα αποτελέσουν την αρχική εστία μονιμότερης συμβίωσης των ανθρώπων και μάλιστα εκτός σπηλαίων. Τυπικά, κάτω από εκείνα, αρχίζει να πλάθεται η ματαιοδοξία των κάστρων και των φρουρίων, αλλά και η πόλη. Η τελευταία, θα αποτελέσει επέκταση του οίκου, η ασφάλεια του οποίου παρέχει τα εχέγγυα, για το σχηματισμό της οικογένειας. Όπου δύο οικογένειες κατορθώνουν να «κάνουν χωριό», εκεί αρχίζει να σπινθηρίζει, αυτό που (και) σήμερα (ακόμη) εννοούμε ως «πολιτισμό».(συνεχ. )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
19-12-14
02:48
Η ιδιοτέλεια
Αν ποτέ το ανθρώπινο είδος διενύσε περίοδο ζωώδη, μάλλον θα διαβιούσε "κατά μόνας". Από άλλους αποδίδεται στην "έμφυτη ελευθερία" του κι από άλλους, στο γεννήτορα Αδάμ. Ο τελευταίος, αν ήξερε από μετάνοια, θα προτιμούσε την προ Εύας μοναξιά του, αμέσως μετά την "έξοδο απ' τον Παράδεισο", νομίζω...
[Κατά τη σύγχρονη ανθρωπολογία, σε γενικές γραμμές, το πλάσμα που άρχισε να μιλάει, για να γίνει αργότερα άνθρωπος, θα ήταν ένα από τα είδη που μπόρεσαν να προσαρμοστούν και να επιβιώσουν των παγετώνων. Η Γεωλογία τοποθετεί την Α΄Παγετώδη στα 500.000- 475.000 πΧ, την Α΄Ημιπαγετώδη στα 475.000-400.000 πΧ, την Β΄Παγετώδη στα 400.000 -375.000 πΧ, τη Β΄Ημιπ. στα 375.000-175.000 πΧ, τη Γ΄Παγετώδη στα 175.000-150.000 πΧ, τη Γ΄Ημιπ. στα 150.000-50.000 πΧ, τη Δ΄Παγετώδη στα 50.000-25.000 πΧ. ...].Κοντά στα 27.000 χρόνια μέχρι σήμερα, διανύουμε τη τέταρτη ημιπαγετώδη. [Επικαιρικά, ήμαστε μάρτυρες οικολογικών αναταράξεων/ανατροπών, που ο πολιτισμός μας ρισκάρει σε δύο βασικές επιλογές/εκδοχές: Υπερθέρμαση ή, ίσως(; ), η Ε΄Παγετώδης. Σύμφωνα με αρχεία του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, από αστροφυσικές μελέτες του Μεσοπολέμου ακόμη, διανύουμε την ουρά της τέταρτης ημιπ, και ακολουθεί η Ε΄Παγ. ].
Πιθανολογείται, πάντα από την "επιστημονική κοινότητα", ότι ήμαστε "Κρομανιόν". Ο ανθρώπινος τύπος, που ανέδειξε η περιπέτεια του είδους, σε συνθήκες της τέταρτης παγετώδη. Οι " Νεάντερταλ'ς", βασικά εξολοθρεύτηκαν από κρυοπαγήματα και "ομοιοφαγεία", σε βαθμό που οι εναπομείνατες, να αφανισθούν παντελώς, από τους προγόνους μας. ('Ηταν άραγε απόγονοι των "Νεάντερταλ'ς" ; ).
Η ιδιοτέλεια φαίνεται σχεδόν φυσιολογικά να υπήρξε, " θεμελιώδες στοιχείο των ενορμήσεων" του είδους,( που στη σύγχρονη ηθική μεταφέρθηκε ως "ο σώζων εαυτόν σωθείτω"), καθ' όλη την προ του 20.000 πΧ. περίοδο. Μέχρι τότε περίπου διαρκεί η απόλυτη διατροφική του εξάρτηση, από τις πρωτεϊνες, τους μύκητες και το αλάτι. Ο κανιβαλισμός, ως μία περίοδο του πρώιμου πολιτισμένου ανθρώπου, θα μπορούσε να θεωρηθει ως εκδήλωση του πάθους της λαιμαργίας ή αδιέξοδης πείνας, που με την πάροδο του χρόνου κατέληξε σε θρησκευτικές ανθρωποθυσίες του μέσου πολιτισμένου ανθρώπου και του αντίστοιχου πολιτισμού του. Διανύουμε το τέλος αυτού του πολιτισμού, όπως και του "μέσου ανθρώπου". Χαρακτηριστική μαρτυρία της αλήθειας, η επικράτηση του "νεοφιλελευθερισμού", από τη μία άκρη του κόσμου μέχρι την άλλη. Τό δόγμα του, που θέλει την ιδιοτέλεια, ως σχεδόν την ευγενέστερη αρετή του ανθρώπου των καιρών μας, ξεπερνάει σε "επιστημονικότητα" κι αυτόν ακόμη τον "δαρβινισμό"!(συνεχ. )
Αν ποτέ το ανθρώπινο είδος διενύσε περίοδο ζωώδη, μάλλον θα διαβιούσε "κατά μόνας". Από άλλους αποδίδεται στην "έμφυτη ελευθερία" του κι από άλλους, στο γεννήτορα Αδάμ. Ο τελευταίος, αν ήξερε από μετάνοια, θα προτιμούσε την προ Εύας μοναξιά του, αμέσως μετά την "έξοδο απ' τον Παράδεισο", νομίζω...
[Κατά τη σύγχρονη ανθρωπολογία, σε γενικές γραμμές, το πλάσμα που άρχισε να μιλάει, για να γίνει αργότερα άνθρωπος, θα ήταν ένα από τα είδη που μπόρεσαν να προσαρμοστούν και να επιβιώσουν των παγετώνων. Η Γεωλογία τοποθετεί την Α΄Παγετώδη στα 500.000- 475.000 πΧ, την Α΄Ημιπαγετώδη στα 475.000-400.000 πΧ, την Β΄Παγετώδη στα 400.000 -375.000 πΧ, τη Β΄Ημιπ. στα 375.000-175.000 πΧ, τη Γ΄Παγετώδη στα 175.000-150.000 πΧ, τη Γ΄Ημιπ. στα 150.000-50.000 πΧ, τη Δ΄Παγετώδη στα 50.000-25.000 πΧ. ...].Κοντά στα 27.000 χρόνια μέχρι σήμερα, διανύουμε τη τέταρτη ημιπαγετώδη. [Επικαιρικά, ήμαστε μάρτυρες οικολογικών αναταράξεων/ανατροπών, που ο πολιτισμός μας ρισκάρει σε δύο βασικές επιλογές/εκδοχές: Υπερθέρμαση ή, ίσως(; ), η Ε΄Παγετώδης. Σύμφωνα με αρχεία του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, από αστροφυσικές μελέτες του Μεσοπολέμου ακόμη, διανύουμε την ουρά της τέταρτης ημιπ, και ακολουθεί η Ε΄Παγ. ].
Πιθανολογείται, πάντα από την "επιστημονική κοινότητα", ότι ήμαστε "Κρομανιόν". Ο ανθρώπινος τύπος, που ανέδειξε η περιπέτεια του είδους, σε συνθήκες της τέταρτης παγετώδη. Οι " Νεάντερταλ'ς", βασικά εξολοθρεύτηκαν από κρυοπαγήματα και "ομοιοφαγεία", σε βαθμό που οι εναπομείνατες, να αφανισθούν παντελώς, από τους προγόνους μας. ('Ηταν άραγε απόγονοι των "Νεάντερταλ'ς" ; ).
Η ιδιοτέλεια φαίνεται σχεδόν φυσιολογικά να υπήρξε, " θεμελιώδες στοιχείο των ενορμήσεων" του είδους,( που στη σύγχρονη ηθική μεταφέρθηκε ως "ο σώζων εαυτόν σωθείτω"), καθ' όλη την προ του 20.000 πΧ. περίοδο. Μέχρι τότε περίπου διαρκεί η απόλυτη διατροφική του εξάρτηση, από τις πρωτεϊνες, τους μύκητες και το αλάτι. Ο κανιβαλισμός, ως μία περίοδο του πρώιμου πολιτισμένου ανθρώπου, θα μπορούσε να θεωρηθει ως εκδήλωση του πάθους της λαιμαργίας ή αδιέξοδης πείνας, που με την πάροδο του χρόνου κατέληξε σε θρησκευτικές ανθρωποθυσίες του μέσου πολιτισμένου ανθρώπου και του αντίστοιχου πολιτισμού του. Διανύουμε το τέλος αυτού του πολιτισμού, όπως και του "μέσου ανθρώπου". Χαρακτηριστική μαρτυρία της αλήθειας, η επικράτηση του "νεοφιλελευθερισμού", από τη μία άκρη του κόσμου μέχρι την άλλη. Τό δόγμα του, που θέλει την ιδιοτέλεια, ως σχεδόν την ευγενέστερη αρετή του ανθρώπου των καιρών μας, ξεπερνάει σε "επιστημονικότητα" κι αυτόν ακόμη τον "δαρβινισμό"!(συνεχ. )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
06-12-14
15:44
Αν ως πολιτισμένος άνθρωπος θεωρηθεί ο τύπος εκείνος του ανθρώπου, που "προτιμάει τα καλα του πολιτισμού", ακόμη κι όταν δεν τα επιδιώκει ή κι όταν ακόμη τα καταστρέφει(πχ με πολεμικές πράξεις), τότε διανύουμε ως ανθρωπότητα, τις τελευταίες δεκαετίες του πολιτισμού, αυτού του τύπου ανθρώπου. Καθότι, ο μεν πολιτισμός αυτός είναι "πηγή δυστυχίας"(κατά Φρόιντ),ο δε τύπος αυτός ανθρώπου, τον βιώνει ως "επιδίωξη ευημερίας". Δυστυχία και επιδίωξη ευημερίας, στο συνταίριαγμά τους, προϋποθέτουν, βωμούς και θυσίες. Και ήδη ο βωμός της σήμερον, αντιμετωπίζει τον τύπο αυτόν ανθρώπου, ως ψηφίο:κοντά είναι η ημέρα, που θα τον υποκαταστήσει, ο βιοτεχνολογικός άνθρωπος.
Το αφήγημα, για την "αρχή και το τέλος του πολιτισμένου ανθρώπου", αφορά ακριβώς την εξιστόρηση της περιπέτειας του ανθρώπου, από την αγριότητα μέχρι τη βαρβαρότητα κι απ' αυτήν, στον πολιτισμό.(συνεχίζεται)
Το αφήγημα, για την "αρχή και το τέλος του πολιτισμένου ανθρώπου", αφορά ακριβώς την εξιστόρηση της περιπέτειας του ανθρώπου, από την αγριότητα μέχρι τη βαρβαρότητα κι απ' αυτήν, στον πολιτισμό.(συνεχίζεται)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.