Johnny15
Επιφανές μέλος
Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
10-07-16
13:21
Διαφωνώ, τα παιδιά μπορεί να μην φταίνε αλλά φταίνε οι γονείς τους. Η απόφαση να γίνεις γονιός πάει πακέτο με την ευθύνη να βοηθήσεις το παιδί σου να μεγαλώσει σωστά τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Κάποιος πρέπει να τους μάθει τα όρια από την αρχή (δεν χτυπάμε, δεν κοροϊδεύουμε, δεν κλέβουμε).
*Ακολουθεί προσωπικό βίωμα για το οποίο ντρέπομαι κάθε φορά που το σκέφτομαι, το λέω μόνο για να καταλάβεις το πόιντ μου*
Όταν πήγαινα νήπιο είχε έρθει στην τάξη μας ένα κοριτσάκι με αυτισμό (ή σύνδρομο ντάουν, δεν ξέρω) και απ ότι φαίνεται εγώ το κορόιδευα πολύ. Τέλος πάντων, η μόνη μου ανάμνηση είναι να είμαι κλειδωμένη έξω από το σπίτι (για λίγη ώρα φυσικά) και οι γονείς μου να μου λένε ότι θα μπω μέσα μόνο αν την επόμενη μέρα ζητήσω συγνώμη από το κορίτσι. Μου είπαν ότι όποιος χτυπάει ή κοροϊδεύει είναι κακός άνθρωπος και δεν ήθελαν για κόρη τους μια "κακιά" και ότι με αγαπάνε πάρα πολύ αλλά την επόμενη φορά που θα έκανα κάτι τέτοιο θα έπρεπε να φύγω για πάντα από το σπίτι.
Ήταν σκληρή τεχνική? Ναι
Ήταν αναγκαίο? Επίσης ναι
Δούλεψε? Είμαι στην ευχάριστη θέση να ομολογήσω ότι από τότε και μέχρι σήμερα δεν υπήρξε άλλο κρούσμα της αγριάδας μου (λεκτική ή σωματική)
Ζητάμε πολλά από το εξάχρονο "αδύναμο" παιδάκι να ωριμάσει γρήγορα και να μάθει να υπομένει όσα του συμβαίνουν. Πας κατ'ευθείαν στον συνομήλικο "νταή" εφόσον δεν έχει μάθει τρόπους από την αρχή ποτέ δεν είναι αργά.
Your parents kicked ass.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.