Δημοσιοκαφρος-γραφος
Διακεκριμένο μέλος
Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
31-07-16
00:29
Συγνωμη εγω αυτο π ξερω ειναι οτι η αναρχία ειναι κατα της αστυνομίας. Πως θα υπαρχει αστυνομία σε αναρχία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δημοσιοκαφρος-γραφος
Διακεκριμένο μέλος
Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
13-02-16
15:47
Αν πάλι η αναρχική κοινωνία είναι η Ελλάδα και όχι η Γαλλία, θα συμφέρει την Τουρκία να κάνει έναν αρκετά δαπανηρό πόλεμο, αφού θα εξασφαλίσει πετρέλαια και ελεύθερη μετακίνηση στη Μεσόγειο. Δεν βρίσκω λογική σε αυτό που λες, απλά ποντάρεις στο ότι δεν θα γίνει πόλεμος. Οι αναρχικές κοινωνίες έχουν μικρότερη αντίσταση από τις κρατικές, το αντίθετο δηλαδή από αυτό που λες, αφού αφενός δεν διακρίνονται για το πατριωτικό τους αίσθημα και αφετέρου χωρίς κεντρική εξουσία δεν υπάρχει οργανωμένος στρατός και κάθε περιοχή παλεύει μόνη της. Άρα είναι πολύ εύκολο και καθόλου δαπανηρό τελικά η Τουρκία απλά να εισβάλει στη Ρόδο π.χ και να την καταλάβει σε μια μέρα.
Πίστεψε αν η Ελλάδα ήταν ακόμη αναρχική κοινωνία η Τουρκία ατή τη στιγμή έχει τον ο ποιο δυνατό στρατό του κόσμου οπότε δύσκολα θα νικούσαμε και πάλι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δημοσιοκαφρος-γραφος
Διακεκριμένο μέλος
Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
12-02-16
02:02
Ο όρος Αναρχία αποτελεί έναν από τους πιο παρεξηγημένους πολιτικούς όρους στην ιστορία. Ο μέσος άνθρωπος ακούει για αναρχικούς και στο μυαλό του έρχονται εικόνες με κουκουλοφόρους, να σπάνε τα πάντα και να πετάνε μολότοφ κατά της αστυνομίας. Ακούει για αναρχικές κοινωνίες και φαντάζεται κοινωνίες όπου θα επικρατεί το χάος και ο νόμος της ζούγκλας, ενώ στο μυαλό του έρχεται αυτομάτως ο κόσμος του Mad Max. Τίποτα από τα παραπάνω φυσικά δεν ισχύει.Αναρχία είναι το πολιτικό/φιλοσοφικό ρεύμα το οποίο υποστηρίζει πως οι κοινωνίες των ανθρώπων μπορούν να οργανωθούν και να λειτουργήσουν χωρίς την ύπαρξη αρχόντων. Οι ελεύθερες αυτές κοινωνίες βασίζονται στον εθελοντισμό, γι' αυτό τον λόγο δεν μπορούν να υπάρξουν μορφές εξουσίας, καθώς η εξουσία εξ ορισμού είναι η μη εθελοντική συμμόρφωση ενός ανθρώπου στις επιθυμίες ενός άλλου.
Non - aggression principle (ΝΑP)
Το NAP ή στα ελληνικά η αρχή της μη επιθετικότητας, είναι μια ηθική αρχή η οποία θεωρεί την επιθετικότητα ως ανήθικη και παράνομη. Έτσι κάθε άνθρωπος που εκκινεί βία προς κάποιον άλλο θεωρείται ανήθικος. Η αρχή αυτή διαχωρίζεται από τον Πασιφισμό καθώς αποδέχεται την βία, όταν αυτή χρησιμοποιείται γα αυτοάμυνα, διότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να προστατέψει την ζωή του και τις ζωές άλλων ανθρώπων από εχθρικές επιθέσεις. Η αρχή αυτή αποτελεί τον βασικό πυλώνα της Αναρχίας.
Κράτος και Αναρχία
Ως κράτος θεωρείται μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι ζούνε σε μια γεωγραφική περιοχή, οργανωμένοι σε ένα σύστημα κυβέρνησης. Ουσιαστικά σε κάθε κράτος υπάρχουν ηγέτες οι οποίοι διαμορφώνουν τους νόμους, παίρνουν αποφάσεις για το σύνολο και ασκούν εξουσία επάνω στους πολίτες, μέσω ενός συστήματος επιβολής (αστυνομία, στρατός).
Σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό η Αναρχία αποτελεί το ακριβώς αντίθετο του κράτους. Αν αποδεχθούμε το NAP τότε το κράτος αποτελεί έναν εγγενή ανήθικο οργανισμό, καθώς η βάση κάθε κράτους είναι η εκκίνηση βίας προς τους πολίτες. Κάθε πολίτης που γεννιέται σε ένα κράτος είναι υποχρεωμένος να υπακούει στους άρχοντες αυτού του κράτους και στους νόμους και τις αποφάσεις που αυτοί θεσπίζουν. Η άρνηση υπακοής έχει ως αποτέλεσμα την άμεση και βίαιη επιβολή των αποφάσεων των αρχόντων στον πολίτη μέσω της αστυνομίας.
Επομένως κανένας άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος όταν ζει σε μια κρατική κοινωνία, καθώς τα όρια την ελευθερίας του εξαρτώνται πάντα από την κυβέρνηση και τους νόμους που αυτή θεσπίζει. Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί η φορολογία. Κάθε πολίτης είναι υποχρεωμένος να καταβάλει ένα κομμάτι της εργασίας του στο κράτος ως φόρο, για τη συντήρηση των δομών του. Αυτή η ενέργεια όπως και οι περισσότερες ενέργειες του κράτους είναι ανήθική καθώς αποτελεί καθαρή παραβίαση του NAP. Αν κάποιος πολίτης αρνηθεί να καταβάλλει φόρους, τότε το κράτος θα εκκινήσει βία εναντίον του, φυλακίζοντας τον.
Αναρχία και κανόνες
Όπως είπα και πριν πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως μια αναρχική κοινωνία αποτελεί μια ζούγκλα όπου ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, πράγμα που δεν ισχύει. Κάθε κοινωνία χρειάζεται κανόνες για να λειτουργήσει και το ίδιο ισχύει στις αναρχικές κοινωνίες. Η διαφορά με τις κρατικές κοινωνίες έγκειται στο γεγονός πως κάθε άτομο είναι ελεύθερο να θεσπίσει τους δικούς του κανόνες και γίνει μέλος κοινωνιών που τους αποδέχονται. Έτσι αν μια κοινωνία θεωρεί πως ο φόνος είναι παράνομος, τότε θα δέχεται μόνο άτομα που έχουν τις ίδιες πεποιθήσεις ενώ τα άτομα που θεωρούν τον φόνο αποδεκτό δεν θα γίνονται δεκτά από την κοινωνία και θα πρέπει να ζήσουν μόνα τους, ή να βρουν άλλα άτομα με παρόμοιες απόψεις (αν υπάρχουν).
Εδώ εύλογα απορεί κανείς πως θα εφαρμόζονται οι κανόνες σε μια αναρχική κοινωνία ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν βία για την εφαρμογή τους, πράγμα που θα παραβίαζε το ΝΑP. Η απάντηση είναι ο εξοστρακισμός.
Ο εξοστρακισμός αποτελεί μια αρχαία και πολύ αποτελεσματική τεχνική για την εφαρμογή των κανόνων σε μία κοινωνία. Ας υποθέσουμε μία κοινωνία όπου ο βιασμός θεωρείται παράνομος και ένας άντρας βιάζει μια κοπέλα. Αφότου η ενοχή του άντρα αποδειχθεί τότε αυτομάτως αυτός εξοστρακίζεται από την κοινωνία. Τι σημαίνει αυτό? Σημαίνει πως κάθε μέλος της κοινωνίας αυτόματα σταματά να συνεργάζεται μαζί του. Ο μπακάλης σταματά να του πουλά τρόφιμα, η εταιρία ηλεκτρισμού του κόβει την παροχή ρεύματος, ο εργοδότης του τον απολύει κτλ. Οι μόνες επιλογές που έχει τώρα αυτός ο άνθρωπος είναι ή να συνεχίσει να ζει στην κοινωνία αυτή μέχρι να πεθάνει της πείνας, ή να φύγει και να βρει μια κοινωνία που η πράξη του θα είναι αποδεκτή (λίγο δύσκολο) ή να αναλάβει τις ευθύνες του και να εξιλεωθεί για την πράξη του, κάνοντας τις απαραίτητες ενέργειες που προβλέπονται.
Ο εξοστρακισμός αποτελεί μια πολύ ισχυρή μέθοδο, καθώς έχει αποδειχθεί πως ένα κοινωνικά εξοστρακισμένο άτομο βιώνει τα ίδια συναισθήματα με ένα άτομο που γνωρίζει πως από στιγμή σε στιγμή θα πεθάνει.
Αναρχία και ιδιοκτησία
Η σχέση της αναρχίας με την ιδιοκτησία είναι ουσιαστικά η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των ρευμάτων του Αναρχοκαπιταλισμού και του Αναρχοκομουνισμού. Το πρώτο ρεύμα θεωρεί την ιδιοκτησία νόμιμη, ενώ το δεύτερο ρεύμα την θεωρεί παράνομη. Αν και τα δύο αυτά ρεύματα φαίνονται εκ πρώτης άποψης τελείως αντιδιαμετρικά και ασύμβατα μεταξύ τους, μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν. Άλλωστε ο σεβασμός της ιδιοκτησίας είναι απλά άλλος ένας κανόνας, οπότε τα άτομα που θέλουν ιδιωτική ιδιοκτησία θα επιλέξουν να γίνουν μέλη κοινωνιών που την αποδέχονται, ενώ τα άτομα που δεν την αποδέχονται θα κινηθούν προς τις αντίστοιχες κοινωνίες. Όσο λοιπόν δεν παραβιάζεται το NAP και από τις δύο πλευρές η διαφορά μεταξύ αυτών των κοινωνιών είναι απλά ο τρόπος κατανομής των πόρων.
Θα σας άρεσε να ζήσετε σε μια αναρχική κοινωνία? Αν ναι/όχι, γιατί?
Απορίες για το αναρχία και κοινωνία
1ον για να ζήσω στη χ,ψ κοινωνία πρέπει να συμφωνώ με τους κανόνες 100%
2ον μια κοινωνία που θέλει πολέμους (τζιχαντιστές πχ) δε θα αρχίσει πολέμους σε μια κοινωνία που δε θέλει (και αυτό βια είναι) (προσωπικά δε θέλω) δε πρέπει να υπάρχουν στρατοί οι άνθρωποι της κοινωνίας θα είναι οι στρατοί για να την υπερασπιστούν
3ον θα υπάρχουν σύνορα να ξεχωρίζουμε τοις κοινωνίες μεταξύ τους η θα πάει ο καθένας θα κάνει σε μια κοινωνία (με άλλους κανόνες και μπορεί να κλέβει πχ και να έρχεται στη δικιά του κοινωνία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.