BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
20-12-16
21:57
Αν θέλεις και νοιώθεις άβολα να γράφεις δημόσια, μπορούμε να επικοινωνούμε και με πμ όταν βρίσκεις χρόνο και μπαίνεις. Πραγματικά θα χαρώ πολύ να σε βοηθήσω με την εμπειρία μου, όπως βοήθησαν κι εμένα όταν το χρειάστηκα.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και σου είμαι υπόχρεη. Δεν θα κάνω όμως κατάχρηση της καλοσύνης σου.
Δυστυχώς κι εμένα μου έπεσαν πολύ τα ουδετερόφιλα και αυτό μου έχει ρίξει την άμυνα του οργανισμού μου. Ευτυχώς έχω πολύ καλές φίλες και πολύ καλούς συγγενείς. Επίσης, μένω με τη μητέρα μου και στηρίζουμε η μια την άλλη. Με την αδερφή μου είμαστε μια γροθιά, πολύ αγαπημένες, θα βαφτίσω και την κόρη της. Αν δεν είχα όλο αυτό το πλέγμα σχέσεων, θα είχα καταρρεύσει ακόμα περισσότερο. Όσο για να βρω κάποιο σύντροφο, θεωρώ ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Πρέπει να ηρεμήσω κάπως, γιατί στην παρούσα φάση δεν μπορώ να προσφέρω τίποτα σε μια σχέση. Θέλω μόνο προδερμ και αγάπη, όπως έλεγε και μια παλιά διαφήιση. Ο άντρας όμως θέλει κι άλλα πράγματα. Δεν έχω το δικαίωμα λοιπόν εγώ να του φορτώσω το πένθος μου και την κακή μου διάθεση βλέποντάς τον σαν βακτηρία, για να στηριχτώ. Θα προβώ σε νέα σχέση, όταν θα έχω ενδυναμωθεί κάπως ψυχικά και θα μπορώ να είμαι όπως πρέπει.Εμένα μου εξελίχτηκε σε ψυχοσωματικό, και μάλιστα όχι αμέσως, αλλά 6 μήνες αργότερα, άρχισα να έχω προβλήματα υγείας. Όχι φανταστικά, αλλά πραγματικά. ΄Ετρεχα σε γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων γιατί μέχρι να γίνει θεραπεία από κάτι που υπέφερα, προέκυπτε κάτι άλλο. Όταν μετά από καιρό σταμάτησε κι αυτή η ταλαιπωρία μου, άρχισα να έχω αρρωστοφοβία. Με το παραμικρό, ήμουν σίγουρη οτι ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Με τον καιρό αυτό μειώθηκε, αλλά πρέπει να ξέρεις οτι μεγάλο ρόλο παίζει το περιβάλλον σου.
Είναι καλό να έχεις γύρω σου ανθρώπους να σε στηρίζουν. Είτε συγγενείς, είτε φίλος, είτε σύντροφος, αυτό είναι που τελικά βοηθάει πολύ για να περάσεις αυτή την επώδυνη περίοδο του πένθους, όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
19-12-16
23:25
Δεν τρελλάθηκες Τέσα μου, είναι απόλυτα φυσικό να νοιώθεις έτσι. Είναι ακόμα πολύ νωρίς, έχει περάσει λίγος καιρός από τον θάνατο του πατέρα σου και γι' αυτό νοιώθεις έτσι, μην ξεχνάς πως αυτά είναι τα πρώτα σου Χριστούγεννα χωρίς εκείνον.
Θυμάμαι καλά πως ένοιωθα εγώ, κάποιες φορές το νοιώθω ακόμα, όταν βλέπω ηλικιωμένα ζευγάρια. Απίστευτη και τεράστια ζήλεια, γιατί εκείνοι γερνάνε μαζί κι εγώ δεν πρόλαβα να το ζήσω αυτό.
Με τον καιρό θα περάσει αυτό και δεν θα νοιώθεις πια έτσι. ΄Ομως δεν είναι καλό για σένα το ότι δεν εξωτερικεύεις αυτά που νοιώθεις, γι' αυτό θα έλεγα πως ναι, πρέπει να επισπεύσεις την επίσκεψη στον ειδικό.
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την ενθάρρυνση. Έχω γίνει κουραστική, αλλά θα σου το ξαναπώ: Νιώθω πολύ ευγνώμων για την τόσο ανθρώπινη αντιμετώπισή σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
19-12-16
22:49
Υπάρχει κάτι που με προβληματίζει πολύ: Έχω απότομες μεταπτώσεις. Εκεί που τις τρείς τελευταίες μέρες ένιωθα καλύτερα, έπεσα απότομα ψυχολογικά. Εκεί που γελάω επειδή ακούω κάτι αστείο, μετά από λίγο μπορεί να βάλω τα κλάματα. Επίπλέον, το βράδυ είναι αφόρητο. Κυριολεκτικά φράζω. Αυτό συμβαίνει διότι τότε έρχομαι αντιμέτωπη με τον εαυτό μου και συνειδητοποιώ περισσότερο την απώλεια. (Την ημέρα με τη δουλειά, το διάβασμα για τη σχολή και τις διάφορές άλλες υποχρεώσεις ξεφεύγω κάπως).
Επίσης, είναι η πρώτη φορά που νιώθω -σε αντίθεση με ό,τι ανέφερα στο παραπάνω μήνυμα, ποτέ να μη λέ ποτέ-ότι έχω αρχίσει να γίνομαι οξύθυμη. Δεν το εξωτερικεύω βέβαια, γιατί το θεωρώ άδικο να ξεσπάω στους άλλους, ενώ δεν φταίνε σε τίποτα απολύτως. (Θα πώ ένα παράδειγμα: Είδα σ' ένα από τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας που μένω δύο άτομα να στολίζουν για Χριστούγεννα. Αισθάνθηκα την ανάγκη να τους περιλούσω με την υδροφόρα της πυροσβεστικής, ενώ δεν μου φταίνε σε τίποτε. Ο θυμός μου δηλαδή βγαίνει με έναν εσωτερικευμένο τρόπο. Αν και δεν ενοχλώ κανεναν οτιδήποτε κι αν σκέπτομαι, μιας και η σκέψη δεν δαμάζεται, υποφέρω για τον θυμό που αισθάνομαι). Μήπως τρελάθηκα; Ώρες ώρες νιώθω ότι σπάζουν οι κίονες της ψυχικής μου αντοχής και δν ορίζω τον εαυτό μου. Και πάλι συγνώμη για τα λόγια απόγνωσης. Πρέπει να επισκεύσω τελικά το ραντεβού με τον ειδικό.
Υ/Γ Συμβαίνουν αυτά και σε άλλους/ες που πενθούν;
Επίσης, είναι η πρώτη φορά που νιώθω -σε αντίθεση με ό,τι ανέφερα στο παραπάνω μήνυμα, ποτέ να μη λέ ποτέ-ότι έχω αρχίσει να γίνομαι οξύθυμη. Δεν το εξωτερικεύω βέβαια, γιατί το θεωρώ άδικο να ξεσπάω στους άλλους, ενώ δεν φταίνε σε τίποτα απολύτως. (Θα πώ ένα παράδειγμα: Είδα σ' ένα από τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας που μένω δύο άτομα να στολίζουν για Χριστούγεννα. Αισθάνθηκα την ανάγκη να τους περιλούσω με την υδροφόρα της πυροσβεστικής, ενώ δεν μου φταίνε σε τίποτε. Ο θυμός μου δηλαδή βγαίνει με έναν εσωτερικευμένο τρόπο. Αν και δεν ενοχλώ κανεναν οτιδήποτε κι αν σκέπτομαι, μιας και η σκέψη δεν δαμάζεται, υποφέρω για τον θυμό που αισθάνομαι). Μήπως τρελάθηκα; Ώρες ώρες νιώθω ότι σπάζουν οι κίονες της ψυχικής μου αντοχής και δν ορίζω τον εαυτό μου. Και πάλι συγνώμη για τα λόγια απόγνωσης. Πρέπει να επισκεύσω τελικά το ραντεβού με τον ειδικό.
Υ/Γ Συμβαίνουν αυτά και σε άλλους/ες που πενθούν;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
02-12-16
22:51
Ενδιαφέρον θέμα και επίκαιρο για εμένα, επειδή έχασα πρόσφατα τον πατέρα μου. Όσο για τα στάδια έχω να πω το εξής:
Μέχρι το 40ημερο μνημόσυνο του πατέρα μου, που έγινε την προηγούμενη Κυριακή βρισκόμουν στο στάδιο της άρνησης. Δεν ήθελα να δεχτώ ότι συνέβη αυτό στο πιο αγαπημένο μου πρόσωπο. Και στην κηδεία και στο μνημόσυνο επέλεξα να αποστασιοποιηθώ και προσπάθησα να δω τα γεγονότα σαν να ήμουν απέξω και να έβλεπα μια ταινία στον κινηματογράφο. Ξέρω ότι μπορεί να σας ακουστώ διαστροφική. Έτσι, όμως μπόρεσα να αντέξω. Όσο περνάνε οι μέρες όμως κλαίω πολύ περισσότερο και το συνειδητοποιώ πολύ περισσότερο. Το συναίσθημα του θυμού ή της ζήλιας βέβαια ουδέποτε το ένιωσα ούτε πρόκειται να το νιώσω. (Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν κρίνω αυτούς που νιώθουν έτσι). Ούτε ο Θεός φταίει ούτε οι γιατροί κι εμείς η οικογένειά του ήμασταν πάντα δίπλα του. Επίσης, γιατί να ζηλέψω όσες φίλες μου έχουν τον πατέρα τους; Δεν μου φταίνε σε κάτι. Εγώ θέλω όλος ο κόσμος να είναι καλά.
Μέχρι το 40ημερο μνημόσυνο του πατέρα μου, που έγινε την προηγούμενη Κυριακή βρισκόμουν στο στάδιο της άρνησης. Δεν ήθελα να δεχτώ ότι συνέβη αυτό στο πιο αγαπημένο μου πρόσωπο. Και στην κηδεία και στο μνημόσυνο επέλεξα να αποστασιοποιηθώ και προσπάθησα να δω τα γεγονότα σαν να ήμουν απέξω και να έβλεπα μια ταινία στον κινηματογράφο. Ξέρω ότι μπορεί να σας ακουστώ διαστροφική. Έτσι, όμως μπόρεσα να αντέξω. Όσο περνάνε οι μέρες όμως κλαίω πολύ περισσότερο και το συνειδητοποιώ πολύ περισσότερο. Το συναίσθημα του θυμού ή της ζήλιας βέβαια ουδέποτε το ένιωσα ούτε πρόκειται να το νιώσω. (Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν κρίνω αυτούς που νιώθουν έτσι). Ούτε ο Θεός φταίει ούτε οι γιατροί κι εμείς η οικογένειά του ήμασταν πάντα δίπλα του. Επίσης, γιατί να ζηλέψω όσες φίλες μου έχουν τον πατέρα τους; Δεν μου φταίνε σε κάτι. Εγώ θέλω όλος ο κόσμος να είναι καλά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.