Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
02-11-17
13:03
Άννα αν δεν σε πειράζει να μείνεις μόνη, προς τα εκεί πάμε. Άνδρα ελεύθερο νέο ορφανό και πλούσιο ταυτόχρονα δε θα βρεις, για να στο πω κάπως λιανά. Και οι γάτες καλές είναι.
Βασικά, διόρθωση: Ίσως βρεις κάποια στιγμή, αλλά αν το κάνεις αυτοσκοπό, θα χάσεις τόσες ευκαιρίες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
02-11-17
00:44
μιλα μου εσυ για αγαπη και αλλα τετοια. δεν ειμαι κατα της αγαπης, και τη θεωρω το πρωτο στοιχειο της σχεσης. αλλα οταν ξεκινας κατι βλεπεις μετα απο 10 χρονια πως θα ειναι αυτη η σχεση?
γιαυτο οι περισσοτεροι χωριζουν στα 7 με 10 χρονια,γιατι δεν ειδαν απο πριν τι περιπου θα γινει στα επομενα. Υπαρχει ενας προυπολογισμος της ζωης.
Αν νομιζετε οτι ολα ειναι αυθαιρετα καντε τη ζωη σας, παντρευτειτε και 10 φορες. εγω δεν εχω σκοπο να χασω το χρονο μου.
Οι άνθρωποι χωρίζουν για διάφορους λόγους. Επειδή βιάστηκαν να παντρευτούν, επειδή παντρεύτηκαν συμφεροντολογικά, επειδή γνώρισαν κάτι καλύτερο, επειδή υπάρχει κακοποίηση, επειδή δεν αντέχουν άλλο. Όπως και με τις σχέσεις, δεν μπορείς να βάλεις ούτε τα διαζύγια σε καλούπια, δεν είναι MCQ να πρέπει να διαλέξουν μία από τις 5 επιλογές τα ζευγάρια πριν υπογράψουν τα χαρτιά.
Κάνεις ένα μεγάλο logic gap ανάμεσα στην αρχή της σχέσης και στην πορεία της. Μπορείς κάποιες φορές να προβλέψεις την έκβασή της (κυρίως αν δεν ταιριάζεις με τον άλλον και απλά σπαταλάς τον χρόνο σου για να μην είσαι μόνη), αλλά δεν νομίζω ότι μπορείς να βγεις 3 φορές με έναν άνθρωπο και να πεις "ΑΥΤΟΝ εγώ θα τον παντρευτώ και θα γεράσω μαζί του", γιατί είναι ένα ξεκάθαρα πολυπαραγοντικό ζήτημα, και ακόμα και αν καλύπτονται οι 5 παραπάνω προϋποθέσεις σου, υπάρχουν άπειροι ακόμα συναισθηματικοί παράγοντες. [Εδώ είναι ήδη δύσκολο να βρούμε άντρα/γυναίκα έχοντας κάποια κοινά αποδεκτά standards, ήθελα να 'ξερα αν εσύ που σχεδόν τους δίνεις ερωτηματολόγιο γνωριμίας στο πρώτο ραντεβού βρίσκεις]. Οπότε οκ, μπορείς να βρεις 10 ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη και οι προϋποθέσεις σου να είναι κουλ μ' αυτούς, τι θα κάνεις; Δεν θα σπαταλήσεις χρόνο με κάποιους μέχρι να καταλήξεις σε έναν; Και που ξέρεις ότι αυτός ο 1 θα σε κάνει περισσότερο ευτυχισμένη από έναν άντρα που καλύπτει 2/5 προϋποθέσεις σου και απλά δεν μπαίνει σε κάποιο από τα λογικά κουτιά σου; Το πού θα πέσεις, όσο και να λέμε ότι ελκύουμε και ελκυόμαστε από συγκεκριμένο τύπο ανθρώπων, είναι ένα θέμα τύχης και δευτερευόντως επιλογών.
Είσαι 30, είμαστε 20-24 οι περισσότεροι που σου γράφουμε, ναι η αλήθεια είναι ότι το δικό μας ηλικιακό group δύσκολα θα σκεφτεί γάμο, μεγάλη σχέση, αιώνια δέσμευση, αλλά και συ πας στο άλλο άκρο. Με βάση αυτά που γράφεις δεν ψάχνεις απλά να επενδύσεις συναισθηματικά σε μια σχέση, ψάχνεις κάποιον να ανοίξετε σπίτι! Και μακάρι να τον βρεις, αλλά δεν ξεκινάς με λίγο πιο εφικτούς στόχους πρώτα; Όπως ας πούμε να βρεις σε πρώτη φάση έναν άνθρωπο που μπορείς να πεις 5 κουβέντες, να κάνεις καλό σεξ και να μην βαριέσαι (αυτά ναι, ΕΙΝΑΙ προϋποθέσεις), πριν περάσεις σε πονοκεφάλους όπως συγκατοίκηση, οικογένεια, γονείς και παιδιά; Γιατί δεν μπορείς από το πρώτο μέρος της εξίσωσης να πας στο δεύτερο κατευθείαν, και δεν μπορείς να καταλάβεις τι μέλλει γενέσθαι για το δεύτερο αν δεν περάσεις πρώτα από το πρώτο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
01-11-17
13:52
Μου την εχει πεσει ολη η πιτσιρικαρια που ακομα δεν εχει βγει απο το αυγο της. Μια βοηθεια ζηταω ελεος.
Η βοήθεια που θέλεις μάλλον βρίσκεται σε dating sites.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
01-11-17
11:35
Και ακομα καποια πολυ σοφα λογια που μου εχει πει ενας πολυ εμπειρος ανθρωπος ειναι οτι αν θες να στεριωσει μια σχεση ο υποψηφιος συντροφος ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ τα εξης:
Να μην εχει πολλα αδερφια, καλυτερα μοναχοπαιδι ( θα ανακατευονται και θα τσακωθουν στα περιουσιακα αργοτερα )
Να μην εχει περιουσιακα στοιχεια μπερδεμενα με τριτα προσωπα
Να μην εχει περιεργους γονεις κ αν εχει ας ειναι αρκετα μακρια σε αποσταση ασφαλειας ( αν δεν ειναι ορφανος )
Να μην ειναι υπαλληλος γιατι παντα εχει το ρισκο της απολυσης, αλλα δικη του δουλεια
Να μην ειναι τσιγκουνης και ζηλιαρης
Δηλαδή αν είναι υπάλληλος με γραμμένα στο όνομά του ακίνητα, ή αν είναι από πολυμελή οικογένεια με μεγάλη περιουσία (για να μην μείνει κανείς παραπονεμένος και να μην χρειαστούν τσακωμοί) ή έχει ανακατώστρες γονείς αλλά δεν φέρεται σαν 16χρονος μαμάκιας που δεν τον αφήνουν να βγει το βράδυ, όχι, απορρίπτεται;
(Το τελευταίο είναι το μόνο στο οποίο συμφωνώ).
Εν πάσει περιπτώσει όταν εσύ δηλαδή γνωρίζεις κάποιον οι πρώτες ερωτήσεις που του κάνεις είναι αν ζουν οι γονείς του, αν έχει αδέρφια και πόσο μισθό παίρνει; Και αν δεν σου αρέσουν οι απαντήσεις και τον σχολάσεις τι του λες, συγγνώμη αλλά δεν πηγαίνω με ανθρώπους αν δεν παίρνουν πάνω από 800 ευρώ τον μήνα κι έχουν γονείς τουλάχιστον 300 χλμ μακριά; Δεν είναι εξαιρετικά αγενές, άκομψο και ωφελιμιστικό κάτι τέτοιο; Άντρα ψάχνεις ή λογιστικά βιβλία;
Τώρα όσον αφορά το ποστ σου περί συντήρησης της οικογένειας με 2 βασικούς μισθούς...να σε ενημερώσω ότι δεν ξεκινάς την οποιαδήποτε σχέση και οραματίζεσαι παιδιά και σπίτι. Εκτός βέβαια και αν δεν ψάχνεις άνθρωπο να περάσετε μαζί την υπόλοιπη ζωή σας, ψάχνεις έτοιμα σπερματοζωάρια που θα σου πληρώνουν και τους μισούς λογαριασμούς. Ξεκινάς και αν βλέπεις ότι κολλάτε και είστε καιρό μαζί μπορείτε να συζητήσετε πόσο ρεαλιστικό σενάριο είναι το παιδί ή τα παιδιά. Τα παιδιά δεν σας τα φορτώνουν υποχρεωτικά μετά από μια ηλικία ή μια συγκεκριμένη διάρκεια σχέσης και σας λένε "ορίστε, δεν υπάρχει κάρτα αλλαγής", οπότε παρεκτός του ότι δεν ξέρετε πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα την επόμενη 5ετία της ζωής σας, μπορείτε να αποταμιεύετε από νωρίς όσο είστε 2 για να μην ζητιανεύετε όταν αποφασίσετε να είστε 3. Μπορείτε να αλλάξετε πόλη ή χώρα αν αυτό θα σας παρέχει καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και για όταν θα κάνετε παιδί. Προφανώς αν ο καθένας είναι κολλημένος στο comfort zone του και θέλει να ψιλοζεί με τον βασικό μισθό γιατί τον τρομάζει η αλλαγή, όχι παιδί, σπίτι και αυτοκίνητο, ούτε μπιγκόνια στο μπαλκόνι δεν θα διατηρήσει.
Επίσης η κοινή λογική λέει ότι δεν κάνεις 2ο παιδί αν με το ζόρι μπορείς να συντηρήσεις το ένα. Οι φίλες σου που είναι άνεργες και γεννοβολάνε ή έχουν κομποδέματα που δεν σου λένε (και καλά κάνουν, δεν είσαι ο λογιστής τους) ή είναι πολύ ηλίθιες και πιστεύουν ότι η αγάπη για το παιδί θα τα ταϊσει κιόλας. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να τις φέρνεις σαν παραδείγματα ότι έτσι κάνει ο κόσμος. Ο κόσμος (τα ζευγάρια) τα βάζουν κάτω ακόμα και η εγκυμοσύνη δεν είναι προγραμματισμένη.
Σου έγραψαν σε άλλο ποστ ότι οι γονείς δεν ανακατεύονται σε μια προσπάθεια να επιβληθούν. Ή τουλάχιστον όχι όλοι, προφανώς υπάρχουν και σκατόψυχοι αλλά είναι η μειοψηφία. Αν από την αρχή αντιμετωπίζεις την κάθε βοήθεια (οικονομική, ψυχολογική κλπ) με καχυποψία γιατί θα ζητήσουν ανταποδοτικό όφελος, τον εαυτό σου καταστρέφεις. Αν ο άντρας σου δικαιολογεί την κάθε πράξη της μάνας του και δεν παίρνει ποτέ το μέρος σου, δεν θα έπρεπε να εύχεσαι να μην είχες καθόλου πεθερικά, αλλά να μην είχες αυτόν τον άντρα. Ξέρω ζευγάρια (με παιδιά ή χωρίς) που οι γονείς έχουν πεθάνει και ζορίζονται, ζευγάρια που οι γονείς ζουν και τα πάνε υπέροχα, ζευγάρια που οι γονείς ζουν και τα πάνε σκατά, και ζευγάρια που οι γονείς δεν ζουν και δεν τους κάνει καμία διαφορά. Δεν έχει νόημα να σου φτιάξω λίστα με ποσοστά ούτε κάποιο βαρόμετρο ευτυχίας για όλα αυτά. Την συμπεριφορά ενός ατόμου την καταλαβαίνεις από την αρχή, δεν χρειάζεται να τον περάσεις από ψιλό κόσκινο για την σχέση του με την οικογένειά του (κυρίως γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βγεις λάθος).
Βέβαια ό,τι και να γράψουμε εσύ θα εξακολουθείς να ψάχνεις τον άντρα μόνο με βάση τις παραπάνω προϋποθέσεις. Οπότε όταν τον βρεις ζήτα και να σου τον στείλουν πακέτο στο σπίτι όπως είναι χωρίς κάρτα αλλαγής, για να μην μπει κανείς σας στον πειρασμό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
12-11-16
00:10
Ένας γάμος μπορεί να μην είναι ευτυχισμένος για αρκετούς λόγους και δεν αποτελούν όλοι λόγο χωρισμού. Γενικά ο χωρισμός θα πρέπει να είναι η τελευταία κίνηση, όταν πλέον έχει εξαντληθεί κάθε λογική πιθανότητα διάσωσης του γάμου, ιδιαίτερα αν υπάρχουν παιδιά στην μέση. Το κακό σήμερα είναι πως το διαζύγιο πολλές φορές βγαίνει ελαφρά τη καρδία.
Διαφωνώ ότι θα έπρεπε να είναι η τελευταία κίνηση, γιατί μέχρι να φτάσουν στο ρουά ματ μπορεί να έχουν ταλαιπωρηθεί άπειρα οι ίδιοι και να έχουν ταλαιπωρήσει έμμεσα ή άμεσα και τα ίδια τα παιδιά. Γενικά η εικόνα της και καλά ευτυχισμένης και ενωμένης οικογένειας στην πραγματικότητα μπορεί πολύ εύκολα να γυρίσει μπούμερανγκ. Συν ότι πολλές φορές μιλάμε για νέους ακόμα ανθρώπους που θα ήθελαν να συνεχίσουν την ζωή τους χωρίς να είναι 24/7 σε μια σχέση-"φυλακή", και frankly δεν βρίσκω κακό σε κάτι τέτοιο. Φυσικά δεν εννοώ ούτε να ρίξουν μαύρη πέτρα όσον αφορά τις ευθύνες απέναντι στα παιδιά, ούτε με τον πρώτο τσακωμό να αποφασίσουν διαζύγιο, αλλά και η ιώβεια υπομονή δεν είναι απαραίτητα η λύση.
Και έναν ακόμα λόγο τον έγραψες και μόνος σου παρακάτω:
ΙΤο κακό είναι πως τις περισσότερες φορές υπάρχει ξεκατίνιασμα τόσο μπροστά στα παιδιά αλλά και στα δικαστήρια και ο κάθε σύζυγος χρησιμοποιεί τα παιδιά για να εκδικηθεί τον άλλο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.