Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
20-12-17
13:32
Καλησπέρα ! Για ποιο λογο πιστεύετε οτι μεταξυ γυναικών υπάρχει πολυ έντονη ακαγωνιστικοτητα ; ακομα και μεταξυ φίλων και κολλητών δηλαδη παρατηρείται αυτο. Πρόσφατα ξεκίνησα να το νιώθω και εγω αυτο για την κολλητή μου. Να την βλεπω ανταγωνιστικά και να θελω να προβάλω τα θετικά μου μπροστά της όσον αφορά τα κατορθώματα και τις επιτυχίες μου , που αποτελούν δικες τις ανεπάρκειες. Σα να θελω να την μειώσω δηλαδη και να την κανω να αισθανθεί μειονεκτικα και οτι εγω ειμαι καλύτερη και ανώτερη. Δεν ξερω γιατι συμβαίνει αυτο. Την αγαπω πολυ και ειναι πολυ σημαντική φιλη για εμενα. Μηπως λόγω έκλειψης αυτοεκτίμησης; μηπως επειδή πιστεύω οτι μειονεκτω παρα πολυ σαν κοπελα και δεν πιστευω στον εαυτό μου; Νιώθω οτι δεν αξίζω τίποτε, οτι ειμαι ασήμαντη και δεν αξίζω αγαπη. Μηπως της το κανω αυτο επειδή νιώθω οτι δεν πάνε καλα καποια πραγματα στη ζωή μου που σε εκεινη πάνε καλυτερα ; ειμαι πολυ μπερδεμένη.
Μαλλον το θεμα το εχω εγω που καποια πραγματα που λεει με εκνευρίζουν. Ισως εγω ειμαι το προβλημα που δεν αγαπάω τον εαυτό μου και το μονο που κανω ειναι να με συγκρίνω διαρκώς και για τα πάντα. Ας πούμε ενα παράδειγμα... εκεινη ειναι παρα παρα πολυ αδύνατη , 47-48 κιλά. Δεν εχει ίχνος λίπους. Και εγω ειμαι αδυνατουλα, 56 κιλά (εκ των οποίων 3-4 ειναι παραπανίσια ομως )... και εκεινη διαρκώς λεει "Αχ ποσο χοντρή ειμαι ! Ολο τρωω , σαν βόδι εχω γινει! Αν συνεχίσω ετσι δε θα χωράω απο την πόρτα ! Εχω κανει δίπλες στην κοιλιά" ... και Εν τω μεταξυ η κοιλιά της ειναι πλακα. Δηλαδη της λέω τι να πω κι εγω δηλαδη ρε συ, αν λες οτι εισαι εσυ χοντρή, εγω τι πρεπει να πω; Που ουτε εγω θεωρώ τον εαυτό μου χοντρή , αλλα μου τη δίνει να την ακουω να λεει τετοια πραγματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
20-12-17
01:02
Πέρα από αυτά που είπε η alcyone, εγώ θα 'θελα να το δεις λίγο αλλιώς το πράγμα πριν την "απορριψεις", μήπως τελικά δεν είναι τόσο κακή φίλη όσο νομίζεις. (Θα μιλησω τελείως θεωρητικά γιατί δεν την ξέρω την κοπέλα)
Μπορεί να έχεις περάσει πολλά και πλέον κάποια πράγματα να σου φαίνονται ασημαντα. Όμως ο υπολοιπος κόσμος δεν έχει τις ίδιες εμπειρίες με εσένα. Μπορεί για εκείνη η περίοδος της να είναι βασανο, όμως σε άλλα θέματα που έχει περάσει εκείνη να της φαίνονται ασημαντα. Γιατί να ξέρεις κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορια και πάντα υπάρχει λόγος που είναι ένας άνθρωπος όπως είναι. Μπορεί επίσης να σε θεωρεί την καλύτερη της φίλη και στους καλύτερους μας φίλους θέλουμε να ξέρουμε ότι μπορούμε να πούμε τα πάντα και την παραμικρή γκρινια και δεν θα το κρίνουν. Να μην βλέπεις μόνο τι σου προσφέρει εκείνη, αλλά τι προσφερεις εσύ σε αυτόν τον άνθρωπο. Το να μην θέλει ή να μην μπορεί να πατησει στη σχολή είναι δικό της θέμα. Εσύ σαν καλή φίλη, σκεφτηκες να πεις και σε εκείνη για το βιβλίο? Μην το βλέπεις ανταγωνιστικά και πως εκείνη δεν παταει στη σχολή οπότε δεν της αξίζει το οτιδήποτε. Σίγουρα ένα τηλέφωνο μπορουσες να το κάνεις. Και για να επανελθω στο αρχικό σου ποστ. Ανασφαλεια, χαμηλή αυτοεκτιμηση και μια δόση εγωκεντρισμου. Αυτά βλέπω. Αν δεν αγαπησεις πρώτα τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αγαπησεις σωστά τους υπόλοιπους. Γιατί μπορεί να λες ότι την αγαπάς, κι εγώ σε πιστεύω ότι το πιστευεις, όμως μια υγιης αγάπη δεν θα έβλεπε ανταγωνιστικά το άλλο άτομο. Να κοιταμε να διορθωνουμε τους εαυτούς μας πριν απαιτησουμε από τους υπόλοιπους να είναι τελειοι. Και ακόμη κι αν εμείς είμαστε τελειοι, δεν έχουμε ανθρώπους γύρω μας για να αλληλοσυγκρινουμε την τελειότητα μας! Αγαπαμε τον άλλο με τα κουσουρια και τις παραλογες γκρινιες του αν το ισοζυγιο βγαίνει θετικό.
Σε ευχαριστώ ... τα λόγια σου με βοήθησαν πολυ να ξεκαθαρίσω τα πραγματα και να δω τα λάθη μου ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
19-12-17
22:23
Όλα αυτά που περιγράφεις οτι νιώθεις, έχουν την ίδια πηγή που συνοψίζεται στη λέξη "ανασφάλεια".
Το οτι πρόφατα άρχισες να νιώθεις αυτή την τάση απέναντι στην κολλητή σου, ίσως οφείλεται στο οτι κάτι "πυροδότησε" τη δική σου ανασφάλεια, εξ ου και η ανάγκη σου να προσπαθείς διαρκώς να τη μειώνεις.
Μήπως αθέλά της κι εκείνη σε "προκαλεί" κατά κάποιον τρόπο, όχι εσκεμμένα τονίζω, αλλά με διάφορα γεγονότα ή καταστάσεις που βιώνει και που σου εκμυστηρεύεται (π.χ.τονίζοντας πόσο ευτυχισμένη ή επιτυχημένη είναι) και που μπορεί να είναι ευχάριστες για εκείνη , ενώ -αντίθετα- εσύ δεν περνάς και την καλύτερη περίοδο της ζωής σου;
Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να σε απομακρύνει συναισθηματικά και να σπείρει μέσα σου το ζιζάνιο της ζήλειας, που εκφράζεται με την ανταγωνιστικότητα.
Με προκαλεί απο διάφορες απόψεις :
1) Ενω εχω περασει άπειρα προβλήματα υγείας και συνεχιζω , δεν παραπονιέμαι πλέον ... εκεινη μπορει να παραπονιεται και να γκρινιάζει επειδή εχει περίοδο πχ
2) Ενω εχει σχεση, συνεχώς παραπονιέται "Αχ τι περνάω , παω και τον βλεπω και περνάμε χρονο μαζι αλλα χάνω υπνο γιατι κοιμάμαι αργα ! Αχ ειναι δυσκολο και δαπανηρό να εχεις γκόμενο ! Περιποιήσεις , εσώρουχα ! Πωπω μου την πέφτουν παρα πολλοι ! Οταν εχεις γκόμενο το μυρίζονται και πέφτουν πανω σου σαν τα κοράκια !" Ειναι λιγο άσχημο να παραπονιέσαι απο τη στιγμη που εχεις εναν ανθρωπο διπλα σου, απλα και μονο για να δείξεις οτι εχεις προβλημα.
Το εχει σπείρει το ζιζάνιο, αλλα δεν το θελω... θελω να ελευθερωθω απο αυτο το κακο συναισθημα !
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
19-12-17
21:09
Καλησπέρα ! Για ποιο λογο πιστεύετε οτι μεταξυ γυναικών υπάρχει πολυ έντονη ακαγωνιστικοτητα ; ακομα και μεταξυ φίλων και κολλητών δηλαδη παρατηρείται αυτο. Πρόσφατα ξεκίνησα να το νιώθω και εγω αυτο για την κολλητή μου. Να την βλεπω ανταγωνιστικά και να θελω να προβάλω τα θετικά μου μπροστά της όσον αφορά τα κατορθώματα και τις επιτυχίες μου , που αποτελούν δικες τις ανεπάρκειες. Σα να θελω να την μειώσω δηλαδη και να την κανω να αισθανθεί μειονεκτικα και οτι εγω ειμαι καλύτερη και ανώτερη. Δεν ξερω γιατι συμβαίνει αυτο. Την αγαπω πολυ και ειναι πολυ σημαντική φιλη για εμενα. Μηπως λόγω έκλειψης αυτοεκτίμησης; μηπως επειδή πιστεύω οτι μειονεκτω παρα πολυ σαν κοπελα και δεν πιστευω στον εαυτό μου; Νιώθω οτι δεν αξίζω τίποτε, οτι ειμαι ασήμαντη και δεν αξίζω αγαπη. Μηπως της το κανω αυτο επειδή νιώθω οτι δεν πάνε καλα καποια πραγματα στη ζωή μου που σε εκεινη πάνε καλυτερα ; ειμαι πολυ μπερδεμένη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.