Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,644 μηνύματα.
28-02-18
23:39
Δεν θα μπορούσε να τα πει σαφέστερα η Himela και συμφωνώ απόλυτα μαζί της, καθότι θα πρέπει να διαφοροποιήσουμε το τέλειο από αυτό που ονομάζουμε "ευτυχία".
Τέλεια σχέση δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει ευτυχισμένη που όμως έχει ως προϋπόθεση τις αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Τέλεια σχέση δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει ευτυχισμένη που όμως έχει ως προϋπόθεση τις αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,644 μηνύματα.
26-02-18
22:13
Σωστά. Διαχωρίζουμε τη μοναξιά από τη μοναχικότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,644 μηνύματα.
26-02-18
00:21
Με πρόλαβε η Himela που με κάλυψε πλήρως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,644 μηνύματα.
24-02-18
23:24
Ασφαλώς και όχι. Υπάρχουν και επιτυχημένοι γάμοι και εργένικη "μη μοναξιά".δλδ οι μόνες επιλογές είναι ή αποτυχημένη σχέση-γάμος ή εργένικη μοναξιά;
Μιλάω γενικά από καταστάσεις και ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Όπως καταλαβαίνεις δεν είμαι σε θέση να γράψω τις ιστορίες τους (αν αυτό εννοείς).θα ήταν εφικτό να δοθούν μερικά παραδείγματα; Για αυτά που βίωσε ένας εργένης και ένας σε σχέση δεν πήρε καν μυρωδιά;
Δεν εννοώ συμβιβασμούς γενικά στη ζωή, αλλά τους συγκεκριμένους που αναγκαστικά θα κάνει κάποιος που συμβιώνει με κάποιον άλλον.Αυτό γιατί είναι προνόμιο των εργένηδων μόνο; Μήπως θα μπορούσαμε να έχουμε κάποια παραδείγματα συμβιβασμών που χαρακτηρίζουν τους εν σχέσει μόνο αλλά όχι τους εργένηδες;
Σε πρακτικά θέματα της καθημερινής ζωής και ορισμένα από τα "θέλω" του, που μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, όταν ο άλλος είναι δεσμευμένος, ιδιαίτερα όταν έχει παιδιά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,644 μηνύματα.
24-02-18
22:42
Και βέβαια αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα οι γυναίκες.Εσείς τι γνώμη έχετε για τους εργένηδες - εργένισσες εκ πεποιθήσεως; Πιστεύετε οτι αντιμετωπίζουν ενός είδους διάκριση από την κοινωνία;
Βασικά οι περισσότεροι στον περίγυρό τους τους θεωρούν- το λιγότερο- "εγωιστές", αφού δεν απαρνούνται την ελευθερία τους προκειμένου να μοιραστούν τη ζωή με κάποιον, χάριν του οποίου αναπόφευκτα θα κάνουν υποχωρήσεις και "θυσίες".
Ειδικά τις γυναίκες όταν αρνούνται τον ρόλο της μητρότητας που θεωρείται ο κύριος άξονας ενός γάμου.
Σαν αποτέλεσμα των εδραιωμένων αυτών πεποιθήσεων, απομονώνονται από τα έγγαμα ζευγάρια. ''Οταν δε, τα χρόνια περάσουν και έρθουν τα γηρατειά, έχουν την τάση να τους λυπούνται που είναι "μόνοι", ακόμα κι όταν ο εργένης ή η εργένισσα έχει απολαύσει πράγματα που ούτε σε 10 ζωές
δεν θα μπορούσαν τα μέλη του ζευγαριού.
Δυστυχώς ενώ διανύουμε τον 21ο αιώνα, οι νοοτροπίες αυτές εξακολουθούν και υπάρχουν, καθώς και οι έννοιες "γεροντοκόρη" και "γεροντοπαλήκαρο", τουλάχιστον στη χώρα μας.
Στην πραγματικότητα γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε μόνοι. Οι περισσότεροι όμως άνθρωποι "ξορκίζουν" αυτή την αλήθεια, χρησιμοποιώντας ως υπαρξιακή "χειρολαβή" τη συντροφικότητα και τη δημιουργία οικογένειας που εδραιοποιεί ένας γάμος. Κι ας μην είναι κι ο πλέον ευτυχισμένος, κι ας υπάρχουν διαπληκτισμοί, ψέματα, απογοητεύσεις, μοιχείες, διαζύγια και στο τέλος πάλι η μοναξιά, ακόμα και μέσα σε μια σχέση που απλώς συντηρείται.
Από την άλλη, δεν είναι όλοι πλασμένοι να γίνουν σύζυγοι και γονείς.
Προσωπικά τρέφω μεγάλη εκτίμηση στους από επιλογή "μονήρεις" ανθρώπους, αν μη τι άλλο για την αυτογνωσία τους και το θάρρος τους να αντιμετωπίσουν τη ζωή με τον δικό τους, χωρίς συμβιβασμούς, τρόπο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.