Rempeskes
Επιφανές μέλος
α) Που βρήκε ο δάσκαλος του Ζεν δαχτυλίδι των 70 λιρών;
Είναι τόσο επικερδές το να είσαι Ανώτερος Άνθρωπος;
β) Γιατί ο νεαρός δεν σκότωσε το δαχτυλίδι για εβδομήντα χρυσά;
Ας έστελνε το ένα στον δάσκαλο λέγοντας "να ρε μεγάλε, όσα ζήτησες. αντίο τώρα. πάω να βρω ενα καπηλειό γεμάτο φτηνή μπύρα και ακριβές γυναίκες (όχι το αντίθετο, γιατί στην μπύρα δεν πρέπει να κάνουμε εκπτώσεις ). αντιός"
Και θα έβρισκε την υγεία του ο ίδιος, και ο Δάσκαλος θα μάθαινε ένα πολύτιμο μάθημα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
...Έτσι, ο Σωκράτης δεν έμαθε ποτέ,“Η τριπλή διύλιση του Σωκράτη”
Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του. Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της “τριπλής διύλισης”.
- “Τριπλή διύλιση;” ρώτησε με απορία.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις. Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε….. όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και…
- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για το μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον…
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για το μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορεί ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για το μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δε νομίζω…
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο. Γιατί θα πρέπει να το ακούσω;
Ο τύπος έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα…
πως ο Πλάτωνας του πηδούσε την γυναίκα...
~ the end ~
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Απ'την άλλη μπορούσε να δεχτεί ο κουλουράς και να φτιάξει τη ζωή του...
...όταν έχεις οικογένεια να θρέψεις, με τα δύο σου χέρια μόνο,
το ρίσκο πάει πολύ πιο πέρα απο τα κουλούρια μιας μέρας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ακολουθεί αληθινή ιστορία.
Όταν ο Ωνάσης είχε την Ολυμπιακή,αγόραζε κάθε μέρι ένα κουλούρι από τον ίδιο κουλουρά.Πάει λοιπόν μια μέρα ο Ωνάσης και του λέει:αν βρω αν ο αριθμός των κουλουριών που έχεις είναι μονός ή ζυγός,θα μου δώσεις όλα τα κουλούρια σου.Αν όμως δεν το βρω,θα σου δώσω 5.000 ευρώ(την εποχή εκείνη με τόσα λεφτά αγόραζες διαμέρισμα).Και απαντάει ο κουλουράς ''μα θα χάσω όλα τα κουλούρια μιας μέρας...''
Και απαντάει ο Ωνάσης:''γιαυτό θα μείνεις για πάντα κουλουράς...''
Ηθικό δίδαγμα:πού και πού χρειάζεται να παίρνουμε ένα μικρό ρίσκο αν πρόκειται να κερδίσουμε πολλά...
Kάφρε ωνάση, δεν ήσουν εσύ που το ιδιο βράδυ θα έπρεπε να απολογηθείς στη γυναίκα και τα παιδιά γιατί δεν έφερες λεφτά στο σπίτι...
Υγ. η εγγονή σου ειναι για τα μπάζα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
___________________________________
Xαμογέλασε και τότε μόνο κατάλαβε πως ούτε όλα τα μαργαριτάρια του κόσμου δεν άξιζαν όσο ένα ζωντανό, αληθινό παραμύθι.
με όλα τα μαργαριτάρια του κόσμου. Πληροφορίες εντός
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
με τα ηθικά διδάγματα \
που κάνουν τα φύλλα της καρδιάς να πεταρίζουν,
ας πω και εγώ μια αληθινή ιστοριούλα με αληθινό ηθικό δίδαγμα -- και όχι τις μέηλ-σπάμ φλούδες μέχρι τούδε.
Ένας ναυτικός πάει στον χιώτη, καρδαμηλιώτη καπετάνιο του και ζητάει να πληρωθεί για να φύγει. Ο καπετάνιος βγάζει ένα χαρτί και κάνει πως υπολογίζει.
"Τρεις πενήντα... ενενήντα!"
"Και τριάντα τα οβερτάιγια... ογδοήντα!"
"Και κάτι μπρε που είσαι καλό παιδί... οβδομήντα. Στο καλό!"
Ο ναυτικός κοντοστάθηκε.
"Καπετάνιο, δεν τα λές καλά."
"Τρεις πενηντα... Εκατόν πενήντα."
"Και τριάντα τα οβερτάγια... Εκατόν ογδόντα."
"Και κάτι που είμαι καλό παιδί... Διακόσια. Φέρτα να φύγω"
"Μπρε Παναή!" απάντησε ο καπετάνιος.
"Εσυ εν είσαι σα τον πατέρα σου!"
Ηθικό δίδαγμα:
Μην εμπιστεύεσαι κανέναν κερατά
που σου μιλάει από θέση ισχύος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Μπροστά του οι ιστορίες ζεν δεν πιάνουν μία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ένα βράδυ:
-Δάσκαλε τι έχασες να σε βοηθήσω?
-Έχασα το φυλακτό μου.
-Και που το έχασες Δάσκαλε?
-Έξω στον κήπο!
-Τότε γιατί το ψάχνεις μέσα στο δώματιό σου?
-Γιατί εδώ έχει περισσότερο φως.
Για τη δεύτερη ιστορία της Isi, εγώ προσωπικά έβγαλα το εξής συμπέρασμα:
Ο Παππούς έχει αρχίζει να τα παίζει, οπότε αν οι Μοναχοί γουστάρουν εκείνα τα οικοπεδάκια στο Ορεινό Θιβέτ, να τον πάνε στον συμβολαιογράφο τώρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.