Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
20:05
Για τον εαυτό μου ψιλοχέστηκα, για τους άλλους με νοιάζει να μη πεθάνουν:/Η άλλη όψη της ζωής. Οκ, δεν είμαι τόσο χαλαρή οσο δείχνω, αλλά προτιμώ να το ξορκίζω όλο αυτό με χιούμορ και αυτοσαρκασμό παρά να κλαίω και να θρηνώ για κάτι που δεν αλλάζει surely.
Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
19:56
Α εγώ, ελάτε να κάνουμε μια ομαδική όλοι εμείς30 εδώ. Ονειρεύομαι την κηδεία μου.
Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
16:38
Για εμένα ζωάρα είναι να κλειστώ σε ένα ωραίο θεοσκότεινο δωμάτιο, εντελώς μόνη μου για κάνα τρίμηνο και να γράφω. Το επιδιώκω, αλλά δεν με αφήνουν ποτέ μόνη, τι Καραϊβική και βλακείεςΝα κάτι τεοια λέμε και παρηγοριομαστε κατάλαβες
Αντε υπομονή λοιπόν και ίσως μαζέψουμε με αυτή την δουλειά που κάνουμε τα λεφτά της Καραϊβικής για να είμαστε επιτέλους σε αυτή την φάση...
Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
14:14
Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω σε αυτά. Τι πάει να πει "ο άνθρωπος μου" ? Δεν τα μπορώ, είναι κλισέ για τα γούστα μου... Γι αυτό και δεν μου αρέσουν γάμοι και οικογένειες και όλα τα συναφήΝαι ελα ντε
Αλλά δε λεω για τα 18 . Λέω για την προετοιμασια που λέτε.
Δουλειά και τον άντρα. Αυτά και είστε ετοιμες
Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
14:11
Θα βρεις τον άνθρωπο σου στα 18? Εγώ δεν μπορώ να βρω τα συγγράμματα στην βιβλιοθήκη της σχολής, τον άνθρωπο μου θα βρω?Οχι αλλά οκ όταν έχεις βρει τον άνθρωπο σου όλα γίνονται
Δε χρειάζεται να'ναι και όλα πανετοιμα
Δουλειές αμα έχετε..
Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
14:01
Χαρά στο κουράγιο σας εσείς που θέλετε οικογένεια, γάμους και παιδιά. Εγώ το φιλοσοφησα, το σκεφτόμουν μια μέρα και κρίντζαρα και μόνο στην ιδέα δεν μπορώ με την καμία να με φανταστώ με τέτοιες ευθύνες! Εδώ δεν μπορώ να κουμαντάρω τον εαυτό μου, θα μπορέσω να μεγαλώνω παιδιά?... Ποτέ
Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
13:16
Εγώ δεν με φαντάζομαι με ΤΙΠΟΤΑ με δικιά μου οικογένεια και παιδιά ούτε καν παντρεμένη δεν με φαντάζομαι... Δεν νομίζω να θελήσω και ποτέδεν εννοώ τώρα !!! Γενικά θέλω πολύ να κάνω αλλά αν δεν είχα αυτήν την πίεση (που μόνη μου την δημιουργώ στον εαυτό μου ) πιστεύω θα ήθελα γύρω στα 25-8 ενώ τώρα θέλω σε 3-4 χρόνια ... Τα πράγματα στη ζωή βέβαια δεν έρχονται με πρόγραμμα ... Ειδικά αυτά .... Θα δείξει .....
Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
13:01
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, με τους γονείς είναι και πολύ χειρότερο, αλλά ευτυχώς οι δικοί μου είναι νέοι γιατί δεν θα το άντεχα αυτό εγώ πιο πολύ σκέφτομαι την γιαγιά μου, που με μεγάλωσε και την αγαπώ όσο την μαμά μου... Δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποια μέρα θα φύγει, είναι η αδυναμία μου. Όταν είχε μπει προπερσι στο νοσοκομείο για κάποια εγχείρηση είχα να κοιμηθώ μια εβδομάδα, κοιμόμουν στην καρέκλα του νοσοκομείου δίπλα της... Δεν θέλω να φύγει, δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό, είναι απάνθρωποΚι εγώ το ίδιο αλλά με τους γονείς μου ... Είναι μεγάλοι σε ηλικία αλλά εγώ είμαι αρκετά νέα για αυτό βιάζομαι σε αρκετά πράγματα στη ζωή μου να τα τελειώσω όσο πιο γρήγορα γίνεται για να με προλάβουν . Με αγχώνει πολύ όλο αυτό .... Έχω αφήσει πράγματα πίσω που θα ήθελα να ολοκληρώσω για αυτόν τον λόγο ....
Εριφύλη
Περιβόητο μέλος
Η Εριφύλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,308 μηνύματα.
04-06-22
12:33
Βρίσκομαι σε μία φάση όπου κάθε μα κάθε μέρα σκέφτομαι τον θάνατο. Και είμαι ακόμα 19! Δεν το κάνω επίτηδες, δεν έχω ακόμα κατάθλιψη, αλλά υπάρχουν φορές που πνίγομαι σε μία άβυσσο. Ο δικός μου θάνατος δεν με νοιάζει, ούτως ή άλλως δεν θα καταλάβω και τίποτα, αλλά δεν μπορώ ούτε να το σκέφτομαι ότι οι δικοί μου άνθρωποι γερνάνε και κάποια στιγμή θα φύγουν πριν από εμένα (γιαγιά, παππούς).
Ξέρω θα πείτε ότι όλα στην ζωή έχουν την φθορά τους, αλλά δεν μπορώ, ειλικρινά. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεπεράσω την θανατοφοβία μου. Και είναι αστείο, διότι παλιά τον επιδίωκα (για εμένα) και τώρα τον φοβάμαι
Ξέρω θα πείτε ότι όλα στην ζωή έχουν την φθορά τους, αλλά δεν μπορώ, ειλικρινά. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεπεράσω την θανατοφοβία μου. Και είναι αστείο, διότι παλιά τον επιδίωκα (για εμένα) και τώρα τον φοβάμαι
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.