Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
26-02-23
21:40
Πραγματικα νιωθω μισος για τετοιους γονεις...μαμαδες ή μπαμπαδες τσιμπουρια/βληματα εγκληματικα.
Βρήκα την ιστορία της μάνας αυτής την οποία είχα γράψει το 2010! (Τότε πήγαινα Β' λυκείου).Πω..νόμιζα ήμουν η μόνη που το είχε ακούσει αυτό... ήξερα 2 περιπτώσεις στα Ιωάννινα που είχαν έρθει οι μανάδες και έμεναν μαζί με τα παιδιά τους γιατί ήταν πολύ μικρά για να μένουν μόνα τους. Like wtf is going on with you? Πάτε καλά; Άλλοι σε αυτές τις ηλικίες έχουν παιδιά και υποχρεώσεις και εσείς πιστεύετε ότι το παιδί σας δε μπορεί να μείνει μόνο του;
Οι γονείς των φίλων | iSchool
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
26-02-23
21:12
Είχα συμμαθητή στο σχολείο του οποίου η μητέρα ήταν πολύ καταπιεστική μαζί του. Το παιδί πέτυχε σε σχολή στην Κρήτη. Τι έκανε η μαμά; Παράτησε τον άντρα της στην Αθήνα και πήγε μόνιμα με τον κανακάρη της στην Κρήτη "για να τον προσέχει". Έλεος;!!!!!!!!
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
26-02-23
10:30
1) Αυτές οι σχολές με ασυνήθιστο αντικείμενο σε επαρχιακές πόλεις έγιναν αντικείμενο σε ανέκδοτα, όπως "Σχολή ζαμπονοκοπτικής με Laser", "Σχολή επισκευής αρμάτων καρναβαλιού", "Σχολή χειριστών χαρταετών" κλπ.
2) Τα πρώτα χρόνια οι ντόπιοι νοίκιαζαν στους φοιτητές κοτέτσια και στάβλους, αλλά γρήγορα (δόθηκαν και δάνεια) έφτιαξαν αξιόλογες υποδομές.
3) Στις σχολές αυτές εισάγονταν με πολύ μικρό αριθμό μορίων. Γενικά γράφτηκε ότι έχουμε φοιτητές τουρίστες που φοιτούν σε σχολές φαντάσματα". Πολλοί γράφονταν, αδιαφορούσαν για τη σχολή και ζούσαν τη ζωή τους τρώγοντας τα λεφτά του μπαμπά και αναπτύσσοντας την τοπική οικονομία. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάποια τμήματα σε μια δεκαετία έδωσαν μονοψήφιο αριθμό πτυχίων.
4) Κάποτε που είχε θεσπισθεί η "βάση του 10", δηλαδή για να εισαχθεί κάποιος σε σχολή έπρεπε να είχε 10.000 μόρια, οι σχολές κόντεψαν να κλείσουν και η τοπική κοινωνία κρέμασε μαύρες σημαίες.
2) Τα πρώτα χρόνια οι ντόπιοι νοίκιαζαν στους φοιτητές κοτέτσια και στάβλους, αλλά γρήγορα (δόθηκαν και δάνεια) έφτιαξαν αξιόλογες υποδομές.
3) Στις σχολές αυτές εισάγονταν με πολύ μικρό αριθμό μορίων. Γενικά γράφτηκε ότι έχουμε φοιτητές τουρίστες που φοιτούν σε σχολές φαντάσματα". Πολλοί γράφονταν, αδιαφορούσαν για τη σχολή και ζούσαν τη ζωή τους τρώγοντας τα λεφτά του μπαμπά και αναπτύσσοντας την τοπική οικονομία. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάποια τμήματα σε μια δεκαετία έδωσαν μονοψήφιο αριθμό πτυχίων.
4) Κάποτε που είχε θεσπισθεί η "βάση του 10", δηλαδή για να εισαχθεί κάποιος σε σχολή έπρεπε να είχε 10.000 μόρια, οι σχολές κόντεψαν να κλείσουν και η τοπική κοινωνία κρέμασε μαύρες σημαίες.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
25-02-23
15:57
Γιατί υπάρχουν τόσες ανώτατες σχολές στην επαρχία, και μάλιστα και σε απίθανα μέρη; Είναι μια πολιτική που «άνθισε» γύρω στο 2000. Τότε ιδρύθηκαν πάρα πολλές σχολές, ακόμα και με ασυνήθιστα αντικείμενα. Σκοπός αυτής της πολιτικής ήταν η «ανάπτυξη της επαρχίας». Δηλαδή με απλά λόγια, θα πάνε εκεί οι φοιτητές, οι ντόπιοι θα ανοίξουν εστιατόρια, μπαρ, ξενώνες και θα τα οικονομήσουν. Είμαι αντίθετος με την πολιτική αυτή. Πρώτα-πρώτα, η Παιδεία έχει τα δικά της αυτόνομα προβλήματα και δεν μπορεί να συνδυάζεται με άλλα θέματα. Δεύτερον, την ανάπτυξη της επαρχίας θα την πληρώσει ο γονιός του φοιτητή; Ή λόγω αυτής της «ανάπτυξης», δεν θα μπορέσει ένα φτωχό παιδί να σπουδάσει; Για μένα αυτή η πολιτική είναι ανόητη και απαράδεκτη. Τα πανεπιστήμια πρέπει να βρίσκονται εκεί όπου τα έχουν ανάγκη οι φοιτητές και να μην σχετίζονται με άσχετα προβλήματα.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
24-02-23
19:49
Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Όσο ήταν μαθητής, τον είχαν εντελώς περιορισμένο και δεν είχε ούτε φίλους ούτε φλερτ. Αποκλειστικά σχολείο και σπίτι. Μόνον οικογενειακές έξοδοι. Από όταν έγινε φοιτητής έχει μια παρέα αλλά η καταπίεση εξακολουθεί. Πρέπει να γυρίζει νωρίς τα βράδια. Για να μάθει να οδηγεί αυτοκίνητο ούτε συζήτηση. Έχει υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου που δεν έχει δική του άποψη για κάτι, αλλά παπαγαλίζει τις ιδέες του πατέρα του. Για να του χρυσώσουν τη φυλακή του αγοράζουν ακριβά ρούχα και τα πιο εξελιγμένα κινητά. Αυτοί οι γονείς είναι για κρέμασμα.Αυτό είναι και το worst case scenario. Αν το παιδί είναι όντως ανώριμο θα του κάνει περισσότερο καλό να φύγει και να παλέψει να συντηρηθεί (ας είναι και με τα λεφτά των δικών του, ίσα ίσα θα μάθει να τα διαχειρίζεται) χωρίς να τα περιμένει όλα έτοιμα, παρά να τον κρατήσουν σπίτι. Απλώς μερικοί γονείς δεν το κατανοούν αυτό, δεν σέβονται καθόλου μα καθόλου το παιδί τους και του συμπεριφέρονται σαν 5χρονο και μεγαλώνει με ανασφάλειες και με ψυχολογικά προβλήματα. Και έχουν και το θράσος μετά να λένε «Γιατί βγήκε έτσι το παιδί μου;». Αμ δεν βγήκε έτσι, εσύ το έκανες αυτό.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
23-02-23
20:53
ΝΑΙ, θα το έστελνα, βέβαια με την προϋπόθεση ότι θα είχε πετύχει σε "καλή" σχολή με προοπτικές. Ακόμα και αν δυσκολευόμουν οικονομικά, θα έκανα το σκατό μου παξιμάδι για να σπουδάσει.
Γενικά πάντως, θεωρώ ότι είναι πολύ καλύτερα ο φοιτητής να ξεφεύγει από το περιβάλλον των γονιών του. Πολύ καλύτερα θα αναπτυχθεί σαν άτομο μόνος του και θα νικήσει τις δυσκολίες. Πέτυχα σε σχολή στην πόλη μου και έμενα με τους γονείς μου. Μπορώ να πω ότι ζήλευα τους φοιτητές που έρχονταν από άλλη πόλη.
Ειδικά αν ένα παιδί είναι κάπως "προβληματικό", η άλλη πόλη θα μπορούσε να είναι η θεραπεία. Έχω στο νου μου μια τέτοια περίπτωση παιδιού που λόγω της συμπεριφοράς των γονιών του είχε πολλές ανασφάλειες, προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής και δυσκολίες επικοινωνίας με το άλλο φύλο. Πιστεύω ότι η συμπεριφορά των γονιών ήταν υπεύθυνη για αυτό. Το παιδί πέρασε σε σχετικά καλή σχολή σε άλλη πόλη. Οι γονείς, είτε με απαγόρευση είτε με ψυχολογικές πιέσεις δεν τον άφησαν να πάει. Πιστεύω ότι αν πήγαινε μόνος θα του έκανε πολύ καλό. Την επόμενη χρονιά πέρασε σε "κατώτερη" σε αντικείμενο και προοπτικές, σχολή αλλά στον τόπο διαμονής του και πήγε. Οι γονείς για μια ακόμα φορά κατέστρεψαν το παιδί τους. Πιστεύω ότι αν είχε πάει στη σχολή που πέρασε την προηγούμενη χρονιά, θα είχε βελτιωθεί ως προς τα προβλήματά του και θα έβαζε καλύτερες βάσεις για το μέλλον του. Σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς τάχα από "αγάπη" κάνουν κακό στα παιδιά τους.
Γενικά πάντως, θεωρώ ότι είναι πολύ καλύτερα ο φοιτητής να ξεφεύγει από το περιβάλλον των γονιών του. Πολύ καλύτερα θα αναπτυχθεί σαν άτομο μόνος του και θα νικήσει τις δυσκολίες. Πέτυχα σε σχολή στην πόλη μου και έμενα με τους γονείς μου. Μπορώ να πω ότι ζήλευα τους φοιτητές που έρχονταν από άλλη πόλη.
Ειδικά αν ένα παιδί είναι κάπως "προβληματικό", η άλλη πόλη θα μπορούσε να είναι η θεραπεία. Έχω στο νου μου μια τέτοια περίπτωση παιδιού που λόγω της συμπεριφοράς των γονιών του είχε πολλές ανασφάλειες, προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής και δυσκολίες επικοινωνίας με το άλλο φύλο. Πιστεύω ότι η συμπεριφορά των γονιών ήταν υπεύθυνη για αυτό. Το παιδί πέρασε σε σχετικά καλή σχολή σε άλλη πόλη. Οι γονείς, είτε με απαγόρευση είτε με ψυχολογικές πιέσεις δεν τον άφησαν να πάει. Πιστεύω ότι αν πήγαινε μόνος θα του έκανε πολύ καλό. Την επόμενη χρονιά πέρασε σε "κατώτερη" σε αντικείμενο και προοπτικές, σχολή αλλά στον τόπο διαμονής του και πήγε. Οι γονείς για μια ακόμα φορά κατέστρεψαν το παιδί τους. Πιστεύω ότι αν είχε πάει στη σχολή που πέρασε την προηγούμενη χρονιά, θα είχε βελτιωθεί ως προς τα προβλήματά του και θα έβαζε καλύτερες βάσεις για το μέλλον του. Σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς τάχα από "αγάπη" κάνουν κακό στα παιδιά τους.