Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
09-07-08
08:41
Η λύση αυτή αν και δείχνει πολύ καλή έχει ένα μειονέκτημα: Ποτέ δεν πρόκειται να κατασταλάξεις όσο το έχεις δίπορτο. Με το παραμικρό καβγαδάκι θα τρέχεις στη θαλπωρή του παλαιού σπιτιού σου που θα συνεχίσει να ονομάζεται "σπίτι μου" σε αντιδιαστολή με το άλλο που θα συνεχίσει να είναι "σπίτι του". Έπειτα αν δεν "σπείρεις" τα πραγματάκια σου στο νέο σας χώρο, πως θα τον νιώσεις δικό σου; Τότε είναι που θα νιώθεις φιλοξενούμενη και στην ουσία θα είσαι κιόλας...
(Και φυσικά ό,τι χρειάζεσαι θα συνεχίσει να βρίσκεται στο άλλο σπίτι... )
έχεις δίκιο αλλά εδώ χρειάζεται και μία ωριμότητα
αν τρέχει με κάθε καυγαδάκι σπίτι "της" αυτό θα σημαίνει ταυτόχρονα ότι αν δεν κρατήσει το σπίτι της, σε κάθε καυγαδάκι θα "σκέφτεται το σπίτι της και τι χαζή που πιάστηκε που δεν το κράτησε και τώρα είναι ξεκρέμαστη" κλπ κλπ κλπ
όσο για την σπορά αντικειμένων... νομίζω ότι οι γυναίκες έχουμε έμφυτο το ταλέντο να απλωνόμαστε σαν τα χταπόδια με τα μικρά ροζ συμπαθητικά πραγματάκια μας σε ένα χώρο
Βασικά και μόνο στο μπάνιο αν απλωθεί και βάλει και μια μεγάλη φρουφρουδένια καρδούλα στη μέση του κρεβατιού, είναι κομπλέ
Την πρώτη φορά που το έκανα δεν το φοβήθηκα καθόλου κι ας μην ήμουν δεκάξι, όμως η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν και πολύ μεγαλύτερος. Τώρα και πάλι δεν το φοβάμαι αντιθέτως το καρτερώ με χαρά μα τώρα πια έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι του χρόνου.
Συνεπώς θα ήθελα να ευχαριστήσω την αγαπητή μου Κουέ, για την ανανέωση που μου προσάπτει. Είναι στ' αλήθεια υπέροχο να είσαι δεκάξι χρονών κι εκείνη μου φαίνεται πως το έχει ξεχάσει.
φίλτατε και αγαπητέ μου Χάουλα
γνωρίζεις σίγουρα καλά ότι όταν φτάσεις (ή έστω πλησιάζεις) τα δεύτερα άντα, πέραν του ότι ξαναμωραίνεσαι κάποια πράγματα λειτουργούν με άλλες ταχύτητες καθότι "δεν είμαστε πλέον μωρά να παίζουμε με αυτά.... ή ταν ή επί τας"
αλλιώς και κάτω από άλλο καθεστώς παίρνεις αποφάσεις τέτοιου τύπου στα 27 κι αλλιώς στα 37
στα 37 (απ ότι είδα από μένα τουλάχιστον) δεν έχεις χρόνο για χάσιμο και για παιχνίδια και προχωράς στο ψητό χωρίς πολλά πολλά
στα 27 πάλι πιστεύω ότι "πρέπει" να ανησυχείς για αυτά που στα 37 σου είναι δεδομένες κινήσεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
08-07-08
14:07
αφού το'πε το κορίτσι, ότι έχει κίνηση στην Αλεξάνδρας και θα πήζει (μπούφλες θέλει το κορίτσι, αλλά μην το κάνουμε θέμα...όποιος αγαπάει ρε, δε σκέφτεται τη βενζίνη, καλοπερασάκια, ε καλοπερασάκια)
μ'αγαπας ακόμη?
δεν είναι καλοπερασάκιας ρε
τρομοκρατημένη είναι και βρίσκει δικαιολογίες για να το καθυστερεί
απλά φοβάται, και το βρίσκω και πολύ λογικό
όσο να το κάνεις, είναι μεγάλο το βήμα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
08-07-08
13:57
εγώ καταλαβαίνω πάντως τους φόβους σου και έχεις και δίκιο
φυσικά και επειδή είναι άλλο η απλή σχέση κι άλλο η συμβίωση, δεν ξέρεις και πως μπορεί να καταλήξει
και επειδή εσύ είσαι αυτή που πρέπει να μαζέψει τα μπογαλάκια της, σκέφτεσαι σίγουρα το ότι μπορεί να βρεθείς ξαφνικά σε δυο τρεις μήνες να πρέπει να ψάχνεις πάλι και για σπίτι
κατανοητό είναι αυτό, κι όποιος δεν θα φοβόταν στη θέση σου πάει να πει ότι λειτουργει σαν 16χρονο (no offence προς τα απανταχού 16χρονα )
Η λύση είναι πολύ πιο απλή και δεν σε καταλαβαίνω γιατί δεν το έχεις ήδη κάνει δλδ
Κρατάς το σπιτάκι σου μια χαρά, με τα πραγματάκια σου μέσα, δεν λες και στους γονείς σου απολύτως τίποτα και απλά μεταφέρεις δυο σακίδια ρούχα σπίτι του
Αν είναι να έρθουν οι γονείς σου, πετάγεσαι μια βδομαδούλα σπίτι σου σαν να μην τρέχει τπτ
Εννοείται φυσικά ότι πλέον όλοι οι λογαριασμοί είναι δια δύο
Και το "κλειστό" σπίτι με τα έξοδα του αλλά και το σπίτι που λειτουργεί και ζείτε εκεί
Αφήνεις να περάσει ένα χρονικό περιθώριο ασφαλείας όπου εσύ θα νοιώσεις ότι οκ δεν είσαι ξεκρέμαστη κι όλα βαίνουν ομαλώς (ένα 6μηνο πιθανά?) και μετά αν είναι, ανακοινώνεις στους δικούς σου το ότι δώσατε λόγο με ένα παλικάρι και θα ζήσετε μαζί μέχρι όταν μπορέσετε να κάνετε γάμο (ούτε αρραβώνες δλδ ούτε τπτ)
Τότε, αφού θα έχεις δει όσα θες να δεις (θα τα έχεις δει όλα σε ένα 3μηνο αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά) τότε παίρνεις και τις οριστικές σου αποφάσεις για το αν θα κλείσεις το δικό σου σπίτι ή αν θα .... χωρίσεις (γιατί μετά ή το ένα θα γίνει ή το άλλο)
φυσικά και επειδή είναι άλλο η απλή σχέση κι άλλο η συμβίωση, δεν ξέρεις και πως μπορεί να καταλήξει
και επειδή εσύ είσαι αυτή που πρέπει να μαζέψει τα μπογαλάκια της, σκέφτεσαι σίγουρα το ότι μπορεί να βρεθείς ξαφνικά σε δυο τρεις μήνες να πρέπει να ψάχνεις πάλι και για σπίτι
κατανοητό είναι αυτό, κι όποιος δεν θα φοβόταν στη θέση σου πάει να πει ότι λειτουργει σαν 16χρονο (no offence προς τα απανταχού 16χρονα )
Η λύση είναι πολύ πιο απλή και δεν σε καταλαβαίνω γιατί δεν το έχεις ήδη κάνει δλδ
Κρατάς το σπιτάκι σου μια χαρά, με τα πραγματάκια σου μέσα, δεν λες και στους γονείς σου απολύτως τίποτα και απλά μεταφέρεις δυο σακίδια ρούχα σπίτι του
Αν είναι να έρθουν οι γονείς σου, πετάγεσαι μια βδομαδούλα σπίτι σου σαν να μην τρέχει τπτ
Εννοείται φυσικά ότι πλέον όλοι οι λογαριασμοί είναι δια δύο
Και το "κλειστό" σπίτι με τα έξοδα του αλλά και το σπίτι που λειτουργεί και ζείτε εκεί
Αφήνεις να περάσει ένα χρονικό περιθώριο ασφαλείας όπου εσύ θα νοιώσεις ότι οκ δεν είσαι ξεκρέμαστη κι όλα βαίνουν ομαλώς (ένα 6μηνο πιθανά?) και μετά αν είναι, ανακοινώνεις στους δικούς σου το ότι δώσατε λόγο με ένα παλικάρι και θα ζήσετε μαζί μέχρι όταν μπορέσετε να κάνετε γάμο (ούτε αρραβώνες δλδ ούτε τπτ)
Τότε, αφού θα έχεις δει όσα θες να δεις (θα τα έχεις δει όλα σε ένα 3μηνο αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά) τότε παίρνεις και τις οριστικές σου αποφάσεις για το αν θα κλείσεις το δικό σου σπίτι ή αν θα .... χωρίσεις (γιατί μετά ή το ένα θα γίνει ή το άλλο)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
08-07-08
11:09
χου χου άρχισε να σοβαρεύει το πράγμα και πολύ χαίρομαι
λοιπόν....
Επρεπε να μαγειρεύω με πρόγραμμα γιατί ένοιωθα την "ευθύνη" (μαλακία μου γιατί το φορτώθηκα"
Οι λογαριασμοί μεγάλωσαν μεν αλλά τα οικονομικά βελτιώθηκαν αισθητά μιας που η ΔΕΗ για ένα άτομο έχει 90 ευρώ ενω για δύο 110 άρα το δια δύο συμφέρει
Για ένα διάστημα η αλήθεια είναι ότι με είχε πιάσει πανικός γιατί ένοιωθα ότι υπήρχε ένας εισβολέας σπίτι μου που μου άλλαξε όλους τους ρυθμούς.
Αυτό μας έφερε και ένα μικρό χωρισμό για μια φορά αλλά οκ συνήλθα γρήγορα
Καπάκια και κλπ εργασίες είχαν ξεκαθαριστεί απ την αρχή οπότε πραγματικά δεν αντιμετώπισα προβλημα
Αντιμετώπισα όμως πρόβλημα στο ότι το τηλέφωνο μου εξακολουθούσε να χτυπάει για κάμποσο καιρό σε "ακυρες" ώρες μέσα στη νύχτα, μέχρι να συνειδητοποιήσει κάποιος "κόσμος" και φίλοι ότι πλέον δεν είμαι "διαθέσιμη" όλες τις μέρες και ώρες της μέρας
2. κανένας ουσιαστικά... προέκυψε... αν και το τελικό "άντε ξεκουβάλα κι έλα" το είπα εγώ μιας που ήταν το δικό μου σπίτι που μέναμε άρα από μένα έπρεπε να γίνει η επίσημη πρόταση
3. όχι, αλλά οι δικοί μου γονείς το έμαθαν ότι ζούμε μαζί λίγο καιρό πριν τον αρραβώνα. Οι δικοί του βέβαια το ήξεραν μιας που πριν ζούσε με τους δικούς του
4. τίποτα προέκυψε όπως είπα, δεν ήρθε μετά από σκέψη... μετά από σκέψη ήρθε ο γάμος
5. όπου βγει... αν και το θεωρούσα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ προϋπόθεση ΠΡΙΝ το γάμο
Αυτό που έχω να πω σε όλους όσους σκοπεύουν να συζήσουν είναι το εξής πολύ σοβαρό και σημαντικό tip
1. Δεν υπάρχει για μένα γάμος χωρίς πρώτα συμβίωση
2. κάντε το ΑΛΛΑ... όχι στο σπίτι του ενός ή του άλλου
Νοικιάστε από κοινού και εκ νέου ένα νέο χώρο
Έτσι δε θα νοιώθει ποτέ κανένας ότι υπάρχει εισβολέας στο χώρο ΜΟΥ ή ότι είμαι φιλοξενούμενος στο σπίτι του άλλου
Εκτός βέβαια κι αν υπάρχει ιδιόκτητο σπίτι αλλά εκεί πρέπει να φροντίσει πραγματικά σκληρά, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, να κάνει και τον άλλον να το νοιώθει σπίτι του κι όχι ότι είναι φιλοξενούμενος!
λοιπόν....
Η διαφορά ήταν ότι από εκεί που ζούσα μόνη μου τόσα χρόνια ξαφνικά ήρθε ένας μαντράχαλος και γέμισε ο τόπος σώβρακαΣυζήσατε πριν επισημοποιήσετε τη σχέση σας (οι παντρεμένοι). Όχι να συζείτε "πρακτικά", αλλά κυριολεκτικά να το έχετε πει, "παίρνω τα μπογαλάκια μου, ξενοικιάζω το σπιτάκι μου/φεύγω από το πατρικό μου". Πως ήταν; Ποιές διαφορές παρατηρήσατε ανάμεσα στο να συζείτε "πρακτικά" και στο να είναι το σπίτι σας όντως κοινό;
Επρεπε να μαγειρεύω με πρόγραμμα γιατί ένοιωθα την "ευθύνη" (μαλακία μου γιατί το φορτώθηκα"
Οι λογαριασμοί μεγάλωσαν μεν αλλά τα οικονομικά βελτιώθηκαν αισθητά μιας που η ΔΕΗ για ένα άτομο έχει 90 ευρώ ενω για δύο 110 άρα το δια δύο συμφέρει
Για ένα διάστημα η αλήθεια είναι ότι με είχε πιάσει πανικός γιατί ένοιωθα ότι υπήρχε ένας εισβολέας σπίτι μου που μου άλλαξε όλους τους ρυθμούς.
Αυτό μας έφερε και ένα μικρό χωρισμό για μια φορά αλλά οκ συνήλθα γρήγορα
Καπάκια και κλπ εργασίες είχαν ξεκαθαριστεί απ την αρχή οπότε πραγματικά δεν αντιμετώπισα προβλημα
Αντιμετώπισα όμως πρόβλημα στο ότι το τηλέφωνο μου εξακολουθούσε να χτυπάει για κάμποσο καιρό σε "ακυρες" ώρες μέσα στη νύχτα, μέχρι να συνειδητοποιήσει κάποιος "κόσμος" και φίλοι ότι πλέον δεν είμαι "διαθέσιμη" όλες τις μέρες και ώρες της μέρας
1. μετά από μια βδομάδα ουσιαστικά... άρχισε να κοιμάται συνεχώς σπίτι μου οπότε σταδιακά και χωρίς να υπάρξει συμφωνία ήρθε η οδοντόβουρτσα μετά κανα δυο σώβρακα να υπάρχουν δυο μπλούζες κ.ο.κ.
- Μετά από πόσο διάστημα σχέσης το κάνατε?
- Ποιός/πως το πρότινε;
- Είχε προηγηθεί κάποιου είδους αρραβώνας/επισημοποίηση με γονείς;
- Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να πείτε "Ναι, με αυτόν τον άνθρωπο θέλω να μένουμε μαζί"
- Το είδατε ως ένα βήμα πριν το γάμο ή το κάνατε και... όπου βγει?
2. κανένας ουσιαστικά... προέκυψε... αν και το τελικό "άντε ξεκουβάλα κι έλα" το είπα εγώ μιας που ήταν το δικό μου σπίτι που μέναμε άρα από μένα έπρεπε να γίνει η επίσημη πρόταση
3. όχι, αλλά οι δικοί μου γονείς το έμαθαν ότι ζούμε μαζί λίγο καιρό πριν τον αρραβώνα. Οι δικοί του βέβαια το ήξεραν μιας που πριν ζούσε με τους δικούς του
4. τίποτα προέκυψε όπως είπα, δεν ήρθε μετά από σκέψη... μετά από σκέψη ήρθε ο γάμος
5. όπου βγει... αν και το θεωρούσα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ προϋπόθεση ΠΡΙΝ το γάμο
Αυτό που έχω να πω σε όλους όσους σκοπεύουν να συζήσουν είναι το εξής πολύ σοβαρό και σημαντικό tip
1. Δεν υπάρχει για μένα γάμος χωρίς πρώτα συμβίωση
2. κάντε το ΑΛΛΑ... όχι στο σπίτι του ενός ή του άλλου
Νοικιάστε από κοινού και εκ νέου ένα νέο χώρο
Έτσι δε θα νοιώθει ποτέ κανένας ότι υπάρχει εισβολέας στο χώρο ΜΟΥ ή ότι είμαι φιλοξενούμενος στο σπίτι του άλλου
Εκτός βέβαια κι αν υπάρχει ιδιόκτητο σπίτι αλλά εκεί πρέπει να φροντίσει πραγματικά σκληρά, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, να κάνει και τον άλλον να το νοιώθει σπίτι του κι όχι ότι είναι φιλοξενούμενος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.