kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
06-10-08
19:35
Λοιπόν, όσον αφορά τον ξάδελφό μου, τον είχαν πάει στο Παίδων να κάνει εξετάσεις επειδή προέκυψε ένα άλλο πρόβλημα με την υγεία του, μάλλον ψυχολογικής φύσεως και από εκεί άρχισαν να το ψάχνουν το πράγμα. Οι γονείς του δεν είναι άνθρωποι με πολλή κατανόηση, καθότι δουλεύουν συνέχεια και πάντα έκαναν όλα τα χατήρια στο μικρό για να "τους αφήνει ήσυχους". Φανταστείτε ότι από 5 χρονών έχει στο δωμάτιό ό,τι έχω εγώ τώρα που κοντεύω τα 20 και ακόμα περισσότερα! Κανείς δεν καθόταν να ασχοληθεί μαζί του και όποτε τον παίρναμε εμείς στο σπίτι και βλέπαμε πχ ένα παιδικό τρελαινόταν από τη χαρά του...
Μάριέ μου, είναι σίγουρο ότι το πράγμα έχει αρχίσει από το σπίτι και μάλιστα από πολύ νωρίς. Τον μικρό τον κρατούσε ο παππούς μας για πάνω από 7-8 χρόνια, όσο ήταν οι γονείς του στις δουλειές τους- από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα δηλαδή. Ακριβώς επειδή ο παππούς είχε ζήσει την Κατοχή, προφανώς πέρασε και αυτός στον μικρό κάποιες από όλες αυτές τις αντιλήψεις της γενιάς εκείνης σχετικά με το φαγητό.
Οπότε τα προβλήματα μέχρι εδώ είναι τα εξής: γονείς που έλειπαν όλη μέρα από το σπίτι και ένας παππούς ο οποίος προσπαθώντας να κάνει το καλύτερο για το εγγόνι του, χωρίς να το συνειδητοποιεί του έκανε κακό. Και εδώ έρχεται και κολλάει και το παράδειγμα της fieldas με το παιδάκι και τον παππού που είχε δει εκείνη.
Γενικά πιστεύω πως το φαγητό έχει καταλήξει να είναι ένα είδος επιβράβευσης ή και σε μερικές περιπτώσεις ένας τρόπος να ξεφύγεις από την πραγματικότητα- έχεις την ψευδαίσθηση ότι σε βοηθάει, ότι το χρειάζεσαι για να νιώσεις καλύτερα...
Εγώ πχ. θα έλεγα σε ένα παιδάκι, αν είσαι καλός και μαζέψεις τα παιχνίδια σου θα σου πάρω μία σοκολάτα- μα πώς ξέρω αν έτσι δεν του κάνω κακό; Στο τέλος δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι ο λόγος και το κίνητρο για να μαζέψει το δωμάτιό του είναι αποκλειστικά και μόνο η σοκολάτα- δηλαδή το φαγητό;
Μάριέ μου, είναι σίγουρο ότι το πράγμα έχει αρχίσει από το σπίτι και μάλιστα από πολύ νωρίς. Τον μικρό τον κρατούσε ο παππούς μας για πάνω από 7-8 χρόνια, όσο ήταν οι γονείς του στις δουλειές τους- από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα δηλαδή. Ακριβώς επειδή ο παππούς είχε ζήσει την Κατοχή, προφανώς πέρασε και αυτός στον μικρό κάποιες από όλες αυτές τις αντιλήψεις της γενιάς εκείνης σχετικά με το φαγητό.
Οπότε τα προβλήματα μέχρι εδώ είναι τα εξής: γονείς που έλειπαν όλη μέρα από το σπίτι και ένας παππούς ο οποίος προσπαθώντας να κάνει το καλύτερο για το εγγόνι του, χωρίς να το συνειδητοποιεί του έκανε κακό. Και εδώ έρχεται και κολλάει και το παράδειγμα της fieldas με το παιδάκι και τον παππού που είχε δει εκείνη.
Γενικά πιστεύω πως το φαγητό έχει καταλήξει να είναι ένα είδος επιβράβευσης ή και σε μερικές περιπτώσεις ένας τρόπος να ξεφύγεις από την πραγματικότητα- έχεις την ψευδαίσθηση ότι σε βοηθάει, ότι το χρειάζεσαι για να νιώσεις καλύτερα...
Εγώ πχ. θα έλεγα σε ένα παιδάκι, αν είσαι καλός και μαζέψεις τα παιχνίδια σου θα σου πάρω μία σοκολάτα- μα πώς ξέρω αν έτσι δεν του κάνω κακό; Στο τέλος δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι ο λόγος και το κίνητρο για να μαζέψει το δωμάτιό του είναι αποκλειστικά και μόνο η σοκολάτα- δηλαδή το φαγητό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
05-10-08
19:02
Δεν θα καταλάβουν...
Και στο κάτω κάτω, εκείνοι έφεραν το παιδί σε αυτή την κατάσταση- ποιος γονιός θα παραδεχτεί ότι έχει λάθος; Το πρόβλημα αρχίζει από το σπίτι.
πς. εννοείται πως δεν με νοιάζει αν θα μου ξαναμιλήσουν, το είχα κάνει και παλιότερα και ήμασταν στα μαχαίρια για πολύ καιρό
Και στο κάτω κάτω, εκείνοι έφεραν το παιδί σε αυτή την κατάσταση- ποιος γονιός θα παραδεχτεί ότι έχει λάθος; Το πρόβλημα αρχίζει από το σπίτι.
πς. εννοείται πως δεν με νοιάζει αν θα μου ξαναμιλήσουν, το είχα κάνει και παλιότερα και ήμασταν στα μαχαίρια για πολύ καιρό
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
05-10-08
18:52
Ο συγκεκριμένος παίζει ποδόσφαιρο σε μία ομάδα και πηγαίνει πολλά από τα απογεύματα εκεί. Μα δεν είναι αρκετό...
Είχαν έρθει για φαγητό το μεσημέρι και είχε "ελεύθερη μέρα", δηλαδή μπορούσε να φάει ό,τι ήθελε. Ε, όχι απλά το παράκανε μα είδα μία απίστευτη λαιμαργία- δεν το είχε ανάγκη όλο αυτό το φαγητό! Και η μητέρα του συνέχεια του φώναζε να σταματήσει και τον μείωνε λέγοντας άσχημα πράγματα για το βάρος του. Όταν της είπα να σταματήσει, απλά έπνιξε ένα γελάκι.
Το γυρνάω συνέχεια στο μυαλό μου και δεν ξέρω καν αν υπάρχει λύση για το θέμα αυτό... Εδώ δεν υπάρχει καν υποστήριξη από τους γονείς!
Νομίζετε ότι το φαγητό είναι για όλα αυτά αυτά τα παιδιά μια παρηγοριά; Και αν είναι, πώς το αλλάζεις αυτό;
Είχαν έρθει για φαγητό το μεσημέρι και είχε "ελεύθερη μέρα", δηλαδή μπορούσε να φάει ό,τι ήθελε. Ε, όχι απλά το παράκανε μα είδα μία απίστευτη λαιμαργία- δεν το είχε ανάγκη όλο αυτό το φαγητό! Και η μητέρα του συνέχεια του φώναζε να σταματήσει και τον μείωνε λέγοντας άσχημα πράγματα για το βάρος του. Όταν της είπα να σταματήσει, απλά έπνιξε ένα γελάκι.
Το γυρνάω συνέχεια στο μυαλό μου και δεν ξέρω καν αν υπάρχει λύση για το θέμα αυτό... Εδώ δεν υπάρχει καν υποστήριξη από τους γονείς!
Νομίζετε ότι το φαγητό είναι για όλα αυτά αυτά τα παιδιά μια παρηγοριά; Και αν είναι, πώς το αλλάζεις αυτό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.