Isiliel
Επιφανές μέλος
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ, ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ BUSINESS
Σήμερα στις 22.00 στη ΝΕΤ και στην ΕΡΤ-HD, από τον Εξάντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Baraka
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Παίζει τώρα στην TV αλλά λογικά θ' ανέβει αργότερα στο Κουτί της Πανδώρας.
Το Μπαγκλαντές είναι μία χώρα λίγο μεγαλύτερη από την Ελλάδα με πληθυσμό 16 φορές περισσότερο. Και αυτό είναι το μόνο στατιστικό που μπορεί να κατανοήσει κάποιος. Γιατί τα υπόλοιπα είναι ακατανόητα, όσο και η αδικία. Το «Κουτί της Πανδώρας» καταγράφει σε ένα οδοιπορικό όχι απλώς τη δυστυχία, αλλά το δρόμο της ζωής στον πλανήτη. Σε αυτό το δρόμο εκτός από τα μακιγιαρισμένα πρόσωπα υπάρχουν και τα πρόσωπα των γυναικών καμένα με οξύ. Υπάρχουν και τα σώματα δεκάχρονων παιδιών φουσκωμένα με στεροειδή για να είναι αρεστά στους πελάτες των πορνείων.
Το «Κουτί της Πανδώρας, ανοίγει στο Φάντιρπουρ του Μπαγκλαντές, το χωριό με τις πόρνες. Παιδιά γεννιούνται για να γίνουν πόρνες. Πόρνες που γεννήθηκαν από πόρνες και θα γεννήσουν πόρνες. Παιδιά ποτισμένα με στεροειδή για να παρουσιάσουν ανάπτυξη. Φουσκωμένα πρόσωπα, ακόμα ποιο φουσκωμένα στήθη.
Το Μπαγκλαντές, πολύ συχνά έχει το πρόσωπο των γυναικών των καμένων με οξύ. Γυναίκες που δεν υπάκουσαν, δεν αποδέχθηκαν την απαίτηση κάποιου άντρα, που δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Γυναίκες που τιμωρήθηκαν επειδή ήταν γυναίκες. Περιφέρουν τα σακατεμένα τους πρόσωπα ως απόδειξη όχι μόνο φρίκης, αλλά και μοίρας.
Το «Κουτί της Πανδώρας» ταξιδεύει στο Μπαγκλαντές, όπου καταγράφει σκληρές εικόνες. Αυτές μπορούν να εξηγήσουν γιατί κάποιος φεύγει από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά με μία βάρκα για να φτάσει ως το κέντρο της Αθήνας.
Το «Κουτί της Πανδώρας» στη ΝΕΤ
Μεγάλη Τρίτη 10 Απριλίου στις 23:00 μμ
«Επειδή τίποτα δεν είναι, όπως φαίνεται»
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
21.3.2012
Ακτιβιστές ή αντάρτες του διαδικτύου; φαρσέρ, κοινοί χάκερς ή σύγχρονοι επαναστάτες με πληκτρολόγια και οθόνες; Για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση οι μάσκες που σπέρνουν τον πανικό με τις επιθέσεις τους κι έχουν θέσει σε συναγερμό κυβερνήσεις και υπηρεσίες παγκοσμίως αποκαλύπτουν τους σκοπούς και τους στόχους τους. Οι διαβόητοι «Anonymous» έρχονται στη τηλεόρασή σας στο νέο δίωρο ντοκιμαντέρ της Εμπόλεμης Ζώνης του Σωτήρη Δανέζη με τίτλο «Στρατιώτες χωρίς όνομα», την Τετάρτη 21 Μαρτίου στις 24.00 στο Mega. Να τους περιμένετε...
Για τρέιλερ εδώ: https://www.facebook.com/photo.php?v=3353184825020
Σχετικό άρθρο για το ντοκιμαντερ εδώ: https://www.tovima.gr/media/article/?aid=448863
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Μπορείτε να φανταστείτε μια αγορά νερού; Μια αγορά, όπου ιδιοκτήτες μετοχών νερού θα το πουλούσαν και θα το αγόραζαν, ενώ άλλοι θα κερδοσκοπούσαν πάνω στην τιμή του χωρίς να το χρειάζονται; Πως θα ήταν η ζωή, εάν όλα τα νερά του πλανήτη, επιφανειακά ή υπόγεια, τα νερά των ποταμών, των λιμνών και των παγετώνων, ανήκαν σε ιδιώτες;
Το "Πωλείται Ζωή" εξετάζει την μεγαλύτερη αγορά νερού του κόσμου που έχει στηθεί στην Χιλή. Εκεί όπου οι υδάτινοι πόροι της χώρας δεν ανήκουν στο κράτος αλλά σε ιδιώτες και μία εταιρεία μπορεί να είναι ιδιοκτήτης ενός ολόκληρου ποταμού και να κατέχει ποσότητα νερού ίση με το Βέλγιο. Εκεί, όπου το νερό έχει μετατραπεί από δημόσιο αγαθό ζωής σε ιδιοκτησία, και ένα «δικαίωμα νερού» μπορεί να κοστίζει όσο ένα σπίτι.
Ακόμα και στην έρημο της Ατακάμα, που θεωρείται η ξηρότερη περιοχή του πλανήτη, οι μεταλλευτικές εταιρείες – μεγαλο-ιδιοκτήτες του μακρύτερου ποταμού της Χιλής, Ρίο Λόα – αντλούν τεράστιες ποσότητες και χρησιμοποιούν το πολύτιμο νερό για να ξεπλένουν μέταλλα, καταδικάζοντας χιλιάδες ιθαγενείς και χωριά αγροτών στην δίψα και τη φτώχεια.
Όλα τα νερά της Χιλής εκτός από τη θάλασσα, έχουν «κοπεί» σε μερίδια που ονομάζονται «δικαιώματα νερού». Τα «δικαιώματα νερού» είναι τίτλοι ιδιοκτησίας ισόβιοι, ξέχωροι από τη γη και έχουν εμπορική αξία, όπως ακριβώς ένα σπίτι, ή ένα κτήμα. Μπορείς να το νοικιάσεις, να το χρησιμοποιήσεις, ή να το κρατήσεις χωρίς να το κάνεις τίποτα περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, για να το πουλήσεις ακριβά.
Στη χώρα, που θεωρείται πρωτοπόρος στις εφαρμογές του νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, όλα τα νερά πωλούνται. Ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα καταλήγουν σε ιδιώτες, σε επιχειρήσεις και κερδοσκόπους που θεωρούν το νερό επένδυση με σκοπό το κέρδος. Στη Χιλή το νερό δεν θεωρείται πια αναφαίρετο δικαίωμα, αλλά εμπορεύσιμο προϊόν. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει, πως αν είσαι αγρότης δεν μπορείς να ποτίσεις το χωράφι σου ακόμα και αν αυτό βρίσκεται στις όχθες του ποταμού διότι το ποτάμι μπορεί να ανήκει σε άλλους. Αντιστοίχως, δεν μπορείς να πάρεις νερό αν δεν έχεις «δικαίωμα» και συλλαμβάνεσαι αν πιαστείς επ' αυτοφώρω.
Όλα ξεκίνησαν το 1981, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ όταν δημιουργήθηκε ο Κώδικας του Νερού (Código de Aguas), ένα πακέτο νόμων οι οποίοι θεμελιώνουν ότι το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό, αλλά ιδιωτικό προϊόν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στη βόρεια Χιλή, στην έρημο της Ατακάμα, που θεωρείται η πιο ξηρή περιοχή του πλανήτη. Τα εδάφη, στα οποία κατοικούν από την αρχαιότητα οι ιθαγενείς ινδιάνικοι πληθυσμοί Αυμάρα και Λινκάν Αντάι, είναι πλούσια σε ορυκτά και μέταλλα. Η Χιλή είναι ο τρίτος προμηθευτής χαλκού του κόσμου. Οι εταιρίες που διαχειρίζονται τα τεράστια ορυχεία χαλκού της περιοχής, έχουν πάρει στην ιδιοκτησία τους τα νερά του Ρίο Λόα, του μακρύτερου ποταμού της χώρας. Και μπορεί κάποτε τα νερά του ποταμού να έδιναν ζωή στην περιοχή, σήμερα, όμως, τεράστιες ποσότητες νερού χρησιμοποιούνται για να ξεχωρίσουν το μέταλλο από την πέτρα.
Ένα από τα τρία μεγαλύτερα ορυχεία χαλκού του κόσμου είναι αυτό της Τσουκικαμάτα. Από πάνω μοιάζει σαν ένας τεράστιος κρατήρας, μια από τις μεγαλύτερες τρύπες που έχει ανοίξει ο άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη. Έχει 1 χιλιόμετρο βάθος, 4,9 χιλιόμετρα μήκος και τρία χιλιόμετρα πλάτος. Αυτό το γεμάτο σκόνη μέρος, είναι η καρδιά της οικονομίας της χώρας. Δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο, με 8000 ανθρώπους προσωπικό, παράγοντας περίπου 11.000 δολάρια κάθε λεπτό που περνάει. Το ορυχείο το εκμεταλλεύεται η κρατική εταιρία Codelco. «Η κατανάλωση λίτρου ανά δευτερόλεπτο της Βόρειας Κοδέλκο, που περιλαμβάνει την Τσουκικαμάτα, είναι γύρω στα 1.900 λίτρα το δευτερόλεπτο», λέει ο Γκοντόι Αλεμάν, πολιτικός μηχανικός. 1900 λίτρα ανά δευτερόλεπτο αντιστοιχεί στην ποσότητα νερού που θα κατανάλωναν σε 1 μέρα 432.000 Αμερικανοί, ή 1.216.000 Ευρωπαίοι, ή 16.416.000 Αφρικανοί.
«Είναι οικονομικό το θέμα. Τα λεφτά! Έτσι απλά το βλέπω εγώ. Εμείς δεν αξίζουμε ούτε ένα πέσο γι εκείνους, γι αυτό μένουμε στο περιθώριο. Για τη χώρα υπάρχουν άλλες προτεραιότητες όπως τα δολάρια και τα λεφτά από το χαλκό. Κι εμείς; Εμάς ας μας φάνε τα σκυλιά!», μας λέει ο Μιγκέλ, ένας από τους τελευταίους αγρότες της Κιγιάγκουα, μιας πόλης που έσφυζε από ζωή, αλλά σήμερα έχει μετατραπεί σε πόλη – φάντασμα. Οι κάτοικοί της έχουν μεταναστεύσει στην Καλάμα, που η οικονομική της ανάπτυξη οφείλεται στα ορυχεία χαλκού που υπάρχουν στην περιοχή.
Η εθνική κυριαρχία της Χιλής έχει πια υποθηκευτεί αφού το 85% των νερών της πρώτης κατηγορίας (ποταμοί και λίμνες) δεν ανήκουν στη χώρα αλλά στην Πολυεθνική ισπανική εταιρία παραγωγής ενέργειας, την ENDESA. Από την άλλη πλευρά όλες οι Εταιρίες Ύδρευσης, παροχής πόσιμου νερού και αποχέτευσης βρίσκονται πια στα χέρια μεγάλων οικονομικών οργανισμών και πολυεθνικών εταιριών, όπως στους ομίλους Solari, Luksic, Vicuña, Leon και στις εταιρίες Αnglean Water, Thames Water (Μ.Βρετανία), Iberdrola(Ισπανία), Suez Lyonnaise Meaux (Γαλλία). Η τελευταία εταιρία είναι ιδιοκτήτρια της Εταιρίας Aguas Andinas, που τροφοδοτεί με νερό την πρωτεύουσα Σαντιάγο.
Η κεντροαριστερή κυβέρνηση της Χιλής υπό την Michelle Bachelet,προσπαθεί σήμερα να ισορροπήσει ανάμεσα στην απόταξη των καταλοίπων που έχει αφήσει (μέσω ακόμα και σήμερα νόμων εν ισχύ) το πολύχρονο δικτατορικό καθεστώς του Πινοσέτ και τον εναρμονισμό της οικονομίας της χώρας με την διεθνή αγορά. Παρά την τροποποίηση κάποιων νόμων το 2005, που όριζε ότι όποιος δεν χρησιμοποιεί το δικαίωμα νερού και το κρατάει για να το πουλήσει αργότερα κερδοσκοπώντας πάνω στις αυξομειώσεις των τιμών, του επιβάλλεται πρόστιμο, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε ιδιαίτερα. Το πρόστιμο είναι χαμηλό για όποιον σκέφτεται να κερδοσκοπήσει. Η κυβέρνηση προσπαθεί να τροποποιήσει το Σύνταγμα, αλλά ισχυρίζεται ότι η δεξιά αντιπολίτευση δεν της επιτρέπει να κάνει τις κατάλληλες αλλαγές.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ο ντόπιος πληθυσμός βιώνει τις άγριες συνέπειες της πλήρους εμπορευματοποίησης ενός αγαθού που ελάχιστοι πίστευαν ότι θα υπαχθεί στους νόμους της αγοράς, που το μόνο που καθορίζει είναι οι αριθμοί του κέρδους μιας χούφτας ιδιωτικών εταιριών. Όμως, ο πρώην πρόεδρος των ιθαγενών της Ατακάμα με μερικές απλές λέξεις προβλέπει το δυσοίωνο μέλλον: «Το νερό και η γη πάνε μαζί. Το ένα είναι το θηλυκό και το άλλο το αρσενικό. Το νερό δεν είναι δικό μου, εγώ είμαι μέρος του. Ούτε η γη είναι δική μου, εγώ είμαι μέρος της. Ο άνθρωπος είναι περαστικός. Και παρ' όλα αυτά θέλει να παίξει με τη γη. Αλλά ποτέ δεν το έχει πετύχει. Γιατί μετά η γη θα τους στείλει το λογαριασμό. Και η γη δεν ζητάει λεφτά, πληρώνεται με αίμα».
Συντονισμός, Επιμέλεια Έρευνας: Άγγελος Αθανασόπουλος
Έρευνα & Οργάνωση θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης, Γεωργία Ανάγνου
Οργάνωση - Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή
Διευθυντής Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος
Μοντάζ : Γιάννη Μπιλήρης, Άννα Πρόκου
Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης
Γραφικά: Σάκης Παλπάνας
Μία παραγωγή της SMALL PLANET για τη ΕΡΤ © 2009 – 2010
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ο πρώην συντηρητικός βουλευτής, Michael Portillo πειραματίζεται με τις βασικές μεθόδους εκτέλεσης που είναι διαθέσιμες σήμερα αναζητώντας την πιο... ανθρώπινη. Σκληρό, αλλά πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ.
Το είχα δει κάποτε στον Σκάι. Αυτό που σας παραθέτω, είναι δυστυχώς χωρίς Ελληνικούς υπότιτλους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
by Yann Arthus-Bertrand
Ένα ντοκιμαντέρ για το σπίτι μας, τη Γη, που προβάλλεται αφιλοκερδώς στο Internet, παρουσιάζοντας τις ομορφιές του πλανήτη μας και τους κινδύνους που τον απειλούν από την ανθρώπινη παρέμβαση.
Μπορείτε να το παρακολουθήσετε ολόκληρο εδώ (με αγγλικούς υπότιτλους):
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Τι εγινε, με προλαβαν ? Δε πειραζει σχεδον τελειωσα. Το μονο που μενει ειναι να βρω τροπο να το ανεβασω ολοκληρο στο google (ειχα δοκιμασει με το προγραμματακι που δινουν, αλλα κολλουσε, και ειχαν κι αλλοι αυτο το προβλημα, θα ξαναπροσπαθησω και απο μη-Vista αλλου pc )
Τι έγινε τελικά; Το ανέβασες; Έμπλεξα με διάφορα και δεν έχω καταφέρει να το δω ολόκληρο.
Αν το έχεις ανεβάσει δώσε κανένα link.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Είδα το Jesus Camp.
Είναι ένα ντοκυμαντέρ για τις παιδικές κατασκηνώσεις μικρών Ευαγγελιστών στην Αμερική.
Μια αρκετά μεγάλη ομάδα μικρών ξανθών και αθώων πιτσιρικάδων έρμαια στα χέρια της Becky Fisher καθοδηγούνται και υφίστανται πλήση εγκεφάλου για το πως θα γίνουν ο στρατός του Ιησού έτοιμοι να πεθάνουν γι΄αυτόν, όπως ακριβώς και οι "εχθροί" τους οι μωαμεθανοί.
Το 72% των παιδιών αυτών δεν πηγαίνουν στο "μιαρό" σχολείο παρά διδάσκονται όσα χρειάζεται να ξέρουν από τους γονείς τους στο σπίτι, όπως π.χ. ότι η Επιστήμη δεν μας μαθαίνει τίποτα, πως δεν υπάρχει Global Warming ("μόνο έξι βαθούς έχει ανέβει η θερμοκρασία στον πλανήτη") πως ο Χάρι Πόττερ πρέπει να πεθάνει, και πως "ΦΥΣΙΚΑ" και δεν καταγόμαστε από τους πιθήκους...
Στην ταινία βλέπουμε αυτά τα παιδιά να προσεύχονται για τον καλό χριστιανό Bush κάτω από ένα χάρτινό είδωλό του, και να φωνάζουν ενάντια στις εκτρώσεις ενώ την ίδια στιγμή ετοιμάζονται για "ιερό πόλεμο".
Έξυπνα η Becky Fisher δηλώνει προς το τέλος της ταινίας πως αυτά που μαθαίνει ένα παιδί στις ηλικίες 5-10 μένουν χαραγμένα μέσα του για όλη του τη ζωή...
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=y_EKHK1C2IE
ABC News Comment: https://www.youtube.com/watch?v=7UWIb4FwHPg
Πολύ ενδιαφέρον αν και δυσάρεστο και τρομακτικό, χωρίς καθόλου διήγηση, σε αφήνει να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα από το footage που βλεπεις.
Πολύ έξυπνη η σκηνή στο τέλος:όπου η Becky βγαίνει μέσα από ένα πλυντήριο αυτοκινήτων ενώ μπροστά της βρίσκεται ένα κόκκινο σήμα της τροχαίας με το ξεκάθαρο μήνυμα: Stop!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.