Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
30-10-07
14:51
'Ο,τι έχεις, αυτό εκπέμπεις και αυτό ακτινοβολείς. Ο ψυχαναγκαστικός θα παράγει αρνητικές σκεπτομορφές και θα εισπράξει κάτι που δεν το χρειάζεται ή μπορεί να του κάνει και κακό, μ'αυτή τη λογική δεν έχει ''δικαίωμα'' να αποτρελλαθεί αν είναι ήδη ελαφρώς πειραγμένος.
Έχω την πεποίθηση, ότι πράγματι κάθε άνθρωπος, χωρίς ίσως να το γνωρίζει, είναι ικανός για τη μαγεία. Ο χαοτικός μας εγκέφαλος (ή κβαντικός υπολογιστής) αλληλεπιδρά συνεχώς με το Μέγα Χάος και κάνει πράγματα να συμβαίνουν. Επίσης έχει συνεχή και άμεση σύνδεση με το Χώρο των Ιδεών, όπου ο καθένας μας έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί σκεπτομορφές, θετικές ή αρνητικές, πανώριες ή αποτροπιαστικές, άγγελους ή δαίμονες, εκεί καταθέτει ο καθένας μας τα όνειρα ή τους εφιάλτες του. Κάθε φορά που δημιουργείται μια τέτοια πνευματική οντότητα, η οποία παίρνει ενέργεια από τη σκέψη εκείνου που την εμπνεύστηκε, έρχεται σ' επαφή με τη νόηση κι άλλων ανθρώπων, που είναι συνδεδεμένοι στο συμπαντικό αυτό διαδύκτιο. Έτσι, μόλις γεννιέται μια ιδέα στο μυαλό ενός ανθρώπου, αρχίζουν ξαφνικά να τη σκέπτονται κι άλλοι.
Όσοι περισσότεροι πιστέψουν σε μια τέτοια σκεπτομορφή, τόσο ισχυρότερη γίνεται αυτή. Συνεπώς έχει τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με περισσότερους ανθρώπινους εγκεφάλους και να πάρει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη. Ας μην ξεχνούμε τη ρήση του Καρλ Μαρξ: "Όταν οι ιδέες εισέρχονται στις μάζες, αποκτούν υλική δύναμη".
Οι Μαύροι Μάγοι του κόσμου μας γνωρίζουν αυτήν τη λειτουργία και εκμεταλλεύονται τη μαγική δύναμη του κάθε ανθρώπου, αφού πρώτα τον μαζικοποιήσουν με την κατάλληλη "παιδεία" ή καλύτερα εκπαίδευση, τη διαφήμιση και την προπαγάνδα, ώστε να επιβάλλουν τις σκεπτομορφές που οι ίδιοι επικαλούνται και να τις καταστήσουν πανίσχυρες. Ένα κλασικό και εύληπτο παράδειγμα είναι το Χρήμα, ο "Μέγας Δαίμων".
Πράγματι, όπως μας λέει και ο Δόκτωρ, ο ψυχαναγκασμός παράγει αρνητικές σκεπτομορφές. Είναι άραγε τυχαίο που στην εποχή μας η κατάθλιψη τείνει να γίνει η πρώτη σ' επίπτωση ασθένεια, σ' έναν δυτικό κόσμο που πάσχει από υπερεπάρκεια, υπερκατανάλωση και υπερκορεσμό; Πρόκειται για την ίδια φιλοσοφική σύλληψη που αποκαλύπτεται στην ταινία "Matrix". Επίσης, ας θυμηθούμε τους Voladores των Τολτέκων Μάγων, Διδασκάλων του Καστανέντα.
Υπάρχουν φωτισμένοι και μυημένοι άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν να χρησιμεύσουν ως Διδάσκαλοι για τους υπόλοιπους. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να οδηγήσει οποιονδήποτε στο δρόμο που βάδισε ο ίδιος. Καθένας πρέπει να τραβήξει το δικό του μονοπάτι και ο Διδάσκαλος δεν είναι παρά προσωρινός συνταξιδιώτης, σύντροφος ή συμπολεμιστής.
Εξάλλου, όλοι καλούνται ν' απαντήσουν στο βασικό και αδησώπητο δίλλημα: "Θα πάρετε το μπλε ή το κόκκινο χάπι;".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
29-10-07
16:54
Αγαπητέ Νωεύ, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Η επισήμανση ότι η μαγεία δεν αντέχει στο κλίμα των κλειστών συστημάτων, αλλά ότι είναι ανοικτή, όσο κι η έννοια του δικαιώματος απέναντι στο ακατόρθωτο, μου φαίνεται ιδιαίτερα γοητευτική. Μιας κι ανέφερες τον Κρισναμούρτι, μόλις πριν δυο μέρες διάβασα ότι πριν πεθάνει άφησε μια "πνευματική διαθήκη" στην οποία "αποκλήρωνε" όλους τους επίδοξους συνεχιστές του. "Δεν χρειαζόμαστε δασκάλους", έλεγε, "αλλά ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να μάθει να παρατηρεί". "Δεν υπάρχει καν δρόμος" έλεγε.
Αυτό το κατανοώ, διαφωνώντας ίσως ελαφρώς, με την έννοια ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη μία και μοναδική αλήθεια, συνεπώς όλες οι προσωπικές μας διαδρομές, μέχρι να φτάσουμε "να δούμε" είναι ουσιαστικά μία και μόνη, όπως μία και μόνη είναι και η διαφορά που δημιουργεί το χρόνο.
Το δικαίωμα στη μαγεία το έχουμε όλοι μας, ακόμη και χωρίς Διδάσκαλο; Πιθανώς ναι. Πράγματι, όταν ήμασταν παιδιά, η ζωή ήταν γεμάτη μαγεία, η μαγεία ήταν αληθινή. Ακόμη θυμάμαι το υπέροχο εκείνο συναίσθημα της έξαψης, κάθε που αντίκρυζα κάτι καινούριο. Μετά το χάσαμε, ή μας το κλείδωσαν. Κάποιος είπε πως όλα τα παιδιά είναι φιλόσοφοι, ενώ ένας φιλόσοφος δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ενήλικα που συνεχίζει να βλέπει τα πράγματα ως παιδί.
Φέτος το καλοκαίρι έγινα μάρτυρας ενός γεγονότος που μου επιβεβαίωσε αυτήν τη σκέψη. Είδα ένα παιδί, μια νύχτα ξάστερη που έπεφταν βροχή τ' αστέρια, κοιτώντας τον έναστρο ουρανό να συλλαμβάνει τη μαθηματική έννοια του απείρου. "Δηλαδή, μου είπε, όσα αστέρια κι αν μετρήσω, πάντα θα υπάρχουν περισσότερα"!!!
Ποιος όμως μπορεί ν' ακούσει μια σοφία απ' το στόμα ενός παιδιού; Ποιος μπορεί να εκτιμήσει τη μαγεία όταν αυτή εκδηλώνεται με τόσο απλό τρόπο μπροστά του; Μόνο ο Τρελός. Ίσως και ο Ιεροφάντης, που είναι μια εκδήλωση του Τρελού-Ερμή. Ίσως κι ο ταπεινός, όπως οι Διδάσκαλοι που προανέφερε ο Δόκτωρ. Το ταξίδι που έχουμε ξεκινήσει από το καλοκαίρι, έχει ίσως αυτόν το στόχο: Να μας οδηγήσει στη Μαγεία της ίδιας μας της ύπαρξης...
Κάτι ακόμη...
Είχα γράψει στην κάρτα των Εραστών, για τη Χοάνη του Χρόνου, ή Κρόνου, που τρώει τα παιδιά του. Είχα γράψει πως η ψυχή αποφασίζει ν΄ αναμετρηθεί με την ατέλεια των όντων. Το γράμμα "Χ" του χρόνου συμβολίζει την Κλεψύδρα. Το επάνω μέρος συμβολίζει το ανεκδήλωτο, ενώ το κάτω το εκδηλωμένο. Συνεπώς, Χρόνος είναι η διαφορά μεταξύ μιας καθαρής και τέλειας Ιδέας και της εκδήλωσής της, στον ατελή υλικό κόσμο. Το σημείο που οι δύο χοάνες ενώνονται, είναι ακριβώς το σημείο που αν κανείς σταθεί, αποκτά τη μαγική δύναμη... Ας προσέξουμε ότι και το Χάος αρχίζει από το ίδιο γράμμα.
Σημείωση: Αυτό ήταν το υπ' αριθμόν 555 ποστ μου στο στέκι, ενώ το προηγούμενο ήταν το υπ' αριθμόν 999 του Δόκτωρα. Λέει τίποτε αυτό αγαπητή μου Isi;
Η επισήμανση ότι η μαγεία δεν αντέχει στο κλίμα των κλειστών συστημάτων, αλλά ότι είναι ανοικτή, όσο κι η έννοια του δικαιώματος απέναντι στο ακατόρθωτο, μου φαίνεται ιδιαίτερα γοητευτική. Μιας κι ανέφερες τον Κρισναμούρτι, μόλις πριν δυο μέρες διάβασα ότι πριν πεθάνει άφησε μια "πνευματική διαθήκη" στην οποία "αποκλήρωνε" όλους τους επίδοξους συνεχιστές του. "Δεν χρειαζόμαστε δασκάλους", έλεγε, "αλλά ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να μάθει να παρατηρεί". "Δεν υπάρχει καν δρόμος" έλεγε.
Αυτό το κατανοώ, διαφωνώντας ίσως ελαφρώς, με την έννοια ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη μία και μοναδική αλήθεια, συνεπώς όλες οι προσωπικές μας διαδρομές, μέχρι να φτάσουμε "να δούμε" είναι ουσιαστικά μία και μόνη, όπως μία και μόνη είναι και η διαφορά που δημιουργεί το χρόνο.
Το δικαίωμα στη μαγεία το έχουμε όλοι μας, ακόμη και χωρίς Διδάσκαλο; Πιθανώς ναι. Πράγματι, όταν ήμασταν παιδιά, η ζωή ήταν γεμάτη μαγεία, η μαγεία ήταν αληθινή. Ακόμη θυμάμαι το υπέροχο εκείνο συναίσθημα της έξαψης, κάθε που αντίκρυζα κάτι καινούριο. Μετά το χάσαμε, ή μας το κλείδωσαν. Κάποιος είπε πως όλα τα παιδιά είναι φιλόσοφοι, ενώ ένας φιλόσοφος δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ενήλικα που συνεχίζει να βλέπει τα πράγματα ως παιδί.
Φέτος το καλοκαίρι έγινα μάρτυρας ενός γεγονότος που μου επιβεβαίωσε αυτήν τη σκέψη. Είδα ένα παιδί, μια νύχτα ξάστερη που έπεφταν βροχή τ' αστέρια, κοιτώντας τον έναστρο ουρανό να συλλαμβάνει τη μαθηματική έννοια του απείρου. "Δηλαδή, μου είπε, όσα αστέρια κι αν μετρήσω, πάντα θα υπάρχουν περισσότερα"!!!
Ποιος όμως μπορεί ν' ακούσει μια σοφία απ' το στόμα ενός παιδιού; Ποιος μπορεί να εκτιμήσει τη μαγεία όταν αυτή εκδηλώνεται με τόσο απλό τρόπο μπροστά του; Μόνο ο Τρελός. Ίσως και ο Ιεροφάντης, που είναι μια εκδήλωση του Τρελού-Ερμή. Ίσως κι ο ταπεινός, όπως οι Διδάσκαλοι που προανέφερε ο Δόκτωρ. Το ταξίδι που έχουμε ξεκινήσει από το καλοκαίρι, έχει ίσως αυτόν το στόχο: Να μας οδηγήσει στη Μαγεία της ίδιας μας της ύπαρξης...
Κάτι ακόμη...
Είχα γράψει στην κάρτα των Εραστών, για τη Χοάνη του Χρόνου, ή Κρόνου, που τρώει τα παιδιά του. Είχα γράψει πως η ψυχή αποφασίζει ν΄ αναμετρηθεί με την ατέλεια των όντων. Το γράμμα "Χ" του χρόνου συμβολίζει την Κλεψύδρα. Το επάνω μέρος συμβολίζει το ανεκδήλωτο, ενώ το κάτω το εκδηλωμένο. Συνεπώς, Χρόνος είναι η διαφορά μεταξύ μιας καθαρής και τέλειας Ιδέας και της εκδήλωσής της, στον ατελή υλικό κόσμο. Το σημείο που οι δύο χοάνες ενώνονται, είναι ακριβώς το σημείο που αν κανείς σταθεί, αποκτά τη μαγική δύναμη... Ας προσέξουμε ότι και το Χάος αρχίζει από το ίδιο γράμμα.
Σημείωση: Αυτό ήταν το υπ' αριθμόν 555 ποστ μου στο στέκι, ενώ το προηγούμενο ήταν το υπ' αριθμόν 999 του Δόκτωρα. Λέει τίποτε αυτό αγαπητή μου Isi;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
29-10-07
14:59
Κατανοώ τι θέλει να πει ο Νωεύς, όταν μας λέει ότι η μαγεία είναι συνταγματικό δικαίωμα ολόκληρου του ανθρώπινου γένους. Πράγματι είναι! Ένα δικαίωμα που το έχουν σφετεριστεί οι Μαύροι Μάγοι αυτού του κόσμου, σύμφωνα με τον ορισμό που μας παραθέτει ο Δόκτωρ:
Δεν νομίζω ότι υφίσταται πραγματικά διαφωνία μεταξύ των δύο συνταξιδιωτών.
"Η διαφορά είναι πάντοτε χρόνος".
Σύμφωνα με τον Ηράκλειτο, αλλά όπως μας δείχνει και η σύγχρονη επιστήμη, τα πάντα σ' αυτό το σύμπαν στηρίζονται στην "ετερότητα", ή με άλλα λόγια στη διαφορά δυναμικού μεταξύ δύο αντίθετων πόλων, πράγμα που εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης, ως διαφορά μεταξύ αρσενικού και θηλυκού, καλού και κακού, φωτός και σκότους κλπ. Πράγματι, κάθε διαφορά δημιουργεί συνθήκες ροής και όποτε υπάρχει ροή ορίζεται ο χρόνος.
Ο χρόνος, όπως τον κατανοούμε και μετρούμε οι άνθρωποι, είναι μια υποκειμενική διάσταση, που δεν έχει πραγματικό φυσικό νόημα. Το μόνο που έχει φυσικό νόημα στο σύμπαν είναι το χρονικό διάστημα dt. Αυτό όμως υπάρχει, μόνο όταν εκδηλώνεται ροή. Πράγματι λοιπόν η διαφορά είναι πάντοτε χρόνος και όλων των ειδών οι διαφορές μπορούν να εκφραστούν ως μία και μόνη: "Διαφορά δυναμικού", με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Ακόμη και η χωρική διαφορά μεταξύ δύο σημείων, χρειάζεται χρόνο για να διανυθεί.
Θα συμφωνήσω και με την Isi, ότι μπορεί ο χρόνος να είναι η διαφορά μεταξύ δύο διαδοχικών σκέψεων. Η μαγική δύναμη όμως βρίσκεται στο κενό ανάμεσά τους. Όποιος καταφέρει να σταθεί, έστω και για ένα απειροελάχιστο χρονικό διάστημα στο κενό μεταξύ δύο σκέψεων (ή επιθυμιών, όπως μας λέει ο Νωεύς), ξαφνικά γίνεται "άχρονος", συνεπώς γίνεται ένα με το Θείον και τότε το Μέγα Χάος υπακούει στο Θέλημά του...
Ευχαριστώ τον Νωέα για τον γρίφο του, που ειλικρινά με έβαλε σε σκέψεις και με δυσκόλεψε. Τώρα μάλιστα κατανοώ γιατί οι βάρβαροι δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν αυτήν την πρωταρχική μαγική επίκληση...
Ακριβώς όμως γι' αυτόν το λόγο, θα συνταχθώ με την άποψη του αγαπητού μας Δόκτορος. Εφόσον οι Λευκοί Μάγοι-Διδάσκαλοι-Μύστες ικανοποιούν τον αντίστοιχο ορισμό που εκείνος μας παρέθεσε, δηλαδή ν' ακολουθούν την "ευγενή μεσαία ατραπό" και να εργάζονται υπό το φως της ψυχής, χωρίς να δίνουν έμφαση στις προσωπικές τους φιλοδοξίες, τότε η μαγεία μπορεί να γίνει κτήμα του καθένα και να κάνει τη ζωή του όμορφη κι ενδιαφέρουσα, σα νά' τανε μικρό παιδί. "Αν δεν γίνετε σαν τα μικρά παιδιά, δεν σας ανήκει η βασιλεία των ουρανών", είπε ο Διδάσκαλος Ιησούς...Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:Η μία Ατραπός οδηγεί πίσω στην ανιαρή χώρα της επαναγέννησης...είναι συνεπώς ενελικτική και τον εμπλέκει στην πιο βαθειά ύλη...Στην πρώτη Ατραπό γίνεται ειδήμων της μαύρης μαγείας που είναι απλά οι ανεπτυγμένες δυνάμεις της προσωπικότητας, που έχουν υποταχθεί στους ιδιοτελείς σκοπούς του ανθρώπου του οποίου τα κίνητρα είναι εκείνα του ατομικού συμφέροντος και της εγκόσμιας φιλοδοξίας.
Δεν νομίζω ότι υφίσταται πραγματικά διαφωνία μεταξύ των δύο συνταξιδιωτών.
"Η διαφορά είναι πάντοτε χρόνος".
Σύμφωνα με τον Ηράκλειτο, αλλά όπως μας δείχνει και η σύγχρονη επιστήμη, τα πάντα σ' αυτό το σύμπαν στηρίζονται στην "ετερότητα", ή με άλλα λόγια στη διαφορά δυναμικού μεταξύ δύο αντίθετων πόλων, πράγμα που εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης, ως διαφορά μεταξύ αρσενικού και θηλυκού, καλού και κακού, φωτός και σκότους κλπ. Πράγματι, κάθε διαφορά δημιουργεί συνθήκες ροής και όποτε υπάρχει ροή ορίζεται ο χρόνος.
Ο χρόνος, όπως τον κατανοούμε και μετρούμε οι άνθρωποι, είναι μια υποκειμενική διάσταση, που δεν έχει πραγματικό φυσικό νόημα. Το μόνο που έχει φυσικό νόημα στο σύμπαν είναι το χρονικό διάστημα dt. Αυτό όμως υπάρχει, μόνο όταν εκδηλώνεται ροή. Πράγματι λοιπόν η διαφορά είναι πάντοτε χρόνος και όλων των ειδών οι διαφορές μπορούν να εκφραστούν ως μία και μόνη: "Διαφορά δυναμικού", με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Ακόμη και η χωρική διαφορά μεταξύ δύο σημείων, χρειάζεται χρόνο για να διανυθεί.
Θα συμφωνήσω και με την Isi, ότι μπορεί ο χρόνος να είναι η διαφορά μεταξύ δύο διαδοχικών σκέψεων. Η μαγική δύναμη όμως βρίσκεται στο κενό ανάμεσά τους. Όποιος καταφέρει να σταθεί, έστω και για ένα απειροελάχιστο χρονικό διάστημα στο κενό μεταξύ δύο σκέψεων (ή επιθυμιών, όπως μας λέει ο Νωεύς), ξαφνικά γίνεται "άχρονος", συνεπώς γίνεται ένα με το Θείον και τότε το Μέγα Χάος υπακούει στο Θέλημά του...
Ευχαριστώ τον Νωέα για τον γρίφο του, που ειλικρινά με έβαλε σε σκέψεις και με δυσκόλεψε. Τώρα μάλιστα κατανοώ γιατί οι βάρβαροι δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν αυτήν την πρωταρχική μαγική επίκληση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
19-10-07
17:46
από «παρενέργειες συνουσίας» τους, με τους «γιους και τις θυγατέρες των ανθρώπων», θα προέκυπτε το ακόμη πιο στρυφνό αντίγραφο της «αρχαίας απορίας»: « Δεν ήταν μόνον 72 και Έξι, αλλά έξι από αυτούς ήταν Κόρες[FONT="][1][/FONT] και δώδεκα Αδιάφοροι!».
Ποιοι ήταν οι Κοσσαίοι και από πού πηγάζουν αυτά που γράφεις αγαπητέ μου φίλε; Μήπως θα έπρεπε να μας δώσεις κάποιες πηγές, ή μήπως πρόκειται απλά για λογοτεχνία; Το ίδιο έχω να ρωτήσω για το προηγούμενο ποστ σου που αναφέρεται στους Ηδωνούς. Από πού προκύπτουν αυτά τα στοιχεία;
Οι Κοσσαίοι δεν ήταν άνθρωποι;
Τι είναι η αρχαία απορία;
Τι σημαίνει η φράση: "Δεν ήταν μόνον 72 και Έξι, αλλά έξι από αυτούς ήταν Κόρες και δώδεκα Αδιάφοροι" ; Για ποιους μιλάς;
Τέλος, το πιο ενδιαφέρον, τι το μαγικό έχει η φράση "Η Διαφορά είναι πάντα Χρόνος"; Θα ήθελες να μας πεις τι ακριβώς εννοείς;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.