DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
«Όχι, δεν θα ξεχάσω!» υποσχέθηκε ξανά η μικρή Ψυχή. «Θα σε θυμάμαι και θα σʼ ευχαριστώ για το δώρο που θα μου φέρεις –την ευκαιρία να νοιώσω τον εαυτό μου ως Αυτό που Είμαι.»
Με συγκίνησες Walsh. Τίποτα άλλο, τα λόγια θα' ναι φτωχά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Πέρασε ένας χρόνος...
Ως ψυχοπομπός μας οδήγησε στο βασίλειο του Άδη, μας σύστησε στον Θάνατο, τον πιο πιστό μας φίλο, μας γνώρισε την απελπισία της ύπαρξης, χωρίς ούτε μια λέξη, ή ένα νεύμα παρηγοριάς. Χαρίσαμε το αίμα μας στη σκιά του μάντη, για να πάρουμε το χρησμό για το ταξίδι.
Για να περάσεις την 'Αβυσο πρέπει να εγκαταλείψεις όλα όσα έχεις και όλα όσα είσαι (Α.C : Magick without tears). Οικογένεια, φίλους, υλικά αγαθά, χρόνο, προσωπικές ανάγκες, συνήθειες. Ουσιαστικά το "Εγώ". Διαισθητικά βλέπω επίσης μια διασύνδεση μεταξύ Ερημίτη, Λαγνείας, Κρεμασμένου και Θανάτου. Βλέπω ότι όλες οι κάρτες μέχρι και τον Θάνατο, είναι ουσιαστικά διαφορετικά πρόσωπα του Ερημίτη ή τα τμήματα ενός κύκλου που ολοκληρώνεται...γιατί είναι όλες κάρτες μεταμόρφωσης. 'Εγραψες "κανείς μας δεν είναι πια ο ίδιος". Διαβαίνεις την εσωτερική σου 'Ερημο (Ερημίτης), τρελαίνεσαι από τους Ανέμους της Σκόνης (Τροχός), αλλά εσύ πρέπει να μείνεις προσηλωμένος στο Θέλημά σου, κατόπιν επακολουθεί η νίκη της μεταμόρφωσης (Πόθος-Δύναμη, - αυτή η κάρτα θεωρώ ότι περιγράφει την Babalon και την "αιμοδοσία"), ύστερα η θυσία του Εγώ (Κρεμασμένος) και τέλος ο θάνατος του παλιού εαυτού (Κάρτα Θανάτου) και η εσωτερική αναγέννηση. Δεν ξέρω αν συμφωνείς μ'αυτήν την υπέρβασή μου να τα βλέπω όλα ενιαία μέχρι το Θάνατο. Ο Κρεμασμένος συμβολίζει τον Μεσσία. Την θυσία. Το "αίμα", την έσχατη πράξη αυτοθυσίας του Εγώ ; Εξακολουθώ να βλέπω πολλούς συσχετισμούς μεταξύ Θελήματος και του εσωτερικού κομματιού της χριστιανικής διδασκαλίας, εκείνου του απόκρυφου Χριστιανισμού. Ο Ιησούς λέει πχ σε κάποιο σημείο "δεν γίνεσαι μαθητής μου αν δεν μισείς την οικογένειά σου και τον εαυτό σου τον ίδιο ακόμα και αν δεν τα εγκαταλείψεις όλα για μένα". Ο Crowley γράφει κάπου ότι η οικογένεια είναι δημόσιος εχθρός νούμερο 1. Αν δεχτούμε τις διδασκαλίες των Γνωστικών για τον Ιησού, κάπου το μπέρδεμα αρχίζει να ξεκαθαρίσει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Εν τοιαύτη περιπτώσει, τι είναι η αλήθεια, πέρα από την ετυμολογική της ταυτότητα: "α-λήθεια"; Μ' ενδιαφέρει εξαιρετικά, η απάντησή σου!
Θα έλεγα ότι η αλήθεια είναι άγραφη, ανείπωτη και άχρονη. 'Ισως κατοικεί στην πηγή της δημιουργίας, στην ρίζα της ύπαρξης, στην ουσία του Είναι. Μήπως είναι η ανείπωτη Θεότητα όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας, εσωτερικά ; Λέω...μήπως ; Απάντηση δεν έχω. Αυτό που δεν μπορούμε να περιγράψουμε με λόγια, αυτό που δεν περιγράφεται με ψυχολογικούς, κοινωνιολογικούς και βιολογικούς όρους ίσως. Το μεγάλο σκοτάδι ίσως απ'το οποίο ερχόμαστε ;
Το απόλυτο Τίποτα απ'το οποίο γεννήθηκαν τα πάντα (γεννήθηκε το Σύμπαν δηλαδή) ; Οι πολλαπλές επιμέρους ''αλήθειες'' μας δεν είναι παρά διαφορετικές απόπειρες διαχείρισης του σκοταδιού, της αγνοίας μας δηλαδή. Ο σοφός δεν γνωρίζει την αλήθεια, την αναζητά διαρκώς. Οι φιλόσοφοι που ισχυρήστηκαν ότι την γνώρισαν, μας φλόμωσαν στα παραμύθια (είδαμε λόγου χάρη πόσο ουτοπικός ήταν ο διαλεκτικός υλισμός ή πόσο fake ήταν η ελευθερία του νεο-φιλελευθερισμού). Με τον ίδιο τρόπο που απο-γοητευθήκαμε από την Εκκλησία που μίλησαν και μιλάνε με όρους μη θρησκευτικούς. Βλέπετε τον 'Ανθιμο πχ. Στο κύρηγμά του ασχολείται με το μήκος της φούστας των γυναικών επικαλούμενος ευσέβεια...Καμμία εσωτερικότητα και πνευματικότητα και η αναζήτηση αλήθειας. Οι ιερείς μιλούν με πολιτικούς και κοινωνικούς όρους, και τα πολιτικά συστήματα θεοποιούνται.
Απ'αυτούς περιμένουμε αλήθειες ή καλύτερα να ψάξουμε σε τίποτα μονάδες ; Μην ξεχνάτε και ο Χριστός ως μονάδα επέδρασε στην ιστορία, με 12 μαθητές, και όλοι οι μύστες ήταν μοναχικοί και outsider. Γενικά δεν πιστεύω ότι αλήθειες μπορεί να ακουστούν από κοινωνικές ομάδες και σύνολα, αλλά μάλλον από ανεξάρτητους πνευματικούς ανθρώπους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Η Άβυσσος κατοικείται από τον Choronzon, που αποτελεί και το τελευταίο της εμπόδιο και αντιπροσωπεύει εκείνα τα κομμάτια μας που είναι απρόθυμα ή ανίκανα να ενωθούν με το Θείο.
Αν ο μαθητευόμενος είναι σωστά προετοιμασμένος ,τότε ο Choronzon θα γίνει μόνον η αιτία για να σπάσει τη σκοτεινή πλευρά του Εγώ του, πράγμα που θα του επιτρέψει να προχωρήσει πέρα από την Άβυσσο. Χωρίς προετοιμασία, ο άτυχος ταξιδιώτης είναι καταδικασμένος να αφανιστεί.
Οι αναφορές του Κρόουλι στον Ερημίτη και την 'Ερημο γενικά, με βάζουν σε σκέψεις περεταίρω. Βλέπω συγκεκριμένα μια διάθεση του Κρόουλι που πλησιάζει αρκετά την φιλοσοφική θέση του Νίτσε για τον Ερημίτη : Σύμφωνα με Νίτσε ο Ερημίτης είναι ένας τύπος ανθρώπου που έχει ''βαρύνει'' πολύ από την μεταφυσική και την ηθική. Αυτός που δεν είναι πληροφορημένος για το θάνατο του Θεού και η αγάπη του για το Θεό τον αποτρέπει από την αγάπη για τους ανθρώπους. Υπάρχει άρα μια εναντίωση του Κρόουλι και όλων που πλησιάζουν στο σκεπτικό του με τον μοναχισμό λόγου χάρη ή όσους γίνονται ασκητές ή επιλέγουν έναν πιο εσωτερικό τρόπο ζωής με στερήσεις, πόνους κλπ. Την ίδια εναντίωση που χαρακκτήριζε και το Νίτσε σε ένα άλλο επίπεδο, καθαρά φιλοσοφικό, και όχι μεταφυσικό.
Ο Κρόουλι απ'όσα γνωρίζω μιλάει και για ένα αρχέτυπο που βρίσκεται στην αντιπέρα όχθη για να προειδοποιήσει τον μαθητευόμενο ότι ο Χόρονζον τον παραπλανά. Είναι σωστοί οι συνειρμοί που κάνουν κάποια με την Βαβυλώνα, την πόρνη την μεγάλη ; Την αναφέρουν και ως Babalon ή Scarlet Woman (για την δεύτερη υπάρχουν διαφωνίες αν είναι ένα και αυτό με την Babalon), αυτή που αναφέρεται και στην Αποκάλυψη. Δεν ξέρω αν το θέμα προσφέρεται για ανάλυση, αλλά καλό ήταν να γίνουν κάποιες αναφορές και σε αυτό το αρχέτυπο, καθώς και στο τι εννοεί ακριβώς ο Κρόουλι όταν μιλάει για Πόλη των Πυραμίδων που θα οδηγηθεί ο μαθητευόμενος μόνο όταν δώσει το είναι του στην Μπάμπαλον. Ο Κρόουλι μάλιστα αναφέρει ότι ο μαθητής γίνεται Master ή 'Αγιος στην Πόλη των Πυραμίδων. Οι πειρασμοί του ερημίτη ασκητή στους οποίους αναφέρεται ο Χριστιανισμός, θα μπορούσαμε να πούμ ότι ταυτίζονται με τον Χόρονζον ; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι εδώ ο Κρόουλι δαιμονοποιεί τη μοναξιά και την απομόνωση από τον έξω κόσμο προκαλώντας κάποια ερωτηματικά γιατί αεφενός στην 'Ερημο μπορεί κάποιος να τρελλαθεί, αφετέρου μπορεί να έχει τις μεγαλύτερες αποκαλύψεις και αυτογνωσία. Από την άλλη, όσο κι αν προσπαθώ να δω με άλλο μάτι τη Βαβυλώνα μετά από αιώνες χριστιανικής προπαγάνδας, συναντώ τεράστιες δυσκολίες να καταλάβω πως ''η πόρνη η μεγάλη'' είναι επιβοηθητική να διαλυθούν οι αυταπάτες, αφού την έχουμε συνδέσει με αρνητικές έννοιες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Αγαπητέ και φίλτατε Dr., διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις σκέψεις σου (αυτές) και πάντα μου 'ρχεται στη θύμηση ένας (φίλος) "Ερ(η)μη(τικό)ς"! Γι' αυτό τολμώ να (σε) ρωτήσω: τι εννοείς, όταν γράφεις "...που έφθασαν πολύ κοντά στην Αλήθεια"; Πως αλλιώς να το εννοήσει αυτό κανείς, αν δεν βρεθεί λίγο πιο κοντά στην "Αλήθεια", απ' όσο "Εκείνοι";
Επέλεξα την φράση "κοντά στην αλήθεια", αντί ''στην αλήθεια'', γιατί στην αλήθεια τη μία και μοναδική την υπέρτατη, δεν φτάνει κανείς πιστεύω. Ουσιαστικά πολύ αμφιβάλω τελικά και αν υπάρχει μια αλήθεια και αν υπάρχει κανείς που την κατακτά. Αν αυτοί οι Δάσκαλοι έφτασαν κοντά σε κάποιες αλήθειες, οι περισσότεροι των κοινών θνητών δεν καταφέρνουμε ούτε ένα απειροελάχιστο της αλήθειας να φτάσουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
ανάμεσα στις δυο αιωνιότητες του
Εκείνη της φυλής κι εκείνη της ψυχής.
'Ενας αρχαίος Ιρλανδός το ήξερε καλά.
Είτε ο άνθρωπος πεθαίνει στο κρεββάτι του
είτε τον ρίχνει κάτω το τουφέκι.
'Ενας μικρός αποχαιρετισμός απ'τους αγαπημένους
Είναι το χειρότερο που μπορεί κάποιος να φοβάται
Αν και ο μόχθος του νεκροθάφτη είναι μεγάλος,
ακονισμένη η αξίνα του, οι μύες του γεροί,
Το μόνο που κάνει είναι να ρίχνει τους νεκρούς
ξανά πίσω στον ανθρώπινο νου.
Under Ben Bulben
O Eρημίτης είναι ένας νεκροθάφτης. Ο Ερημίτης είναι ο μόνος που μπορεί να σκοτώσει το μόνο που αξίζει να σκοτωθεί και που πρέπει να σκοτωθεί, το παλιό μας σκεπτικό. Βρίσκεται στη μέση του ταξιδιού σαν σε μια έρημο. Θέλει να φτάσει σε μια όαση, αλλά είναι και κουρασμένος. Βλέπει πολύ μπροστά ακόμα κι αν οι προφητείες του χλευάζονται. Δικαιώνεται πάντα πολύ αργά και συνήθως εκτοπισμένος, εξόριστος από τους τόπους της Βεβαιότητας, αυτού του Τέρατος της 'Αγνοιας που είναι και η πηγή της δυστυχίας της ανθρωπότητας. Θα μπορούσαμε να ήμασταν περισσότερο ευτυχισμένοι πάνω στη γη, αν οι βεβαιότητες είχαν διαλυθεί έγκαιρα. Αν ήμασταν περισσότερο 'Ανθρωποι, προφητικοί και αυτάρκεις. Πολλοί Ερημίτες αφήνουν τα κόκκαλά τους στον 'Αδη, άλλοι νικούν τον Θάνατο (τον προσωπικό τους Θάνατο) και προχωρούν.
Συσχετίζω το οδοιπορικό του Ερημίτη όπως έγραψα και αλλού και με τον άθλο της κόπρου του Αυγεία : "Ο μόχθος είναι μεγάλος, οι μύες γεροί", γράφει ο ποιητής...Μην σας ξεγελά, δεν είναι ένας μεσόκοπος γέρος όπως παρουσιάζεται στην Κάρτα. Η κάρτα του Ερ(η)μίτη παριστάνει έναν γέρο. Αυτό έρχεται αρχικά σε αντίφαση με τα νειάτα του Ερμή, το φρέσκο του μυαλό και τον ενθουσιασμό που αναζητά την γνώση. Η αλήθεια είναι ότι ο Ερμής ως σύμβολο έχει πολλές εκδηλώσεις (όπως όλα τα σύμβολα) και μια από αυτές μόνο είναι ο Ερημίτης. Ο γέρος Ερημίτης κρύβει μέσα του ένα παιδί, ένα ζωντανό μυαλό πρόθυμο να μαθαίνει για τα μυστικά της Ζωής και την Αλχημεία. Ακόμα και για να πιστέψει όμως, πρέπει να δει τα πράγματα βιωματικά και το σύνηθες είναι μέσα από σκληρά βιώματα στέρησης και αυτοπειθαρχίας. Υπάρχει μεγάλη δίψα για Γνώση όπως ακριβώς σε ένα παιδί, αλλά η Γνώση εδώ πρέπει να φιλτραριστεί, και θα φιλτραριστεί. Γι'αυτόν δεν υπάρχουν βιβλία με συνταγές σοφίας. Θέλει ο ίδιος να γράψει ένα Αιρετικό Βιβλίο βγαλμένο από την πείρα της ζωής. Είναι η ενοχλητική αλογόμυγα, ο κριτής. Εδώ τα προσωπεία του καθωσπρεπισμού καταρέουν. Εδώ ο καθρέφτης γίνεται σκληρός.
Νεκροί δεν υπάρχουν παρά μόνο στον ανθρώπινο νου... 'Εχει καθαρίσει τον χώρο από πτώματα... Με το παρελθόν δεν θέλει να έχει τίποτα πια. Δεν έχει χρόνο να σκεφτεί και το μέλλον. Διδάσκεται από το "κάποτε", σαρκάζει το κατεστημένο των τάχα σοφών και λογίων, πολιτικών και "αγίων" κάθε λογής. Και με τους Σωτήρες δεν τα'χει καλά. Ξέρει ότι δεν έχει σώσει ακόμα τον εαυτό του, πώς θα σώσει τους άλλους ; Σωτήρα τον κάνανε οι άλλοι, επειδή έτσι τους βόλευε. ('Ενας ήταν ο Χριστός. 'Ηταν κι αυτός ο πιο ταπεινός Δάσκαλος). Ο κάθε Ερημίτης το μόνο που γνωρίζει είναι ότι δεν είναι παρά μόνο ένας καλός Μαθητής. Ο Υπηρέτης, ο ανυψωμένος από τα χαμηλά.
'Ενας Ερημίτης...Κάθε γωνία του εγκεφάλου του έχει τακτοποιηθεί. Ο αιώνιος αντιρρησίας, ο αιώνιος σκεπτικιστής.
Ο Ερμής μπορεί να είναι και ο λόγιος, μπορεί όμως να είναι και ο Ψυχοπομπός. Ο θάνατος παραμόνευε στη γωνιά για μερικούς από μας... 'Αλλοτε βιώθηκε εσωτερικά, άλλοτε πραγματικά.
Νεκρώσου ώστε να αναστηθείς ! Ποτέ άλλοτε φαίνεται δεν είναι πιο επιτακτικό το εσωτερικό αίτημα μιας οριστικής μεταμόρφωσης του τρόπου που βλέπουμε τα πράγματα, όταν πέφτει η Κάρτα του Ερημίτη. 'Αλλοτε ενός πραγματικού θανάτου της Συνείδησης.
Μετά είναι όλα πιο καθαρά. 'Οπως σοφά είπε κάποιος, το όνομα του οποίου μου διαφεύγει, "όταν ο Θεός σβήνει, είναι επειδή ετοιμάζεται να γράψει''. Ο Ερημίτης είναι σκληρός. Διψάει για γνώση και είναι πρόθυμος να πληρώσει ένα τίμημα για να την αποκτήσει. Η γνώση του δεν παρέχεται σε ένα οργανωμένο σχολείο, σε ένα κολλέγιο ή σε μια Εκκλησία. Η γνώση η αληθινή, που είναι αποτέλεσμα βιωμάτων, κοστίζει. Αυτές οι τελευταίες σκέψεις για τα όσα γράφτηκαν για τους Γνωστικούς, τον Ντα Βίντσι, τους Δασκάλους και τον Ιησού, που έφτασαν πολύ κοντά στην Αλήθεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Και μια γυναίκα μίλησε και είπε, Μίλησέ μας για τον Πόνο.
Και κείνος αποκρίθηκε: Ο πόνος σας είναι το σπάσιμο του οστράκου που περικλείει τη γνώση σας.
Όπως το τσόφλι του καρπού πρέπει να σπάσει, για να βγει η καρδιά του στο φως του ήλιου, έτσι κι εσείς πρέπει να γνωρίσετε τον πόνο.
Κι αν μπορούσατε να κρατάτε στην καρδιά σας το θαυμασμό για τα καθημερινά θαύματα της ζωής σας. Ο πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας.
Και θα δεχόσαστε τις εποχές της καρδιάς σας, όπως δέχεστε από πάντα τις εποχές που περνούν πάνω από τα χωράφια σας.
Και θα παρατηρούσατε με ηρεμία τους χειμώνες της θλίψης σας.
Πολλούς από τους πόνους σας τους διαλέγετε μονάχοι.
Είναι το πικρό φάρμακο που μ' αυτό ο γιατρός που είναι μέσα σας θεραπεύει τον άρρωστο εαυτό σας.
Γι' αυτό, να εμπιστεύεστε το γιατρό, και να πίνετε το φάρμακό του, σιωπηλά και ήρεμα.
Γιατί το χέρι του, αν και βαρύ και σκληρό, οδηγείται από το τρυφερό χέρι του Αόρατου,
Και η κούπα που σας δίνει, μ' όλο που καίει τα χείλη σας, είναι φτιαγμένη από τον πηλό που ο μεγάλος Αγγειοπλάστης μούσκεψε με τα δικά του άγια δάκρυα.
του Χαλίλ Γκιμπράν "Ο προφήτης"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Και κάποιος άντρας είπε, Μίλησέ μας για την Αυτογνωσία.
Κι εκείνος απάντησε λέγοντας: Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών.
Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας.
Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη.
Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας.
Και είναι καλό που το θέλετε.
Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει κελαρύζοντας προς τη θάλασσα.
Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφθεί στα μάτια σας.
Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άγνωστο θησαυρό σας. Και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το σχοινί.
Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη.
Μη λέτε, "Βρήκα την αλήθεια", αλλά να λέτε, "Βρήκα μιαν αλήθεια".
Μη λέτε, "Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής", αλλά να λέτε, "Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου".
Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια.
Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι.
Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα.
του Χαλίλ Γκιμπράν "Ο προφήτης"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Πάνω που χαιρόμουν ότι η ζωή έχει άπειρες πιθανότητες
Eμένα αυτός είναι ο λόγος της χαράς μου και της σημερινής γιορτής μετά από έναν σκληρό αγώνα δικαίωσης που ξεκίνησε τρεις μήνες πριν, και αυτό με κάνει να σέβομαι και να προσκυνώ το φαινόμενο της ζωής, ειδικά τους τελευταίους μήνες, ακόμα αυτό με κάνει να λέω λιγότερα και να ζω περισσότερα. Δεν ξέρω αν πρέπει να το συσχετίσω αναγκαστικά με την Αρκάνα, αλλά έτυχε να συμβαίνει η μεγάλη γιορτή να ξεκινήσει με την έλευση του Ερημίτη, καθώς ένα κύμα από αμετάκλητα θετικά γεγονότα μεταμορφωτικής ισχύος κατεδάφισαν τους Διαβόλους της Σκόνης (και τους Αδελφούς της Θλίψης). Η γιορτή ακόμα συνεχίζεται , καθώς οι Διάβολοι της Σκόνης με ικετεύουν να τους λυπηθώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Θα κλείσω μ'ένα ακόμα συμπέρασμα : Τις κάρτες μπορεί να τις "ρίχνουμε", αλλά έχει σημασία ποιός τις "σηκώνει". Δηλαδή ποιόν αφορούν. Σε ποιών τις ζωές είναι επιτακτική η ανάγκη για αλλαγές. και ταξίδι. Αν δεν υπήρχε δέκτης, δεν θα υπήρχε και πομπός.
Συμπληρωματική βιωματική πληροφορία για τον Ερημίτη : 'Εχει να κάνει και με τον άθλο του Ηρακλή με την κόπρο του Αυγεία...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Φίλε Dr. Strangelove χαίρομαι που σε ξανασυναντώ στο παρόν θέμα. Πολύ ενδιαφέρον το ποστ σου καθώς και τα ερωτήματα που θέτεις τα οποία και θα μελετήσω.
Όσο αφορά τον Αιώνα, είναι η κάρτα με τον αριθμό: ΧΧ (20) ή αλλιώς η Τελευταία Κρίση.
Ευχαριστώ.Υπάρχει πολύ έντονη αίσθηση, αλλά κυρίως γεγονότα Ερημίτη που συνδυάζονται με την κάρτα της Δύναμης. 'Ενα μείγμα, ένα κράμα Ερημίτη και Δύναμης. Η αρχική φάση του Ερημίτη ήταν μοναξιά και απομόνωση. Η τελευταία φάση του ήταν διδαχή και μύηση. Βιώθηκαν ασυνείδητα δηλαδή σύμφωνα με τον νόμο της Συγχρονικότητας και οι δυο εκδηλώσεις του Ερημίτη. Η τελευταία φάση του Ερημίτη εγκαινιάστηκε από ένα ακόμα υπερβατικό βίωμα (ονειρικό και αυτή τη φορά, και μάλιστα την εποχή που οι ενστάσεις μου για το θέμα είχαν γίνει απόλυτη άρνηση). Το ονειρικό δεν με άφησε για πολύ σ'αυτήν την κατάσταση άρνησης, γιατί προμήνυε την Δύναμη. Τότε ήταν που μπερδεύτηκα, γιατί δεν ήξερα τι δουλειά έχει τόσο νωρίς η Δύναμη. Παρουσιάστηκε λοιπόν μετά από λίγες μέρες μια "προσωπικότητα Ερημίτη" με τα στοιχεία που προαναφέρατε, και μου αποκατέστησε την Τάξη των Ταρό. 'Ισως να γίνομαι λίγο δυσνόητος αλλά δεν μπορώ να πω πολλά. Ο "Ερημίτης" ήρθε από το πουθενά, θα το πω και αλλιώς : από το συμπαντικό χάος. Δεν έχει πάνω από 1 μήνα παρουσία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Το Σύμπαν είναι παρανοϊκό• ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος είναι μια αυταπάτη ή έτσι μοιάζει μέσα στην Άβυσσο, η οποία έτσι αναγνωρίζεται ως συνείδηση, οι πολλοί ή και τα δύο, αλλά μέσα σʼαυτό υπάρχει μια μυστική ενότητα που αγαλιά. Αυτή η ενότητα είναι πολύ πέρα από κάθε σύλληψη.
Το σύμπαν έχει τη δική του λογική. Μάλλον αυτό συμβαίνει. Το σύμπαν έχει λογική, σειρά και τάξη, αλλιώς δεν θα αποκτούσαν υλική διάσταση οι κάρτες. Γιατί απ'όσα φαίνονται στην πορεία, δεν έπαψαν να αποκτούν υλική διάσταση οι κάρτες, ακόμα και για όσους είναι συναισθηματικά και πνευματικά είναι τελείως ψυχροί και αποστασιοποιημένοι από το "ταξίδι" για μεγάλες φάσεις.Ακόμα και το χάος έχει τη δική του Τάξη και λογική. Αυτά ειπώθηκαν όταν μιλήσαμε για τη "σύγκρουση" Χάους - Αρμονίας. Αν πρόκειται για συμπτώσεις δεν το ξέρω, σίγουρα όμως δεν πρόκειται για αυθυποβολή αφού πλέον απουσιάζει το συναισθηματικό στοιχείο, από την εποχή της ψυχρής Δικαιοσύνης. Ο Ερημίτης έχει αποκτήσει υλική διάσταση και έχει βιωθεί, όχι με την έννοια της μοναξιάς, αλλά της διδασκαλίας-μεντορίας. Αυτό έψαξα και βρήκα ότι περιγράφει ο κόσμος που ασχολήθηκε με αυτούς τους τομείς, αυτό καταθέτω κι εγώ. Ως τώρα είχε δωθεί μια έμφαση στη μοναξιά παρά στην διδαχή, όχι από εσάς βέβαια, αλλά αυτό πιστεύω είναι λάθος εκδοχή της κάρτας.
Προσωπικές βιωματικές πληροφορίες για τον Ερημίτη : κάθαρση, τάξη, καταπίεση, υπομονή, στέρηση, αντίσταση στα κατώτερα ένστικτα, αντοχή, επιλογή, εκλογή/επιλογή της μονάδας μέσα από ένα πλήθος, επίμονες προσπάθειες να μειωθεί το Εγώ, έναρξη μυητικού κύκλου, αυτοπειθαρχία, συστηματοποίηση σκέψεων και τακτοποίηση συναισθημάτων, περιορισμός του λόγου παρά τη θέλησή μας. Οι παλιές πληγές μετασχηματίζονται και γίνονται δύναμη θεραπείας/αυτοθεραπείας. Η σιγή είναι θεραπευτική, αλλά η μεταβατική φάση είναι άκρως καταπιεστική. Ερώτημα : Ποιά κάρτα είναι ο Αιών ; Δεν την έχω ακούσει ή διαβάσει ποτέ με αυτό το όνομα. Ακόμα μια κρίσιμη ερώτηση. Βρίσκετε κάτι κοινό μεταξύ των καρτών Ερημίτη και Τροχού ; Ποιές ψυχικές καταστάσεις περιγράφει ο Τροχός και αν αυτές οι ψυχικές καταστάσεις - συναισθήματα έχουν κάτι κοινό με τον Ερημίτη; Αν βάζω δύσκολα προσπεράστε το ερώτημα, αλλά είναι το πλέον κρίσιμο για να λύσω ένα αίνιγμα.
Να υπενθυμίσω ότι ο αριθμός των δημοσιεύσεων μου είναι 888 μιμούμενος κάποια ψυχή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.