Ποίηση και στίχοι εμπνευσμένοι από το στοιχείο του νερού

Ποιο στοιχείο προτιμάτε να συναντάτε στην ποίηση;
Multiple votes are allowed. Πρέπει να ψηφίσετε για να δείτε τα αποτελέσματα.

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 16)
  • Γη

  • Νερό

  • Αέρας

  • Φωτιά

  • ΔΞ/ΔΑ


Πρέπει να ψηφίσετε για να δείτε τα αποτελέσματα.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
δεν είναι στάλα πρωινής δροσιάς,
επάνω στο λουλούδι, κρέμεται η καρδιά μου κι όλο παρακαλεί'
σε κάθε φύσημα του αέρα
παγώνω από το φόβο...
δεν θα την πάρει ο αέρας τη δροσοστάλα τη μικρή;

από ιαπωνική ποίηση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Οι μέρες που έφυγαν και τις είπαμε θάλασσες,
τότε που ήταν άγριοι ταύροι οι βάρκες, μα τώρα άψυχα σκιάχτρα.
Τα σώματα ίππευαν τα ξαφρισμένα κύματα και με δύναμη χτυπούσαν στα βράχια.
Παράλυτα τώρα μυρίζουν την άμμο.

Οι νύχτες που πέθαναν και τις είπαμε μάγισσες.
Σαν αγίες φυσούσαν των νουφάρων τα πέταλα κάτω από το ασημένιο φεγγάρι.
Στης πυράς τις ροζιασμένες παλάμες δαιμονισμένες γελούσαν.
Οι αντίλαλοί τους τώρα των κυμάτων το σύρσιμο, η βουή του ανέμου.


Έλενα Μίαρη, Λονδίνο, Μάρτης 2002 (άτιτλο)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Κατερίνα Γναφάκη

Το ποτάμι, το ποτάμι,
το στοιχειό του ποταμού
η νεράιδα, οι νύμφες
και το γέλιο του νερού.

Οι αδελφές μου που χορεύουν
οι αδελφές μου που γελούν
ζωγραφίζουνε τα κρίνα,
τ' άγρια ρόδα του βυθού
.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εωός

Νεοφερμένος

Ο Εωός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4 μηνύματα.
Ουίσκι στον βυθό της θάλασσας
Ουίσκι στον βυθό της θάλασσας
Σήματα καπνού από τη σελήνη
Η λίμνη παραδόθηκε , ορκίστηκε απραγία
Τα βουνά συνεδριάζουν για το μέλλον του πλανήτη
Ένας κομήτης πέρασε
Δεν κοίταξε
Χάθηκε γρήγορα πίσω από τον Ήλιο
Πολλά πυροτεχνήματα πίσω από ένα τζαμί
Η κιβωτός του Αραράτ άραξε σε ένα εμπορικό λιμάνι
Οι ναύτες κατέβηκαν
Μέθυσαν
Ξεχάστηκαν για πάντα στην στεριά
Όταν όμως έχει ξαστεριά
Αναπολούν το μεγάλο ταξίδι
Τα κύματα σπανέ στα Βραχιά της ντροπής
Που έχτισαν τη γη μέχρι τον βόρειο πόλο
Ο εχθρός όμως πλησιάζει
Με ένα τεράστιο στόλο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εωός

Νεοφερμένος

Ο Εωός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4 μηνύματα.
Η αλμυρή μαγεία της θάλασσας
Η αλμυρή μαγεία της θάλασσας
Κατακλύζει κάθε πόρο του οργάνου της γεύσης
Τα ψαριά πέταξαν μέχρι το πιο κοντινό βουνό και μεταμορφώθηκαν σε μεγάλους αγριόχοιρους σκορπίζοντας πανικό στα διπλανά χώρια
Οι κάτοικοι παγιδεύτηκαν στα σπίτια τους και πλάθουν ιστορίες
Για πεταλούδες που κάποτε ήταν σκουλήκια
Για κάποια δέντρα που έγιναν φύκια
Πολλούς θαρραλέους αξιωματικούς που πατούσαν λουλούδια
Τον κόσμο που γέμισε φυσαλίδες
Μια γυναίκα που φορούσε ένα φωτεινό μαύρο φόρεμα
Και μπορούσε να θεραπεύσει τον απέραντο ουρανό
Με μια μόνο λέξη
Εκεί που σβήνει ένα πεφταστέρι
Υπάρχει η σκιά ενός τραγουδιού που μιλάει για μια ήσυχη θάλασσα
Με μοναχικά καραβιά
Πλέουν μοναχικά τόσο πολύ καιρό
Σε λυπηρές τροχιές γύρω από την άγνωστη στεριά
Δεν είσαι ο λόγος που γεννήθηκε ο φόβος
Ο λόγος είναι ότι γεννηθήκαμε πριν πολλά χρόνια
Υπάρχει μια μαυρίλα που καλύπτει αυτή την παραλυμένη γη και κανείς δεν την γνωρίζει
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εωός

Νεοφερμένος

Ο Εωός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4 μηνύματα.
Σε σκοτεινά νερά
Ξεχάσατε τον Μένιππο
Το υπόγειο ταξίδι, το σκοτεινό ποτάμι, τον σκοτεινό βαρκάρη
Ξεχάσατε την αλήθεια, το πείσμα, το τιμημένο συναίσθημα της ανάγκης για άμεση ανταρσία
Σε ένα πλοίο που βουλιάζει
Σε σκοτεινά νερά
Φλεγόμενο από πύρινες κατακόκκινες γλώσσες που σφεντονίζουν
Ψεύτικους στίχους
Σε μαύρους τοίχους
Σε σκοτεινά νερά
Ναυαγοί ενός στόλου αναληθών επιχειρημάτων
Που κρύβουν κάθε πτυχή άλλης διάστασης
Σε μάτια ανίκανα να δουν άλλες διαστάσεις
Φυλακισμένα σε συνήθεις καταστάσεις
Γαζωμένοι γέρα σε ένα ξύλινο σκαρί γεμάτο ρωγμές
Που πλησιάζει το βυθό
Και χάνεται σε σκοτεινά νερά
Δυο σπασμένα φτερά
Δεν μπορούν να κολυμπήσουν
Σε πολύ λίγο
Χάθηκαν
Σε σκοτεινά νερά
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εωός

Νεοφερμένος

Ο Εωός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4 μηνύματα.
Όμορφη ζεστή θάλασσα
Όμορφη ζεστή θάλασσα
Φούρνος μικρών κυμάτων
Θύτης πολλών θυμάτων
Αιτία πολλών θανάτων
Σκόρπισες τις φουρτούνες σου στις διπλανές στεριές
Έμεινες ανέπαφη σε μια μεγάλη τραγωδία
Αγέρωχη αντάλλαζες χρώματα με τον ουρανό
Μέχρι αυτός να κουραστεί και να φύγει
Εσύ τότε μαύρισες και έμεινες για πάντα μαύρη
Στις μνήμες των περαστικών
Που έκλεψαν τόσους μύθους
Στην μνήμη ενός ψαριού που κάηκε μια ζεστή μέρα του Ιουλίου
Στο χαμόγελο ενός δελφινιού που πάγωσε λόγω του κρύου
Που ποτίζει την πετρωμένη πια καρδιά μας
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Παραδοσιακό:
Θάλασσα θάλασσα τους θαλασσινούς θαλασσακι μου μη τους θαλασσοδερνεις θαλασσονουμαι για σε ξημερωνουμε
Ροδόσταμο ροδοσταμνο να γίνεσαι ωχ αμάν αμάν
την πόρτα τους να ραίνεις θαλασσακι μου και φέρε το πουλάκι μου

Θάλασσα θάλασσα που τον έπνιξες ωχ αμάν αμάν
της κοπελιάς τον άντρα θαλασσακι μου και φέρε το πουλάκι μου
Κι η κοπελιά κι η κοπελιά είναι μικρή ωχ αμάν αμάν
και δεν της παν τα μαύρα θαλασσακι μου και φέρε το πουλάκι μου
Refrain
Θάλασσα κι αλμυρό νερό
να σε ξεχάσω δεν μπορώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
ΦΕΓΓΑΡΙ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

Η αντανάκλαση του φεγγαριού,
στην επιφάνεια του νερού,
τρέμει, συνέχεια τρέμει.
Πιάστε το! Εδώ είναι! Πιάστε το! Είναι εκεί.
Φεγγάρι ψεύτικο, δεν είσαι εσύ σαν τη ζωή;

Κι-Νο_Τσουραγιούκι (Ιαπωνική Ποίηση)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Θαλάσσιος κόσμος
(Ελένη Ποιμενίδου)



Υδάτινος ο κόσμος του βυθού
Της θάλασσας η αγκάλη γεμάτη
μʼ όσα στολίδια τʼ ουρανού
και σύμπασας της φύσης
κάτω εκεί εσσώρευσε ο Μέγας Ποσειδώνας
Πολύχρωμα και πλουμιστά
Με χάρη απλωμένα
Να δελεάζουνε αυτούς
που ο αμήχανός τους νους
κατέβασε στα δώματα του δυνατού αρχόντου
Μακάριοι κείτονται εδώ
Και με τα μάτια τα γλαρά
θολά από τʼ αλάτι
θωρούν την πλάση ολόγυρα
που σχήματα αλλάζει
καθώς φυσούν τα ρεύματα
κι η Θάλασσα χορεύει
εις τους ρυθμούς της Τρίαινας
συμβόλου αθανάτου
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Το ναυάγιο, Μανόλης Αναγνωστάκης

Θα μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα
Ύστερα απʼ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό
Το πλοίο βουλιάζει τώρα μακριά
(Πού πήγαν οι άλλες βάρκες; ποιοι γλιτώσαν;)
Εμείς θα βρούμε κάποτε μια ξέρα
Ένα νησί ερημικό όπως στα βιβλία
Εκεί θα χτίσουμε τα σπίτια μας
Γύρω-γύρω απʼ τη μεγάλη πολιτεία
Και στη μέση μια εκκλησιά
Θα κρεμάσουμε μέσα τη φωτογραφία
Του καπετάνιου μας που χάθηκε -ψηλά-ψηλά-
Λίγο πιο χαμηλά του δεύτερου, πιο χαμηλά του τρίτου
Θʼαλλάξουμε τις γυναίκες μας και θα κάνουμε πολλα παιδιά
Κι ύστερα θα καλαφατίσουμε ένα μεγάλο καράβι
Καινούριο, ολοκαίνουριο και θα το ρίξουμε στη θάλασσα.
Θα ʽχουμε γεράσει μα θα μας γνωρίσουνε.
Μόνο τα παιδιά μας δε θα μοιάζουνε μʼ εμάς.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Γεώργιος Δροσίνης

Τῆς κοπέλλας τὸ νερό

Μιὰ κοπέλλα λυγερὴ
τὸ ψηλὸ βουνὸ διαβαίνει
ἡ χαρὰ τὴν καρτερεῖ
στ᾿ ἀκρογιάλι ποὺ πηγαίνει.
Καὶ τὸ κάμα εἶναι βαρὺ
κι εἶν᾿ ἡ κόρη διψασμένη
βρῆκε βρύση δροσερή,
ἦπιε, ἀρρώστησε πεθαίνει.
Μὰ ἡ φωνή της πρὶν νὰ σβήσει
καταράστηκε τὴ βρύση
κι ἀπὸ ἐκεῖνο τὸν καιρὸ
ἔρμη ἡ βρύση ἔχει ἀπομείνει
καὶ κανεὶς ποτὲ δὲν πίνει
τῆς κοπέλλας τὸ νερό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
Υπάρχει βέβαια και «το ποτάμι» του Αντώνη Σαμαράκη!
Μάλιστα, αποτελεί έμπνευση και για μεταφορά στον κινηματογράφο!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Το ποτάμι

Εκεί κάτω στο ποτάμι
Ζούνε δυο μικρά παιδιά
Τόνα βλέπει δεν ακούει
Τ’ άλλο ακούει μα δε βλέπει
Και τα δυο ξέρουν πως πρέπει
Να ‘χουν μόνο μια καρδιά
Εκεί κάτω στο ποτάμι
Τα παιδιά μένουν παιδιά
Το ποτάμι όλο γεμίζει
Και τη θάλασσα ποτίζει
Εκεί κάτω στο ποτάμι
Ζει μια δύστυχη τρελή
Π’ αγαπούσε ένα πουλί
Το παιδί που δεν ακούει
Της σκοτώνει το πουλί
Κι από τότες δε γνωρίζει
Πως την βλέπει το ποτάμι
Σαν γυναίκα ή σαν πουλί;
Το ποτάμι όλο γεμίζει
Κι απ’ τη θλίψη ξεχειλίζει
Εκεί κάτω στο ποτάμι
Ζούσ’ ο κύριος Δικαστής
Κυνηγούσε τα θηρία
Κι αγαπούσε μια Κυρία
Ώς την ώρα που η τρελή
Πνίγει την μικρή Κυρία
Που τη νόμισε παιδί
Κ’ έτσι ο Δικαστής μονάχος
Προτιμά να σκοτωθεί
Εκεί κάτω στο ποτάμι
Θάψανε το Δικαστή
Το ποτάμι όλο γεμίζει
Και την πίκρα μου ποτίζει
Εκεί κάτω στο ποτάμι
Ζει μια νύφη ερημική
Που σαν τέλειωσεν ο γάμος
Έφυγε ο γαμπρός το βράδυ
Και δεν ήρθε την αυγή
Έτσι η νύφη στολισμένη
Εκεί κάτω στο ποτάμι
Έγινε κι αυτή κραυγή


Μάνος Χατζιδάκις
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Hodor

Νεοφερμένος

Ο Hodor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και επαγγέλεται Άεργος/η. Έχει γράψει 101 μηνύματα.
Πέφτει η βροχή
και φτάνει στην πληγή
και άλλο δεν μπορώ
να ζω μέσα στο χαμό

αλλά σε μια στιγμή μια αυγή
πλησιάζει ένα παιδί
κάπως όμορφο αλλά χαζό
αλλά με ύψος τρομερό

τον ερωτώ λοιπόν
ποιο ειναι το ονομα του
και μου λέει ευγενικα
ΧODOR ρε γκασμά


-Hodor
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nascentes morimur

Διάσημο μέλος

Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,435 μηνύματα.
Οι μικροί γαλαξίες -Νικηφόρος Βρεττάκος (απόσπασμα)

Ἤσουν νερό,
κατάκλυσες μέσα μου ὅλες τὶς στέρνες.
Ἤσουνα φῶς, διαμοιράστηκες. Ὅλες
οἱ φλέβες μου ἔγιναν ἄξαφνα ἕνα
δίχτυ ποὺ λάμπει: στὰ πόδια, στὰ χέρια,
στὸ στῆθος, στὸ μέτωπο.
Τ᾿ ἄστρα τὸ βλέπουνε, ὅτι:
δυὸ δισεκατομμύρια μικροὶ γαλαξίες καὶ πλέον κατοικοῦμε τὴ γῆ.
 

Guest 709611

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Φάτα Μοργκάνα - Καββαδίας

Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Πούθ' έρχεσαι ; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας ; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς ; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε ; Φάτα Μοργκάνα...
 

Nascentes morimur

Διάσημο μέλος

Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,435 μηνύματα.
Φάτα Μοργκάνα - Καββαδίας

Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Πούθ' έρχεσαι ; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας ; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς ; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε ; Φάτα Μοργκάνα...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 

Nascentes morimur

Διάσημο μέλος

Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,435 μηνύματα.
Γυμνή
πλέω ανάμεσα στα ναυάγια με μουστάκια ατσαλένια σκουριασμένα από όνειρα
που σακατεψε η γλυκερη οιμωγη της θάλασσας
Γυμνή
κυνηγώ τα φωτερα κύματα
που τρέχουνε στην άμμο τη σπαρμένη με κρανία άσπρα
Άφωνη στον αέρα πάνω απ’ την άβυσσο
Ο πηχτός ζελες, που είναι η θάλασσα,
βαραίνει στο κορμί μου επάνω
Τέρατα θρυλικά με ρύγχη πιάνων
κορδωνονται μέσα σε βάραθρα από σκοτεινιά
Γυμνή κοιμάμαι

JOYCE MANSOUR​

 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Το Νερό, μαθαίνεται απ’ τη δίψα

Το Νερό, μαθαίνεται απ’ τη δίψα.

Η Στεριά – απ’ το αρμένισμα στα Πέλαγα.

Η Έκσταση – απ’ την οδύνη –

Η Ειρήνη, απ’ των πολέμων της το χρονικό –

Η Αγάπη, απ’ του τάφου το ανάγλυφο –

Τα Πουλιά, απ’ το χιόνι.
ΕΜΙΛΥ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

«Η Φύση κάνει να διψούμε,
ώστε, πεθαίνοντας μετά,
λίγο νερό εκλιπαρούμε
σε δάχτυλα περαστικά.
Δηλοι την πιο λεπτή για μας
ανάγκη που εν αφθονία
πληροι το μέγα προς δυσμάς
το Ύδωρ, η Αθανασία.»
(από το βιβλίο, «Το μέγα ύδωρ»)

-ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ, «Αμοργός»
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 23 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top