Η στροφή της Νέας Δημοκρατίας προς τα δεξιά

Τα έντυπα της ακροδεξιάς και η σχέση τους με τον πρωθυπουργό

Γράφει ο Ιός

Η εμφανής στροφή του κ. Σαμαρά προς το ακροδεξιό ακροατήριο δεν έχει μείνει χωρίς ανταπόκριση. Ηδη έχει επισημανθεί το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή και το ΛΑΟΣ ήταν τα μόνα πολιτικά κόμματα που εμφανίστηκαν να επιχαίρουν με την πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ. Είχε προηγηθεί η απόσυρση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου* και -ακόμη παλαιότερα- η κατάργηση του νόμου περί ιθαγένειας**, πρωτοβουλίες που χειροκροτήθηκαν και πάλι από τους ίδιους.

Ορισμένοι παρασύρονται από την ισοπεδωτική ρητορεία της Χρυσής Αυγής «εναντίον όλων» ή δίνουν μεγάλο βάρος στις αντιναζιστικές κορόνες κυβερνητικών στελεχών. Ετσι παραβλέπουν την ιδεολογική συγγένεια που αισθάνεται εξαρχής η ακροδεξιά με τον πρωθυπουργό και ορισμένους στενούς του συνεργάτες.

Αυτή η συγγένεια μπορεί να αποδειχτεί πολιτικά αξιοποιήσιμη τη στιγμή που αρχίζει να φυλλορροεί η αρχική συμμαχία που απέδωσε το κυβερνητικό σχήμα.



«Στόχος» και «Χρυσή Αυγή»

Τα αισθήματα αυτά προς τον κ. Σαμαρά εκδηλώθηκαν ήδη από τον Νοέμβριο του 2009, κατά τη διάρκεια της εκλογής νέου αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία. Μετά την εκλογή Σαμαρά ο βασικός αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής Γιώργος Μάστορας (ψευδώνυμο του Γιώργου Μισιάκα) δεν δυσκολεύεται να πει ότι «η ήττα της Ντόρας δεν μπορεί παρά να ικανοποιεί κάθε συγκροτημένο Ελληνα». Και λίγο πιο κάτω: «η εθνομηδενιστική πολιτική του Γιωργάκη είναι γεγονός πως θα οδηγήσει αρκετό κόσμο στην –έστω και κριτική– υποστήριξη του Σαμαρά». Ανάλογες διατυπώσεις θα συναντήσει κανείς και σε άλλα κείμενα της οργάνωσης, όπου τα βέλη στρέφονται κυρίως εναντίον του Γιώργου Καρατζαφέρη, επειδή φάνηκε να υποστηρίζει την Ντόρα Μπακογιάννη.

Ο υπάλληλος της Βουλής, Γ. Μισιάκας


Στις σελίδες της εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» θα συναντήσουμε ύμνους και για άλλους συνεργάτες του πρωθυπουργού, κυρίως τον Παναγιώτη Μπαλτάκο. Η ναζιστική εφημερίδα θεωρεί τις συγγραφικές επιδόσεις του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης «συγκλονιστικές» και «απάντηση στις κατηγορίες πολλών για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο».

Στο δεύτερο εβδομαδιαίο έντυπο που υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή, τον «Στόχο», η υποστήριξη προς τον κ. Σαμαρά είναι απροσχημάτιστη. «Αυτό που σήμερα συμβαίνει είναι η επανάσταση της λαϊκής Δεξιάς» διαβάζουμε στον ιστότοπο της εφημερίδας τη μέρα της ψηφοφορίας των νεοδημοκρατών (29.11.2009). Η πρόβλεψη για τη νίκη Σαμαρά είναι σαφής και ενθουσιώδης:

«Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο Ελληνες έχουν προσέλθει έως τώρα στις κάλπες για την εκλογή αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας. Η μαζική αυτή προσέλευση -συνδυαζόμενη και με άλλες εκτιμήσεις που ήδη κυκλοφορούν- νομοτελειακά οδηγεί τον Αντώνη Σαμαρά σε μια πολύ μεγάλη νίκη που κανείς έως εχθές δεν φανταζόταν. Μια νίκη τόσο καθαρή και τόσο μεγάλη, που θα δηλώνει ταυτόχρονα την αποδοχή του για την ηγέτιδα θέση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και την δικαίωσή του για επιλογές του παρελθόντος, αποκαθιστώντας τον πλήρως πολιτικά, ενώ τον αναγορεύει ουσιαστικά σε επικεφαλής ολόκληρης της παράταξης, κομμάτι της οποίας υποτίθεται ότι εκφράζει ως τώρα η Νέα Δημοκρατία».

Η εντυπωσιακή ταύτιση του «Στόχου» με τον Αντώνη Σαμαρά προκαλεί σύγχυση ακόμα και στους αναγνώστες του. «Συγγνώμη…έκανα λάθος! Νόμιζα ότι ήμουν σε εθνικιστική ιστοσελίδα, αλλά μάλλον βρίσκομαι σε ιστοσελίδα της ΟΝΝΕΔ!», λέει ο ένας. Και συμπληρώνει ο άλλος: «Ξεφτίλα ρε Σάββα». Οπου Σάββας ο κ. Χατζηπαρασκευάς, εκδότης της εφημερίδας, ο οποίος υπήρξε συνεργάτης του κ. Σαμαρά και μέλος της Κ.Ε. της Πολιτικής Ανοιξης.

Η αγωνία του «Στόχου» να εκλεγεί ο Αντώνης Σαμαράς εκφράζεται και με υποψίες για νόθευση των εκλογών από την οικογένεια Μητσοτάκη: «Καταγγελία για νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος γίνεται εδώ και λίγη ώρα από το άμεσο πολιτικό περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά και αφορά την πρόσθεση χιλιάδων ψηφοδελτίων μέσα σε 10 λεπτά από την πτώση του συστήματος στο Λασίθι. Πτώση του συστήματος σχεδόν την ίδια ώρα είχαμε και σε πολλά εκλογικά τμήματα. Από πανικό άλλο τίποτα τις τελευταίες ημέρες κι αυτός ο πανικός εντάθηκε μετά την θεαματική προσέλευση στις κάλπες που παρατηρείται από το πρωί και ασφαλώς ευνοεί κατά κοινή ομολογία τον Σαμαρά».

Τη «φιλοσαμαρική» αυτή γραμμή διατηρεί ο «Στόχος» παράλληλα με την πολιτική υποστήριξη της Χρυσής Αυγής. Από τις σελίδες του ξεκινούν συνήθως οι εκστρατείες σπίλωσης των πολιτικών αντιπάλων του πρωθυπουργού, με πιο πρόσφατο στόχο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Η αλληλοτροφοδότηση «Στόχου» και «Ομάδας Αλήθειας» της Νέας Δημοκρατίας είναι πρόδηλη. Αλλά και η διοχέτευση μέσω «Στόχου» διάφορων πληροφοριών με προέλευση ποικίλες «υπηρεσίες» έχει βάθος πολλών δεκαετιών.

Ο «Ελεύθερος Κόσμος»


Το περασμένο Σάββατο εκδηλώθηκε και το τελευταίο εγχείρημα της Χρυσής Αυγής να αποκτήσει ένα πιο «μετωπικό» έντυπο, απόλυτα βέβαια ταυτισμένο με την οργάνωση. Πρόκειται για ένα ρόλο που έπαιξε για ένα διάστημα την περασμένη δεκαετία ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο οποίος όμως αποστασιοποιήθηκε από τη ναζιστική οργάνωση (όχι πάντως και από τα πιστεύω της), μαζί με την αποχώρηση (ή εκδίωξη) του εκδότη του, Δημήτρη Ζαφειρόπουλου.

Το νέο εγχείρημα ονομάζεται «Εμπρός» και στο στενό του εκδοτικό πυρήνα συναντάμε έναν γνωστό δημοσιογράφο, τον Γιώργο Φράγκο. Ο κ. Φράγκος απασχόλησε τη δημοσιότητα τον Μάρτιο του 2009, όταν συνελήφθη και προφυλακίστηκε με την κατηγορία ότι επιτέθηκε απρόκλητα με μαχαίρι σε έναν Νιγηριανό μετανάστη. Εκείνη την περίοδο ήταν στέλεχος του γραφείου Τύπου του δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, στενού συνεργάτη και ομοϊδεάτη του κ. Σαμαρά από την περίοδο της Πολιτικής Ανοιξης.

Ο ίδιος ο Φράγκος απέκρουσε την κατηγορία και υποστήριξε ότι δέχθηκε επίθεση από δέκα Νιγηριανούς με λοστούς και μαχαίρια. Μετά τη σύλληψή του ο δημοσιογράφος τέθηκε σε διαθεσιμότητα από τον 9,84. Το ενδιαφέρον είναι ότι σε συνέντευξή του από τη φυλακή ο Φράγκος αρνήθηκε «μετά βδελυγμίας ότι έχει σχέση -όπως ακούστηκε- με ακροδεξιές οργανώσεις, καθώς και ότι η συμπλοκή είχε ρατσιστικό χαρακτήρα. ‘‘Δεν έχω καμία σχέση με ακροδεξιούς’’» (Espresso, 29/3/2009).

https://www.efsyn.gr/?p=63552

Φράγκος Γ.


Ο συγκεκριμένος είναι εκ των βασικών συντακτών της νέας χρυσαβγίτικης εφημερίδας “Εμπρός”, η οποία ξεκίνησε να κυκλοφορεί το προηγούμενο Σάββατο 22/06/2013. Εκδότης της φέρεται κάποιος Δημήτρης Βλαχόπουλος, με προηγούμενη εκδοτική δραστηριότητα την έκδοση κάποιου free-press.

«Ο Γιώργος Φράγκος εργάζεται στο γραφείο Τύπου του Δήμου Αθηναίων και έχει τοποθετηθεί κατά την περίοδο που δήμαρχος Αθηναίων ήταν ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος.»

https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/06/25/ios-entypa-akrodexias-fragkos-empros/

———————————

* Ο προσεταιρισμός της Χρυσής Αυγής από τον Σαμαρά, αιτία της απόσυρσης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου

Μαΐου 13th, 2013

Από τον Αβέρωφ στον Βορίδη, μέσω Σαμαρά: Η ακροδεξιά κλίκα της ΝΔ και το «Πολυτεχνείο»
Μπαλτάκος – Σαμαράς: Δημοσίευμα της “ΕτΣ”, 25/6/13

Ενας κύκλος συνεργατών του πρωθυπουργού, μεταξύ των οποίων ο γγ της κυβέρνησης Τ. Μπαλτάκος, του εισηγούνται επίμονα -σύμφωνα με πληροφορίες- να προετοιμάσει το έδαφος για μία κυβέρνηση της όλης δεξιάς μετά τις επόμενες εκλογές: Για μια τρικομματική συνεργασία, δηλαδή, ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τη Χρυσή Αυγή. Το κεντρικό τους επιχείρημα είναι ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη η ακροδεξιά, όταν συμμετέχει σε κυβερνήσεις, «αστικοποιείται» και χάνει τα μαξιμαλιστικά της χαρακτηριστικά. Αυτό που δεν λένε αλλά σκέφτονται είναι ότι οι ίδιοι έχουν πολύ ισχυρότερες ιδεολογικές συγγένειες με στελέχη που ανήκουν στη δεξιά της δεξιάς, παρά με όσους κινούνται αριστερότερα της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτή η ομάδα αποφάσισε το πάγωμα του νομοσχεδίου Ρουπακιώτη για την καταπολέμηση της ρατσιστικής βίας. Ήταν ο υπουργός Επικρατείας Δ. Σταμάτης και ο γγ της κυβέρνησης Π. Μπαλτάκος που έκαναν γνωστή την απόφαση, την οποία ο υπουργός Δικαιοσύνης πληροφορήθηκε, όπως λένε αρμόδιες πηγές, από τον υφυπουργό Δικαιοσύνης κ. Καραγκούνη.
Read more…

** Ο φιλοναζιστής κ. Κωτούλας του ΥΠΕΞ των Σαμαρά/Βενιζέλου/Κουβέλη
Μαρτίου 12th, 2013

Το πόνημα του κ. Κωτούλα
UP_DATED, 13/3: Την απομάκρυνση Κωτούλα από το ΥΠΕΞ για θέματα ιθαγένειας, ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ
&&&
Σε ποια χώρα της Ευρώπης ανασκευαστές του ναζισμού γίνονται σύμβουλοι για ζητήματα ιθαγένειας;
Απίστευτο και όμως αληθινό: Στην Ελλάδα του 2013, σύμβουλος της κυβέρνησης στα λεπτά ζητήματα της ιθαγένειας και της μετανάστευσης είναι ιστορικός, ανασκευαστής της ναζιστικής θηριωδίας.


«Ο ναζισμός ήταν μια μεγάλη επανάσταση: εναντίον της γραφειοκρατίας, εναντίον της άνοιας, για χάρη της νεολαίας, εναντίον των περιχαρακωμένων ιεραρχιών…». Read more…






Ζητούνται Ναζί με «πολιτικά» για συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ



Την επιχείρηση στρατολόγησης νέων στελεχών, που γίνεται με άκρατη μυστικότητα, έχει αναλάβει ο αδελφός του γενικού γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου. Πρόκειται για τον γνωστό δικηγόρο Τάκη Μιχαλόλια, που διαθέτει διασυνδέσεις και συνεργασίες με κορυφαίους επιχειρηματίες της χώρας και όχι μόνο.
Ο κ. Μιχαλόλιας (μη σας μπερδεύει το διαφορετικό επώνυμο, πρόκειται για «παράδοση» που συνηθίζεται στη Μάνη, τόπο καταγωγής της οικογένειας) φυσικά δεν εμφανίστηκε από το πουθενά. Ομοϊδεάτης με τον αδελφό του, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΠΕΝ, του φασιστικού κόμματος που ίδρυσε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος από τις φυλακές Κορυδαλλού. Διατέλεσε μάλιστα και δικηγόρος του Παπαδόπουλου επί δικτατορίας, ενώ διατηρεί μέχρι σήμερα σχέσεις με οπαδούς και οργανώσεις χουντικών αλλά και με ανθρώπους του ακροδεξιού χώρου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στόχος του κ. Μιχαλόλια, σε συνεννόηση πάντα με τον αδελφό του αλλά και με όσα από τα στελέχη της Χρυσής Αυγής γνωρίζουν τη μυστική εξόρμηση, είναι να επανδρωθεί το ναζιστικό μόρφωμα με στελέχη που ναι μεν θα αυτοπροσδιορίζονται στον ακροδεξιό, ψιλοχουντικό, ναζιστικό χώρο, αλλά θα διαθέτουν μόρφωση και «επίπεδο» για να σταθούν σε κοινοβουλευτικά έδρανα. Στόχος να βρεθούν στελέχη που θα διαθέτουν «στρογγυλεμένο» και «καθωσπρέπει» λόγο όταν απευθύνονται στο σύνολο του ελληνικού λαού, αλλά που παράλληλα θα έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν αντιμεταναστευτικές κορώνες και μισαλλόδοξα συνθήματα προς τον σκληρό πυρήνα της οργάνωσης.
Ιδεολογικός μανδύας στην επιχείρηση επιστράτευσης νέων στελεχών, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, θα είναι το σύνθημα ότι η Χρυσή Αυγή εκπροσωπεί τον εθνικιστικό ακροδεξιό χώρο. Οι συχνές δηλώσεις του κ. Μιχαλολιάκου ότι «δεν είμαι φασίστας και ναζιστής» αλλά «Έλληνας εθνικιστής» και ότι «θέλουμε να είμαστε η φωνή του μέσου Έλληνα» έχουν στόχο να διευρύνουν το ακροατήριο της οργάνωσης τους.
«ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ»
Ψηλά στη λίστα των υποψηφίων που αναζητά η Χρυσή Αυγή βρίσκονται πρώην στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας. Οπαδοί και υποστηρικτές της Χούντας που τα προηγούμενα χρόνια είχαν αποσυρθεί από το προσκήνιο. Ιδιοκτήτες αλλά και στελέχη επιχειρήσεων που κινούνται κυρίως στον εφοπλιστικό χώρο. Εκδότες και δημοσιογράφοι ακροδεξιών εντύπων αλλά και στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ., που δηλώνουν πρόθυμα να προσχωρήσουν σε ένα διευρυμένο ακροδεξιό ψηφοδέλτιο.
Καθοριστικό ρόλο στις κινήσεις της Χρυσής Αυγής αναμένεται να παίξουν και άνθρωποι της Εκκλησίας που έχουν τοποθετηθεί ευμενώς υπέρ της Χρυσής Αυγής, όπως ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Ανθιμος, και μπορούν να υποδείξουν ή ακόμα και να πείσουν άτομα να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια του ναζιστικού πολιτικού σχηματισμού.
Οι ισχυρές διασυνδέσεις του κ. Μιχαλόλια αποτελούν εγγύηση για τις επιδιώξεις της Χρυσής Αυγής. Ο κ. Μιχαλόλιας, σύμφωνα με τους γνώστες του χώρου, έχει το «ηθικό ανάστημα» να τους προσεγγίσει. Θεωρείται ένας από τους ισχυρότερους ποινικολόγους της Αθήνας, έχει διατελέσει νομικός σύμβουλος ή συνήγορος υπεράσπισης σε πολύκροτες υποθέσεις και έχει ισχυρές γνωριμίες. Ήταν συνήγορος του Γιώργου Κοσκωτά στην πολύκροτη δίκη. Ακόμη, έχει υπερασπιστεί τον ηγούμενο Εφραίμ, τον εκδότη Γρηγόρη Μιχαλόπουλο, τον γνωστό φασίστα Περίανδρο, πρώην υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, που έχει καταδικαστεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Έχει επίσης διατελέσει νομικός σύμβουλος του Σωκράτη Κόκκαλη και της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Οι ισχυρές διασυνδέσεις του κ. Μιχαλόλια αποτελούν, σύμφωνα με στελέχη του φασιστικού χώρου, «εγγύηση» για τις επιδιώξεις της Χρυσής Αυγής. Η δήλωση του κ. Μιχαλολιάκου στη συνέντευξη του στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα στον ΣΚΑΪ, «θα φτιάξουμε καλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα», αποτυπώνει ακριβώς τους σχεδιασμούς του. Οι οργανικές προσαρμογές στους κόλπους του ναζιστικού μορφώματος αποτελούν τμήμα ενός συντονισμένου σχεδίου που φαίνεται ότι έχει και τις ευλογίες τμήματος της αστικής τάξης. Πρόσφατα εξάλλου το πρακτορείο Reuters είχε εκτενές αφιέρωμα για τις οικονομικές ενισχύσεις που δίνουν εφοπλιστές και επιχειρηματίες στη Χρυσή Αυγή.
Στόχος μερίδας της άρχουσας τάξης είναι οι δεδηλωμένοι φασίστες να αποκτήσουν ένα επίπλαστο πολιτικό προφίλ που θα τους επιτρέψει μετά τις επόμενες εκλογές, και αν τελικά διατηρήσουν τα υψηλά δημοσκοπικά ποσοστά τους (τους εμφανίζουν σταθερά πάνω από 10%), να μετατραπούν σε δυνάμει κυβερνητικό εταίρο της ΝΔ σε περίπτωση που η τελευταία καταστεί πρώτη εκλογική δύναμη.
«Η επόμενη κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής δεν θα έχει καμία σχέση με τη σημερινή, που επιδίδεται κυρίως στο κυνήγι μεταναστών» υποστηρίζουν άνθρωποι του χώρου. Βέβαια η δράση των «ταγμάτων εφόδου» σε βάρος μεταναστών και αριστερών θα συνεχιστεί, αλλά θα επιχειρηθεί να μένει έξω από τα φώτα της δημοσιότητας και κατά το δυνατόν να μη συνδέεται με τα σημερινά ηγετικά στελέχη του ναζιστικού κόμματος. Για το σκοπό αυτό πιθανά να έχουν δημιουργηθεί μια σειρά από περιφερειακές φασιστικές οργανώσεις (όπως οι αυτοαποκαλούμενοι «Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές»), που εμφανίστηκαν το τελευταίο διάστημα, οι οποίες «εγκαλούν» τη Χρυσή Αυγή για «μετριοπαθή δράση» και αποτελούνται από στελέχη που δηλώνουν δήθεν πρώην μέλη της.
«ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΝΔ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΥΚΤΑΙΟ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΚΤΟ»

Χείρα βοηθείας στην επιχείρηση διεύρυνσης της Χρυσής Αυγής φαίνεται ότι είναι πρόθυμο να προσφέρει και το Μέγαρο Μαξίμου: Την Πέμπτη 13 Ιουνίου, και ενώ είχε κορυφωθεί η κρίση στους κόλπους της τρικομματικής κυβέρνησης με την ΕΡΤ, υπήρξε μια περίεργη διαρροή από το Μέγαρο Μαξίμου, που αποδόθηκε στον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Παναγιώτη Μπαλτάκο, ο οποίος φέρεται να είπε: «Το σενάριο συνεργασίας της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή είναι απευκταίο αλλά υπαρκτό». Η διαρροή μπορεί να θάφτηκε, αλλά δεν έγινε καθόλου τυχαία αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελούσε μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες. Εξάλλου, το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που τάχθηκε υπέρ του πραξικοπήματος του Α. Σαμαρά με το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν η Χρυσή Αυγή.
Θυμίζουμε ότι ο κ. Μπαλτάκος είναι ενθουσιώδης θαυμαστής της σπαρτιατικής «κρυπτείας», βασικός σύμβουλος του πρωθυπουργού και από τους εισηγητές της απόσυρσης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, που προέβλεπε κυρώσεις για τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Στις τάξεις των ναζιστών έχει εκτιμηθεί δεόντως η στάση του Α. Σαμαρά και της ΝΔ στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και κυρίως η απόφαση του πρωθυπουργού να αποσύρει το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη.
Ο κ. Μπαλτάκος μαζί με τον ακροδεξιό ακόλουθο του Α. Σαμαρά Φαήλο Κρανιδιώτη αλλά και μέλη της περιβόητης «Ομάδας Αλήθειας» αποτελούν τα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου που κάτω από την πρωθυπουργική εποπτεία προετοιμάζουν συστηματικά τη δημιουργία ενός «εθνικού τόξου» από κοινού με τη Χρυσή Αυγή.
Την μπαγκέτα αυτής της επιχείρησης κρατά στα χέρια του ο ίδιος ο κ. Σαμαράς. Ο σημερινός πρωθυπουργός και τα στελέχη της ΝΔ νομιμοποίησαν πρώτοι την ακροδεξιά ατζέντα, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα πογκρόμ κατά των μεταναστών, τις δηλώσεις του πρωθυπουργού περί αποπομπής των παιδιών των μεταναστών από τους παιδικούς σταθμούς. Θεματολογία που αποτελεί πυρήνα της ρατσιστικής προπαγάνδας της Χρυσής Αυγής.
Το επόμενο διάστημα ο πρωθυπουργός ετοιμάζει το νέο ποιοτικό ιδεολογικό άνοιγμα που θα φέρει την εθνικιστική επιχειρηματολογία στο προσκήνιο. Θα επιχειρήσει να καλλιεργήσει στα λαϊκά στρώματα την προσδοκία ότι «σύντομα τελειώνει η περίοδος του μνημονίου» και θα κάνει λόγο για «εθνική προσπάθεια» και «εθνικό σχέδιο» προκειμένου να «ανακάμψει η πατρίδα». Οι εθνικιστικές κορώνες του πρωθυπουργού, που αποτελούν ταυτοχρόνως και επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, θα στοχεύουν να κλείσουν το μέτωπο της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις και να εγκαινιάσουν ένα νέο που στον πυρήνα του θα έχει τις εθνικές αναφορές.
Μπορεί τα επικοινωνιακά επιτελεία της ΝΔ να ισχυρίζονται ότι, με τον τρόπο αυτό, ο κ. Σαμαράς επιδιώκει να επαναπροσεγγίσει τους δεξιούς ψηφοφόρους που έχουν μετακινηθεί στη «Χρυσή Αυγή», αλλά επί της ουσίας προσπαθεί να αναβιώσει ενός είδους «μετεμφυλιακό κλίμα» που χρησιμοποίησε σε άλλες μαύρες εποχές η δεξιά παράταξη. Πίσω από τις κορώνες του πρωθυπουργού περί «δύο άκρων», η ηγεσία της ΝΔ έχει επιδοθεί υπόγεια στην οικοδόμηση του δικού της άκρου, το οποίο συγκλίνει επικίνδυνα με τους εγχώριους νοσταλγούς και υμνητές του φασισμού.
Όσο κι αν το σενάριο της σύγκλισης ανάμεσα στη ΝΔ και τη Χρυσή Αυγή φαντάζει σε κάποιους απίθανο, δεν πρέπει να παραγνωρίζουν ότι στους κόλπους της ΝΔ βρίσκεται σήμερα ο πρώην γραμματέας της νεολαίας της ΕΠΕΝ Μ. Βορίδης, ο οποίος μάλιστα κατέχει και τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ. Για όσους έχουν επίσης κοντή μνήμη, θυμίζουμε ότι ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, γνωστός για τις ακροδεξιές και φασιστικές του απόψεις, και συνομιλητής του δικτάτορα Πατακού, συμμετείχε στην κυβέρνηση Παπαδήμου μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Ας υπενθυμίσουμε, τέλος, ότι τέτοιες συγκλίσεις έχουν συμβεί και αλλού, λόγου χάρη στη γειτονική Ιταλία, όπου συνεργάστηκαν για πολλά χρόνια ο δεξιός Σίλβιο Μπερλουσκόνι με τον φασίστα Τζανφράνκο Φίνι, και μάλιστα συγκυβέρνησαν…
Το εγχείρημα λοιπόν της Χρυσής Αυγής να συγκροτήσει ψηφοδέλτια και να προσεγγίσει ακροδεξιά στελέχη με διευρυμένη επιρροή, έχει πολλές αναγνώσεις. Πέρα από τη δημιουργία ενός ισχυρού ναζιστικού, φασιστικού πόλου, που το σύστημα έχει επιλέξει να δημιουργήσει, κρύβονται και σχέδια για την πιθανή μετατροπή του μορφώματος σε «ισότιμο κυβερνητικό εταίρο».
Μια τέτοια εξέλιξη περιέχει πολλαπλούς κινδύνους για τον ελληνικό λαό. Οι φασίστες και οι ναζί δεν βάζουν στο στόχαστρο μόνο τους μετανάστες και τους κομμουνιστές, αλλά και τους αριστερούς, τους δημοκράτες, κάθε φωνή που αμφισβητεί τις εγκληματικές τους προθέσεις και πρακτικές. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάει κανείς ότι ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός επιλέχτηκαν από το καπιταλιστικό σύστημα κυρίως σε περιόδους κρίσης του συστήματος, οι οποίες κατέληξαν σε πόλεμο…
Όπως έγραψε και στο κείμενο του με τον τίτλο Τι είναι εθνικοσοσιαλισμός ο Λέων Τρότσκι, ήδη από το 1933 και μερικούς μήνες μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία: «Κάθε μανιασμένος μικροαστός δεν θα μπορούσε να γίνει Χίτλερ, αλλά υπάρχει ένα μικρό κομματάκι Χίτλερ μέσα σε κάθε μανιασμένο μικροαστό».


Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου - «Unfollow»

https://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3748.html

&&&&

Οι ακροδεξιές συνιστώσες της Νέας Δημοκρατίας

1. Οι χρυσές μετεγγραφές

Πρόκειται για την ομάδα των στελεχών της Ακροδεξιάς που μεταπήδησε από την ηγεσία του ΛΑΟΣ στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και ήδη έχει αναλάβει το μεγαλύτερο βάρος στην επικοινωνιακή διαχείριση της κυβερνητικής πολιτικής. Αναφερόμαστε κυρίως στον κ. Βορίδη, ο οποίος από δελφίνος του κ. Καρατζαφέρη αναδείχτηκε μέσα σε μια νύχτα δελφίνοςτου κ. Σαμαρά, και τον κ. Γεωργιάδη, ο οποίος συνεχίζει να μονοπωλεί τις τηλεοπτικές οθόνες, αυτή τη φορά όμως υμνώντας άλλον αρχηγό. Σε δεύτερο πλάνο ακολουθεί ο Πλεύρης υιός, που δεν πρόλαβε να πλασαριστεί στις εκλόγιμες λίστες, και ο Βελόπουλος, ο οποίος δεν προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, αλλά «στηρίζει την ιδέα ευρύτερης κεντροδεξιάς παράταξης».

2. Οι προσωπικοί σύμβουλοι, τα «δίκτυα» και τα ιστολόγια

Επιφανή στελέχη που ανήκουν στην κατηγορία αυτή είναι βέβαια ο Φαήλος Κρανιδιώτης, επί χρόνια στέλεχος του εθνωφελούς Δικτύου 21, μαζί με τον συνοδοιπόρο του Χρύσανθο Λαζαρίδη, αλλά και λιγότερο προβεβλημένα πρόσωπα, όπως ο δημοσιογράφος Νίκος Χιδίρογλου.

3. Οι παλιές αμαρτίες

Εδώ κατατάσσονται στελέχη της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, τα οποία δεν βρίσκονται πλέον (ή ακόμα) στη Νέα Δημοκρατία, αλλά οι θέσεις τους υιοθετούνται χωρίς αυτό να ομολογείται από την κυβέρνηση. Και εδώ θα συναντήσουμε πρόσωπα όπως ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος ξεκίνησε από την ΟΝΝΕΔ επί Μητσοτάκη, πέρασε από τη ΔΗΑΝΑ του Στεφανόπουλου, για να επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία και τελικά να ιδρύσει πριν από έναν χρόνο το δικό του κόμμα. Στην ίδια κατηγορία θα βρούμε ακόμα και επιφανή στελέχη της χούντας, όπως ο Γεώργιος Γεωργαλάς, αλλά ακόμα και πολιτικά μορφώματα όπως η Χρυσή Αυγή.

Ο κ. Καμμένος ως «θεωρητικός»

Αρχίζουμε από την περιγραφή της τελευταίας «συνιστώσας». Εδώ και έναν μήνα η κυβέρνηση επιδίδεται σε μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση στο κέντρο της Αθήνας. Κάτω από το πρόσχημα της «μηδενικής ανοχής» και με το σύνθημα της «ανακατάληψης», οι ειδικές μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. διατάσσονται να επιτεθούν σε καταλήψεις εγκαταλειμμένων σπιτιών που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες ως κύτταρα κοινωνικής δράσης, ενώ στόχος έχουν γίνει και τα ΑΕΙ, με κουρέλιασμα του πανεπιστημιακού ασύλου. Μετά την κατάληψη στη Βίλα Αμαλίας ακολούθησε εισβολή στην ΑΣΟΕΕ και στη συνέχεια σειρά είχε η κατάληψη στη Λέλας Καραγιάννη.

Ειρωνεία της τύχης: Πριν από δύο ακριβώς δεκαετίες, η πρώτη δημόσια εμφάνιση της Χρυσής Αυγής σημαδεύτηκε με επιθέσεις της ναζιστικής συμμορίας στην κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη και στην ΑΣΟΕΕ. Ηταν 10 Δεκεμβρίου 1992, όταν η Χρυσή Αυγή, εκμεταλλευόμενη τον εθνικιστικό παροξυσμού του συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό, προχώρησε σε εφαρμογή της θεωρίας της χτυπώντας με ρόπαλα τους πολιτικούς της αντιπάλους που βρίσκονταν σ’ αυτές τις καταλήψεις[...]

Ως αιτιολογία αυτών των απρόκλητων αστυνομικών επιχειρήσεων η κυβέρνηση και τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης προβάλλουν την πάταξη της «ανομίας». Αλλά η ευθεία σύνδεση των καταλήψεων με κάθε είδους βίαιη δράση, ακόμα και με την τρομοκρατία δεν είναι ανακάλυψη της σημερινής κυβέρνησης. Είναι ρητά διατυπωμένη σε βιβλίο του Πάνου Καμμένου, το οποίο κυκλοφόρησε επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη το 1992 και είχε στόχο να ταυτίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ με την πολιτική βία και την υπόθαλψη της τρομοκρατίας. Κάτι σαν κι αυτό που επιχειρεί σήμερα το επικοινωνιακό επιτελείο του κ. Σαμαρά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ[...]

Από τον Γεωργαλά στον Αδωνι

Το αστείο είναι ότι αυτό το πόνημα, το οποίο φαίνεται να χρησιμοποιεί σήμερα ως άτυπο εγχειρίδιο δράσης η Νέα Δημοκρατία, αποτέλεσε ένα από τα κύρια επιχειρήματά της εναντίον του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων κατά τη διπλή προεκλογική περίοδο της περασμένης χρονιάς. Τα στελέχη του κόμματος του κ. Σαμαρά αναφέρθηκαν διά μακρών στο βιβλίο αυτό, με αφορμή τον όψιμο ισχυρισμό του «θεωρητικού» της χούντας Γεωργίου Γεωργαλά ότι αυτός είναι ο συγγραφέας του επίμαχου βιβλίου και μάλιστα του οφείλονται και χρήματα από τον κ. Καμμένο γι’ αυτή τους τη «συνεργασία».

Την υπόθεση πρόβαλε η εφημερίδα «Δημοκρατία» που εκφράζει τους σκληρούς Σαμαρικούς. Από την πλευρά του ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων διέψευσε κατηγορηματικά τον Γεωργαλά, μίλησε απαξιωτικά για τον «υπουργό της χούντας» και κατέφυγε στη Δικαιοσύνη. Η αλήθεια είναι ότι, σε ανύποπτο χρόνο, το 1996, είχε δημοσιευτεί στην «Ελευθεροτυπία» συνέντευξη του Γεωργαλά με τίτλο «Γράφω τους λόγους του Καμμένου».

Ο Γεωργαλάς, με επιστολή του στην εφημερίδα, διευκρίνισε τότε ότι «δεν είπα ότι του γράφω τους λόγους, αλλά ότι εκτιμώ τις ιδέες του, ιδίως στα εθνικά θέματα, το θάρρος, την μαχητικότητα και το αδιάφθορόν του, θεωρώ θετική την παρουσία του στη Βουλή και γι’ αυτό του προσφέρω όποια και όση βοήθεια μπορώ, δοθέντος μάλιστα ότι είμαστε φίλοι από πολλά χρόνια, συνδεόμενοι με αμοιβαίαν εκτίμηση». Ας συμπληρωθεί η «διάψευση» με το γεγονός ότι η επιστολή στην εφημερίδα στάλθηκε μέσω του γραφείου του κ. Καμμένου. Προσθέτουμε ότι στη μικρή βιβλιογραφία του επίμαχου βιβλίου ο όποιος συγγραφέας του έχει φροντίσει να περιλάβει και ένα βιβλίο του Γεωργαλά, το οποίο κυκλοφόρησε επί δικτατορίας.

Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι το γεγονός ότι την υπόθεση αυτή, δηλαδή το ενδεχόμενο να έχει συγγράψει το βιβλίο αυτό εκ μέρους του κ. Καμμένου ο κ. Γεωργαλάς, την ανέδειξε προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία. Ο Αδωνις Γεωργιάδης αναφέρθηκε αναλυτικά στο ζήτημα και μάλιστα έψεξε τον κ. Καμμένο με σκληρές εκφράσεις για τον Γεωργαλά. Μόνο που με τη χαρακτηριστική του πολυλογία αποκάλυψε και τη δική του σχέση με τον Γεωργαλά.

Για να πείσει τους τηλεθεατές για τη σχέση Καμμένου – Γεωργαλά ο κ. Γεωργιάδης ξεφούρνισε την αποκάλυψη: «Εμένα με έστειλε στο γραφείο του κ. Καμμένου ο κ. Γεωργαλάς το 1996» (ΣΚΑΪ, 29.4.2012). Βέβαια δεν είναι έκπληξη για όσους γνωρίζουν το πολιτικό παρελθόν του κ. Γεωργιάδη τα πάρε-δώσε με τον Γεωργαλά. Μαθητής του Πλεύρη πατρός, θαυμαστής του φιλοχιτλερικού βιβλίου του για τους Εβραίους και πολλά άλλα. Ομως είναι πράγματι αξιοθαύμαστη ικανότητα να καταγγέλλει ο ένας κολλητός του Γεωργαλά τον άλλο για… χουντισμό.

Περνώντας στην αντεπίθεση, ο κ. Καμμένος αποκάλυψε ότι ο Γεωργαλάς βγάζει τα βιβλία του στις εκδόσεις Γεωργιάδη! «Εχουμε βγάλει κι εμείς κάνα δυο βιβλία του», θα παραδεχτεί ο Αδωνις. Θα του θυμίσουμε ότι δεν είναι μόνο τα βιβλία του Γεωργαλά που εκδίδει, αλλά και όλα τα άλλα που προβάλλει και πουλάει από τις εκπομπές του. Ανασύρουμε τυχαία: «Και σήμερα τα βιβλία του Γιώργου Γεωργαλά. Τα θεωρώ πάρα πολύ σημαντικά βιβλία. Πολύ, πολύ σπουδαία βιβλία» (Τηλεάστυ, 1.5.2006). «Η ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα από το κριτικό πνεύμα [sic] του Γεωργίου Γεωργαλά, από 45 ευρώ με 30 ευρώ, πολύ χαμηλή τιμή. Από Δευτέρα θα παρουσιάζουμε πολύ έντονα αυτό το βιβλίο» (Τηλεάστυ, 4.7.2008).

Και βέβαια ο Γεωργαλάς υπήρξε τακτικός επισκέπτης των εκπομπών του ΛΑΟΣ, ενώ και ο άλλος τηλεπωλητής του κόμματος, ο Κυριάκος Βελόπουλος, έχει φροντίσει να τον εκθειάσει ως «πνευματικό του δάσκαλο».

Ο πλουραλισμός της Ακροδεξιάς

Βλέπουμε, λοιπόν, τις ακροδεξιές «συνιστώσες» εντός και εκτός της Νέας Δημοκρατίας να συμπλέκονται με ποικίλους τρόπους, ενώ είναι εμφανές ότι οι διαφωνίες τους δεν αφορούν τόσο πολιτικά ζητήματα, στα οποία φαίνεται ότι ομονοούν. Εδώ παρεμβαίνει η τρίτη κατηγορία «συνιστωσών» στην οποία αναφερθήκαμε, οι σύμβουλοι. Και πρώτος πρώτος ο δυναμικός Φαήλος Κρανιδιώτης που μπορεί να έχασε την πρωτιά στην καρδιά του αρχηγού από τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, αλλά εξακολουθεί να δίνει τον τόνο στο σκληρό ιδεολογικό όργανο της παράταξης, την εφημερίδα «Δημοκρατία», η οποία έχει θυμηθεί όλα τα προπαγανδιστικά εμφυλιοπολεμικά έργα της χουντικής περιόδου και τα προσφέρει ως «ντοκουμέντα» στους αναγνώστες της.

Σε πρόσφατο κείμενό του ο κ. Κρανιδιώτης (ο οποίος συνέπεσε με τον Καμμένο στην υπόθεση Οτσαλάν) εξαγγέλλει την «ένωση της βάσης της παράταξης», όπου η «παράταξη» περιλαμβάνει τους Ανεξάρτητους Ελληνες αλλά και τη Χρυσή Αυγή! «Ο κύριος λόγος της στάσης μου είναι ότι η βάση των ΑΝ.ΕΛΛ. όπως και της Χρυσής Αυγής είναι κυρίως δικοί μας άνθρωποι», γράφει ο κ. Κρανιδιώτης και υποδεικνύει την πλήρη υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας: «καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης κι εγκληματικότητας, στιβαρή εξωτερική πολιτική, αποκατάσταση της αμυντικής μας ισχύος, επανελλήνιση της παιδείας» (12.12.2012). Κεντρικό επιχείρημα του κ. Κρανιδιώτη είναι ότι «η Χρυσή Αυγή στη χειρότερη περίπτωση κάνει αντιποίηση αρχής», ενώ οι δολοφονικές επιθέσεις για τις οποίες βαρύνονται μέλη της δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό («ενίοτε πέφτει και καμιά ψιλή, ήτοι έργω εξύβριση και σωματικές βλάβες») και «οι εκατόμβες των μαχαιρωμένων αλλοδαπών υπάρχουν [μόνο] στην ευφάνταστη και βλακώδη προπαγάνδα της “προοδευτικιάς” δημοσιογραφίας» (30.12.2012).

Ακόμα πιο προχωρημένος από τον κ. Κρανιδιώτη εμφανίζεται ένας άλλος πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας, ο Νίκος Χιδίρογλου, ο οποίος είχε αναπτύξει μια ιδιότυπη θεωρία, την οποία διατυπώνει μέσω λογοτεχνικών κειμένων. Η πρώτη του απόπειρα έγινε μέσω του μυθιστορήματος («Οχι στην Παλιά Πόλη», εκδ. Ερωδιός, Θεσ/νίκη 2007), στο οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ περιγράφεται ως εφιάλτης η επικράτηση μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης και εκθειάζεται το ένοπλο αντάρτικο των εθνικοφρόνων που οδηγεί στην ανατροπή της. Το βιβλίο αυτό έγινε γρήγορα το αγαπημένο ανάγνωσμα των ακροδεξιών ομάδων και ιστολογίων, αλλά ταυτόχρονα αγκαλιάστηκε από τα πολιτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Ο λόγος ήταν απλός. Ο συγγραφέας κατείχε την περίοδο εκείνη το νευραλγικό πόστο του εκπροσώπου στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας επί Ευάγγελου Μεϊμαράκη. Ο κ. Χιδίρογλου είναι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας από το 1984, ενώ το 2000 διετέλεσε τομεάρχης οργανωτικού του κόμματος. Για το ζήτημα που εξετάζουμε έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ακολούθησε τον κ. Καμμένο στις εκλογές του Μαΐου, για να επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία ενόψει των εκλογών του Ιουνίου. Βέβαια τις ιδιαίτερες απόψεις του τις εκθέτει τακτικά στην εφημερίδα του χώρου «Ελεύθερη Ωρα».

Μετά την πρώτη επιτυχία ο κ. Χιδίρογλου επανήρθε στα τέλη του 2012 με νέο πόνημα («Πολεμώντας το καθεστώς», εκδ. Ερωδιός, Θεσ/νίκη 2012), το οποίο επαναλαμβάνει με πιο οξύ τρόπο την ίδια εικόνα.

Πριν βιαστεί κανείς να διαμαρτυρηθεί για τη χρήση ενός κειμένου μυθοπλασίας ως πολιτικού ντοκουμέντου, ας διαβάσει πώς το υποδέχονται οι ομοϊδεάτες του συγγραφέα: «Το νέο βιβλίο του Νίκου Χιδίρογλου δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον αναγνώστη απλά σαν ένα μυθιστόρημα ή μία πολεμική περιπέτεια αλλά σαν ένα κείμενο με επίκαιρο χαρακτήρα που κωδικοποιεί μέσα από την μυθιστορηματική αφήγηση σύγχρονα προβλήματα και ταυτόχρονα αναδεικνύει την κρυφή ατζέντα της νεκραναστημένης Ακρας Αριστεράς που βγαίνει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας διεκδικώντας την διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και σαν εγερτήριο σάλπισμα όλων των εθνικών δυνάμεων» (Βαγγέλης Αντωνιάδης, γ.γ. ΟΝΝΕΔ Συκεών).

Αυτές οι απόψεις δεν είναι ούτε μεμονωμένες ούτε μειοψηφικές. Κάτω από τη λελογισμένη σκληρότητα που αποπνέει η πλειοψηφία των κυβερνητικών στελεχών σιγοβράζει μια πραγματική ακροδεξιά στροφή των μεσαίων στελεχών και των δημοσιογραφικών οργάνων της Νέας Δημοκρατίας. Τον τόνο δίνουν τα ιστολόγια του μίσους, τα οποία αναπαράγουν και μεγεθύνουν αυτές τις απόψεις, πολλαπλασιάζοντας την πραγματική τους διάσταση.

——————————

Το όραμα ενός νέου εμφυλίου

Οσα δεν μπορούν να πουν ανοιχτά τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας για το ενδεχόμενο εκλογικής επικράτησης της Αριστεράς τα αποκαλύπτει ένα μικρό μυθιστόρημα του πολιτευτή του κόμματος και στενού συνεργάτη του Ευάγγελου Μεϊμαράκη Νίκου Χιδίρογλου. Πρόκειται για το δεύτερο κατά σειρά παρόμοιο πόνημα του συγγραφέα και ήδη αντιμετωπίζεται από πολιτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της Αριστεράς ως πολιτικό μανιφέστο. Είναι αλήθεια ότι ο συγγραφέας δεν κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να κρύψει τη σαφή πολιτική του στόχευση.

Στην αρχή διεκτραγωδείται η κατάσταση της χώρας μετά την εκλογική νίκη της Αριστεράς. «Βία, έγκλημα, ελευθεριότητα, πολυπολιτισμός, ανεργία. […] Αλλαξε το νόμισμα και η ζωή όλων» (σ. 13). Κουμάντο κάνουν πλέον οι μετανάστες («εποίκους» τους αποκαλεί ο συγγραφέας, ακολουθώντας τη γραμμή των ομοϊδεατών του), τους οποίους η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει διορίσει στην αστυνομία για να καταπιέζουν τους Ελληνες!

«Τους Ελληνες δεν τους κυβερνούσαν πια Ελληνες. Τους κυβερνούσαν εθνομηδενιστικά καθάρματα, τους κυβερνούσαν αριστεριστές Εφιάλτες, οι δήμιοι του διεθνισμού του νέου τριτοκοσμικού προλεταριάτου και του κεφαλαίου» (σ. 14).

«Μόνο τη νύχτα της επικράτησης της Αριστεράς (των εκλογών) 2.000 Ελληνίδες βιάστηκαν» (σ. 31). Οπότε στη συνέχεια κυκλοφορούσαν μόνο «ανέραστες με την ξινισμένη φεμινιστική μούρη, που έκαναν μπαμ από χιλιόμετρα και ήταν απεχθείς στους πάντες» (σ. 27).

«Την επικράτηση της Αριστεράς και κάποιων πάλαι ποτέ “δεξιών” συμμάχων της, που είχαν πολλές φαντασιώσεις με διεθνείς συνωμοσίες κατά της χώρας, ακολούθησε μαζική έξοδος Ελλήνων από τη χώρα και βία κατά συμμάχων του καθεστώτος στην περιφέρεια, που ποτέ δεν έχαψε το “αντιρατσιστικό” παραμύθι των εξουσιαστών αριστεριστών, που στην ουσία ήταν απροκάλυπτος ρατσισμός κατά των Ελλήνων» (σ. 33).

Εκεί που η φαντασία του συγγραφέα συναντά ίσως και μια κρυφή του ελπίδα είναι η απάντηση των «εθνικοφρόνων»: «Εχουμε καταρτίσει ένα σχέδιο για να τους αιφνιδιάσουμε και να προετοιμάσουμε το έδαφος για να επανακτηθεί η Αθήνα από τους πατριώτες» (σ. 84). Αν σας θυμίζει κάτι αυτή η «επανάκτηση της Αθήνας», καλώς σας το θυμίζει. Είναι το σύνθημα-άλλοθι της Χρυσής Αυγής για τις επιθέσεις της σε μετανάστες, ένα σύνθημα που υιοθέτησε η Νέα Δημοκρατία στα προεκλογικά της τηλεοπτικά σποτ.

Αλλά υπάρχει και άλλο γνωστό χρυσαυγίτικο σύνθημα, το οποίο προβάλλεται ως πατριωτικό: «Κοίταξε στον διπλανό τοίχο και είδε ένα σύνθημα, “Εξω οι έποικοι, η Ελλάδα στους Ελληνες”. Αισθάνθηκε μια άγρια χαρά να τον πλημμυρίζει. Ο ελληνικός πατριωτικός κόσμος είχε εξεγερθεί και ήταν θέμα χρόνου να πάρει ξανά τα ηνία της πατρίδας στα χέρια του» (σ. 117).

Το βιβλίο έχει χάπι εντ. Τελικά, την απελευθέρωση της Ελλάδας αναλαμβάνει μια νέα «Φιλική Εταιρεία», με ιθύνοντα νου έναν μη κατονομαζόμενο «σερ», εφοπλιστή στο Σίτι του Λονδίνου, ο οποίος χρηματοδοτεί το αντάρτικο των εθνικοφρόνων. Η «Φιλική Εταιρεία», εφοδιασμένη πλέον με όπλα, ξυλοκοπεί άγρια τους υποστηρικτές του αριστερού «καθεστώτος», τους πυροβολεί και τους στέλνει στο νοσοκομεία με βαριά τραύματα.

«Ο καθεστωτικός Τύπος κατάλαβε ότι ήταν σε εξέλιξη οργανωμένη επιχείρηση και άρχισε να γράφει απίθανα πράγματα για “φασιστικές συνωμοσίες” και “ναζιστικές οργανώσεις”» (σ. 51). Η κατάληξη είναι να στείλει από τη θαλαμηγό του ο «σερ» το ελικόπτερο και να αιματοκυλήσει την Αθήνα. Οι Ελληνες ξεσηκώνονται, ανατρέπουν την αριστερή κυβέρνηση και λιντσάρουν τον αριστερό πρωθυπουργό. Μοιάζει λίγο με την εικόνα που είχε ο Πινοτσέτ για την πτώση του Αλιέντε.

Με δυο λόγια, το βιβλίο περιγράφει έναν αιματηρό εμφύλιο ως μόνη διέξοδο από τη διακυβέρνηση της Αριστεράς. Αλλά μ’ αυτή την προοπτική εξηγούνται οι σημερινές επιλογές των ακροδεξιών «θινκ τανκ» της κυβέρνησης και των κρυφών συνιστωσών της Νέας Δημοκρατίας.

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς

https://www.efsyn.gr/?p=16808



UP_DATED, «Το Βήμα»- editorial:

ΤΟ ΒΗΜΑ

Τα αρνιά και οι λύκοι

Υπήρχαν εδώ και καιρό ενδείξεις υπόγειων διεργασιών μεταξύ νεοδημοκρατικών στελεχών και παραγόντων του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής.

Όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο Κοινοβούλιο διαισθάνονταν την επαφή ή καλύτερα την κρυφή γοητεία που ασκούσε σε ορισμένους νεοδημοκράτες ο «εθνικιστικός ακτιβισμός» των βουλευτών του κ. Μιχαλολιάκου.



Στην αρχή δεν εκδηλωνόταν, αλλά η συνάφεια φαίνεται τους απελευθέρωσε.



Πρόσφατα με αφορμή τον αντιρατσιστικό νόμο φαίνεται πως η ώσμωση επήλθε. Άλλωστε δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μιλούσαν τελευταία για μυστικές επαφές και συζητήσεις.



Φαίνεται πως όσο περνά ο καιρός και τα τρέχοντα κυβερνητικά σχήματα δοκιμάζονται το ένα μετά το άλλο, ορισμένοι δεν το έχουν σε τίποτε να προπαρασκευάσουν συμμαχίες ακόμη και με το Διάβολο.



Κάπως έτσι ήλθαν και οι πρώτες δηλώσεις ανοχής απέναντι στη Χρυσή Αυγή.Και μάλιστα με την επίκληση της λαικής ψήφου.



Ωστόσο, οι θιασώτες της ομογενοποιημένης Δεξιάς πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτοί είναι τα αρνιά και όχι οι νεοναζί.



Οι άλλοι, λύκοι είναι και τέτοιοι θα παραμείνουν. Δεν παίζουν με αυτά τα πράγματα κύριοι!



https://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=520378

Εγώ δέν του βάζω ταμπέλες ακροδεξιός και τέτοια, απλά ο Σαμαράς έχει αποδείξει οτι είναι ένας πολύ μεγάλος τυχοδιώκτης που πατάει επί πτωμάτων για να φτάσει στην κορυφή.
Για να το πετύχει μπορεί να γίνει ακόμα και κομμουνιστής.

Οπως ειπωθηκε και πιο πριν αυτη η ''στροφη προς τα δεξια'' γινεται για ψηφοθηρικους λουγους και μονο.Πιστευουν οτι καποιοι θα προτιμησουν ΝΔ απο ΑΝΕΛ και ΧΑ απτο να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνηση.Δηλαδη θα προτιμησουν το μεγαλο κομμα.Απο την αριστερα παλι υπαρχουν αλλοι ψηφοθηρες οπως η ΔΗΜΑΡ(ο θεος να την κανει αριστερα) και πιο προσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ που εχει χασει τελειως τον προσαναλοτισμο του.

Αρχική Δημοσίευση από tsoglanos:

Ο Σαμαράς πάντα είχε εκλεκτικές συγγένειες με τους ακροδεξιούς. Άλλωστε και η Πολιτική Άνοιξη ακροδεξιό κόμμα ήταν.

Click για ανάπτυξη...

Δεν ήταν ακριβώς ακροδεξιό.Απλώς η δημιουργία της Πολαν ήταν αποτέλεσμα της διαφωνίας του με τον Μητσοτάκη για το Σκοπιανό, όπου ο Σαμ κράτησε εθνικιστική στάση.

Αρχική Δημοσίευση από tsoglanos:

Τα έντυπα της ακροδεξιάς και η σχέση τους με τον πρωθυπουργό

Spoiler

Γράφει ο Ιός

Η εμφανής στροφή του κ. Σαμαρά προς το ακροδεξιό ακροατήριο δεν έχει μείνει χωρίς ανταπόκριση. Ηδη έχει επισημανθεί το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή και το ΛΑΟΣ ήταν τα μόνα πολιτικά κόμματα που εμφανίστηκαν να επιχαίρουν με την πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ. Είχε προηγηθεί η απόσυρση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου* και -ακόμη παλαιότερα- η κατάργηση του νόμου περί ιθαγένειας**, πρωτοβουλίες που χειροκροτήθηκαν και πάλι από τους ίδιους.

Ορισμένοι παρασύρονται από την ισοπεδωτική ρητορεία της Χρυσής Αυγής «εναντίον όλων» ή δίνουν μεγάλο βάρος στις αντιναζιστικές κορόνες κυβερνητικών στελεχών. Ετσι παραβλέπουν την ιδεολογική συγγένεια που αισθάνεται εξαρχής η ακροδεξιά με τον πρωθυπουργό και ορισμένους στενούς του συνεργάτες.

Αυτή η συγγένεια μπορεί να αποδειχτεί πολιτικά αξιοποιήσιμη τη στιγμή που αρχίζει να φυλλορροεί η αρχική συμμαχία που απέδωσε το κυβερνητικό σχήμα.



«Στόχος» και «Χρυσή Αυγή»

Τα αισθήματα αυτά προς τον κ. Σαμαρά εκδηλώθηκαν ήδη από τον Νοέμβριο του 2009, κατά τη διάρκεια της εκλογής νέου αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία. Μετά την εκλογή Σαμαρά ο βασικός αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής Γιώργος Μάστορας (ψευδώνυμο του Γιώργου Μισιάκα) δεν δυσκολεύεται να πει ότι «η ήττα της Ντόρας δεν μπορεί παρά να ικανοποιεί κάθε συγκροτημένο Ελληνα». Και λίγο πιο κάτω: «η εθνομηδενιστική πολιτική του Γιωργάκη είναι γεγονός πως θα οδηγήσει αρκετό κόσμο στην –έστω και κριτική– υποστήριξη του Σαμαρά». Ανάλογες διατυπώσεις θα συναντήσει κανείς και σε άλλα κείμενα της οργάνωσης, όπου τα βέλη στρέφονται κυρίως εναντίον του Γιώργου Καρατζαφέρη, επειδή φάνηκε να υποστηρίζει την Ντόρα Μπακογιάννη.

Ο υπάλληλος της Βουλής, Γ. Μισιάκας


Στις σελίδες της εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» θα συναντήσουμε ύμνους και για άλλους συνεργάτες του πρωθυπουργού, κυρίως τον Παναγιώτη Μπαλτάκο. Η ναζιστική εφημερίδα θεωρεί τις συγγραφικές επιδόσεις του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης «συγκλονιστικές» και «απάντηση στις κατηγορίες πολλών για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο».

Στο δεύτερο εβδομαδιαίο έντυπο που υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή, τον «Στόχο», η υποστήριξη προς τον κ. Σαμαρά είναι απροσχημάτιστη. «Αυτό που σήμερα συμβαίνει είναι η επανάσταση της λαϊκής Δεξιάς» διαβάζουμε στον ιστότοπο της εφημερίδας τη μέρα της ψηφοφορίας των νεοδημοκρατών (29.11.2009). Η πρόβλεψη για τη νίκη Σαμαρά είναι σαφής και ενθουσιώδης:

«Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο Ελληνες έχουν προσέλθει έως τώρα στις κάλπες για την εκλογή αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας. Η μαζική αυτή προσέλευση -συνδυαζόμενη και με άλλες εκτιμήσεις που ήδη κυκλοφορούν- νομοτελειακά οδηγεί τον Αντώνη Σαμαρά σε μια πολύ μεγάλη νίκη που κανείς έως εχθές δεν φανταζόταν. Μια νίκη τόσο καθαρή και τόσο μεγάλη, που θα δηλώνει ταυτόχρονα την αποδοχή του για την ηγέτιδα θέση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και την δικαίωσή του για επιλογές του παρελθόντος, αποκαθιστώντας τον πλήρως πολιτικά, ενώ τον αναγορεύει ουσιαστικά σε επικεφαλής ολόκληρης της παράταξης, κομμάτι της οποίας υποτίθεται ότι εκφράζει ως τώρα η Νέα Δημοκρατία».

Η εντυπωσιακή ταύτιση του «Στόχου» με τον Αντώνη Σαμαρά προκαλεί σύγχυση ακόμα και στους αναγνώστες του. «Συγγνώμη…έκανα λάθος! Νόμιζα ότι ήμουν σε εθνικιστική ιστοσελίδα, αλλά μάλλον βρίσκομαι σε ιστοσελίδα της ΟΝΝΕΔ!», λέει ο ένας. Και συμπληρώνει ο άλλος: «Ξεφτίλα ρε Σάββα». Οπου Σάββας ο κ. Χατζηπαρασκευάς, εκδότης της εφημερίδας, ο οποίος υπήρξε συνεργάτης του κ. Σαμαρά και μέλος της Κ.Ε. της Πολιτικής Ανοιξης.

Η αγωνία του «Στόχου» να εκλεγεί ο Αντώνης Σαμαράς εκφράζεται και με υποψίες για νόθευση των εκλογών από την οικογένεια Μητσοτάκη: «Καταγγελία για νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος γίνεται εδώ και λίγη ώρα από το άμεσο πολιτικό περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά και αφορά την πρόσθεση χιλιάδων ψηφοδελτίων μέσα σε 10 λεπτά από την πτώση του συστήματος στο Λασίθι. Πτώση του συστήματος σχεδόν την ίδια ώρα είχαμε και σε πολλά εκλογικά τμήματα. Από πανικό άλλο τίποτα τις τελευταίες ημέρες κι αυτός ο πανικός εντάθηκε μετά την θεαματική προσέλευση στις κάλπες που παρατηρείται από το πρωί και ασφαλώς ευνοεί κατά κοινή ομολογία τον Σαμαρά».

Τη «φιλοσαμαρική» αυτή γραμμή διατηρεί ο «Στόχος» παράλληλα με την πολιτική υποστήριξη της Χρυσής Αυγής. Από τις σελίδες του ξεκινούν συνήθως οι εκστρατείες σπίλωσης των πολιτικών αντιπάλων του πρωθυπουργού, με πιο πρόσφατο στόχο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Η αλληλοτροφοδότηση «Στόχου» και «Ομάδας Αλήθειας» της Νέας Δημοκρατίας είναι πρόδηλη. Αλλά και η διοχέτευση μέσω «Στόχου» διάφορων πληροφοριών με προέλευση ποικίλες «υπηρεσίες» έχει βάθος πολλών δεκαετιών.

Ο «Ελεύθερος Κόσμος»

Το περασμένο Σάββατο εκδηλώθηκε και το τελευταίο εγχείρημα της Χρυσής Αυγής να αποκτήσει ένα πιο «μετωπικό» έντυπο, απόλυτα βέβαια ταυτισμένο με την οργάνωση. Πρόκειται για ένα ρόλο που έπαιξε για ένα διάστημα την περασμένη δεκαετία ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο οποίος όμως αποστασιοποιήθηκε από τη ναζιστική οργάνωση (όχι πάντως και από τα πιστεύω της), μαζί με την αποχώρηση (ή εκδίωξη) του εκδότη του, Δημήτρη Ζαφειρόπουλου.

Το νέο εγχείρημα ονομάζεται «Εμπρός» και στο στενό του εκδοτικό πυρήνα συναντάμε έναν γνωστό δημοσιογράφο, τον Γιώργο Φράγκο. Ο κ. Φράγκος απασχόλησε τη δημοσιότητα τον Μάρτιο του 2009, όταν συνελήφθη και προφυλακίστηκε με την κατηγορία ότι επιτέθηκε απρόκλητα με μαχαίρι σε έναν Νιγηριανό μετανάστη. Εκείνη την περίοδο ήταν στέλεχος του γραφείου Τύπου του δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, στενού συνεργάτη και ομοϊδεάτη του κ. Σαμαρά από την περίοδο της Πολιτικής Ανοιξης.

Ο ίδιος ο Φράγκος απέκρουσε την κατηγορία και υποστήριξε ότι δέχθηκε επίθεση από δέκα Νιγηριανούς με λοστούς και μαχαίρια. Μετά τη σύλληψή του ο δημοσιογράφος τέθηκε σε διαθεσιμότητα από τον 9,84. Το ενδιαφέρον είναι ότι σε συνέντευξή του από τη φυλακή ο Φράγκος αρνήθηκε «μετά βδελυγμίας ότι έχει σχέση -όπως ακούστηκε- με ακροδεξιές οργανώσεις, καθώς και ότι η συμπλοκή είχε ρατσιστικό χαρακτήρα. ‘‘Δεν έχω καμία σχέση με ακροδεξιούς’’» (Espresso, 29/3/2009).

https://www.efsyn.gr/?p=63552

Φράγκος Γ.


Ο συγκεκριμένος είναι εκ των βασικών συντακτών της νέας χρυσαβγίτικης εφημερίδας “Εμπρός”, η οποία ξεκίνησε να κυκλοφορεί το προηγούμενο Σάββατο 22/06/2013. Εκδότης της φέρεται κάποιος Δημήτρης Βλαχόπουλος, με προηγούμενη εκδοτική δραστηριότητα την έκδοση κάποιου free-press.

«Ο Γιώργος Φράγκος εργάζεται στο γραφείο Τύπου του Δήμου Αθηναίων και έχει τοποθετηθεί κατά την περίοδο που δήμαρχος Αθηναίων ήταν ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος.»

https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/06/25/ios-entypa-akrodexias-fragkos-empros/

———————————

* Ο προσεταιρισμός της Χρυσής Αυγής από τον Σαμαρά, αιτία της απόσυρσης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου

Μαΐου 13th, 2013

Από τον Αβέρωφ στον Βορίδη, μέσω Σαμαρά: Η ακροδεξιά κλίκα της ΝΔ και το «Πολυτεχνείο»
Μπαλτάκος – Σαμαράς: Δημοσίευμα της “ΕτΣ”, 25/6/13

Ενας κύκλος συνεργατών του πρωθυπουργού, μεταξύ των οποίων ο γγ της κυβέρνησης Τ. Μπαλτάκος, του εισηγούνται επίμονα -σύμφωνα με πληροφορίες- να προετοιμάσει το έδαφος για μία κυβέρνηση της όλης δεξιάς μετά τις επόμενες εκλογές: Για μια τρικομματική συνεργασία, δηλαδή, ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τη Χρυσή Αυγή. Το κεντρικό τους επιχείρημα είναι ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη η ακροδεξιά, όταν συμμετέχει σε κυβερνήσεις, «αστικοποιείται» και χάνει τα μαξιμαλιστικά της χαρακτηριστικά. Αυτό που δεν λένε αλλά σκέφτονται είναι ότι οι ίδιοι έχουν πολύ ισχυρότερες ιδεολογικές συγγένειες με στελέχη που ανήκουν στη δεξιά της δεξιάς, παρά με όσους κινούνται αριστερότερα της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτή η ομάδα αποφάσισε το πάγωμα του νομοσχεδίου Ρουπακιώτη για την καταπολέμηση της ρατσιστικής βίας. Ήταν ο υπουργός Επικρατείας Δ. Σταμάτης και ο γγ της κυβέρνησης Π. Μπαλτάκος που έκαναν γνωστή την απόφαση, την οποία ο υπουργός Δικαιοσύνης πληροφορήθηκε, όπως λένε αρμόδιες πηγές, από τον υφυπουργό Δικαιοσύνης κ. Καραγκούνη.
Read more…

** Ο φιλοναζιστής κ. Κωτούλας του ΥΠΕΞ των Σαμαρά/Βενιζέλου/Κουβέλη
Μαρτίου 12th, 2013

Το πόνημα του κ. Κωτούλα
UP_DATED, 13/3: Την απομάκρυνση Κωτούλα από το ΥΠΕΞ για θέματα ιθαγένειας, ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ
&&&
Σε ποια χώρα της Ευρώπης ανασκευαστές του ναζισμού γίνονται σύμβουλοι για ζητήματα ιθαγένειας;
Απίστευτο και όμως αληθινό: Στην Ελλάδα του 2013, σύμβουλος της κυβέρνησης στα λεπτά ζητήματα της ιθαγένειας και της μετανάστευσης είναι ιστορικός, ανασκευαστής της ναζιστικής θηριωδίας.


«Ο ναζισμός ήταν μια μεγάλη επανάσταση: εναντίον της γραφειοκρατίας, εναντίον της άνοιας, για χάρη της νεολαίας, εναντίον των περιχαρακωμένων ιεραρχιών…». Read more…

&&&&

Δύο πρώην υπαρχηγοί της Χρυσής Αυγής συμφωνούν: Η Νέα Δημοκρατία τύπωνε τα φυλλάδιά μας

Ζητούνται Ναζί με «πολιτικά» για συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ



Την επιχείρηση στρατολόγησης νέων στελεχών, που γίνεται με άκρατη μυστικότητα, έχει αναλάβει ο αδελφός του γενικού γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου. Πρόκειται για τον γνωστό δικηγόρο Τάκη Μιχαλόλια, που διαθέτει διασυνδέσεις και συνεργασίες με κορυφαίους επιχειρηματίες της χώρας και όχι μόνο.
Ο κ. Μιχαλόλιας (μη σας μπερδεύει το διαφορετικό επώνυμο, πρόκειται για «παράδοση» που συνηθίζεται στη Μάνη, τόπο καταγωγής της οικογένειας) φυσικά δεν εμφανίστηκε από το πουθενά. Ομοϊδεάτης με τον αδελφό του, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΠΕΝ, του φασιστικού κόμματος που ίδρυσε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος από τις φυλακές Κορυδαλλού. Διατέλεσε μάλιστα και δικηγόρος του Παπαδόπουλου επί δικτατορίας, ενώ διατηρεί μέχρι σήμερα σχέσεις με οπαδούς και οργανώσεις χουντικών αλλά και με ανθρώπους του ακροδεξιού χώρου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στόχος του κ. Μιχαλόλια, σε συνεννόηση πάντα με τον αδελφό του αλλά και με όσα από τα στελέχη της Χρυσής Αυγής γνωρίζουν τη μυστική εξόρμηση, είναι να επανδρωθεί το ναζιστικό μόρφωμα με στελέχη που ναι μεν θα αυτοπροσδιορίζονται στον ακροδεξιό, ψιλοχουντικό, ναζιστικό χώρο, αλλά θα διαθέτουν μόρφωση και «επίπεδο» για να σταθούν σε κοινοβουλευτικά έδρανα. Στόχος να βρεθούν στελέχη που θα διαθέτουν «στρογγυλεμένο» και «καθωσπρέπει» λόγο όταν απευθύνονται στο σύνολο του ελληνικού λαού, αλλά που παράλληλα θα έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν αντιμεταναστευτικές κορώνες και μισαλλόδοξα συνθήματα προς τον σκληρό πυρήνα της οργάνωσης.
Ιδεολογικός μανδύας στην επιχείρηση επιστράτευσης νέων στελεχών, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, θα είναι το σύνθημα ότι η Χρυσή Αυγή εκπροσωπεί τον εθνικιστικό ακροδεξιό χώρο. Οι συχνές δηλώσεις του κ. Μιχαλολιάκου ότι «δεν είμαι φασίστας και ναζιστής» αλλά «Έλληνας εθνικιστής» και ότι «θέλουμε να είμαστε η φωνή του μέσου Έλληνα» έχουν στόχο να διευρύνουν το ακροατήριο της οργάνωσης τους.
«ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ»
Ψηλά στη λίστα των υποψηφίων που αναζητά η Χρυσή Αυγή βρίσκονται πρώην στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας. Οπαδοί και υποστηρικτές της Χούντας που τα προηγούμενα χρόνια είχαν αποσυρθεί από το προσκήνιο. Ιδιοκτήτες αλλά και στελέχη επιχειρήσεων που κινούνται κυρίως στον εφοπλιστικό χώρο. Εκδότες και δημοσιογράφοι ακροδεξιών εντύπων αλλά και στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ., που δηλώνουν πρόθυμα να προσχωρήσουν σε ένα διευρυμένο ακροδεξιό ψηφοδέλτιο.
Καθοριστικό ρόλο στις κινήσεις της Χρυσής Αυγής αναμένεται να παίξουν και άνθρωποι της Εκκλησίας που έχουν τοποθετηθεί ευμενώς υπέρ της Χρυσής Αυγής, όπως ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Ανθιμος, και μπορούν να υποδείξουν ή ακόμα και να πείσουν άτομα να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια του ναζιστικού πολιτικού σχηματισμού.
Οι ισχυρές διασυνδέσεις του κ. Μιχαλόλια αποτελούν εγγύηση για τις επιδιώξεις της Χρυσής Αυγής. Ο κ. Μιχαλόλιας, σύμφωνα με τους γνώστες του χώρου, έχει το «ηθικό ανάστημα» να τους προσεγγίσει. Θεωρείται ένας από τους ισχυρότερους ποινικολόγους της Αθήνας, έχει διατελέσει νομικός σύμβουλος ή συνήγορος υπεράσπισης σε πολύκροτες υποθέσεις και έχει ισχυρές γνωριμίες. Ήταν συνήγορος του Γιώργου Κοσκωτά στην πολύκροτη δίκη. Ακόμη, έχει υπερασπιστεί τον ηγούμενο Εφραίμ, τον εκδότη Γρηγόρη Μιχαλόπουλο, τον γνωστό φασίστα Περίανδρο, πρώην υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, που έχει καταδικαστεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Έχει επίσης διατελέσει νομικός σύμβουλος του Σωκράτη Κόκκαλη και της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Οι ισχυρές διασυνδέσεις του κ. Μιχαλόλια αποτελούν, σύμφωνα με στελέχη του φασιστικού χώρου, «εγγύηση» για τις επιδιώξεις της Χρυσής Αυγής. Η δήλωση του κ. Μιχαλολιάκου στη συνέντευξη του στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα στον ΣΚΑΪ, «θα φτιάξουμε καλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα», αποτυπώνει ακριβώς τους σχεδιασμούς του. Οι οργανικές προσαρμογές στους κόλπους του ναζιστικού μορφώματος αποτελούν τμήμα ενός συντονισμένου σχεδίου που φαίνεται ότι έχει και τις ευλογίες τμήματος της αστικής τάξης. Πρόσφατα εξάλλου το πρακτορείο Reuters είχε εκτενές αφιέρωμα για τις οικονομικές ενισχύσεις που δίνουν εφοπλιστές και επιχειρηματίες στη Χρυσή Αυγή.
Στόχος μερίδας της άρχουσας τάξης είναι οι δεδηλωμένοι φασίστες να αποκτήσουν ένα επίπλαστο πολιτικό προφίλ που θα τους επιτρέψει μετά τις επόμενες εκλογές, και αν τελικά διατηρήσουν τα υψηλά δημοσκοπικά ποσοστά τους (τους εμφανίζουν σταθερά πάνω από 10%), να μετατραπούν σε δυνάμει κυβερνητικό εταίρο της ΝΔ σε περίπτωση που η τελευταία καταστεί πρώτη εκλογική δύναμη.
«Η επόμενη κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής δεν θα έχει καμία σχέση με τη σημερινή, που επιδίδεται κυρίως στο κυνήγι μεταναστών» υποστηρίζουν άνθρωποι του χώρου. Βέβαια η δράση των «ταγμάτων εφόδου» σε βάρος μεταναστών και αριστερών θα συνεχιστεί, αλλά θα επιχειρηθεί να μένει έξω από τα φώτα της δημοσιότητας και κατά το δυνατόν να μη συνδέεται με τα σημερινά ηγετικά στελέχη του ναζιστικού κόμματος. Για το σκοπό αυτό πιθανά να έχουν δημιουργηθεί μια σειρά από περιφερειακές φασιστικές οργανώσεις (όπως οι αυτοαποκαλούμενοι «Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές»), που εμφανίστηκαν το τελευταίο διάστημα, οι οποίες «εγκαλούν» τη Χρυσή Αυγή για «μετριοπαθή δράση» και αποτελούνται από στελέχη που δηλώνουν δήθεν πρώην μέλη της.
«ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΝΔ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΥΚΤΑΙΟ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΚΤΟ»

Χείρα βοηθείας στην επιχείρηση διεύρυνσης της Χρυσής Αυγής φαίνεται ότι είναι πρόθυμο να προσφέρει και το Μέγαρο Μαξίμου: Την Πέμπτη 13 Ιουνίου, και ενώ είχε κορυφωθεί η κρίση στους κόλπους της τρικομματικής κυβέρνησης με την ΕΡΤ, υπήρξε μια περίεργη διαρροή από το Μέγαρο Μαξίμου, που αποδόθηκε στον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Παναγιώτη Μπαλτάκο, ο οποίος φέρεται να είπε: «Το σενάριο συνεργασίας της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή είναι απευκταίο αλλά υπαρκτό». Η διαρροή μπορεί να θάφτηκε, αλλά δεν έγινε καθόλου τυχαία αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελούσε μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες. Εξάλλου, το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που τάχθηκε υπέρ του πραξικοπήματος του Α. Σαμαρά με το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν η Χρυσή Αυγή.
Θυμίζουμε ότι ο κ. Μπαλτάκος είναι ενθουσιώδης θαυμαστής της σπαρτιατικής «κρυπτείας», βασικός σύμβουλος του πρωθυπουργού και από τους εισηγητές της απόσυρσης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, που προέβλεπε κυρώσεις για τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Στις τάξεις των ναζιστών έχει εκτιμηθεί δεόντως η στάση του Α. Σαμαρά και της ΝΔ στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και κυρίως η απόφαση του πρωθυπουργού να αποσύρει το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη.
Ο κ. Μπαλτάκος μαζί με τον ακροδεξιό ακόλουθο του Α. Σαμαρά Φαήλο Κρανιδιώτη αλλά και μέλη της περιβόητης «Ομάδας Αλήθειας» αποτελούν τα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου που κάτω από την πρωθυπουργική εποπτεία προετοιμάζουν συστηματικά τη δημιουργία ενός «εθνικού τόξου» από κοινού με τη Χρυσή Αυγή.
Την μπαγκέτα αυτής της επιχείρησης κρατά στα χέρια του ο ίδιος ο κ. Σαμαράς. Ο σημερινός πρωθυπουργός και τα στελέχη της ΝΔ νομιμοποίησαν πρώτοι την ακροδεξιά ατζέντα, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα πογκρόμ κατά των μεταναστών, τις δηλώσεις του πρωθυπουργού περί αποπομπής των παιδιών των μεταναστών από τους παιδικούς σταθμούς. Θεματολογία που αποτελεί πυρήνα της ρατσιστικής προπαγάνδας της Χρυσής Αυγής.
Το επόμενο διάστημα ο πρωθυπουργός ετοιμάζει το νέο ποιοτικό ιδεολογικό άνοιγμα που θα φέρει την εθνικιστική επιχειρηματολογία στο προσκήνιο. Θα επιχειρήσει να καλλιεργήσει στα λαϊκά στρώματα την προσδοκία ότι «σύντομα τελειώνει η περίοδος του μνημονίου» και θα κάνει λόγο για «εθνική προσπάθεια» και «εθνικό σχέδιο» προκειμένου να «ανακάμψει η πατρίδα». Οι εθνικιστικές κορώνες του πρωθυπουργού, που αποτελούν ταυτοχρόνως και επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, θα στοχεύουν να κλείσουν το μέτωπο της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις και να εγκαινιάσουν ένα νέο που στον πυρήνα του θα έχει τις εθνικές αναφορές.
Μπορεί τα επικοινωνιακά επιτελεία της ΝΔ να ισχυρίζονται ότι, με τον τρόπο αυτό, ο κ. Σαμαράς επιδιώκει να επαναπροσεγγίσει τους δεξιούς ψηφοφόρους που έχουν μετακινηθεί στη «Χρυσή Αυγή», αλλά επί της ουσίας προσπαθεί να αναβιώσει ενός είδους «μετεμφυλιακό κλίμα» που χρησιμοποίησε σε άλλες μαύρες εποχές η δεξιά παράταξη. Πίσω από τις κορώνες του πρωθυπουργού περί «δύο άκρων», η ηγεσία της ΝΔ έχει επιδοθεί υπόγεια στην οικοδόμηση του δικού της άκρου, το οποίο συγκλίνει επικίνδυνα με τους εγχώριους νοσταλγούς και υμνητές του φασισμού.
Όσο κι αν το σενάριο της σύγκλισης ανάμεσα στη ΝΔ και τη Χρυσή Αυγή φαντάζει σε κάποιους απίθανο, δεν πρέπει να παραγνωρίζουν ότι στους κόλπους της ΝΔ βρίσκεται σήμερα ο πρώην γραμματέας της νεολαίας της ΕΠΕΝ Μ. Βορίδης, ο οποίος μάλιστα κατέχει και τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ. Για όσους έχουν επίσης κοντή μνήμη, θυμίζουμε ότι ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, γνωστός για τις ακροδεξιές και φασιστικές του απόψεις, και συνομιλητής του δικτάτορα Πατακού, συμμετείχε στην κυβέρνηση Παπαδήμου μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Ας υπενθυμίσουμε, τέλος, ότι τέτοιες συγκλίσεις έχουν συμβεί και αλλού, λόγου χάρη στη γειτονική Ιταλία, όπου συνεργάστηκαν για πολλά χρόνια ο δεξιός Σίλβιο Μπερλουσκόνι με τον φασίστα Τζανφράνκο Φίνι, και μάλιστα συγκυβέρνησαν…
Το εγχείρημα λοιπόν της Χρυσής Αυγής να συγκροτήσει ψηφοδέλτια και να προσεγγίσει ακροδεξιά στελέχη με διευρυμένη επιρροή, έχει πολλές αναγνώσεις. Πέρα από τη δημιουργία ενός ισχυρού ναζιστικού, φασιστικού πόλου, που το σύστημα έχει επιλέξει να δημιουργήσει, κρύβονται και σχέδια για την πιθανή μετατροπή του μορφώματος σε «ισότιμο κυβερνητικό εταίρο».
Μια τέτοια εξέλιξη περιέχει πολλαπλούς κινδύνους για τον ελληνικό λαό. Οι φασίστες και οι ναζί δεν βάζουν στο στόχαστρο μόνο τους μετανάστες και τους κομμουνιστές, αλλά και τους αριστερούς, τους δημοκράτες, κάθε φωνή που αμφισβητεί τις εγκληματικές τους προθέσεις και πρακτικές. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάει κανείς ότι ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός επιλέχτηκαν από το καπιταλιστικό σύστημα κυρίως σε περιόδους κρίσης του συστήματος, οι οποίες κατέληξαν σε πόλεμο…
Όπως έγραψε και στο κείμενο του με τον τίτλο Τι είναι εθνικοσοσιαλισμός ο Λέων Τρότσκι, ήδη από το 1933 και μερικούς μήνες μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία: «Κάθε μανιασμένος μικροαστός δεν θα μπορούσε να γίνει Χίτλερ, αλλά υπάρχει ένα μικρό κομματάκι Χίτλερ μέσα σε κάθε μανιασμένο μικροαστό».


Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου - «Unfollow»

https://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3748.html

&&&&

Οι ακροδεξιές συνιστώσες της Νέας Δημοκρατίας

1. Οι χρυσές μετεγγραφές

Πρόκειται για την ομάδα των στελεχών της Ακροδεξιάς που μεταπήδησε από την ηγεσία του ΛΑΟΣ στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και ήδη έχει αναλάβει το μεγαλύτερο βάρος στην επικοινωνιακή διαχείριση της κυβερνητικής πολιτικής. Αναφερόμαστε κυρίως στον κ. Βορίδη, ο οποίος από δελφίνος του κ. Καρατζαφέρη αναδείχτηκε μέσα σε μια νύχτα δελφίνοςτου κ. Σαμαρά, και τον κ. Γεωργιάδη, ο οποίος συνεχίζει να μονοπωλεί τις τηλεοπτικές οθόνες, αυτή τη φορά όμως υμνώντας άλλον αρχηγό. Σε δεύτερο πλάνο ακολουθεί ο Πλεύρης υιός, που δεν πρόλαβε να πλασαριστεί στις εκλόγιμες λίστες, και ο Βελόπουλος, ο οποίος δεν προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, αλλά «στηρίζει την ιδέα ευρύτερης κεντροδεξιάς παράταξης».

2. Οι προσωπικοί σύμβουλοι, τα «δίκτυα» και τα ιστολόγια

Επιφανή στελέχη που ανήκουν στην κατηγορία αυτή είναι βέβαια ο Φαήλος Κρανιδιώτης, επί χρόνια στέλεχος του εθνωφελούς Δικτύου 21, μαζί με τον συνοδοιπόρο του Χρύσανθο Λαζαρίδη, αλλά και λιγότερο προβεβλημένα πρόσωπα, όπως ο δημοσιογράφος Νίκος Χιδίρογλου.

3. Οι παλιές αμαρτίες

Εδώ κατατάσσονται στελέχη της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, τα οποία δεν βρίσκονται πλέον (ή ακόμα) στη Νέα Δημοκρατία, αλλά οι θέσεις τους υιοθετούνται χωρίς αυτό να ομολογείται από την κυβέρνηση. Και εδώ θα συναντήσουμε πρόσωπα όπως ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος ξεκίνησε από την ΟΝΝΕΔ επί Μητσοτάκη, πέρασε από τη ΔΗΑΝΑ του Στεφανόπουλου, για να επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία και τελικά να ιδρύσει πριν από έναν χρόνο το δικό του κόμμα. Στην ίδια κατηγορία θα βρούμε ακόμα και επιφανή στελέχη της χούντας, όπως ο Γεώργιος Γεωργαλάς, αλλά ακόμα και πολιτικά μορφώματα όπως η Χρυσή Αυγή.

Ο κ. Καμμένος ως «θεωρητικός»

Αρχίζουμε από την περιγραφή της τελευταίας «συνιστώσας». Εδώ και έναν μήνα η κυβέρνηση επιδίδεται σε μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση στο κέντρο της Αθήνας. Κάτω από το πρόσχημα της «μηδενικής ανοχής» και με το σύνθημα της «ανακατάληψης», οι ειδικές μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. διατάσσονται να επιτεθούν σε καταλήψεις εγκαταλειμμένων σπιτιών που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες ως κύτταρα κοινωνικής δράσης, ενώ στόχος έχουν γίνει και τα ΑΕΙ, με κουρέλιασμα του πανεπιστημιακού ασύλου. Μετά την κατάληψη στη Βίλα Αμαλίας ακολούθησε εισβολή στην ΑΣΟΕΕ και στη συνέχεια σειρά είχε η κατάληψη στη Λέλας Καραγιάννη.

Ειρωνεία της τύχης: Πριν από δύο ακριβώς δεκαετίες, η πρώτη δημόσια εμφάνιση της Χρυσής Αυγής σημαδεύτηκε με επιθέσεις της ναζιστικής συμμορίας στην κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη και στην ΑΣΟΕΕ. Ηταν 10 Δεκεμβρίου 1992, όταν η Χρυσή Αυγή, εκμεταλλευόμενη τον εθνικιστικό παροξυσμού του συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό, προχώρησε σε εφαρμογή της θεωρίας της χτυπώντας με ρόπαλα τους πολιτικούς της αντιπάλους που βρίσκονταν σ’ αυτές τις καταλήψεις[...]

Ως αιτιολογία αυτών των απρόκλητων αστυνομικών επιχειρήσεων η κυβέρνηση και τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης προβάλλουν την πάταξη της «ανομίας». Αλλά η ευθεία σύνδεση των καταλήψεων με κάθε είδους βίαιη δράση, ακόμα και με την τρομοκρατία δεν είναι ανακάλυψη της σημερινής κυβέρνησης. Είναι ρητά διατυπωμένη σε βιβλίο του Πάνου Καμμένου, το οποίο κυκλοφόρησε επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη το 1992 και είχε στόχο να ταυτίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ με την πολιτική βία και την υπόθαλψη της τρομοκρατίας. Κάτι σαν κι αυτό που επιχειρεί σήμερα το επικοινωνιακό επιτελείο του κ. Σαμαρά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ[...]

Από τον Γεωργαλά στον Αδωνι

Το αστείο είναι ότι αυτό το πόνημα, το οποίο φαίνεται να χρησιμοποιεί σήμερα ως άτυπο εγχειρίδιο δράσης η Νέα Δημοκρατία, αποτέλεσε ένα από τα κύρια επιχειρήματά της εναντίον του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων κατά τη διπλή προεκλογική περίοδο της περασμένης χρονιάς. Τα στελέχη του κόμματος του κ. Σαμαρά αναφέρθηκαν διά μακρών στο βιβλίο αυτό, με αφορμή τον όψιμο ισχυρισμό του «θεωρητικού» της χούντας Γεωργίου Γεωργαλά ότι αυτός είναι ο συγγραφέας του επίμαχου βιβλίου και μάλιστα του οφείλονται και χρήματα από τον κ. Καμμένο γι’ αυτή τους τη «συνεργασία».

Την υπόθεση πρόβαλε η εφημερίδα «Δημοκρατία» που εκφράζει τους σκληρούς Σαμαρικούς. Από την πλευρά του ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων διέψευσε κατηγορηματικά τον Γεωργαλά, μίλησε απαξιωτικά για τον «υπουργό της χούντας» και κατέφυγε στη Δικαιοσύνη. Η αλήθεια είναι ότι, σε ανύποπτο χρόνο, το 1996, είχε δημοσιευτεί στην «Ελευθεροτυπία» συνέντευξη του Γεωργαλά με τίτλο «Γράφω τους λόγους του Καμμένου».

Ο Γεωργαλάς, με επιστολή του στην εφημερίδα, διευκρίνισε τότε ότι «δεν είπα ότι του γράφω τους λόγους, αλλά ότι εκτιμώ τις ιδέες του, ιδίως στα εθνικά θέματα, το θάρρος, την μαχητικότητα και το αδιάφθορόν του, θεωρώ θετική την παρουσία του στη Βουλή και γι’ αυτό του προσφέρω όποια και όση βοήθεια μπορώ, δοθέντος μάλιστα ότι είμαστε φίλοι από πολλά χρόνια, συνδεόμενοι με αμοιβαίαν εκτίμηση». Ας συμπληρωθεί η «διάψευση» με το γεγονός ότι η επιστολή στην εφημερίδα στάλθηκε μέσω του γραφείου του κ. Καμμένου. Προσθέτουμε ότι στη μικρή βιβλιογραφία του επίμαχου βιβλίου ο όποιος συγγραφέας του έχει φροντίσει να περιλάβει και ένα βιβλίο του Γεωργαλά, το οποίο κυκλοφόρησε επί δικτατορίας.

Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι το γεγονός ότι την υπόθεση αυτή, δηλαδή το ενδεχόμενο να έχει συγγράψει το βιβλίο αυτό εκ μέρους του κ. Καμμένου ο κ. Γεωργαλάς, την ανέδειξε προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία. Ο Αδωνις Γεωργιάδης αναφέρθηκε αναλυτικά στο ζήτημα και μάλιστα έψεξε τον κ. Καμμένο με σκληρές εκφράσεις για τον Γεωργαλά. Μόνο που με τη χαρακτηριστική του πολυλογία αποκάλυψε και τη δική του σχέση με τον Γεωργαλά.

Για να πείσει τους τηλεθεατές για τη σχέση Καμμένου – Γεωργαλά ο κ. Γεωργιάδης ξεφούρνισε την αποκάλυψη: «Εμένα με έστειλε στο γραφείο του κ. Καμμένου ο κ. Γεωργαλάς το 1996» (ΣΚΑΪ, 29.4.2012). Βέβαια δεν είναι έκπληξη για όσους γνωρίζουν το πολιτικό παρελθόν του κ. Γεωργιάδη τα πάρε-δώσε με τον Γεωργαλά. Μαθητής του Πλεύρη πατρός, θαυμαστής του φιλοχιτλερικού βιβλίου του για τους Εβραίους και πολλά άλλα. Ομως είναι πράγματι αξιοθαύμαστη ικανότητα να καταγγέλλει ο ένας κολλητός του Γεωργαλά τον άλλο για… χουντισμό.

Περνώντας στην αντεπίθεση, ο κ. Καμμένος αποκάλυψε ότι ο Γεωργαλάς βγάζει τα βιβλία του στις εκδόσεις Γεωργιάδη! «Εχουμε βγάλει κι εμείς κάνα δυο βιβλία του», θα παραδεχτεί ο Αδωνις. Θα του θυμίσουμε ότι δεν είναι μόνο τα βιβλία του Γεωργαλά που εκδίδει, αλλά και όλα τα άλλα που προβάλλει και πουλάει από τις εκπομπές του. Ανασύρουμε τυχαία: «Και σήμερα τα βιβλία του Γιώργου Γεωργαλά. Τα θεωρώ πάρα πολύ σημαντικά βιβλία. Πολύ, πολύ σπουδαία βιβλία» (Τηλεάστυ, 1.5.2006). «Η ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα από το κριτικό πνεύμα [sic] του Γεωργίου Γεωργαλά, από 45 ευρώ με 30 ευρώ, πολύ χαμηλή τιμή. Από Δευτέρα θα παρουσιάζουμε πολύ έντονα αυτό το βιβλίο» (Τηλεάστυ, 4.7.2008).

Και βέβαια ο Γεωργαλάς υπήρξε τακτικός επισκέπτης των εκπομπών του ΛΑΟΣ, ενώ και ο άλλος τηλεπωλητής του κόμματος, ο Κυριάκος Βελόπουλος, έχει φροντίσει να τον εκθειάσει ως «πνευματικό του δάσκαλο».

Ο πλουραλισμός της Ακροδεξιάς

Βλέπουμε, λοιπόν, τις ακροδεξιές «συνιστώσες» εντός και εκτός της Νέας Δημοκρατίας να συμπλέκονται με ποικίλους τρόπους, ενώ είναι εμφανές ότι οι διαφωνίες τους δεν αφορούν τόσο πολιτικά ζητήματα, στα οποία φαίνεται ότι ομονοούν. Εδώ παρεμβαίνει η τρίτη κατηγορία «συνιστωσών» στην οποία αναφερθήκαμε, οι σύμβουλοι. Και πρώτος πρώτος ο δυναμικός Φαήλος Κρανιδιώτης που μπορεί να έχασε την πρωτιά στην καρδιά του αρχηγού από τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, αλλά εξακολουθεί να δίνει τον τόνο στο σκληρό ιδεολογικό όργανο της παράταξης, την εφημερίδα «Δημοκρατία», η οποία έχει θυμηθεί όλα τα προπαγανδιστικά εμφυλιοπολεμικά έργα της χουντικής περιόδου και τα προσφέρει ως «ντοκουμέντα» στους αναγνώστες της.

Σε πρόσφατο κείμενό του ο κ. Κρανιδιώτης (ο οποίος συνέπεσε με τον Καμμένο στην υπόθεση Οτσαλάν) εξαγγέλλει την «ένωση της βάσης της παράταξης», όπου η «παράταξη» περιλαμβάνει τους Ανεξάρτητους Ελληνες αλλά και τη Χρυσή Αυγή! «Ο κύριος λόγος της στάσης μου είναι ότι η βάση των ΑΝ.ΕΛΛ. όπως και της Χρυσής Αυγής είναι κυρίως δικοί μας άνθρωποι», γράφει ο κ. Κρανιδιώτης και υποδεικνύει την πλήρη υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας: «καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης κι εγκληματικότητας, στιβαρή εξωτερική πολιτική, αποκατάσταση της αμυντικής μας ισχύος, επανελλήνιση της παιδείας» (12.12.2012). Κεντρικό επιχείρημα του κ. Κρανιδιώτη είναι ότι «η Χρυσή Αυγή στη χειρότερη περίπτωση κάνει αντιποίηση αρχής», ενώ οι δολοφονικές επιθέσεις για τις οποίες βαρύνονται μέλη της δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό («ενίοτε πέφτει και καμιά ψιλή, ήτοι έργω εξύβριση και σωματικές βλάβες») και «οι εκατόμβες των μαχαιρωμένων αλλοδαπών υπάρχουν [μόνο] στην ευφάνταστη και βλακώδη προπαγάνδα της “προοδευτικιάς” δημοσιογραφίας» (30.12.2012).

Ακόμα πιο προχωρημένος από τον κ. Κρανιδιώτη εμφανίζεται ένας άλλος πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας, ο Νίκος Χιδίρογλου, ο οποίος είχε αναπτύξει μια ιδιότυπη θεωρία, την οποία διατυπώνει μέσω λογοτεχνικών κειμένων. Η πρώτη του απόπειρα έγινε μέσω του μυθιστορήματος («Οχι στην Παλιά Πόλη», εκδ. Ερωδιός, Θεσ/νίκη 2007), στο οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ περιγράφεται ως εφιάλτης η επικράτηση μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης και εκθειάζεται το ένοπλο αντάρτικο των εθνικοφρόνων που οδηγεί στην ανατροπή της. Το βιβλίο αυτό έγινε γρήγορα το αγαπημένο ανάγνωσμα των ακροδεξιών ομάδων και ιστολογίων, αλλά ταυτόχρονα αγκαλιάστηκε από τα πολιτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Ο λόγος ήταν απλός. Ο συγγραφέας κατείχε την περίοδο εκείνη το νευραλγικό πόστο του εκπροσώπου στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας επί Ευάγγελου Μεϊμαράκη. Ο κ. Χιδίρογλου είναι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας από το 1984, ενώ το 2000 διετέλεσε τομεάρχης οργανωτικού του κόμματος. Για το ζήτημα που εξετάζουμε έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ακολούθησε τον κ. Καμμένο στις εκλογές του Μαΐου, για να επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία ενόψει των εκλογών του Ιουνίου. Βέβαια τις ιδιαίτερες απόψεις του τις εκθέτει τακτικά στην εφημερίδα του χώρου «Ελεύθερη Ωρα».

Μετά την πρώτη επιτυχία ο κ. Χιδίρογλου επανήρθε στα τέλη του 2012 με νέο πόνημα («Πολεμώντας το καθεστώς», εκδ. Ερωδιός, Θεσ/νίκη 2012), το οποίο επαναλαμβάνει με πιο οξύ τρόπο την ίδια εικόνα.

Πριν βιαστεί κανείς να διαμαρτυρηθεί για τη χρήση ενός κειμένου μυθοπλασίας ως πολιτικού ντοκουμέντου, ας διαβάσει πώς το υποδέχονται οι ομοϊδεάτες του συγγραφέα: «Το νέο βιβλίο του Νίκου Χιδίρογλου δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον αναγνώστη απλά σαν ένα μυθιστόρημα ή μία πολεμική περιπέτεια αλλά σαν ένα κείμενο με επίκαιρο χαρακτήρα που κωδικοποιεί μέσα από την μυθιστορηματική αφήγηση σύγχρονα προβλήματα και ταυτόχρονα αναδεικνύει την κρυφή ατζέντα της νεκραναστημένης Ακρας Αριστεράς που βγαίνει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας διεκδικώντας την διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και σαν εγερτήριο σάλπισμα όλων των εθνικών δυνάμεων» (Βαγγέλης Αντωνιάδης, γ.γ. ΟΝΝΕΔ Συκεών).

Αυτές οι απόψεις δεν είναι ούτε μεμονωμένες ούτε μειοψηφικές. Κάτω από τη λελογισμένη σκληρότητα που αποπνέει η πλειοψηφία των κυβερνητικών στελεχών σιγοβράζει μια πραγματική ακροδεξιά στροφή των μεσαίων στελεχών και των δημοσιογραφικών οργάνων της Νέας Δημοκρατίας. Τον τόνο δίνουν τα ιστολόγια του μίσους, τα οποία αναπαράγουν και μεγεθύνουν αυτές τις απόψεις, πολλαπλασιάζοντας την πραγματική τους διάσταση.

——————————

Το όραμα ενός νέου εμφυλίου

Οσα δεν μπορούν να πουν ανοιχτά τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας για το ενδεχόμενο εκλογικής επικράτησης της Αριστεράς τα αποκαλύπτει ένα μικρό μυθιστόρημα του πολιτευτή του κόμματος και στενού συνεργάτη του Ευάγγελου Μεϊμαράκη Νίκου Χιδίρογλου. Πρόκειται για το δεύτερο κατά σειρά παρόμοιο πόνημα του συγγραφέα και ήδη αντιμετωπίζεται από πολιτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της Αριστεράς ως πολιτικό μανιφέστο. Είναι αλήθεια ότι ο συγγραφέας δεν κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να κρύψει τη σαφή πολιτική του στόχευση.

Στην αρχή διεκτραγωδείται η κατάσταση της χώρας μετά την εκλογική νίκη της Αριστεράς. «Βία, έγκλημα, ελευθεριότητα, πολυπολιτισμός, ανεργία. […] Αλλαξε το νόμισμα και η ζωή όλων» (σ. 13). Κουμάντο κάνουν πλέον οι μετανάστες («εποίκους» τους αποκαλεί ο συγγραφέας, ακολουθώντας τη γραμμή των ομοϊδεατών του), τους οποίους η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει διορίσει στην αστυνομία για να καταπιέζουν τους Ελληνες!

«Τους Ελληνες δεν τους κυβερνούσαν πια Ελληνες. Τους κυβερνούσαν εθνομηδενιστικά καθάρματα, τους κυβερνούσαν αριστεριστές Εφιάλτες, οι δήμιοι του διεθνισμού του νέου τριτοκοσμικού προλεταριάτου και του κεφαλαίου» (σ. 14).

«Μόνο τη νύχτα της επικράτησης της Αριστεράς (των εκλογών) 2.000 Ελληνίδες βιάστηκαν» (σ. 31). Οπότε στη συνέχεια κυκλοφορούσαν μόνο «ανέραστες με την ξινισμένη φεμινιστική μούρη, που έκαναν μπαμ από χιλιόμετρα και ήταν απεχθείς στους πάντες» (σ. 27).

«Την επικράτηση της Αριστεράς και κάποιων πάλαι ποτέ “δεξιών” συμμάχων της, που είχαν πολλές φαντασιώσεις με διεθνείς συνωμοσίες κατά της χώρας, ακολούθησε μαζική έξοδος Ελλήνων από τη χώρα και βία κατά συμμάχων του καθεστώτος στην περιφέρεια, που ποτέ δεν έχαψε το “αντιρατσιστικό” παραμύθι των εξουσιαστών αριστεριστών, που στην ουσία ήταν απροκάλυπτος ρατσισμός κατά των Ελλήνων» (σ. 33).

Εκεί που η φαντασία του συγγραφέα συναντά ίσως και μια κρυφή του ελπίδα είναι η απάντηση των «εθνικοφρόνων»: «Εχουμε καταρτίσει ένα σχέδιο για να τους αιφνιδιάσουμε και να προετοιμάσουμε το έδαφος για να επανακτηθεί η Αθήνα από τους πατριώτες» (σ. 84). Αν σας θυμίζει κάτι αυτή η «επανάκτηση της Αθήνας», καλώς σας το θυμίζει. Είναι το σύνθημα-άλλοθι της Χρυσής Αυγής για τις επιθέσεις της σε μετανάστες, ένα σύνθημα που υιοθέτησε η Νέα Δημοκρατία στα προεκλογικά της τηλεοπτικά σποτ.

Αλλά υπάρχει και άλλο γνωστό χρυσαυγίτικο σύνθημα, το οποίο προβάλλεται ως πατριωτικό: «Κοίταξε στον διπλανό τοίχο και είδε ένα σύνθημα, “Εξω οι έποικοι, η Ελλάδα στους Ελληνες”. Αισθάνθηκε μια άγρια χαρά να τον πλημμυρίζει. Ο ελληνικός πατριωτικός κόσμος είχε εξεγερθεί και ήταν θέμα χρόνου να πάρει ξανά τα ηνία της πατρίδας στα χέρια του» (σ. 117).

Το βιβλίο έχει χάπι εντ. Τελικά, την απελευθέρωση της Ελλάδας αναλαμβάνει μια νέα «Φιλική Εταιρεία», με ιθύνοντα νου έναν μη κατονομαζόμενο «σερ», εφοπλιστή στο Σίτι του Λονδίνου, ο οποίος χρηματοδοτεί το αντάρτικο των εθνικοφρόνων. Η «Φιλική Εταιρεία», εφοδιασμένη πλέον με όπλα, ξυλοκοπεί άγρια τους υποστηρικτές του αριστερού «καθεστώτος», τους πυροβολεί και τους στέλνει στο νοσοκομεία με βαριά τραύματα.

«Ο καθεστωτικός Τύπος κατάλαβε ότι ήταν σε εξέλιξη οργανωμένη επιχείρηση και άρχισε να γράφει απίθανα πράγματα για “φασιστικές συνωμοσίες” και “ναζιστικές οργανώσεις”» (σ. 51). Η κατάληξη είναι να στείλει από τη θαλαμηγό του ο «σερ» το ελικόπτερο και να αιματοκυλήσει την Αθήνα. Οι Ελληνες ξεσηκώνονται, ανατρέπουν την αριστερή κυβέρνηση και λιντσάρουν τον αριστερό πρωθυπουργό. Μοιάζει λίγο με την εικόνα που είχε ο Πινοτσέτ για την πτώση του Αλιέντε.

Με δυο λόγια, το βιβλίο περιγράφει έναν αιματηρό εμφύλιο ως μόνη διέξοδο από τη διακυβέρνηση της Αριστεράς. Αλλά μ’ αυτή την προοπτική εξηγούνται οι σημερινές επιλογές των ακροδεξιών «θινκ τανκ» της κυβέρνησης και των κρυφών συνιστωσών της Νέας Δημοκρατίας.

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς

https://www.efsyn.gr/?p=16808



UP_DATED, «Το Βήμα»- editorial:

ΤΟ ΒΗΜΑ

Τα αρνιά και οι λύκοι

Υπήρχαν εδώ και καιρό ενδείξεις υπόγειων διεργασιών μεταξύ νεοδημοκρατικών στελεχών και παραγόντων του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής.

Όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο Κοινοβούλιο διαισθάνονταν την επαφή ή καλύτερα την κρυφή γοητεία που ασκούσε σε ορισμένους νεοδημοκράτες ο «εθνικιστικός ακτιβισμός» των βουλευτών του κ. Μιχαλολιάκου.



Στην αρχή δεν εκδηλωνόταν, αλλά η συνάφεια φαίνεται τους απελευθέρωσε.



Πρόσφατα με αφορμή τον αντιρατσιστικό νόμο φαίνεται πως η ώσμωση επήλθε. Άλλωστε δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μιλούσαν τελευταία για μυστικές επαφές και συζητήσεις.



Φαίνεται πως όσο περνά ο καιρός και τα τρέχοντα κυβερνητικά σχήματα δοκιμάζονται το ένα μετά το άλλο, ορισμένοι δεν το έχουν σε τίποτε να προπαρασκευάσουν συμμαχίες ακόμη και με το Διάβολο.



Κάπως έτσι ήλθαν και οι πρώτες δηλώσεις ανοχής απέναντι στη Χρυσή Αυγή.Και μάλιστα με την επίκληση της λαικής ψήφου.



Ωστόσο, οι θιασώτες της ομογενοποιημένης Δεξιάς πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτοί είναι τα αρνιά και όχι οι νεοναζί.



Οι άλλοι, λύκοι είναι και τέτοιοι θα παραμείνουν. Δεν παίζουν με αυτά τα πράγματα κύριοι!



https://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=520378

Click για ανάπτυξη...

βρε καλα κανω γω κ λεω κ τους νεοδημοκρατες φασιστες περα απο την πλακα φιλε τα διαβασα ολα κ συμφωνω απολυτα σε ολα . επισης εχει πολυ καλο αρθρο στο χοτ ντοκ του βαξεβανη για ολους αυτους τους καραγκιοζηδες της νδ

Έξυπνη πολιτική από την πλευρά της ΝΔ καθώς στο 90% οι ψηφοφόροι της ΧΑ δεν είναι συνειδητά ιδεολόγοι εθνικιστές αλλά πρώην ψηφοφόροι της παλιάς ΝΔ και του Καρατζαφέρη. Προσπαθώντας λοιπόν να προσεταιριστεί τις “δεξιόστροφες“ μάζες που δεν ψηφίζουν ΝΔ ο Σαμαράς προβαίνει σε ενέργειες που μόνο κεντρώο κόμμα δεν θυμίζουν.