Τζέισον Φράιντ: Γιατί η εργασία δεν συμβαίνει στον εργασιακό μας χώρο

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Ο Τζέισον Φράιντ έχει μια ριζική θεωρία για την εργασία: Το γραφείο δεν είναι καλός τόπος για να εργάζεσαι. Στο TEDxMidwest, παρουσιάζει τα βασικά προβλήματα (τα οποία ονομάζει M&Ms) και κάνει τρεις προτάσεις που θα κάνουν την εργασία, ...εργασία.



Έχετε 15 λεπτά εδώ και 30 λεπτά εκεί, και έπειτα συμβαίνει κάτι άλλο και σας αποσπά απ' τη δουλειά σας για να πάτε να το κάνετε, έπειτα έχετε άλλα 20 λεπτά και μετά είναι το διάλειμμα. Έπειτα προκύπτει κάτι άλλο, μετά έχετε 15 λεπτά και κάποιος σας παίρνει παράμερα για να σας ρωτήσει κάτι. Και πριν το καταλάβετε είναι πέντε η ώρα, ανασκοπείτε τη μέρα που πέρασε, και συνειδητοποιείτε πως δεν ολοκληρώσατε τίποτα. Όλοι το έχουμε ζήσει αυτό. Ίσως να ήταν μόλις χθες, προχθές, ή την αμέσως προηγούμενη ημέρα. Ανασκοπείς τη μέρα και σκέφτεσαι "δεν έκανα τίποτα σήμερα". Ήμουν στη δουλειά. Κάθισα στο γραφείο μου. Χρησιμοποίησα τον ακριβό υπολογιστή μου. Χρησιμοποίησα το λογισμικό που μου είπαν να χρησιμοποιώ. Πήγα στις επαγγελματικές συναντήσεις που μου ζήτησαν να πάω. Έκανα εκείνες τις κλήσεις συνδιάσκεψης. Τα έκανα όλα. Αλλά στην ουσία δεν έκανα τίποτα. Εκτελούσα αποστολές. Δεν ολοκλήρωσα ουσιώδεις εργασίες.
~Τζέισον Φράιντ

Περισσότερες ομιλίες από το TED στο e-steki, μπορείτε να βρείτε εδώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Έχετε 15 λεπτά εδώ και 30 λεπτά εκεί, και έπειτα συμβαίνει κάτι άλλο και σας αποσπά απ' τη δουλειά σας για να πάτε να το κάνετε, έπειτα έχετε άλλα 20 λεπτά και μετά είναι το διάλειμμα για φαί. Έπειτα προκύπτει κάτι άλλο, μετά έχετε 15 λεπτά και κάποιος σας παίρνει παράμερα για να σας φορτώσει κάτι. Και πριν το καταλάβετε είναι πέντε η ώρα, ανασκοπείτε τη μέρα που πέρασε, και συνειδητοποιείτε πως δεν ολοκληρώσατε τίποτα. Όλοι το έχουμε ζήσει αυτό. Ίσως να ήταν μόλις χθες, προχθές, ή την αμέσως προηγούμενη ημέρα. Ανασκοπείς τη μέρα και σκέφτεσαι "δεν έκανα τίποτα σήμερα". Ήμουν στη δουλειά. Δεν κάθισα στιγμή. Χρησιμοποίησα το φτυάρι και το χορτοκοπτικό και κουβαλησα βαρέλια. Πήγα στις αναφορές που μου ζήτησαν να πάω. Έκανα εκείνες τις εφόδους στις φρουρές. Τα έκανα όλα. Αλλά στην ουσία δεν έκανα τίποτα. Εκτελούσα αποστολές. Δεν ολοκλήρωσα ουσιώδεις εργασίες.



Πήρα την ελευθερία να τροποποιήσω λίιιιγο το κείμενο, ώστε να περιγραφεί η στρατιωτική θητεία μου :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Ένσταση, ένσταση, διαμαρτύρομαι!! Το θέμα αυτό ήταν δικό μου, (my own, my precious:P) κι η κακιά Ίσι μου το άρπαξε μέσα απ' τα χέρια, βέβαιη ότι θα κάνει τρελή επιτυχία και θα βγάλει άπειρα φράγκα εις βάρος μου η άτιμη...:(

Επειδή όμως εγώ είμαι πολύυυυυ καλός άνθρωπος (πολύυυυυυ στα βάθη μου), θα δημοσιεύσω το κείμενο που είχα ετοιμάσει (κι είχα ξεχάσει στο συρτάρι...:redface:).

Πρόκειται για μια περιληπτική παρουσίαση της ομιλίας, για όσους δεν έχουν τον απαιτούμενο χρόνο να την παρακολουθήσουν από το βίντεο. Στο τέλος του ποστ, υπάρχουν ερωτήσεις επί των οποίων θα μπορούσε να γίνει συζήτηση. Το θέμα πάντως που μας ξεφουρνίζει εδώ ο τύπος, είναι μάλλον πρωτάκουστο, όσο και πολύ ενδιαφέρον και θα ήθελα ν' ακούσω πραγματικά εάν έχετε σκεφτεί περίπου τα ίδια πράγματα στις δουλειές σας...


Γιατί κανείς δεν εργάζεται στη δουλειά του;

Στη σημερινή μας συζήτηση θα συμβάλλει ο Τζέισον Φράιντ, (https://www.ted.com/speakers/jason_fried.html) συγγραφέας, επίσης συνιδρυτής και πρόεδρος της εταιρείας 37signals, (https://37signals.com/) η οποία κατασκευάζει διαδικτυακά εργαλεία ενίσχυσης της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων. Πρόκειται στην ουσία για έναν επαγγελματία ερευνητή της εταιρικής παραγωγικότητας, ο οποίος έρχεται να μας εκπλήξει, με συμπεράσματα τα οποία όλοι λίγο πολύ έχουμε σκεφτεί, όμως ποτέ δεν τολμήσαμε να πιστέψουμε ως αληθή. Ο προβληματισμός του περιστρέφεται γύρω από τον εργασιακό χώρο του γραφείου, όπου οι περισσότεροι από εμάς τυγχάνει να εργαζόμαστε.

Η παρατήρηση την οποία έκανε μετά από δεκαετή έρευνα, είναι πως εάν ρωτήσεις τους ανθρώπους "Που πηγαίνεις όταν θέλεις πραγματικά να ολοκληρώσεις μια εργασία; ", εκείνοι δίνουν διάφορες απαντήσεις, οι οποίες σπάνια περιλαμβάνουν το χώρο του γραφείου, κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες. Οι απαντήσεις περιλαμβάνουν χώρους του σπιτιού, όπως την κουζίνα, το σαλόνι, το υπόγειο, την ταράτσα, μεταφορικά μέσα, όπως το αυτοκίνητο, το τρένο, το αεροπλάνο, ή το χώρο του γραφείου, όμως πολύ νωρίς το πρωί, αργά τη νύχτα ή τα Σαββατοκύριακα. Δηλαδή, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων σε γραφεία, δεν θεωρούν το γραφείο έναν κατάλληλο χώρο για να ολοκληρώσουν μια σημαντική εργασία!

Γιατί όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο; Πώς γίνεται ο «ιερός» χώρος για την μοντέρνα καπιταλιστική ανάπτυξη, το γραφείο, για το οποίο οι επιχειρήσεις ξοδεύουν τεράστια ποσά, για αγορά και συντήρηση των κτιρίων, για εξοπλισμό των χώρων κλπ, να θεωρείται τόσο λίγο παραγωγικός, από τους ίδιους τους καθ’ ύλην αρμόδιους, τους εργαζόμενους; Ο ερευνητής επιχειρεί να προσεγγίσει τούτο το ερώτημα, υποστηρίζοντας ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν πλέον στη διάθεσή τους μια εργάσιμη ημέρα, αλλά ένα σύνολο «εργασιακών στιγμών» :

Η εξώπορτα του γραφείου μοιάζει με εργαλείο κοπής στην κουζίνα, εισέρχεστε και η μέρα σας τεμαχίζεται σε κομμάτια, επειδή έχετε 15 λεπτά εδώ και 30 λεπτά εκεί, και έπειτα συμβαίνει κάτι άλλο και σας αποσπά απ' τη δουλειά σας για να πάτε να το κάνετε, έπειτα έχετε άλλα 20 λεπτά και μετά είναι το διάλειμμα. Έπειτα προκύπτει κάτι άλλο, μετά έχετε 15 λεπτά και κάποιος σας παίρνει παράμερα για να σας ρωτήσει κάτι. Και πριν το καταλάβετε είναι πέντε η ώρα, ανασκοπείτε τη μέρα που πέρασε, και συνειδητοποιείτε πως δεν ολοκληρώσατε τίποτα. Όλοι το έχουμε ζήσει αυτό. Ανασκοπείς τη μέρα και σκέφτεσαι “δεν έκανα τίποτα σήμερα. Ήμουν στη δουλειά. Κάθισα στο γραφείο μου. Χρησιμοποίησα τον ακριβό υπολογιστή μου. Χρησιμοποίησα το λογισμικό που μου είπαν να χρησιμοποιώ. Πήγα στις επαγγελματικές συναντήσεις που μου ζήτησαν να πάω. Έκανα εκείνες τις κλήσεις συνδιάσκεψης. Τα έκανα όλα. Αλλά στην ουσία δεν έκανα τίποτα. Εκτελούσα αποστολές. Δεν ολοκλήρωσα ουσιώδεις εργασίες”.

Το σημαντικό για έναν άνθρωπο που εργάζεται σε μια δημιουργική εργασία, μηχανικός, προγραμματιστής, σχεδιαστής κλπ, είναι να έχει στη διάθεσή του αρκετές ώρες αδιάκοπου χρόνου, ώστε να μπορούν να ολοκληρώσουν μια εργασία. Μια καλή ιδέα μπορεί να μας έρθει ανά πάσα στιγμή, κατά τη διάρκεια της ημέρας, όμως η σχολαστική μελέτη της, η ανάπτυξη και η ολοκλήρωσή της δεν μπορούν να γίνουν εάν κάποιος διαρκώς μας διακόπτει. Αυτός είναι κι ο λόγος που πολλοί προτιμούν να παίρνουν δουλειά στο σπίτι, ή να μένουν στο γραφείο τους μετά το σχόλασμα των υπόλοιπων, ή τα Σαββατοκύριακα, ή αναγκάζονται να δουλεύουν στο λεωφορείο ή στο αεροπλάνο. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν πλέον αρκετό αδιάκοπο χρόνο στη διάθεσή τους, ώστε να εργαστούν παραγωγικά!

Η εργασία, εξηγεί ο ερευνητής είναι σαν τον ύπνο. Συμβαίνει σε στάδια κι όταν κάποιος σε διακόψει σε κάποιο σημείο ενός από τα στάδια, συνήθως δεν μπορείς να συνεχίσεις από εκεί όπου σταμάτησες και πρέπει να ξεκινήσεις όλη τη διανοητική διαδικασία από την αρχή. Οι περισπασμοί τους οποίους μπορεί να έχει κανείς εάν για παράδειγμα εργάζεται από το σπίτι του, όπως τηλεόραση κλπ, δεν είναι τόσο σημαντικοί, αφού εσύ αποφασίζεις πότε θα τους αφήσεις να σου αποσπάσουν την προσοχή. Σίγουρα κάποιος που έχει μια ιδέα και προσπαθεί να την φέρει σε πέρας, δεν έχει στο μυαλό του να δει τηλεόραση. Αντίθετα, μπορεί να κάνει ένα διάλειμμα για φαγητό, για τσιγάρο ή για τηλεόραση, όταν τελειώσει μια εργασία και λίγο πριν αρχίσει την επόμενη. Το ίδιο ισχύει και για άλλους περισπασμούς που συμβαίνουν στο γραφείο, το να συνδεθεί για παράδειγμα ένας εργαζόμενος στο Facebook ή στο e-steki, αφού και πάλι αυτοί είναι εκούσιοι. Ωστόσο, τούτοι οι περισπασμοί θεωρούνται από τους Διευθυντές ως απώλεια χρόνου κι έτσι πολλές εταιρείες απαγορεύουν στους εργαζόμενους την πρόσβαση σε διάφορα site κοινωνικής δικτύωσης κατά την ώρα της εργασίας.

Οι χειρότεροι περισπασμοί τους οποίους αναγνωρίζει εντούτοις ο ομιλητής μέσα στα γραφεία, είναι οι λεγόμενοι M&Ms (από το Managers and Meetings, ως λογοπαίγνιο με τη γνωστή μάρκα καραμέλας), δηλαδή οι ίδιοι οι Διευθυντές και τα Συμβούλια που συνεχώς συγκαλούν!! Οι εργαζόμενοι προτιμούν να δουλεύουν ακριβώς στα μέρη που δεν υπάρχουν Διευθυντές και Συνεδριάσεις…

Οι διευθυντές είναι στην ουσία άνθρωποι που η δουλειά τους είναι να διακόπτουν τους άλλους. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης των διευθυντών: να διακόπτουν. Δεν κάνουν πραγματική δουλειά, έτσι πρέπει να βεβαιώνονται ότι όλοι οι υπόλοιποι εργάζονται, πράγμα που είναι περισπασμός. Υπάρχουν πολλοί διευθυντές και πολλοί εργαζόμενοι, στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν και πολλοί περισπασμοί στον κόσμο εξ' αιτίας των διευθυντών. Πρέπει να τσεκάρουν "Πώς πας; Δείξε μου με τι ασχολείσαι", τέτοια πράγματα. Και σε διακόπτουν συνεχώς την πιο ακατάλληλη στιγμή, την ώρα που προσπαθείς να κάνεις αυτό για το οποίο σε πληρώνουν. Έχουν την τάση να σε διακόπτουν.

Αυτό είναι άσχημο. Αλλά το χειρότερο είναι αυτό που κάνουν οι διευθυντές περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο, να συγκαλούν συμβούλια. Τα συμβούλια είναι τοξικά, τρομερά, δηλητηριώδη πράγματα κατά τη διάρκεια της ημέρας στη δουλειά.

Ο Διευθυντής συγκαλεί μια Σύσκεψη και όλοι πρέπει να εγκαταλείψουν ό,τι κάνουν και να τρέξουν να συμμετάσχουν σ’ αυτήν. Ο Διευθυντής δεν εξετάζει εάν κάποιος από αυτούς έκανε εκείνη των ώρα κάτι σημαντικό, το οποίο δεν θα πρέπει να διακόψει. Επίσης, κανένας δεν υπολογίζει πως μιας ώρας σύσκεψη, στην οποία συμμετέχουν δέκα άτομα, ξοδεύει δέκα εργατοώρες για την επιχείρηση, σε μη παραγωγική εργασία. Φαίνεται πως κατά τη σημερινή εποχή, όλα τα θέσφατα και τα δήθεν αυτονόητα αμφισβητούνται και απαιτούν αλλαγή τρόπου σκέψης.

Εσείς έχετε νιώσει ότι το εργασιακό σας περιβάλλον δεν σας επιτρέπει να εργαστείτε όσο καλά και παραγωγικά θα θέλατε και θα μπορούσατε;

Έχετε πάει στο γραφείο σας νύχτα ή Σαββατοκύριακο προκειμένου να έχετε την ησυχία σας για να ολοκληρώσετε μια εργασία;

Έχετε νιώσει αγανάκτηση όταν ο Διευθυντής σας σάς διέκοψε ενώ κάνατε κάτι πολύ σημαντικό;

Είναι πράγματι τα συμβούλια στη δουλειά σας τόσα πολλά που σας εμποδίζουν από το να κάνετε σωστά τη δουλειά σας; Θα προτιμούσατε να αποφεύγατε κάποιο απ’ αυτά προκειμένου να εργαστείτε απερίσπαστοι;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Τζέισον Φράιντ:
Οι περισπασμοί τους οποίους μπορεί να έχει κανείς εάν για παράδειγμα εργάζεται από το σπίτι του, όπως τηλεόραση κλπ, δεν είναι τόσο σημαντικοί, αφού εσύ αποφασίζεις πότε θα τους αφήσεις να σου αποσπάσουν την προσοχή. Σίγουρα κάποιος που έχει μια ιδέα και προσπαθεί να την φέρει σε πέρας, δεν έχει στο μυαλό του να δει τηλεόραση. Αντίθετα, μπορεί να κάνει ένα διάλειμμα για φαγητό, για τσιγάρο ή για τηλεόραση, όταν τελειώσει μια εργασία και λίγο πριν αρχίσει την επόμενη. Το ίδιο ισχύει και για άλλους περισπασμούς που συμβαίνουν στο γραφείο, το να συνδεθεί για παράδειγμα ένας εργαζόμενος στο Facebook ή στο e-steki, αφού και πάλι αυτοί είναι εκούσιοι. Ωστόσο, τούτοι οι περισπασμοί θεωρούνται από τους Διευθυντές ως απώλεια χρόνου κι έτσι πολλές εταιρείες απαγορεύουν στους εργαζόμενους την πρόσβαση σε διάφορα site κοινωνικής δικτύωσης κατά την ώρα της εργασίας.
Με βάση το παραπάνω, η είδηση που ακολουθεί φαντάζει ιδιαίτερα σχετική με το θέμα μας:

Σοκ έχει προκαλέσει δικαστική απόφαση του πρωτοδικείου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία είναι νόμιμος λόγος απόλυσης και μάλιστα χωρίς αποζημίωση οι επισκέψεις υπαλλήλου στο Facebook αλλά και σε άλλες παρόμοιες ιστοσελίδες εν ώρα εργασίας!
Η συγκεκριμένη απόφαση πάρθηκε από το δικαστήριο στην υπόθεση μιας αεροπορικής εταιρείας που απέλυσε υπάλληλό της, επειδή επισκεπτόταν καθημερινά και επί ώρες διάφορες ιστοσελίδες, ενώ πιάστηκε και “στα πράσα” από τον διευθυντή της.
Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη υπάλληλος είχε πάρει bonus για καλή απόδοση το 2008, ενώ εργαζόταν στην εταιρεία από το 1989.

Πιστεύετε ότι έχει δίκιο ο εργοδότης ή ο Τζέισον Φράιντ σε τούτη την περίπτωση; Είναι δικαιολογημένη μια απόλυση και μάλιστα χωρίς αποζημίωση ή όχι;

Δικό μου σχόλιο:
Πόσο λίγο καταρτισμένοι πάνω στο αντικείμενό τους είναι όλοι εκείνοι οι δήθεν "εκσυχρονιστές" μανατζαραίοι που μας έχουν κατακλύσει ρε αδελφέ, πόσο απαρχαιωμένες οι απόψεις τους και μας τις παρουσιάζουν ως το state of the art...:/:



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

JosefK

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Μιχαήλ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Tatoo artist. Έχει γράψει 1,361 μηνύματα.
Με βάση το παραπάνω, η είδηση που ακολουθεί φαντάζει ιδιαίτερα σχετική με το θέμα μας:

Πιστεύετε ότι έχει δίκιο ο εργοδότης ή ο Τζέισον Φράιντ σε τούτη την περίπτωση; Είναι δικαιολογημένη μια απόλυση και μάλιστα χωρίς αποζημίωση ή όχι;

Δε γνωρίζω (κι ελπίζω να μη χρειαστεί να μάθω :P) κατά πόσο είναι νόμιμη μια απόλυση χωρίς αποζημίωση.
Η είδηση αυτή δε νομίζω ότι σχετίζεται τόσο πολύ με το thread, αν αληθεύουν αυτά που γράφει το άρθρο τότε προφανώς δίκιο έχει η εταιρία και όχι η υπάλληλος, αλλά επειδή δε μπορώ να ξέρω τι απ' όσα διαβάζω είναι αλήθειες, δε μου πέφτει λόγος να σχολιάσω περισσότερο.


  1. Εσείς έχετε νιώσει ότι το εργασιακό σας περιβάλλον δεν σας επιτρέπει να εργαστείτε όσο καλά και παραγωγικά θα θέλατε και θα μπορούσατε;
  2. Έχετε πάει στο γραφείο σας νύχτα ή Σαββατοκύριακο προκειμένου να έχετε την ησυχία σας για να ολοκληρώσετε μια εργασία;
  3. Έχετε νιώσει αγανάκτηση όταν ο Διευθυντής σας σάς διέκοψε ενώ κάνατε κάτι πολύ σημαντικό;
  4. Είναι πράγματι τα συμβούλια στη δουλειά σας τόσα πολλά που σας εμποδίζουν από το να κάνετε σωστά τη δουλειά σας; Θα προτιμούσατε να αποφεύγατε κάποιο απ’ αυτά προκειμένου να εργαστείτε απερίσπαστοι;
1. όχι
2. όχι, μ' αρέσει η "φασαρία" του γραφείου, χρειάζεται για να σπάει τη μονοτονία της δουλειάς. σ/κ ή νύχτα θα πάω αν δε βγαίνει η δουλειά στο κανονικό ωράριο
3. δε θυμάμαι, μάλλον όχι
4. Ναι


Γενικά είναι σωστά πολλά απ' αυτά που λέει ο κύριος Φράιν, εγώ πάντως ως χώρο δουλειάς προτιμώ το γραφείο από οτιδήποτε άλλο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top