Μπορεί να θεωρηθεί η απιστία δεδομένη;

prinCess.

Επιφανές μέλος

Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
Καταρχάς για μένα η έλξη είναι κάτι πολυεπίπεδο, δεν είναι κάτι μονόπλευρο και συγκεκριμένο. Επειδή όπως προείπα καμία σχέση δεν είναι τέλεια όπως και κανείς άνθρωπος δεν είναι ιδανικός, υπάρχουν σίγουρα πλευρές που μπορεί εσύ ή ο σύντροφός σου να μην έχετε ο ένας για τον άλλον. Θα μού πεις, είναι σωστό να διεισδύσει εκεί ένας τρίτος; Όχι, δεν είναι και δεν είναι κάτι που θέλω ή επιδιώκω. Αυτό που λέω είναι οτι μεγαλώνοντας βλέπω οτι όλα είναι μέσα στη ζωή. Η έλξη που λες εσύ δεν μπορώ να φανταστώ οτι θα υπάρχει για 40 χρόνια μόνο για έναν άνθρωπο. Πόσες φορές σκεφτόμαστε "με αυτόν τον ηθοποιό θα έκανα σεξ" ή "αυτός ο ποιητής μού δημιουργεί όμορφα συναισθήματα". Γιατί με τον ηθοποιό μπορούμε να φανταστούμε οτι μπορούμε να νιώσουμε έλξη (αφού δεν πρόκειται ποτέ να τον έχουμε) και για κάποιον προσιτό τρίτο το αποκλείουμε; Το ίδιο με τον ποιητή, τον καθηγητή, τον ψυχολόγο κλπ. Θέλω να πω οτι η έλξη για τον σύντροφό μας δεν αναιρείται αν νιώσουμε μια προσωρινή έλξη και για κάποιον τρίτο. Είναι κάτι που εύχομαι ή που θέλω; Όχι σίγουρα, αλλά δεν θεωρώ και δεδομένο οτι ποτέ δε θα συμβεί και αν συμβεί δε θα φρικάρω όσο φρικάρεις εσύ τώρα. Μια σχέση θέλει συνεχή και αμείωτη προσπάθεια και δε θα τη διέλυα με ευκολία για ένα (οποιοδήποτε) λάθος.



Κι αν μένετε μαζί κι έχετε παιδιά τι θα κάνεις; Θα πεις στα παιδιά, σόρρυ γκάιζ, η μαμά βαρέθηκε τη σεξουαλική μας ζωή οπότε την κάνω για λίγο ώσπου να ξεβαρεθεί;:whistle:

Συγγνώμη αλλά δε ξεκινάω μια σχέση με αρνητικές σκέψεις ότι θα με απατήσει, θα με βαρεθεί, ότι θα του πέσουν τα μαλλιά στα 40 κτλ κτλ
ΑΠό κει και πέρα όπως κάθε άνθρωπος βάζεις όρια. Αυτό κάνω, ούτε φρικάρω ούτε τίποτα. Κι επειδή έχω βρεθεί στη θέση του''κακού'' μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι άμα απατήσεις έχεις πάρει τη κάτω βόλτα και μετράει η σχέση αντίστροφα. Ούτε σεβασμό, ούτε αγάπη, ούτε τίποτα δε νιώθεις για τον άλλον. Γι' αυτό είμαι τόσο μα τόσο κάθετη, πρέπει να είσαι πολύ κενός συναισθηματικά για να κάνεις κάτι με άλλον.
Δεν είναι μια διαδικασία που πατάς ένα κουμπί και λες "απάτησα", έχει μια διαδικασία το πράγμα, αν μπεις σε αυτό σημαίνει ότι δε σου καίγεται καρφάκι, τέλος. Αν εσύ το δέχεσαι είπαμε, οκ, ο καθένας έχει τα όρια του. :thumbup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Obi-wan

Νεοφερμένος

Ο Obi-wan αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 10 μηνύματα.
Αν έρθει να μου τη πέσει ο Κώστας (τυχαίο όνομα) και του κάτσω, εμμμ κορίτσι μου φαίνεται ότι κάτι δεν μου έδινε ο σύντροφός μου, αλλιώς θα έπαιρνε πόδι, αν μετά μετανιώσω ή νιώσω άσχημα κτλ κτλ δεν αναιρεί το ότι εγώ το γούσταρα..:)

Αν μια γυναίκα απατήσει τον άντρα της, είναι γιατί εκείνος δεν της έδινε κάτι, δεν την ικανοποιούσε κτλ. Αν ένας άντρας απατήσει τη γυναίκα είναι γιατί είναι άπιστος, ανήθικος, γυναικάς, αχάριστος κτλ. Ο γυναικείος σολιψισμός σε όλο του το μεγαλείο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pluton

Δραστήριο μέλος

Ο pluton αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 555 μηνύματα.
Αν μια γυναίκα απατήσει τον άντρα της, είναι γιατί εκείνος δεν της έδινε κάτι, δεν την ικανοποιούσε κτλ. Αν ένας άντρας απατήσει τη γυναίκα είναι γιατί είναι άπιστος, ανήθικος, γυναικάς, αχάριστος κτλ. Ο γυναικείος σολιψισμός σε όλο του το μεγαλείο.






:)




Οι γυναίκες έχουν πάντα δίκαιο. :thanku:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

prinCess.

Επιφανές μέλος

Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
Αν μια γυναίκα απατήσει τον άντρα της, είναι γιατί εκείνος δεν της έδινε κάτι, δεν την ικανοποιούσε κτλ. Αν ένας άντρας απατήσει τη γυναίκα είναι γιατί είναι άπιστος, ανήθικος, γυναικάς, αχάριστος κτλ. Ο γυναικείος σολιψισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Δεν το είπα με την έννοια που το λες εσύ, αλλά με την έννοια ότι η σχέση έχει πρόβλημα και το είπα ειρωνικά και με τη κακιά ερμηνεία της. Το ίδιο ισχύει και τους για τους άντρες, ήταν απλά παράδειγμα. Μην θίγεστε τόσο τσιλλ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,979 μηνύματα.
Σε μια απιστια φταινε και οι 2.


Δηλαδη αυτή και η μάνα της!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Επανέρχομαι στο θέμα αυτό γιατί είχα μια συζήτηση περί αυτού αλλά και γιατί το θεωρώ τρομερά ενδιαφέρον. Η συζήτηση λοιπόν με φίλη της μητέρας μου και ούτε λίγο ούτε πολύ μού είπε οτι θα μπορούσε να ανεχτεί ακόμα και λεκτική ή σωματική κακοποίηση από τον άντρα της αλλά αν μάθαινε οτι πήγε με άλλη θα τον χώριζε! Το βρήκα λυπηρό, υποκριτικό, τραγικό και κουφάθηκα λαϊκιστί. Και ρωτάω ξανά: Για ποιο λόγο δεν μπορούν οι άνθρωποι να ανεχτούν με τίποτα το να ζήσει ο σύντροφός τους μια ερωτική περιπέτεια με κάποιον άλλον; Δε μιλάω για κάτι κρυφό, λέω να το ξέρουν από πριν. Έστω λοιπόν ένα σενάριο όπου ένα ζευγάρι είναι αγαπημένο, έχουν περάσει πολλά μαζί, είναι μαζί 20 χρόνια και ξαφνικά εμφανίζεται ο ανεπλήρωτος έρωτας του ενός (δεν έχει σημασία ποιου) και του ζητάει να περάσουν 10 μέρες μαζί. Το άτομο αυτό λοιπόν δε θέλει να χωρίσει γιατί είναι καλά με τον σύντροφό του, αλλά δε θέλει και να μη ζήσει αυτόν τον ανεκπλήρωτο έρωτα και να πεθάνει μην γνωρίζοντας πώς θα ήταν και να μετανιώνει. Πάει λοιπόν στον σύντροφό του και του λέει "άσε με να το ζήσω και θα επιστρέψω σε σένα". Εσείς τί θα κάνατε; Τί θα περνούσε από το μυαλό σας;
 

Nick890

Επιφανές μέλος

Ο Nick890 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών και μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 9,797 μηνύματα.
Σε αγαπώ βρε αγάπη μου αλλά να ασε με κάποιες μέρες να δοκιμάσω και τκν άλλων ....αλλά θα γυρίσω σε εσένα γιατί είσαι το σιγουρακι μου



Αυτά είναι τα αποτελέσματα που σχολιάζεται στις σχέση σε άλλο θρεντ περί λογικής χωρίς να είναι βασισμένος στην χημεία ,αλλά και αναζήτησης "προίκας" του άνδρα !(και αντίστοιχα )

Προσωπικά εγώ : καλά να περάσεις ,adiós και μην ξαναγυρίσεις

Εντιτ: τα αγαπημένα ζευγάρια δεν έχουν μάτια για άλλους (αποδεδειγμένα)
 
Τελευταία επεξεργασία:

Gaspar

Περιβόητο μέλος

Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
εσύ @Himela θα δεχόσουν κάτι τέτοιο?

δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που θα ήταν απολύτως chill με μία τέτοια πρόταση.
υποδηλώνει απαξίωση, εκμετάλλευση, παρτακισμό
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Επανέρχομαι στο θέμα αυτό γιατί είχα μια συζήτηση περί αυτού αλλά και γιατί το θεωρώ τρομερά ενδιαφέρον. Η συζήτηση λοιπόν με φίλη της μητέρας μου και ούτε λίγο ούτε πολύ μού είπε οτι θα μπορούσε να ανεχτεί ακόμα και λεκτική ή σωματική κακοποίηση από τον άντρα της αλλά αν μάθαινε οτι πήγε με άλλη θα τον χώριζε! Το βρήκα λυπηρό, υποκριτικό, τραγικό και κουφάθηκα λαϊκιστί. Και ρωτάω ξανά: Για ποιο λόγο δεν μπορούν οι άνθρωποι να ανεχτούν με τίποτα το να ζήσει ο σύντροφός τους μια ερωτική περιπέτεια με κάποιον άλλον; Δε μιλάω για κάτι κρυφό, λέω να το ξέρουν από πριν. Έστω λοιπόν ένα σενάριο όπου ένα ζευγάρι είναι αγαπημένο, έχουν περάσει πολλά μαζί, είναι μαζί 20 χρόνια και ξαφνικά εμφανίζεται ο ανεπλήρωτος έρωτας του ενός (δεν έχει σημασία ποιου) και του ζητάει να περάσουν 10 μέρες μαζί. Το άτομο αυτό λοιπόν δε θέλει να χωρίσει γιατί είναι καλά με τον σύντροφό του, αλλά δε θέλει και να μη ζήσει αυτόν τον ανεκπλήρωτο έρωτα και να πεθάνει μην γνωρίζοντας πώς θα ήταν και να μετανιώνει. Πάει λοιπόν στον σύντροφό του και του λέει "άσε με να το ζήσω και θα επιστρέψω σε σένα". Εσείς τί θα κάνατε; Τί θα περνούσε από το μυαλό σας;

Πρώτα απ' όλα, γιατί να χτίσεις τη ζωή σου μ' έναν άνθρωπο που έχει απωθημένα;
 

Guest 712911

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Επανέρχομαι στο θέμα αυτό γιατί είχα μια συζήτηση περί αυτού αλλά και γιατί το θεωρώ τρομερά ενδιαφέρον. Η συζήτηση λοιπόν με φίλη της μητέρας μου και ούτε λίγο ούτε πολύ μού είπε οτι θα μπορούσε να ανεχτεί ακόμα και λεκτική ή σωματική κακοποίηση από τον άντρα της αλλά αν μάθαινε οτι πήγε με άλλη θα τον χώριζε! Το βρήκα λυπηρό, υποκριτικό, τραγικό και κουφάθηκα λαϊκιστί. Και ρωτάω ξανά: Για ποιο λόγο δεν μπορούν οι άνθρωποι να ανεχτούν με τίποτα το να ζήσει ο σύντροφός τους μια ερωτική περιπέτεια με κάποιον άλλον; Δε μιλάω για κάτι κρυφό, λέω να το ξέρουν από πριν. Έστω λοιπόν ένα σενάριο όπου ένα ζευγάρι είναι αγαπημένο, έχουν περάσει πολλά μαζί, είναι μαζί 20 χρόνια και ξαφνικά εμφανίζεται ο ανεπλήρωτος έρωτας του ενός (δεν έχει σημασία ποιου) και του ζητάει να περάσουν 10 μέρες μαζί. Το άτομο αυτό λοιπόν δε θέλει να χωρίσει γιατί είναι καλά με τον σύντροφό του, αλλά δε θέλει και να μη ζήσει αυτόν τον ανεκπλήρωτο έρωτα και να πεθάνει μην γνωρίζοντας πώς θα ήταν και να μετανιώνει. Πάει λοιπόν στον σύντροφό του και του λέει "άσε με να το ζήσω και θα επιστρέψω σε σένα". Εσείς τί θα κάνατε; Τί θα περνούσε από το μυαλό σας;

Τα πάντα είναι επιλογές. Ωστόσο, κάθε επιλογή έχει και τις αντίστοιχες συνέπειες. Συνεπώς, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Επιλέγεις και παίρνεις.


Υ.Γ. Το β' ενικό πρόσωπο δεν πηγαίνει σε σένα προσωπικά Himela.
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
εσύ @Himela θα δεχόσουν κάτι τέτοιο?

δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που θα ήταν απολύτως chill με μία τέτοια πρόταση.
υποδηλώνει απαξίωση, εκμετάλλευση, παρτακισμό
Εσύ Gaspar αγαπάς τη γυναίκα σου και θες να είναι ευτυχισμένη μόνο μαζί σου; Αν σού έλεγε οτι θα ένιωθε ευτυχισμένη αν ζούσε για 10 μέρες αυτόν τον ανεκπλήρωτο έρωτα και μετά θα γυρνούσε σε σένα, για ποιο λόγο δε θα ήθελες να είναι ευτυχισμένη; Εκμετάλλευση για ποιο λόγο; Αφού στο λέει και σού ζητάει άδεια. Δε το κάνει κρυφά.

Εγώ θα το δεχόμουν γιατί δεν αγαπώ τον άντρα μου με το να τον έχω σιδεροδέσμιο πάνω μου ούτε και ζω μέσα στην ουτοπία οτι σε 30-40 χρόνια γάμου δε θα ποθήσει ποτέ άλλη γυναίκα ή εγώ άλλον άντρα. Κι αν κάποτε γνωρίσει κάποια που την αγαπήσει πιο πολύ από μένα θα πονέσω, θα κλάψω, θα τρελαθώ αλλά θα τον αφήσω ελεύθερο γιατί θέλω να είναι ευτυχισμένος.

Γενικά οι άνθρωποι έχουμε μάθει από την κοινωνία να αγαπάμε με κτητικό τρόπο. Αυτό δεν είναι αγάπη. Ακόμα και οι μάνες (που υποτίθεται αγαπούν ανιδιοτελώς τα παιδιά τους) επιζητούν συνεχώς κάτι από αυτά. "δε με πήρες ένα τηλ, δε με αγαπάς" "έλα την κυριακή να φάμε μαζί, με ξέχασες" κλπ.

Αυτό ΔΕΝ είναι αγάπη.

Πρώτα απ' όλα, γιατί να χτίσεις τη ζωή σου μ' έναν άνθρωπο που έχει απωθημένα;
Γιατί όχι; Όλοι έχουμε κάποιον ανεκπλήρωτο έρωτα. Δε μίλησα για απωθημένα. Η λέξη απωθημένα έχει αρνητική χροιά.
Τα πάντα είναι επιλογές. Ωστόσο, κάθε επιλογή έχει και τις αντίστοιχες συνέπειες. Συνεπώς, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Επιλέγεις και παίρνεις.

Υ.Γ. Το β' ενικό πρόσωπο δεν πηγαίνει σε σένα προσωπικά Himela.
Αυτό ρωτάω. Εσείς τί θα κάνατε; Αν θέλετε να πείτε.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 712911

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Αυτό ρωτάω. Εσείς τί θα κάνατε; Αν θέλετε να πείτε.

Όπως έγραψα και παραπάνω, τα πάντα είναι επιλογές. Αν και για να είμαι ειλικρινής, αν ο/η άλλος/η σκέφτεται ήδη "να απέχει" για δέκα μέρες, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι 100% καλυμμένος (συναισθηματικά, ερωτικά κτλ) από την/τον σύντροφό του.

Προσωπικά, σίγουρα δε θα δεχόμουν να γίνω το σιγουράκι και η καβάτζα κανενός. Και αν μου έλεγε ότι θα ήθελε κάποιες μέρες να μείνει μόνος για να ζήσει τον "ανεκπλήρωτο έρωτά του", θα του άνοιγα την πόρτα να ζήσει τη ζωή του. Στο κάτω-κάτω, όπως είπα και προηγουμένως, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, σημαίνει ότι η σχέση είχε ήδη βαλτώσει. Οπότε θα είναι καλύτερα και για τους δύο να χωρίσουν και να πάνε παρακάτω.
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Όπως έγραψα και παραπάνω, τα πάντα είναι επιλογές. Αν και για να είμαι ειλικρινής, αν ο/η άλλος/η σκέφτεται ήδη "να απέχει" για δέκα μέρες, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι 100% καλυμμένος (συναισθηματικά, ερωτικά κτλ) από την/τον σύντροφό του.

Προσωπικά, σίγουρα δε θα δεχόμουν να γίνω το σιγουράκι και η καβάτζα κανενός. Και αν μου έλεγε ότι θα ήθελε κάποιες μέρες να μείνει μόνος για να ζήσει τον "ανεκπλήρωτο έρωτά του", θα του άνοιγα την πόρτα να ζήσει τη ζωή του. Στο κάτω-κάτω, όπως είπα και προηγουμένως, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, σημαίνει ότι η σχέση είχε ήδη βαλτώσει. Οπότε θα είναι καλύτερα και για τους δύο να χωρίσουν και να πάνε παρακάτω.
Ερωτήσεις:
Πόσο μη βαλτωμένη πιστεύεις οτι μπορεί να είναι μια σχέση μετά από 20 χρόνια γάμου;
Αν πράγματι είναι τόσο βαλτωμένη, πώς και δεν το είχατε ήδη καταλάβει - κάνει κάτι για αυτό;
Προτίθεσαι να πετάξεις στα σκουπίδια 20 χρόνια κοινής ζωής για 10 μέρες;
Η αγάπη που του έχεις και το να θες να είναι ευτυχισμένος είναι καθορισμένο να είναι μόνο μαζί σου; Αν για 10 μέρες είναι ευτυχισμένος με μια άλλη, τί σε ενοχλεί τόσο πολύ;

Οι ερωτήσεις είναι για να καταλάβω καλύτερα κι όχι σε στιλ ανάκρισης. :)
 

Gaspar

Περιβόητο μέλος

Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
Προτίθεσαι να πετάξεις στα σκουπίδια 20 χρόνια κοινής ζωής για 10 μέρες;
ο χρόνος δεν έχει σχέση. αν κάποιος/α χτυπήσει τον άλλο δεν αρκεί για να το τελειώσει?
και 20 χρόνια να είναι μαζί αν γίνει κάτι τόσο βαρύ δεν υπάρχει επιστροφή. πάντα θα υποβόσκει σαν γεγονός.

είναι υποκειμενικό βέβαια αλλά εγώ προσωπικά αν μου έθετε αυτό το δίλλημα θα έφευγα.
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,507 μηνύματα.
Αντιστρέφω το ερώτημα "αν μας έλεγε το ταίρι μας αυτό" και το κάνω "Εγω ρε παιδιά γιατί ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να πω σε ταίρι μου αυτή τη μαλακία;"

Γιατί περί μαλακίας πρόκειται όσο κι αν την ενδύουμε με μανδύες προοδευτισμού.

Πρακτικά -για μένα, χωρίς να ειμαι ψυχολόγος- το να ανεχτείς τέτοιο πράγμα υποδηλώνει όχι επιθυμία για ευτυχία του συντρόφου, αλλά έλλειψη αγάπης για τον εαυτό σου.

Ας το σκεφτούμε λίγο με το τι έχουμε επι τάπητος. Μια σχέση, δυο άτομα, δυο σύνολα αναγκών, σεβασμών και ορίων. Σα τα κυκλάκια της Μάστερκαρντ που κάπου τέμνονται.

Όταν δεχτείς κάτι τέτοιο, το δικό σου το κυκλάκι είναι πολύ μικρότερο από του συντρόφου σου αν δεν έχει ήδη απορροφηθεί από εκείνο.

Που είναι ο εαυτός σου τότε; Που είναι ο αυτοσεβασμός σου;

Και δε μιλάμε για αλληλεγγύη, φιλανθρωπία και όλα αυτά τα θαυμάσια προσόντα που συχνά εκλείπουν από τη σύγχρονη κοινωνία, βορά στον εγωισμό ή καλύτερα τον ατομικισμό, καθώς εκεί μιλάμε για έναν ανούσιο και λαιμαργικού τύπου συγκεντρωτισμό ο οποίος ακυρώνεται προς όφελος και ημών αλλά και του συνόλου, με το να είμαστε δοτικοί και φιλεύσπλαχνοι. Είναι -όσο κι αν δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τη θρησκεία αλλά γιατί όχι, Χριστιανός Ορθόδοξος γαρ, θεωρώ σωστή την έκφραση- μια πνευματική τροφή που ωφελεί πολύ και τον εαυτό μας.


Εδω δεν έχουμε κάτι τέτοιο.

Έχουμε μπει σε μια άτυπη (σχέση) ή ρητή (γάμος) συμφωνία ότι κάποια πράγματα θα είναι Χ και θα λύνονται με τον τάδε τρόπο ώστε να τηρείται μια ισορροπία που θα ωφελεί συναισθηματικά πρωτίστως και λοιπά δευτερευόντως και τις δυο οντότητες (πλέον μια οντότητα). Και οποιαδήποτε διαφωνία θα λυθεί μέσα στα πλαίσια της σχέσης αυτής χωρίς να μπορεί ο καθένας να το βάλει στα πόδια και να πει -ιδεατά- "χαχα στην έφερα και κάνω ότι γουστάρω και δε λύνω τίποτα". Ξαναλέω, ιδεατά αυτό γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μου/μας.

Μπαίνεις λοιπόν σε μια δέσμευση, αλλά με κάποια ευκαιρία, ίσως όχι την πρώτη, αλλά με κάποια ευκαιρία παρόλαυτά, βγάζεις τον ανώριμο εαυτό σου προς τα έξω. Και το λέω ανώριμο, διότι για μένα είναι ανώριμο.
Μπήκες σε μια "συνεργασία", μια "συμβιωτική σχέση", είτε προσωρινά, είτε εφ όρου ζωής, και έδωσες το λόγο σου (όπως θα έχετε καταλάβει, το να δίνει κανείς το λόγο του σημαίνει πολλά για μένα) και ξαφνικά επειδή θεωρείς ότι θα ωφελήσει μια αδυναμία σου, μονομερώς μεταβάλλεις τους όρους αυτής της σχέσης.

Όχι. Από μένα είναι όχι. Καλή η ευτυχία σου ταίρι μου, αλλά πρέπει να έχω κι εγω τη δική μου ευτυχία ακέραιη. Αν θέλεις να πας με το απωθημένο σου 10 ημέρες, να πας, αλλά γυρίζοντας θα βρεις την πόρτα κλειστή.

Αυτός θα ήμουν εγω, κι αυτή θα ήταν η στάση μου.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Επανέρχομαι στο θέμα αυτό γιατί είχα μια συζήτηση περί αυτού αλλά και γιατί το θεωρώ τρομερά ενδιαφέρον. Η συζήτηση λοιπόν με φίλη της μητέρας μου και ούτε λίγο ούτε πολύ μού είπε οτι θα μπορούσε να ανεχτεί ακόμα και λεκτική ή σωματική κακοποίηση από τον άντρα της αλλά αν μάθαινε οτι πήγε με άλλη θα τον χώριζε! Το βρήκα λυπηρό, υποκριτικό, τραγικό και κουφάθηκα λαϊκιστί. Και ρωτάω ξανά: Για ποιο λόγο δεν μπορούν οι άνθρωποι να ανεχτούν με τίποτα το να ζήσει ο σύντροφός τους μια ερωτική περιπέτεια με κάποιον άλλον; Δε μιλάω για κάτι κρυφό, λέω να το ξέρουν από πριν. Έστω λοιπόν ένα σενάριο όπου ένα ζευγάρι είναι αγαπημένο, έχουν περάσει πολλά μαζί, είναι μαζί 20 χρόνια και ξαφνικά εμφανίζεται ο ανεπλήρωτος έρωτας του ενός (δεν έχει σημασία ποιου) και του ζητάει να περάσουν 10 μέρες μαζί. Το άτομο αυτό λοιπόν δε θέλει να χωρίσει γιατί είναι καλά με τον σύντροφό του, αλλά δε θέλει και να μη ζήσει αυτόν τον ανεκπλήρωτο έρωτα και να πεθάνει μην γνωρίζοντας πώς θα ήταν και να μετανιώνει. Πάει λοιπόν στον σύντροφό του και του λέει "άσε με να το ζήσω και θα επιστρέψω σε σένα".


Η αγάπη καταρχάς είναι πράξη και αποδεικνύεται εμπράκτως. Αν είσαι με έναν άνθρωπο 30 χρόνια τον οποίον αγαπάς ξέρεις πως σκέφτεται και ποια πράγματα τον ενοχλούν. Για την ακρίβεια τον ξέρεις τόσο καλά που μάλλον ξέρεις ότι κάτι τον πονάει και τον ενοχλεί, ακόμη και αν δεν στο δείχνει γιατί σε αγαπάει. Κομμάτι της αγάπης επίσης είναι να μην πονάς τον άλλο για την απόλαυση σου γιατί τον αισθάνεσαι σαν τον δικό σου εαυτό και ίσως παραπάνω και δεν θες να του προκαλέσεις πόνο χωρίς λόγο. Όταν ζητάς κάτι, ακόμη και στα τίμια και φανερά, ακόμη και αν δεν θα το κάνεις αν δεν πάρεις έγκριση, πάλι προκαλείς πόνο, διότι δείχνεις στον άλλο πως έχεις κάποιες επιθυμίες, οι οποίες είναι αρκετά δυνατές ώστε να σε βάλουν στην διαδικασία να τις εκφράσεις, έχεις ήδη ξεκινήσει την διαδικασία της πράξης δηλαδή και έχεις αποδεχθεί ήδη τις συνέπειες, δηλαδή τον πόνο που θα προκαλέσεις στον άλλο.

Το μυαλό μας είναι ένα σκυλί που γαβγίζει διαρκώς και ζητάει οποιαδήποτε μαλακία μπορεί να σκεφτεί κανείς και ζητάει ατέρμονα. Ο εαυτός μας, είναι το κομμάτι που αναλαμβάνει να αγνοήσει το σκυλί που γαβγίζει και να κάνει πράξη μόνο τις σκέψεις που θεωρεί αυτός ότι συμπορεύονται με το είναι του, τις αρχές του και το όραμα που έχει για την ζωή του.


Εσείς τί θα κάνατε; Τί θα περνούσε από το μυαλό σας;

Αν εμένα μου έλεγε τέτοιο πράγμα η γυναίκα μου μετά από μια 20ετία που είμαστε μαζί και υποτίθεται πως με αγαπάει, αρχικά θα έπεφτα από τα σύννεφα και μετά αναπόφευκτα θα σκεφτόμουνα ότι εγώ ήμουν η δεύτερη επιλογή στην ζωή της και τώρα που ξανασυνάντησε την πρώτη επιλογή θέλει να δοκιμάσει για να δει πως θα ήταν η ζωή της με εκείνη. Ασχέτως του αποτελέσματος της δοκιμής, το γεγονός και μόνο ότι μπήκε στην διαδικασία και τον πειρασμό να το ζητήσει για εμένα θα σήμαινε πως αυτή η γυναίκα ποτέ δεν ήταν all in στη σχέση και πάντα στην άκρη του μυαλού της είχε το "τι θα γινόταν αν". Αυτή η συμπεριφορά της θα δηλητηρίαζε την ψυχή μου και θα σκότωνε οτιδήποτε ένιωθα για εκείνη. Θα σήμαινε πως είτε δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να με μάθει σαν άνθρωπο ώστε να ξέρει τι με πονάει, ή είναι τόσο εγωίστρια που ενώ το ξέρει δεν με αγαπά αρκετά για να το θεωρεί επαρκές αντικίνητρο.


Έναν άνθρωπο που αποφασίζεις να τον αγαπήσεις πρώτα κοιτάς να τον μάθεις σαν άνθρωπο από όλες τις πλευρές και να δεις τις κόκκινες γραμμές του και τι τον πονάει σαν άνθρωπο, προτού αρχίσεις να ζητάς πράγματα, γιατί δεν θέλεις έστω και άθελα σου, πόσο μάλλον εκούσια να τον βλάψεις. Και ναι, σε ένα ζευγάρι πρέπει να υπάρχει επικοινωνία και να νιώθουν ελεύθεροι να εκφράζονται χωρίς επίκριση, αλλά πριν από την λεκτική επικοινωνία προηγείται η εσνυναίσθηση, η κατανόηση του άλλου και το φιλτράρισμα της γλώσσας μας.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Εγώ θα το δεχόμουν γιατί δεν αγαπώ τον άντρα μου με το να τον έχω σιδεροδέσμιο πάνω μου ούτε και ζω μέσα στην ουτοπία οτι σε 30-40 χρόνια γάμου δε θα ποθήσει ποτέ άλλη γυναίκα ή εγώ άλλον άντρα.

Ή απλά πιστεύεις ότι εσύ σαν Χιμέλα δεν αξίζεις έναν άντρα που θα αγαπήσει μόνο εσένα και θα τηρήσει αυτήν την υπόσχεση του μέχρι το τέλος και περνάς στο επόμενο στάδιο της εκλογίκευσης στο οποίο κάνεις την αδυναμία σου αρετή.
Κι αν κάποτε γνωρίσει κάποια που την αγαπήσει πιο πολύ από μένα θα πονέσω, θα κλάψω, θα τρελαθώ αλλά θα τον αφήσω ελεύθερο γιατί θέλω να είναι ευτυχισμένος.

Όταν αγαπάς θυσιάζεις την ελευθερία σου για να δημιουργήσεις έναν δεσμό γιατί πιστεύεις ότι ο δεσμός αυτός είναι καλύτερος από την αδέσμευτη ελευθερία. Όταν ο άλλος επιλέγει να σπάσει το δεσμό ενώ άλλα είχε υποσχεθεί, είναι φυσικό να αισθάνεσαι προδομένος και οργισμένος γιατί με το ψέμμα του σου έκλεψε ένα πολύτιμό πράγμα, το χρόνο σου, το οποίο δεν πρόκειται και ούτε μπορεί να στο δώσει πίσω. Και όχι, δεν άξιζαν τα χρόνια αυτά γιατί τα απολαύσαμε. Μείναμε στο ταξίδι και όχι στο αποτέλεσμα, άρα χάσαμε το χρόνο μας. Εκτός και αν η σχέση ξεκίνησε φυσικά σαν ταξίδι, "όπου μας βγάλει μωρέ".
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
εσύ @Himela θα δεχόσουν κάτι τέτοιο?

δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που θα ήταν απολύτως chill με μία τέτοια πρόταση.
υποδηλώνει απαξίωση, εκμετάλλευση, παρτακισμό
@Gaspar συμφωνω :thumbup: και μηδεν αυτοεκτιμηση ετσι,οταν φτανεις να ανεχεσαι τετοιες συμπεριφορες.
Οταν ο αλλος ή η αλλη θελει να ειναι μαζι σου,θα ειναι για οσα του βγαζεις και σου βγαζει /για οσα περνατε μαζι/για ολα οσα σας δενουν/για ολα οσα ξεπερνατε,ετσι παει ο δρομος.
Αμα ειμαστε μοτελ να βαλουμε και μια ταμπελα νεον "Διανυκτερευει" :hehe:
Και δεν θα υπηρχε κανενα θεμα και ο καθενας θα εφευγε και θα γυριζε.
Καποιοι το κανουν ναι,και καποιοι το δεχονται και ειναι τερμα τραγικο.
Ξερω περιπτωση ζευγαριου παντρεμενοι με παιδια,που οι κοινοι φιλοι/συγγενεις τους εχουν ως το ταδε ζευγαρι που ειναι παντρεμενο και μαζι με τα παιδια του και αγαπημενοι "υποτιθεται",και η πραγματικοτητα ειναι οτι μονο στις γιορτες και στα τραπεζια μενουν μαζι ως οικογενεια,εκεινη ειναι στο σπιτι με τα παιδια,δεν εχουν χωρισει οχι,εκεινος πληρωνει κανονικα εξοδα ολα οπως σαν να μενανε μαζι,και εκεινη πληρωνει επισης,και αυτος μενει σε μια γκαρσονιερα,για να ζησει οπως της ειπε "οσα δεν εζησα τοσα χρονια,την ελευθερια μου",και προφανως καθε εβδομαδα ειναι με διαφορετικη.Οι συγγενεις δεν το ξερουν μονο ο κολλητος του,και εγω που το εμαθα επειδη γνωριζω τη γυναικα,στα τραπεζια στους συγγενεις ειναι σαν να μην τρεχει τιποτα.
Ειναι μια παραλλαγη του φευγω κι ερχομαι που αναφερθηκε παραπανω,ποσο τραγικη ναι,ποσο αθλια εν προκειμενω,ομως την αποδεχονται εξισου και οι δυο και ζουν κανονικα.
Η νεα μορφη οικογενειας?αναρωτιεμαι εγω.
Εχω δει πολλα ναι,και οσο παμε οδευουμε προς τα εκει δυστυχως.
Υπαρχουν και οι σωστοι ναι,αλλα υπαρχουν και αυτοι που ξεφτιλιζουν αν θες την εννοια οικογενεια και σχεση.
Οπως γουσταρει ο καθενας,τι να πει κανεις?Δικες τους οι ζωες δικες τους και οι όποιες επιλογες.
 

Nick890

Επιφανές μέλος

Ο Nick890 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών και μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 9,797 μηνύματα.
Χιμελα την έχουμε λερωμενη (κοιτάς και άλλους )την φωλιά που εσύ το επιτρέπεις ε ?😝
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Αντιστρέφω το ερώτημα "αν μας έλεγε το ταίρι μας αυτό" και το κάνω "Εγω ρε παιδιά γιατί ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να πω σε ταίρι μου αυτή τη μαλακία;"

Γιατί περί μαλακίας πρόκειται όσο κι αν την ενδύουμε με μανδύες προοδευτισμού.

Πρακτικά -για μένα, χωρίς να ειμαι ψυχολόγος- το να ανεχτείς τέτοιο πράγμα υποδηλώνει όχι επιθυμία για ευτυχία του συντρόφου, αλλά έλλειψη αγάπης για τον εαυτό σου.

Ας το σκεφτούμε λίγο με το τι έχουμε επι τάπητος. Μια σχέση, δυο άτομα, δυο σύνολα αναγκών, σεβασμών και ορίων. Σα τα κυκλάκια της Μάστερκαρντ που κάπου τέμνονται.

Όταν δεχτείς κάτι τέτοιο, το δικό σου το κυκλάκι είναι πολύ μικρότερο από του συντρόφου σου αν δεν έχει ήδη απορροφηθεί από εκείνο.

Που είναι ο εαυτός σου τότε; Που είναι ο αυτοσεβασμός σου;

Και δε μιλάμε για αλληλεγγύη, φιλανθρωπία και όλα αυτά τα θαυμάσια προσόντα που συχνά εκλείπουν από τη σύγχρονη κοινωνία, βορά στον εγωισμό ή καλύτερα τον ατομικισμό, καθώς εκεί μιλάμε για έναν ανούσιο και λαιμαργικού τύπου συγκεντρωτισμό ο οποίος ακυρώνεται προς όφελος και ημών αλλά και του συνόλου, με το να είμαστε δοτικοί και φιλεύσπλαχνοι. Είναι -όσο κι αν δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τη θρησκεία αλλά γιατί όχι, Χριστιανός Ορθόδοξος γαρ, θεωρώ σωστή την έκφραση- μια πνευματική τροφή που ωφελεί πολύ και τον εαυτό μας.


Εδω δεν έχουμε κάτι τέτοιο.

Έχουμε μπει σε μια άτυπη (σχέση) ή ρητή (γάμος) συμφωνία ότι κάποια πράγματα θα είναι Χ και θα λύνονται με τον τάδε τρόπο ώστε να τηρείται μια ισορροπία που θα ωφελεί συναισθηματικά πρωτίστως και λοιπά δευτερευόντως και τις δυο οντότητες (πλέον μια οντότητα). Και οποιαδήποτε διαφωνία θα λυθεί μέσα στα πλαίσια της σχέσης αυτής χωρίς να μπορεί ο καθένας να το βάλει στα πόδια και να πει -ιδεατά- "χαχα στην έφερα και κάνω ότι γουστάρω και δε λύνω τίποτα". Ξαναλέω, ιδεατά αυτό γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μου/μας.

Μπαίνεις λοιπόν σε μια δέσμευση, αλλά με κάποια ευκαιρία, ίσως όχι την πρώτη, αλλά με κάποια ευκαιρία παρόλαυτά, βγάζεις τον ανώριμο εαυτό σου προς τα έξω. Και το λέω ανώριμο, διότι για μένα είναι ανώριμο.
Μπήκες σε μια "συνεργασία", μια "συμβιωτική σχέση", είτε προσωρινά, είτε εφ όρου ζωής, και έδωσες το λόγο σου (όπως θα έχετε καταλάβει, το να δίνει κανείς το λόγο του σημαίνει πολλά για μένα) και ξαφνικά επειδή θεωρείς ότι θα ωφελήσει μια αδυναμία σου, μονομερώς μεταβάλλεις τους όρους αυτής της σχέσης.

Όχι. Από μένα είναι όχι. Καλή η ευτυχία σου ταίρι μου, αλλά πρέπει να έχω κι εγω τη δική μου ευτυχία ακέραιη. Αν θέλεις να πας με το απωθημένο σου 10 ημέρες, να πας, αλλά γυρίζοντας θα βρεις την πόρτα κλειστή.

Αυτός θα ήμουν εγω, κι αυτή θα ήταν η στάση μου.
Συμφωνω και μαζι σου:thumbup: το να ειμαστε σε μια σχεση ή εν δυναμει σχεση/γαμο,προυποθετει αν θες οτι αποδεχεσαι μια κοινη καθημερινοτητα,πραγματικοτητα,να κανεις καποια πραγματα,αναλογα με τα θελω του ο καθενας.Ειπαμε ελευθερια ναι δηλαδη να εχει ο καθενας τους φιλους και τη δουλεια του,αλλα οχι να παραταει τη σχεση για μια ξεπετα,εκει πιστευω εχει τελειωσει και η σχεση και ο αλλος.
Ειναι μεγα ψεμα το σε αγαπω και ξαναγυρισα,αμα την αγαπουσε δεν θα εφευγε,ή θα εβρισκε αλλους τροπους βελτιωτικους στο να μεινει.
Το να φυγεις απο κατι σημαινει οτι ηδη τελειωσε μεσα σου,οποτε απλα βρισκεις φτηνες δικαιολογιες για να πατησεις πανω στον αλλον,ο οποιος αναλογα βεβαια σε δεχεται γιατι υπαρχει μια γνωστη επιβεβαιωμενη κατασταση αναμεσα σας.
Πολλοι κανουν το λαθος να δεχονται τετοιες συμπεριφορες με το εξης σκεπτικο,"που να βρω τωρα αλλον?που να ψαχνω αλλον ξανα και απο την αρχη να τον γνωρισω κλπ?καλος ειναι μωρε δεν βαριεσαι,ε ας φευγει και ας ερχεται,εχω τα λεφτα του εγω" ή αμα η γυναικα ειναι οικονομικα ισχυροτερη το εχω δει σε παντρεμενο που ενω απιστουσε δεν την χωριζε γιατι ελεγε "εγω τη γυναικα μου την αγαπαω οσο τιποτα στον κοσμο,αυτη με ανεβασε οικονομικα"και δεν την χωριζε και ξαναγυρνουσε σε εκεινη.
Και η αλλη για να μη μεινει με τη σταμπα "χωρισμενη με 2 παιδια" ανεχοταν τις μπουρδες του.
Η΄ αλλες φορες παλι οταν μενει η γυναικα και το βλεπουμε και σε κακοποιητικες σχεσεις/γαμους αυτο,μενει επειδη δεν εχει οικονομικη δυναμη ή καπου να πιαστει να φυγει,και μενει και ανεχεται ολα αυτα,μονο και μονο για να ζει μια νορμαλ ζωη κατ΄αυτην οσο νορμαλ μπορει να ειναι μια τετοια ζωη.
Ειναι δουναι και λαβειν οι σχεσεις,και πολλοι κοιταζουν το συμφερον τους,σου λεει με βολευει να ειμαι με αυτον,με αυτην και ας με κερατωνει μωρε δεν εγινε και κατι,εχω τους τραπεζικους λογαριασμους εγω,μια χαρα,ζωη και κοτα.
Και αλληλοκερατωνονται αμοιβαια και εν γνωση τους κιολας.
Τα νεα ειδη ζευγαριων? Απο 2 που ξεραμε πηγαμε σε 4+ν πληθος σχεσεων?
Ειλικρινα απορω με τα οσα μαθαινω και βλεπω τριγυρω μου.
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Από τις απαντήσεις που μού δίνετε βλέπω οτι αντιλαμβανόμαστε τελείως διαφορετικά την αγάπη και την μακροχρόνια σχέση (κάποιοι το λένε και γάμο, εγώ είμαι κατά του γάμου). Ο Βάλντερ μίλησε για αυτοεκτίμηση, αν λοιπόν δεχόταν κάτι τέτοιο θα έβαζε τον εαυτό του πιο κάτω, θα έβαζε την ευτυχία του πιο κάτω. Ο Γκάσπαρ για εκμετάλλευση και απαξίωση. Η Φελίντ για καβάτζα και σιγουράκι. Πιστεύω οτι καταλαβαίνω τώρα κάπως καλύτερα γιατί τα ζευγάρια χωρίζουν με τέτοια ευκολία: Θεωρούν τον γάμο κάτι τόσο εξιδανικευμένο, μέσα στον οποίο δεν επιτρέπουν κανένα λάθος, καμία παρεκτροπή, καμία παρέκκλιση. Περιμένουν από το γάμο κάτι ουτοπικό, κάτι τέλειο κι υπέροχο, χωρίς ανθρώπινες αδυναμίες και πισωγυρίσματα σε υποσχέσεις. Φοβάμαι οτι δεν υπάρχει αυτός ο γάμος παρά μόνο στη φαντασία σας. Πιστεύω οτι στη ζωή σας θα κληθείτε μέσα στον γάμο σας να κάνετε και να υπομείνετε πράγματα και καταστάσεις που τώρα τα θεωρείτε απαράδεκτα και αδύνατα να συμβούν. Και δε βάζω καν στην εξίσωση το να έχετε και 2-3 μωρά που θέλουν μια υγιή οικογενειακή κατάσταση και δύο καλούς γονείς.

Επειδή ειπώθηκε το "και αν..;", υπάρχει άνθρωπος που δεν σκέφτηκε ποτέ στη ζωή του τί θα γινόταν αν..; Αν δεχόμασταν μια δουλειά που δε δεχτήκαμε; Αν σηκώναμε το τηλέφωνο όταν μας πήρε ένας πρώην φίλος μας; Αν δεν πηγαίναμε στην εκδρομή στην οποία τσακωθήκαμε με κάποιον; Και τόσα άλλα και αν; Δεν ξέρω. Είστε όλοι τόσο πλήρεις και ικανοποιημένοι με τις αποφάσεις σας που ποτέ δεν αμφιβάλλετε για αυτές; Δεν έχετε κάνει ποτέ υποχωρήσεις σε σχέσεις για τις οποίες αν τις ακούγατε για κάποιον άλλον θα διαφωνούσατε; Είναι όλα τόσο ιδανικά στη ζωή σας;

Μακάρι να βγω ψεύτρα και μακάρι να έχετε έναν τόσο ιδανικό γάμο, αλλά φοβάμαι οτι κάποιοι θα πέσετε από τα σύννεφα... :/:

Ή απλά πιστεύεις ότι εσύ σαν Χιμέλα δεν αξίζεις έναν άντρα που θα αγαπήσει μόνο εσένα και θα τηρήσει αυτήν την υπόσχεση του μέχρι το τέλος και περνάς στο επόμενο στάδιο της εκλογίκευσης στο οποίο κάνεις την αδυναμία σου αρετή.
Λαμβάνεις ως δεδομένο οτι η δική μου σχέση βασίζεται στο για πάντα και σε αυτήν την υπόσχεση "μέχρι το τέλος". Ίσως για τους περισσότερους έτσι είναι ή έτσι νομίζουν οτι είναι. Εγώ δεν ξεκίνησα καμία σχέση έτσι γιατί ξέρω οτι η ζωή είναι απρόβλεπτη και όλα αλλάζουν, οι ανάγκες μας, εμείς ως άνθρωποι, ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα, αυτά που θεωρούμε δεδομένα, όλα αλλάζουν. Εγώ προσωπικά ζω το τώρα και καθημερινά επιλέγω να μείνω σε μια σχέση, ξέροντας πολύ καλά οτι μπορεί αύριο να μην ισχύει το ίδιο. Και ξέρεις κάτι; Με τη δική μου μέθοδο πιστεύω οτι εξυπηρετώ πολύ καλύτερα την ευτυχία του γάμου παρά αυτοί που περιμένουν το τέλειο και χωρίζουν στην πρώτη δυσκολία. Έτσι πιστεύω εγώ.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top