Κινηματογραφικές σκηνές που μας έκαναν να κλάψουμε

[Mea Culpa]

Νταξ για εμενα πολυ υπερεκτιμημενη. ΜΕΓΑΛΗ Αμερικανια που θελει να περασει το μυνημα οτι για να πετυχεις -κυριως στο προπυργιο του καπιταλισμου που λεγεται ΗΠΑ- το μονο που χρειαζεται ειναι να ακολουθεις πιστα το συστημα. Ακομα και αν το iq σου ειναι -200. Και φυσικα ολοι οι αντιδραστικοι και αυτοι που αμφισβητησαν το συστημα ηταν πρεζονια, ελευθερων ηθων και φορεις AIDS, ηπατιτιδας κτλ που μετανιωσαν στην συνεχεια για οτι εκαναν στην ζωη τους. Για εμενα αξιζαν μονο οι ερμηνειες (ειδικα του Τομ Χανκς που ειναι εξαιρετος ηθοποιος) και η μουσικη της.

Ναι, θα συμφωνήσω. Εμένα μου άρεσαν εκτός απο την ερμηνεία και την μουσική η υπόθεση και τα ηθικά μυνήματα που περνάει, για την προσπάθεια, την διαφορετικότητα και τα συναφή ανεξάρτητα απο το πολιτικό πλαίσιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loreley]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

αλλα το μεγαλυτερο κλαμα νομιζω το εχω ριξει στην τελευταια ταινια Harry Potter...στη σκηνη με τις αναμνησεις του Snape.

Είχα ρίξει κλάμα στο βιβλίο οπότε ήξερα τι γίνεται στην ταινία και δεν με ενθουσίασε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Είχα ρίξει κλάμα στο βιβλίο οπότε ήξερα τι γίνεται στην ταινία και δεν με ενθουσίασε.

Και γω..Άλλη χάρη έχει το βιβλίο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alex S]

Και γω..Άλλη χάρη έχει το βιβλίο.

Άλλη χάρη το μυθιστόρημα, μια ταινία μπορεί να είναι η ίδια για δύο άτομα, ένα βιβλίο ποτέ..Την έχω πάθει και εγώ με το "Mystic Ricer" και το "Shutter Island" του Dennis Lehane, καλές και οι ταινίες αλλά τα βιβλία είναι άπιαστα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 845212]

Ναι, θα συμφωνήσω. Εμένα μου άρεσαν εκτός απο την ερμηνεία και την μουσική η υπόθεση και τα ηθικά μυνήματα που περνάει, για την προσπάθεια, την διαφορετικότητα και τα συναφή ανεξάρτητα απο το πολιτικό πλαίσιο.

Γενικα αυτο που με χαλασε πιο πολυ στην ταινια (και στην ουσια αυτο που διαμορφωσε το ηθικοπλαστικο πολιτικο της μυνημα) ειναι ο τροπος με τον οποιο αποδοθηκε η ζωη της φιλης του Φορεστ. Μιλαμε ηταν τραγικο -.- Φυσικα επειδη ηταν ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΑ σαρωσε τα οσκαρ ενω εκεινη την χρονια ειχαν βγει ταινιες διαμαντια που δεν ηταν καν υποψηφιες. Οσον αφορα τις αλλες ταινιες που διεκδικουσαν το Οσκαρ καλυτερης ταινιας δεν ηταν μονο πολυ καλυτερες ταινιες αλλα μπορω να πω οτι μερικες απο αυτες αφησαν εποχη. Τις αναφερω: Pulp fiction, τελευταια εξοδος: Ριτα χειγουορθ, τεσσερις γαμοι και μια κηδεια και Quiz show (δεν το εχω δει αλλα πολλοι κριτικοι κινηματιγραφου ακομα το μνημονευουν). Οχι οτι εχω πολλες προσδοκιες απο τον θεσμο των Οσκαρ , μην ξεχναμε οτι ο Χιτσκοκ δεν πηρε ποτε, αλλα εκεινη την χρονια δωσανε ρεστα.

Συγκινητικη προσωπικοτητα ο Σιντλερ (ειδικα αμα διαβασετε αναλυτικα την εξελιξη της ζωης του)... Οσον αφορα την ταινια ο Σπιλμπεργκ (που ειναι Εβραιος) δεν θα μπορουσε να βρει καλυτερο τροπο να προσεγγισει το θεμα του Ολοκαυτωματος. Απο τα τοπ αριστουργηματα ολων των εποχων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Άλλη χάρη το μυθιστόρημα, μια ταινία μπορεί να είναι η ίδια για δύο άτομα, ένα βιβλίο ποτέ..Την έχω πάθει και εγώ με το "Mystic Ricer" και το "Shutter Island" του Dennis Lehane, καλές και οι ταινίες αλλά τα βιβλία είναι άπιαστα..

Το πρωτο δεν το ξερω..shutter island έχω δει μόνο την ταινία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Από την "Πολίτικη κουζίνα", την καλύτερη (κατά τη γνώμη μου) Ελληνική ταινία, οι σκηνές αποχαιρετισμού στο σταθμό...

"Όταν φεύγεις μην κοιτάξεις πίσω σου, γιατί η τελευταία εικόνα θα σου μείνει για πάντα στο μυαλό"

ΚΛΙΚ

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Και φυσικά La vita e bella . Αριστούργημα.Δεν νομίζω κάποιος να την είδε και να μην συγκινήθηκε..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

"Σινεμά ο παράδεισος"
(κατά τη γνώμη μου, μια από τις ωραιότερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ)
Όλη η ταινία και κάθε σκηνή της είναι συγκινητική. Αλλά κορυφαίο είναι το φινάλε της.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Από την "Πολίτικη κουζίνα", την καλύτερη (κατά τη γνώμη μου) Ελληνική ταινία, οι σκηνές αποχαιρετισμού στο σταθμό...

"Όταν φεύγεις μην κοιτάξεις πίσω σου, γιατί η τελευταία εικόνα θα σου μείνει για πάντα στο μυαλό"

ΚΛΙΚ

​

Θα συμφωνήσω είναι μία από τις καλύτερες ταινίες. Οι περισσότερες σκηνές εκεί έχουν το κάτι μαγικό,συγκινητικό και ωραίο.
Ο δεύτερος αποχωρισμός τους είναι επίσης συγκινητικός αλλά και με λόγια που έχουν νόημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

I have to go move a mountain to regain manliness.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sail Beg]

https://www.youtube.com/watch?v=w5ToctbuBtc

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnnie Hunter]

Θα διαλέξω την τελευταία σκηνή από την ταινία Κράμερ εναντίον Κράμερ. Πολύ συγκινητική ταινία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Joaquín]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Με την αναφορά της ταινίας της Πολίτικης κουζίνας από τον Δία μου ήρθε στο μυαλό μία εξίσου ωραία και συγκινητική ταινία. Που παρουσίαζε καταστάσεις παλαιότερων χρόνων και δύσκολων εποχών.
Το να παντρεύεσαι κάποιον που δεν αγαπάς πραγματικά μόνο και μόνο επειδή σε έστειλαν οι γονείς σου στην θέση της αδερφής σου είναι τρομερά άσχημο. Και ακόμα πιο άσχημο να χάνεις τον έρωτα της ζωής σου γιατί βρίσκεσαι σ'αυτή την κατάσταση και δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο γιατί η συνείδηση και το μυαλό δεν στο επιτρέπουν. Αναφέρομαι στις "Νύφες".
Ορίστε...
(Όσοι δεν έχετε δει την ταινία σας την προτείνω πάντως θα δείτε και θα μάθετε πολλά)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Οσο περιεργο κι αν φαινεται... Εγω κλαιω παντα σε αυτη τη σκηνη... Μπορει να ειναι απο φοβο... απο ενταση... αλλα κλαιω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Οσο περιεργο κι αν φαινεται... Εγω κλαιω παντα σε αυτη τη σκηνη... Μπορει να ειναι απο φοβο... απο ενταση... αλλα κλαιω

Να σας πω την αλήθεια... Δεν πιστεύω ότι έπρεπε να φυλακιστεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Να σας πω την αλήθεια... Δεν πιστεύω ότι έπρεπε να φυλακιστεί.

Συμφωνω μαζι σου.... Τι φταιει αυτος που απο την αρχη ο αλλος ηταν τρελος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.