Πώς παύεις να αγαπάς κάποιον;

[emufear]

Μου είχε πει μια φίλη μου πριν μερικά χρόνια, πως άπαξ και αγαπήσεις κάποιον μετά τον αγαπάς για πάντα, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε απογοήτευση. Τείνω να το πιστέψω. Πράγματι, μετά από χρόνια ζύμωσης του μυαλού και της καρδιάς, μια αληθινή αγάπη μοιάζει και παντοτινή...

Ξέρω πως αυτά τα θέματα δεν είναι απόλυτα. Ξέρω επίσης πως κάποιοι θα γράψετε τεράστια ποστ και κάποιοι άλλοι θα τα κάνετε quote και θα τα προσκυνήσετε. Θα ήθελα τις γνώμες σας, εν τούτοις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

ΔΕν ξερω αν θα συμφωνισω η θα διαφωνισω...
Οπως και να το κανουμε ενα γεγονος ταρασει μια αγαπη/σχεση ομως πολλες φορες αυτα μας φερνουν και πιο κοντα
Απο πρωσοπικη εμπειρια ομως λεω οτι ισως να αγαπαμε χωρις να το καταλαβεουμε... Εγω αυτην την στιγμη δεν ξερω αν αγαπαω, αν μισω ή αν αδιαφορω για την μητερα μου, οσο τρελο και αν ακουγετε... Την αδερφη μου ομως απο την αλλη οσα και αν εγιναν την αγαπαω και μου λυπει, και δεν νομιζω οτι θα υπαρξει στιγμη που δεν θα την αγαπαω.
Βεβαιος η αγαπη χωριζετε σε πολους τομοις, εγω μιλισα για δυο απο αυτους, δεν ξερω ομως αν η αγαπη ειναι η ιδια, ανεξαρτιτα απο τομοις η αν δεν ισχιουν τα ιδια.Ομως με μητικη-παιδικι και αδερφικη μαλλον δεν υσχιουν τα ιδια, η ετσι τουλαχιστων τα εχω ζησει εγω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikita13]

Συμφωνώ...Αν αγαπήσεις πραγματικά κάποιον,η αγάπη δεν παύει ποτέ να υπάρχει..Απλά αλλάζει μορφή και καταλήγει σε κάτι συνειδητοποιημένο...Για μένα αυτό είναι το μεγαλείο του ανθρώπου..Όσοι άνθρωποι περάσανε από την ζωή και τους αγάπησα με οποιονδήποτε τρόπο,ακόμα και αν με κάποιους έχουμε πάρει ξεχωριστούς δρόμους πλέον,πάντα θα υπάρχουν στην καρδιά μου..Όλοι έπαιξαν μικρό ή μεγάλο ρόλο σε αυτό που είμαι σήμερα και το εκτιμώ...Δεν θα τους ξεχάσω ποτέ..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Χμμ η γνώμη μου είναι κάπου στην μέση... δλδ αν αγαπήσεις πότε κάποιον αλλά xy λόγους απογοητευείς κτλ δεν παυείς να τον αγαπάς αλλα επείδη έχεις τραβήξει το δικό σου δρόμο, απλώς κάποιες φόρες αναρωτίεσαι τι κάνεις, ξανα θυμάσαι διάφορες στιγμές, δεν αγνοείς τα όσο μαθείνεις για το πρόσωπο που αγάπησες κτλ... Ισως να χρησιμοποιείς και εμπειρίες που αποκόμισες απο αυτή την αγάπη για να δημιουργήσεις στο μέλλον μια πιο γέρη αγάπη με την ελπίδα ότι τουλάχιστον δεν θα σε απαγοητεύσει για τους ίδιους λόγους...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[emufear]

Κάπως έτσι κι εγώ nikita13.. Ακόμα και αυτοί(αυτές δηλαδή) που (μου) συμπεριφέρθηκαν σκάρτα, έχουν ένα κομμάτι της καρδιάς μου..

ΥΓ. @kronos: Δεν μιλάω για μητρική αγάπη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Covenant]

Aγαπητε Μανωλη (κανω λαθος; )
ο καθενας μας πλαθεται μεσα απο διαφορετικα βιωματα,με ποικιλους χαρακτηρες στον κοινωνικο του περιγυρο με αποτελεσμα οτι σου λεει ο καθενας να εχει πρωτα την προσωπικη του σκοπια και μετα την πιο γενικευμενη.

Πανω στο θεμα που σου ειπε η φιλη σου,επειδη ειχα και εγω μεχρι προτινως την ιδια αποψη με σενα,μπορω να πω οτι δεν ισχυει στον βαθμο που τον εννοει η κοπελα.
Επισης μην ξεχνας οτι οι κοπελες σκεφτονται διαφορετικα και στοιγματιζονται (απο τον πρωτο της πχ) διαφορετικα απο οτι ενας αντρας.

Δυστυχως ομως εχω συμπερανει,οπως και εσυ πιστευω μεχρι τωρα,οτι παραειμαστε αισθηματιες και συναισθηματικοι εμεις οι αντρες (τουλαχιστον μιλω για μενα κ ειμαι σιγουρος οτι εισαι στην ιδια οχθη με μενα) και οντως η "πρωτη" αληθινη αγαπη παραμενει χαραγμενη μεσα μας,ιδιως αν ειχαμε και καποια σχεση μαζι της και οχι εναν πλατωνικο ερωτα που κατελλειξε να μετατραπει σε μαυρη τρυπα των αισθηματων/ελπιδων μας προς αυτο το ατομο.

Μεχρι την ως τωρα εμπειρια μου,πιστευα οτι δεν θα ερωτευτω και παραλληλα αγαπησω (για την αγαπη το εννοω κυριως) σε τετοιο βαθμο με μια κοπελα που παιδευομουν για χρονια,εχoντας "ανταποκριση" (μην το σχολιασω περαιτερω) αλλα παντα ο Πλατωνας παρεμενε ο αγαπημενος της αρχαιος ελληνας...

Αυτο που ειχα ακουσει και ισχυει ειναι,οτι ο ερωτας περνιεται με ερωτα και στην συγκεκριμενη περιπτωση ο ερωτας ειναι η απαρχη μια σχεσης αγαπης.

Πιστευα λοιπον οτι δεν υπηρχε περιπτωση να μου συμβει κατι τοσο εντονο και δυνατο (τουλαχιστον ετσι οπως το ειχα ζησει)....μεχρι που ηρθε η επομενη κοπελα που μου ανετρεψε τις μεχρι τωρα απαισιοδοξες βλεψεις μου προς το μελλον

Απλα να ξερεις ενα πραγμα και θα το κατανοησεις με την εμπειρια που αποκομιζεις μερα με την μερα...παντα οταν εισαι ερωτευμενος ή ακομα χειροτερα την αγαπας την αλλη,τοτε βλεπεις με παρωπιδες και ζεις αρκετα τυφλωμενος με αποτελεσμα να την εχεις θεοποιησει και να πιστευεις οτι αυτα που σου προσφερει η ιδια (ή υποσχεται οτι θα σου προσφερει) ειναι εκατομυρια φορες περισσοτερο απο αυτο που ειχες ονειρευτει.

Το θεμα ειναι οτι ολοι στα λογια ειμαστε καλοι,ποιοι και ποιες ομως καναν πραξεις προς τον συντροφο (νυν ή υποψηφιο) ολα αυτα που ταζαν;

Για να κλεισω για να μην επεκταθω περαιτερω (την εχω την ταση ) θα ηθελα να σου πω οτι ποτε μην λες ποτε,γιατι καποια μερα απο την εκπληξη που θα εχεις παθει (για καποια νεα στην ζωη σου) μπορει πραγματικα να ταραξει την ζωη σου και να σε κανει να νομιζεις οτι εισαι ναυαγος σε λαστιχενια βαρκα στην μεση του ειρηνικου....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Μεθοδος να παψεις να αγαπας καποιον, αδυνατω να πιστεψω οτι υπαρχει...
Και καλλιτερα ετσι, γιατι αλλιως ολα θα ηταν "μεθοδικα"-"κατευθηνομενα"...
Προσωπικα δυο πραγματα ξερω.
-Το ενα ειναι οτι ο χρονος γιατρευει τα παντα...Το μονο κακο με αυτον τον "γιατρο" ειναι οτι χρησιμοποιει την πιο επωδυνη μεθοδο...(Σε ποναει δηλαδη μεχρι να το ξεπερασεις)
-Το αλλο ειναι οτι η αγαπη περναει με αγαπη.
Οπως εχω ξαναγραψει, προσωπικα φανταζομαι την καρδια σαν μια αμμουδινη παραλια.
Αυτος που αγαπας και κατ επεκταση βαζεις στην καρδια σου, περπαταει σε αυτην την παραλια και αφηνει εντονα τα σημαδια του εκει.
Οταν-εαν αποφασισει να φυγει τα σημαδια υπαρχουν και σου τον θυμιζουν,σε μελαγχολουν,σε πονανε,σου δινουν δυναμη...
Μεχρι ομως να ερθει η επομενη αγαπη (εαν ερθει) η οποια σαν ενα μεγαλο κυμμα θα σβησει (οχι ομως εξαφανισει) τα σημαδια της προηγουμενη για να αφησει και αυτη με την σειρα της τα δικα της.
ολοι τους ομως κουβαλανε ενα κομματι απο εμενα...
Και εγω τους χρωσταω κατι μιας και οτι και αν εκαναν, μου εμαθαν εμμεσα ή αμεσα πραγματα...
Τα ονοματα στην καρδια δεν γραφονται για να σβηστουν...σκαλιζονται...

Ειδες; δεν ηταν μεγαλο το ποστ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikita13]

Ακριβώς,δηλαδή με άλλα λόγια το ίδιο με μένα λες Exposed ότι παίζει ρόλο το άτομο σε αυτό που έχεις διαμορφωθεί..Είναι τόσο περιέργο αυτό το συναίσθημα για άτομο που αγάπησες αλλά έχετε τραβήξει τους δρόμους σας..Εγώ απλά ξέρω μέσα μου ότι είναι καλά και αυτό μου αρκεί..Δεν νιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί του,ούτε να μάθω τι κάνει..Τίποτα απολύτως δεν μου κάνει αίσθηση...Απλά όταν δεν είναι καλά,απλά το ξέρω είτε από όνειρο που έχω δει,είτα απο ξαφνικό προαίσθημα..Και το πιστεύετε ότι πέφτω μέσα??Με τρομάζει μερικές φορές αυτό..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikita13]

Κάπως έτσι κι εγώ nikita13.. Ακόμα και αυτοί(αυτές δηλαδή) που (μου) συμπεριφέρθηκαν σκάρτα, έχουν ένα κομμάτι της καρδιάς μου..

Έτσι είναι Emu..Τα όρια μεταξύ αγάπης και μίσους είναι πολύ στενά..Αλλά για μένα δεν αξίζει να μισήσω κάποιον,γιατί εξάλλου να το κάνω?Θα ήμουν άδικη..
Ότι μπορούσαν μου το δώσανε αυτά τα άτομο..Προτιμώ να κρατώ τα καλά και να είναι μια ωραία ανάμνηση παρά να υποβαθμίσω και να εκμηδενίσω κάτι που για μένα κάποτε σήμαινε τόσα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Αυτο που ειχα ακουσει και ισχυει ειναι,οτι ο ερωτας περνιεται με ερωτα και στην συγκεκριμενη περιπτωση ο ερωτας ειναι η απαρχη μια σχεσης αγαπης.

στο ότι ο ερωτας με έρωτα περνιεται θα συμφωνήσω 1000% αλλα αυτό δεν σημαίνει οτι η αγάπη περνίεται με έρωτα κατα επέκταση με αγάπη.
Ασχέτα που η αγάπη ειναι το αποτέλεσμα του ερώτα, στο τέλος πάντα αφήνει υπολείμματα, και θα τα κουβαλας μια ζωή... η μικρή μου εμπειρια αυτό μου έχει δείξει ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikita13]

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω στο ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει..Προσωπικά εγώ πιστεύω ότι ξεπερνάς κάτι μόνο όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου όσον αφορά την προκειμενη σχέση..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω στο ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει..Προσωπικά εγώ πιστεύω ότι ξεπερνάς κάτι μόνο όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου όσον αφορά την προκειμενη σχέση..

Μα αν δεν τα εχεις βρει με τον εαυτο σου δεν μπορεις να ξανα-αγαπησεις αληθινα...
Προσωπικα οταν λεω ερωτα εννοω...ΕΡΩΤΑ!
Οχι καψουρεματακι στυλ "φασης"!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Για αγαπη μεταξυ αντρος-γυναικος δεν μπορω να μηλισω εκ πειρας, αλλα δεν πιστευω οτι ειναι αιωνια, αν γραψει δεν ξεγαφει. Ειναι πολυ συχνο φαινομαινο ενα αγαπημενο ζευγαρη να μην συνεχισει να αγαπιετε. Ισως να μην ειναι πραγματικη αγαπη αυτο που περασαν, ισως ητανε ενας πολυ μεγαλος ερωτας, που μεταφραστικε με λαθος τροπο. Ομως ναι, καθε αγαπη αφηνει πισω της απολιματα στην καρδια του καθενος, μια αγαπη μενει για παντα στην καρδια, αυτο ομως δεν παει να πει οτι παντα ενδιαφερομαστε για αυτον τον ανθρωπο και οτι θελουμε να ειναι καλα η οτι θα του προσφερουμε τα παντα. Η αγαπη δεν περναει με αγαπη,αμα εινα να περασει θα περασει με το μυαλο η με τον χρονο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikita13]

Μα ναι αλλά δεν είναι απαραίτητο μόλις τα βρεις με τον εαυτό σου να αγαπήσεις αμέσως ξανά...Τον μόνο άνθρωπο που ερωτεύτηκα τον ξεπέρασα μόνη χωρίς σχέση..Όταν έκανα σχέση σε μια προσπάθεια να τον ξεπεράσω,αντί να γίνω καλύτερα έγινα χειρότερα..Αντίθετα όταν έμεινα μόνη μου,μια μέρα έτσι απλά τον είχα ξεπεράσει,είχα συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα..Και δεν προχώρησα σε άλλη σχέση..Ούτε αυτόνσκεφτόμουν αλλά ούτε κανέναν άλλον..Γι'αυτό δεν είμαι της άποψης ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Covenant]

Εxp με αυτην μου την φραση υποδηλωνω οτι οντως δεν ειχα μια τοσο "δυνατη" αγαπη,που η αγαπη ξεκιναει απο τον ερωτα ειναι αλληλενδετα μεταξυ τους.
Οντως δεν μπορω να πω οτι οι παλιες μου αγαπες μου αφησαν κατι να θυμαμαι μεχρι τωρα και αυτο το πιστευω γιατι απο τοτε μεχρι τωρα εχουν περασει χρονια,εχω αλλαξει και μαζι σταθεροποιησει τις αποψεις και τον χαρακτηρα μου,ενω τοτε "πλαθομουν" σαν χαρακτηρας που με πλαθαν παραλληλα και οι γυναικες που ειχα αγαπησει.
Εν ολιγις θελω να πω οτι πλεον ειμαι 100 φορες πιο αυτογνωστης των απαιτησεων/αναγκων μου στην αγαπη απο οτι ημουν τοτε και μετα απο σκεψη μπορω να πω οτι δεν εχω κατι το τοσο πολυτιμο για να θυμαμαι και να αναπολω το παρελθον...
Αυτο συμβαινει γιατι η αγαπη που νιωθω την δεδομενη στιγμη ειναι ασυγκριτα δυνατοτερη και πιο "ειλικρινης" απο τοτε που ημουν εφηβος.

Οχι πως εχω κακες εμπειριες,εν αντιθεση μπορω να πω οτι σχεδον ολοι μου οι χωρισμοι γιναν σε ιδανικο κλιμα με αγκαλιες και φιλια,ποτε δεν μαλωσα και χωρισα,δεν υπαρχει στις εμπειριες μου κατι τετοιο.
Σιγουρα εχουν ενα χωρο στην καρδια μου,αλλα τον βλεπω οτι ειναι ενας χωρος αναμνησεων χωρις πλεον να ευωδιαζουν πλεον τα ονοματα τους γιατι τα υπερκαλυπτει σε καθε βαθμο το υπεροχο αρωμα του ονοματος της τωρινης αγαπημενης μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikita13]

Μα αν δεν τα εχεις βρει με τον εαυτο σου δεν μπορεις να ξανα-αγαπησεις αληθινα...
Προσωπικα οταν λεω ερωτα εννοω...ΕΡΩΤΑ!
Οχι καψουρεματακι στυλ "φασης"!

Και εγώ για έρωτα μιλάω με όλη την έννοια της λέξεως..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Μα ναι αλλά δεν είναι απαραίτητο μόλις τα βρεις με τον εαυτό σου να αγαπήσεις αμέσως ξανά...

δεν μιλησα για αμεσως ξανα...
Μπορει να γινει το ιδιο λεπτο μπορει και σε 10 χρονια μπορει και ποτε.
Δεν υπαρχουν χρονοδιαγραμματα.
Δεν μιλαμε οταν τα χαλας με καποιον να ξεχυθεις και να βρεις τον-την επομενη.

Τον μόνο άνθρωπο που ερωτεύτηκα τον ξεπέρασα μόνη χωρίς σχέση..Όταν έκανα σχέση σε μια προσπάθεια να τον ξεπεράσω,αντί να γίνω καλύτερα έγινα χειρότερα..Αντίθετα όταν έμεινα μόνη μου,μια μέρα έτσι απλά τον είχα ξεπεράσει,είχα συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα..Και δεν προχώρησα σε άλλη σχέση..Ούτε αυτόνσκεφτόμουν αλλά ούτε κανέναν άλλον..Γι'αυτό δεν είμαι της άποψης ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει..

Προσωπικα πριν την τελευταια μακροχρονη σχεση μου ειχα μια αλλη με μια κοπελα που θεωρουσα ιδανικη.
Οταν χωρισαμε ημουν χαλια...
εμεινα μονος σκεφτηκα ξανασκεφτηκα κτλ κτλ.
αδυνατουσα να την ξεπερασω.
Οταν γνωρισα την Β. δεν εψαχνα για κοπελα.
ομως απο την αρχη μου εκανε αυτο το "κλικ".
την ερωτευτηκα αλλα μεσα στο μυαλο μου υπηρχε η πρωην...στην αρχη ομως γιατι σιγα σιγα με τον τροπο της με ακανε να ξεχασω τελειως την αλλη και να καταλλαβω ποσο μοναδικη ηταν αυτη.
Γι'αυτο ειμαι υπερ αυτης της αποψης.
Γιατι πολλες φορες οταν "πεφτουμε" εκει που δεν το περιενουμε μπορει να βρεθει καποιος που να απλωσει το χερι του για να "σηκωθουμε".
Και οπως καταλαβαινεις τα παντα ειναι θεμα προσωπικων βιωματων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Covenant]

Για να συνοψισω τα 2 μου μεγαλα ποστ σε μια φραση και μην σας βαζω σε σπαζοκεφαλιες...Η αποψη μου ειναι μια επι του θεματος και πιστευω τα διευκρινιζει ολα απευθειας

Ο καθενας αγαπαει καποια με τον δικο του , μοναδικο τροπο,το οποιο μεταφραζεται σε διαφορετικη ποιοτητα αγαπης απο ατομο σε ατομο,με αποτελεσμα το πως νιωθεις και βιωνεις την αγαπη να αλλαζει ριζικα με τα χρονια.Μεχρι και στην αγαπη υπαρχει ποιοτητα,αρκει να ξερεις να την αναζητεις.

Το ιδιο φυσικα ισχυει αντιστροφα για τις γυναικες απλα δεν νομζω οτι χρειαζεται να το ξαναγραψω καθως ειναι αυτονοητο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikita13]

Δεν θα διαφωνήσω μάριε σε αυτά που λες..
Ειδικά σε αυτό

Και οπως καταλαβαινεις τα παντα ειναι θεμα προσωπικων βιωματων.

Σωστός

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Αρα συμφωνουμε οτι ολα ειναι θεμα πρωσοπικων βιωματων;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.