30-09-10
05:48
Η θεμελιώδης ερώτηση λοιπόν του καπιταλισμού νομίζω πως είναι: ποιο είναι το οριακά μικρότερο κεφάλαιο, για το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος; Ενώ αντίστοιχα η πολιτική οικονομία ρωτάει: ποιο είναι το μικρότερο κόστος για την παραγωγή ενός αγαθού;
Αν κρίνουμε δυο κονσέρβες σαν φαί, και σαν τέτοιες κληθούμε να τις πληρώσουμε, τότε η κονσέρβα του κυρίου Μαντζίνι, θα πιάσει πάτο απέναντι σε μια κονσέρβα πατέ. Με την ίδια λογική, αν κρίνουμε τα 100 μέτρα στη Μύκονο ώς πρός την ευφορία της γής, ή την ομορφιά της, κι αυτά θα πιάσουν πάτο. Ομως ενας δικηγόρος είχε βγεί και έλεγε για τα σκατά του Μαντζίνι, ότι τα αγόρασε 15000 ευρώ πρίν δέκα χρόνια και τώρα μπορούσε να τα πουλήσει 35000 ! Με τον ίδιο τρόπο που ο native της Μυκόνου θα μπορούσε να πεί ότι αγόρασα αυτά τα 100 μέτρα πρίν δέκα χρόνια και εκτοτε έκλεισα δουλειές στη Μύκονο που μου απέφεραν 100,200, ή και περισσότερες χιλιάδες ευρώ. Οπότε χαλάλι κι αν ζούσε σε λατομείο όλα αυτά τα χρόνια.
Γι'αυτό ίσως τα σκατά του κυρίου Μαντζίνι, είναι τόσο σημαντικά, γιατί δείχνουν παραστατικά σε τί ο πολιτισμός μας δινει αξία, επιζητώντας τα για τον όποιο λόγο. Αφού η αξία, όπως και άν αυτή εννοείται, θα αποτιμηθεί τελικά σε χρήμα, που κάποιος θα πληρώσει πάντα σε ντόπιο νόμισμα, και σύμφωνα με τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Οπότε οι Ινδιάνοι μπορει να πληρώνουν με δέρματα βίσωνα, που μπορεί να αντιστοιχούν σε σέντ μόνο για τους αποιίκους, όμως πάλι: Αν οι χάντρες ή το ουίσκυ δεν είχαν ιδιαίτερη αξία στην δική τους προσωπική κουλτούρα, δεν θα έδιναν τόσα δέρματα γι'αυτά, θα έδιναν λιγώτερα ή και καθόλου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
29-09-10
12:16
: ή είστε, αγαπητέ μου, υπερβολικά ρομαντικός, ή οι "προσωπικοί μηχανισμοί" σας, έχετε την τύχη, να προέρχονται από άλλον κόσμο. Στη δεύτερη περίπτωση, σας ζηλεύω, αλλά χαίρομαι κιόλας για εσάς!
Εχει κονέ με εξωγήινους απο το Δέλτα του κενταύρου, και οι προσωπικοι μηχανισμοί για τους οποίους μιλάει είναι μια ακτίνα Ε (δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη στη γή) που με μια εκπομπή σκοτώνει αυτόματα όσους έχουν περιουσία πάνω απο 2 εκ. ευρώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
28-09-10
15:17
Η αξία της καλλιτεχνικής κίνησης του κ. Μαντζίνι -που μας βάζει να αναρωτηθούμε για την αξία (καλλιτεχνική ή μη) της κονσέρβας των περιττωμάτων του- όμως... είναι ανεκτίμητη.
Definitely art !
Σ'αυτό χρησιμεύει η τέχνη και όχι για να την επικαλείται ο κάθε κ. Τσόκλης για να πουλήσει την διαφθορά του. Αλίμονο, η τέχνη προάγει το καλό, το άξιο γι'αυτό και όσοι πραγματικά την ασκούν ονομάζονται καλλιτέχνες.
Ο κ. Μαντζίνι λοιπόν, έχοντας προφανώς απόλυτη γνώση του βρώμικου, όσο και μάταιόδοξου κυκλώματος της τέχνης έκανε μια κίνηση για να εκθέσει ακριβώς αυτό : ότι πρίν φτιάξεις κάτι ωραίο για να ομορφύνεις τον κόσμο, μήπως είναι σωστό να δείξεις ότι ο κόσμος αυτός πολεμάει για το άσχημο, και γι'αυτό δεν έχει τα ωραία;
Το κύκλωμα της "τέχνης" λοιπόν, γεμάτο απο πελάτες που αγοράζουν ανούσιες αθλιότητες, μόνο και μόνο επειδή πιστεύουν ότι θα βρούνε κάποιον άλλο να του τις πουλήσουνε ακριβότερα, είναι αυτό που κατ'αρχήν εξαφανίζει ότι ωραίο στη ζωή μας.
Εν ολίγοις, μια κοινωνία που πληρώνει για να αγοράσει σκατά, σκατά τρώει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
28-09-10
12:21
Στο Tate, το μουσείο σύγχρονης τέχνης, βρίσκονται τα περίφημα... «Σκατά του καλλιτέχνη, νούμερο 4».
Πρόκειται για την τέταρτη κονσέρβα (από τις ενενήντα στο σύνολο) που περιέχει (ίσως) τα σκατά του καλλιτέχνη Piero Manzini. O Piero, λοιπόν, το 1961 συσκεύασε τα περιττώματά του και τα λάνσαρε ως τέχνη προκαλώντας σάλο, αντιδράσεις, αλλά και θαυμασμό. Βέβαια, καθώς καμιά κονσέρβα δεν έχει ανοιχτεί, διότι έτσι θα καταστρεφότανε το έργο τέχνης, δεν μπορεί να εξακριβωθεί αν όντως περιέχει τα σκατά του ίδιου, κάποιου άλλου ή κανενός...
Πάντως τα σκατά του κυρίου Μαντζίνι αποτελούν έργο τέχνης αφού αποτιμούνται έως και 35000 ευρώ η κονσέρβα αυτή τη στιγμή μεταξύ των ηλιθίων που τα πουλάνε ο ένας στον άλλον σε ολοένα μεγαλύτερη τιμή απο τη στιγμή της ... παραγωγής τους. Μια σκυταλοδρομία της βλακείας και της απαξίωσης που παραπέμπει ίσως με τον καλύτερο τρόπο την ερώτηση του τοπικ.
Τι θα αγόραζε κάποιος με 35000 ευρω, 20 στρέματα στην Ελληνική επαρχία, 200 μέτρα στα λατομεία της Μυκόνου ή μια κονσέρβα σκατά του κυρίου Μαντζίνι;
Το χρήμα δεν είναι κακό.... το χρήμα είναι.... αυτό που το κάνουμε.
Πρόκειται για την τέταρτη κονσέρβα (από τις ενενήντα στο σύνολο) που περιέχει (ίσως) τα σκατά του καλλιτέχνη Piero Manzini. O Piero, λοιπόν, το 1961 συσκεύασε τα περιττώματά του και τα λάνσαρε ως τέχνη προκαλώντας σάλο, αντιδράσεις, αλλά και θαυμασμό. Βέβαια, καθώς καμιά κονσέρβα δεν έχει ανοιχτεί, διότι έτσι θα καταστρεφότανε το έργο τέχνης, δεν μπορεί να εξακριβωθεί αν όντως περιέχει τα σκατά του ίδιου, κάποιου άλλου ή κανενός...
Πάντως τα σκατά του κυρίου Μαντζίνι αποτελούν έργο τέχνης αφού αποτιμούνται έως και 35000 ευρώ η κονσέρβα αυτή τη στιγμή μεταξύ των ηλιθίων που τα πουλάνε ο ένας στον άλλον σε ολοένα μεγαλύτερη τιμή απο τη στιγμή της ... παραγωγής τους. Μια σκυταλοδρομία της βλακείας και της απαξίωσης που παραπέμπει ίσως με τον καλύτερο τρόπο την ερώτηση του τοπικ.
Τι θα αγόραζε κάποιος με 35000 ευρω, 20 στρέματα στην Ελληνική επαρχία, 200 μέτρα στα λατομεία της Μυκόνου ή μια κονσέρβα σκατά του κυρίου Μαντζίνι;
Το χρήμα δεν είναι κακό.... το χρήμα είναι.... αυτό που το κάνουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
28-09-10
09:29
η οικονομικη αξια φτιαχνεται απο την κοινωνια..
Μήπως θα έπρεπε να είναι: "Η ουσιώδης ερώτηση του πολιτισμού" ; Τι φτιάχνει η κάθε κοινωνία δηλαδή να αξίζει περισσότερο απέναντι σε ότι πραγματικα αξίζει περισσότερο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.