MissKit
Επιφανές μέλος
Η Bastet 1/3 ΜΕΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,568 μηνύματα.
22-03-11
15:07
Έχετε ακούσει αυτό που λένε "Από δήμαρχος κλητήρας"; Έτυχε χθες κι έβλεπα μια ταινία όπου ο διεφθαρμένος διευθυντής, για να μην τον συλλάβουν, αυτοκτόνησε. Θέλω να πω ότι μερικοί ίσως να μη σκέφτονται τόσο τι πρόδωσαν, αλλά να μη θέλουν να δεχτούν της συνέπειες των πράξεών τους και γι' αυτό να αυτοκτονούν.
Συμφωνώ με τον Ακριβό και θεωρώ ότι αν κάποιος θέλει να τιμωρηθεί, δε "λυτρώνεται" με το να αυτοκτονήσει, αλλά υπομένει τις συνέπειες, όσο φριχτές κι αν είναι. Κάτι σαν τη μητέρα στο έργο του Βιζυηνού "Το αμάρτημα της μητρός μου", η οποία αφού πλάκωσε στον ύπνο της την κόρη της και πέθανε, συνέχισε σε όλη της τη ζωή να υιοθετεί και να φροντίζει κορίτσια, όσο δύστροπα κι αν ήταν. Δεν είναι τιμωρία η αυτοκτονία, αν και ποτέ δε γύρισε κάποιος από τον άλλο κόσμο να μας πει τι γίνεται εκεί, είναι παραίτηση.
Συμφωνώ με τον Ακριβό και θεωρώ ότι αν κάποιος θέλει να τιμωρηθεί, δε "λυτρώνεται" με το να αυτοκτονήσει, αλλά υπομένει τις συνέπειες, όσο φριχτές κι αν είναι. Κάτι σαν τη μητέρα στο έργο του Βιζυηνού "Το αμάρτημα της μητρός μου", η οποία αφού πλάκωσε στον ύπνο της την κόρη της και πέθανε, συνέχισε σε όλη της τη ζωή να υιοθετεί και να φροντίζει κορίτσια, όσο δύστροπα κι αν ήταν. Δεν είναι τιμωρία η αυτοκτονία, αν και ποτέ δε γύρισε κάποιος από τον άλλο κόσμο να μας πει τι γίνεται εκεί, είναι παραίτηση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MissKit
Επιφανές μέλος
Η Bastet 1/3 ΜΕΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,568 μηνύματα.
15-03-11
22:26
Και πως ξέρουμε ότι κάποιος έπειτα από μια δυστυχισμένη ζωή θέλει να ζήσει την ευτυχία;
Καθένας από εμάς που αγαπάει τον εαυτό του θέλει να ζήσει την ευτυχία. Αν δεν τον αγαπάει κάθεται και μιζεριάζει χωρίς να κάνει τίποτε για να αλλάξει τη δυστυχία την οποία ζει. Ακόμη και μια μη αναστρέψιμη κατάσταση δε μπορεί να μας στερήσει τη χαρά ή και την ευτυχία.
Όλοι κουβαλάνε ένα φορτίο. Το θέμα είναι αν κοιτάνε προς τα πάνω ή το πάτωμα. Αν θέλουν να προχωρήσουν και να δουν τι μέλει γενέσθαι ή αν προτιμούν να πέσουν κάτω κι ας τα χάσουν όλα μαζί και το φορτίο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MissKit
Επιφανές μέλος
Η Bastet 1/3 ΜΕΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,568 μηνύματα.
15-03-11
22:12
νομίζω ότι είναι προφανές : το να πεις ότι είσαι υπέρ της αυτοκτονίας ανθρώπων που είναι δυστυχισμένοι.
Μα η δυστυχία δεν είναι μόνιμη κατάσταση. Ούτε και η ευτυχία είναι. Η ζωή έχει διακυμάνσεις. Κάποτε είμαστε καλά, κάποτε δεν είμαστε. Τα διαστήματα που μπορεί να είμαστε ή να μην είμαστε μπορεί να διαρκούν από μερικά λεπτά μέχρι και χρόνια. Αυτό σημαίνει πως κάθε δυστυχία θα έπρεπε να μας κάνει να σκεφτόμαστε την αυτοκτονία; Μέχρι σήμερα θα έπρεπε να έχω πεθάνει 10-15 φορές. Αυτό είναι θέμα λογικής του καθενός και όχι πολιτικής ορθής χρήσης της ζωής μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MissKit
Επιφανές μέλος
Η Bastet 1/3 ΜΕΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,568 μηνύματα.
15-03-11
22:05
Το θέμα σου δηλαδή είναι πώς θα φανεί στους έξω μια αυτοκτονία αν παρουσιαστεί ως ατύχημα; Όπως θα τους φαινόταν ένα ατύχημα. Έναν άγνωστο δεν τον "πειράζει" τόσο ο θάνατος ενός άλλου ανθρώπου πέρα από το γεγονός ότι αποτελεί ένα θλιβερό γεγονός. Το ίδιο θλιβερό είναι να μάθεις ότι κάποιος αυτοκτόνησε. Εκεί όμως σκέφτεσαι και λίγο παραπέρα.Απ' ότι έχω καταλάβει αυτό που μας/σας κάνει να είμαστε κατά είναι το όνομα, not;
Αν μια αυτοκτονία, για παράδειγμα, παρουσιαστεί/κοινοποιηθεί ως θανατηφόρο ατύχημα δε θα μας ενοχλήσει τόσο.
Αυτοί που θα με απασχολούσαν θα ήταν περισσότερο οι συγγενείς και γενικότερα οι κοντινοί άνθρωποι του ανθρώπου που έφυγε και όχι οι άλλοι. Σκέψου να χάσεις ένα δικό σου άνθρωπο από αυτοκτονία. Προσωπικά δε θα μπορούσα να μου το συγχωρήσω ποτέ. Θα με βάραινε το γεγονός ότι δε μπόρεσα να τον βοηθήσω να βγει από την κατάσταση και δε στάθηκα δίπλα του όσο έπρεπε. Το τελευταίο που θα σκεφτόμουν δε, θα ήταν να πω και ψέματα για τα αίτια του θανάτου.
Αυτό μας κάνει να είμαστε κατά είναι ότι η ζωή του καθενός είναι δώρο. Το πιο πολύτιμο μάλιστα και αν σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε μέσα σε αυτή, σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόμαστε, είναι τραγική η όποια σκέψη για αυτοκτονία. Κατά τα άλλα με έχουν καλύψει και οι προλαλήσαντες. Πρόκειται για ένα μη αναστρέψιμο λάθος, γιατί σε κάθε περίπτωση για είναι λάθος. Ο άνθρωπος με πολλή ή λίγη προσπάθεια, όσο δύσκολα κι αν περνάει, μπορεί να ζήσει πολύ όμορφες στιγμές, τις οποίες είναι άδικο να χάσει και δη από δική του επιλογή.
Θες να πεις πως ακόμη κι αν κάποιος είναι υπέρ θα πει ότι είναι κατά;Γιατί είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, ώστε να έχει κάποιος το θάρρος να εκφράσει μια άποψη διαφορετική από την "politically correct".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.