Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
07-03-11
08:26
Για να πας μόνος σου στον παράδεισο ;
Όχι, αλλά για να είμαι ο τελευταίος σας! Ξέρεις...εκείνος που κλείνει την πόρτα!
ΥΓ: Χωρίς εσάς, βρε μικρούλη μου, τι στο διάολο θα κάνω στον παράδεισο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
07-03-11
00:18
... Αμετακίνητος είναι μόνο ο Θεός (αν υπάρχει). Το συναίσθημα της αγάπης γεννιέται και πεθαίνει κάθε στιγμή, η ιδέα του φτερωτού έρωτα είναι που το συντηρεί. Απλά ο ίδιος ο έρωτας αλλάζει μορφές όπως αλλάζουν και οι ιδέες μέσα στο μυαλό μας.
- Πιστεύω σε Θεό που είναι αγάπη...
- Υπάρχει αγάπη επειδή υπάρχει ο Θεός.
- Η αγάπη δεν πεθαίνει επειδή ακριβώς δε γεννιέται ποτέ
- Ο έρωτας δεν είναι ιδέα, αλλά γεννήτορας ιδεών, όσο και φαντασιώσεων. Χάρη στις τελευταίες ειδικά, κάνει ή δεν κάνει κανείς, και σεξ!
- Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε, επ' αυτών όλων, φίλε μου Παραφερνάλια, παρά ταύτα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
06-03-11
09:04
Kι όμως Θεοδώρα, νομίζω πως το πάθος και ο έρωτας και η τρέλα είναι αυτά που σε κάνουν πιο εύκολα να μαλώνεις και να σφάζεσαι γιατί ο άλλος σε εκνευρίζει πολύ, σε θυμώνει και σε βγάζει έξω από τα ρούχα σου με κάτι που κάνει και όλη αυτή η αντίδραση προέρχεται ακριβώς από το ότι νιώθεις τόσα για εκείνον. Ενώ στην περίπτωση που συνειδητά έχεις επιλέξει να κάνεις οικογένεια με κάποιον τον οποίον όμως δεν έχεις ερωτευτεί παράφορα, αλλά παρόλα αυτά σέβεσαι και εκτιμάς και γι' αυτό τον επιλέγεις για πατέρα των παιδιών σου, είναι πιο πιθανό να ζήσεις τελικά μια πιο ήρεμη ζωή και να μπορείς να ανταπεξέρχεσαι στις δυσκολίες της ζωής με ωριμότητα και σύνεση.
Βέβαια αυτό προϋποθέτει ότι ως άνθρωπος δεν έχεις ανάγκη να έχεις πάθος και εντάσεις στην ζωή σου και μπορείς στην πραγματικότητα να υποστηρίξεις ένα τέτοιο μοντέλο ζωής. Εγώ ας πούμε προτιμώ να μείνω μόνη μου για πάντα παρά να "συμβιβαστώ" έτσι, όμως έχω δει ζευγάρια να το πετυχαίνουν και να είναι ΠΟΛΛΑ χρόνια μαζί κι ευτυχισμένοι κι από συζητήσεις μαζί τους έχω καταλάβει πως ούτε το μετάνιωσαν ούτε το είδαν ως "καταναγκαστικά έργα". Αν όμως δεν μπορείς να το υποστηρίξεις, προφανώς και δεν πρέπει επ' ουδενί να το επιχειρήσεις, διότι είναι στατιστικά βέβαια πως μια ωραία πρωία θα γνωρίσεις κάποιον, θα τον ερωτευτείς παράφορα και θα τα τινάξεις όλα στον αέρα για να είσαι μαζί του..
-Η γέννηση κάθε ανθρώπου, σε τελική ανάλυση, είναι μοιραία, αφού γι' αυτή συνέβαλαν μύρια τόσα δεδομένα, από καταβολής κόσμου και μέχρι το πρώτο κλάμα του!
-Ο έρωτας είναι φτερωτός, γι' αυτό έρχεται και παρέρχεται, ενώ η αγάπη, απ' τη στιγμή που εκδηλώνεται, παραμένει αμετακίνητη ...στις επάλξεις της.
-Συνεπώς, για τη γέννηση των παιδιών, για να ζήσουν ευτυχισμένα, εκτός από τη μοίρα, απαιτείται και η αγάπη, χωρίς όμως να είναι και αυτή μία σίγουρη προϋπόθεση. Βλέπεις, ακόμη και τα παιδιά από γεννησιμιού τους είναι μπολιασμένα, με το σαράκι της ελευθερίας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.