Pasquale
Νεοφερμένος
Ο Pasquale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 61 μηνύματα.
17-05-12
22:34
: Μπράβο θα πω, όταν καταργηθεί (νομικά και γενικά) ...ο γάμος!
Των ομοφυλοφίλων ή γενικά; Και γιατί;;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pasquale
Νεοφερμένος
Ο Pasquale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 61 μηνύματα.
17-05-12
22:12
Πότε έγινε αυτό;;; Δεν το ανέφεραν στην Ελλάδα.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pasquale
Νεοφερμένος
Ο Pasquale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 61 μηνύματα.
03-11-11
10:25
Να πω λίγο κάτι σε όλους αυτούς που τα έχουν βάλει με την Ψυχολογία και την επιστήμη... Η επιστήμη και η Ψυχολογία εννοείται ως επιστήμη, δε βγάζουν συμπεράσματα απ' το κεφάλι τους. Γίνονται έρευνες και μελέτες για σειρά ετών μέχρι να αποδειχτεί κάτι. Απλά μερικοί δεν τα δέχονται γιατί η ισχυρογνωμοσύνη τους τούς τυφλώνει.... Κι εγώ πότε δεν ακούω μόνο τη μία γνώμη, μπορεί κάλλιστα να ερευνήσω κάποιο θέμα και εδώ μέσα μπορεί να μην έχει δίκιο ο Panos28... Αλλά, εντάξει όλοι οι ψυχολόγοι στον κόσμο συμφωνούν με αυτήν την άποψη αν τώρα κάποιος άλλος δεν το δέχεται για διάφορους δικούς του λόγους, κάμπτομαι και τον αφήνω στη γνώμη του γιατί απλά δεν καταλαβαίνει... Καλημέρα σε όλους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pasquale
Νεοφερμένος
Ο Pasquale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 61 μηνύματα.
09-10-11
23:31
Εντάξει, κοίταξε ο καθένας έχει την άποψή του... όσο για το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι δεν είμαστε εμείς άξιοι να το κρίνουμε. Οι αρχαίοι φιλόσοφοι έλεγαν ότι <<φυσικό>> είναι ότι υπάρχει στη φύση και η ομοφυλοφιλία είναι κάτι που είτε το θέλουμε είτε όχι, υπάρχει! Και να σου πω και κάτι οι περισσότεροι γονείς δε θέλουν ο γιος τους να γίνει ομοφυλόφιλος για να μην γνωρίσει την κοινωνική κατακραυγή και αποκτήσει ψυχολογικά προβλήματα (αν είναι ευαίσθητο). Και μη νομίζεις ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τέτοιες οικογένειες. Θα σε απογοητεύσω και θα σου πω ότι υπάρχουν αλλά άτυπα και ανεπίσημα. Πολλοί παντρεύονται και κάνουν παιδιά και μετά ανακαλύπτουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Ή ψάχνουν για δότριες ωαρίων και απλά στα χαρτιά εμφανίζεται ένας πατέρας και άγνωστη μητέρα. Πού ξέρεις αν αυτά μεγαλώνουν σωστά ή όχι; Και στο εξωτερικό; Είναι ηλίθιοι που τα έχουν νομιμοποιήσει αυτά και η ομοφυλοφιλία αντιμετωπίζεται από την πλειονότητα ως κάτι φυσιολογικό; Θα σε απογοητεύσω κι εδώ. Αν παρατηρήσεις τις κοινωνίες του εξωτερικού, την οικονομία τους και τον τρόπο ζωής τους με τον δικό μας θα καταλάβεις ότι δεν είναι ηλίθιοι... Αντιθέτως, εμείς (σύμφωνα με την ιστορία) ήμασταν και είμαστε πίσω σε πολλά θέματα. Ωστόσο, αυτή είναι η δική μου άποψη (δε σημαίνει ότι είμαι σωστός) και αυτά που έγραψες η δική σου και τη σέβομαι απολύτως. Καλή σου μέρα!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pasquale
Νεοφερμένος
Ο Pasquale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 61 μηνύματα.
09-10-11
16:11
Χλευασμό στο δημοτικό σε πληροφορώ υφίστανται και παιδιά για την εμφάνισή τους αν είναι χοντρά, άσχημα, αν φορούν σιδεράκια, αν είναι πιο έξυπνα, πιο ευαίσθητα, αν τύχει και κλάψουν, κτλ. Όλοι γνωρίζουμε πως τα μικρά παιδιά δεν γνωρίζουν πως τα λόγια τους μπορεί να έχουν άσχημο αντίκτυπο στην ψυχολογία των άλλων γιατί πολύ απλά, δε γνωρίζουν τον όρο ''ψυχολογία'' σε τόσο μικρές ηλικίες. Στις μεγαλύτερες ηλικίες (Γυμνάσιο-Λύκειο) σίγουρα θα υπάρχουν αντίστοιχα περιστατικά γιατί κι εκεί η διαφορετικότητα δεν είναι και τόσο αποδεκτή από κάποιους αλλά θα υπάρξει και μεγάλη κατανόηση από κάποιους άλλους. Και όσο για το θέμα των προτύπων, να πω πως έχουμε μάθει να ταυτίζουμε δύο διαφορετικές έννοιες: τα <<πρότυπα>> και τη <<διδασκαλία>>.
Τα πρότυπα δημιουργούνται στο μυαλό και στο νου των μικρών παιδιών από τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα που δέχονται σε αυτήν την τόσο μικρή ηλικία και τα βοηθούν (ή τα εξαναγκάζουν) να αποκτήσουν μια εικόνα για τον κόσμο και στην πορεία της ζωής τους όταν πλέον θα έχουν αναπτύξει την κρίση τους να τα χρησιμοποιήσουν (συνήθως ασυνείδητα) στη ζωή τους. Η διδασκαλία επίσης δημιουργείται από περιβαλλοντικούς παράγοντες και πάλι σε μια τρυφερή ηλικία και αργότερα τα παιδιά θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα διδάγματα στη ζωή τους.
Ωστόσο, η διαφορά έγκειται στο ότι η διδασκαλία περιλαμβάνει έναν πολύ γερό ''σύμμαχο'': τον εθισμό. Τα παιδιά μέσω της διδασκαλίας θεωρούν ότι αυτός είναι ο κόσμος και όταν αναπτύσσουν την κρίση τους έχουν ήδη εθιστεί σε κάποιες έννοιες που προήλθαν από το οικογενειακό περιβάλλον κι έτσι ίσως γεννιέται πολλές φορές και ο φανατισμός σε ιδέες και αξίες και ιδανικά (εξαρτάται από τη διδασκαλία κάθε οικογένειας και πώς έχει γαλουχήσει τα παιδιά της). Για παράδειγμα, αν εγώ μιλάω στο παιδί μου από την ηλικία των ενός για τη δική μου κοσμοθεωρία, τα δικά μου πιστεύω και του τα παρουσιάζω ως σωστά, τότε σαφώς κάποια στιγμή και το ίδιο θα επηρεαστεί.
Από την άλλη, το πρότυπο μπορεί να αποτυπωθεί στο μυαλό του αλλά δε σημαίνει ότι θα το θεωρήσει αργότερα το ίδιο σωστό. Έτσι κι αλλιώς, τόσοι άνθρωποι που είναι ομοφυλόφιλοι προέρχονται από τις παραδοσιακές οικογένειες, νομίζω. Εκεί γιατί δε βοήθησε το πρότυπο μητέρα-πατέρας;
Οπότε, άλλο το πρότυπο κι άλλο ο εθισμός μέσω της διδασκαλίας.
Εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια που δεν ήταν βαθύτατα θρησκευόμενη αλλά ασπάζεται τη χριστιανική θρησκεία. Η δική μου ιδεολογία ωστόσο σ' αυτόν τον τομέα είναι εντελώς διαφορετική. Γιατί; Γιατί μπορεί μικρό να με πήγαινε ο πατέρας μου στην εκκλησία και να είχαμε εικόνες στο σπίτι, να τους έβλεπα να προσεύχονται και όλα αυτά (πρότυπο) αλλά οι ίδιοι ποτέ δεν έκατσαν να μου μιλήσουν γι' αυτό και να μου εμφυσήσουν τη δική τους πίστη.
Το ίδιο ισχύει και γι' αυτό το παιδί. Θα μεγαλώσει με δύο ομοφυλόφιλους. Το πιο πιθανό είναι να μην έχει απλά ταμπού και προκαταλήψεις. Εκτός κι αν οι γονείς του τού μάθουν ότι πρέπει να γίνει ομοφυλόφιλο όταν μεγαλώσει που δε νομίζω κι αν δεν έχει προδιάθεση δε θα γίνει.
Όσο για τα ψυχολογικά, κι εγώ που είμαι ετεροφυλόφιλος έχω αρκετά και μάλιστα επισκέπτομαι ψυχολόγο και σε λίγο όλοι εκεί θα καταλήξουμε. Απλά, γιατί έτσι... είναι τα πράγματα!
Τα πρότυπα δημιουργούνται στο μυαλό και στο νου των μικρών παιδιών από τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα που δέχονται σε αυτήν την τόσο μικρή ηλικία και τα βοηθούν (ή τα εξαναγκάζουν) να αποκτήσουν μια εικόνα για τον κόσμο και στην πορεία της ζωής τους όταν πλέον θα έχουν αναπτύξει την κρίση τους να τα χρησιμοποιήσουν (συνήθως ασυνείδητα) στη ζωή τους. Η διδασκαλία επίσης δημιουργείται από περιβαλλοντικούς παράγοντες και πάλι σε μια τρυφερή ηλικία και αργότερα τα παιδιά θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα διδάγματα στη ζωή τους.
Ωστόσο, η διαφορά έγκειται στο ότι η διδασκαλία περιλαμβάνει έναν πολύ γερό ''σύμμαχο'': τον εθισμό. Τα παιδιά μέσω της διδασκαλίας θεωρούν ότι αυτός είναι ο κόσμος και όταν αναπτύσσουν την κρίση τους έχουν ήδη εθιστεί σε κάποιες έννοιες που προήλθαν από το οικογενειακό περιβάλλον κι έτσι ίσως γεννιέται πολλές φορές και ο φανατισμός σε ιδέες και αξίες και ιδανικά (εξαρτάται από τη διδασκαλία κάθε οικογένειας και πώς έχει γαλουχήσει τα παιδιά της). Για παράδειγμα, αν εγώ μιλάω στο παιδί μου από την ηλικία των ενός για τη δική μου κοσμοθεωρία, τα δικά μου πιστεύω και του τα παρουσιάζω ως σωστά, τότε σαφώς κάποια στιγμή και το ίδιο θα επηρεαστεί.
Από την άλλη, το πρότυπο μπορεί να αποτυπωθεί στο μυαλό του αλλά δε σημαίνει ότι θα το θεωρήσει αργότερα το ίδιο σωστό. Έτσι κι αλλιώς, τόσοι άνθρωποι που είναι ομοφυλόφιλοι προέρχονται από τις παραδοσιακές οικογένειες, νομίζω. Εκεί γιατί δε βοήθησε το πρότυπο μητέρα-πατέρας;
Οπότε, άλλο το πρότυπο κι άλλο ο εθισμός μέσω της διδασκαλίας.
Εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια που δεν ήταν βαθύτατα θρησκευόμενη αλλά ασπάζεται τη χριστιανική θρησκεία. Η δική μου ιδεολογία ωστόσο σ' αυτόν τον τομέα είναι εντελώς διαφορετική. Γιατί; Γιατί μπορεί μικρό να με πήγαινε ο πατέρας μου στην εκκλησία και να είχαμε εικόνες στο σπίτι, να τους έβλεπα να προσεύχονται και όλα αυτά (πρότυπο) αλλά οι ίδιοι ποτέ δεν έκατσαν να μου μιλήσουν γι' αυτό και να μου εμφυσήσουν τη δική τους πίστη.
Το ίδιο ισχύει και γι' αυτό το παιδί. Θα μεγαλώσει με δύο ομοφυλόφιλους. Το πιο πιθανό είναι να μην έχει απλά ταμπού και προκαταλήψεις. Εκτός κι αν οι γονείς του τού μάθουν ότι πρέπει να γίνει ομοφυλόφιλο όταν μεγαλώσει που δε νομίζω κι αν δεν έχει προδιάθεση δε θα γίνει.
Όσο για τα ψυχολογικά, κι εγώ που είμαι ετεροφυλόφιλος έχω αρκετά και μάλιστα επισκέπτομαι ψυχολόγο και σε λίγο όλοι εκεί θα καταλήξουμε. Απλά, γιατί έτσι... είναι τα πράγματα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pasquale
Νεοφερμένος
Ο Pasquale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 61 μηνύματα.
08-10-11
12:16
Θα τολμήσω κι εγώ να συμφωνήσω στο θέμα του γάμου καθώς αποτελεί ένα αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και θα πρέπει να μη γίνονται διακρίσεις σε αυτό το θέμα. Απ' τη στιγμή που δύο άνθρωποι αγαπιούνται και αποφασίζουν να ενώσουν τις ζωές τους (είτε ομοφυλόφιλοι είτε ετεροφυλόφιλοι) θα πρέπει ο νόμος να τους παρέχει την οικογενειακή προστασία.
Όσο για την υιοθεσία παιδιών, εγώ είμαι γενικά υπέρ γιατί πιστεύω ότι το να είναι κανείς σωστός γονιός στηρίζεται στην προσωπικότητά του και σίγουρα το παιδί θα βρίσκεται σε καλύτερα χέρια απ' ότι αν θα ήταν σε ένα ίδρυμα. Αλλά καθώς η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη ακόμη να δεχτεί αυτές τις νέες μορφές γονεϊκότητας, δε θα πρέπει να γίνει ακόμη εφικτή η υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, για το καλό του παιδιού. Αργότερα, ας γίνει εφικτό όταν οι συνθήκες ωριμάσουν.
Όσο για την υιοθεσία παιδιών, εγώ είμαι γενικά υπέρ γιατί πιστεύω ότι το να είναι κανείς σωστός γονιός στηρίζεται στην προσωπικότητά του και σίγουρα το παιδί θα βρίσκεται σε καλύτερα χέρια απ' ότι αν θα ήταν σε ένα ίδρυμα. Αλλά καθώς η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη ακόμη να δεχτεί αυτές τις νέες μορφές γονεϊκότητας, δε θα πρέπει να γίνει ακόμη εφικτή η υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, για το καλό του παιδιού. Αργότερα, ας γίνει εφικτό όταν οι συνθήκες ωριμάσουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.