Valder
Τιμώμενο Μέλος
Αυτο εννουσες τρανζιστορακι? Αυτο ειναι walkman
Χαίρω πολύ! ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΛΑΛΗΣΑ: "μετά [από το τρανζιστοράκι] συνήλθα και έβαλα το μηχάνημα" (της εικόνας)
Πω πω , το βαλα για λιγο το τραγουδακι (να θυμηθω ποιο λες) και το κλεισα αμεσως...Κατηγορια Unlimited δε λεω...αλλα σορι δεν ακουγεται ολοκληρο τη σημερον ημεραν...αντιστεκεται ο οργανισμος μου...Θυμασαι και αλλα τετοια καλα?
Οι Chloretts γιατι σταματησαν ? Παρεπιμπτοντως δε τη θυμαμαι αυτη τη διαφημιση...
Που θες βρε να ξέρω γιατί σταμάτησαν τσίχλες 20ετίας; Προφανώς δεν πούλαγαν.
Ψάξε από τα related δεξιά στο συγκεκριμένο βιντεο και θα βρεις κι άλλα καλά 90's.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ναι μωρε ενταξει...δε λεω...Αλλα dance μουσικη αν δεν ακουγεται dynamite καλυτερα να μην ακουσω καθολου...Αλλιως μου σπανε τα νευρα...Και επισης κατι αλλο...Περα απο το τρανζιστορακι, λες οτι ησουν σε εξοχη, τα πουλακια κελαηδουσαν, η φυση οργιαζε διπλα σου και τα σχετικα και σου ρθε να ακουσεις dance? Ας πουμε εγω θα ακουγα την "Μπαλαντα του Ουρι" του Χατζηδακηηηη...https://www.youtube.com/watch?v=RwjyMYVlpjc . Θα μου πεις βεβαια ησουν και μικρος τοτε αλλα σορι μου φανηκε πολυ οξυμωρο και αστειο το ολο σκηνικο...
No hard feelings. Ναι, είναι κάπως το σκηνικό οκ, αλλά μετά συνήλθα και έβαλα το μηχάνημα:
Από τα κλασσικά πρώτα Sony Walkman (made in Japan) δώρο του πατέρα μου σε μένα, ασορτί με καλά ακουστικά ΚΑΙ το εξάρτημα που βλέπεις στη φωτό που έπαιρνε μέσα 2 μεγάλες μπαταρίες από τις τεράστιες που είναι σα ντολμαδάκια.
Τωρα αν σου πω οτι το No limit μου αρεσει ακομα ... προσφατα εβλεπα και το κλιπακι τους
Και που σαι ακόμα:
Corona - Baby baby (ύμνος)
Είχε παίξει το 90κάτι σε διαφήμιση της τσίχλας Chloretts με το Φίλιππο Σοφιανό.
(memory of an elephant λέμε)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ρε Valder τζανζιστορακι και dance μουσικη πανε μαζι? Σε λιγο θα μας πει οτι ειχες και πικ απ και ακουγες metal!!!
Με το χαρτζιλίκι που είχα τότε, τρανζιστοράκι μπορούσα να έχω. Και μόνο που άκουγα το No limit από 2 Unlimited ή το Cocoo Jumbo ήμουν ευχαριστημένος.
Το cd των Blind Guardian το πρωτάκουσα σε κασετόφωνο με σιντιέρα επάνω. Καλά ηχεία γερά, αλλά όχι και επιπέδου Bose ή Bang & Olufsen προφανώς!
Αν το χει φυλάξει η μάνα μου το τρανζιστοράκι θα στο ανεβάσω μια φωτό όταν πάω Κιάτο και το βρω. Ακούνε ακόμα μουσική στο μπάνιο μ αυτό! Σαπουνάδα και λαϊκό όσο θέλει η ψυχή σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Κατσε γιατι χρειαζομαι δευτερη και τριτη αναγνωση για να καταλαβω ολο το σκεπτικο σου. Το μυαλο μου αρχισε να υπολειτουργει...γεραααματα!
Μην προσπαθείς να κατανοήσεις. Απλά κατάπιε τη γνώση. Ο Valder είναι ένας, είναι μοναδικός, είναι ξεχωριστό είδος από μόνος του, που δεν μπαίνει σε στεγανά ανθρώπινης νόησης. Επίσης είναι και λίγο παλαβός γιατί περιγράφει τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Η ερωτηση ειναι η εξης:Μετα τα 30 θεωρειται καποιος νεος? Εχω ακομα 3 μηνες που μπορω να χρησιμοποιω το δυαρι ως πρωτο νουμερο στην ηλικια μου ...μετα μπαινει το τριαρι. Να ανησυχω οταν τα πιτσιρικια μου μιλανε στον πληθυντικο? Μπορω να κανω νεανικες χαζομαρες η πρεπει να ωριμασω? Να αρχισω να χρησιμοποιω αντιγηραντικες κρεμες? Πρεπει να αρχισω να ντυνομαι με ταγιερ? Να σταματησω να ακουω Justin Bieber ? Μηπως μια επισκεψη στον ψυχαναλυτη θα βοηθουσε? Χμμμ...εχω προβλημα? Ποιο ειναι το σημερινο status quo μιας 30αρας/αρη?
ΥΓ: Οι ερωτησεις ειναι φανταστικες. Οποιαδηποτε ταυτιση με προσωπα ή γεγονοτα ειναι καθαρα συμπτωματικη.
Κοίτα την ηλικία μου: 28 στα 29
Κοίτα τα πόστ μου και έλα πες μου αν πρέπει να φοβηθώ που πλησιάζει το 3άρι απειλητικά... Μάντεψε! Χεσμένο το έχω! Γιατί; Διάβαζε:
Πρελούδιον εις τα Τριάντα
Στίχος 1 - Διασκέδαση:
Ναι ρε κερατά, το χω ακόμα το τσαγανό να κουνάω τα κωλομέρια μου στο Dance Festival του Armin Van Buuren, γιατί ούτε 70άρης είμαι με το ένα πόδι στον τάφο, ούτε 18άρης να ψάχνω με τη γνωστή μέθοδο trial and error τα καλύτερα ξενυχτάδικα στην Αθήνα γιατί στου χωριού μου στου Κιάτου δεν είχαμε τέτοια, παρά μόνου ένα ρουσιδάδικο με ξέκωλες άντε κι ένα μπιλιαρδάδικο για να βγάζουν τα νεύρα τους οι μάγκες με τα KAZE-R μηχανάκια τους και τα κωλοφτιαγμένα Fiat Uno τους.
Στίχος 2 - Καλοπέραση:
Το να βγω στο κλαμπ και να κουνιέμαι με 50cent δεν το κάνω, όχι γιατί δε μπορώ, αλλά γιατί δε γουστάρω. Έχω βγάλει τα πρώτα μου φράγκα εδώ και καιρό και ξέρω που να σε πάρω από το χέρι και να πάμε να τα ξοδέψουμε μαζί με τα δικά σου, ούσα αυτόνομη κι εσυ, σε ένα καλό εστιατόριο και μετά τσάρκα για ποτό στα καλύτερα στέκια της Αθήνας. Κι άσε τους της παρακάτω δεκαετίας να κλείνουν θέση στο Καραμέλα με 10 ευρώ -χορηγία της ΔΑΠ/ΠΑΣΠ- γιατί τέλειωσαν τα λεφτά από το χαρτζηλίκι του παππού.
Στίχος 3 - Σεξ:
Ναι στα 18 το πουλί μου είναι μπετοκολώνα, αλλά μέχρι και στη γιαγιά μου να τον ακούμπαγα, θα τελείωνα πιό γρήγορα από τη μπαταρία του Sony Ericsson Xperia 10 Mini στα καλύτερά της. Η δε εμπειρία των 30 ασύγκριτη. Μετά από δαιδαλώδεις μαραθωνίους με μελαχρινές, ξανθιές και κοκκινομάλλες σε κάθε δυνατή στάση, αλλά και ατελείωτες αυνανοδρομίες με τη μισή βιομηχανία πορνό στις εποχές ξηρασίας, ο 30αρης έχει κάνει ένα πουλί φίδι, έτοιμο να δαγκώσει μέχρι τη γυνή να βαλσαμώσει. Τεχνική και διάρκεια άψογη. Φημολογείται ότι οι πρώτες μπαταρίες Duracell θα έβγαιναν σε σχήμα πέους 30άρη αλλά κόπηκαν από το ραδιοτηλεοπτικό εν μέσω φόβων για επιζήμια χρήση των μπαταριών ως αντικείμενα αυνανισμού από ενθουσιώδεις κορασίδες.
Στίχος 4 - Σχέση:
Ναι, κι όμως, είμαι από αυτούς που μπορούν ακόμα να κάνουν σχέση! Καλός ο στίχος 3, αλλά τον βαριέσαι άμα επαναλαμβάνεται από μόνος του. Ο στίχος 4 είναι από τους πιό όμορφους του πρελουδίου, ειδικά από έναν σχεδόν-30άρη Valder, γιατί αυτός (ναι εγώ!) έχει όλα τα εχέγγυα να σε στηρίξει στις άσχημες στιγμές σου με τις συμβουλές του και την πολύτιμη βοήθειά του, να σου δώσει αυτό που ζητάει και ο ίδιος, σταθερότητα και αγάπη και τα θεμέλια για ένα ακόμα καλύτερο μέλλον. Σαφώς ο σχεδόν-30άρης Valder είναι τόσο υπεργαμάτος αστρογκόμενος που μπορεί να χτυπήσει από σεληνιακή τροχιά και πολύ μικρότερες που έχουν θαυμάσια χαρίσματα, αλλά σε σένα πολυαγαπημένη 30άρα, θα έρθει να προσγειωθεί και να πατήσει τα πόδια του γερά στη Γη (και στο κρεβάτι σου).
Στίχος 5 - Γονείς:
Όχι, μπορεί να μην ήρθε η ώρα να γίνουμε εμείς ακόμα γονείς, αλλά σίγουρα ήρθε η ώρα για τους δικούς μας γονείς να αποστασιοποιηθούν από εμάς. Φυσικά και αγαπάω τη μάνα μου, αλλά αυτό το "Λυκούργο, πείνασες μανάρι μου;" έχει κοπεί εδώ και καιρό. ΝΑΙ μάνα, μπορώ και να φάω, και το μποξεράκι μου να φορέσω απ' την καλή, και να πλύνω τα γαμημένα τα πιάτα στο νεροχύτη, διότι ως γνωστόν, καθαρό σπίτι ίσον υγιεινή, ίσον πειστήριο άντρα έτοιμου για σπίτι (μη με γλυκοκοιτάς κούκλα, έχω πολύ εργένικο χρόνο ακόμα, δε θα μου χαλάσεις εσύ το όνειρο).
Στίχος 6 - Λογαριασμοί:
Είπαμε, έχω δικά μου φράγκα και πληρώνω τους λογαριασμούς μου εγώ. Επιπλέον, δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν για το ποιός είμαι και τι κάνω. Και τα "πιό χαμηλά τα ηχεία παιδάκι μου" κυρα-Αριάδνη από τον 2ο άστα για θα χεστούμε. Γουστάρω να κάνω πάρτυ σε ώρες μη κοινής ησυχίας με τη μουσική, τις ξέκωλες στρίπερ και τα ουίσκια να ρέουν άφθονα και δε θα μου την πεις εσύ επειδή δε σου αρέσουν οι Opeth... τσιμούχα, ε τσιμούχα!
Στίχος 7 - Δουλειά:
Λένε πως καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, και έτσι είναι. Πάντα θαύμαζα αυτούς τους 20ρηδες που κατάφερναν να συνδιάζουν δουλειά από οικονομική ανάγκη, αλλά και σπουδές. Όχι όμως και αυτούς που παρατάνε τις σπουδές και τις θυμούνται έπειτα από 7 χρόνια εθελοντικής εργασίας στα "Γεροντάκια χωρίς δόντια", ή ως σερβιτόρα Αχ-κοίτα-τον-κώλο-μου στην καφετέρια "Χύνει χύνει την καφεϊνη" ή ως τηλεφωνήτρια στον ΟΤΕ, κατα προτίμηση στα τηλεγραφήματα για άπειρο ξύσιμο. Η ΑΣΟΕΕ βγαίνει σε 4 χρόνια, άντε 5 με 5μιση αν σ εχει βάλει και κανας παλαβός στο μάτι και δε σε περνάει στο μάθημα. Πόσο μάλλον η ανωτάτη ζαχαροπλαστική και τα μεταπτυχιακά στο πέταγμα πίτσας. Στα 30 μου έχοντας ήδη ένα κιλό χαρτιά, είμαι έτοιμος για εκείνο το διδακτορικό ή τη θεσάρα strategy consultant στην πολυεθνική στη Νέα Υόρκη. Γιατί; Γιατί μπορώ. Αυτά σε ζούν σήμερα και όχι το χαρτζηλίκι του παππού και του μπαμπά όσο εσύ το παίζεις 7 χρόνια εργαζόμενος "είμαι ανεξάρτητος γαμώ τους γονείς μου ρε φιλάρα, και σήμερα θα σου κεράσω τη ζάχαρη στο φρέντο". Εφτά χρόνια εργαζόμενος είναι αυτός που το κάνει από ανάγκη και σε δουλειά συναφή με το αντικείμενό του, όχι εσύ που το κάνεις γιατί βαριέσαι να σπουδάσεις.
Όταν είσαι στα 30, κάτι τέτοιες επιλογές μπορείς και τις ξεχωρίζεις crystal clear γιατί γίνονται και τι σημαίνουν, και ήδη είσαι φτασμένος σε ένα σημείο.
Στίχος 8 - Καμάκι:
Άμα θέλω εγώ δεσποινίς Θερμοπύλα να σε καμακώσω, δε θα το κάνω αλα 20άρης "σήμερα στην ΚΝΕ μας μίλησαν για τον Τσε Γκεβάρα, αλλά εγώ έχω κάτι καλύτερο να σου δείξω. Π**-Τσε και βάρα..."
Το Βαλντέριο καμάκι είναι εκλεπτυσμένο, χωρίς βωμολωχίες, με την εμπειρία των σχεδόν 30ετών σαν καλό ποιοτικό ουίσκυ έτοιμη να σε μεθύσει. Βασικό χαρακτηριστικό ότι ούτε καν ακόμα και τώρα δεν υπάρχει επίδειξη κάποιας τεχνικής δημοσίως, ακριβώς γιατί σε αυτή την ηλικία έχει μάθει κανείς να φυλάει τις καλές τεχνικές για πιό ιδιαίτερες στιγμές, τις οποίες και σέβεται, ακριβώς επειδή σέβεται τον εαυτό του, και εσένα που καμακώνει.
Στίχος 9 - Διακοπές:
Ξέχνα τη Μύκονο. Αυτά είναι passe καταστάσεις της περασμένης δεκαετίας για πιπινάκια του στυλ "Γουάου, χώρισε η κολλητή μου, ας χωρίσω κι εγώ τους πέντε μαλάκες που σέρνω πίσω μου και πάμε να βρούμε άλλους πέντε μαλάκες πίσω από τη μπάρα στο Super Paradise για να μη μας ενοχλεί κανείς εμένα και το παρεάκι".
Όχι. Αυτά δε θα τα κάνεις στον 30άρη, γιατί θα καταλήξεις με τη μπετοκωλόνα του έφηβου Ανέστη στο ρουθούνι και θα αναρρωτιέσαι από που ήρθε και γιατί δεν αγχώθηκα που δε μου έκανες αναπάντητη το βράδυ.
Ο σχεδόν 30άρης θα σε πάρει τις 15 μέρες άδειας το καλοκαίρι να πάτε Μήλο ή Σαντορίνη (γιατί έχουμε κι ένα ρομαντισμό γαμώ) και τα Χριστούγεννα Παρίσι ή Νέα Υόρκη αγκαλιά κάτω από την ελαφριά χιονόπτωση να γουστάρεις κορίτσι... ΕΤΣΙ γίνονται οι διακοπές.
Στίχος 10 - Χιούμορ:
Ακριβώς επειδή είσαι στα 30 κι εσύ που με διαβάζεις, ξέρεις ότι πολλά από αυτά τα λέω με καυστικό χιούμορ και δε θα βιαστείς να με βρίσεις από μέσα σου (ή και φωναχτά). Το ίδιο θα κάνει και όποιος 20άρης έχει την ωριμότητα 30άρη γιατί ξέρει να ξεχωρίσει τον εαυτό του από τις ακραίες κατηγορίες συνομιλήκων του που περιγράφω. Παρόλαυτά, αν ακόμα υπάρχουν αντιδράσεις, μπορεί ο οποιοσδήποτε να πάρει εκείνο το σακούλι με τις φουσκάλες που όταν σκάνε κάνουν τσίκι τσίκι, και να εκτονώσει τα εύθιχτα νευράκια του.
Ευχαριστώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
κοιτα,,αυτο για το πτυχιο παραπανω ,ναι,,ειναι προσωπικη αποψη περισσοτερο,,θεωρητικη ισως..που μπορει να αλλαξει μετα..
Μπράβο. Αυτή είναι μια πολύ τίμια προσέγγιση τώρα.
η καθαρη επιστημονικη αποψη ειναι οτι καλο ειναι μια γυναικα να γεννησει το πρωτο παιδι πριν τα 30..αυτο ειναι το ιατρικο θεμα..
Δεν γνωρίζω από ιατρικά, αν και έχω την εντύπωση ότι είχα ακούσει για κάποιο όριο 35. Δεν γνωρίζω και έτσι δεν θα αναφερθώ σε περισσότερα. Παρόλαυτά πρέπει να καταλάβουμε πως κάθε άνθρωπος είναι κύριος του σώματός του και της ζωής του. Εαν για παράδειγμα μια γυναίκα θέλει να αρχίσει να προσπαθεί στα 35 της, δεν μπορώ να της το απαγορεύσω βάσει ιατρικών συμπερασμάτων.
παντως αυτο μετα μεταπτυχιακα μεχρι τα 29,,
σημερα νομιζω οτι παιρνουμε πολλα χαρτια,,και δουλευουμε λιγοτερο ..
νομιζω οτι απο αυτο πασχει η αγορα.
και οταν μπεις στην αγορα,,και σου πει ο αλλος οτι δεν εχω για να πληρωσω τα μεταπτυχιακα σου,,και τα επιπλεον χαρτια σου καντα σουβλακια..
τοτε θα κατηγορεις την αδικη κοινωνια..
ομως ειναι απλα αγορα,,που προτιμαει παραγωγη απο πολλα πτυχια..
δεν το λεω προσωπικα για σενα ,,αλλα αποψη γενικα..
.
Κοίταξε, αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα. Ψιλο-γενικεύεις πάλι, πράγμα που δεν μου αρέσει. Και λεω ψιλό, διότι κατα μια έκφανση της πραγματικότητας, τα λόγια σου βρίσκουν αντίκρυσμα σε αυτή, έχεις δηλαδή μια βάση, ένα μικρό δίκιο.
Όμως συμβαίνει και το εξής παράλογο:
Στην επιστήμη μου, οι διάφοροι εργοδότες ψάχνουν υπαλλήλους είτε με κάποιο μεταπτυχιακό τύπου ΜΒΑ ή Χρηματοοικονομικών, είτε με 2-3ετή προϋπηρεσία.
Δεδομένου του ότι δεν έχει κάποιος σαν κι εμένα προϋπηρεσία, δεδομένης της ανεργίας και του υψηλού χρόνου που χρειάζεται για να βρεις εργασία άνευ γνωριμιών (που μπορείς να βρεις δουλειά και πάλι πάντως δεν το αρνούμαι), κατέληξα στο εξής σκεπτικό:
"Να κάνω ένα μεταπτυχιακό σε έναν τομέα που μου αρέσει, γιατί μου αρέσει και μήπως βρω και πιό εύκολα δουλειά σε μια ανταγωνιστική αγορά αργότερα που όλοι παλεύουν για λιγοστές θέσεις εργασίας. Εναλλακτική και αβέβαιη λύση: Ο δρόμος του Διδακτορικού. Άλλη αγορά, άλλοι στόχοι, άλλα πλάνα".
Μη νομίζεις ότι κάποιος εσκεμμένα δεν θέλει να κονομάει από τα 23 του, εκτός κι αν μιλάμε για τεμπέληδες που σου λένε "εγώ θα ξύνομαι ως τα 40 με μια σύνταξη της μάνας μου" και λήγει εκεί το θεματάκι τους. Εναλλακτικά μπορεί να μιλάμε και για τύπους που γουστάρουν τη μελέτη ενός αντικειμένου και προτιμούν να θυσιάσουν χρόνια εργασίας και λεφτά, για μια επιστήμη που αγαπούν, πάει κι αυτό το θεματάκι.
Σήμερα αν θέλεις να κονομήσεις, πρέπει να είσαι ανταγωνιστικός και αναπόφευκτα να τρως τα χρόνια σου στο να πιστοποιείσαι ποικιλοτρόπως και να φτάνεις 30 για να παλεύεις με μεταπτυχιακά και διδακτορικά αντί να κονομάς 11 μήνες και τον 12 να διακοπεύεις αραχτός.
Μην ανοίξω δε το θέμα με την Γραικία χώρα που δεν έχει ούτε ένα σύστημα ανάλυσης δεξιοτήτων και κοντεύει να κάνει τη δια βιου μάθηση, ανάγκη και κατάρα μαζί. Μια χώρα που παράγει επιστήμονες μόνο για τα εξτρά μόρια στο Δημόσιο ή για να τους της υφαρπάζουν οι ξένες αγορές και χώρες (που καλά κάνουν και μάλιστα κι εγω έξω θέλω να παω μετά και να βράσω και τη Γραικία και το γκρικ σουβλάκι λοβερ με τρίχα πουλόβερ)
Αφού μάθανε οι έλληνες να παίρνουν τα χαρτιά τους για λάθος λόγους, ας τα κάνουν λαδόκολλες για σουβλάκια. Δε μας φταίνε ούτε τα μεταπτυχιακά/διδακτορικά, ούτε η ηλικία. Η βλαμμένη νοοτροπία μας φταίει "Να τελειώσεις τη σχολή, να βρεις μια δουλίτσα στο Δημόσιο να παίρνεις 800 μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, να βρεις και μια γυναικούλα να στεριώσεις".
Ε όχι. Εγώ θέλω να γίνω επιστήμονας να κινώ νήματα, να ερευνώ, να προβληματίζομαι, να αμείβομαι έστω και με 800 στην αρχή αλλά αρκεί να έχω προοπτικές και όχι στα επόμενα 10 χρόνια να είμαι κρατικοδίαιτος πάλι με 800 ευρώ, και τέλος να τους στείλω όλους στο διάολο και να πάω στο εξωτερικό για να ζήσουν και τα παιδιά μου καλά (όταν τα κάνω).
ΝΑΙ! Κι ας σπουδάσω ως τα 30+ μου. Δεν είναι ντροπή να θες την αξιοπρέπεια. Ντροπή είναι να βολεύεσαι στην τεμπελιά. Κουτόφραγκους λέγαμε τους εργατικούς Ευρωπαίους αδελφούς μας αλλά μάλλον εμείς είμαστε το βλαμμένο αδερφάκι της Ε.Ε.
Με συγχωρείτε για την (όχι και τόσο αν το καλοσκεφτούμε) εκτός θέματος πάρλα, αλλά μιας και πλησιάζω στα 30, είναι αυτό ένα θέμα που με απασχολεί και με γεμίζει πικρία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
μεχρι 23-24 μπορει να εχει βγαλει μια χαρα πτυχιο..
τα παραπερα ειναι πολυτελειες..
και για ανδρες και για γυναικες.
Επειδή μου αρέσει να λέω τα πράγματα με το όνομά τους, Άγγελε νομίζω ότι αυτό που λες είναι κουταμάρα. Πήρα πτυχίο στα 25 μου και θα κάνω Μεταπτυχιακό καλώς εχόντων των πραγμάτων ως τα 29 (για έπειτα δεν γνωρίζω ούτε μεγαλοστομώ ακόμα αν και κάποιες σκέψεις γίνονται σοβαρά.)
Μήπως αυτά που προσπαθείς να περάσεις ως "νόμους της φύσης", είναι οι δικές σου (σεβαστές μεν αλλά δικές σου και μόνο) ανάγκες από μια γυναίκα (ή και από τον εαυτό σου όταν μιλάς για το πως θα πρεπε να είναι οι άντρες) ;
Σε κάποια πράγματα τα λες καλά, αλλά πρέπει να καταλαβαίνεις πότε ξεφεύγεις από το αντικειμενικό και περνάς στο καθαρά υποκειμενικό και έτσι είτε να σταματάς την κουβέντα, είτε ο λόγος σου να διαποτίζεται από προσωπικό ύφος και όχι επιστημονικό-αντικειμενικό όπως συνήθως λανθασμένα είναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Οι άντρες των 30 που κοιτούν τα κοριτσάκια των 20 για μένα είναι ανώριμοι και δεν ψάχνουν για σοβαρή σχέση παρά μόνο για κάτι επιπόλαιο. Οπότε το να κατατάσσονταο μόνοι τους σε αυτήν την κατηγορία με βοηθάει απίστευτα να μην τους ρίχνω ούτε πρώτη ματιά.
Αυτή η απάντηση δεν ξέρω τι από τα 2 μου προκαλεί πιό πολύ:
α) Την ανάγκη για άγνοια του πόστ
β) Την ανάγκη για εξωτερίκευση της δυσαρέσκειάς μου.
Για να απαντάω, μάλλον το (β) μου προκαλεί, αν και δυσανασχετώ που δεν μπορώ να πω τα πράγματα όπως θέλω. Θα επιστρατεύσω το όποιο χιούμορ μου και θα πω τα εξής:
1) Δεν μπορείς να μην "τους ρίξεις ούτε πρώτη ματιά" γιατί για να γνωρίσεις κάποιον με τον κλασσικό τρόπο, πρέπει να τον κοιτάξεις, εκτός φυσικά και αν μιλάμε για κατ' αποκλειστικότητα εύρεση συντρόφου μέσω forum/chat/facebook/msn/ταχυδρομείου (τα γνωστά pen-pals) κλπ.
2) Οι ολοκληρωτικές απόψεις που "μαλακοποιούν" όλους τους άντρες ή "ξεκωλίζουν" όλες τις γυναίκες μιας συγκεκριμένης κατηγορίας ή όχι, μου προκαλούν δυσανεξία και αναστροφή του στομάχου και του εντέρου ως το δωδεκαδάχτυλον. Η σκωληκοειδής απόφυση εξαιρείται για λόγους ντεκόρ. Μου δημιουργούν δε την εντύπωση ότι ο εκφραστής τους έχει πληγωθεί τόσο πολύ από την απόρριψη εξ αυτών, που επιλέγει αντί να αντιμετωπίσει τα μειονεκτήματα στοχευμένων ατόμων που φταίνε, να γενικεύσει για όλους/ες και ύστερα να βουλιάξει το κεφάλι του ωσαν τη στρουθοκάμηλο στην άμμο για να γλυτώσει.
Ξέρεις τι λέω όμως για τον στρουθοκαμηλισμό; Μπορεί να μη βλέπεις πια τα προβλήματα που έρχονται στο διάβα μπροστά σου, αλλά δε βλέπεις και τους 10 χιλιάδες βεδουίνους που τρέχουν ξωπίσω σου να σε φτάσουν για να σε μαστιγώσουν για όσα εκφράζεις.
Σε πολύ απλά ελληνικά, δε μπορείς να λες τέτοια πράγματα και ύστερα να νίπτεις τας χείρας σου. Κάποτε θα ρθεί η μέρα που η τράπεζα της ζωής θα σου ζητήσει να καλύψεις αυτές τις επιταγές χολής που εκδίδεις...
Είναι γνωστό το πώς οι άντρες κατηγοριοποιούν τις γυναίκες (για σχέση, για π..., για φίλη κλπ κλπ). Εγώ επιλέγω να ανήκω σε μια συγκεκριμένη κατηγορία.
Την κατηγορία που κατηγορεί τους πάντες; Εξού και η λέξη κατηγορία, διότι κατηγορεί! (Εξ επίτηδες κάνω λεξιπλασίες αλα Φατσέας από το Κολοκοτρωνίτσι)
Πολύ σωστά τα λες. Απλά εγώ πήρα σαν δεδομένο οτι κάποιος τριαντάρης ψάχνει μόνο 20 άρα, και σε αυτό απάντησα.
Ποτέ μην παίρνεις κάτι στον κόσμο ως δεδομένο. Δεν μπορεί όλος ο κόσμος να σε πάρει εσένα ως δεδομένη, οπότε σίγουρα υπάρχει τουλάχιστον ένας άνθρωπος που θα σε εκτιμήσει. Αν εσύ όμως με τις εκφράσεις σου μπορέσεις και πάρεις όλο τον κόσμο ως δεδομένον (όπως και κάνεις) χτίζεις τέτοια τείχη γύρω σου που δεν αφήνεις στα σίγουρα πλέον κανέναν να σε εκτιμήσει.
Θα καταλήξεις να είσαι σα τη Βόρεια Κορέα που χτίζει σύνορα σε κάθε πράγμα, και στην ουσία όλος ο κόσμος ζει και μια χαρά χωρίς αυτήν ενω εντός των συνόρων της οι άνθρωποί της πεινάνε. Είναι αυτή αποκομμένη από τον κόσμο, όχι ο κόσμος από αυτήν. Εξαρτάται τι βλέπουμε ως κέντρο του κόσμου λοιπόν, και όταν βάζουμε σ' αυτή τη θέση τον εαυτό μας, βράστα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.