05-07-17
22:57
Με την ιδια λογικη γιατι απλα να ειναι;
Ξυραφι του οκαμ. Τσαγιερο του ρασελ. Ελαχιστες υποθεσεις του πυθαγορα. Μη διαψευσιμοτητα του ποπερ. Διαλεξε ενα απο ολα
Για να γινω λιγο πιο αναλυτικος, συμφωνα με το ξυραφι του οκαμ η εικασια με τις λιγοτερες υποθεσεις ειναι η σωστη. Ξεκαθαρα το να ΜΗΝ υπαρχει σκοπος ειναι πιο απλη εικασια. Γιατι αν υπαρχει σκοπος το ερωτημα γινεται, ποιος ειναι ο σκοπος, ποιος εχει δημιουργισει το σκοπο, με τι κριτηρια κτλ κτλ.
Συμφωνα με το τσαγιερο το ρασελ, οταν κανεις μια τοσο βαρυσημαντη εικασια οσο "υπαρχει ενα τσαγιερο σε τροχια γυρω απο τον δια" τοτε οφειλεις εσυ που κανεις την εικασια να εχεις αναλογα βαρυσημαντα αποδεικτικα. Δεδομενου οτι δεν υπαρχει κανενα αποδεικτικο σχετικα με την σκοπιμοτητα της υπαρξης...
Η αρχη της διαψευσιμοτητα λεει οτι μια εικασια μπορει να θεωρηθει σωστη μονο αν υπαρχουν συνθηκες κατω απο τις οποιες μπορει να αποδειχθει εσφαλμενη. Η εικασια "δεν υπαρχει σκοπος" μπορει να αποδηχθει εσφαλμενη, αν κατεβει ο θεος τωρα και μου πει "εισαι μαλακας ο σκοπος ειναι 42" θα αναγκαστω να πω οτι η εικασια μου ειναι λαθος. Κατω απο ΠΟΙΕΣ συνθηκες μπορει η εικασια "υπαρχει σκοπος" να αποδηχθει λαθος?
Αν ξαφνικα αρχισουμε να θεωρουμε οτι τιποτα δεν χει σκοπο και αιται τοτε χανουμε το νοημα της ζωης.
Οπως καταλαβαινει η υπαρξη η μη νοηματος ειναι κατι που απασχολει τους ανθρωπους απο παντα. Φυσικα ειμαστε ζωα που εχουν την αναγκη να ανθρωπομορφιζουν και να θεωρουν οτι ολα μοιαζουν διαδικαστικα με τους ιδιους. Δεν ειναι τυχαιο οτι "ειμαστε εικονα και ομοιωση του θεου". Αυτο ειναι μια ξεκαθαρη προβολη μας, πρακτικα φτιαξαμε ενα θεο κατ εικονα και ομοιωση μας.
Στα λογια του πολ σαρτρ, του ντοστογιεφσκι, του καφκα, του ιονεσκο η του μπεκετ "η ζωη εχει οσο νοημα οσο επιλεγουμε να της δινουμε".
Πιο φορμαλιστικα, "ο ανθρωπος ειναι ενας ελευθερος, αυτοβουλος και υπευθηνος παραγωντας που καθοριζει την εξελιξη της ζωης του μεσω πραξεων της βουλισης".
Το αλλο που λες δεν το εχω ψαξει για να σου πω την αληθεια.Παντως ειναι μια "εκτιμηση" αυτο δεν την καθιστα ορθη
Aν θες διαβασε το βιβλιο του Lawrence Krauss "a universe from nothing", δεν ειναι τραγικα δυσκολο, και οσες πρωαπαιτουμενες εννοιες χρειαζεται (λιγα βασικα πραγματα στη γενικη σχετικοτητα) τα εξηγει το ιδιο.
Σαν υποθεση ειναι αρκετα ισχυρη οτι το συμπαν εχει συνολικη ενεργεια μηδεν και οι σχετικες μετρησεις μας στη καμπυλοτητα κτλ τεινουν προς τα εκει. Βασικα η αποκλειση απο τη συνολικη ενεργεια του συμπαντος να ειναι μηδεν σε αυτη τη φαση ειναι οριακα στο στατιστικο σφαλμα. Ειμαστε σχεδον σιγουροι ειναι ειναι μηδεν.
Σε πιο προσωπικο επιπεδο, δεν ειναι λιγακι ποιητικο το γεγονος οτι οργανωμενες μαζες ανθρακα, υδρογωνου, αζωτου και οξυγωνου πανω σε μια γαλανολευκη ελαχιστα νοπη πετρα γυρω απο ενα κιτρινο ζεστο συνεφο σε ενα κατα τα αλλα αδειο και αφιλοξενο συμπαν μπορει να αυτοπραγματωνετε?
Οπως ειπε ο χιτσενς, αν δεν πιστευεις οτι ηρθαμε απο το τιποτα, απλα περιμενε γιατι το τιποτα ερχεται και μαλιστα γρηγορα (αναφερομενος στην επιταχυνομενη διαστολη του συμπαντος που τελικα θα μας αφησει ανικανους να βλεπουμε περα απο το σημειο που ειμαστε βαρυτικα κλειδομενοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.