jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
03-06-23
19:56
Ποια αείμνηστη καλέ;;; Ζει ακόμη η γυναίκααείμνηστη Καίτη Κωνσταντίνου στο ρόλο της Δεσπούλας Δεληγιάννη
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
28-11-20
17:55
περίεργο, γιατί μαζί με τον ακραίο φεμινισμό και οι ίδιες οι εταιρειες πληροφορικής το πιστεύουν αυτό και πιέζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση
Τις εταιρίες πληροφορικής τις έφερα ως ένα παράδειγμα, γιατί είναι ένας κλάδος που δίνει σημασία στο μυαλό και όχι στα σωματικά, εξωτερικά ή άλλα χαρακτηριστικά και επειδή είναι σχετικά καινούριος κλάδος απασχόλησης.Συγκεκριμένα με τον κλάδο της πληροφορικής, που έχει αναφερθεί παραπάνω, η εκπροσώπηση των γυναικών είναι μία πολύ παράξενη ιστορία. Τις πρώτες δεκαετίες της πληροφορικής και μέχρι και τις δεκαετίες του '70 και του '80, οι γυναίκες που ασχολούνταν με την πληροφορική αποτελούσαν μέγεθος συγκρίσιμο με τους άντρες. Ενδεικτικά, τον περίφημο υπολογιστή που είχε ο Lorenz σε ένα δωμάτιο δίπλα στο γραφείο του - αυτόν που «γέννησε» την ιδέα των χαοτικών συστημάτων - τον χειρίζονταν γυναίκες, όχι λόγω κάποιας προτίμησης του ίδιου του Lorenz αλλά γιατί ήταν όντως πολλές οι γυναίκες στον χώρο των υπολογιστών. Ωστόσο, καθώς τα χρόνια πέρασαν, μυστηριωδώς οι γυναίκες εξαφανίστηκαν από τον χώρο.
Ο Lorenz ο ίδιος έδινε credit στις συνεργάτιδές του στις διάφορες δημοσιεύσεις του, ωστόσο αυτό δεν ήταν η νόρμα της εποχής γενικά για τα άτομα που ασχολούνταν με την πληροφορική.
Άρα η "εμφυλοποίηση" του κλάδου δεν συντελέστηκε προτού θεσπιστεί η ισότητα των δύο φύλων, επομένως γιατί τον εμφυλοποιουμε τώρα εμείς, οι εταιρίες, οι κυβερνήσεις, όταν είναι στατιστικά ξεκάθαρο ότι προσελκύονται οι άνδρες προτιμούν τις επιστήμες αυτές περισσότερο από τις γυναίκες;
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
28-11-20
13:25
Πάντως, αυτό που λέει ο Athan92 ισχύει έως έναν βαθμό. Στον δυτικό κόσμο οι γυναίκες δεν επιλέγουν με την ίδια ευκολία τις STEM, αλλά ούτε και χειρωνακτικές εργασίες (εκτός της "καθαρίστριας"). Το όλο point του φεμινισμού είναι ότι οι γυναίκες επιθυμούν ίσες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας. Από εκεί και πέρα, όμως, αν οι ίδιες δεν είναι ικανές για τη θέση, δεν μπορούν να υποχρεώσουν τον εργοδότη ή την πολιτεία να εξασφαλίσουν τη θέση για αυτές, μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Ο ακραίος και μη υγιής φεμινισμός θεωρεί ότι ένα περιβάλλον εργασίας που είναι ανδροκρατούμενο (π.χ. μία εταιρία πληροφορικής) δεν δίνει ίσες ευκαιρίες στις γυναίκες, αμελώντας το γεγονός ότι οι γυναίκες αποτελούν μικρότερη δεξαμενή εργαζομένων στους εν λόγω κλάδους (άρα και οι πιθανότητές τους μειώνονται).
Με την ίδια λογική δεν βλέπουμε γυναίκες οικοδόμους και γυναίκες αθλήτριες να ανταγωνίζονται με άνδρες αθλητές. Εκεί, όμως, ο ίδιος ακραίος φεμινισμός προτάσσει το κριτήριο της σωματικής διάπλασης. Ακριβώς γιατί η σωματική διάπλαση και μυϊκή δύναμη των γυναικών δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους βαριές εργασίες.
Στην Ελλάδα, αρκεί κάποιος να μπει μέσα στα πανεπιστήμια και να δει τα ποσοστά ανδρών και γυναικών. Στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών η συντριπτική πλειοψηφία είναι άνδρες (θυμάμαι στο Πανεπιστήμιο, στο 1ο έτος παρακολουθούσαν 2-3 γυναίκες τα μαθήματα). Στον αντίποδα, στο τμήμα Νηπιαγωγών η συντριπτική πλειοψηφία είναι γυναίκες (παρακολουθούν 2-3 άνδρες). Άρα πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μεγαλύτερη εκπροσώπηση του γυναικείου φύλου στην εταιρία πληροφορικής ή του ανδρικού φύλου σε ένα νηπιαγωγείο; Αφού η ζυγαριά των υποψήφιων εργαζομένων γέρνει προς το ένα φύλο...
ΥΓ. Κι εγώ δεν βρίσκω δουλειά γραφείου, γιατί ζητούν μόνο γυναίκες
Με την ίδια λογική δεν βλέπουμε γυναίκες οικοδόμους και γυναίκες αθλήτριες να ανταγωνίζονται με άνδρες αθλητές. Εκεί, όμως, ο ίδιος ακραίος φεμινισμός προτάσσει το κριτήριο της σωματικής διάπλασης. Ακριβώς γιατί η σωματική διάπλαση και μυϊκή δύναμη των γυναικών δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους βαριές εργασίες.
Στην Ελλάδα, αρκεί κάποιος να μπει μέσα στα πανεπιστήμια και να δει τα ποσοστά ανδρών και γυναικών. Στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών η συντριπτική πλειοψηφία είναι άνδρες (θυμάμαι στο Πανεπιστήμιο, στο 1ο έτος παρακολουθούσαν 2-3 γυναίκες τα μαθήματα). Στον αντίποδα, στο τμήμα Νηπιαγωγών η συντριπτική πλειοψηφία είναι γυναίκες (παρακολουθούν 2-3 άνδρες). Άρα πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μεγαλύτερη εκπροσώπηση του γυναικείου φύλου στην εταιρία πληροφορικής ή του ανδρικού φύλου σε ένα νηπιαγωγείο; Αφού η ζυγαριά των υποψήφιων εργαζομένων γέρνει προς το ένα φύλο...
ΥΓ. Κι εγώ δεν βρίσκω δουλειά γραφείου, γιατί ζητούν μόνο γυναίκες