Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Η σκηνή όπου η Νταινέρυς έδωσε το «Λόγο τού Θρόνου» ήταν πολύ δυνατή και μου άρεσε. Βέβαια, το γεγονός πως μετά τη μάχη με τους walkers της έμειναν 100 στρατιώτες, στο King’ s Landing πήγε με 500 και τελικά επέζησαν γύρω στους 3000 το λες και θαύμα.
Up until this point all perfect.
Η σκηνή με την Ντάνυ και τον Τζον με προβλημάτισε πολύ. Δεν είδα καμία Mad Queen. Είδα μια ενθουσιασμένη και ερωτευμένη Νταινέρυς με αδικαιολόγητα ηλίθιο reasoning. Αν ήταν τρελή θα έπρεπε να ήταν αδίστακτη, σκληρή, προσβλητική, αυταρχική. Η συμπεριφορά της προς τον Τζον δεν έβγαζε κανένα απολύτως νόημα.
Οι unsullied αντί να εκδικηθούν για τη δολοφονία της βασίλισσάς και ελευθερώτριάς τους, δέχονται την πρόταση του κατ’ αυτούς προδότη Τύριον να γίνει Βασιλιάς... ο Μπραν και ο δολοφόνος Τζον... να αφεθεί ελεύθερος και να πάει πίσω στη Night’s Watch(η οποία μετά την ειρήνη με τους wildings και τον αφανισμό των walkers δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης, αλλά γουατέβερ).
Οι ντοθράκι εξαφανίζονται, οι unsullied ψιλοβαρέθηκαν και την κάνουν, αλλά ο Τζον πηγαίνει στη Night’s Watch, γιατί πανω από όλα είναι έντιμος and a deal is a deal
Τελικά ποιο ήταν το νόημα του να είναι Ταργκάρυαν; Απλώς να επιταχύνει την κατάληξη της Νταινέρυς στην τρέλα;
Ο Μπραν, πιθανότατα ο πιο χρήσιμα άχρηστος χαρακτήρας στη σειρά, ξαφνικά δέχεται να γίνει Βασιλιάς, μολονότι πριν μερικά επεισόδια διατρώνωνε ότι ζει στο παρελθόν, δεν είναι άνθρωπος κλπ. Σίγουρα οι γνώσεις του(που ποτέ δεν ξεκαθαρίζεται ποιες ακριβώς είναι) θα φανούν πολύ χρήσιμες για να διοικεί σωστά, αλλά ως βασιλιάς δεν θα εμπνεύσει ποτέ ενότητα. Γι’ αυτό και έπρεπε να γίνει απλώς σύμβουλος του Βασιλιά. Έπειτα, το ότι δε θα κάνει παιδιά, οι βασιλείς δε θα αναδεικνύονται βάσει κληρονομικής διαδοχής αλλά ικανοτήτων κλπ είναι ρομαντικά και όμορφα, αλλά στη μεσαιωνική ηθική του Westeros είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως θα έχουν επιτυχία. Πάντως, φαίνεται πως η ιστορία τους ακολουθεί τη δική μας. Ανυπομονώ για sequel spin-off για την άνοδο της αστικής δημοκρατίας και την κατίσχυση των σοβιέτ.
Η Σάνσα θελει ανεξαρτησία και την παίρνει, με τους υπόλοιπους Lords απλώς να κοιτάζουν.
Ο Πόντρικ γίνεται King’s guard. Γελάω.
Ο Σαμ νέος αρχιμέηστερ, απλώς και μόνο επειδή είναι βασικός χαρακτήρας.
Ο Μπρόν Lord του Highgarden, επειδή ο Τύριον του το υποσχέθηκε υπό την απειλή τόξου. Και Master of Coins, παρόλο που στην τρίτη σαιζόν, για όποιον θυμαται, δεν μπορούσε να συλλάβει την έννοια του δανείου.
Με λίγα λόγια όλα τα αγαπημένα μας παιδιά πήραν από υπουργείο. Νέος βασιλικός οίκος στο Γουέστερος το ΠΑΣΟΚ.
It was forshadowed all along, duh.Δεν μπορώ να διαχειριστώ το ότι περίμενα 6 χρόνια να δω ποιος θα κάτσει στο θρόνο για να "κάτσει" τελικά...ο Μπραν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Τελος παντων απορριπτω οτι η ζωη της ηταν χειροτερη βασει της δικης μου κρισης .
Παρα αυτα κανεις λαθος εαν νομιζεις οτι ο ΛΦ και η Σερσει ηταν καλοι παικτες .Ειναι βασικα ζητηματα στρατηγικης . Αλλα μην το παμε εκει διοτι η σειρα εχει τρομερα λαθη και γινεται μη ρεαλιστικη . Φυσικο δηλαδη γιατι μετα απο ενα σημειο βλεπεις LOTR με Walking Dead . Το θεμα ειναι οτι υπαρχουν αυτοι που κερδιζουν μαχες και αυτοι που κερδιζουν πολεμους .Ο ΛΦ και η Σερσει ηταν το δευτερο.
Καλα τι ηταν αυτο που ειπες τωρα; Πως το σκεφτηκες αυτο, να αντιπαθω την ηθοποιο,απο που και ως που,την ξερω;
Μου φαινεται παιρνετε λιγο too seriously, την κριτικη για την σειρα .
Κι όμως πολλοί την αντιπαθούν για τη φάτσα της ή επειδή λένε δεν παίζει καλά. Και αυτή η αντιπάθεια διοχετεύεται στο χαρακτήρα πολλές φορές. Εγώ πχ από την αρχή εκνευριζόμουν με τη φάτσα τού Σαμ, ήθελα να του δώσω μπουνιά Και γι’ αυτό το λόγο δεν τον συμπάθησα ποτέ.
Ένιγουει, νομίζω πως όταν και εφόσον διαβάσεις τα βιβλία ή κάνεις rewatch τη σειρά, θα αναθεωρήσεις πολλές απόψεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
1. Συμφωνω για τον Τζον,ωστοσο πιστευω οτι αναμεσα σε 1000 καλα του το 1 κακο δεν πρεπει να τον κανει ακαταλληλο για βασιλια . Εαν το παμε ετσι και η Σανσα ειναι αχρηστη στο να πολεμαει και δεν εχει ουτε μια γνωση στρατηγικης,το οποιο ειναι απαραδεκτο για οποιον ηγηθει .
2. Tην Αρυα αστην στην ακρη,ειπαμε δεν θα γουσταρε να αναλαβει τον θρονο,δεν ειναι το στυλ της . Ωστοσο απο που προεκυψε οτι ειναι fucked up δεν ξερω . Επειδη προτιμησε να εξασκηθει στην τοξοβολια αντι να μπεκροπιει; Ουαου,πρεπει να την πανε απομονωση δεν ειναι καλα η κοπελα . Νομιζω οτι μια χαρα εχει ανθρωπινη πλευρα ακομα και σε σχεση με την Σανσα ειναι πιο "ζεστη" σαν χαρακτηρας .
3. Το οτι η ζωη χτυπησε την Σανσα πιο σκληρα απο ολους δεν το σχολιαζω καν,δεν ισχυει καθολου αυτο . Ο Μπραν ας πουμε ειχε good life που εγινε σακατης επειδη το μονο του λαθος ηταν οτι ειδε αμαρτιες αλλων ή ο Ρομπ που ειδε να ξεκοιλιαζουν την γυναικα που ηταν ερωτευμενος και το παιδι του μπροστα στα ματια του ενω ηταν φιλοξενουμενος . Απορω για ποιον λογο προσπαθεις να της δωσεις πατηματα που δεν εχει,και πολυ καλη ηταν η ζωη της σε σχεση με αλλους μην σου πω . Για να μην σχολιασω οτι εμαθε απο τους κορυφαιους...εννοεις απο αυτους που σαπιζουν στο χωμα; Not so good teachers afterall .
1. Εγώ μιλάω για southern politics, δολοπλοκίες, μηχανορραφίες κλπ. Τον Τζον ή θα τον χειραγωγούσαν πανεύκολα κάνοντας επίκληση στα ευγενή του αισθήματα ή θα τον δολοφονούσαν. Η Σανσα ξέρει να παίζει το game. Το ότι δεν ξέρει να πολεμάει είναι άσχετο. Ούτε ο Βάρυς ούτε ο ΛΦ ήξεραν, αλλά στην ουσία έλεγχαν τον βασίλειο(με βάση τα βιβλία, ξέχνα τι τους έκαναν στη σειρά).
2. Είναι υποκειμενικό, αλλά εγώ τουλάχιστον το βρίσκω πολύ fucked up, και αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος που το έδειξαν. Αλλά και πέρα από αυτό, δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως η Άρυα, ακόμα κι αν ήθελε, θα γινόταν καλή ruler.
3. Γούελ, ξεκίνησε φουλ κακομαθημένη νομίζοντας πως θα γίνει βασίλισσα, ο Τζόφρυ θα τις έφερνε λουλούδια και θα έπαιζαν όλοι μαζί με τα παιδάκια τους. Όμως 14 χρονών είδε να αποκεφαλίζουν τον πατέρα της, να την αναγκάζουν να κοιτάζει το νεκρό κεφάλι του, να προσποιείται πως χαίρεται για το θάνατό του, αλλά και για τη σφαγή στο red wedding. Της φέρονταν σα σκουπίδι, την χτυπούσαν, την ανάγκασαν να παντρευτεί τον Τύριον(η ξεφτίλα της περίπτωση γινεται καλύτερα αντιληπτή αν έχεις διαβάσει τα βιβλία). Είδε τον ΛΦ παιδεραστή να της την πέφτει, τη θεία της να προσπαθεί να τη σκοτώσει, τον ΛΦ να σκοτώνει τη θεία. Μετά εμπιστεύτηκε τον ΛΦ, είπε ψέματα γι’ αυτόν και εκείνος την πούλησε στον Ραμσει. Ο οποίος Ραμσει την βίαζε στο ίδιο της το σπίτι και έβγαζε τα δέρματα των παλιών της υπηκόων publicly.
Ο Μπραν και ο Ρομπ πέρασαν ποοοολύ καλύτερα. Ουσιαστικά ο Ρομπ πέρασε άσχημα τα τελευταία 5λ της ζωής του. Η Σάνσα ήταν αιχμάλωτη πολέμου 6 χρόνια. Δυσκολεύομαι λίγο να πιστέψω πως πρέπει να επιχειρηματολογήσω για όλο αυτό
Το ότι έμαθε από τους καλύτερους(ξέχασα να συμπεριλάβω την Μάρτζορυ και την Ολέννα) και από τη διαφορετική συμπεριφορά που επιδείνκυε ο κάθε «παίκτης» είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Το ότι αυτοί οι παίκτες δεν ήταν κορυφές στο political scheming, επειδή απλώς τώρα είναι νεκροί, είναι πολύ επιδερμική εξέταση του ζητήματος imo.
Γιατί είσαι τόσο θυμωμένος με τη Σάνσα; Μήπως είναι αντιπάθεια για την ηθοποιό or something?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Εαν καποιος μπορει να ηγηθει αυτος ειναι μακραν ο Τζον εαν οχι η Αρυα(η οποια δεν θα ηθελε κιολας),αρκει να καταλαβει ποτε πρεπει να την κανει στους αλλους πριν του την κανουν .
Ο Τζον είναι άβουλος, αφελής, υποτιμά τους αντιπάλους του και πολυ έντιμος for his own good. Γι’ αυτό και δεν άντεξε για πάνω από χρόνο ως Lord Commander και τον δολοφόνησαν. Έχει παρόμοια προσωπικότητα με τον Νεντ, που επίσης δολοφονήθηκε. Είναι τίμιοι και οι δύο, εμπνέουν σεβασμό και ενότητα, αλλά στο μεγάλο Game είναι άχρηστοι και ακατάλληλοι για ηγέτες. Και ο Τζον δεν πρόκειται να αλλάξει, it’ s who he is.
Η Άρυα ναι έγινε ξαφνικά μέσα σε δύο σαιζόν cool omnipotent assassin-ninja με δυνάμεις θεού, αλλά πέρα από αυτό τι; Είναι loner, σπάει την παράδοση για γάμο, παιδιά κλπ που για την κοινωνική ηθική του Westeros είναι απαραίτητα, διακατέχεται από δίψα για τυφλή εκδίκηση και φαίνεται να έχει χάσει την ανθρώπινη πλευρά της(αν και στα τελευταία επεισόδια προσπαθούν να την ξανακάνουν άνθρωπο, αλλά είναι φανερό πως είναι ακόμα fucked up - όλοι πάρταραν που νίκησαν στην ίδια την αποκάλυψη με τους white walkers και εκείνη, μολονότι MVP, εξασκούταν στην τοξοβολία, λολ).
Η Σάνσα ξεκίνησε αφελής και κακομαθημένη, but life hit her hard. Ίσως και πιο hard από όλους τους βασικούς χαρακτήρες της σειράς. Έγινε στυγνή ρεαλίστρια, έμαθε το Game δίπλα σε κορυφές, όπως η Σερσει και ο ΛΦ, έμαθε να λέει ψέματα, να μην υποτιμά τους αντιπάλους της, να δημιουργεί χάος προς όφελός της. Είναι αποφασιστική, δεν δειλιάζει να πει τη γνώμη της, δεν είναι άβουλη ούτε υποτακτική, έχει μάθει να σταθμίζει καταστάσεις και συμφέροντα και μην αναζητά τυφλή και ασύμφορη εκδίκηση. She ‘s a perfect fit.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο θάνατος του Βάρυς ήταν κάπως απογοητευτικός και θε περίμενε κανείς ο Master of Wispers να ήταν πιο προσεκτικός στις κινήσεις του. Βέβαια, στο χολυγουντιανό μπλόκμπαστερ στο οποίο έχει εξελιχθεί η σειρά, το έξυπνο plotting behind the scenes δυστυχώς παρέλκει πλέον.
Ο σκηνή τού Τύριον με τον Τζέιμι ωραία.
Δεν μπόρεσα παρά να γελάσω με τους Ντοθράκι και τους Unsullied, που φαίνεται πολλαπλασιάζονται την ημέρα. Έδωσε άσχημα φλας μπακ για το πόσο αποτυχημένο ήταν το White walker’s story.
Το γεγονός πως η Νταινέρυς εξολόθρευσε όλη την άμυνα του King’s Landing μόνο με τον Ντρόγκον ήταν σουρεαλιστικό, δεδομένων των όσων είχαμε δει στα προηγούμενα επεισόδια, για το πόσο ευάλωτοι είναι οι δράκοι και εύστοχοι οι τοξοκαταπέλτες or whatever it’s called. Βέβαια, ολόκληρη η κατεύθυσνη του σεναρίου δεν ήταν να δώσει μια αμφίρροπη μάχη, ούτε να καταστήσει την Σέρσει τον ultimate villain, αλλά να δούμε την μετατροπή της Breaker of Chains σε Mad Queen the junior. Still, το ότι κατέστρεψε ολόκληρη την πρωτεύουσα μόνη της φάνηκε υπερβολικά εύκολο. Πάντως, η κατάληξή της στην τρέλα ήταν δικαιολογημένη και επόμενη, αν λάβουμε υπόψη το βιολογικό background και τις όσες απώλειες υπέστη η ίδια αυτή τη σαιζόν, και διαφωνώ με όσους λένε πως ήταν out of character ή rushed. Πάντως, μου έκανε εντύπωση που άρχισε να καίει όλη την πόλη και άφησε το Red Keep τελευταίο, δίνοντας έτσι παρά λίγο τη δυνατότητα στη Σέρσει(που στην τελική αυτή έπρεπε να καεί, όχι οι άμαχοι) να διαφύγει. Είπαμε Mad Queen, αλλά όχι και Stupid Queen.
To cleganebowl ήταν κάπως forced και «αμερικανιά».
Ο Γιούρον κατικατούρα. Δεν έχω κάτι να σχολιάσω.
Η Σέρσει πεθαίνει μαζί με τον Τζέιμι, σαν σε σκηνή από σαιξπηρικό έργο. Νομίζω ότι ήταν αξιοπρέπες closure στην μάλλόν πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα της σειρας. Γενικά όλοι οι Lannister είναι πάρα πολύ καλοδουλεμένοι ως χαρακτήρες, γεγονός που καταδεικνύει την συγγραφική ιδιοφυΐα τού Μάρτιν. Τόσο πολυδιάστατος χαρακτήρας και τόσο σύνθετη προσωπικότητα. Σίγουρα διέπραξε φρικαλεότητες, αλλά πάντοτε κάτω από ειδικές περιστάσεις, καθιστώντας την morally grey character. Στενοχωρήθηκα να την βλέπω τόσο απελπισμένη και τόσο αναστατωμένη για το αγέννητο παιδί της. Και τραγικό που το επεισόδιο προβλήθηκε την Ημέρα της Μητέρας.
Ορισμένοι λένε πως το redemption arc του Τζέιμι θυσιάστηκε αναιτιολόγητα και ίσως να έχουν δίκιο. Αλλά και πάλι η σκηνή μου άρεσε πολύ.
Το όλο story της Άρυα στο συγκεκριμένο επεισόδιο έχει λόγο ύπαρξης μονάχα αν στο επόμενο δολοφονήσει την Mad Queen. Αναμένουμε.
Αυτά από άποψη writing, το όποιο ήταν σκέτο καλό, με ορισμένα λογικά inconsistencies αλλά τίποτα εξόφθαλμο.
Τα visuals ήταν απίστευτα και unmatched.
Το directing φοβερό. Μου άρεσε ιδιαίτερα που εστίασαν στους αμάχους και πρόσπαθησαν να δείξουν την απόλυτη καταστροφή που συνεπάγεται ο πόλεμος για τους απλούς πολίτες. Ακόμα και οι «καλοί» του Βορρά βιάζουν και σκοτώνουν γυναικόπαιδα.
Το acting επίσης αξαιρετικό. Το βλέμμα της Νταινέρυς, όταν χτυπάπάνε οι καμπάνες. Η απόγνωση της Σέρσει. To the point.
Μάλλον το καλύτερο επεισόδιο της σαιζόν. Ούτε κατά διάνοια το καλύτερο της σειράς. 7/10.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Κοίτα, σε γενικές γραμμές δίκιο έχεις απλά τα λες υπερβολικά και το χάνεις. Όχι απαραίτητα εσύ, τόσος κόσμος που λέει πόσο παταγώδη αποτυχία είναι και άλλα τέτοια.
Ο θάνατος του δράκου γιατί ήταν παράλογος; Είχε δείξει τον καταπέλτη (πώς σκατά να το πω) από πολύ νωρίς και είχε δείξει και την Σέρσι να δίνει οδηγίες στον Qyburn. To παράλογο δεν ήταν που πέθανε ο ένας, ήταν που τη γλίτωσε ο άλλος. Προσωπικά το βρίσκω όντως ενδιαφέρον που πεθαίνουν οι δράκοι γιατί χάνεται το πλεονέκτημα της Ντάνι. Ένιγουει.
Στο ότι είναι εντελώς άτοπο που πήγαν στο Κινγκς Λάντιινγκ να απαιτήσουν την παράδοση της Σέρσι λες και τους κάλεσε για καφέ συμφωνώ απόλυτα. Αυτό δεν πάει κόντρα στο χαρακτήρα της Ντάνι γιατί έχει δείξει πολλάκις ότι δεν το χει ούτε με την στρατηγική ούτε με τη διπλωματία, πάει κόντρα στον χαρακτήρα του Τύριον. Αυτόν ναι, τον έχουν καταλήξει όντως καρικατούρα του άντρα που ήταν κάποτε, όπως είχαν κάνει στα τελευταία του και τον LF θεοσχωρέστον.
Παταγώδης αποτυχία δεν είναι σε καμία περίπτωση. Είναι απλώς μια καλή σειρά φαντασίας. Καλή, αλλά με σφάλματα. Και για μια σειρά που έχει το ασύλληπτο 9.5 στο imdb και έχει αξιώσεις να μείνει στην ιστορία της τηλεόρασης ως μία από τις καλύτερες, τέτοια σφάλματα κάνουν μπαμ.
Ο παραλογισμός δεν ήταν ο θάνατος αυτός καθαυτόν του δράκου. Ήταν το γεγονός πως ο στόλος τής Νταινέρυς προχωρούσε αμέριμνος λες και πήγαιναν ταξίδι αναψυχής. Ενώ ήδη ο Γιούρον τους είχε αιφνιδιάσει δυο και τρεις φορές, αν θυμάμαι καλά, στο παρελθόν και τους είχε εξολοθρέυσει.
Όπως και το γεγονός πως δεν τον είδαν ούτε οι δράκοι ούτε τα πλοία της Νταινέρυς, παρά μόνο όταν ήταν 20 μέτρα μακριά. Ο παραλογισμός ήταν που πήραν τη Μισσάντε αιχμάλωτη, ενώ δεν υπήρχε τρόπος να γνωρίζουν ποια ήταν. Ο παραλογισμός ήταν που δεν κυνήγησαν να εξολοθρέυσουν όσους βγήκαν στην ακτή. Κλπ κλπ.
Δε νομίζω ότι χρείαζεται να είσαι στρατιωτική ιδιοφυία για να συνειδητοποιήσεις πως δεν είναι και ιδιαίτερα συνετό να σταθείς μερικά μέτρα πίσω από τα τείχη του μεγαλύτερου, πιο αδίστακτου και στα όρια της τρέλας εχθρού σου και με 10 στρατιώτες δίπλα σου να απαιτήσεις την παράδοσή του Είναι κοινή λογική. Ή μαλλον το ένστικτο αυτοσυντήρησης, που ύπαρχει και στα ζώα.
Θα αναρωτιόταν κανείς γιατί υπήρξαν τόσες τρύπες, ενώ θα μπορούσαν εύκολα να αποφευχθούν. Φυσικά, για να είναι η Νταινέρυς και ο Γκρέυγορμ μπροστά στην εκτέλεση της Μισσάντε.
Και είναι κρίμα να δεχόμαστε τόσες παραβιάσεις της λογικής, απλώς και μόνο για να έχουμε στο τελος μια σοκαριστική σκηνή. Το ίδιο συνέβη και στο τρίτο επεισόδιο. Η μαγεία, όμως, των προγούμενων σαιζόν ήταν πως τέτοιες ακριβώς σοκαριστικές σκηνές διέπονταν από ρεαλισμό και λογική συνοχή.
Όπως και να ‘χει, το GoT θα είναι πάντα στο τοπ3 των αγαπημένων σειρών μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Η Σάνσα φοβερή, η Άρια άφησε τον Γκέντρυ με το πουλί στο χέρι, ο Τζέιμι επιτέλους έκανε κάτι. Δεν καταλαβαίνω πως δεν σας άρεσε, ειλικρινά.
Αυτά ήταν ασήμαντες μικρές εξελίξεις δευτερευόντων χαρακτήρων. Συμφωνώ ότι ήταν ωραία, αλλά δεν μπορούν να αντισταθμίσουν τις λογικές τρύπες του κεντρικού plot του επεισοδίου, που ήταν η Νταινέρυς. Βέβαια, η καταστροφή του στόλου, ο ξαφνικός θάνατος του δράκου, η σφαγή τής Μισσάντε μπροστά στους αγαπημένους της ήταν αισθητικά επιτυχημένα, απολαυστικά(απολαυστικά με την έννοια του ποιοτικά, μην παρεξηγηθώ ) και προσέδωσαν ένταση που θύμιζε GoT, αλλά η λογική τους βάση ήταν ανύπαρκτη. Για να δεχτούμε ως αληθινά αυτά που έγιναν, έπρεπε να παρεμερίσουμε τις επιταγές τής κοινής λογικής και να κάνουμε τους χαρακτήρες διανοητικά καθυστερημένους for the sake of the plot(δεν είδαν το στόλο τού Γιούρον, ενώ υπήρχαν δύο δράκοι από πάνω-πήγαν στο king’s Landing με 10 unsullied για να απαιτήσουν την παράδοση της Σέρσεϊ, απλώς και μόνο για να είναι η Νταινέρυς και ο Γκρέυγορμ μπροστά στην εκτέλεση της Μισσάντε, προκειμένου να είναι πιο σοκαριστική η σκηνή, πραγματικά ό,τι να ‘ναι δηλαδή).
Το επεισόδιο ήταν απολαυστικό, η ώρα πέρασε ευχάριστα, αλλά, once you think τη λογική βάση τής συμπεριφοράς των χαρακτήρων, αποδομείται ολόκληρος ο ρεαλισμός της πλοκής, που τις προηγούμενες σαιζόν ήταν αυτός ακριβώς που της προσέδιδε τη μαγεία της, και ως εκ τούτου χαλάει όλο το storytelling.
Όλοι νομίζω γνωρίζαμε πως οι προσδοκίες ήταν τόσο υψηλές που ήταν αδύνατο να ικανοποιηθούν. Είναι άλλο όμως οι τεράστιες και κάπως άδικες προσδοκίες για masterful plot twists και ιδιοφυές writing, και άλλο η απλή απαίτηση για ρεαλισμό, αποφυγή στοιχειωδών λογικών χασμάτων και «ηλιθιοποίησης» των χαρακτήρων για χάρη αποκλειστικά τής υπόθεσης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ήλπιζα να πάρουμε από τον Μπραν κάποιες επιπλέον πληροφορίες για τον Night King, αλλά υποθέτω δε θα μάθουμε ποτέ τα κίνητρά του και θα παραμείνει χαρακτήρας ηθικά μονοδιάστατος και evil just for the sake of it. Ούτε μάθαμε πώς στο καλό τον σκότωσε η Άρυα. Πίστευα ότι θα έδιναν κάποια εξήγηση, αλλά nope.
Οι διάλογοι στην αρχή είχαν ενδιαφέρον και ήταν καλογραμμένοι. Τα πράγματα άρχισαν να χαλάνε όταν εμφανίστηκε ο Γιούρον με το στόλο του, που παραδόξως κανείς δεν τους είδε, επειδή τάχα ήταν κρυμμένοι πίσω από έναν βράχο... Σκότωσαν πανεύκολα και με τεράστια ακρίβεια τον Ρέηγκαλ, αλλά τον Ντρόγκον, που ήταν ακριβώς μπροστά τους, δεν τον πέτυχαν ούτε μια φορά.
Πήραν για αιχμάλωτο την Missandei, ξέροντας(άγνωστο πώς) ότι είναι σημαντική για την Νταινέρυς, και, αφότου κατέστρεψαν τον αντίπαλο στόλο, δε φρόντισαν να εξουδετερώσουν εκείνους που κατέφυγαν στην ακτή, because who cares...
Αλλά ο μεγαλύτερος βιασμός τής λογικής ήταν η σκηνή στο King’ s Landing. Μετά από τη θανάτωση του δράκου της και την καταστροφή τού στόλου της, η Νταινέρυς αποφασίζει να πάει στο King’ s Landing με μια ντουζίνα unsullied, τους καλύτερους συμβούλους της, τον στρατιωτικό της ηγέτη και τον τελευταίο δράκο της, ενώ σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται μια αδίστακτη Βασίλισσα και εκατοντάδες τοξότες ικανοί να σκοτώσουν τους πάντες και το δράκο σε μερικά δεύτερα και να τελειώσουν εκεί και τώρα τον πόλεμο... Σοβαρά, τι σκεφτόταν η Νταινέρυς; Το πιο τραγικό είναι πως η Σέρσεϊ δεν κάνει απολύτως τίποτα! Σέβεται φαίνεται ιδιαίτερα τον εθμικό κανόνα τού διεθνούς δικαίου περί ασυλίας των διπλωματικών αντιπροσώπων... Η μια βασίλισσα πιο χαζή απ’ την άλλη δηλαδή. Μήπως τελικά έπρεπε να κερδίσει ο Night King να τελειώνουμε;
Η όλη σκηνή χρησιμεύει απλώς για να προκαλέσει σοκ στους τηλεθεατές με την αδίσκτακτη σφαγή της Μισσάντε, μπροστά στα μάτια του Γκρέυγορμ και της Νταινέρυς... Θα μπορούσε να θυμίσει παλαιότερες έντονες και σοκαριστικές σκηνές, όπως τη θανάτωση του Νεντ ή της Σιρύν, αν δεν είχε τόσες λογικές τρύπες.
Θέλω πάρα πολύ να απολαυσω την τελευταία σαιζόν, αλλά τόσο λογικά ανάπηρες σκηνές είναι απλώς θλιβερές. Κρίμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.