Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
07-07-20
17:50
Δυστυχώς εγώ στην προσπάθεια μου να μη στεναχωρήσω κόσμο μερικές φορές το παρακάνω, όχι ακριβώς στο ψέμα αλλά ας πούμε ότι δεν έχω όρεξη να δω κάποιον/α... Θα πω "δε μπορώ σήμερα έχω δουλειά/ κάποιος θα έρθει σπίτι κλπ"..μερικές φορές, όμως, ο άλλος επιμένει για επόμενη μέρα ή μπορεί να μάθει τελικά ότι δεν ίσχυε αυτό και μένω εκτεθειμένος. Και αναρωτιέμαι αν θα ήταν καλύτερα να είχα πει στα ίσια "ξέρεις δε θέλω να σε δω σήμερα, γιατί θέλω να μείνω μόνος ή να δω κάποιον άλλο φίλο" με κίνδυνο να τον/την στεναχωρήσω ή να φερθώ διπλωματικά, αλλά αν αποκαλυφθεί το ψέμα θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα...
Υπάρχει και το χειρότερο σενάριο της ίδιας πρόθεσης, του να μη θες να στενοχωρήσεις κόσμο και γι αυτό να τους λες "ναι έλα δεν έχω κάτι σήμερα" και να έχεις την επιθυμία να κάτσεις να δεις σειρές ή να πας μια βόλτα μόνος σου αλλά να "ρίχνεις" τον εαυτό σου για να μη γίνεις κακός.
Τουλάχιστον η δική σου αντιμετώπιση είναι υγιέστερη.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
06-05-20
19:35
Tα πολιτικά ψέματα σε ποια κατηγορία υπάγονται;
Έχεις υπάρξει ποτέ σε πολιτική παράταξη; Αν ναι, θα ξέρεις γιατί υπάγονται στην κατηγορία "το 7ο* πάτωμα της Κόλασης όπου θα τους "χαιδεύουν" ορδές από γουρούνια όλους τους"
*Μπορεί να είναι και το 6ο πάτωμα δεν ξέρω, με την τοπολογία της Κολάσεως δεν τα πήγαινα ποτέ καλά, έχω και χρόνια να κατέβω εκεί κάτω.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
05-05-20
19:20
Βαδίζεις κι εσύ τον δρόμο του Σωκράτη λοιπόν..
Η κοινωνία ούτως ή άλλως θα προωθήσει το ψέμα , αφού από μόνη της έχει δεσμευθεί δημιουργώντας τις Αξίες και τα Δικαιώματα. Εν τέλει, καταλήξαμε να βιώνουμε τα ψέματα ως πραγματικές αλήθειες από προσωπικό εγωισμό και ζήλο αλλά κι από φόβο ενός κάτεργου κόσμου.
Θα έλεγα ότι εάν δεν έχουμε σκοπό να βλάψουμε κάποιον (δίνοντας κύριο λόγο στις προθέσεις), το ψέμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Φυσικά ενδέχεται να τον αδικήσουμε , αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.
Καμια φορά συμφωνώ με τον Καντ καμια φορά διαφωνώ..
Νομίζω όσο το αναλύω περισσότερο μπερδεύομαι, μάλλον γιατί περιμένουμε μια και μόνο απάντηση , μια και μόνη αλήθεια...'
who caressss..
May I point out that this particular one didn't thrive? Ελπίζω να μην έχω την κατάληξή του...
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
05-05-20
18:48
Το θέμα γενικότερα είναι πως το ψεμμα είναι beneficial και σαν τρόπος αμυνας και σαν τρόπος απόκτησης των πραγμάτων που θέλεις. Καλή και χρηση η ειλικρίνεια αλλά εκ των πραγμάτων κάνεις δεν πήγε μπροστά με τον σταυρό στο χέρι. Και ειδικά όσο πιο μεγάλους στόχους έχει κανείς τόσο πιο αναγκαίο είναι, γιατί το χρησιμοποιούν και οι άλλοι. Φαντάσου απλά σκηνή διαπραγμάτευσης που ο ένας δεν μπορεί να πει ψέμματα. Και σε πολλές περιπτώσεις, η ίδια η ζωή είναι μια σκηνή διαπραγμάτευσης, ιδιαίτερα αν είσαι από κάτω. Έχεις προϋπηρεσία; Όχι. Λυπαμε θέλουμε άτομο με προϋπηρεσία. Γιατι έχεις κενό στο βιογραφικό σου; Είχα κατάθλιψη επί δύο χρόνια. Θα σας εδοποιησουμε.
Προσωπικά δεν θεωρώ το ψέμα ανηθικότητα και την αλήθεια ηθική. Για εμένα είναι και τα δύο tools in the toolbox. Η ηθικοτητα έχει να κάνει με το πως τα χρησιμοποιεί κανείς και το τι θέλει να πετύχει.
Επισης είμαι πάρα πολύ καχύποπτος με άτομα που διατυμπανιζουν το ποσό ειλικρινείς είναι και το ποσό δεν γουστάρουν το ψέμα, γιατι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι πως ο ψεύτης είναι βασιλιάς σε έναν κόσμο που όλοι οι άλλοι είναι ειλικρινείς.
Νομίζω πως να τους ανακαλύψεις είναι το εύκολο. Αρκεί απλά να φανταστείς τον ιδανικό σου εαυτό και μετά να τον συγκρίνεις με τον τωρινό. Αν είσαι ειλικρινείς με τον εαυτό σου μπορείς να δεις τι είναι αυτό που σε κρατάει πίσω. Το δύσκολο κατ εμέ είναι να τους αντιμετωπίσεις.
Ακριβώς για τον ίδιο λόγο δεν έφερα την ηθική στη συζήτηση. Έφερα αντιθετα την επίγνωση της χρήσης του ψέμματος ως αντίδοτο στον ίδιο εκφυλισμό.
Αυτό που έγραψες περί καχυποψίας ήμουν έτοιμος να το γράψω αυτούσιο κι εγω (!). Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες. Ο καλύτερος ψεύτης θα σε πείσει ακριβώς ότι δεν μπορεί να πει ψέμματα. Κλπ, κλπ.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Η κοινωνική αλήθεια, κατ εμέ , διαφέρει από την προσωπική. Δεν έχω ξεκάθαρη απάντηση.
Ο άνθρωπος στο συγκεκριμένο παράδειγμα έχει μετανοήσει. Όλοι έχουν δικαίωμα σε μια δεύτερη ευκαιρία.
Αυτό που θα πρέπει να μελετηθεί , είναι ο χρόνος και η συνθήκες κάτω από τις οποίες ο πρώην φυλακισμένος οδηγήθηκε στη φυλακή. Οι κρίσεις μας δεν μπορούν να είναι αντικειμενικές γι αυτό και απορρίπτω την κοινωνική αλήθεια.
Ως αποτέλεσμα, η κοινωνία η ίδια, η οποία κατά τ άλλα προσπαθεί να εντάξει στο κοινωνικό σύνολο ξανά το άτομο, ζητά να μάθει για το ποινικό μητρώο του κάθε χ.
Έχει σημασία εαν κάποιος εκτίσει την ποινή του και η κοινωνία αποφανθεί ότι τελικώς θα πρέπει να ελευθερωθεί?
Εαν ναι, τι σημασία?
Βλέπουμε λοιπόν ότι η κάθε κρίση μας είναι ιδιοτελής και συνεπάγεται με το ψέμα.
Γιατί η επιβίωση/φόβος θα οδηγήσει το άτομο να αποκρύψει την αλήθεια .
Από την άλλη πλευρά, ο καθένας δικαιούται να γνωρίζει την αλήθεια κι έπειτα με δική του κρίση να απορρίψει ή να αποδεχθεί κάτι/κάποιον.
Συνεπώς το ψέμα δεν συνιστά μόνο ηθικό ζήτημα , αλλά και συγχρόνως πρακτικό. Μπορεί να σώσει αλλά και να οδηγήσει σε εκμετάλλευση.
Πρόσφατα είχα δει μια λίστα με ερωτήσεις ή απαντήσεις των τμημάτων ανθρώπινου δυναμικού σε τέτοιες περιπτώσεις. Guidelines στο τι να λένε Υ ενώ εννοούν Χ ώστε να παρακάμπτουν νομικές συνέπειες εις βάρος τους εαν προέβαιναν σε σχετικές διακρίσεις κατά ιδιαίτερων κοινωνικών ομάδων. Είναι σα να σου λέει ξεκάθαρα στα μούτρα σου ότι για να μπορέσεις να επιβιώσεις στην σημερινή κοινωνία, πρέπει να παίζεις με cheatsheet.
Ούτε εγω εχω ξεκαθαρες απαντήσεις και δυστυχώς ασημοβασίλω μου, όσο μεγαλώνω τόσο διαπιστώνω πόσα δεν γνωρίζω και πόσα μέχρι πρότινος "ξεκάθαρα" ξαφνικά θολώνουν.
Όταν κάνω αυτή την κουβέντα με τη μάνα μου, κλαίει "τι έπαθε το παιδί μου, μην είσαι τόσο απόλυτος, προσαρμόσου στην κοινωνία" κλπ.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
05-05-20
18:13
Είχα κάνει και παλαιότερα μια παρόμοιοα κουβέντα με τη Λένω. Είχα πει πως έστω ένα άτομο που έχει ένα χαρακτηριστικό το οποίο επιφέρει κοινωνικό στίγμα ας πούμε πρώην κατάδικος. Έστω τώρα ότι το άτομο αυτό όντως έχει αλλάξει, έχει διορθωθεί και πλέον είναι ένα αξιόλογο άτομο αν τον γνωρίσεις. Παραμένει όμως στιγματισμενος και ακόμη και οι άνθρωποι που όντως είναι καλοί λόγω του κοινωνικού στίγματος δεν θαν του δώσουν την ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Είναι αυτο το άτομο δικαιολογημενο να πει ψέμματα για το παρελθόν έστω και για να βάλει το πόδι του στην πόρτα που λέμε;
Δεν θα πάω εκεί. Το ψέμμα είναι ψέμμα.
Όταν το χρησιμοποιεί κανείς για οποιοδήποτε σκοπό, ευγενή ή μη, πρέπει να αποδέχεται τη φύση του ψέμματος ως τετοια.
Γιατί αν δεν το κάνει απλά παρατείνει την αυταπάτη με έναν εξτρά βαθμό πολυπλοκότητας.
"Το έκρυψε για να τον προσλάβουν"
Δεν αλλάζει το οτι είναι ψεύτης.
Αν το αποδεχτείς ότι είσαι ψεύτης, δεν εκφυλίζεται ο εγκέφαλός σου στο να το θεωρεί φυσιολογικό για οποιαδήποτε περίπτωση, ακόμα κι αν συνεχίσεις να το χρησιμοποιείς.
Η εκλογίκευση του ψέμματος, ακόμα και η αποσιώπησή του, οδηγεί σε απίστευτους διανοητικούς εκφυλισμούς.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δε γνωρίζω καν ποιοι είναι οι δαίμονές μου. Αμφιβάλλω αν κάποιος γνωρίζει 100%.
Έχω εν τω μεταξύ συνδέσει το ψέμα με τη φαντασία και μου είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσω. Ως εκ τούτου, όταν φαντάζομαι έναν κόσμο απαλλαγμένο εξ ολοκλήρου από το ψέμα, μου έρχενται στο νου, ένας κόσμος ωμός,σκληρός και κρύος.
Αλλά αυτά τα σκέφτομαι εγώ που δεν έχω ακόμη βρει απάντηση στο ερώτημα,μάλλον περισσότερο προσταγή του Καντ, ότι η αλήθεια θα πρέπει να λέγεται πάντα και αποτελεί καθήκον μας.
Θα σου συνδυάσω Καντ με Αίσωπο. Πάντα κοιτάζουμε την καμπούρα των άλλων και ποτέ τη δική μας. Προσαρμόζουμε το καθήκον αυτό στην κοινωνία και σπανίως σε μας, αγνοώντας ότι είμαστε συστατικό μέρος αυτής της κοινωνίας και πως αν όλοι ενεργούν έτσι, θα είναι όλη η κοινωνία ψεύτικη.
ΥΓ: Δεν γνωρίζω εαν μπορείς να ανακαλύψεις όλους τους δαίμονές σου. Όλοι όμως ξέρουμε πάρα πολλούς για μας, είτε θέλουμε να το αποδεχτούμε συνειδητά είτε όχι.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
05-05-20
18:00
Οι ηλιθιες ερωτήσεις έχουν και ηλιθιες απαντήσεις. Τι περιμένεις να σου πει ο άλλος δηλαδή, "είμαι τεμπελαρας και προσπαθώ να το ξύνω κάθε δευτερελοπτο που δε με κοιτάει ο προϊστάμενος;"
Λες και αν αυτούς τους ρωτήσεις ποιο είναι το μεγαλύτερο μείωνεκτημα της εταιρίας θα σου απαντήσουν "θέλουμε να σου πιούμε και την τελευταία ρανιδα αίματος για να βγάλουμε και το τελευταίο cent που σου δίνουμε"
Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο από μόνο του. Η εταιρική κουλτούρα. Κλασσική προέκταση της σύγχρονης κοινωνίας. Ας μην το πάμε εκεί γιατί έχω πολλά να πω.
Αναφερθήκατε με την Silver Queen πιο πάνω σε θέματα τιμής και εγωισμού.
Αυτό είναι και το ψέμμα πρακτικά, όχι μόνο η ανάσυρση μιας παλιάς μνήμης.
Πολλά ανάγονται στον εγωισμό. Έτσι και το ψέμμα.
Αυτό που κάνει η ψηφιακή εποχή, είναι να δημιουργεί άτομα με ανασφάλειες. Κι η ανασφάλεια τρέφει το ψέμα.
Γενικότερα, δεν είναι η εποχή για αλήθειες.
Δε γνωρίζω ωστόσο τι θα μπορούσε να επιφέρει μια κοινωνία χωρίς καθόλου ψέμα.
Δεν είμαι σίγουρη για το αν το ψέμα είμαι αναγκαίο κακό ή αν απλά είμαστε δειλοί να υπερασπιστούμε τη γνώμη μας και καταπατούμε τις πεποιθήσεις μας για να είμαστε αρεστοί και να ταιριάζουμε με την υπόλοιπη εικόνα που έχει ορίσει η κοινωνία ως επικρατούσα και ορθή.
Δεν γνωρίζω να σου απαντήσω σε αυτό σου το διλημμα. Το μόνο που γνωρίζω είναι τα αισθήματα αποστροφής που μου προκαλεί.
Και σου μιλάω έχοντας και τους δικούς μου δαίμονες, έτσι; Όπως είπα, όλοι έχουμε ψέμματα και ηλιθιότητα ενίοτε.
Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε όλοι και όλους τους δαίμονές μας;
Αν απαντήσεις αυτό, θα προσεγγίσεις και το τι θα μπορούσε να επιφέρει μια κοινωνία δίχως ψέμα.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
05-05-20
17:26
-"Πόσο ψεύτης είστε:"
Ψεύτης: -"Καθόλου. Είμαι ψυχούλα, τρυφερή και πάντα όλοι οι άλλοι γύρω μου ήταν ένα ψέμμα."
**Ο κόσμος που καταπίνει την κάμηλον** : -Αχ καημένο μου τι έπαθες κι εσυ, σε πιστεύουμε
Ψεύτης: Συνεχίζει το θεάρεστο έργο του
Γενικά το ψέμμα είναι τελείως passe, εκείνο που έχω παρατηρήσει είναι ότι οι διάφοροι κοινωνικοί κύκλοι έχουν μια παρόμοια τάση να φοράνε παρωπίδες. Ανεξαρτήτως για το πόσο εύπορο ή λαικό, σύνθετο ή απλό, επαγγελματικό ή φιλικό κύκλο μιλάμε.
Και τι παρωπίδες είναι αυτές; Να δέχονται τους υποκριτές στις αγκάλες τους με το κουσούρι Α και να μην τους εξοστρακίζουν, ακριβώς επειδή έχουν κάποιο κοινό κουσούρι και μεταξύ τους, το ίδιο ή άλλο. Πχ κουτσομπόληδες ή εξαρτημένοι από ουσίες κλπ.
Έχω καταλήξει ότι ζούμε σε μια εποχή που το εξευγενισμένο ψέμμα περνάει πάρα πολύ, άλλωστε γιατί άνθισαν τα social media; Πούλα αυτό που θες, μασκάρεψε τις ατέλειές σου, κι ο κόσμος εκεί θα είναι για να σε θαυμάσει, που υπο άλλα κριτήρια και συνθήκες δεν θα είχες στον ήλιο μοίρα.
Ακόμα και στις συνεντεύξεις για εργασία. "Πείτε μας ένα μειονέκτημά σας. - Είμαι τελειομανής!"
Δηλαδή για τ ονομα! Μειονέκτημα είναι να χαζεύεις, να μαλώνεις, να αργεις να πας στη δουλειά, αλλά όχι, πρέπει κι αυτό να το πλασάρεις όπως θέλεις, να μη πληγωθεί η τρυφερή καλή σου εικόνα.
Ζούμε σε μια ιδιαίτερα ψεύτικη εποχή. Ίσως και οι άλλες εποχές να ήταν έτσι παλιά. Αλλά δεν το πιστεύω τόσο, καθώς έχουμε λόγω της ψηφιακής εποχής μια μοναδική ευκαιρία να απομονώσουμε ότι δεν μας αρέσει και να πορευτούμε μόνο με ότι μας αρέσει.
βλ. Να συμμετέχει κανείς σε ομάδες για το οτι η Γη είναι επίπεδη, αγνοώντας επιλεκτικά τις ομάδες με σοβαρούς ανθρώπους που μιλούν για τη φύση.
Πως έχει σχέση αυτό με το θέμα; Μα αν λέμε πρώτα ψέμματα έτσι στον εαυτό μας και αυταπατώμεθα, οι άλλοι θα την γλιτώσουν; Πρώτα πείθεις εσένα ότι είσαι τέλειος και μετά πείθονται και οι άλλοι.
Κατακλείδα: Όλοι είμαστε ψεύτες, όπως όλοι είμαστε και ηλιθιοι. Απλά, όχι όλες τις στιγμές και όχι σε όλα τα θέματα.
ΥΓ: Και ακριβώς λόγω αυτής της αποδοχής, δεν έχουμε κανένα κίνητρο να κάνουμε αυτοκριτική και αυτοβελτίωση. Δεν χρειάζεται να διορθώσεις το οτι είσαι ψεύτης αν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που να σε αποδέχονται όπως είσαι, έτσι δεν είναι;
Ψεύτης: -"Καθόλου. Είμαι ψυχούλα, τρυφερή και πάντα όλοι οι άλλοι γύρω μου ήταν ένα ψέμμα."
**Ο κόσμος που καταπίνει την κάμηλον** : -Αχ καημένο μου τι έπαθες κι εσυ, σε πιστεύουμε
Ψεύτης: Συνεχίζει το θεάρεστο έργο του
Γενικά το ψέμμα είναι τελείως passe, εκείνο που έχω παρατηρήσει είναι ότι οι διάφοροι κοινωνικοί κύκλοι έχουν μια παρόμοια τάση να φοράνε παρωπίδες. Ανεξαρτήτως για το πόσο εύπορο ή λαικό, σύνθετο ή απλό, επαγγελματικό ή φιλικό κύκλο μιλάμε.
Και τι παρωπίδες είναι αυτές; Να δέχονται τους υποκριτές στις αγκάλες τους με το κουσούρι Α και να μην τους εξοστρακίζουν, ακριβώς επειδή έχουν κάποιο κοινό κουσούρι και μεταξύ τους, το ίδιο ή άλλο. Πχ κουτσομπόληδες ή εξαρτημένοι από ουσίες κλπ.
Έχω καταλήξει ότι ζούμε σε μια εποχή που το εξευγενισμένο ψέμμα περνάει πάρα πολύ, άλλωστε γιατί άνθισαν τα social media; Πούλα αυτό που θες, μασκάρεψε τις ατέλειές σου, κι ο κόσμος εκεί θα είναι για να σε θαυμάσει, που υπο άλλα κριτήρια και συνθήκες δεν θα είχες στον ήλιο μοίρα.
Ακόμα και στις συνεντεύξεις για εργασία. "Πείτε μας ένα μειονέκτημά σας. - Είμαι τελειομανής!"
Δηλαδή για τ ονομα! Μειονέκτημα είναι να χαζεύεις, να μαλώνεις, να αργεις να πας στη δουλειά, αλλά όχι, πρέπει κι αυτό να το πλασάρεις όπως θέλεις, να μη πληγωθεί η τρυφερή καλή σου εικόνα.
Ζούμε σε μια ιδιαίτερα ψεύτικη εποχή. Ίσως και οι άλλες εποχές να ήταν έτσι παλιά. Αλλά δεν το πιστεύω τόσο, καθώς έχουμε λόγω της ψηφιακής εποχής μια μοναδική ευκαιρία να απομονώσουμε ότι δεν μας αρέσει και να πορευτούμε μόνο με ότι μας αρέσει.
βλ. Να συμμετέχει κανείς σε ομάδες για το οτι η Γη είναι επίπεδη, αγνοώντας επιλεκτικά τις ομάδες με σοβαρούς ανθρώπους που μιλούν για τη φύση.
Πως έχει σχέση αυτό με το θέμα; Μα αν λέμε πρώτα ψέμματα έτσι στον εαυτό μας και αυταπατώμεθα, οι άλλοι θα την γλιτώσουν; Πρώτα πείθεις εσένα ότι είσαι τέλειος και μετά πείθονται και οι άλλοι.
Κατακλείδα: Όλοι είμαστε ψεύτες, όπως όλοι είμαστε και ηλιθιοι. Απλά, όχι όλες τις στιγμές και όχι σε όλα τα θέματα.
ΥΓ: Και ακριβώς λόγω αυτής της αποδοχής, δεν έχουμε κανένα κίνητρο να κάνουμε αυτοκριτική και αυτοβελτίωση. Δεν χρειάζεται να διορθώσεις το οτι είσαι ψεύτης αν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που να σε αποδέχονται όπως είσαι, έτσι δεν είναι;
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
03-05-20
04:35
Αχ τι ρομαντικός.
...which is also a lie! Bastard!
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
03-05-20
03:39
Λέω πάντα ψέμματα.
Think about it and your mind will explode.
Βασικά όχι γιατί από τη στιγμή που είναι αληθές μια φορά το boolean value της έκφρασης:
"I lie always" = TRUE δεν εξετάζεις τη σημασιολογία του text string αλλά το parseάρεις ως χαρακτήρες, συνεπώς είναι ψέμμα ως constant χαρακτηριστικό σου αλλά αλήθεια ως dummy-symlink δήλωση.
Για να στο κάνω πιο απλά και κατανοητά για τον απλό λαό, είναι σα να έχεις δυο λογικές πύλες OR σε VLSI
σε τετοια διάταξη =(>ο-ο<)=
που είναι απλά μια λογική αυταπάτη.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.