03-07-20
10:47
Το σχόλιο αφορούσε αν θα πρέπει να μην υπάρχουν γκει σκηνές στην τβ. Δεν πρέπει να υπάρχουν γιατί δεν είμαι μια νορμάλ συμπεριφορα και εφόσον τα παιδιά μιμούνται αυτά που βλέπουν θα πρέπει να αποφεύγουμε να τους δίνουμε τέτοια ερεθίσματα. Αν αισθάνεται γκει το κάθε παιδί it is ok αλλα οχι να προβάλουμε σαν φυσιολογικό κατι που είναι ενάντια στη φύση. Αυτό ήταν το po
Οι gay σκηνές στην τηλεόραση (με την έννοια του απλού φιλιού, της σχέσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου κλπ) είναι χρήσιμες διότι:
1) Δείχνουν ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές προτιμήσεις από ό,τι μια ενδεχόμενη πλειοψηφία. Όπως, λοιπόν, οι περισσότεροι θεωρούν φυσιολογικό να προβάλλονται πλούσιες και φτωχές οικογένειες, άτομα διαφορετικής φυλής, φύλου, γλώσσας, εθνότητας κλπ έτσι πρέπει να θεωρείται λογικό να προβάλλονται σκηνές με ομόφυλα ζευγάρια. Μην ξεχνάμε ότι ο ρατσισμός δεν είναι κάτι έμφυτο στα παιδιά, γίνονται ρατσιστές και ομοφοβικοί (ξενοφοβικοί κλπ) μιμούμενα πρότυπα..
2) Δείχνει επίσης σε παιδιά που ενδεχομένως αισθάνονται έλξη με άτομα του ίδιου με αυτά φύλου, ότι δεν είναι μόνοι, ότι δεν είναι κάτι περίεργο, ότι δικαιούνται να τους φέρονται όπως και στον υπόλοιπο κόσμο.
3) Η ιδέα ότι ένα παιδί θα γίνει ομοφυλόφιλο, ενώ δεν είναι, απλά επειδή και μόνο θα παρακολουθήσει στην τηλεόραση κάτι σχετικό είναι το λιγότερο αστεία. Με την ίδια λογική δε θα έπρεπε να υπάρχουν ομοφυλόφιλοι καθώς θεωρούμε ότι είναι παιδιά ετεροφυλόφιλων γονέων και το σύνολο, σχεδόν, των ερεθισμάτων που είχαν από το περιβάλλον τους, τουλάχιστον μέχρι πριν μερικά χρόνια, ήταν αποκλειστικά ετεροφυλοφυλικά.
4) Το ότι είναι ενάντια στη φύση το αντιπαρέρχομαι, έχει συζητηθεί πολλές φορές αυτό..απλά να πω ότι η επιστήμη δε συμφωνεί μαζί σου..
29-06-20
20:53
Κοίτα, δε νομίζω ότι η επιστημονική κοινότητα συγκλίνει στο ότι όλα αυτά καθορίζονται από τη γέννησή μας, πάντως. Επίσης, το ότι εμένα π.χ. με έλκουν οι γυναίκες δε σημαίνει ότι πρέπει νομοτελειακά να αυτοπροσδιορίζομαι ως straight. Μπορεί, ο τρόπος με τον οποίο βιώνω την έλξη προς γυναίκες να με ωθεί στο να αυτοπροσδιορίζομαι ως λεσβία ή ως ό,τι άλλο. Ο «φαινότυπος» δεν αλλάζει, αλλά το τι νιώθω εγώ μέσα μου και πώς βιώνω αυτόν τον τομέα αλλάζει.
Θεωρώ ότι πλέον η πλειοψηφία των επιστημόνων θεωρεί ότι μάλλον κάποιο ρόλο παίζουν τα γονίδια σε συνδυασμό με το περιβάλλον τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μάλλον λίγο δύσκολο να αλλάξει εκ των υστέρων ο όποιος προσανατολισμός.
Δε νομίζω ότι κάποιος εξ αιτίας οποιουδήποτε πειραματισμού θα αλλάξει σεξουαλικό προσανατολισμό, μπορεί όμως να βγουν στην επιφάνεια κρυφά απωθημένα...
29-06-20
12:10
Έχω την εντύπωση ότι τα τελευταία χρόνια η νέα γενιά και τα πιο μορφωμένα άτομα είναι πιο ανοιχτά στο θέμα αυτό. Ως εκπαιδευτής που έκανα μάθημα σε νέα άτομα (18-25) είχα μέσα στην τάξη άτομο που δεν έκρυβε ότι ήταν gay. Όλοι οι υπόλοιποι του φέρονταν απολύτως φυσιολογικά και από ό,τι κατάλαβα μερικές φορές ήταν και περίεργοι για διάφορες πτυχές της ερωτικής/ σεξουαλικής του ζωής. Επίσης ακόμα και τα straight αγόρια ήταν χαλαρά μεταξύ τους πχ στο να φιλιούνται στο μάγουλο, να αγγίζονται ή να πειράζονται (χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι ερωτικό - σεξουαλικό απαραίτητα).
Όσον αφορά το σεξ, δεν έχω καταλήξει κατά πόσο κάποιος/α που αυτοαποκαλείται straight, μπορεί να κάνει περιστασιακά σεξ, έστω και από ανάγκη ή περιέργεια με άτομα του ίδιου φύλου (πχ έγκλειστοι σε φυλακές αλλά ακόμα και άντρες που εκδίδονται με χρήματα (ΟΧΙ τρανς άτομα) επειδή τα θεωρούν εύκολο χρήμα αλλά ακόμα και γυναίκες μεταξύ τους). Νομίζω, ωστόσο, ότι πολλοί πλέον δεν έχουν και τόσο μεγάλο άγχος να βάλουν ταμπέλες στον εαυτό τους ή στους άλλους.
Αναφορικά με τα δικαιώματα, θεωρώ ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για καθιέρωση πολιτικού γάμου - πλέον θεωρώ ότι οι όποιες αντιδράσεις θα είναι πολύ μικρές και με ελάχιστο πολιτικό κόστος, ας μην υπερεκτιμάμε τη δύναμη της εκκλησίας πλέον. Εξάλλου αντιδράσεις τύπου Τσιάρτα θεωρούνται τουλάχιστον γραφικές στις μέρες μας...
Όσον αφορά το σεξ, δεν έχω καταλήξει κατά πόσο κάποιος/α που αυτοαποκαλείται straight, μπορεί να κάνει περιστασιακά σεξ, έστω και από ανάγκη ή περιέργεια με άτομα του ίδιου φύλου (πχ έγκλειστοι σε φυλακές αλλά ακόμα και άντρες που εκδίδονται με χρήματα (ΟΧΙ τρανς άτομα) επειδή τα θεωρούν εύκολο χρήμα αλλά ακόμα και γυναίκες μεταξύ τους). Νομίζω, ωστόσο, ότι πολλοί πλέον δεν έχουν και τόσο μεγάλο άγχος να βάλουν ταμπέλες στον εαυτό τους ή στους άλλους.
Αναφορικά με τα δικαιώματα, θεωρώ ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για καθιέρωση πολιτικού γάμου - πλέον θεωρώ ότι οι όποιες αντιδράσεις θα είναι πολύ μικρές και με ελάχιστο πολιτικό κόστος, ας μην υπερεκτιμάμε τη δύναμη της εκκλησίας πλέον. Εξάλλου αντιδράσεις τύπου Τσιάρτα θεωρούνται τουλάχιστον γραφικές στις μέρες μας...