giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
04-08-20
00:25
Στο εξήγησα αδερφέ. Πρέπει να είναι στρατιωτικοποιημένος, όπως στρατιωτικοποιημένη πρέπει να είναι η κοινωνία. Αυτό σημαίνει σοβαρή, μακρόχρονη θητεία (16 - 25) ας πούμε και εκπαίδευση σε πάσης φύσεως κακουχίες που θα καλλιεργεί εθνική συνείδηση και θα αποτελεί μέσο κτήσης των πολιτικών δικαιωμάτων, στην διάρκεια την οποίας θα μπορείς να μορφωθείς ή να αποκτήσεις επαγγελματική κατάρτιση.
Έλα φίλε Τόλη τρολαρεις τώρα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι εσύ τα λες αυτά. Εγώ που υποστήριζα ανέκαθεν μια απόλυτα στρατιωτικά δομημένη και οργανωμένη κοινωνία δεν υποστηρίζω μια ακρότητα όπως την 9χρονη θητεία .. Η στρατιωτική θητεία κατά την γνώμη μου πράγματι πρέπει να αυξηθεί για όσο υπάρχει κίνδυνος με την Τουρκία στα 2 χρονια για τους άνδρες και να γίνει υποχρεωτικη στις γυναίκες για τουλάχιστον 1 χρόνο ( και έναν ακόμη μόνο εθελοντικά ) και για όλους από τα 18, τελείωσες σχολείο;; Έφυγες στρατό, μετά σπουδάζουν και την κάνουν έτσι γλιτώνουν τις υποχρεώσεις που έχουν προς την Πατρίδα τους οι φυγοπονοι. Ενδιαφέροντα αυτά που λες παρακάτω για τις περαιτέρω δράσεις της θητείας.
* μια οργάνωση νεολαίας που θα έχει γενικα και άλλες δραστηριότητες όπως πυρόσβεση, πρώτες βοήθειες, γυμναστικές επιδείξεις δεν είναι άσχημη ιδέα. Εκτός αν εννοείς ότι όλα αυτά πρέπει να περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της στρατιωτικής θητείας.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
02-08-20
18:11
Μα, το να μη γίνεται κάποιος υποχείριο κανενός είναι νομίζω κάτι που επιζητούν όλοι οι άνθρωποι, όχι μόνο οι άντρες. Εγώ παραπάνω έβλεπα κάτι για αδέλφια που πηγαίνουν στις μάχες και πετσοκόβουν κόσμο, για χαρέμια και για τέτοια (Βϊκινγκς, Ούννοι, αρχαίοι υμών πρόγονοι κ.λπ.), σε αντιδιαστολή με τις δουλειές γραφείου με ωράριο 9-5 κ.λπ. Επίσης, πού στηρίζεις το ότι σήμερα οι άντρες δεν έχουν δικιά τους άποψη; Εννοώ, έχεις τέτοια παραδείγματα στον περίγυρό σου, νιώθεις κι εσύ έτσι ή απλά το φαντάζεσαι, επειδή πλέον, ας πούμε, έχουν και οι γυναίκες, τουλάχιστον στα χαρτιά, τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες;
Τώρα, την πρόταση «αν δεν κάνεις αυτό που σου πούνε είσαι φαλλοκράτης» δεν την κατάλαβα ούτε μπορώ να την επιβεβαιώσω κάπως από την εμπειρία μου - ότι, δηλαδή, αν πω κάτι αντίθετο στον τωρινό μου εργοδότη, θα με πει φαλλοκράτη;
Τώρα, τα άλλα που με κάνουν να φαίνομαι τόσο μάστορας όσο ο Γκέμπελς, δεν ξέρω, ίσως με κάνουν να δώσω κατατακτήριες για καμία νομική - μπορεί να χαραμίζομαι στα μαθηματικά, τελικά.
Παραδείγματα παντού έχω σε αυτό το θέμα. Σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία και του τώρα και του τότε ( γιατί και στα παραδοσιακά χρόνια συνήθως η γυναίκα έκανε ό,τι ήθελε μέσα στο σπίτι ). Αυτά με τις μάχες δεν μπορούμε να τα έχουμε τώρα για ευνόητους λόγους. Ε όχι και τουλάχιστον στα χαρτιά μην αρχίζουμε τώρα τις χαζομάρες, κανονικότητα ισότητα έχουμε πια. Αλλά δεν είναι αυτό προφανώς το πρόβλημα, είναι ότι υπάρχει μία διαρκής υποχωρητικότητα και οι άντρες χάνουν τον ισχυρό χαρακτήρα τους.
Θα έπρεπε να την καταλάβεις. Προφανώς μίλαγα ειδικά και όχι γενικά. Αναφερόμουν στην ενδοοικογενειακή επικοινωνία.
Μπα δεν είναι κάτι το τόσο δύσκολο να το κάνεις. Έχεις έτσι κι αλλιώς εξαρχής την κοινή γνώμη υπέρ σου άρα παίζεις λίγο με τις λέξεις του συνομιλητή σου και τον κάνεις εύκολα να φαίνεται σαν αυτό που ΔΕΝ πρέπει ( και δεν επιδιώκει ) στην κοινωνία.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
02-08-20
16:08
Μόνος σου μιλάς, νομίζω, κανείς εδώ μέσα δεν είπε ότι πρέπει ένας άνθρωπος να είναι «μαλθακός» κ.λπ.. Αλλά, θα επιμείνω, γιατί επί της ουσίας δεν μου απάντησες. Πώς βλέπεις αυτήν την «ανδρική αίγλη» και το αντίστοιχο «αντρικό πρότυπο» στον 21ο αιώνα. Όσες περιγραφές βλέπω εδώ μέσα είναι για Ούννους και Βίκινγκς, όχι για σύγχρονους δυτικούς άνδρες. Ως τώρα, κενολογείτε συγκρίνοντας τους «άντρες» του παρελθόντος με του παρόντος - βασικά, με την εικόνα που έχετε για το κυρίαρχο αντρικό πρότυπο του παρόντος. Πώς τον θέλετε τον άντρα τον «αιγλάτο» στον 21ο αιώνα;
Μα σου έχω απαντήσει εμμέσως πεντακόσιες φορές. Αλλά αν μιλάω μόνος μου όπως λες λογικό είναι αφού κάνεις πως δεν βλέπεις τα όσα γράφω. Ο άνδρας του 21ου αιώνα παραείναι μαλθακός, φυγόπονος και φτάνει στα όρια της εθελοδουλίας. Εμείς θέλουμε το πρότυπο ενός άντρα που απλά δεν θα γίνεται υποχείριο του καθενός, θα έχει δικιά του άποψη και θα την υποστηρίζει ( όχι να καταθέτει τα όπλα με το πρώτο όχι και να σκύβει το κεφάλι ). Κάτι που δεν υπάρχει πλέον στην σημερινή κοινωνία γιατί αν δεν κάνεις αυτό που σου πούνε είσαι φαλλοκράτης ( η γνωστή magic card της εποχής όπως το φασίστας κλπ.) Πως έφτασες εσύ στους Βίκινγκς ακόμα προσπαθώ να το καταλάβω. Είναι τα γνωστά άκρα όπου αν δεν συμφωνείς με τις θέσεις κάποιου σε κατατάσσει στο αμέσως αντίθετο άκρο " δεν συμφωνείς με τα κομμούνια είσαι φασίστας " ή " δεν συμφωνείς με το τρίτο-τέταρτο κύμα φεμινισμού είσαι φαλλοκράτης ". Κάποια στιγμή ξεκολλήστε από τα άκρα, επειδή θέλουμε ΌΛΟΙ να έχουν γνώμη για τα πάντα χωρίς κάποιου να είναι υποδεέστερη εξαιτίας του φύλου του δεν σημαίνει ότι προβάλουμε το πρότυπο των Βίκινγκς.
Είναι καλά και σκόπιμα επιλεγμένα τα λόγια σου. Ξέρεις πως να διεγείρεις το συναίσθημα των πάντων υπέρ σου. Διαστρεβλώνοντας τα λόγια του άλλου με αυτά που δεν εννοεί για να φανεί " ο κακός " της υπόθεσης. Και δεν το έκανες μία φορά, αλλά σε κάθε μήνυμα σου.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
02-08-20
13:46
Το ότι εσύ δε νιώθεις ικανοποιημένος με το πρότυπο του (σύγχρονου) άντρα που περιγράφεις και ότι εσύ θα ήθελες (συνάγω από τα γραφόμενά σου) να πάρεις τα «αδέρφια σου» και να ανοίξετε 5-10 κεφάλια και ότι εσύ θεωρείς το νέο αυτό πρότυπο «ευνουχισμένο» δε σημαίνει επ'ουδενί ότι όλα αυτά ισχύουν κιόλας. Επίσης, το ότι κάποτε «λατρευόταν» το παλαιότερο πρότυπο ( ; ) που περιγράφεις δε σημαίνει ότι ήταν και σωστό. Τέλος, δε νομίζω ότι όσα γράφει η @Himela είναι προϊόν «συσσωρευμένης επίδρασης δύο χιλιάδων ετών χριστιανισμού», απλά είναι μία άποψη που συμβαδίζει ακριβώς με το πρότυπο του άντρα που δείχνεις να απεχθάνεσαι. Το «ηρωικό ιδεώδες» στις μέρες μας υπηρετείται από τα άτομα που εσύ θα χαρακτήριζες «ευνουχισμένα» και που υπερασπίζονται την ισότητα μεταξύ όλων. Και, ευτυχώς, αυτό δεν είναι μόνο «αντρική» υπόθεση...
Πρέπει λίγο να ξεχωρίσουμε τα άκρα επιτέλους. Ο Τόλης δεν αναπολεί τα φαλλοκρατικά χρόνια όπου η γυναίκα ήταν " η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά ". Μίλησε για την ανδρική αίγλη και κακά τα ψέματα απορώ πως δεν το βλέπετε σήμερα. Κανείς δεν είπε ότι είναι ενάντια στην ισότητα των δύο φύλων απλά πλέον όλοι κατακρίνουμε την ανδρική υποχωρητικότητα που " γίνεται χαλί να τον πατήσουν " ή λένε στις γυναίκες τα κλισέ " βασίλισσα θα σε έχω " και γίνονται σκλάβοι για να είναι αρεστοί στο αντίθετο φύλο ( ενώ ταυτόχρονα να προσθέσω εγώ με την σειρά μου, κλαίγονται μην τυχόν και ανεβάσει η κυβέρνηση την στρατιωτική θητεία ή πάνε για τρελόχαρτο Ι5 για να αράξουν στο σπιτάκι ).
Το καλύτερο είναι η μεσότητα για τα πάντα όπως έλεγε ο Αριστοτέλης. Ούτε να είσαι σκληρός και απολυταρχικός αλλά ούτε και μαλθακός και εθελόδουλος και να είσαι πιόνι των άλλων. Δεν θεωρώ ότι ο Τόλης έγραψε κάτι τόσο παράλογο, αντιθέτως τα έλεγα εγώ.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
02-08-20
01:40
Κάποτε ήμασταν πολεμιστές, μπαίναμε στα πλοία με τα αδέρφια μας και σαλπαραμε για ξένες ακτές, με το σπαθί στο χέρι, έτοιμοι να πεθάνουμε ή να πάρουμε αυτό που μας αξίζει από τη Γη και τους άλλους. Ζούσαμε ζωές γεμάτες δράση, περιπέτειες και πραγματικους έρωτες. Οι αδύναμοι πέθαιναν γρήγορα η ζούσανε μέσα στα κατρουλια τους υπακουοντας και οι δυνατοί πολεμούσαν και πέθαιναν ηρωικά στη μάχη η ζούσαν και απολάμβαναν το χαρέμι και τα πλουτη κατέκτησαν.
Τώρα σπουδάζουμε για να βρούμε μια 9-5 σταθερή δουλίτσα, μιλαμε για τη χειραφέτηση της γυναίκας, ανακαλύψαμε τις σερβιέτες και ψάχνουμε ένα καλό κορίτσι - λίγο υποτακτικο να μας δίνει και μια θυμηση από τα παλιά που ούτε αυτήν αξίζουμε - για να κάνουμε οικογένεια. Τα achievements μας πλέον είναι πως πλυναμε τα πιάτα γιατί είμαστε egalitarians, πήγαμε και ήπιαμε καφέ, είδαμε σειρά στο νετφλιχ και μετά κάναμε καλό γλυφομουνι και επιβεβαίωσαμε τον ανδρισμό μας γιατι κάναμε μια τσουπρα να χυσει.
Αν οι νεκροί κλαίνε ο Αχιλλέας σίγουρα θα κλαίει βλέποντας την κατάντια του σ 2ημερινού άντρα. Υποταγμενος, εξημερωμένος και ακίνδυνος. Μια σκιά του παρελθόντος.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Οι γέροι πρέπει να κουράζονται για να ζήσουν. Όσο πιο πολύ ξεκουραζονται τόσο πιο γρήγορα σαπίζουν. Ας την λοιπόν να κάνει δουλειές και να κουράζεται, καλό της κάνεις. Και την σωματική της υγεία βοηθάει και την ψυχική της. Δεν θες να βιώσεις ούτε εσύ, ούτε εκείνη γεροντική ψυχική η/και σωματική κατάρρευση, trust me, its a very unpleasant situation for all parties.
Συμφωνώ μαζί σου. Πράγματι ο σύγχρονος άντρας έχει ξεφτιλιστει και είτε θα γίνει το παιχνιδάκι της μάνας του είτε το παιχνιδάκι της γυναίκας του. Καμία προσωπικότητα πια... Δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο με εσένα φίλε Τόλη αν και εσύ διαδιδεις ότι είσαι Φιλελεύθερος.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
01-08-20
18:48
Ή να παντρευτείς καμία από την Ασία πχ από την Ιαπωνία ή την Κίνα (λατρεύω τις τέρμα ανατολικές Ασιάτισσες )
που δεν θα νοιάζονται τόσο πολύ... λίγο αλλάζω το θέμα όμως πραγματικά οι γυναίκες από τις μεσογειακές χώρες είναι κάπως ψηλομύτες που νομίζουν ότι είναι θεές και εμφανίζονται σαν στη ζωγραφιά με την θεά Αφροδίτη να βγαίνει από τους αφρούς της θάλασσας.
Ώπα αδερφέ, κάτσε γιατί μιλάς και σε τέρμα φιλοασιάτη σε αυτά τα θέματα. Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου ( my life plan revealed, Achievement locked : find an Asian spouse ). Εκεί είναι μεγαλωμένες αλλιώς για αυτό. Είναι συνηθισμένες στο να πειθαρχούν πρώτα στον πατέρα και μετά στον σύζυγο ( ιδίως στην Κίνα ). Δεν είναι αργά για λίγη χειραφέτηση πάντως και εκεί. Εσύ θες να παντρευτείς γυναίκα ή μία δούλα
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
01-08-20
18:34
Η μητέρα και ο πατέρας είναι το παν για εμένα,
από μικρά που ήμασταν πιστεύω όλοι μας γνωρίσαμε την φροντίδα, αληθινή αγάπη από τους γονείς μας.
Η μητέρα μέσω της μητρικής αγάπης της δίνει συναισθήματα στο παιδί για να τον κάνει πρώτα από όλα άνθρωπο χωρίς ανασφάλειες, χωρίς φόβους και πρωτίστως χωρίς δισταγμούς για τον εαυτό του. Θα είναι πάντα εκεί να σου δώσει συμβουλές και να σου έχει ετοιμάσει ένα ζεστό φαγητό που θα σου θυμίζει την νεαρή σου ηλικία.
Ο πατέρας πάντα θα είναι εκεί να σου δώσει συναισθήματα σχετικά με την ζωηρότητα (καλή ζωηρότητα), γενναιότητα και εν τέλει να σε κάνει σωστό κύριο ή κυρία. Θα σου μάθει πως στη ζωή όλα βγαίνουν με σκληρή δουλειά και όχι με το να κάθεσαι και να ονειρεύεσαι συνέχεια χωρίς να κάνεις πράξη τα λεγόμενα σου.
Αυτά τα δύο πρόσωπα είναι τα σημαντικότερα για εμένα, θα το πω ξεκάθαρα δεν υπάρχει μέρα που να μην τους πω "σας αγαπώ" που να μην τους έχω φροντίσει και να μην τους έχω δώσει ένα ποτήρι νερό. Μέσω των γονιών μου, μου βγήκε η αγάπη για τον άνθρωπο και εν τέλει η αγάπη για την ιατρική, για την θεραπεία, ως το τέλος θα τους προσέχω για πάντα έτσι όπως με πρόσεχαν και εν τέλει...
Θα δώσω στα παιδιά μου τα κατάλληλα αισθήματα για να τους διαμορφώσω ως σωστούς ανθρώπους στο μέλλον.
Δεν θα αφήσω καμία ¨γυναίκα¨ να μου το στερήσει αυτό, αν δεν τους θέλει και θέλει μόνο εστιατόρια, ταξίδια και κάθισμα να πάει στην τουαλέτα αν το πω όσο ευγενικά μου επιτρέπει η διαπαιδαγώγηση μου να ξελαφρώσουν.
Συμφωνώ σε όλα αλλά προσωπικά είμαι της άποψης ο κάθε ένας την δουλειά του. Ο λόγος που υπάρχει συνήθως αυτό το μίσος από τις γυναίκες προς τις μητέρες του συζύγου τους είναι το γνωστό interventionism της Ελληνίδας μάνας που εισβάλει παντού. Καλό είναι όταν έχεις κάνει οικογένεια να μην αφήνεις τους γονείς σου να ανακατεύονται. Να κρατάς ισορροπίες και ως εκεί. Στην Σουηδία αν πας στην μάνα σου και της ζητήσεις έστω και κρεμμύδια θα σε αγριοκοιτάξει " να φρόντιζες για το σπιτικό σου ". Εδώ θα κάτσουν να σου μαγειρέψουν κιόλας, όχι απλά να σου δώσουν τα υλικά "που να τρέχεις να μαγειρεύεις τώρα βρε αγόρι μου". Διαφορά.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
01-08-20
17:44
Είναι τετοια η γλύκα της ελευθερίας αγαπημένε μου φίλε, που ακόμα και το σφουγγάρισμα και το μαγείρεμα και το πλύσιμο ειναι απόλαυση όταν το κάνω μόνος μου.
Οχι μόνο δε με βολευει να μου τα κανει εμένα η μάνα μου, αλλά δεν καταδέχομαι να κουράζω και μεγάλη γυναίκα όταν είμαι 37 χρονών γομάρι.
Βεβαια γι αυτην ειναι χαρά της, ειδικά εγω που ειμαι και ιδιαίτερο παιδί απο υγεία με βλέπει αλλιώς, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ.
Η μάνα μου πρέπει να κάθεται και να προσέχει τον εαυτό της, όχι να ζορίζεται για μένα.
Και στις κοπέλες μου τα ίδια λέω "άστο κάτω, ξεκουράσου, αν θελησω βοηθεια θα σου πω".
Εγώ από την μία περιμένω πως και πως το πότε θα τελειώσω τις σπουδές μου να ζήσω μόνος ( αν όλα πάνε όπως τα θέλω ) αλλά από την άλλη απολαμβάνω αυτήν την στιγμή που είμαι με τους γονείς μου ( λόγω του νεαρού της ηλικίας μου ) γιατί όταν φεύγεις ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο και αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις κλείνει για πάντα και δεν ξαναγυρνάνε ποτέ αυτά τα ανέμελα χρόνια.
Συμφωνώ όμως ότι σαν το να ζεις μόνος δεν παίζει να έχει.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
01-08-20
17:39
Δε διαφωνώ καθόλου, ήθελα να το συνεχίσω αλλά το άφησα, ποιος θα πλένει τζάμπα τα σώβρακα, θα μαγειρεύει, θα σιδερώνει, θα καθαρίζει και θα κάνει το υπηρετικό προσωπικό;
Προσωπικά, δεν μπορώ να μένω την οικογένειά μου στο ίδιο σπίτι πολλές μέρες, αισθάνομαι ότι πεθαίνει η ελευθερία μου.
Ούτε εγώ το μπορώ. Απορώ γιατί η πλειοψηφία δεν νιώθει την ανάγκη της απελευθέρωσης και της πρόκλησης του να μείνεις μόνος. Τα μάθαμε όλα στο χέρι δυστυχώς. Καλή η στενότητα της οικογένειας μας αλλά αν δεν μπει και λίγο το παιχνίδι των ρόλων ( κατάνομη εργασιών στο σπίτι ) όπως γίνεται σε Σκανδιναβικές/Γερμανικές οικογένειες μια ζωή άτομα που τα θέλουν όλα στο χέρι θα βγάζουμε.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
01-08-20
17:34
Πώς να μην είναι μαμάκιας ο άλλος, όταν μέχρι τα 50 του μένει με τη μαμά του και το μπαμπά του, όταν δεν έχει χρήματα να ενοικιάσει ένα σπίτι;
Το πρόβλημα είναι ότι μερικοί έχουν την δυνατότητα αλλά προτιμούν να έχουν την άνεση της Ελληνίδας μάνας που γίνεται και καμαριέρα και δούλα και τροφός στο δευτερόλεπτο αν το ζητήσει ο κανακάρης της που είναι όλη την ώρα " και το παιδί μου και το παιδί μου " σαν να αναφέρεται σε ένα 10χρονο ενώ αναφέρεται σε έναν 40αρη
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
01-08-20
17:30
Ούτε στον πατέρα μου δεν έχω κάνει τετοιες κουβέντες στο 99% των περιπτώσεων. Γενικά είναι creepy να τα συζητάς με γονείς. Οι γονείς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ. Είναι οι γονείς μας! Είναι προκατειλημμένοι και έχουν συγκεκριμένο ρόλο.
Μου θύμισες όμως ρε παλικάρι μια φάση με τη μανα μου στο αμάξι στην εθνική οδό, στα 18 μου δε θυμάμαι πόσο.
Μιλάγαμε και σκάει το ναπαλμ:
Μάνα: Ρε την άλλη τη γάμησες;
Εγω: Μάνα τι λόγια είναι αυτά! (η μάνα μου ΠΟΤΕ δε μιλάει έτσι, και δεν βρίζει παρά σπάνια)
Μάνα: Ρε λέγε, τη γάμησες;
Εγω: Ε...εεε... (καταφατικά)
Μάνα: Ωραία.
αυτή η συζητηση και ο διάλογος του "καπνίζεις, ανακάλυψα οτι καπνίζεις" ήταν οι πιο επικές στιγμές συζήτησης με τη δόλια μάνα.
Μάνα: Καπνίζεις!
Εγω: Οχι ρε μάνα τι λες, σιγα μην αρχίσω το κάπνισμα, είναι κακό.
Μάνα: Και τοτε γιατι είχες καπνό κρυμμένο εκεί όταν πήγα να πάρω τα πράγματά σου;
Εγω: Ε...εεε... μασώμενο, για τη γεύση (ΛΟΛ!)
Μάνα: Αστα αυτά και πες μου ευθέως, καπνίζεις (ψιλοβουρκωμένη)
Εγω: Ε...δεν τα καταφέρνω και πολύ καλά να στρίψω ακόμα...
Μάνα: Καλά, πήρα μαζί τον καπνό και θα σου πάρω αυτοματο στρίφτη ταμπακιέρα, ούτε γω μπορώ να στρίψω με το χέρι.
Εγω: (ΛΟΛ!)
Εξαρτάται για την ηλικία. Σαν παιδάκια από περιέργεια και αθωότητα πιστεύω όλοι ρωτήσαμε κάτι "ενοχλητικό" στους γονείς μας. Ο διάλογος με την μάνα σου είναι σαν να τον ζω. Δεν λέει βέβαια τέτοιες λέξεις η μάνα μου αλλά πετάει κάτι κουλά κατά καιρούς για να σε trollάρει και πάντα καταφέρνει να με κάνει να νιώσω ΤΈΡΜΑ αμήχανα. Μιλάς εσύ τώρα για το ότι δεν πρέπει να μιλάμε για τέτοια θέματα στους γονείς μας στον πιο κομπλεξικό άνθρωπο με ότι αφορά την συνεύρεση.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,532 μηνύματα.
01-08-20
17:12
Εγώ ήμουν κάποτε με έναν μαμακια. Ρε παιδιά μιλάμε για τον ορισμό όμως. Έκανε ότι του έλεγε η μάνα του και παρόλο που σπούδαζε μακρυά από την οικογένεια του επηρεαζόταν τόσο πολύ που δεν άντεχα. Ακόμα και για να κλ@σει με το συμπάθειο κι ολας, έπρεπε να πάρει άδεια από τη μανουλα του.
Το αποκορύφωμα ήταν φυσικά όταν μέσω συζητήσεων κατάλαβα ότι η μάνα του ήξερε κάθε ποτέ το κάνουμε. Και επίσης, ότι ξέρει από τα ποια προφυλακτικά χρησιμοποιεί ο γιος της μέχρι και ποτέ το κάναμε πρώτη φορά.
Αρχικά το πήρα ως ενδιαφέρον, για μένα, για τη σχέση μας, για το αν είναι ευτυχισμένος ο γιος της; Κάτι τέτοιο.
Στη συνέχεια άρχισα να ασφυκτιω. Μέχρι που δεν άντεξα. Τα είπα όλα με έναν όχι και τόσο κομψό τρόπο. Φυσικά και δεν παραδέχτηκε τίποτα. Ούτε καν ο ιδιος δεν καταλαβαινε ποσό πολύ τον έλεγχε η μάνα του.Το δε κορυφαίο ήταν ότι δεν μπορούσε να της φέρει αντίρρηση γιατί εκείνη του πλήρωνε το ενοίκιο για το σπίτι κοντά στο πανεπιστήμιο.ας το καλο τι θυμήθηκα βραδιάτικα.
Καταβάθος όλοι οι Έλληνες λίγο πολύ μαμάκιες είναι, είναι στην παράδοση μας λόγω της στενότητας που έχει η παραδοσιακή Ελληνική οικογένεια. Πως λέει και η φράση " κατά μάνα κατά κύρη, κατά γιό και θυγατέρα ". Άλλο βέβαια το να έχεις στενή σχέση με τους γονείς σου και άλλο το να είσαι κάτω από τα φουστάνια της μάνας σου μέχρι και τα 50. Έχω ακούσει για πολλές περιπτώσεις " εξτρεμιστών μαμάκηδων " αλλά να λέει κάποιος στην μάνα του κάθε πότε συνευρίσκεται σεξουαλικά με το αμόρε του και τι μάρκα προφυλακτικών χρησιμοποιεί. Ε εντάξει ομολογώ ότι εξεπλάγην.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.