giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,328 μηνύματα.
06-08-20
18:34
Η εφαρμογή των κυρώσεων είναι αναγκαία από τον γονέα μόνο σε περιπτώσεις μη κατανόησης από το παιδί και δεν μπορεί να αποτελεί μόνιμη λύση, παραμόνο προσωρινή.
Δεν είναι όλα τα παιδιά το ίδιο, κάποια καταλαβαίνουν πιο εύκολα, έχουν περισσότερες απορίες και είναι πιο προσαρμοστικά.
Οι γονείς που ενδιαφέρονται, δεν λένε μία φορά "μην το κάνεις γιατί θα πάθεις το Y", χρειάζονται παραδείγματα, να λύνεις τις απορίες που μπορεί να προκύψουν να προσαρμώσεις την αιτιολόγηση στο διανοητικό επίπεδο του παιδιού. Το ότι σε κάποιους δεν πέτυχε δεν σημαίνει ότι η όλη λογική σφάλλει, αντίθετα υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που πετυχαίνει.
Το λάθος των γονέων είναι ότι στηρίζουν την όλη διαπαιδαγώγιση του παιδιού τους στο φόβο και τις αρνητικές συνέπειες της μη-υποταγής στην εντολή και έτσι χάνεται το όλο point, μίλησα για αυτό στο προηγούμενο σχόλιο.
Αν ο γονέας ασχοληθεί από νωρίς με το παιδί, σε πρώτη φάση μπορεί να μην κάνει καν κάποιο λάθος, επειδή θα γνωρίζει ήδη τι είναι καλυτερο για αυτό.
Πρέπει να ξέρω γιατί να ακολουθώ τον κανόνα και όχι γιατί "έτσι πρέπει".
Η ωριμότητα των παιδιών καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την εκπαίδευσή τους και, σε τελική ανάλυση, όσο ανώριμος και αν είναι κάποιος αν γνωρίζει τους νόμους της βαρύτητας δεν θα πηδήξει από τον ουρανοξύστη.
Ελεύθερος άνθρωπος στον δικό μου ορισμό, είναι εκείνος που μπορεί να αποφασίσει το θεμιτό για τον εαυτό του, έχει ισχυρή κριτική ικανότητα (κρίνει και αξιολογεί τα ΠΑΝΤΑ), δεν παρασύρεται από τις μαζικές αντιλήψεις και συνάμα δεν νιώθει την ανάγκη να το κάνει αυτό.
Τώρα θα ξεφύγω λίγο από το θέμα για να απαντήσω αναλυτικά στην δεύτερη παράγραφό σου.
Αυτός που τηρεί τους νόμους μηχανιστικά δεν σκέπτεται, αλλά υπακούει, είναι ρομπότ.
Το να λες "ε, εντάξει ο νόμος είναι εναντίον μου, αλλά οφείλω να υπακούσω" είναι απαξίωση του ίδιου σου του εαυτού.
Αφενός παραδέχεσαι πως καταπιέζεσαι, αφετέρου συναινείς στην καταπίεσή σου, κατά κάποιον τρόπο μαζοχιστικά, τοποθετείς την κοινωνία και το κράτος πάνω από το δίκο σου εγώ.
Δηλαδή αν ας πούμε ένας κινέζος φιλόσοφος θέλει να μπει σε Ευρωπαϊκά websites σε σχέση με την πολιτική φιλοσοφία και το Great Firewall of China του το απαγορεύει δεν πρέπει να καταφύγει σε "παράνομες" πλάγιες μεθόδους για να αποκτήσει πρόσβαση, αλλά να πει "αφού μου το απαγορεύουν οφείλω να αφήσω στην άκρη την έρευνά μου".
Όμοια και στην δική μας κοινωνία υπάρχουν ανάλογες καταστάσεις.
Η παιδεραστία είναι μία απεχθής πράξη που αποδεδειγμένα από έρευνες που έχουμε προκαλεί ψυχιατρικά προβλήματα στα θύματά της και προσωπικά εγώ θλίβομαι όταν βλέπω παιδιά να υποφέρουν από αυτήν.
Αλλά μην συγχέεις τον νόμο της Ταϋλάνδης με τους άλλους.
Στην Ταϋλάνδη σου λέει: Οι σεξουαλικές πράξεις μεταξύ ενηλίκων-παιδιών επιτρέπονται.
Δεν επιβάλλει όμως αυτές τις σεξουαλικές σχέσεις.
Αντίθετα ο νόμος των Κινέζων περί λογοκρισίας, που πραγματώνεται μέσα από το Firewall, σου επιβάλλει την λογοκρισία.
Θα μπω κατευθείαν στην δεύτερη παράγραφο μιας που στην πρώτη συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αυτή η Αρχή του ο καθένας να κρίνει και να πράττει όπως εκείνος θέλει είναι απόλυτα καταστροφική. Και την βλέπουμε να λειτουργεί εδώ και καιρό στην Ελλάδα με τους πολίτες να μην αφήνουν νόμο όρθιο.. " εγώ πιστεύω ότι ο κορωνοιος είναι ένα παραμύθι και η νυχτερινή απαγόρευση η αρχή μιας δικτατορίας άρα δεν τηρώ τίποτα ". Αυτές είναι οι επιπτώσεις του να γεννιούνται τελείως "ελεύθεροι" άνθρωποι. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ( όπως και σε πολλες άλλες ) δεν μπορει η κοινωνία να ανέχεται τα μερικά " αγκάθια " που από την χαζομάρα τους θέτουν σε κίνδυνο τους πάντες και η ελευθερία αυτών των ατόμων ΠΡΕΠΕΙ να καταπατατε. Να θυμίσω εδώ ενδεικτικά τι είπε ο Σωκράτης όταν οι φίλοι του προσπαθούσαν να τον πείσουν να δραπετεύσει " το γεγονός ότι αδικήθηκα από τους συμπολίτες μου δεν αποτελεί δικαιολογία για να καταπατησω τους νόμους της πόλης ". Αυτή πρέπει να είναι η αντίληψη όλων των ανθρώπων.
Διαφωνώ με το " οι άνθρωποι να βάζουν πάνω από την κοινωνία τον εαυτό τους ". Ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει ότι εντάσσεται σε ένα εθνικό και κοινωνικό πλαίσιο και για το κοινό καλό ή το καλό της πατρίδος του να θυσιάζεται. Πρώτα τα συμφέροντα της χώρας και της κοινωνίας σου και μετά τα δικά σου.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,328 μηνύματα.
03-08-20
18:56
Προσπάθησα να διαβάσω όσες περισσότερες απόψεις μπορούσα ...
Ένα έχω να πω ,μην κρίνεις για να μην κριθείς.
Μακάρι όσα διάβασα κυρίως από νέα παιδια ,αυτά που αργότερα θα είναι έτοιμα να αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά να εφαρμόσουν έστω τα μισά από αυτά που είπαν.
Τότε σίγουρα οι γενιές που θα ακολουθήσουν μπορεί να είναι πολύ καλύτερες από τις ήδη υπάρχουσες .
Αλλα, να ξέρετε η θεωρία από την πράξη στο συγκεκριμένο θέμα απέχει μιλιά μακρυά και είμαι σίγουρη πως όταν αποκτήσετε δικά σας παιδιά θα καταλαβεται τι εννοώ.
Σε αυτά που διάβασα δεν είδα να αναφέρετε πουθενά εκτός από τους γνωστούς παράγοντες που συμβάλουν στην σωστή διαπεδαγωγηση των παιδιών, (που εδώ η λέξη σωστή είναι καθαρά με υποκειμενικό χαρακτήρα γιατί κάθε άνθρωπος το σωστό το εκλαμβάνει με διαφορετικό τρόπο ),το γεγονός ότι ένα ζευγάρι μπορεί να έχει ματώσει στην κυριολεξία για να φέρει ένα παιδί στον κόσμο....συγχωρείστε με αν αναφέρθηκε κάπου και δεν το είδα...
Σε αυτούς τους ανθρώπους όπως και να μεγαλώσουν το παιδί τους , ότι και να του χαρίσουν δεν μπορεί κανένας να τους επιρρίψει ευθύνες για το αποτέλεσμά ..
Γιατί συνήθως τετοια παιδιά μεγαλώνουν σε ενα περιβάλλον που το μόνο που δεν τους χαρίζουν είναι ο κοσμος όλος, αν και με ολα αυτα που έχουν πάρει μπορεί να νομίζουν οτι και αυτός τους ανήκει...
Εγω προσωπικά αυτούς τους ανθρωπους δεν θα τους κρίνω ποτέ, γιατι ξερω πολυ καλά τι σημαίνει μια γυναικά να λαχταρά να φέρει ενα πλασμα στο κοσμο και να του χαρισει τα παντα...
Και γενικός από την μέρα που απέκτησα τα παιδιά μου, το μόνο που με νοιάζει είναι όταν έρθει η ώρα να βγουν μόνα τους στην ζωή, να γυρίσουν και να μας πούνε ένα ευχαριστώ μόνο για τα ηθικά πολεμοφόδια που καταφέραμε και τους δώσαμε ώστε να μπορέσουν σε αυτή την μάχη να είναι έτοιμοι!
Όσο για τα υλικά αγαθά ,που αναφερθήκατε ,είμαι σύμφωνη στο ότι και για έμενα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο πόσα παιδιά θα κάνω και το πότε......Δεν έχει σημασία αν θα είναι πολλά ή λίγα αυτά που θα προσφέρει ενας γονιός ,σημασία έχει να μπορέσει να τα μοιράσει δίκαια ώστε να μην αδικηθεί κανένα ...
Μακάρι όλοι να είναι αυστηροί με τα παιδιά τους. Έχει παραγίνει το κακό με τους απείθαρχους νέους που δεν σέβονται κανέναν νόμο και κανέναν συνάνθρωπο τους. Το γνωστό " ελληνικό φιλότιμο " με την πάροδο του χρόνου γίνεται θρύψαλα.
Συμφωνώ ότι πράγματι μερικοί κοπιάζουν να τεκνοποιήσουν αλλά αυτό δεν αποτελεί κάποια δικαιολογία για να μην μάθεις σωστούς τρόπους στα παιδιά σου και να μην τα αφήσεις να γίνουν αγρίμια. Ο κάθε γονιός οφείλει να πειθαρχεί σωστά τα παιδιά του και να τα μάθει από μικρά να υπακούνε σε νόμους και κανόνες και στο ότι πάντα θα υπάρχουν συνέπειες στις πράξεις τους που πρέπει να δέχονται είτε είναι θετικές είτε είναι αρνητικές. Και το κυριότερο να δίνονται Ελληνικές αξίες και αρχές. Να μεγαλώνουν οι γονείς ξανά Έλληνες και Ελληνίδες όχι "παιδιά του κόσμου" μαθαίνοντας και συνεχίζοντας την Ελληνική παράδοση μας. Γιατί αν δεν γίνουν όλα αυτά τότε πληρώνουν τις επιπτώσεις άλλοι με πρώτα τους δασκάλους. Στα παλιά τα χρόνια είχε ο δάσκαλος τον βούρδουλα και ήσουν δεν ήσουν κακομαθημένο καθόσουν παναγίτσα. Τώρα πλέον οι δάσκαλοι γίνονται ο σάκος του μποξ των παιδιών μιας που δεν έχουν την δυνατότητα της αποβολής όπως οι καθηγητές της μέσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όλα γιατί μερικοί γονείς είναι ανεύθυνοι. Και αργότερα που κλαίγονται για να μην πάνε στρατό και δεν θέλουν να τους κουρέψουν το μαλλάκι τους και να υπακούνε εντολές από ανωτέρους.
Η παιδεία που λαμβάνει ο άνθρωπος μέσα στο σπίτι είναι καίριας σημασίας. Δεν μπορεί το σχολείο μόνο του να κάνει δουλειά αν οι γονείς μεγαλώνουν παιδιά σαν πρίγκιπες. Όλοι θέλουν να εξασφαλίζουν τα πάντα στα παιδιά τους για αυτό και πολύ δουλεύουν σαν σκλάβοι από το πρωί έως το βράδυ και θυσιάζουν την ζωή για να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους ( και νομίζω όλοι θα το κάναμε ) αλλά τίποτα δεν αποτελεί δικαιολογία για μην βγαίνουν παιδιά πειθαρχημένα, κόσμια με τρόπους και με Ελληνική συνείδηση.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,328 μηνύματα.
03-08-20
15:11
Έχω διαβάσει κάπου ότι ακόμα και το πως χειρίζονται τις ανάγκες του παιδιού ως μωρό οι γονείς το διαμορφώνει. Κάτι του στυλ, αν δεν το άφηνες να περιμένει λίγο για την κρέμα του και ικανοποιούσες γρήγορα την παρόρμησή του, δεν αναπτυσσόταν η υπομονή του με συνέπειες στην εφηβική και ενήλικη ζωή κτλ.
το κοροιδεύουμε αλλά θα μπορούσε να έχει και αυτό μία κάποια βάση. Γενικότερα οτιδήποτε λένε οι σύγχρονοι επιστήμονες της παιδοψυχολογίας οι γονείς πάντα κάνουν τα αντίθετα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δε νομίζω ότι οι κακομαθημένοι νέοι είναι αποκλειστική ευθύνη των γονέων πια. Περισσότερο αποτελούν αντανάκλαση της σύγχρονης ανεπτυγμένης κοινωνίας, όπου κατά κανόνα θα γεννηθείς σ' ένα ασφαλές μέρος με στέγη, άφθονη τροφή, νερό, έπιπλα, ρούχα, ρεύμα, τηλέφωνο, ίντερνετ, πρόσβαση στην εκπαίδευση κ.ό.κ. Όλα αυτά ασυνείδητα τα θεωρούμε δεδομένα και αυτομάτως παύουν να μας συγκινούν. Και όσο μεγαλύτερη η ευημερία του τόπου, τόσο πιο επιλεκτικοί και απαιτητικοί γίνονται οι άνθρωποι. Σπίτι, εξοχικό, αυτοκίνητο για μες στην πόλη, αυτοκίνητο για μεγάλα ταξίδια, διακοπές κάθε καλοκαίρι σε νησί ή εξωτερικό, καινούργια ρούχα γιατί βαρεθήκαμε τα παλιά, ποιο μεικαπ στρώνει καλύτερα και γιατί η κομμώτρια δεν πέτυχε τη σωστή απόχρωση στο ρεφλέ. Έτσι είναι η ζωή, γιατί ο άνθρωπος μονίμως θέλει να τη βελτιώσει, να αισθάνεται ότι υπάρχει κάποια αλλαγή προς το καλύτερο και πολυτελέστερο. Από εκεί κι έπειτα, αν έχεις καλούς γονείς θα είσαι πιο προσγειωμένος, λιγότερο εξαρτημένος απ' τα λεφτά και το image και πιο προσαρμοστικός σε μια δύσκολη κατάσταση, θα κάνεις ίσως μια δουλειά που οι περισσότεροι λένε "ίου, βρωμάει/είναι ντροπή/κλπ κλπ" και θα έχεις υψηλότερες αξίες και ιδανικά. Από εκεί κι έπειτα όσο αυστηρός κι αν είναι ο γονέας, κανένα παιδί δεν επιθυμεί να έχει φτωχότερο βιοτικό επίπεδο απ' αυτό που του δόθηκε απ' την οικογένειά του, απλώς με τη σωστή ανατροφή μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις καλύτερα εάν σου συμβεί.
για εμάς τους φτωχούληδες κάτι τέτοια δεν ισχύουν
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,328 μηνύματα.
03-08-20
14:25
Νομίζω ότι γενικά έχουμε μία παράδοση στις αποτυχημένες γενιές γονέων και η κατάσταση όσο πάει μόνο χειρότερη γίνεται. Γεννιούνται πολυ ευαίσθητα και κακομαθημένα παιδιά στις μέρες μας και το βλέπω συχνά. Είναι αυτό το " δεν χαλάω χατίρια όσο είναι μωρά " που κάνει την ζημιά μιας που τότε το παιδί διαμορφώνει την προσωπικότητα του συχνά. Αν δεν μπουν όρια εξαρχής το παιχνίδι χάθηκε. Σύμφωνα με έρευνες του parenting magazine το 56% των γονέων δήλωσαν ότι τα παιδιά σήμερα είναι πιο κακομαθημένα από ότι ήταν αυτοί. Δεν βγαίνουν πειθαρχημένοι πολίτες ιδίως στην Νότια Ευρώπη και στις ΗΠΑ.