jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
26-09-20
17:22
Η επιλογή του άνδρα στην εγκυμοσύνη της γυναίκας είναι καθαρά η χρήση ή μη του προφυλακτικού. Ακόμη και μέσα στον γάμο, μη νομίζεις ότι δεν χρησιμοποιούνται καθόλου αντισυλληπτικές μέθοδοι. Ίσα-ίσα, οι άνθρωποι στα 30-40 τους είναι πιο προσεκτικοί απ' ό,τι οι έφηβοι και οι 20άρηδες, που νομίζουν ότι η διακοπτόμενη συνουσία είναι μέθοδος αντισύλληψης (...). Ξαναλέω, αν ο άνδρας δεν θέλει να αποκτήσει παιδί και παρόλα αυτά δεν χρησιμοποιεί προφυλακτικό, τότε αποδέχεται την πιθανότητα της εγκυμοσύνης. Ο άνδρας (όπως και η γυναίκα, φυσικά) έχει το δικαίωμα της επιλογής να χρησιμοποιήσει αντισυλληπτική προστασία κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Τι θα πει η γυναίκα; Μη φοράς προφυλακτικό; Ειδικά στις σύντομες σχέσεις ή τα one night stands που λες...Δεν οραματίζομαι καθόλου μία βολική πατριαρχία. Αυτό που βλέπω είναι ότι στα θέματα χωρισμού/παιδιών η γυναίκα έχει σχεδόν πάντα πλεονέκτημα έναντι του άντρα. Ειλικρινά δε καταλαβαίνω πως είναι πατριαρχία το να ενημερώνει ο άντρας σε μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ότι δε θα συνεισφέρει οικονομικά κι από κει και πέρα η γυναίκα να πράττει ανάλογα. Και ειλικρινά δε καταλαβαίνω πως είναι πατριαρχία ο άντρας να βλέπει τα παιδιά του εξίσου σε περίπτωση χωρισμού. Κι από που κι ως που είναι "πίτα ολόκληρη και σκύλος χορτάτος" το να έχεις το δικαίωμα της επιλογής να επιλέξεις τι θα κάνεις σε μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη όπως έχει και η γυναίκα το δικαίωμα της επιλογής για έκτρωση? Και προφανώς δε μιλάω ΠΑΝΤΑ να ένας άντρας να έχει αυτό το δικαίωμα επιλογής. Και εξηγώ παρακάτω.
Προφανώς το λογικό είναι το εξής: Αν ένα ζευγάρι είναι παντρεμένο εννοείται να μη δίνεται η δυνατότητα στον άντρα για οικονομική έκτρωση μιας και η ουσία του γάμου είναι ότι θα στηρίζεις αυτόν που παντρεύεσαι και ότι (όχι πάντα) θέλεις να κάνεις οικογένεια με παιδιά. Άρα θα πρέπει να στηρίξει no matter what τη γυναίκα του στην επιλογή της. Επίσης, λογικό είναι σε ζευγάρι το οποίο είναι σε σχέση πάνω από πχ 2 χρόνια χωρίς να έχει επισημοποιηθεί κάπως η σχέση και προκύψει ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ούτε τότε να δίνεται η επιλογή στον άντρα με το σκεπτικό ότι αυτά τα δύο άτομα ήταν σε σχέση για μεγάλο χρονικό διάστημα κι άρα υπήρχε ένα δέσιμο και μία αμοιβαία κατανόηση στα θέλω του άλλου. Αλλά για σχέσεις πολύ σύντομες ή one night stand που προκύπτει ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ο άντρας να έχει το δικαίωμα για επιλογή. Θα μου πεις ότι είναι πολύ λίγες αυτές οι περιπτώσεις? Έστω και σε αυτές τις λίγες περιπτώσεις να δίνεται το δικαίωμα της επιλογής. Ειλικρινά αν αυτό το βλέπεις σαν πατριαρχία τότε πάω πάσο. Αυτό που είπε ο jj για συμβολαιογράφο είναι πολύ σωστό αν και στην πράξη σε σύντομη σχέση δύσκολο να γίνει.
Έχω εξηγήσει στα προηγούμενα μηνύματά μου τι ισχύει όταν ξεκινάει η εγκυμοσύνη. Είναι σύγκρουση δικαιωμάτων της μητέρας, του παιδιού που θα γεννηθεί, και του πατέρα. Ο πατέρας είχε το δικαίωμα της επιλογής να φορέσει προφυλακτικό. Η μητέρα, εφόσον προέκυψε η εγκυμοσύνη, έχει το δικαίωμα να συνεχίσει την εγκυμοσύνη της. Το παιδί που θα προκύψει έχει το δικαίωμα να γνωρίζει τον πατέρα του και το δικαίωμα να απολαμβάνει τα προνόμια της οικογενειακής τους σχέσης.
Αυτό που δεν κατανοούν πολλοί άνδρες (κι εγώ παλαιότερα) και καταφέρονται ενάντια στην προνομιακή μεταχείριση της γυναίκας στην περίπτωση της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, είναι ότι η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα της σεξουαλικής επαφής και των δύο μερών. Συνεπώς, η ευθύνη της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης μεταφέρεται στην στιγμή της σύλληψης (δηλ. της σεξουαλικής επαφής). Αν, ας πούμε, τύχει κάποια στραβή (π.χ. σπάσει το προφυλακτικό), τότε υπάρχει η λύση του χαπιού της επόμενης μέρας, που προφανώς είναι κάτι πιο ανώδυνο από την έκτρωση. Αν και οι δύο κάνουν απροστάτευτο σεξ και ο άνδρας τελειώνει μέσα στη γυναίκα, τότε είναι θέμα χρόνου να επέλθει μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Εδώ υπάρχουν (πενιχρές μεν) πιθανότητες εγκυμοσύνης ενώ παίρνονται όλες οι απαραίτητες προφυλάξεις...
Για το κοινωνικό σκέλος του μηνύματός σου, όλα αυτά που απαρίθμησες είναι πράγματι πατριαρχικά κατάλοιπα. Οι άνδρες είναι συνηθισμένοι να ορίζουν και να καθορίζουν τις πράξεις και την ζωή των γυναικών, όπως στην προκειμένη περίπτωση με την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Ένας άνδρας νομίζει ότι έχει εξουσία πάνω στο σώμα της γυναίκας απαιτώντας από αυτή να κάνει έκτρωση, ώστε να αποφύγει ο ίδιος την οικονομική επιβάρυνση, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι εκείνος κατά την στιγμή της σύλληψης δεν πήρε καμία προφύλαξη (άρα για ποιο δικαίωμα επιλογής μιλάμε; ).
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
25-09-20
15:09
Σε όλα τα μηνύματα που έχω γράψει έχω μιλήσει για τον συνδυασμό των μεθόδων αντισύλληψης, ώστε να εκμηδενίζονται οι πιθανότητες μίας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Αυτό, άλλωστε, το λένε και οι ίδιοι οι γιατροί και σεξολόγοι. Από εκεί και πέρα, αν ο άνδρας επαναπαυτεί στο ότι η γυναίκα παίρνει αντισυλληπτικά χάπια, κάνει σεξ χωρίς προφυλακτικό μαζί της και μάλιστα τελειώνει μέσα της(!), εεε, τότε κακό του κεφαλιού του... Όπως είπα παραπάνω, ο καθένας πρέπει να χρησιμοποιεί τη δική του μέθοδο αντισύλληψης, αν δεν θέλει παιδί.Το κύριο επιχείρημά σου είναι ουσιαστικά ότι αν έρχεσαι ουσιαστικά σε επαφή χωρίς προφύλαξη παίρνεις την ευθύνη της πιθανής εγκυμοσύνης. Ακούγεται πολύ όμορφα αυτό που λες αλλά υπάρχουν κάποια προβλήματα.
Πρώτον, καμία μέθοδος αντισύλληψης δεν είναι 100% ασφαλής. Για παράδειγμα το προφυλακτικό είναι 98% ασφαλές ενώ στην πράξη λόγω της μη ορθής χρήσης του είναι 85%. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξει άνετα ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Τώρα υπολόγισε τα ποσοστά αυτά σε πραγματικό πληθυσμό δηλαδή εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια και δες πόσες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες θα υπάρχουν. Σε 100.000 σεξουαλικές επαφές συντηρητικά μιλώντας υπάρχουν 2000 ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
Δεύτερον, ο άντρας μπορεί να πέσει θύμα εξαπάτησης, δηλαδή να έχει πει η γυναίκα ότι θα πάρει αντισυλληπτικό χάπι και πολύ απλά να μην έχει πάρει. Τώρα θα μου πεις ας έβαζε προφυλακτικό κι αυτός. Σίγουρα το να έβαζε προφυλακτικό κι αυτός θα ήταν καλύτερα αλλά το πρόβλημα είναι ότι εξ αρχής εξαπατήθηκε δηλαδή η γυναίκα του είπε ψέματα ότι χρησιμοποίησε μέθοδο αντισύλληψης το οποίο είναι εμμέσως και μία δήλωση ότι δεν επιθυμεί εγκυμοσύνη (ενώ στην πραγματικότητα επιθυμεί) και ο άντρας σε πιθανή ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη θα νόμιζε λανθασμένα ότι η γυναίκα θα τη διακόψει. Ξέρεις σε πόσα ζευγάρια σε μακροχρόνια σχέση συμβαίνει αυτό επειδή δε θέλουν να χρησιμοποιούν πλέον προφυλακτικό και ο άντρας πέφτει θύμα δόλου?
Τρίτο και σημαντικότερο, αυτό που λέμε ως ανισότητα είναι ότι η γυναίκα αν δεν χρησιμοποιήσει μέθοδο αντισύλληψης no problemo μπορεί να κάνει έκτρωση, δε θα υποστεί καμία συνέπεια της απερισκεψίας να μη χρησιμοποιήσει μέθοδο αντισύλληψης. Ο άντρας από την άλλη αν δε χρησιμοποιήσει μέθοδο αντισύλληψης από απερισκεψία ή χρησιμοποιήσει αλλά δε λειτουργήσει (δες τα ποσοστά πάνω) ή πέσει θύμα δόλου τότε πολύ απλά εξαρτάται από την απόφαση της γυναίκας το τι θα γίνει και θέλει δε θέλει θα δίνει το μισό μηνιάτικο του για διατροφές για κάτι που δεν ερωτήθηκε ποτέ αν θέλει. Γι αυτό λέμε για το δικαίωμα της "οικονομικής" έκτρωσης.
Τέταρτο και εξίσου σημαντικό, θα μου πεις ότι εφ' όσον η γυναίκα αποφασίσει να κρατήσει το παιδί πρέπει ο άντρας να πληρώνει διατροφή διότι μπαίνει σε προτεραιότητα η ίδια η ζωή του παιδιού συγκριτικά με την επιθυμία του άντρα ή μη να κρατήσει το παιδί. Μάλιστα, δε θεωρείς τουλάχιστον υποκριτικό μία για παράδειγμα 6 μηνών έγκυος να έχει πλήρες δικαίωμα σε έκτρωση αλλά ξαφνικά όταν το παιδί γίνει 9 μηνών νεογέννητο ξαφνικά να κόπτεσαι για το πως θα μεγαλώσει το παιδί? Το ΙΔΙΟ ΠΑΙΔΙ που λες ότι η γυναίκα έχει πλήρες δικαίωμα να το αποβάλει στους 6 μήνες.
Γι αυτό και η απάντηση είναι ότι εφ' όσον ο άντρας αποφασίσει οικονομικά να αποποιηθεί του παιδιού αυτό να έχει γίνει γνωστό πριν τη γέννα (και όσο γίνεται νωρίτερα) κι έτσι η γυναίκα γνωρίζοντας ότι ο άντρας δε θα βοηθήσει να πράττει ανάλογα για το τι θα κάνει με το παιδί.
Κι αυτά σου τα λέει ένας άνδρας, έτσι;
Το ότι ο άνδρας μπορεί να πέσει θύμα δόλου, το αναγνώρισα ήδη από το πρώτο μήνυμά μου. Αλλά όπως είπα, είναι δική του ευθύνη που δεν χρησιμοποίησε προφυλακτικό και που τελείωσε μέσα στην γυναίκα. Είναι σαν να μου λες "η κοπέλα μου λέει ότι δεν έχει κάποιο ΣΜΝ, οπότε όλα καλά, δεν θα κολλήσω κάτι αν κάνουμε σεξ χωρίς προφυλακτικό", ενώ δεν έχουν γίνει καν εξετάσεις. Εγώ, ως άνδρας, λαμβάνω πολύ σοβαρά υπ' οψιν μου και την πιθανότητα των ΣΜΝ και την πιθανότητα της εγκυμοσύνης, οπότε δεν μπορώ να διανοηθω να μην χρησιμοποιώ προφυλακτικό. Προτού πει κάποιος για το οικονομικό της υπόθεσης, well δεν είναι τόσο ακριβά τα προφυλακτικά. Επενδύστε σε αυτά αντί για τα τσιγάρα ή τους καθημερινούς καφέδες ξέρω 'γω
Για την "οικονομική έκτρωση" που λες, μπορεί να συμφωνηθεί ενώπιον συμβολαιογράφου ότι η γυναίκα δεν θα έχει καμία οικονομική αξίωση από τον άνδρα, αρκεί ο δεύτερος να αναγνωρίσει το τέκνο του (κοινώς, να έχει το παιδί πατέρα). Πολλές γυναίκες που επιλέγουν μόνες τους να συνεχίσουν την κύησή τους, ακολουθούν αυτή την οδό, ώστε να απαλλαγεί ο πατέρας από κάθε μελλοντική οικονομική επιβάρυνση.
Στην Ελλάδα, το ανώτατο χρονικό διάστημα κατά το οποίο μπορεί να διακοπεί η κύηση είναι οι 24 εβδομάδες (περίπου 5.5 μήνες), όμως αποκλειστικά για σοβαρούς ιατρικούς λόγους. Η έγκυος μπορεί να επιλέξει να τερματίσει την εγκυμοσύνη της για οποιοδήποτε λόγο μέχρι τις 12 εβδομάδες (2.5-3 μήνες), ή τις 19 εβδομάδες (4-4.5 μήνες) αν η εγκυμοσύνη της ήταν αποτέλεσμα βιασμού, αιμομιξίας, κλπ. Άρα αυτό που λες για τους 6 μήνες είναι παραπλανητικό και αφορά ένα πολύ μικρό ποσοστό των εγκύων γυναικών.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
24-09-20
15:44
Το θέμα είναι ότι οι περισσότεροι που μιλάνε για ανισότητα σε αυτό το θέμα, δεν έχουν διαβάσει τις διακηρύξεις του φεμινιστικού κινήματος για την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Ο φεμινισμός προτάσσει την σημασία της αντισύλληψης ως πρωταρχικό μέσο για να αποφευχθούν τέτοια περιστατικά.
Από εκεί και πέρα, αν προκύψει μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη είναι λογικό να προτάσσεται το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της. Κι αυτό γιατί η γυναίκα είναι αυτή που θα υποστεί αλλαγές στο σώμα της και θα είναι υπεύθυνη για την καλή υγεία του εμβρύου. Ο ρόλος του πατέρα στη φάση της κύησης περιορίζεται αποκλειστικά στην παροχή ηθικής βοήθειας προς την μητέρα (που μερικοί άνδρες ούτε αυτό κάνουν σε περίπτωση ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης).
Άρα, θα το ξαναπώ, οι ευθύνες της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης πρέπει να αναζητηθούν εν τη γενέσει της (pun intended). Όταν δύο άνθρωποι έρχονται σε σεξουαλική επαφή χωρίς αντισυλληπτική προστασία αναγνωρίζουν την πιθανότητα να προκύψει μία εγκυμοσύνη.
Από εκεί και πέρα, αν προκύψει μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη είναι λογικό να προτάσσεται το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της. Κι αυτό γιατί η γυναίκα είναι αυτή που θα υποστεί αλλαγές στο σώμα της και θα είναι υπεύθυνη για την καλή υγεία του εμβρύου. Ο ρόλος του πατέρα στη φάση της κύησης περιορίζεται αποκλειστικά στην παροχή ηθικής βοήθειας προς την μητέρα (που μερικοί άνδρες ούτε αυτό κάνουν σε περίπτωση ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης).
Άρα, θα το ξαναπώ, οι ευθύνες της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης πρέπει να αναζητηθούν εν τη γενέσει της (pun intended). Όταν δύο άνθρωποι έρχονται σε σεξουαλική επαφή χωρίς αντισυλληπτική προστασία αναγνωρίζουν την πιθανότητα να προκύψει μία εγκυμοσύνη.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
24-09-20
03:15
Όταν υπάρχει σύγκρουση δικαιωμάτων, γίνεται ιεράρχηση αυτών. Τον τελευταίο λόγο στο σώμα της τον έχει η γυναίκα και γι' αυτό είναι απαραίτητη η ρητή συγκατάθεσή της για το αν θέλει να κάνει έκτρωση ή όχι. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει μία έγκυο γυναίκα σε έκτρωση παρά τη θέλησή της (άρθρο 39 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, αλλά και άρθρο 304 του Ποινικού Κώδικα). Από εκεί και πέρα, αν η γυναίκα (μητέρα) αποφασίσει να φέρει στον κόσμο το παιδί της, το παιδί έχει αναφαίρετο δικαίωμα να γνωρίζει τον πατέρα του και να κατέχει τα κληρονομικά δικαιώματα που του αναλογούν.Ισότητα, όχι αστεία.
Όπως είπα και στο προηγούμενο μήνυμά μου, είναι πάρα πολύ σημαντικό να επισημάνουμε την σημασία της αντισύλληψης σε αυτή την περίπτωση. Αν ο άνδρας δεν επιθυμεί να γίνει πατέρας, οφείλει να παίρνει τις απαραίτητες προφυλάξεις, ασχετα αν η γυναίκα χρησιμοποιεί κάποια μέθοδο αντισύλληψης ή όχι. Ο καθένας από τα δύο μέρη (πρέπει να) έχει τη δική του αντισυλληπτική μέθοδο, εφόσον δεν επιθυμεί να αποκτήσει παιδί. Δυστυχώς, στη χώρα μας η σεξουαλική αγωγή είναι ανύπαρκτη, οπότε αυτά που λέω φαντάζουν ξένα σε όλους.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
23-09-20
00:04
Η προστασία της ανύπαντρης μητέρας και η αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου ενσωματώθηκαν στον αστικό κώδικα και στην ελληνική έννομη τάξη, ακριβώς για να επέλθει η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, αλλά και μεταξύ των τέκνων.
Μέχρι τον προηγούμενο αιώνα, ένα "εξωγαμο" τέκνο δεν είχε κάποιο κληρονομικό δικαίωμα απο τον πατέρα του, ενώ τα "γνήσια" τέκνα του απολάμβαναν όλα τα προνόμια που απέρρεαν από τη σχέση αυτή. Όπως καταλαβαίνετε, οι εκτρώσεις δεν ήταν καθόλου εύκολες και πολλοί άνδρες την έκαναν αλά γαλλικά σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μεγαλώνει η γυναίκα μόνη της το παιδί, το οποίο μάλιστα δεν μπορούσε να έχει κάποια αξίωση για την περιουσία του πατέρα του. Βάλτε το τώρα όλο αυτό σε context: "Η Μαριώ δουλεύει στα χωράφια ενός μεγάλου γεωκτημονα, του Γιώργη. Ο Γιώργης είδε ότι είναι ωραία κοπέλα, την αποπλάνησε και τελικά ήρθαν σε... σαρκική συνάφεια, η οποία οδήγησε μετά από 9 μήνες στη γέννηση ενός μικρού κοριτσιού. Ο Γιώργης, όταν του είπε η Μαριώ ότι είναι ο πατέρας, έδιωξε την γυναίκα από τα χωράφια και την απείλησε λέγοντάς της να μη μιλήσει σε κανέναν. Τελικά η Μαριώ μεγάλωσε μόνη της την κόρη της, με την κοινωνία να έχει στιγματίσει την μάνα και την κόρη εφ'ορου ζωής (η ταυτότητα του κοριτσιού γράφει "Αγνώστου πατρός)."
Όλα τα παραπάνω άλλαξαν ριζικά το 1983, όταν εξισωθηκαν τα δικαιώματα των ανδρών και των γυναικών, καθώς και τα δικαιώματα όλων των τέκνων (εντός και εκτός γάμου) στο οικογενειακό δίκαιο. Η προστασία της υπόληψης και της αξιοπρέπειας της γυναίκας κρίθηκε απαραίτητη, μεταξύ άλλων, και στην περίπτωση του τέκνου εκτός γάμου. Η γυναίκα μπορεί να ζητήσει τη δικαστική αναγνώριση του τέκνου της από τον πατέρα (σε περίπτωση που δεν το αναγνωριζει εκουσίως), η οποία στις μέρες μας τεκμαίρεται πολλές φορές από το ισχυρότατο... test DNA.
Σήμερα, που πλέον δεν θιγεται τόσο πολύ το ζήτημα της υπόληψης και της αξιοπρέπειας της γυναίκας (αφού πλέον μία άγαμη μητέρα δεν είναι δακτυλοδεικτουμενη από την κοινωνία), το ζήτημα έχει να κάνει κυρίως με τα ανθρώπινα δικαιώματα:
-Το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της υπερτερεί από το δικαίωμα του άνδρα στην ελεύθερη έκφραση της γνώμης του για την συνέχιση ή όχι της κύησης.
-Το δικαίωμα του γεννηθέντος (πια) παιδιού να έχει ταυτότητα, να γνωρίζει τους δύο γονείς του και να επικοινωνεί μαζί τους υπερτερεί από το δικαίωμα του πατέρα στην επιλογή να μην αναγνωρίσει το τέκνο του.
Συνεπώς, το θέμα της πατρότητας δεν έχει να κάνει μόνο με την ισότητα των δύο φύλων, αλλά και με τη ζωή του νεογέννητου παιδιού και των δικαιωμάτων του. Από εκεί και πέρα, αν κάποια γυναίκα προσπαθήσει με δόλο να μείνει έγκυος (π.χ. σταματώντας την αντισύλληψη χωρίς να ενημερώσει τον σύντροφό της), τότε όντως έχει διαπράξει κάτι ανήθικο. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, πρέπει να υπενθυμίσω σε όλους ότι θα πρέπει και οι δύο πλευρές (ο άνδρας και η γυναίκα) να χρησιμοποιούν αντισυλληπτική μέθοδο, προκειμένου να αποφύγουν μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
Κοινώς, αν ο άνδρας δεν θέλει να γίνει πατέρας να μην τα ρίχνει μέσα και να χρησιμοποιεί πάντα προφυλακτικό
Μέχρι τον προηγούμενο αιώνα, ένα "εξωγαμο" τέκνο δεν είχε κάποιο κληρονομικό δικαίωμα απο τον πατέρα του, ενώ τα "γνήσια" τέκνα του απολάμβαναν όλα τα προνόμια που απέρρεαν από τη σχέση αυτή. Όπως καταλαβαίνετε, οι εκτρώσεις δεν ήταν καθόλου εύκολες και πολλοί άνδρες την έκαναν αλά γαλλικά σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μεγαλώνει η γυναίκα μόνη της το παιδί, το οποίο μάλιστα δεν μπορούσε να έχει κάποια αξίωση για την περιουσία του πατέρα του. Βάλτε το τώρα όλο αυτό σε context: "Η Μαριώ δουλεύει στα χωράφια ενός μεγάλου γεωκτημονα, του Γιώργη. Ο Γιώργης είδε ότι είναι ωραία κοπέλα, την αποπλάνησε και τελικά ήρθαν σε... σαρκική συνάφεια, η οποία οδήγησε μετά από 9 μήνες στη γέννηση ενός μικρού κοριτσιού. Ο Γιώργης, όταν του είπε η Μαριώ ότι είναι ο πατέρας, έδιωξε την γυναίκα από τα χωράφια και την απείλησε λέγοντάς της να μη μιλήσει σε κανέναν. Τελικά η Μαριώ μεγάλωσε μόνη της την κόρη της, με την κοινωνία να έχει στιγματίσει την μάνα και την κόρη εφ'ορου ζωής (η ταυτότητα του κοριτσιού γράφει "Αγνώστου πατρός)."
Όλα τα παραπάνω άλλαξαν ριζικά το 1983, όταν εξισωθηκαν τα δικαιώματα των ανδρών και των γυναικών, καθώς και τα δικαιώματα όλων των τέκνων (εντός και εκτός γάμου) στο οικογενειακό δίκαιο. Η προστασία της υπόληψης και της αξιοπρέπειας της γυναίκας κρίθηκε απαραίτητη, μεταξύ άλλων, και στην περίπτωση του τέκνου εκτός γάμου. Η γυναίκα μπορεί να ζητήσει τη δικαστική αναγνώριση του τέκνου της από τον πατέρα (σε περίπτωση που δεν το αναγνωριζει εκουσίως), η οποία στις μέρες μας τεκμαίρεται πολλές φορές από το ισχυρότατο... test DNA.
Σήμερα, που πλέον δεν θιγεται τόσο πολύ το ζήτημα της υπόληψης και της αξιοπρέπειας της γυναίκας (αφού πλέον μία άγαμη μητέρα δεν είναι δακτυλοδεικτουμενη από την κοινωνία), το ζήτημα έχει να κάνει κυρίως με τα ανθρώπινα δικαιώματα:
-Το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της υπερτερεί από το δικαίωμα του άνδρα στην ελεύθερη έκφραση της γνώμης του για την συνέχιση ή όχι της κύησης.
-Το δικαίωμα του γεννηθέντος (πια) παιδιού να έχει ταυτότητα, να γνωρίζει τους δύο γονείς του και να επικοινωνεί μαζί τους υπερτερεί από το δικαίωμα του πατέρα στην επιλογή να μην αναγνωρίσει το τέκνο του.
Συνεπώς, το θέμα της πατρότητας δεν έχει να κάνει μόνο με την ισότητα των δύο φύλων, αλλά και με τη ζωή του νεογέννητου παιδιού και των δικαιωμάτων του. Από εκεί και πέρα, αν κάποια γυναίκα προσπαθήσει με δόλο να μείνει έγκυος (π.χ. σταματώντας την αντισύλληψη χωρίς να ενημερώσει τον σύντροφό της), τότε όντως έχει διαπράξει κάτι ανήθικο. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, πρέπει να υπενθυμίσω σε όλους ότι θα πρέπει και οι δύο πλευρές (ο άνδρας και η γυναίκα) να χρησιμοποιούν αντισυλληπτική μέθοδο, προκειμένου να αποφύγουν μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
Κοινώς, αν ο άνδρας δεν θέλει να γίνει πατέρας να μην τα ρίχνει μέσα και να χρησιμοποιεί πάντα προφυλακτικό