camil
Πολύ δραστήριο μέλος
Η camil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 809 μηνύματα.
20-11-22
14:44
Δε συμφωνώ. Στο χωριό σε ξέρουν όλοι και σχολιάζουν με ποιον βγήκες και τι έκανες, πετυχαίνεις μπροστά σου άτομα που δες θες κλπ. Στην Αθήνα κουτσομπολιό μόνο από τον κύκλο σου να φας, τον οποίο εσύ επιλέγεις. Ακόμα και στην εργασία να αντιμετωπίζεις άσχημες συμπεριφορές μπορείς να πας αλλού.
Κατά τα λοιπά, κανείς δε νοιάζεται για σένα, που έχει βέβαια και τα κακά του αυτό, αλλά είναι και ανακουφιστικό ταυτόχρονα.
Τώρα η αντιμετώπισή σου ως γκέι/λεσβίας/οτιδήποτε είναι πολύ καλύτερη στην Αθήνα, άσχετα από το αν δεν είναι ιδανική ακόμα. Εγώ συχνά βλέπω ζευγαράκια που δε διστάζουν να κρατιούνται από το χέρι ή και να φιλιούνται. Σε πολλά χωριά και μόνο να σου βγει το όνομα είναι κοινωνικός θάνατος. Πατέρας αυτοκτόνησε στη Ρόδο λόγω μπούλινγκ που έτρωγε εξαιτίας του γιου του.
Μπορείς να αλλάξεις δουλειά αλλά παρόμοιες καταστάσεις θα βρίσκεις παντού εκτός αν είσαι πολύ τυχερός (που μου έχει τύχει μια φορά να πηγαίνω στη δουλειά σα να πηγαίνω σε καφετέρια αλλά ήταν μόνο μια φορά, σε μια σύμβαση, για λίγους μήνες και πάλι όχι ιδανικά αλλά καλά).
Νομίζεις πως το τελευταίο δε θα μπορούσε να είχε συμβεί σε κάποιο προάστιο της Αθήνας; Λίγα έχουμε δει με κακοποιήσεις και γυναικοκτονίες και εδώ;
Άσε τα τελευταία χρόνια αλλά και πρόσφατα έχω αντιμετωπίσει πράγματα που με έχουν σοκάρει. Στην Αθήνα, που αν γίνονταν στην επαρχία θα λέγαμε επαρχία είναι, υπάρχει φθόνος, κλειστά μυαλά κ.λπ. κ.λπ. Και δεν είμαι και μικρή να πεις τώρα μαθαίνω τον κόσμο.
camil
Πολύ δραστήριο μέλος
Η camil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 809 μηνύματα.
20-11-22
11:17
Όσο για τη ζωή στην επαρχία, αν και έχω ζήσει σε πόλη, γνωρίζω πολλούς που ζούσαν μικροί σε χωριά και κυρίως κακά λόγια έχω ακούσει. Κουτσομπολιό, κλειστόμυαλοι άνθρωποι, τραμπούκοι συνομήλικοι με "επαρχιώτικη" νοοτροπία και συμπεριφορά(όποιος κατάλαβε κατάλαβε), μεγάλες αποστάσεις για την πόλη, περιορισμός στα χόμπυ κλπ.
Η εξιδανίκευση της επαρχίας μου θυμίζει την εξιδανίκευση από ορισμένους του εξωτερικού, σα μηχανισμός που σε καλμάρει οτι υπάρχει κάτι καλύτερο και ίσως μια μερα πας και σου λύσει όλα τα προβλήματα.
Και στην Αθήνα δεν είμαστε λιγότερο Κατίνες. Ο μόνος λόγος να μη σε σχολιάζει κάποιος είναι να μην υπάρχει κανένα ενδιαφέρον στη ζωή σου. O.k σε χωριό χτυπάει περισσότερο αλλά ουκ ολίγα πισώπλατα σχόλια, ζήλιες και μαχαιρώματα έχω δει. Απλώς το δουλεύεις μέσα σου μέχρι τίποτα να μη σε αφορά.
Κάποιοι νομίζουν α Αθήνα, και γκέι να είμαι δεν πειράζει (παράδειγμα).
Μέρη σαν τον Ωρωπό που λέει ο Devil δε βλέπω λόγο να μην ικανοποιούν έναν νέο άνθρωπο. Ναι, μπορεί να μην έχει δέκα ταϋλανδέζικα, θα ζήσουμε και χωρίς αυτά.