ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,275 μηνύματα.
06-05-24
13:44
Juste, λατρεία,Βρες μου ένα μέσο πιο δημοκρατικό από την βικιπαίδεια. Γιατί σε ενοχλεί η ύπαρξη αυτού του μέσου; Επειδή έχει παραπομπές και διαμορφώνεται από όλους; Ή επειδή ξεσκεπάζει συνεχώς τους συνωμοδιολογους, τους ψευτοεπιστημονες και τους πσεκηδες; Μέχρι και σελιδα συζήτησης για το κάθε λήμμα έχει. Άσε που μπορείς να βρεις και άλλες εκδοχές σε ένα σωρό άλλες γλώσσες εκτός των αγγλικών...
γ@μα τη συνωμοσιολογία,
παρέα με τη wiki,
ξεσκέπασε το κάθε ψεκ καθίκι.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,275 μηνύματα.
06-05-24
13:10
Ο άνθρωπας παρέθεσε την wikipedia σαν πηγή για την ...wikipedia.
Juste, νομίζω αποτελείς το πρότυπο του τέλειου πολίτη για τα στάνταρντς της σύγχρονης δύσης. Ειλικρινά, συγχαρητήρια.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,275 μηνύματα.
06-05-24
12:43
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,275 μηνύματα.
06-05-24
12:18
Θεωρώ ότι ο υγιής σκεπτικισμός είναι απαραίτητος, αλλά αν ξεπερνάει τα όρια σαφώς είναι δυσλειτουργικός σε μία κοινωνία. Αλλά είναι λογικό και επόμενο, μιας και δεν υπάρχουν πραγματικά ανεξάρτητες πηγές στο διαδίκτυο (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), όλα τα ειδησεογραφικά sites ακολουθούν το συστημικό αφήγημα, κάποια λίγα είναι αντισυστημικά, και σε επίπεδο εγχώριας μικροπολιτικής, τα περισσότερα είναι φιλοκυβερνητικά και τα υπόλοιπα αντικυβερνητικά. Σε κάθε περίπτωση οι ειδήσεις που προβάλουν, ο τρόπος που τις παρουσιάζουν κ.λπ. ορίζεται από το κοινωνικοπολιτικό ιδεολογικό φάσμα στο οποίο ανήκουν. Δεν υπάρχει αντικειμενική δημοσιογραφία.Εγώ θεωρώ ότι το διαδίκτυο έχει μεγεθύνει και έχει ενισχύσει το φαινόμενο της δυσπιστίας και αυτό είναι σαν γάγγραινα για την κοινωνία.
Πάντως, για να επιστρέψω στο θέμα των θεωριών συνωμοσίας, το παρακάτω μέλος το εξέφρασε άριστα πριν πολλά χρόνια:
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος χειραγώγησης της μάζας, από το να την οδηγείς στο να πιστεύει ότι τα πράγματα είναι ακριβώς όπως παρουσιάζονται, ότι η επίσημη ιστορία είναι αντικειμενικά γραμμένη και ότι, αν κάποιος αμφισβητεί τα παραπάνω, είναι από παρανοϊκός αμόρφωτος έως επικίνδυνος για το πολίτευμα (το δεύτερο δεν είναι ψέμα.) Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι, συστημικά λοβοτομημένα sites τύπου buzzfeed και vice, έχουν ασχοληθεί συστηματικά με το θέμα των θεωριών συνωμοσίας, παρουσιάζοντας μόνο γραφικούς τρελούς τύπου επίπεδης γης, με αλουμινόχαρτα στα κεφάλια κοκ. Γενικά στον Χριστιανισμό λέμε ότι η μεγαλύτερη νίκη του Διαβόλου είναι να καταφέρει να πείσει τους πάντες ότι δεν υπάρχει. Συμβολικό αυτό το τελευταίο, δεν το πάω θρησκευτικά.Εάν παρακολουθήσει κανείς όλες τις περιπτώσεις οι οποίες έχουν λάβει τον παραπάνω κοσμητικό χαρακτηρισμό, καταλήγει στο αναπότρεπτο συμπέρασμα πως η επίσημη εκδοχή είναι πάντοτε η σωστή, ότι δεν υφίσταται η συνωμοσία ως πρακτική ιστορικά, παρά μόνο στα κεφάλια κακόβουλων ή ανόητων και ότι η διπλωματία και η πολιτική είναι πράγματα που συμβαίνουν μόνο στο φως της μέρας και συμπεριλαμβάνουν μόνο όσα συλλαμβάνουν οι κάμερες.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,275 μηνύματα.
01-06-23
15:10
Αρχικά να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με την παρέμβαση του @parafernalia σε ό,τι αφορά τον νόμο της έλξης και το γεγονός ότι δεν αποτελεί θεωρία συνωμοσίας. Είναι γενικό φαινόμενο των τελευταίων χρόνων να χρησιμοποιείται μια έννοια (καλή ώρα η θεωρία συνωμοσίας) σαν «καραμέλα», σε τέτοιο βαθμό που φτάνει να χάνει τη σημασία της. Μια συνωμοσία, αρχικά, είναι ένα οργανωμένο, μυστικό και κακόβουλο σχέδιο, μια μηχανορραφία μίας ομάδας που δουλεύει παρασκηνιακά. Η θεωρία συνωμοσίας είναι μια θεωρία, εικασία, εκτίμηση για το παραπάνω. Οπότε, ο νόμος της έλξης μπορεί να είναι φαντασιοπληξία, ανοησία, ψευδοεπιστήμη ή ό,τι άλλο παρόμοιο, θεωρία συνωμοσίας δεν είναι πάντως. Θα ήταν Θ.Σ. αν, για παράδειγμα, κάποιος έλεγε ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο σκοτεινών κέντρων αποφάσεων να αποκρύψουν τον νόμο της έλξης απ' τους απλούς ανθρώπους (αν λέει κάτι τέτοιο το τικ τοκ τότε πάω πάσο, δεν έχω για να ξέρω).
Και λίγα λόγια για την ουσία, τον νόμο της έλξης, δηλαδή. Ουσιαστικά ξεκίνησε από το new age κίνημα και αυτός που έγραψε μια ολοκληρωμένη πραγματεία περί του νόμου της έλξης ήταν ο William Atkinson με το: https://www.politeianet.gr/books/97...nisi-tis-skepsis-kai-o-nomos-tis-elxis-203053 για να ακολουθήσει, έπειτα, χιονοστιβάδα βιβλίων αυτοεκτίμησης που πάτησαν πάνω του (πχ «Το μυστικό») και πολυάριθμων life coaches που λένε βλακείες στον κόσμο, χωρίς να γνωρίζουν καν τη βάση γι' αυτά τα οποία μιλάνε σαν άλλοι γκουρού. Ουσιαστικά ο Atkinson κάνει ιδιαίτερη μνεία στη δύναμη της θέλησης του ανθρώπου, όπως επίσης και της θετικής σκέψης για να πραγματοποιήσει τα θέλω του. Ο ίδιος, πάντως, επισημαίνει πάμπολλες φορές ότι αυτά είναι απλά βοηθητικά εργαλεία και ο άνθρωπος, για να πετύχει αυτά που θέλει, πρέπει να εργαστεί σκληρά. Έλκουμε, εν ολίγοις, πράγματα και ανθρώπους βάσει του τρόπου σκέψης μας. Αν είμαι μίζερος και σκατόψυχος, δηλαδή, θα προσελκύω ανάλογους ανθρώπους και καταστάσεις στη ζωή μου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο ρεύμα σκέψης αποτέλεσε πρωταρχικό στάδιο της θετικής ψυχολογίας, η οποία επικεντρώνεται στις δυνατότητες και τις δεξιότητες του ατόμου και όχι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει (δέχτηκε κριτική για το γεγονός ότι «πιέζει» το άτομο να σκέφτεται μόνο θετικά και κρύβει τα προβλήματα αντί να τα αντιμετωπίζει). Παρόλα αυτά, από την καθημερινότητά μας μπορούμε (θεωρώ) να κατανοήσουμε ότι υπάρχει αξία στη θετική σκέψη, όταν συνοδεύεται από προσπάθεια και δουλειά. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει μία αντίστοιχη έννοια (στο ανάποδο), αυτή της αυτοεκπληρούμενης προφητείας (θεωρώ ότι η κατάληξη σε κάτι που με ενδιαφέρει θα είναι αρνητική, οπότε ασυνείδητα «κινώ τα νήματα» με αποτέλεσμα να είναι όντως αρνητική στο τέλος.) Τέλος, υπάρχει και η γνωστική - συμπεριφοριστική προσέγγιση στην ψυχολογία, που καταπιάνεται με δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης, προσπαθώντας να τα διορθώσει ώστε να αλλάξει η συμπεριφορά (αλλά και ο τρόπος σκέψης).
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι είμαι εναντίον σε όλους τους life coaches που προανέφερα, δεν μπορώ να πω, όμως, ότι επειδή κάτι δεν έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά, το πετάμε και στα σκουπίδια (άλλωστε η φύση των κοινωνικών επιστημών είναι τέτοια, που «αντιδράει» στον θετικιστικό τρόπο σκέψης ). Για να μην τα πολυλογώ (λέμε τώρα), αν κάτι δουλεύει για εμάς, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και έτσι λειτουργώ.
Και λίγα λόγια για την ουσία, τον νόμο της έλξης, δηλαδή. Ουσιαστικά ξεκίνησε από το new age κίνημα και αυτός που έγραψε μια ολοκληρωμένη πραγματεία περί του νόμου της έλξης ήταν ο William Atkinson με το: https://www.politeianet.gr/books/97...nisi-tis-skepsis-kai-o-nomos-tis-elxis-203053 για να ακολουθήσει, έπειτα, χιονοστιβάδα βιβλίων αυτοεκτίμησης που πάτησαν πάνω του (πχ «Το μυστικό») και πολυάριθμων life coaches που λένε βλακείες στον κόσμο, χωρίς να γνωρίζουν καν τη βάση γι' αυτά τα οποία μιλάνε σαν άλλοι γκουρού. Ουσιαστικά ο Atkinson κάνει ιδιαίτερη μνεία στη δύναμη της θέλησης του ανθρώπου, όπως επίσης και της θετικής σκέψης για να πραγματοποιήσει τα θέλω του. Ο ίδιος, πάντως, επισημαίνει πάμπολλες φορές ότι αυτά είναι απλά βοηθητικά εργαλεία και ο άνθρωπος, για να πετύχει αυτά που θέλει, πρέπει να εργαστεί σκληρά. Έλκουμε, εν ολίγοις, πράγματα και ανθρώπους βάσει του τρόπου σκέψης μας. Αν είμαι μίζερος και σκατόψυχος, δηλαδή, θα προσελκύω ανάλογους ανθρώπους και καταστάσεις στη ζωή μου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο ρεύμα σκέψης αποτέλεσε πρωταρχικό στάδιο της θετικής ψυχολογίας, η οποία επικεντρώνεται στις δυνατότητες και τις δεξιότητες του ατόμου και όχι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει (δέχτηκε κριτική για το γεγονός ότι «πιέζει» το άτομο να σκέφτεται μόνο θετικά και κρύβει τα προβλήματα αντί να τα αντιμετωπίζει). Παρόλα αυτά, από την καθημερινότητά μας μπορούμε (θεωρώ) να κατανοήσουμε ότι υπάρχει αξία στη θετική σκέψη, όταν συνοδεύεται από προσπάθεια και δουλειά. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει μία αντίστοιχη έννοια (στο ανάποδο), αυτή της αυτοεκπληρούμενης προφητείας (θεωρώ ότι η κατάληξη σε κάτι που με ενδιαφέρει θα είναι αρνητική, οπότε ασυνείδητα «κινώ τα νήματα» με αποτέλεσμα να είναι όντως αρνητική στο τέλος.) Τέλος, υπάρχει και η γνωστική - συμπεριφοριστική προσέγγιση στην ψυχολογία, που καταπιάνεται με δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης, προσπαθώντας να τα διορθώσει ώστε να αλλάξει η συμπεριφορά (αλλά και ο τρόπος σκέψης).
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι είμαι εναντίον σε όλους τους life coaches που προανέφερα, δεν μπορώ να πω, όμως, ότι επειδή κάτι δεν έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά, το πετάμε και στα σκουπίδια (άλλωστε η φύση των κοινωνικών επιστημών είναι τέτοια, που «αντιδράει» στον θετικιστικό τρόπο σκέψης ). Για να μην τα πολυλογώ (λέμε τώρα), αν κάτι δουλεύει για εμάς, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και έτσι λειτουργώ.