Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
23-04-08
09:42
Κατά μία εκδοχή, όλα "γύρω" μας είναι αθώα, αν το βλέμμα μας δεν είναι "σκανδαλισμένο"...Σημασία έχει να βλέπουμε τα πάντα γύρω μας αθώα ή να είμαστε αθώοι;
Πολύ απλά επειδή γνωρίζουμε τι είναι η πυραμίδα, μας προκαλεί θαυμασμό.
Τρανταχτό παράδειγμα η τεχνολογία, σε κάποιον (που δεν γνωρίζει) μια νέα τεχνική μπορεί να του είναι αδιάφορη αλλά σε κάποιον άλλον ( που γνωρίζει) η νέα αυτή τεχνική να του προκαλεί δέος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
16-10-07
21:29
Ο Τρελός
[Γνώρισε το τίποτε!
Τα πάντα επιτρέπονται στην αθωότητα.
Η αγνή ανοησία αποτελεί το κλειδί της μύησης.
Η σιωπή διαλύεται σε έκσταση.
Μην είσαι ούτε άντρας ούτε γυναίκα, αλλά και τα δύο μαζί.
Να είσαι σιωπηλός. σαν το βρέφος μέσα στο μπλέ αυγό
ώστε να μεγαλώσεις, και να μπορέσεις να κρατήσεις τη λόγχη και το δισκοπότηρο.
Περιπλανήσου μόνος και τραγούδα!
Στο παλάτι, η κόρη του βασιλιά, σε περιμένει.]
-Γνώρισε το τίποτε! : Λόγος τρελός, για να μη λέγεται! Θα μπορούσε άραγε να τον έλεγε ο Θεός στους Πρωτόπλαστους; Ή μήπως το ίδιο κάνει, όταν τους λέει: «Μη φάτε από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού»; Γιατί μόνον Εκείνος, στην «απέραντη μοναξιά» Του(ς), θα μπορούσε να γνωρίζει το «τίποτε». Ή μήπως υπήρχε κάτι, πριν υπάρξουν και τα «καλά» και τα «κακά»; Ίσως. Ίσως, υπήρχε η ασύγνωστη τρέλα της μοναξιάς Του! Τι τον ήθελε τον Παράδεισο κι όλα τα υπόλοιπα έχοντα «λίαν καλώς», χωρίς κάποιον δεύτερο, που να γνωρίζει τα πάντα και να θέλει να μάθει το δικό Του «τίποτε»; Μόνον ένας τέτοιος, έλπιζε(γιʼ αυτό «η ελπίς ου καταισχύνεται»!) ο Θεός, θα μπορούσε να νοιώσει τον πρότερο καημό Του: την Μοναξιά!
-Τα πάντα επιτρέπονται στην αθωότητα: Ποιος είναι αθώος, αν όχι εκείνος που πληρώνει, τελικά, τους πρότερους καημούς των άλλων; Πόσο μάλλον, του ενός Θεού! Γιατί, τον καημό του άλλου τον νοιώθεις αληθινά, μόνον όταν πάθεις τα παθήματά του. Και το πάθημα του ενός Θεού, ήταν προφανώς τόσο μεγάλο, που όταν κάποτε μετάνιωσε για όλα όσα είχε κάνει πάνω στη Γη, χρειάστηκε να ξαναμετανιώσει- βλέπε Κατακλυσμό κλπ- από τον κίνδυνο, μη ξαναμείνει Μόνος: εξ ου και οι «εικόνες» του, εμείς οι άνθρωποι, σχεδόν τρομάζουμε, από το ενδεχόμενο της μοναξιάς μας!
Το πότε κανείς είναι αθώος ή όχι, το γνωρίζει για τον εαυτό της κάθε ζωντανή ανθρώπινη ύπαρξη, πριν ακόμη και από τον ίδιο τον «ένα Θεό». Εκείνο που δεν μπορεί, ακόμη και δύσκολα, να χωνέψει, είναι γιατί έχουν μπει περιορισμοί στην αθωότητά της, ενώ Εκείνος έκανε όλα όσα έκανε, με την αθωότητά Του. Γιʼ αυτό, μακάριος όποιος «δεν τρώει κουτόχορτο» και δε χρειάζεται να «χωνέψει» τέτοιους περιορισμούς: είναι τρελός!
Τι έχει να χάσει ένας τρελός, εκτός από το «μηδενικό» του; Αρκεί την αγωνία της αθωότητάς του, να μπορεί να την «παρακαταθέτει», στον πρώτο της φορέα: σʼ Εκείνον, έτσι κι αλλιώς, τα πάντα επιτρέπονται!
-Μην είσαι ούτε άντρας ούτε γυναίκα, αλλά και τα δύο μαζί: «Μη μου άπτου»!!!
συνεχίζεται
[Γνώρισε το τίποτε!
Τα πάντα επιτρέπονται στην αθωότητα.
Η αγνή ανοησία αποτελεί το κλειδί της μύησης.
Η σιωπή διαλύεται σε έκσταση.
Μην είσαι ούτε άντρας ούτε γυναίκα, αλλά και τα δύο μαζί.
Να είσαι σιωπηλός. σαν το βρέφος μέσα στο μπλέ αυγό
ώστε να μεγαλώσεις, και να μπορέσεις να κρατήσεις τη λόγχη και το δισκοπότηρο.
Περιπλανήσου μόνος και τραγούδα!
Στο παλάτι, η κόρη του βασιλιά, σε περιμένει.]
-Γνώρισε το τίποτε! : Λόγος τρελός, για να μη λέγεται! Θα μπορούσε άραγε να τον έλεγε ο Θεός στους Πρωτόπλαστους; Ή μήπως το ίδιο κάνει, όταν τους λέει: «Μη φάτε από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού»; Γιατί μόνον Εκείνος, στην «απέραντη μοναξιά» Του(ς), θα μπορούσε να γνωρίζει το «τίποτε». Ή μήπως υπήρχε κάτι, πριν υπάρξουν και τα «καλά» και τα «κακά»; Ίσως. Ίσως, υπήρχε η ασύγνωστη τρέλα της μοναξιάς Του! Τι τον ήθελε τον Παράδεισο κι όλα τα υπόλοιπα έχοντα «λίαν καλώς», χωρίς κάποιον δεύτερο, που να γνωρίζει τα πάντα και να θέλει να μάθει το δικό Του «τίποτε»; Μόνον ένας τέτοιος, έλπιζε(γιʼ αυτό «η ελπίς ου καταισχύνεται»!) ο Θεός, θα μπορούσε να νοιώσει τον πρότερο καημό Του: την Μοναξιά!
-Τα πάντα επιτρέπονται στην αθωότητα: Ποιος είναι αθώος, αν όχι εκείνος που πληρώνει, τελικά, τους πρότερους καημούς των άλλων; Πόσο μάλλον, του ενός Θεού! Γιατί, τον καημό του άλλου τον νοιώθεις αληθινά, μόνον όταν πάθεις τα παθήματά του. Και το πάθημα του ενός Θεού, ήταν προφανώς τόσο μεγάλο, που όταν κάποτε μετάνιωσε για όλα όσα είχε κάνει πάνω στη Γη, χρειάστηκε να ξαναμετανιώσει- βλέπε Κατακλυσμό κλπ- από τον κίνδυνο, μη ξαναμείνει Μόνος: εξ ου και οι «εικόνες» του, εμείς οι άνθρωποι, σχεδόν τρομάζουμε, από το ενδεχόμενο της μοναξιάς μας!
Το πότε κανείς είναι αθώος ή όχι, το γνωρίζει για τον εαυτό της κάθε ζωντανή ανθρώπινη ύπαρξη, πριν ακόμη και από τον ίδιο τον «ένα Θεό». Εκείνο που δεν μπορεί, ακόμη και δύσκολα, να χωνέψει, είναι γιατί έχουν μπει περιορισμοί στην αθωότητά της, ενώ Εκείνος έκανε όλα όσα έκανε, με την αθωότητά Του. Γιʼ αυτό, μακάριος όποιος «δεν τρώει κουτόχορτο» και δε χρειάζεται να «χωνέψει» τέτοιους περιορισμούς: είναι τρελός!
Τι έχει να χάσει ένας τρελός, εκτός από το «μηδενικό» του; Αρκεί την αγωνία της αθωότητάς του, να μπορεί να την «παρακαταθέτει», στον πρώτο της φορέα: σʼ Εκείνον, έτσι κι αλλιώς, τα πάντα επιτρέπονται!
-Μην είσαι ούτε άντρας ούτε γυναίκα, αλλά και τα δύο μαζί: «Μη μου άπτου»!!!
συνεχίζεται
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
24-08-07
10:30
Παραπομπές περί του "Τρελού"
-"Η αθωότητα είναι άγνοια" βλ. Σόρεν Κίρκεγκορ, στο "Η έννοια της αγωνίας", για την έννοια "αγωνία".
-" Έν οίδα, ότι ουκ οίδα", του Σωκράτη, αρκετό καιρό πριν πιεί το κώνειο
-"...Διότι ουδέ οι αδελφοί αυτού επίστευον εις αυτόν", βλ. Κατά Ιωάννη κεφ. ζ,5.
"'Ασ' τον τρελό στην τρέλα του και μην το συνεπαίρνεις", καθώς λέει το λαϊκό άσμα, αγαπητή Isiliel
-"Η αθωότητα είναι άγνοια" βλ. Σόρεν Κίρκεγκορ, στο "Η έννοια της αγωνίας", για την έννοια "αγωνία".
-" Έν οίδα, ότι ουκ οίδα", του Σωκράτη, αρκετό καιρό πριν πιεί το κώνειο
-"...Διότι ουδέ οι αδελφοί αυτού επίστευον εις αυτόν", βλ. Κατά Ιωάννη κεφ. ζ,5.
"'Ασ' τον τρελό στην τρέλα του και μην το συνεπαίρνεις", καθώς λέει το λαϊκό άσμα, αγαπητή Isiliel
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.